0112-KDSL1-1.4011.81.2025.3.MK

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie, stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 lutego 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 3 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwania – pismami z 19 marca 2025 r. (wpływ 19 marca 2025 r.) oraz z 10 kwietnia 2025 r. (wpływ 10 kwietnia 2025 r.). Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego Nieruchomość dom, ul. (...): · 10.1988 r. wybudowany dom, cały czas do końca w rodzinie tj. Pana rodzice, Pan i Pana brat; · 06.2003 r. śmierć Pana ojca - dziedziczenie majątku, w tym domu: Pana mama 4/6, Pan 1 /6 Pana brat 1/6, brak działu spadku; · 04.2021 r. śmierć Pana matki - dziedziczenie majątku, w tym domu Pan 1/2, Pana brat 1 /2; · 09.2021 r. wniosek o zgodny dział spadku i podział majątku (cały dom dla Pana, Pana brat pieniądze); · 11.2021 r. postanowienie o dziale spadku przekazujące całość domu na Pana własność (cały dom dla Pana, Pana brat pieniądze); · 06.2022 r. podczas próby uzyskania pełnego wpisu do KW domu okazało się, że wpisany jest tam niesłusznie Pana brat w 1/6; 08.2022 r. wiosek do sądu o naprawę błędu w podziale majątku; Sędzia tłumaczy, że nie może zmienić już wyroku i jedynym wyjściem jest postanowienie, że przyznaje na wyłączną własność dom, przyznała, że oczywiście uprzednio powinien być pełen podział majątku po Pana matce i de facto Pana ojcu, bo tylko tak można było legalnie i prawidłowo podzielić majątek; · 05.2023 przy próbie uzyskania w US potwierdzenia o braku zalegania w podatkach niezbędnego do sprzedaży domu okazuje się, że postanowienie wyjaśniające sądu zostało zakwalifikowane jako darowizna brata 1/6 domu (Pana zdaniem interpretacja tego jako darowizna nie miała prawa wystąpić, bo pełny podział majątku i domu na Pana wyłączność był od początku), zarazem brak informacji, że powinien Pan poinformować o czymkolwiek US, aby uniknąć podatku, o którym nie miał Pan zresztą wcześniej pojęcia, a termin na zgłoszenie tego minął; · 06.2023 r. sprzedaż przez Pana domu. Ponadto w uzupełnieniu wniosku z 19 marca 2025 r., udzielił Pan następujących odpowiedzi na zawarte w wezwaniu pytania:

1. Czy zgodnie z art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 226, ze zm.) ma Pan nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce? Odpowiedź: Tak. 2. Czy nieruchomość, która jest przedmiotem wniosku, wybudowana w październiku 1988 r. należała do obojga Pana rodziców i czy między rodzicami podczas posiadania ww. nieruchomości istniała majątkowa wspólność małżeńska? Odpowiedź: Tak. 3. W związku ze wskazaniem w opisie sprawy, że: „(...) 9.2021 wniosek o zgodny dział spadku i podział majątku (cały dom dla mnie, brat pieniądze) – 11.2021 postanowienie o dziale spadku przekazujące całość domu na moją własność (...)” proszę wskazać: a) jakie konkretnie ustalenia zawiera postanowienie o dziale spadku? Odpowiedź: Załączył Pan dokument nr 1. b) czy w wyniku postanowienia o dziale spadku stał się Pan jedynym właścicielem nieruchomości, o której mowa we wniosku? Odpowiedź: W Pana opinii tak. c) czy przedmiotem działu spadku była tylko nieruchomość, o której mowa we wniosku? Jeśli nie, to proszę wskazać co oprócz tej nieruchomości było przedmiotem działu spadku? Odpowiedź: Były także pieniądze i inna nieruchomość. d) czy wartość majątku nabytego przez Pana w drodze działu spadku przekroczyła wartość majątku, jaki przysługiwał Panu pierwotnie w całej masie spadkowej po spadkodawcy (spadkodawcach) – należy wziąć pod uwagę wszystkie składniki, jakie wchodziły w skład masy spadkowej? Odpowiedź: Nie, gdyż ustalił Pan z bratem wspólny i zgodny podział, w którym uwzględnili Państwo Pana nakłady i wcześniejsze darowizny mamy bratu. Udział był równy, gdyż uwzględnili Państwo w nim wcześniejsze darowizny Pana mamy dla Pana brata oraz Pana nakłady. e) czy działowi spadku towarzyszyły spłaty i dopłaty? Jeśli tak, proszę wskazać jakie podmioty (osoby) były uprawnione i zobowiązane do dopłat i spłat? Odpowiedź: Nie, gdyż rozwiązali Państwo to na zasadzie zgodnego podziału. 