Wnioskodawca, po śmierci dziadka w grudniu 2011 r. oraz babci w listopadzie 2022 r., odziedziczył udziały w nieruchomości. W czerwcu 2024 r. sprzedał całą nieruchomość, osiągając przychód. Zwrócił się do organu z pytaniem o skutki podatkowe tej sprzedaży, wskazując, że 2/3 udziału nabytego w drodze spadku nie podlega opodatkowaniu, ponieważ minęło 5 lat od nabycia przez spadkodawców. Organ potwierdził prawidłowość stanowiska wnioskodawcy, stwierdzając, że sprzedaż 2/3 udziałów w nieruchomości nie podlega opodatkowaniu, natomiast sprzedaż 1/3 udziału nabytego od wnucząt podlega opodatkowaniu. Interpretacja jest pozytywna.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnydłowe Szanowny Panie, stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
9 marca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 9 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismami z 7 kwietnia 2025 r. (wpływ 7 i 27 kwietnia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwania. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego (...) grudnia 2011 r. zmarł dziadek Wnioskodawcy, który posiadał 100% udziału w nieruchomości położonej w miejscowości (...). Na mocy postanowienia sądu z (...) października 2016 r. spadkobiercami zostali: żona dziadka (babcia Wnioskodawcy) w wysokości 1/3 udziału, Pan (wnuk, Wnioskodawca) w wysokości 1/3 udziału oraz A, B oraz C (wnuczęta) – każde w wysokości 1/9 udziału. (...) listopada 2022 r. zmarła babcia Wnioskodawcy. Na mocy postanowienia sądu z (...) lipca 2023 r. Wnioskodawca odziedziczył 1/3 udziału w ww. nieruchomości. Celem sprzedaży całości nieruchomości osobie trzeciej najpierw Wnioskodawca odkupił (...) maja 2024 r. po 1/9 udziału za kwotę (...) zł od B i C, tj. łącznie 2/9 udziału, tj. łącznie za (...) oraz (...) maja 2024 r. 1/9 udziału od A za kwotę (...) zł. Następnie, (...) czerwca 2024 r. Wnioskodawca sprzedał całą nieruchomość D i osiągnął z tego tytułu przychód w wysokości (...) zł. W związku z obowiązkiem podatkowym wynikającym z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca powinien rozliczyć sprzedaż tej nieruchomości. W pismach z 7 kwietnia 2025 r., stanowiących uzupełnienie wniosku, udzielił Pan następujących odpowiedzi na zawarte w wezwaniu 7 kwietnia 2025 r. pytania: 1. Czy posiada Pan nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w myśl art. 3 ust. 1 i 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.)? Odpowiedź: Tak, Wnioskodawca posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium RP. 2. Czy prowadził Pan działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w szczególności w zakresie obrotu nieruchomościami?
W przypadku odpowiedzi twierdzącej proszę wskazać, czy sprzedaż nieruchomości w (...) nastąpiła w ramach wykonywania tej działalności? Odpowiedź: Wnioskodawca nie prowadził i nie prowadzi działalności gospodarczej. 3. W jaki sposób wykorzystywał Pan nabyte udziały w nieruchomości od chwili ich nabycia do momentu sprzedaży? Odpowiedź: Wnioskodawca nie wykorzystywał nabytych udziałów w nieruchomości, w szczególności nie wynajmował i nie czerpał żadnych korzyści z tej nieruchomości, zarówno od momentu nabycia udziałów po śmierci dziadka, po śmierci babci, a także po zakupie udziałów od wnucząt. 4. Kiedy (dd-mm-rrrr) spadkodawca, tj. Pana dziadek, nabył nieruchomość, w której udział nabył Pan w spadku? Odpowiedź: Dziadek Wnioskodawcy nabył nieruchomość w (...) kwietnia 1968 r. 5. Czy nieruchomość, którą Pan sprzedał była niezabudowana, czy zabudowana? Jeśli była zabudowana – czy zabudowa ma charakter mieszkalny, czy użytkowy? Odpowiedź: Nieruchomość była zabudowana i ma charakter mieszkalny. 6. Wobec wskazania w opisie sprawy: Na mocy postanowienia sądu z dnia (...).10.2016 r. spadkobiercami zostali: żona dziadka (moja babcia) w wysokości 1/3 udziału, Pan (wnuk, wnioskodawca interpretacji) w wysokości 1/3 udziału oraz wnuczęta – każde w wysokości 1/9 udziału. W dniu (...).11.2022 r. zmarła moja babcia. Na mocy postanowienia sądu z dnia (...). 07.2023 r. odziedziczyłem 1/3 udziału w w/w nieruchomości. należy wyjaśnić, czy przez powyższe stwierdzenie należy rozumieć, że nabył Pan w całości prawo własności do 1/3 nieruchomości należącej uprzednio do Pana babci? Odpowiedź: Tak, Wnioskodawca nabył w całości prawo do 1/3 nieruchomości należącej uprzednio do babci Wnioskodawcy. Babcia Wnioskodawcy sporządziła testament holograficzny i całość posiadanego majątku zapisała Wnioskodawcy. Po nabyciu tego udziału Wnioskodawca posiadał łącznie 2/3 udziału w nieruchomości (1/3 po dziadku i 1/3 po babci). 7. Czy po śmierci Pana babci miał miejsce dział spadku lub zniesienie współwłasności? Jeśli tak, to proszę wskazać: a) kiedy odbył się dział spadku; b) czy działowi spadku towarzyszyły spłaty i dopłaty? Jeśli tak, to proszę wskazać jakie podmioty (osoby) były uprawnione i zobowiązane do dopłat i spłat; c) czy wartość udziału w masie spadkowej przekroczyła wartość majątku jaki przysługiwał Panu pierwotnie w całej masie spadkowej po Pana zmarłej babci (należy wziąć pod uwagę wszystkie składniki jakie wchodziły w skład masy spadkowej)? Jeśli natomiast odbyło się zniesienie współwłasności, to proszę wskazać: a) kiedy odbyło się zniesienie współwłasności; b) na czyją rzecz i w jakich udziałach nastąpiło zniesienie współwłasności; c) czy wskutek zniesienia współwłasności uzyskał Pan przysporzenie majątkowe kosztem innych współwłaścicieli nieruchomości; Innymi słowy: czy w wyniku zniesienia współwłasności nabył Pan udział w nieruchomości o wartości ponad wartość udziału, który otrzymał Pan w wyniku spadkobrania po babci (należy porównać wartość, a nie wysokość udziału); d) czy zniesieniu współwłasności towarzyszyły spłaty bądź dopłaty? Jeśli tak, proszę wskazać na czyją rzecz. Odpowiedź: Nie miał miejsca ani dział spadku, ani zniesienie współwłasności. 8. Czy po śmierci Pana dziadka miał miejsce dział spadku lub zniesienie współwłasności? Jeśli tak, to proszę wskazać: a) kiedy odbył się dział spadku; b) czy działowi spadku towarzyszyły spłaty i dopłaty? Jeśli tak, to proszę wskazać jakie podmioty (osoby) były uprawnione i zobowiązane do dopłat i spłat; c) czy wartość udziału w masie spadkowej przekroczyła wartość majątku jaki przysługiwał Panu pierwotnie w całej masie spadkowej po Pana zmarłym dziadku (należy wziąć pod uwagę wszystkie składniki jakie wchodziły w skład masy spadkowej)? Jeśli natomiast odbyło się zniesienie współwłasności, to proszę wskazać: a) kiedy odbyło się zniesienie współwłasności; b) na czyją rzecz i w jakich udziałach nastąpiło zniesienie współwłasności; c) czy wskutek zniesienia współwłasności uzyskał Pan przysporzenie majątkowe kosztem innych współwłaścicieli nieruchomości; Innymi słowy: czy w wyniku zniesienia współwłasności nabył Pan udział w nieruchomości o wartości ponad wartość udziału, który otrzymał Pan w wyniku spadkobrania po dziadku (należy porównać wartość, a nie wysokość udziału); d) czy zniesieniu współwłasności towarzyszyły spłaty bądź dopłaty? Jeśli tak, proszę wskazać na czyją rzecz. Odpowiedź: Nie miał miejsca ani dział spadku, ani zniesienie współwłasności.