4. Jakie rozstrzygnięcie zostało wydane w związku z wnioskiem do sądu o naprawę błędu w podziale majątku (08.2022) oraz jakie postanowienia ono zawierało? Odpowiedź: Załączył Pan dokument nr 2. 5. Czy po wydanym przez sąd ww. rozstrzygnięciu składał Pan do właściwego urzędu skarbowego jakieś deklaracje, zeznania – jeśli tak to czego one dotyczyły? Czy urząd skarbowy prowadził w tej sprawie jakieś postępowania, kontrole, itp. – jeśli tak to w jaki sposób zostały zakończone (decyzja, postanowienie – co z nich wynika)? Odpowiedź: Niestety nie został Pan poinformowany, że cokolwiek powinien Pan złożyć - z tego, co Pan rozumie, jeśli złożyłby Pan oświadczenie o darowiźnie 1/6 domu (część brata po ojcu) jak całość zinterpretował US (...), to nie byłoby żadnego tematu, niestety nie miał Pan o tym pojęcia i dowiedział się Pan dopiero, gdy dostał informację z ksiąg wieczystych. Aby móc sprzedać dom, zapłacił Pan podatek wskazany przez US (...)- nie mógł się Pan odwoływać, gdyż miał Pan umowę przyrzeczoną z kupującym. 6. Czy prowadzi Pan działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163), w szczególności w zakresie obrotu nieruchomościami? Jeżeli tak, to czy sprzedaż nieruchomości będącej przedmiotem wniosku, nastąpiła w ramach wykonywania tej działalności? Odpowiedź: Nie, nieruchomość nigdy nie miała związku z działalnością. 7. Czy środki ze sprzedaży domu wydatkował/będzie Pan wydatkował na zakup lub rozbudowę nieruchomości, w okresie trzech lat licząc od końca roku podatkowego, w którym dokonał Pan sprzedaży domu, o którym mowa we wniosku? Odpowiedź: Jeśli ma Pan zapłacić ten podatek to tak, będzie Pan wydatkował na zakup lub rozbudowę nieruchomości. 8. Jakie konkretnie wydatki na nieruchomości zamierza Pan ponieść? Proszę wymienić te wydatki (w formie zamkniętego katalogu). Odpowiedź: Nie jest Pan jeszcze zdecydowany - albo rozbudowa domu w (...), albo zakup mieszkania w (...). 9. Czy w zakupionej lub rozbudowanej nieruchomości realizuje/będzie Pan realizować własne cele mieszkaniowe, tzn. czy Pan w niej mieszka/zamieszka? Jeśli tak, to od kiedy, czy na stałe, lub w jakich okresach? Odpowiedź: Tak, zdecydowanie. 10. Jaki związek z Pana wydatkami na zakup nowej nieruchomości ma mieć prowadzona przez Pana działalność gospodarcza? Odpowiedź: W przypadku zakupu nowej nieruchomości nie będzie mieć żadnego związku z działalnością. Z kolei w uzupełnieniu wniosku z 10 kwietnia 2025 r., udzielił Pan następujących odpowiedzi na zawarte w wezwaniu pytania: 1. Jakie konkretnie ustalenia zawiera postanowienie o dziale spadku? Odpowiedź: Ustalenia były jednoznaczne, by otrzymał Pan pełną nieruchomość, o której jest mowa w zapytaniu (nieruchomość przypada na wyłączną własność Wnioskodawcy, czyli Pana). 2. Jakie rozstrzygnięcie zostało wydane w związku z wnioskiem do sądu o naprawę błędu w podziale majątku (08.2022) oraz jakie postanowienia ono zawierało? Odpowiedź: Po zwróceniu uwagi, że ugoda jest wadliwa, z uwagi na brak prawnego uwzględnienia podziału całego majątku - sędzia wydała nowe postanowienie uszczegóławiające: po dokonanym dziale spadku po (...) znieść na zgodny wniosek Wnioskodawców powstałą na skutek dziedziczenia po (...) (zmarłym w 2003 roku) współwłasność nieruchomości (dane domu), w ten sposób, że przyznać nieruchomość na wyłączną własność Wnioskodawcy (czyli Panu) bez obowiązku spłat na rzecz drugiego z Wnioskodawców. 3. Proszę o jednoznaczne wskazanie czy środki ze sprzedaży domu wydatkował/będzie Pan wydatkował na zakup lub rozbudowę nieruchomości, w okresie trzech lat licząc od końca roku podatkowego, w którym dokonał Pan sprzedaży domu, o którym mowa we wniosku? Odpowiedź: Tak, będzie Pan, jednakże chce się Pan dowiedzieć czy podatek od sprzedaży od wartości 1/6 domu jest należny, Pana zdaniem nie jest oraz czy przy zakupie /rozbudowie nieruchomości może Pan brać faktury na Pana działalność gospodarczą uwzględniającą NIP (...), Pana zdaniem tak. Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 19 marca 2025 r.) Czy w wyniku sprzedaży domu (...), który był w rodzinie od zawsze, musi Pan zapłacić podatek od jego sprzedaży i w jakiej wysokości? Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 19 marca 2025 r.) Pana stanowisko jest takie, że nie powinien Pan płacić jakiegokolwiek podatku, nawet od 1 /6 od sprzedaży domu (...), który był w rodzinie od początku, a celem działu spadku był podział całego majątku, a nie tylko jego części po Pana mamie. Niezależnie od tego w przypadku, gdy kupi lub rozbuduje Pan nieruchomość, w której będzie Pan mieszkał i której kwota będzie większa niż 1/6 sprzedaży domu (...), będzie Pan zwolniony z ewentualnego podatku od sprzedaży tego domu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.): Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy: Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2: a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, c) prawa wieczystego użytkowania gruntów, d) innych rzeczy, – jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany. Jeżeli zatem odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości, oraz praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej, to stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment nabycia lub wybudowania ww. nieruchomości lub praw. Jednocześnie, zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: W przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę. Natomiast zgodnie z art. 10 ust. 7 ww. ustawy:

Nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku. Wobec powyższego w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości, oraz praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytej /nabytych w drodze spadku i działu spadku istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia tej nieruchomości/tych praw przez spadkodawcę oraz czy w wyniku dokonania działu spadku nie następuje nabycie majątku przekraczające pierwotnie posiadany udział w spadku. Również w przypadku zniesienia współwłasności istotną kwestią jest ustalenie czy dochodzi do nabycia ponad pierwotnie posiadany udział we współwłasności. Aby zatem ustalić, czy odpłatne zbycie przez Pana poszczególnych udziałów w domu przy ul. (...) podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, istotne jest ustalenie, czy zbycie to nastąpiło po upływie okresu, o którym mowa w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zauważyć należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia nabycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy. Należy zatem wskazać, że nabyciem w rozumieniu tego przepisu jest każda czynność, na mocy której na osobę fizyczną – nabywcę – przechodzi własność nieruchomości, bez względu na to, czy nabycie następuje w sposób odpłatny czy nieodpłatny. Natomiast moment przeniesienia prawa własności w prawie podatkowym określony jest zgodnie z normami prawa cywilnego. Zgodnie z art. 155 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.): Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły. Stosownie zaś do art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego: Prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej. Z kolei art. 926 § 1 ww. Kodeksu stanowi, że: Powołanie do spadku wynika z ustawy albo z testamentu. Na podstawie zaś art. 924 i art. 925 przywoływanego Kodeksu, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Stosownie do art. 1025 § 1 ww. Kodeksu: Sąd na wniosek osoby mającej w tym interes stwierdza nabycie spadku przez spadkobiercę. Notariusz na zasadach określonych w przepisach odrębnych sporządza akt poświadczenia dziedziczenia. Powyższe oznacza, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei, postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia. Natomiast według art. 1035 cyt. ustawy: Jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych z zachowaniem przepisów niniejszego tytułu. Art. 1037 § 1 i § 2 ww. ustawy, stanowi zaś, że: § 1. Dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców. § 2. Jeżeli do spadku należy nieruchomość, umowa o dział powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. Z instytucją działu spadku mamy więc do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Nie zmienia to faktu, że dział spadku jest zawsze konsekwencją wcześniejszego nabycia spadku. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku. Przy czym, z art. 195 Kodeksu cywilnego wynika, że: Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność). Współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, nigdy o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy. W świetle art. 196 § 1 i § 2 przywołanej ustawy: § 1. Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. § 2. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu. Art. 210 § 1 ww. Kodeksu stanowi zaś, że: Każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Uprawnienie to może być wyłączone przez czynność prawną na czas nie dłuższy niż lat pięć. Jednakże w ostatnim roku przed upływem zastrzeżonego terminu dopuszczalne jest jego przedłużenie na dalsze lat pięć; przedłużenie można ponowić. Przez zniesienie współwłasności rozumie się więc likwidację łączącego współwłaścicieli stosunku prawnego, która następuje w drodze umowy lub orzeczenia sądu. W myśl art. 211 Kodeksu cywilnego: Każdy ze współwłaścicieli może żądać, ażeby zniesienie współwłasności nastąpiło przez podział rzeczy wspólnej, chyba że podział byłby sprzeczny z przepisami ustawy lub ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem rzeczy albo że pociągałby za sobą istotną zmianę rzeczy lub znaczne zmniejszenie jej wartości. Zgodnie z art. 212 § 2 ww. Kodeksu: Rzecz, która nie daje się podzielić, może być przyznana stosownie do okoliczności jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych albo sprzedana stosownie do przepisów kodeksu postępowania cywilnego. Z powyższych przepisów wynika, że zniesienie współwłasności może nastąpić m. in. przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, poprzez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych. Co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy – w wyniku tego zniesienia – podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału, jaki pierwotnie mu przysługiwał. Podobne wnioski wynikają z ukształtowanej już linii orzeczniczej Naczelnego Sądu Administracyjnego, który twierdzi, że nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku podziału, jeśli: · podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub · wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki przysługiwał jej w majątku wspólnym. Za datę nabycia nieruchomości lub prawa – w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku działu spadku lub zniesienia współwłasności – należy przyjąć więc datę ich pierwotnego nabycia, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku działu lub zniesienia współwłasności mieści się w udziale, jaki przysługuje tej osobie w majątku objętym współwłasnością oraz dział spadku lub zniesienie współwłasności zostały dokonane bez spłat i dopłat. Powyższe potwierdza brzmienie powołanego wcześniej art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku. Natomiast wszelkie przypadki gdy udział danej osoby ulega powiększeniu nawet gdy następuje to nieodpłatnie, traktowane być muszą w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak też stan jej majątku osobistego. Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że nieruchomość, o której mowa we wniosku – dom przy ul. (...), został wybudowany w październiku 1988 r. Należał on do obojga Pana rodziców, między Pana rodzicami podczas posiadania ww. nieruchomości istniała majątkowa wspólność małżeńska. W czerwcu 2003 r. zmarł Pana ojciec – nastąpiło dziedziczenie majątku, w tym ww. domu – Pana mama 4/6, Pan 1/6 oraz Pana brat 1/6, brak działu spadku. W kwietniu 2021 r. zmarła Pana mama – nastąpiło kolejne dziedziczenie majątku, w tym ww. domu – Pan ½ oraz Pana brat ½. We wrześniu 2021 r. został złożony wniosek o zgodny dział spadku i podział majątku (cały dom dla Pana, Pana brat pieniądze). Oprócz nieruchomości, o której mowa we wniosku, przedmiotem działu spadku były także pieniądze i inna nieruchomość. W listopadzie 2021 r. wydano postanowienie o dziale spadku przekazujące całość domu na Pana własność (cały dom dla Pana, Pana brat pieniądze). Wartość majątku nabytego przez Pana w drodze działu spadku nie przekroczyła wartości majątku, jaki przysługiwał Panu pierwotnie w całej masie spadkowej po spadkodawcy (spadkodawcach), gdyż ustalił Pan z bratem wspólny i zgodny podział, w którym uwzględniono Pana nakłady i wcześniejsze darowizny Pana mamy dla Pana brata. Ponadto wskazał Pan, że działowi spadku nie towarzyszyły spłaty i dopłaty, gdyż rozwiązano to na zasadzie zgodnego podziału. Następnie w czerwcu 2022 r. podczas próby uzyskania pełnego wpisu do KW domu okazało się, że wpisany jest tam niesłusznie Pana brat w 1/6. W sierpniu 2022 r. został złożony wniosek do sądu o naprawę błędu w podziale majątku. W uzupełnieniu wniosku z 10 kwietnia 2025 r. wskazał Pan, że w sierpniu 2022 r. zostało wydane przez sąd postanowienie uszczegóławiające: po dokonanym dziale spadku po (...) znieść na zgodny wniosek Wnioskodawców powstałą na skutek dziedziczenia po (...) (zmarłym w 2003 r.) współwłasność nieruchomości, w ten sposób, że przyznać nieruchomość na wyłączną własność Panu bez obowiązku spłat na rzecz drugiego z Wnioskodawców. W czerwcu 2023 r. sprzedał Pan dom, o którym mowa we wniosku. Ponadto wskazał Pan, że sprzedaż ww. domu nigdy nie miała związku z działalnością gospodarczą. Biorąc pod uwagę fakt, że opisany we wniosku dom został wybudowany w 1988 r. i należał do Pana obojga rodziców, pomiędzy którymi podczas jego posiadania istniała majątkowa wspólność małżeńska, należy odnieść się do kwestii stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami, które zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.). Przepis art. 31 § 1 tego Kodeksu stanowi, że: Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Z kolei jak stanowi art. 35 ww. Kodeksu: W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku. W myśl art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego: Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Przedmiotami majątkowymi w rozumieniu tego przepisu są wszelkie prawa majątkowe zarówno bezwzględne (prawo własności rzeczy oraz inne prawa rzeczowe), jak i względne (np. przysługujące małżonkom wierzytelności). Wspólność ustawowa obejmuje wszelkie przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich. Z ww. przepisu wynika, że wspólność małżeńska została ukształtowana jako wspólność łączna. Charakteryzuje się ona tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą więc rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością ustawową. Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego. Wspólność ta jest wspólnością masy majątkowej i obejmuje cały zbiór praw majątkowych, takich jak własność i inne prawa rzeczowe czy wierzytelności. Kwestia określenia momentu nabycia nieruchomości i praw majątkowych była przedmiotem uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z 15 maja 2017 r., sygn. akt II FPS 2/17, w której sąd stwierdził, że: „Dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176, ze zm.) nabytych przez współmałżonka w wyniku dziedziczenia, datą ich nabycia lub wybudowania w rozumieniu tego przepisu jest dzień nabycia (wybudowania) tych nieruchomości i praw majątkowych do majątku wspólnego małżonków”. W uzasadnieniu uchwały Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że w przypadku nabycia nieruchomości przez małżonków pozostających w majątkowej wspólności małżeńskiej przewidzianej w art. 31 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy nie ma możliwości określenia tego, w jakich częściach nastąpiło nabycie nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie jest możliwe nabycie nieruchomości w określonym udziale przez małżonków pozostających we wspólności majątkowej małżeńskiej i działających jednocześnie, co wynika z istoty wspólności małżeńskiej. Wspólność małżeńska (łączna) to wspólność bezudziałowa, a w czasie jej trwania małżonkowie nie mogą rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego jako całości. Nie mogą także rozporządzać udziałem w jakimkolwiek przedmiocie należącym do tego majątku. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego skoro, z uwagi na wspólność majątkową, nie można wyodrębnić udziałów, które małżonkowie posiadali w chwili nabycia nieruchomości w małżeństwie, to nie można też przyjąć, że pięcioletni termin biegnie od daty nabycia nieruchomości w drodze spadku. Dla oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości kluczowy jest moment poniesienia wydatku na nabycie tego składnika do majątku wspólnego i to, że tego wydatku – w momencie jego poniesienia – nie można przypisać jednemu bądź drugiemu małżonkowi w udziałach o określonej wielkości. W przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków lub wybudowanych w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości lub nabytych do majątku wspólnego małżonków praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków lub ich wybudowanie w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej (art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Pana wątpliwości budzi kwestia, czy będzie Pan zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego w związku ze sprzedażą domu przy ul. (...). Przystępując do oceny skutków podatkowych sprzedaży w czerwcu 2023 r. opisanej we wniosku nieruchomości, zauważyć należy, że w pierwszej kolejności do nabycia przez Pana części domu przy ul. (...) doszło najpierw w drodze spadku po zmarłym ojcu (1/6) a następnie po zmarłej matce (1/2). Zatem datą nabycia przez Pana tej części ww. nieruchomości jest data wybudowania nieruchomości, którą rodzice posiadali w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej od 1988 r. Następnie w listopadzie 2021 r. postanowieniem o dziale spadku przyznano na Pana rzecz część domu, którą Pana brat otrzymał w spadku po Pana matce. Wskazał Pan, że wartość majątku nabytego przez Pana w drodze działu spadku nie przekroczyła wartości majątku, jaki przysługiwał Panu pierwotnie w całej masie spadkowej po spadkodawcy (spadkodawcach), gdyż ustalił Pan z bratem wspólny i zgodny podział, w którym uwzględniliście Państwo Pana nakłady i wcześniejsze darowizny Pana mamy dla Pana brata. Ponadto wskazał Pan, że działowi spadku nie towarzyszyły spłaty i dopłaty, gdyż rozwiązali to Państwo na zasadzie zgodnego podziału. Zatem datą nabycia przez Pana tej części ww. nieruchomości, (nieprzekraczającej wartości majątku, jaki przysługiwał Panu pierwotnie w całej masie spadkowej) jest również data, od której Pana rodzice posiadali nieruchomość w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej – 1988 r. Z kolei postanowieniem sądu uszczegóławiającym z sierpnia 2022 r. zniesiono współwłasność nieruchomości, w ten sposób, że przyznano całą nieruchomość na Pana wyłączną własność. Na skutek zniesienia współwłasności przyznana została na Pana rzecz część nieruchomość (1/6), w wyniku czego otrzymał Pan przysporzenie majątkowe kosztem innego współwłaściciela (Pana brata), co Urząd Skarbowy w (...) zinterpretował jako darowiznę, od której zapłacił Pan wskazany podatek. Oznacza to, że w dacie dokonanego zniesienia współwłasności nieruchomości w (...) – w odniesieniu do tej części, która należała do Pana brata – doszło do nowego nabycia, o którym mowa w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem skoro w wyniku dokonanego w sierpniu 2022 r. zniesienia współwłasności wartość nabytego przez Pana majątku przekroczyła wartość udziału, jaki uprzednio Panu przysługiwał i otrzymał Pan przysporzenie majątkowe kosztem innego współwłaściciela – to sprzedaż nieruchomości w tej części stanowi źródło przychodu na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem termin nabycia 1/6 części domu, należy w tym przypadku liczyć od końca 2022 r. Mając powyższe na uwadze, nienastępujące w wykonaniu działalności gospodarczej odpłatne zbycie przez Pana w czerwcu 2023 r. 5/6 części domu przy ul. (...) uzyskanych w wyniku spadku oraz działu spadku nie stanowi dla Pana źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa w ww. przepisie, ustalonego zgodnie z dyspozycją art. 10 ust. 5 i ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji – przychód w tej części – nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Natomiast, nienastępujące w wykonaniu działalności gospodarczej odpłatne zbycie przez Pana w czerwcu 2023 r. 1/6 części domu przy ul. (...), uzyskanej w wyniku zniesienia współwłasności skutkuje dla Pana powstaniem przychodu kwalifikowanego do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, ponieważ odpłatne zbycie w tej części nastąpiło przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie (2022 r.). Dochód z tego odpłatnego zbycia podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. W tym miejscu wskazuję, że dochód ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy – może jednak zostać objęty zwolnieniem z opodatkowania przy spełnieniu warunków określonych w tym przepisie. Przepis ten stanowi, że: Wolne od podatku są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych. Dochód zwolniony należy obliczyć według następującego wzoru: dochód zwolniony = D × W/P gdzie: D – dochód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa, W – wydatki poniesione na cele mieszkaniowe, P – przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa. Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia. W sytuacji, gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego. Tym samym, aby dochód z tytułu sprzedaży nieruchomości był w całości zwolniony z podatku dochodowego, cały przychód ze zbytej nieruchomości musi być wydatkowany na własne cele mieszkaniowe, wymienione w przepisie art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Katalog wydatków stanowiących własne cele mieszkaniowe podatnika wskazany w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma charakter zamknięty – jest to wyliczenie enumeratywne. Ustawodawca w sposób jednoznaczny wskazał cele mieszkaniowe, których realizacja pozwala na zwolnienie z opodatkowania dochodu uzyskanego ze zbycia nieruchomości. Art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że: Za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na: a) nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, b) nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie, c) nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego, d) budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego, e) rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego - położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej. Stosownie zaś do art. 21 ust. 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Wydatki, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. a-c, uznaje się za wydatki poniesione na cele mieszkaniowe, jeżeli przed upływem okresu, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, nastąpiło nabycie własności rzeczy lub praw wymienionych w ust. 25 pkt 1 lit. a-c, w związku z którymi podatnik ponosił wydatki na nabycie. Podkreślenia wymaga, że zwolnienia podatkowe oraz ulgi są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, dlatego do interpretacji przepisów ustanawiających zwolnienia podatkowe, jak również ulgi, należy stosować wykładnię ścisłą. Stąd też, prawo do przedmiotowego zwolnienia przysługuje podatnikowi tylko i wyłącznie w sytuacji spełnienia wszystkich przesłanek wskazanych w przepisie prawa. Należy również zastrzec, że w przypadku korzystania z ulg i zwolnień podatkowych, wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązek udowodnienia, że określony wydatek został poniesiony przy spełnieniu wszystkich warunków wynikających z przepisów podatkowych spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne. Zaznaczyć również należy, że podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w stosunku do dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości jest fakt wydatkowania przychodu z ich odpłatnego zbycia – począwszy od dnia sprzedaży i nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiła sprzedaż – wyłącznie na realizację wskazanych w ustawie własnych celów mieszkaniowych. Poprzedzenie wyrażenia „cele mieszkaniowe” przymiotnikiem „własne” świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy i dopisując ten przymiotnik przesądził, że celem nadrzędnym jest możliwość uwzględnienia przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania tylko takich wydatków, które poniesione zostały na zaspokojenie „własnych” potrzeb mieszkaniowych. Tak więc, uregulowane w powołanym przepisie zwolnienie od podatku dochodowego w zamierzeniach ustawodawcy realizować ma cel, jakim jest zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika. Wydatkowanie przychodu na własne cele mieszkaniowe oznacza, według stanowiska prezentowanego w orzecznictwie i doktrynie, że celem podatnika jest realizacja potrzeby zapewnienia sobie tzw. „dachu nad głową”. Sądy administracyjne podkreślają, że zwolnienie z opodatkowania dochodów opisanych w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma charakter mieszany, podmiotowo- przedmiotowy, tj. wydatkowanie środków na określony przedmiot w połączeniu z funkcją jaką ten przedmiot realizuje na rzecz nabywcy – zaspokojenie jego własnych celów mieszkaniowych. Zawarte w art. 21 ust. 25 ww. ustawy wyliczenie wydatków mieszkaniowych ma charakter wyczerpujący, w związku z czym tylko realizacja w wymaganym terminie celów w nim wymienionych pozwala na zwolnienie z opodatkowania dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości. Ustawodawca formułując zwolnienie przedmiotowe w sposób jednoznaczny wskazał na realizację w określonym terminie celów mieszkaniowych, które pozwalają na skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania dochodu ze sprzedaży nieruchomości. Do takich celów – zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – należy nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, a także - na podstawie art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – budowa, rozbudowa, nadbudowa, przebudowa lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego. Z wykładni językowej przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że dla skorzystania z ww. zwolnienia istotny jest m.in. czas na wydatkowanie środków uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości na realizację własnych celów mieszkaniowych. Podstawy ku temu daje użyty w przepisie zwrot „począwszy od dnia odpłatnego zbycia”, który należy uznać za element normy wyznaczającej termin wydatkowania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości. Termin ten, jak z przepisu wynika, ma charakter terminu przewidzianego, ustalonego jako końcowy, tj. terminu, który kończy się z upływem trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości. Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że jeżeli będzie Pan zobowiązany do zapłaty podatku z tytułu sprzedaży nieruchomości, to środki finansowe uzyskane ze sprzedaży 1/6 części domu przy ul. (...) zamierza Pan przeznaczyć na zakup mieszkania w (...) lub rozbudowę domu w (...). W zakupionej lub rozbudowanej nieruchomości będzie Pan realizować własne cele mieszkaniowe. Środki ze sprzedaży domu będzie Pan wydatkował w okresie trzech lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym dokonał Pan sprzedaży domu. Podsumowując, wydatkowanie podlegającego opodatkowaniu przychodu ze zbycia 1/6 części domu, na zakup mieszkania lub rozbudowę domu, w którym będzie Pan realizował własne cele mieszkaniowe w terminie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym dokonano transakcji zbycia – uprawnia Pana do skorzystania ze zwolnienia od podatku z art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a i d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odpowiadając zatem na zadane pytanie, skoro środki ze sprzedaży 1/6 domu w całości przeznaczy Pan na realizację w ww. terminie własnych celów mieszkaniowych (zakup mieszkania lub rozbudowa domu, w którym będzie Pan mieszkał), nie będzie Pan zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych. Tym samym oceniając całościowo Pana stanowisko w odniesieniu do zadanego pytania dotyczącego braku obowiązku zapłaty podatku – należało uznać je za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność. Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pana wniosku (zapytania ostatecznie sformułowanego w uzupełnieniu wniosku z 19 marca 2025 r.). Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności kwestii podniesionej w uzupełnieniu wniosku z 10 kwietnia 2025 r. w zakresie „brania faktur na Pana działalność gospodarczą”. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.