Czy sprzedając całą nieruchomość, rozliczeniu w formularzu PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)-39 podlega tylko przychód z tej części nieruchomości, co do której nie zostało spełnione wyłączenie z art. 10 ust 5. ustawy o PIT? Pana stanowisko w sprawie W ocenie Wnioskodawcy, 2/3 udziału w nieruchomości, które posiadał tytułem dziedziczenia, a które sprzedał (...) czerwca 2024 r. nie podlega opodatkowaniu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o PIT. Od momentu nabycia nieruchomości przez spadkodawcę Pana dziadka minęło 5 lat (dziadek Wnioskodawcy nabył nieruchomość na przełomie lat 60/70). Także udział w wysokości 1/3 nieruchomości po zmarłej babci Wnioskodawcy również nie podlega opodatkowaniu, jako że minęło 5 lat od momentu nabycia przez spadkodawczynię tego udziału (tj. od dnia nabycia spadku po zmarłym dziadku – (...) grudnia 2011 r.). Za 2024 r. Wnioskodawca powinien zatem rozliczyć sprzedaż udziałów, które odkupił od wnucząt. Udziały te Wnioskodawca zakupił za łączną kwotę (...) zł, a sprzedał za cenę (...) zł (proporcjonalnie do przychodu uzyskanego za sprzedaż całej nieruchomości). W ten sposób Wnioskodawca osiągnął stratę w wysokości (...) zł (w wyniku różnicy pomiędzy ceną nabycia a ceną sprzedaży). Wnioskodawca poniósł też dodatkowo koszty uzyskania przychodu w kwocie (...) zł tytułem opłat notarialnych i podatku PCC (podatek od czynności cywilnoprawnych) za zakup udziałów nieruchomości od wnucząt. Wnioskodawca poniósł też inne koszty uzyskania przychodu, których Wnioskodawca nie uwzględnia w rozliczeniu PIT-39 (koszt uzyskania świadectwa energetycznego, koszt wyceny nieruchomości przez biegłego).
Reasumując, w formularzu PIT-39 za 2024 r. Wnioskodawca powinien wpisać w pozycji 20 przychód w wysokości (...) zł, w pozycji 21 koszty uzyskania przychodu w wysokości (...) zł, co w efekcie w poz. 24. przyniesie stratę w wysokości (...) zł.
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.) stanowi, że: Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Z kolei, w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2: a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, c) prawa wieczystego użytkowania gruntów d) innych rzeczy, – jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany. Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa majątkowego nastąpi po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, nie stanowi ono źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa majątkowego w ogóle nie podlega opodatkowaniu. W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonywaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie, w myśl art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: W przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę. Z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że jeżeli nieruchomości lub prawa majątkowe określone przez art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c tej
ustawy zostały nabyte w drodze spadku, to ich odpłatne zbycie (dokonane poza działalnością gospodarczą) stanowi przychód podlegający opodatkowaniu, jeżeli nastąpiło ono przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę. Natomiast jeżeli nieruchomość lub prawa majątkowe były nabyte przez spadkodawcę również w drodze spadku, wówczas moment nabycia tej nieruchomości lub praw majątkowych przez spadkodawcę określany jest zgodnie z przepisami kodeksu cywilnego, tj. z chwilą śmierci spadkodawców spadkodawcy. Do wyliczenia 5-letniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych nabytych w drodze spadku, wliczany jest zatem nie tylko okres własności nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę, który dokonuje sprzedaży, ale także okres własności nieruchomości (praw majątkowych) spadkodawcy. Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę upłynęło 5 lat – to sprzedaż nie podlega opodatkowaniu. Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (czyli nabytych w drodze spadku), decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia przez spadkodawcę. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji pojęcia „spadek” ani też „nabycie w drodze spadku”, dlatego też zasadnym jest odwoływanie się do regulacji zawartych w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.). Zgodnie z art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego: Prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego: Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy. Na podstawie art. 925 Kodeksu cywilnego: Spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Stosownie do art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego: Sąd na wniosek osoby mającej w tym interes stwierdza nabycie spadku przez spadkobiercę. Notariusz na zasadach określonych w przepisach odrębnych sporządza akt poświadczenia dziedziczenia. Powyższe oznacza, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei, postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia. Zgodnie z art. 1035 Kodeksu cywilnego: Jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych z zachowaniem przepisów niniejszego tytułu. Stosownie do art. 195 Kodeksu cywilnego: Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność). Współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, nigdy o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy. W świetle art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego: Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Jak stanowi art. 196 § 2 Kodeksu cywilnego: Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu. Istota współwłasności polega na tym, że współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, a nie o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Będąca przedmiotem współwłasności rzecz jest niepodzielna i każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy w trakcie trwania współwłasności, a nie jedynie do jej części określonej wielkością jego udziału. Każdy ze współwłaścicieli ma jednakowe prawo do całej rzeczy, ograniczone jedynie takim samym prawem pozostałych współwłaścicieli, a mianowicie każdy jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli (art. 206 ustawy Kodeks cywilny). Z opisu sprawy wynika, że nie prowadził i nie prowadzi Pan działalności gospodarczej. (...) grudnia 2011 r. zmarł Pana dziadek, który posiadał 100% udziału w nieruchomości położonej w miejscowości (...), nabytej (...) kwietnia 1968 r. Nieruchomość była zabudowana i ma charakter mieszkalny. Po śmierci Pana dziadka nie miał miejsca ani dział spadku, ani zniesienie współwłasności. Na mocy postanowienia sądu z (...) października 2016 r. spadkobiercami zostali: żona dziadka (Pana babcia) w wysokości 1/3 udziału, Pan (wnuk) w wysokości 1/3 udziału oraz wnuczęta – każde w wysokości 1/9 udziału. (...) listopada 2022 r. zmarła Pana babcia. Po śmierci Pana babci nie miał miejsca ani dział spadku, ani zniesienie współwłasności. Na mocy postanowienia sądu z (...) lipca 2023 r. nabył Pan w całości prawo do 1/3 nieruchomości należącej uprzednio do Pana babci. Pana babcia sporządziła testament holograficzny i całość posiadanego majątku zapisała Panu. Po nabyciu tego udziału posiadał Pan łącznie 2/3 udziału w nieruchomości (1/3 po Pana dziadku i 1/3 po Pana babci). Celem sprzedaży całości nieruchomości osobie trzeciej najpierw odkupił Pan (...) maja 2024 r. po 1/9 udziału od B i C, tj. łącznie 2/9 udziału oraz (...) maja 2024 r. 1/9 udziału od A. Nie wykorzystywał Pan nabytych udziałów w nieruchomości, w szczególności nie wynajmował i nie czerpał żadnych korzyści z tej nieruchomości, zarówno od momentu nabycia udziałów po śmierci Pana dziadka i po śmierci Pana babci, a także po zakupie udziałów od wnucząt. (...) czerwca 2024 r. sprzedał Pan całą nieruchomość D i osiągnął z tego tytułu przychód w wysokości (...) zł. Aby zatem ustalić, czy w przedmiotowej sprawie sprzedaż przez Pana nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, istotne jest ustalenie, czy odpłatne zbycie tej nieruchomości miało miejsce po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie. Użyty w ww. przepisie termin „nabycie” oznacza każde uzyskanie tytułu własności (nabycie własności) lub każde uzyskanie określonego prawa (nabycie prawa) bez względu na fakt, czy jest to nabycie w części ułamkowej, czy w całości. Poprzez „nabycie” należy rozumieć każde zwiększenie aktywów podatnika. Moment przeniesienia prawa własności w prawie podatkowym określony jest zgodnie z normami prawa cywilnego. Stosownie do art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego: Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły. Nabyć nieruchomość lub prawo majątkowe można więc, np. w drodze zakupu, bądź uzyskując pod tytułem darmym (w formie darowizny, spadku), a w przypadku zaś ograniczonych praw rzeczowych również zawierając umowę o ustanowieniu tego prawa. Przystępując do oceny skutków podatkowych sprzedanej (...) czerwca 2024 r. nieruchomości w (...), zauważam, że do nabycia przez Pana 1/3 udziału w ww. nieruchomości doszło najpierw w drodze spadku po Pana zmarłym dziadku, który nabył tą nieruchomość (...) kwietnia 1968 r. Zatem – w odniesieniu do ww. udziału nabytego w drodze spadku po Pana dziadku – pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych niewątpliwie upłynął. Z kolei, za datę nabycia 1/3 udziału w nieruchomości w (...), który odziedziczył Pan po zmarłej (...) listopada 2022 r. babci i który Pana babcia nabyła w spadku po zmarłym (...) grudnia 2011 r. mężu a Pana dziadku, należy uznać datę śmierci spadkodawcy Pana babci, czyli datę śmierci Pana dziadka. Tym samym, skoro Pana dziadek zmarł w 2011 r. to pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych również upłynął. W związku z powyższym, odpłatne zbycie (...) czerwca 2024 r. 2/3 udziałów w nieruchomości w (...) nabytych w drodze spadku po Pana dziadku (1/3 udziału) oraz Pana babci (1/3 udziału) nie stanowi dla Pana źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ pięcioletniego terminu, liczonego od końca roku, w którym nastąpiło nabycie przez spadkodawców (Pana dziadka oraz Pana babcię). Natomiast, sprzedaż pozostałej części nieruchomości w (...) (1/3 udziału) nabytej (odkupionej) (...) maja 2024 r. po 1/9 od B i C oraz (...) maja 2024 r. 1/9 od A – z uwagi na fakt, że od daty nabycia nie minął pięcioletni okres, o którym mowa w wyżej cytowanym art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – stanowi dla Pana źródło przychodu podlegające opodatkowaniu na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Na podstawie art. 30e ust. 2 powołanej ustawy: Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Zgodnie z art. 19 ust. 1 ww. ustawy: Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio. Stosownie do art. 19 ust. 3 cyt. ustawy: Wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia. Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością, np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości). Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód. Kosztów odpłatnego zbycia nie należy utożsamiać z kosztami uzyskania przychodu. Ustalenie kosztów uzyskania przychodu odbywa się zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto odpłatnie, czy nieodpłatnie. Według art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania. Koszt nabycia, co do zasady, określa notarialna umowa sprzedaży, na podstawie której podatnik staje się właścicielem nieruchomości. Kosztem nabycia bez wątpienia jest cena, jaką zapłacił nabywca zbywcy za nieruchomość, niezależnie od tego, czy zakup ten był sfinansowany kredytem bankowym, czy też środki na jej zakup pochodzą z oszczędności nabywcy, koszty wytworzenia i koszty nakładów. Koszty nabycia nieruchomości obejmują nie tylko cenę zakupu, ale również inne wydatki związane z tym nabyciem, np. wydatki notarialne związane ze sporządzeniem aktu notarialnego nabycia nieruchomości, koszty sądowe w postępowaniu wieczystoksięgowym (wpis prawa własności), oraz podatek od czynności cywilnoprawnych – pod warunkiem, że w istocie nabywca takie wydatki poniósł. Art. 22 ust. 6e cyt. ustawy stanowi, że: Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT (podatek od towarów i usług) w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych. Jak wynika z powyższych przepisów, podstawą obliczenia podatku jest dochód, stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości określonym zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a kosztami uzyskania przychodu ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tak obliczony dochód podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy: Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać: 1) dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub 2) dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131. Na podstawie art. 30e ust. 5 powołanej ustawy: Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł. Stosownie do art. 45 ust. 1a pkt 3 cyt. ustawy: W terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e. Zauważam, że zgodnie z art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatnik jest obowiązany wykazać w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39). Podsumowując wskazuję, że przychód ze sprzedaży udziałów w nieruchomości w (...) nabytych w drodze spadku po Pana dziadku (1/3 udziału) oraz Pana babci (1/3 udziału), nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, z uwagi na upływ 5-letniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, przychód ten nie podlega wykazaniu w zeznaniu PIT-39. Natomiast przychód ze sprzedaży udziału w nieruchomości (1/3 udziału), w części nabytej (...) maja 2024 r. oraz (...) maja 2024 r. w wyniku nabycia (odkupienia) od wnucząt, podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ sprzedaż tych udziałów w nieruchomości nastąpiła przed upływem 5 lat licząc od końca roku, w którym nastąpiło ich nabycie. Uzyskany dochód podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym. Przy czym od ceny sprzedaży tych udziałów w nieruchomości, o ile odpowiada wartości rynkowej, podlegają proporcjonalnemu odliczeniu ustalone koszty odpłatnego zbycia oraz koszty nabycia sprzedawanej nieruchomości. Jeżeli przychód ze sprzedaży udziałów w nieruchomości nie jest wyższy od kosztów przychodu przypadających na te udziały, oznacza to, że w takim przypadku nie powstaje obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w wysokości 19% z tytułu takiej sprzedaży. Zatem, odpowiadając na Pana pytanie wskazuję, że sprzedając nieruchomość w (...) rozliczeniu w formularzu PIT-39 podlega tylko przychód z tej części nieruchomości, co do której nie zostało spełnione wyłączenie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. przychód uzyskany ze sprzedaży 1/3 udziału w ww. nieruchomości nabytego od A (1/9 udziału), C (1/9 udziału) oraz B (1/9 udziału). Zauważam jednak, że w zeznaniu podatkowym wykazuje Pan w poz. „przychodu” oraz „kosztów uzyskania przychodów” jedynie kwoty w odniesieniu do sprzedanych udziałów w nieruchomości nabytych (odkupionych) od A (1/9 udziału), C (1/9 udziału) oraz B (1/9 udziału).
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia. Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego).
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Wyjaśniam, że nie odniosłem się do przedstawionych we wniosku kwot i wyliczeń, ponieważ ewentualne obliczenie należnego podatku nie należy do moich kompetencji. Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, gdyż prawidłowość takiego rozliczenia podlega weryfikacji przez Organ podatkowy, w toku ewentualnego postępowania podatkowego. Wydając interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego nie dokonałem oceny stanowiska w odniesieniu do kwot wskazanych we wniosku. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili