Wnioskodawca, prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie programowania, złożył wniosek o interpretację indywidualną w sprawie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (IP Box) na podstawie art. 30ca ustawy o PIT. Organ podatkowy potwierdził, że działalność Wnioskodawcy spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, a dochody z przeniesienia autorskich praw majątkowych do oprogramowania mogą być opodatkowane stawką 5%. Interpretacja jest pozytywna, uznając, że Wnioskodawca ma prawo do preferencyjnego opodatkowania dochodów z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowny Panie, stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
12 marca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 12 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 29 kwietnia 2025 r. (wpływ 30 kwietnia 2025 r.). Treść wniosku jest następująca: Opis stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych Niniejszy wniosek o interpretację dotyczy PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych) w zakresie możliwości objęcia dochodów Wnioskodawcy preferencyjnym opodatkowaniem przewidzianym dla dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (tzw. IP-BOX). Wnioskodawca podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą związaną z oprogramowaniem (PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 62.01.Z). Wnioskodawca rozliczał i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, stosując jako formę opodatkowania podatek liniowy 19% albo skalę podatkową (Wnioskodawca zmieniał formy opodatkowania na przestrzeni lat, przy czym każda z tych form opodatkowania uprawnia do rozliczania IP- BOX). Wnioskodawca wnosi o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania 5% na podstawie art. 30ca ustawy o PIT. Wnioskodawca począwszy od zarejestrowania 7 listopada 2019 r. działalności gospodarczej wykonuje działalność gospodarczą polegającą na pracach programistycznych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca wykonuje w sposób systematyczny usługi programistyczne. Wnioskodawca świadczył i świadczy przede wszystkim usługi tworzenia i rozwijania oprogramowania, tworzenia i doskonalenia kodu źródłowego oprogramowania. Wnioskodawca świadczył i świadczy przedmiotowe usługi na podstawie umowy zawartej bezpośrednio z Kontrahentem, który też jest odbiorcą końcowym jego usług albo w modelu outsourcingu, w którym końcowymi odbiorcami usług świadczonych przez Wnioskodawcę są klienci jego Kontrahenta. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi prowadzą do powstania innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań – oprogramowania obsługującego dedykowane obszary działalności odbiorców usług Wnioskodawcy. Wnioskodawca jako Back-End Developer, świadczył i świadczy usługi polegające na wytworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania, jak również testowaniu i wdrożeniu rezultatu swojej pracy, w szczególności są to prace programistyczne, pisanie testów automatycznych i konsulting IT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zajmuje się przede wszystkim tworzeniem i rozwojem oprogramowania, tworzeniem i doskonaleniem kodu źródłowego oprogramowania.
W tym miejscu należy doprecyzować, że w większości podmiotów, które rozwijają różnego rodzaju aplikacje internetowe występuje najczęściej podział na trzy działy: (...). Wnioskodawca tworząc i rozwijając oprogramowanie, w tym kod źródłowy oprogramowania wykorzystywał i wykorzystuje następujące języki programowania: (...). W ramach dotychczasowej współpracy ze Kontrahentami Wnioskodawca tworzył i rozwijał następujące oprogramowanie współpracując z: (...) Wnioskodawca podkreśla, że wykonując przedmiot swojej działalności opracowuje rozwiązania noszące cechy nowości. Na rynku nie ma bowiem dostępnych w tym zakresie gotowych rozwiązań. Oprogramowanie tworzone jest ściśle z ogólnymi założeniami klienta, więc nie może być stworzone przy użyciu gotowych rozwiązań. Wnioskodawca jest zmuszony do nieustannego nabywania wiedzy oraz łączenia jej ze zdobytym już doświadczeniem w celu osiągnięcia optymalnego rozwiązania problemu. Dziedzina, w której Wnioskodawca prowadzi działalność jest dynamiczna i ulega stałemu postępowi, przez co nie ma jednego sposobu na rozwiązanie problemów natury programistycznej. Z tego powodu Wnioskodawca podczas realizacji zlecenia nawet jeżeli korzysta z gotowych bibliotek, to jest zmuszony łączyć je i modyfikować za pomocą własnej nabytej wiedzy oraz doświadczenia. W ten sposób tworzy oprogramowanie o nowych funkcjonalnościach, rozwiązaniach nieistniejących do tej pory w systemie Kontrahenta, czy klienta Kontrahenta, zaś łączenie tych bibliotek nie jest pracą odtwórczą – wymaga to od Wnioskodawcy uruchomienia procesów myślowych i nie może być wykonywane mechanicznie. Wnioskodawca, poprzez świadczone usługi programowania, tj. wytwarzany kod, tworzy, modyfikuje oraz rozwija oprogramowanie zwiększając jego funkcjonalność, rozszerzając możliwości i podnosząc użyteczność poprzez dodawanie nowych modułów/funkcji oraz zapewniając jednocześnie zgodność z najnowszymi wymaganiami technologicznymi i rynkowymi. Wytwarzane przez Wnioskodawcę nowe moduły oprogramowania pozwalają na jego obsługę zgodnie ze specyfiką użytkownika tego systemu. Modyfikacje oprogramowania tworzone przez Wnioskodawcę pozwalają zapewnić i utrzymać nowoczesny, innowacyjny na tle dostępnych na rynku rozwiązań charakter oprogramowania, zapewniając przy tym wysoki stopień użyteczności dla jego użytkowników, uwzględniając przy tym dynamicznie zmieniające się wymagania technologiczne oraz biznesowe. Z tego względu wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie jest rezultatem działań Wnioskodawcy mających charakter kreacyjny, indywidualny oraz oryginalny i są innowacyjne w praktyce gospodarczej odbiorców końcowych usług Wnioskodawcy. W ramach powyższego Wnioskodawca tworzy kod źródłowy programów, z wykorzystaniem języków oprogramowania takich jak (...). Świadczone usługi, w których dochodzi do ulepszania oprogramowania istniejącego, poprzez wprowadzenie innowacyjnych funkcjonalności, wykonywane były i są z wykorzystaniem najnowszych rozwiązań programistycznych. Wnioskodawca opracowuje nowe, rozwija oraz ulepsza usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy lub istotnie odróżniające się od rozwiązań już u niego funkcjonujących. Wnioskodawca tworzy, ulepsza i rozwija oprogramowanie tj. tworzy kod samodzielnie, w tym ustala zakres zadań poszczególnych modyfikacji i nowych modułów oprogramowania, a także weryfikuje je z konsultantami merytorycznymi klienta. Wytwarzanie przez Wnioskodawcę oprogramowania stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej). Działania Wnioskodawcy polegające na ulepszeniu bądź rozwijaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania. Zmiany wprowadzane przez Wnioskodawcę do rozwijanego bądź ulepszanego oprogramowania nie mają charakteru rutynowych, okresowych zmian. W przypadku gdy Wnioskodawca tworzy, rozwija i ulepsza oprogramowanie – Wnioskodawca jest użytkownikiem posiadającym prawo do korzystania z tego oprogramowania na zasadach licencji niewyłącznej. W wyniku tworzenia, ulepszenia i rozwinięcia oprogramowania, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej. Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do tworzonego oprogramowania oraz do ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są dochody osiągnięte przez Wnioskodawcę z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. W związku z tworzeniem, ulepszeniem i rozwinięciem oprogramowania Wnioskodawca osiąga dochód. Autorskie prawa do tworzonego, rozwijanego oraz ulepszonego przez Wnioskodawcę oprogramowania podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca zgodnie z treścią umowy przenosi na za wynagrodzeniem, majątkowe prawa autorskie do oprogramowania oraz samodzielnych części oprogramowania (dalej: „utwory”) powstałych na skutek wykonywania przedmiotowej umowy bez konieczności składania dodatkowych oświadczeń woli z chwilą przejęcia utworów wytworzonych przez Wnioskodawcę. Działalność Wnioskodawcy jest związana z wykorzystywaniem już istniejącej lub zwiększonej wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań do prac rozwojowych. Poszczególne części oprogramowania są rezultatem własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, jak również jakichkolwiek innych majątkowych praw autorskich należących do innych podmiotów. Wnioskodawca z tytułu czynności wykonywanych na podstawie umów ponosił i ponosi odpowiedzialność cywilnoprawną za rezultat swoich prac, wykonywanych w ramach zawartej umowy. Umowy nie wyłączały odpowiedzialności Wnioskodawcy za rezultat prac wobec osób trzecich. Efekty prac Wnioskodawcy odznaczają się indywidualnym i oryginalnym, twórczym, charakterem, tj. stanowią nowość w kreowaniu nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Nie jest to efekt pracy, która opiera się na powtarzalnych, rutynowych czynnościach, których wynik da się z góry przewidzieć, tj. nie jest to wyłącznie realizacja techniczna, a twórcza. Czynności zlecone Wnioskodawcy były i są przez niego wykonywane w ramach działalności gospodarczej. Wnioskodawca, jako profesjonalista, nie realizuje czynności na podstawie umowy pod kierownictwem, jak również nie świadczy usług w miejscu i czasie wyznaczonym przez Kontrahenta. Samodzielnie wybiera czas, miejsce oraz sposób realizacji usług. Wnioskodawca zachowuje pełną swobodę jako podmiot świadczący profesjonalne usługi programistyczne. Wnioskodawca oraz jego Kontrahent nie pozostają w stosunku pracy. Wnioskodawca jako wykonujący czynności związane z wytwarzaniem, rozwijaniem i ulepszaniem oprogramowania ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością (m.in. ryzyko inwestycyjne), jak również ponosi odpowiedzialność za skutki niewłaściwego wykonania zleconych czynności. Działalność Wnioskodawcy prowadzona jest w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia (metodyka SCRUM). Sprinty, będące jednym z kluczowych elementów tego typu metodyki, są krótkimi okresami czasu, w których prace skupiają się na realizacji konkretnych zadań i dostarczeniu konkretnego rezultatu oprogramowania, jego dodatkowych modułów. Ponadto, Wnioskodawca używa narzędzi do raportowania postępu prac i utrzymania kodu programistycznego. W związku z obowiązującymi od 1 stycznia 2019 r. regulacjami IP-BOX, Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy o PIT, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy) za lata 2019-2025 oraz w kolejnych latach podatkowych. Jednocześnie Wnioskodawca oświadcza, że na potrzeby skorzystania z ulgi IP-BOX posiada ewidencję pozwalającą na określenie podstawy opodatkowania stawką preferencyjną, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT oraz pozwalającą na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Ewidencja była i jest prowadzona, w sposób umożliwiający wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Jednocześnie w kolejnych latach podatkowych Wnioskodawca zamierza uzyskiwać dochody z oprogramowania w okolicznościach faktycznych odpowiadającym przedstawionym w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i takie dochody zamierza opodatkować preferencyjną stawką – w przypadku dochodów objętych formą opodatkowania, która umożliwi zastosowanie przedmiotowej ulgi. Wnioskodawca nie wyklucza, że w przyszłości podejmie współpracę z innymi kontrahentami, jednakże nadal współpraca ma dotyczyć wytwarzania oprogramowania, w ramach której Wnioskodawca będzie przenosić prawa autorskie na kontrahenta, w zamian za ustalone wynagrodzenie. W piśmie z 29 kwietnia 2025 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, udzielił Pan następujących odpowiedzi na zawarte w wezwaniu pytania: 1) w odniesieniu do Pana działalności, w ramach której tworzy Pan i rozwija oraz ulepsza „oprogramowania” proszę wyjaśnić: a) jakimi zasobami wiedzy dysponuje Pan przed rozpoczęciem realizacji poszczególnego „oprogramowania”? Odpowiedź: Wnioskodawca posiada profesjonalną wiedzę w zakresie tworzenia oprogramowania (programów komputerowych), popartą wieloletnim doświadczeniem zawodowym. Wnioskodawca dysponuje i dysponował zasobami wiedzy dotychczas wypracowanymi oraz zdobytymi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Mowa o wiedzy z zakresu programowania, matematyki, logiki, która podlega permanentnemu uzupełnianiu w toku zdobywania dalszego doświadczenia zawodowego oraz podnoszenia kwalifikacji. Do realizacji danego procesu tworzenia oprogramowania Wnioskodawca wykorzystuje technologie, których przydatność została przez niego przeanalizowana. Wnioskodawca odpowiednio wykorzystuje posiadaną wiedzę, kształtując i łącząc ją w celu stworzenia nowego rozwiązania, jak również wykorzystuje wiedzę pozyskaną w na potrzeby realizacji danego zadania. Jak wspomniano we wniosku, Wnioskodawca, tworząc i rozwijając oprogramowanie, posługuje się językami programowania oraz technologią dopasowanymi do rodzaju tworzonego oprogramowania z uwzględnieniem dostosowania do rozwiązań technologicznych stosowanych u kontrahenta, aby kontrahent mógł zaimplementować u siebie wytworzony przez Wnioskodawcę program komputerowy. b) jaki rodzaj wiedzy i umiejętności wykorzystuje/będzie Pan wykorzystywać i rozwija /będzie Pan rozwijać w ramach tej działalności? Przy użyciu jakich „innowacyjnych technologii” powstają/będą powstawać poszczególne innowacyjne rozwiązania, jakie nowe zastosowania i usprawnienia odróżniają tworzone oprogramowania od już istniejących? Odpowiedź: Wnioskodawca dysponuje, dysponował i będzie dysponował zasobami wiedzy wypracowanymi oraz zdobytymi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Mowa o wiedzy z zakresu programowania, matematyki, logiki, która podlega permanentnemu uzupełnianiu w toku zdobywania dalszego doświadczenia zawodowego oraz podnoszenia kwalifikacji. Wytworzone przez Wnioskodawcę nowe oprogramowanie różni się od rozwiązań już funkcjonujących zarówno u Wnioskodawcy, jego kontrahentów, odbiorców końcowych usług Wnioskodawcy, jak też na rynku w ogóle, co przejawia się poprzez wprowadzenie nowych (nowoopracowanych) funkcjonalności, parametrów czy zasad działania i nowych cech. Jest to skutkiem właściwie zaprojektowanego i dobranego konglomeratu wiedzy, technologii, narzędzi oraz języków programowania. Oryginalność rozwiązań polega także na tym, że wytworzone oprogramowanie stanowi efekt twórczej pracy Wnioskodawcy, przy której wykonywaniu Wnioskodawca ma zapewnioną swobodę tworzenia. Wnioskodawca tworzy oprogramowanie o nowych funkcjonalnościach, rozwiązaniach nieistniejących do tej pory w systemie Kontrahenta, czy klienta Kontrahenta (odbiorcy końcowego usług Wnioskodawcy). Działalność Wnioskodawcy nie jest pracą odtwórczą - wymaga od Wnioskodawcy uruchomienia procesów myślowych i nie może być wykonywana mechanicznie. Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie jest rezultatem działań Wnioskodawcy mających charakter kreacyjny, indywidualny oraz oryginalny i są innowacyjne w praktyce gospodarczej odbiorców końcowych usług Wnioskodawcy, jak i rynku w ogóle. c) jakie produkty, usługi, procesy oferował/oferuje Pan dotychczas w swojej działalności? Odpowiedź: Wnioskodawca oferuje usługi programistyczne, polegające na tworzeniu oprogramowania dostosowanego do zapotrzebowania jego kontrahenta, odbiorcy końcowego usług Wnioskodawcy, co jest powiązane z odpłatnym przeniesieniem autorskich praw majątkowych do tego oprogramowania. Wnioskodawca tworzy oprogramowanie (programy komputerowe) zgodnie z przedmiotem zapotrzebowaniem kontrahenta, odbiorcy końcowego, a zatem zgodnie z zasadami funkcjonowania w tej branży. Wnioskodawca nie posiada konkretnego asortymentu w postaci gotowych rozwiązań, które mógłby sprzedać więcej niż jednemu kontrahentowi w niezmienionej formie. d) na jakich rozwiązaniach wiedzowych, technicznych, technologicznych, czy programistycznych oparte są te produkty, usługi, procesy? Odpowiedź: Efekty działalności Wnioskodawcy były, są i będą oparte na jego wiedzy programistycznej (m.in. w zakresie języków programowania, znajomości środowisk programistycznych), wiedzy w zakresie informatyki i najnowszych rozwiązań technologicznych oraz doświadczeniu, zatem na rozwiązaniach, które podlegały i będą podlegały właściwemu wykorzystaniu i łączeniu w celu ulepszenia/rozwijania/tworzenia oprogramowania, w zakresie, którego Wnioskodawca każdorazowo korzystał z nowej i bardziej zaawansowanej wiedzy, stosując zupełnie inne rozwiązania. Wnioskodawca każdorazowo korzystał więc zarówno z zasobów wiedzy już posiadanej, jak również z wiedzy nowo zdobytej. e) co Pan zaplanował i jakie cele Pan postawił? Odpowiedź: Wnioskodawca zaplanował prace w zakresie ulepszenia/rozwijania/tworzenia oprogramowania i osiągnięcia zakładanego celu (pomimo tego, że efekt jego prac nie był oczywisty i pewny, niemniej osiągalny). Celem Wnioskodawcy było i jest stworzenie oprogramowania zgodnie z zapotrzebowaniem, w szczególności Wnioskodawca planuje zakres prac, definiuje kolejność realizacji poszczególnych etapów, dobiera technologię wykorzystywaną do realizacji rozwiązania, weryfikuje wizę twórcy (Wnioskodawcy) z wizją odbiorcy rozwiązania. Celem Wnioskodawcy jest niezawodność ulepszanego/rozwijanego /tworzonego oprogramowania, terminowość oraz zapewnienie zdefiniowanych zakresów wydajnościowych i operacyjnych oprogramowania. f) co jest/będzie efektem Pana działań, tj. jakie nowe zastosowanie powstanie przy realizacji opisanego projektu? Odpowiedź: Efektem działań Wnioskodawcy jest i będzie wytworzone oprogramowanie, innowacyjne przez to, że odróżnia się od oprogramowania wcześniej wytworzonego przez Wnioskodawcę. Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie, z uwagi na swoją specyfikę jest niepowtarzalne, tj. nie występuje w analogicznym kształcie na rynku, jak również brak możliwości wykorzystania innego istniejącego i gotowego rozwiązania w miejsce oprogramowania wytworzonego przez Wnioskodawcę. g) w jaki sposób realizował Pan zaplanowane przedsięwzięcie? Odpowiedź: Wnioskodawca realizował zaplanowane przedsięwzięcie w sposób zorganizowany, zaplanowany, według ustalonego harmonogramu. W pierwszej kolejności dochodzi do ustalenia wymagań biznesowych oraz analiza istniejących rozwiązań w zakresie oprogramowania. Następnie identyfikuje się zagadnienia, które wymagają rozwiązania. W dalszej kolejności ma miejsce projektowanie architektury, pisanie kodu źródłowego, a finalnie wdrożenie oprogramowania i sporządzenie dokumentacji. Niekiedy dodatkowym elementem jest pisanie kodu/skryptów dla testów automatycznych aplikacji (pisanie programu, który w sposób automatyczny symuluje zachowanie potencjalnych użytkowników aplikacji np. uruchomienie aplikacji i wykonanie w niej określonych akcji). 2) w czym przejawia/będzie przejawiać się twórczy charakter działalności opisanej we wniosku w odniesieniu do „oprogramowań”, których dotyczy wniosek? Należy wyjaśnić jakie konkretne działania podejmuje/będzie Pan podejmował w celu opracowania nowego/rozwijanego „oprogramowania”, a w szczególności: a) jakie konkretne działania zmierzające do usprawnienia wytworzonego już wcześniej w praktyce gospodarczej „oprogramowania” zostały/zostaną podjęte w celu realizacji zlecanych zadań? b) w oparciu o jakie technologie zostało wytworzone/rozwinięte przez Pana „oprogramowanie”? Jakie konkretnie narzędzia, nowe koncepcje, rozwiązania niewystępujące w Pana praktyce gospodarczej zastosowano? c) co powoduje, iż wytworzone nowe „oprogramowanie” różni się od rozwiązań już funkcjonujących u Pana? Na czym polega oryginalność tego „oprogramowania”? d) zastosowanie jakich technologii (rozwiązań, narzędzi) powoduje, iż „oprogramowanie” po jego wytworzeniu lub rozwinięciu różni się od rozwiązań już funkcjonujących u Pana? Odpowiedź: W ramach realizacji projektów związanych z tworzeniem i usprawnianiem oprogramowania, Wnioskodawca podejmuje działania takie jak: - określenie wymagań i zdefiniowanie problemu – Wnioskodawca analizuje potrzeby kontrahenta, odbiorcy końcowego oprogramowania identyfikując zagadnienie, które należy zaadresować, - analiza istniejących rozwiązań – Wnioskodawca identyfikuje ograniczenia aktualnego oprogramowania, - projektowanie innowacyjnych rozwiązań – Wnioskodawca wykorzystuje swoją wiedzę programistyczną do opracowania nowych metod i narzędzi, a w konsekwencji rozwiązań, - tworzenie oprogramowania – Wnioskodawca pisze kod od podstaw, stosując najlepsze praktyki programistyczne i dostosowując rozwiązania do zidentyfikowanych potrzeb, - projektowanie algorytmów – Wnioskodawca opracowuje lub modyfikuje algorytmy w celu optymalizacji działania programu komputerowego, - testowanie – Wnioskodawca przeprowadza testy funkcjonalne oraz wydajnościowe, zapewniając wysoką jakość finalnego produktu. Niekiedy dodatkowym elementem jest pisanie kodu/skryptów dla testów automatycznych aplikacji (pisanie programu, który w sposób automatyczny symuluje zachowanie potencjalnych użytkowników aplikacji np. uruchomienie aplikacji i wykonanie w niej określonych akcji), - wdrożenia oprogramowania. Twórczy charakter działalności Wnioskodawcy przejawia się poprzez: - indywidualne podejście – każde rozwiązanie jest dostosowane do specyficznych warunków kontrahenta, odbiorcy końcowego oprogramowania, - wykorzystanie nowoczesnych technologii – Wnioskodawca wdraża najnowsze osiągnięcia w dziedzinie programowania, - tworzenie nowych funkcjonalności – dodawane są unikalne cechy zwiększające wartość i efektywność oprogramowania, - opracowywanie autorskiego kodu i algorytmów – Wnioskodawca projektuje oryginalne i unikalne rozwiązania programistyczne, co oznacza samodzielne wypracowywanie struktur logicznych (algorytmów) oraz pisanie kodu źródłowego w sposób umożliwiający implementację zaawansowanych i dopasowanych do potrzeb odbiorców funkcjonalności. Wnioskodawca – jako programista – nie korzysta tu wyłącznie z powszechnie dostępnych schematów czy gotowych bibliotek, lecz aktywnie poszukuje i wdraża nowe, innowacyjne sposoby realizacji konkretnych zadań. W rezultacie tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie jest każdorazowo unikalnym utworem. Twórcza praca Wnioskodawcy polega na łączeniu i wykorzystywaniu dostępnej wiedzy oraz narzędzi programistycznych, co prowadzi do powstania nowego oprogramowania, opisanego we wniosku. Opracowane przez Wnioskodawcę oprogramowanie jest rozwiązaniem indywidualnym, dostosowanym do konkretnego zapotrzebowania i parametrów. Jego oryginalność polega na tym, że nie jest to powszechnie dostępny produkt rynkowy, który kontrahent mógłby nabyć komercyjnie. Ponadto, oryginalność przejawia się także poprzez okoliczność, że oprogramowanie stanowi efekt twórczej pracy Wnioskodawcy, co do której ma on zapewnioną swobodę tworzenia. Działania Wnioskodawcy nie polegają na powielaniu już wcześniej stworzonych, gotowych rozwiązań. Wnioskodawca stosuje technologie i narzędzia takie jak (...), środowiska programistyczne, a także stosuje takie języki programowania jak (...). Dodatkowo Wnioskodawca pisze kod /skrypty dla testów automatycznych aplikacji (pisanie programu, który w sposób automatyczny symuluje zachowanie potencjalnych użytkowników aplikacji np. uruchomienie aplikacji i wykonanie w niej określonych akcji). W części odpowiedź na to pytanie znajduje się także w odpowiedzi na pytanie nr 1 lit. b. Odnosząc się do pytania na czym polega oryginalność oprogramowania Wnioskodawca wskazuje, że: 1. Każdorazowo tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie jest tworzone na konkretne zlecenie kontrahenta, odbiorcy końcowego oprogramowania, nie są to rozwiązania, które mogą zostać zakupione na wolnym rynku. Są to rozwiązania unikalne optymalizujące prowadzenie działalności gospodarczej przez kontrahenta, odbiorcę końcowego. O oryginalności świadczy fakt, że do każdego projektu Wnioskodawca podchodzi indywidualnie. Nowy, ulepszony charakter oprogramowania nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian; 2. W kontekście samego tworzenia, w pierwszej fazie Wnioskodawca uzyskuje brzegowe informacje od kontrahenta, odbiorcy końcowego o zapotrzebowaniu. Dalej Wnioskodawca ocenia, czy jest w stanie w oparciu o aktualne rozwiązania w dziedzinie oprogramowania stworzyć dane rozwiązanie, jaka będzie wymagana technologia, finalnie Wnioskodawca ustala zakres prac i poszczególne etapy. Wnioskodawca opiera swoją pracę na wiedzy programistycznej (m.in. w zakresie języków programowania, znajomości środowisk programistycznych), wiedzy w zakresie informatyki i najnowszych rozwiązań technologicznych oraz doświadczeniu). O oryginalności świadczy zatem fakt, iż praca Wnioskodawcy jest i będzie indywidualnie planowane oraz dotyczy i będzie dotyczyła oprogramowania, które jest tworzone na konkretne zlecenie, nie są to rozwiązania, które może zakupić na wolnym rynku. 3) wobec wskazania we wniosku, że: (...) działalność Wnioskodawcy jest i była podejmowana w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany). W szczególności należy podkreślić, że prace jakie Wnioskodawca realizował w ramach umowy nie miały incydentalnego charakteru. proszę wyjaśnić: a) jakie cele na wstępie postawił Pan sobie w zakresie poszczególnych realizowanych „oprogramowań” oraz źródeł finansowania zaplanowanych prac? Odpowiedź: Wnioskodawca każdorazowo stawia sobie za cel stworzenie nowego oprogramowania, przy zastosowaniu już istniejących, a także nowych technologii, które to oprogramowanie znajdzie zastosowanie w działalności danego kontrahenta, odbiorcy końcowego. Celem Wnioskodawcy było i jest stworzenie oprogramowania zgodnie z zapotrzebowaniem, w szczególności Wnioskodawca planuje zakres prac, definiuje kolejność realizacji poszczególnych etapów, dobiera technologię wykorzystywaną do realizacji rozwiązania, weryfikuje wizę twórcy (Wnioskodawcy) z wizją odbiorcy rozwiązania. Celem Wnioskodawcy jest niezawodność ulepszanego/rozwijanego /tworzonego oprogramowania, terminowość oraz zapewnienie zdefiniowanych zakresów wydajnościowych i operacyjnych oprogramowania. Finansowanie następuje ze środków własnych. b) jakie konkretnie cele zostały osiągnięte, w ramach jakich zasobów ludzkich, rzeczowych i finansowych nastąpiło opracowanie konkretnego rozwiązania praktycznego problemu lub innowacyjnego rozwiązania? Odpowiedź: Wnioskodawca stworzył nowe oprogramowanie, co stanowiło główny zakładany cel. Następnie, umożliwiło to także usprawnienie działania kontrahenta, odbiorcy końcowego oraz ich działalności wskutek implementacji oprogramowania wytworzonego przez Wnioskodawcę. c) na czym polega/będzie polegać systematyczność w odniesieniu do Pana działań w zakresie wykonywanych przez Pana czynności? Odpowiedź: Systematyczność pracy Wnioskodawcy polega i będzie polegać na regularnym prowadzeniu prac zmierzających do wytworzenia oprogramowania (osiągnięcia opisanego wyżej celu). Nie były i nie są to działania incydentalne. Wnioskodawca zobowiązany jest w ramach danej umowy do wykonywania współpracy zgodnie z harmonogramem oraz należytego jej udokumentowania. Wnioskodawca każdorazowo realizuje swoje usługi w sposób systematyczny. d) jakie harmonogramy w związku z tym zostały opracowane (w jakim okresie), a które z nich zostały faktycznie zrealizowane w stosunku do jakiego programu komputerowego? Odpowiedź: Wnioskodawca wdrażał własne wewnętrzne harmonogramy realizacji prac w poszczególnych projektach dotyczących wytworzenia oprogramowania w okresie jego tworzenia, co umożliwiało mu zachowanie dyscypliny pracy, zaplanowanie działań, a także zaplanowanie oraz dotrzymywanie terminów realizacji poszczególnych zadań. 4) czy wobec zaznaczenia w opisie sprawy, że (...) Autorskie prawa do tworzonego, rozwijanego oraz ulepszonego przez Wnioskodawcę oprogramowania podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. (...) należy rozumieć, że w każdym przypadku – tj. zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku rozwijania utworów – efekty Pana prac były/są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych? 5) czy w przypadku rozwoju „oprogramowania” – efekt Pana pracy w postaci powstałych rozwiązań, bezpośrednio w wyniku ich stworzenia, przed implementacją, stanowią/będą stanowić nowe, odrębne od tego oprogramowania, utwory w postaci programu komputerowego podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych? Odpowiedź: Efektem prac Wnioskodawcy były/są odrębne programy komputerowe w rozumieniu definicji zawartej w Objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (akapity 80, 81, 83, 84 oraz 89): „80. Fundamentem informatycznego rozumienia programu komputerowego jest samo pojęcie „programu”, czyli zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania. Zatem program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. A contrario, żaden wytwór nie jest programem komputerowym, jeżeli nie służy do wyrażania w sposób pośredni lub bezpośredni algorytmów lub logicznych relacji pomiędzy funkcjami, które mają zostać wykonane, i fizycznymi możliwościami urządzeń używanych do digitalizacji.63 Przy czym pojęcie „komputer” nie powinno ograniczać się do PC, lecz powinno odnosić do wszystkich urządzeń, w których program komputerowy może być wykorzystywany w celu realizacji funkcji, do których został stworzony, a zatem i telefonów komórkowych, czy też tabletów lub innych właściwych urządzeń.64 Nie jest bowiem istotny nośnik programu komputerowego, lecz jego źródła (kod źródłowy i kod wynikowy) oraz funkcjonalność. 81. Ze specjalistycznej literatury i praktyki budowania i stosowania programów komputerowych, można również wywnioskować, że za program komputerowy często uważany jest za zestaw instrukcji (rozkazów) przeznaczonych do użycia bezpośrednio lub pośrednio na komputerze w celu osiągnięcia określonego rezultatu.65 Zbiór wspomnianych instrukcji może być wyrażony znakiem językowym , symbolami matematycznymi lub nawet znakami graficznymi. (...) Zgodnie z akapitem 10 preambuły do Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/24/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych: "Rolą programu komputerowego jest wejście w kontakt i wspólne funkcjonowanie z innymi częściami składowymi systemu komputerowego i użytkownikami, w tym celu wymagane są logiczne i tam, gdzie to właściwe, fizyczne wzajemne połączenia i wzajemne oddziaływanie, tak aby pozwolić wszystkim elementom oprogramowania i sprzętu komputerowego funkcjonować z innym oprogramowaniem, sprzętem komputerowym i użytkownikami we wszelkich formach działania, do jakich są przeznaczone. Części programu umożliwiające takie wzajemne połączenia i wzajemne oddziaływanie między elementami oprogramowania i sprzętu komputerowego są ogólnie znane pod nazwą „interfejsów”. To funkcjonalne wzajemne połączenie i wzajemne oddziaływanie jest ogólnie znane pod nazwą "interoperacyjności"; podczas gdy sama "interoperacyjność" może być zdefiniowana jako zdolność do wymiany informacji oraz wszechstronnego wykorzystania informacji już wymienionych.” 84. Zatem właściwe źródło interpretacji prawa unijnego używa pojęć: „oprogramowanie” (software), „sprzęt komputerowy” (hardware) i „program” niejako synonimicznie i implikuje, że interfejs stanowi funkcjonalną część programu komputerowego, umożliwiającą wzajemne połączenia i wzajemne oddziaływania z wszystkimi elementami oprogramowania i sprzętu komputerowego. Na kanwie tego można uznać, że: – pojęcie "program komputerowy" utożsamienie jest z pojęciem "oprogramowanie" oraz, że interfejs może stanowić częścią nierozerwalnie związaną z programem komputerowym i funkcjonalnie łączy program komputerowy z pozostałym oprogramowaniem i sprzętem komputerowym. (...) 89. Reasumując: brak ustawowej definicji pojęcia „program komputerowy” oraz brak precyzyjnego określenia zakresu „autorskiego prawa do programu komputerowego” w świetle polskiego prawa sprawia, że konieczne jest odniesienie się do pozaustawowych źródeł interpretacji tego pojęcia oraz ustalenia zakresu przedmiotowej ochrony prawnej. Wynika z nich, że pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs. Uwzględnienie autorskiego prawa do programu komputerowego w szerokim rozumieniu (funkcjonalnie) – jako oprogramowanie – w katalogu kwalifikowanych IP jest zgodne z wytycznymi raportu BEPS Plan Działania nr 5 i wynika z przedstawionej powyżej interpretacji zakresu znaczeniowego „autorskiego prawa do programu komputerowego””. Zgodnie z powyższym, efekty prac wykonywanych przez Wnioskodawcę wpisują się w ww. zakres pojęcia oprogramowania, a w konsekwencji podlegają w/w ochronie prawno- autorskiej. Zatem, Wnioskodawca wskazuje, że zarówno w przypadku tworzenia oprogramowania (programu komputerowego), jak też w przypadku rozwijania oprogramowania efekty pracy Wnioskodawcy są odrębnymi programami komputerowymi /utworami w postaci programów komputerowych, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W świetle powyższego i w kontekście pytania pkt 5) w przypadku rozwoju „oprogramowania” – efekt pracy Wnioskodawcy w postaci powstałych rozwiązań, bezpośrednio w wyniku ich stworzenia, stanowią/będą stanowiły nowe, odrębne od tego oprogramowania, utwory w postaci programu komputerowego podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. 6) czy efekty Pana samodzielnej pracy, które nazywa Pan odpowiednio „oprogramowaniem” zawsze były/są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych? Czy przysługują Panu osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych „oprogramowań”? Odpowiedź: Efekty samodzielnej pracy Wnioskodawcy, które Wnioskodawca nazywa „oprogramowaniem” zawsze były/są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawcy przysługują osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych „oprogramowani”. 7) czy efekty Pana pracy, które nazywa Pan „oprogramowaniem” zawsze, tj. zarówno w przypadku ich tworzenia, jak i rozwijania, są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.: · zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej; · nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny; · nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez kontrahentów? Odpowiedź: Efekty pracy Wnioskodawcy, które Wnioskodawca nazywa „oprogramowaniem” zawsze tj. zarówno w przypadku ich tworzenia, jak i rozwijania, są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.: · zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej; · nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny; · nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez kontrahentów. 8) w jaki sposób umowy z Kontrahentem regulują kwestię Pana wynagrodzenia? Czy otrzymuje Pan wynagrodzenie: - wyłącznie z tytułu przenoszenia na Kontrahenta praw do „programu komputerowego” (jeśli tak, proszę wskazać, jakie to prawa); - także z tytułu innych czynności (jeśli tak, proszę wskazać jakich i czy ulgą IP Box zamierza Pan objąć również dochód z tego tytułu?). Odpowiedź: Wynagrodzenie od Kontrahenta jest łączną zapłatą za całość czynności, jakie Wnioskodawca realizuje w ramach umowy. Wnioskodawca samodzielnie wyodrębnia wartość wynagrodzenia należną za poszczególne rodzaje czynności, tj. za oprogramowanie i przeniesienie praw do tego oprogramowania oraz inne usługi IT. Wnioskodawca wskazywał już w treści wniosku, że ulgą IP Box chciałby objąć dochód powstały w wyniku przeniesienia majątkowych praw autorskich do programu komputerowego. 9) czy faktury, które wystawiał/wystawia Pan na rzecz Kontrahenta wyodrębniają wynagrodzenie z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów Pana prac na Kontrahenta? Jeśli nie, proszę by Pan wskazał dlaczego i w jaki sposób określa Pan wartość wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich? Odpowiedź: Faktury, które Wnioskodawca wystawia na rzecz Kontrahenta nie wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów prac, gdyż z ustaleń stron umowy nie wynika taki obowiązek. Analogicznie brak takiego obowiązku w przepisach regulujących ulgę IP Box. Ponadto, na potrzeby wyodrębnienia Wnioskodawca prowadzi wymaganą przepisami ewidencję, a efekty jego prac są również raportowane Kontrahentowi w systemie prowadzonym na jego potrzeby, stąd również Kontrahent ma wiedzę odnośnie do poszczególnych prac wykonywanych na jego rzecz Wnioskodawcę. 10) czy sposób „przenoszenia” praw do programów każdorazowo spełnia warunki przewidziane w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności następuje z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 tejże ustawy? Odpowiedź: Sposób przenoszenia praw do programów każdorazowo spełniał/spełnia warunki przewidziane w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a zatem także z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy. 11) w jaki sposób poszczególne umowy z kontrahentami regulują kwestię sposobu (trybu, zasad) przenoszenia przez Pana na kontrahenta praw do konkretnych stworzonych przez Pana „programów komputerowych”? W jaki sposób odbywa się wyodrębnienie konkretnego „oprogramowania” i przeniesienie praw do tego efektu Pana pracy na kontrahenta (jakie czynności realizujecie odpowiednio Pan i kontrahent)? Co potwierdza przeniesienie tych praw? Odpowiedź: Wnioskodawca zgodnie z treścią umowy przenosi na Kontrahenta za wynagrodzeniem, majątkowe prawa autorskie do oprogramowania oraz samodzielnych części oprogramowania powstałych na skutek wykonywania przedmiotowej umowy bez konieczności składania dodatkowych oświadczeń woli z chwilą przejęcia utworów wytworzonych przez Wnioskodawcę. Zatem, zgodnie z treścią umowy, Wnioskodawca przenosi na rzecz Kontrahenta autorskie prawa majątkowe do utworów stworzonych lub opracowanych przez niego w wyniku realizacji zawartej umowy. Wyodrębnienie programów komputerowych i przeniesienie praw do nich, oprócz postanowień umownych, potwierdzają także czynności faktyczne, albowiem Wnioskodawca wytwarza oprogramowanie, do którego przenosi autorskie prawa majątkowe na Kontrahenta, a oprogramowanie jest odbierane przez Kontrahenta. Wnioskodawca wystawia miesięczną fakturę obejmującą wynagrodzenie za wykonane prace oraz przeniesienie praw, a Kontrahent dokonuje zapłaty. Ponadto, jak wspomniano wyżej, Wnioskodawca wyodrębnia poszczególne oprogramowanie oraz wynagrodzenie za przeniesienie praw w ewidencji prowadzonej na potrzeby ulgi IP Box. 12) czy odrębna ewidencja prowadzona jest w sposób umożliwiający prawidłowe i terminowe ustalenie kwalifikowanego dochodu w celu złożenia stosownego zeznania podatkowego za lata podatkowe będące przedmiotem wniosku, w przewidzianym dla tej czynności terminie? Odpowiedź: Wnioskodawca na potrzeby skorzystania z ulgi IP Box posiada ewidencję pozwalającą na określenie podstawy opodatkowania stawką preferencyjną, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT oraz pozwalającą na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wnioskodawca prowadzi ewidencję zgodną z wymogami przepisów ustawy o PIT, uznaje, że jest to sposób, który umożliwia prawidłowe i terminowe ustalenie kwalifikowanego dochodu w celu złożenia stosownego zeznania podatkowego za lata podatkowe będące przedmiotem wniosku, w przewidzianym dla tej czynności terminie. 13) czy i w jaki sposób oblicza Pan tzw. wskaźnik nexus (art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych)? Odpowiedź: Wnioskodawca oblicza wskaźnik nexus zgodnie z wzorem, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, a także zgodnie z wytycznymi zawartymi w punkcie 4.2 Objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej. Pytania 1. Czy w świetle opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego usługi świadczone w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT? 2. Czy Wnioskodawca może opodatkować stawką 5% dochody za 2019 r. oraz za kolejne lata podatkowe z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uzyskane w ramach opisanej sytuacji gospodarczej, zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT? Pana stanowisko w sprawie W ocenie Wnioskodawcy, dochód powstały w wyniku przeniesienia majątkowych praw autorskich do programu komputerowego, będącego efektem jego prac badawczo- rozwojowych może korzystać z opodatkowania stawką 5% zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT. Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 W myśl art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, a których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, działalność badawczo-rozwojowa obejmuje działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei w myśl art. 5a pkt 40 ustawy o PIT w związku z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (dalej: „U.p.s.w.”), prace rozwojowe stanowią działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Jak zostało wskazane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym niniejszego wniosku, przedmiotem umowy z kontrahentami było, jest i będzie świadczenie usług informatycznych, które w praktyce obejmowało, obejmuje i będzie obejmować tworzenie oprogramowania i przenoszenie na kontrahentów autorskich praw majątkowych do stworzonego oprogramowania. Zdaniem Wnioskodawcy, tworzone przez niego oprogramowanie komputerowe powstawało w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności o charakterze twórczym, to jest działalności nastawionej na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, które nie mają charakteru odtwórczego. Prace wykonywane przez Wnioskodawcę wymagały kreatywnego podejścia, nie były wykonywane na schematach lub w sposób automatyczny, lecz każdorazowo wymagały dokonywania rozwiązań koncepcyjnych. Twórczy charakter działalności Wnioskodawcy potwierdza również fakt, iż rezultatem jego działań są subiektywnie nowe wytwory intelektu w postaci analiz, kodów źródłowych czy algorytmów. Dodatkowo, działalność Wnioskodawcy jest i była podejmowana w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany). W szczególności należy podkreślić, że prace jakie Wnioskodawca realizował w ramach umowy nie miały incydentalnego charakteru. Ponadto, w ramach prowadzonej działalności, Wnioskodawca w celu tworzenia nowych zastosowań w postaci innowacyjnego oprogramowania nabywał, łączył, kształtował i wykorzystywał dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania. W tym miejscu wskazuje się również, że pojęcie działalności badawczo-rozwojowej rozumiane jest w orzecznictwie sądów administracyjnych w sposób szeroki. Na przykład w wyroku WSA w Gliwicach z dnia 23 czerwca 2020 r. sygn. akt I SA/Gl 1588/19 wskazano, że w zakres definicji prac badawczo-rozwojowych wchodzą również czynności pracowników nadzoru i kierownictwa, które nie mają charakteru stricte twórczego, a jednak należy je traktować jako czynności o charakterze twórczym. W konsekwencji w ocenie Wnioskodawcy oprogramowanie wytworzone oraz mające być wytworzone w przyszłości w toku wykonywania umowy powinno być uznane za wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej działalności badawczo- rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT. W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. W treści Objaśnień podatkowych z 15 lipca 2019 r. wskazano bowiem, że: „zgodnie z akapitem 34 Raportu BEPS Plan Działania nr 5, copyrighted software, czyli nie tylko „program komputerowy” sensu stricto (tj. kod źródło i kod wynikowy), ale szerzej „oprogramowanie chronione prawem autorskim”, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, iż nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania, i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają, ulepszają, bądź rozwijają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z regulacji IP Box. Reasumując: brak ustawowej definicji pojęcia „program komputerowy” oraz brak precyzyjnego określenia zakresu „autorskiego prawa do programu komputerowego” w świetle polskiego prawa sprawia, że konieczne jest odniesienie się do pozaustawowych źródeł interpretacji tego pojęcia oraz ustalenia zakresu przedmiotowej ochrony prawnej. Wynika z nich, że pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs. Uwzględnienie autorskiego prawa do programu komputerowego w szerokim rozumieniu (funkcjonalnie) – jako oprogramowanie – w katalogu kwalifikowanych IP jest zgodne z wytycznymi raportu BEPS Plan Działania nr 5 i wynika z przedstawionej powyżej interpretacji zakresu znaczeniowego „autorskiego prawa do programu komputerowego”.”. W związku z tym, że w Rzeczpospolitej Polskiej oprogramowanie, definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów, podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (w/w Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT., jeżeli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych. Jak wskazano wyżej, działalność Wnioskodawcy spełnia przesłankę systematyczności. Zgodnie z rozumieniem językowym, systematyczny oznacza m.in. prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; planowy, metodyczny (Internetowy Słownik Języka Polskiego PWN). Zauważyć należy, że systematyczność nie oznacza nieprzerwanej ciągłości wykonywania działalności, w tym określonego czasu jej prowadzenia, nie jest też wynikiem istnienia planu, co do prowadzenia podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest bowiem, aby zaplanowany i przeprowadzony został chociaż jeden projekt badawczo-rozwojowy, z przyjęciem dla niego określonych celów, harmonogramu oraz zasobów. W sytuacji faktycznej Wnioskodawcy powyższe ma mniej relewantne znaczenie, gdyż prowadzi on działalność w sposób zorganizowany oraz powtarzalny, a także w oparciu o ustaloną metodykę i sposób postępowania z nastawieniem na jej dalsze prowadzenie w przyszłości, a w swym zakresie wykonuje działalność wpisująca się w zakres działalności badawczo- rozwojowej zgodnie z jej ustawową definicją. Wnioskodawca podkreśla, że jego zdaniem prowadzi działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań – wytwarza nowe, nieistniejące wcześniej funkcjonalności, na podstawie posiadanej wiedzy, które wpływają na innowacyjność wytwarzanych rozwiązań programistycznych. Czyni to na podstawie posiadanej, nabywanej, łączonej, kształtowanej i wykorzystywanej dostępnej aktualnie wiedzy w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. Ministerstwa Finansów dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX: „Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium «systematyczności» danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego okresu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany”. Z przytoczonego powyżej fragmentu Objaśnień podatkowych wynika, że działalność systematyczna to przede wszystkim taka działalność, która prowadzona jest w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Należy jednoznacznie wskazać, że Wnioskodawca podejmując pracę nad jakimś projektem posiada nakreślony cel, którym jest wytworzenie oprogramowania, które rozwiąże problemy wskazane przez kontrahentów. Wnioskodawca prowadzi prace zgodnie z harmonogramem, począwszy od wymagań umownych dotyczących poprawnej dokumentacji swojej działalności, gdyż oprogramowanie wymaga wielu składowych tworzonych w odpowiedniej kolejności, z należytą starannością i uwagą. Kolejną przesłanką do uznania prowadzonej działalności za badawczo-rozwojową jest kryterium wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wiąże się to jednocześnie z prowadzeniem prac rozwojowych. Wnioskodawca opisał sposób wykorzystywania obecnie posiadanych zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W swojej działalności zawsze stara się dostarczyć najnowsze rozwiązania, przygotowane w oparciu o obecny stan techniki w branży IT, a także o aktualne zastosowania implementowane u Kontrahenta. Wnioskodawca podkreśla, że z wykorzystaniem wszystkich możliwych wiadomości naukowych jakie posiada w swojej działalności planuje, projektuje i tworzy innowacyjne rozwiązania w branży w postaci ulepszonych produktów, procesów lub usług programistycznych. Co istotne, ulepszenia są znaczące i pozwalają na zautomatyzowanie procesów, które dotychczas robione były manualnie. Zdaniem Wnioskodawcy prowadzi on działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe, która to twórczość wynika z wytwarzania nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w jego praktyce gospodarczej lub na tyle nowatorskich, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących, a więc wprowadzających rozwiązania dotychczas nieistniejące. Wnioskodawca wykorzystuje przy tym własną inwencję twórczą, korzysta z posiadanej przez siebie wiedzy i umiejętności, które stale poszerza o nowe informacje, technologie i techniki pojawiające się w branży. Takie okoliczności przesądzają m.in. o istnieniu elementu twórczego prowadzonej działalności, gdyż odnoszą się do czynności, które choćby w minimalnym stopniu odróżniają się od innych rezultatów takiego samego działania, a tym samym posiadają cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia (zob. Objaśnienia podatkowe Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r.). Podkreślenia wymaga, że programowanie jest pracą polegającą na tworzeniu zindywidualizowanego kodu, którego tylko efekt jest z góry ustalony. Co warto zauważyć, istnieje nieskończona ilość rozwiązań, które mogą doprowadzić do takiego efektu. Praca programisty polega na doborze najbardziej wydajnych i odpowiednich metod oraz środków, które mają zapewnić stworzenie konkretnej funkcjonalności. Wnioskodawca wskazuje, że tworzone przez niego oprogramowanie doprowadziło i prowadzi również do ulepszenia i rozwinięcia już istniejących programów, a także skutkowało stworzeniem zupełnie nowych funkcjonalności. Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, stworzone oprogramowanie stanowi przejaw jego twórczej działalności oraz jest one innowacyjne zarówno w prowadzonej przez niego działalności, jak też i działalności kontrahentów. Dokonując podsumowania w zakresie spełniania przez działalność Wnioskodawcy cech działalności badawczo-rozwojowej należy podkreślić, iż wykazuje ona: - nowatorskość i twórczość: Wnioskodawca tworzy oprogramowanie lub jego części dostosowane od potrzeb kontrahentów, a kontrahenci mają na celu zwiększenie innowacyjności rozwiązań programistycznych, - nieprzewidywalność: kontrahenci oczekują od Wnioskodawcy wykonania prac, których skutek końcowy jest, co prawda, określony, jednakże sam proces tworzenia danych rozwiązań (oprogramowania), pomimo korzystania z istniejących metod informatycznych i języków programistycznych, powoduje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania, lub znaczną modyfikację archaicznych rozwiązań, - systematyczność: Wnioskodawca zobowiązany jest w ramach danej umowy do wykonywania współpracy zgodnie z harmonogramem, należytego jej udokumentowania, - możliwość przeniesienia lub odtworzenia: celem Wnioskodawcy, w ramach wykonywanej działalności gospodarczej jest wytworzenie określonego oprogramowania lub jego części, a następnie przeniesienie autorskich praw majątkowych do oprogramowania lub części oprogramowania na kontrahentów. Biorąc powyższe pod uwagę zdaniem Wnioskodawcy można stwierdzić, że tworzenie przez niego oprogramowania spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej zawarte w Podręczniku Frascati oraz w art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, autorskie prawa do oprogramowania były, są i będą wytwarzane w ramach bezpośrednio prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo- rozwojowej. Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2 Od dnia 1 stycznia 2019 r., przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o PIT oraz do ustawy o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych) korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, (tzw. IP BOX, Innovation Box). W uzasadnieniu do projektu przywołanej wyżej nowelizacji, wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”. Dochodem kwalifikującym się do ulgi IP Box jest dochód uzyskany z tytułu należności /opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej. Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są: 1. patent, 2. prawo ochronne na wzór użytkowy, 3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, 4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego, 5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin, 6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu, 7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213), 8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT). Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 cytowanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty: 1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej; 2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej; 3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi; 4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu. Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani: 1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych; 2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej; 3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu; 4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3; 5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4. Autorskie prawo do programu komputerowego podlega ochronie na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie. W związku z powyższym nie tylko program komputerowy jest chroniony prawem autorskim, ale również szeroko rozumiane oprogramowanie (software) może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box. W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (w/w Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo- rozwojowych. Mając powyższe na uwadze, dochód z odpłatnego zbycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności B+R bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. W ocenie Wnioskodawcy kwalifikowane IP zostało wytworzone, rozwinięte oraz ulepszone w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo – rozwojowej. Działalność Wnioskodawcy jest związana z wykorzystywaniem już istniejącej lub zwiększonej wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań do prac rozwojowych. Poprzez prace rozwojowe, zgodnie z definicją ustawową, należy rozumieć działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narządzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Ponadto, Wnioskodawca na podstawie wystawionych faktur oraz prowadzonej ewidencji czasu pracy jest w stanie określić wysokość dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a zatem spełnia obowiązki ewidencyjne wskazane w przepisie art. 30cb ustawy o PIT. Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on wszystkie kryteria określone w art. 5a pkt 38-40 zw. z art. 30ca ust. 1, ust. 2 pkt 8 i ust. 7 ustawy o PIT, a tym samym za lata 2019-2024 oraz w kolejnych latach podatkowych, w których będzie to możliwe z uwagi na wybór formy opodatkowania będzie mógł skorzystać z 5% stawki podatku od dochodu uzyskiwanego z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do oprogramowania tworzonego i rozwijanego przez Wnioskodawcę.
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.): Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy: jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza. W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy: Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową: a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych – prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9. Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy: Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki: a) odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności; b) są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności; c) wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością. W związku z tym, że przepisy dotyczące IP Box odnoszą się do działalności badawczo- rozwojowej, należy także przytoczyć definicje, które wynikają w tym zakresie z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1571 ze zm.). Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy: Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to: a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.), b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że: Ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych oznacza to: prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Na podstawie art. 4 ust. 2 tej ustawy: Badania naukowe są działalnością obejmującą: 1) badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne; 2) badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń. Natomiast zgodnie art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce: Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje Pan w sposób systematyczny prace programistyczne zlecane przez Zleceniodawcę. Świadczył i świadczy Pan przede wszystkim usługi tworzenia i rozwijania oprogramowania, tworzenia i doskonalenia kodu źródłowego oprogramowania. Świadczył i świadczy Pan przedmiotowe usług na podstawie umowy zawartej bezpośrednio z Kontrahentem, który też jest odbiorcą końcowym jego usług albo w modelu outsourcingu, w którym końcowymi odbiorcami usług świadczonych przez Pana są klienci Pana Kontrahenta. Świadczone przez Pana usługi prowadzą do powstania innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań – oprogramowania obsługującego dedykowane obszary działalności odbiorców Pana usług. Jako Back-End Developer, świadczył i świadczy Pan usługi polegające na wytworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania, jak również testowaniu i wdrożeniu rezultatu swojej pracy, w szczególności są to prace programistyczne, pisanie testów automatycznych i konsulting IT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się Pan przede wszystkim tworzeniem i rozwojem oprogramowania, tworzeniem i doskonaleniem kodu źródłowego oprogramowania. Tworząc i rozwijając oprogramowanie, w tym kod źródłowy oprogramowania wykorzystywał i wykorzystuje Pan następujące języki programowania: (...). W ramach dotychczasowej współpracy ze Kontrahentami tworzył i rozwijał Pan następujące oprogramowanie współpracując z: (...) O oryginalności tworzonych lub rozwijanych programów komputerowych świadczy fakt, że do każdego projektu podchodzi Pan indywidualnie. Nowy, ulepszony charakter oprogramowania nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian. Zarówno w przypadku tworzenia oprogramowania (programu komputerowego), jak też w przypadku rozwijania oprogramowania efekty Pana pracy są odrębnymi programami komputerowymi/utworami w postaci programów komputerowych, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Stworzył Pan nowe oprogramowanie, co stanowiło główny zakładany cel. Następnie, umożliwiło to także usprawnienie działania kontrahenta, odbiorcy końcowego oraz ich działalności wskutek implementacji oprogramowania wytworzonego przez Pana. Sposób przenoszenia praw do programów każdorazowo spełniał/spełnia warunki przewidziane w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a zatem także z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy. Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku). Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika. W opisie sprawy wskazał Pan, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje Pan w sposób systematyczny usługi programistyczne. Świadczone przez Pana usługi prowadzą do powstania innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań – oprogramowania obsługującego dedykowane obszary działalności odbiorców Pana usług. Wykonując przedmiot swojej działalności opracowuje Pan rozwiązania noszące cechy nowości. Na rynku nie ma bowiem dostępnych w tym zakresie gotowych rozwiązań. Oprogramowanie tworzone jest ściśle z ogólnymi założeniami klienta, więc nie może być stworzone przy użyciu gotowych rozwiązań. Jest Pan zmuszony do nieustannego nabywania wiedzy oraz łączenia jej ze zdobytym już doświadczeniem w celu osiągnięcia optymalnego rozwiązania problemu. Dziedzina, w której prowadzi Pan działalność jest dynamiczna i ulega stałemu postępowi, przez co nie ma jednego sposobu na rozwiązanie problemów natury programistycznej. Z tego powodu Pan podczas realizacji zlecenia, nawet jeżeli korzysta z gotowych bibliotek, to jest zmuszony łączyć je i modyfikować za pomocą własnej nabytej wiedzy oraz doświadczenia. W ten sposób tworzy oprogramowanie o nowych funkcjonalnościach, rozwiązaniach nieistniejących do tej pory w systemie Kontrahenta, czy klienta Kontrahenta, zaś łączenie tych bibliotek nie jest pracą odtwórczą – wymaga to od Pana uruchomienia procesów myślowych i nie może być wykonywane mechanicznie. Przez świadczone usługi programowania, tj. wytwarzany kod, tworzy Pan, modyfikuje oraz rozwija oprogramowanie zwiększając jego funkcjonalność, rozszerzając możliwości i podnosząc użyteczność poprzez dodawanie nowych modułów /funkcji oraz zapewniając jednocześnie zgodność z najnowszymi wymaganiami technologicznymi i rynkowymi. Wytwarzane przez Pana nowe moduły oprogramowania pozwalają na jego obsługę zgodnie ze specyfiką użytkownika tego systemu. Modyfikacje oprogramowania tworzone przez Pana pozwalają zapewnić i utrzymać nowoczesny, innowacyjny na tle dostępnych na rynku rozwiązań charakter oprogramowania, zapewniając przy tym wysoki stopień użyteczności dla jego użytkowników, uwzględniając przy tym dynamicznie zmieniające się wymagania technologiczne oraz biznesowe. Z tego względu wytwarzane przez Pana oprogramowanie jest rezultatem Pana działań mających charakter kreacyjny, indywidualny oraz oryginalny i są innowacyjne w praktyce gospodarczej odbiorców końcowych Pana usług. Tworzy Pan kod źródłowy programów, z wykorzystaniem języków oprogramowania takich jak (...). Świadczone usługi, w których dochodzi do ulepszania oprogramowania istniejącego, poprzez wprowadzenie innowacyjnych funkcjonalności, wykonywane były i są z wykorzystaniem najnowszych rozwiązań programistycznych. Opracowuje Pan nowe, rozwija oraz ulepsza usługi niewystępujące dotychczas w Pana praktyce gospodarczej lub istotnie odróżniające się od rozwiązań już u Pana funkcjonujących. Tworzy Pan, ulepsza i rozwija oprogramowanie tj. tworzy kod samodzielnie, w tym ustala zakres zadań poszczególnych modyfikacji i nowych modułów oprogramowania, a także weryfikuje je z konsultantami merytorycznymi klienta. Pana działania polegające na ulepszeniu bądź rozwijaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania. Zmiany wprowadzane przez Pana do rozwijanego bądź ulepszanego oprogramowania nie mają charakteru rutynowych, okresowych zmian. W wyniku tworzenia, ulepszenia i rozwinięcia oprogramowania, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej. Efekty Pana prac odznaczają się indywidualnym i oryginalnym, twórczym, charakterem, tj. stanowią nowość w kreowaniu nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Nie jest to efekt pracy, która opiera się na powtarzalnych, rutynowych czynnościach, których wynik da się z góry przewidzieć, tj. nie jest to wyłącznie realizacja techniczna, a twórcza. Z uzupełnienia wniosku wynika, że wytworzone przez Pana nowe oprogramowanie różni się od rozwiązań już funkcjonujących zarówno u Pana, Pana kontrahentów, odbiorców końcowych usług, jak też na rynku w ogóle, co przejawia się poprzez wprowadzenie nowych (nowoopracowanych) funkcjonalności, parametrów czy zasad działania i nowych cech. Jest to skutkiem właściwie zaprojektowanego i dobranego konglomeratu wiedzy, technologii, narzędzi oraz języków programowania. Oryginalność rozwiązań polega także na tym, że wytworzone oprogramowanie stanowi efekt Pana twórczej pracy, przy której wykonywaniu ma Pan zapewnioną swobodę tworzenia. Tworzy Pan oprogramowanie o nowych funkcjonalnościach, rozwiązaniach nieistniejących do tej pory w systemie Kontrahenta, czy klienta Kontrahenta (odbiorcy końcowego Pana usług). Wytwarzane przez Pana oprogramowanie jest rezultatem działań mających charakter kreacyjny, indywidualny oraz oryginalny i są innowacyjne w praktyce gospodarczej odbiorców końcowych Pana usług, jak i rynku w ogóle. Oferuje Pan usługi programistyczne, polegające na tworzeniu oprogramowania dostosowanego do zapotrzebowania jego kontrahenta, odbiorcy końcowego Pana usług, co jest powiązane z odpłatnym przeniesieniem autorskich praw majątkowych do tego oprogramowania. Tworzy Pan oprogramowanie (programy komputerowe) zgodnie z przedmiotem zapotrzebowaniem kontrahenta, odbiorcy końcowego, a zatem zgodnie z zasadami funkcjonowania w tej branży. Nie posiada Pan konkretnego asortymentu w postaci gotowych rozwiązań, które mógłby sprzedać więcej niż jednemu kontrahentowi w niezmienionej formie. Efektem Pana działań jest i będzie wytworzone oprogramowanie, innowacyjne przez to, że odróżnia się od oprogramowania wcześniej wytworzonego przez Pana. Wytwarzane przez Pana oprogramowanie, z uwagi na swoją specyfikę jest niepowtarzalne, tj. nie występuje w analogicznym kształcie na rynku, jak również brak możliwości wykorzystania innego istniejącego i gotowego rozwiązania w miejsce oprogramowania wytworzonego przez Pana. Tworzone przez Pana oprogramowanie jest każdorazowo unikalnym utworem. Twórcza Pana praca polega na łączeniu i wykorzystywaniu dostępnej wiedzy oraz narzędzi programistycznych, co prowadzi do powstania nowego oprogramowania, opisanego we wniosku. Opracowane przez Pana oprogramowanie jest rozwiązaniem indywidualnym, dostosowanym do konkretnego zapotrzebowania i parametrów. Jego oryginalność polega na tym, że nie jest to powszechnie dostępny produkt rynkowy, który kontrahent mógłby nabyć komercyjnie. Ponadto, oryginalność przejawia się także poprzez okoliczność, że oprogramowanie stanowi efekt Pana twórczej pracy, co do której ma on zapewnioną swobodę tworzenia. Pana działania nie polegają na powielaniu już wcześniej stworzonych, gotowych rozwiązań. Stosuje Pan technologie i narzędzia takie jak kompilatory, asemblery, debuggery, środowiska programistyczne, a także stosuje takie języki programowania jak (...). Dodatkowo pisze Pan kod/skrypty dla testów automatycznych aplikacji (pisanie programu, który w sposób automatyczny symuluje zachowanie potencjalnych użytkowników aplikacji np. uruchomienie aplikacji i wykonanie w niej określonych akcji). Każdorazowo tworzone przez Pana oprogramowanie jest tworzone na konkretne zlecenie kontrahenta, odbiorcy końcowego oprogramowania, nie są to rozwiązania, które mogą zostać zakupione na wolnym rynku. Są to rozwiązania unikalne optymalizujące prowadzenie działalności gospodarczej przez kontrahenta, odbiorcę końcowego. O oryginalności świadczy fakt, że do każdego projektu podchodzi Pan indywidualnie. Nowy, ulepszony charakter oprogramowania nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian. W kontekście samego tworzenia, w pierwszej fazie uzyskuje Pan brzegowe informacje od kontrahenta, odbiorcy końcowego o zapotrzebowaniu. Dalej ocenia Pan, czy jest w stanie w oparciu o aktualne rozwiązania w dziedzinie oprogramowania stworzyć dane rozwiązanie, jaka będzie wymagana technologia, finalnie ustala Pan zakres prac i poszczególne etapy. Opiera Pan swoją pracę na wiedzy programistycznej (m.in. w zakresie języków programowania, znajomości środowisk programistycznych), wiedzy w zakresie informatyki i najnowszych rozwiązań technologicznych oraz doświadczeniu). O oryginalności świadczy zatem fakt, że Pana praca jest i będzie indywidualnie planowane oraz dotyczy i będzie dotyczyła oprogramowania, które jest tworzone na konkretne zlecenie, nie są to rozwiązania, które może zakupić na wolnym rynku. Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania wymienionych programów komputerowym ma twórczy charakter. Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo- rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Wyjaśnił Pan, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje Pan w sposób systematyczny usługi programistyczne. Pana działalność prowadzona jest w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia (metodyka SCRUM). Sprinty, będące jednym z kluczowych elementów tego typu metodyki, są krótkimi okresami czasu, w których prace skupiają się na realizacji konkretnych zadań i dostarczeniu konkretnego rezultatu oprogramowania, jego dodatkowych modułów. Z uzupełnienia wniosku wynika, że zaplanował prace w zakresie ulepszenia/rozwijania /tworzenia oprogramowania i osiągnięcia zakładanego celu (pomimo tego, że efekt jego prac nie był oczywisty i pewny, niemniej osiągalny). Każdorazowo stawia Pan sobie za cel stworzenie nowego oprogramowania, przy zastosowaniu już istniejących, a także nowych technologii, które to oprogramowanie znajdzie zastosowanie w działalności danego kontrahenta, odbiorcy końcowego. Pana celem było i jest stworzenie oprogramowania zgodnie z zapotrzebowaniem, w szczególności planuje Pan zakres prac, definiuje kolejność realizacji poszczególnych etapów, dobiera technologię wykorzystywaną do realizacji rozwiązania, weryfikuje wizę twórcy (Pana) z wizją odbiorcy rozwiązania. Pana celem jest niezawodność ulepszanego/rozwijanego/tworzonego oprogramowania, terminowość oraz zapewnienie zdefiniowanych zakresów wydajnościowych i operacyjnych oprogramowania. Finansowanie następuje ze środków własnych. Stworzył Pan nowe oprogramowanie, co stanowiło główny zakładany cel. Następnie, umożliwiło to także usprawnienie działania kontrahenta, odbiorcy końcowego oraz ich działalności wskutek implementacji oprogramowania wytworzonego przez Pana. Systematyczność Pana pracy polega i będzie polegać na regularnym prowadzeniu prac zmierzających do wytworzenia oprogramowania (osiągnięcia opisanego wyżej celu). Nie były i nie są to działania incydentalne. Jest Pan zobowiązany w ramach danej umowy do wykonywania współpracy zgodnie z harmonogramem oraz należytego jej udokumentowania. Realizował zaplanowane przedsięwzięcie w sposób zorganizowany, zaplanowany, według ustalonego harmonogramu. W pierwszej kolejności dochodzi do ustalenia wymagań biznesowych oraz analiza istniejących rozwiązań w zakresie oprogramowania. Następnie identyfikuje się zagadnienia, które wymagają rozwiązania. W dalszej kolejności ma miejsce projektowanie architektury, pisanie kodu źródłowego, a finalnie wdrożenie oprogramowania i sporządzenie dokumentacji. Niekiedy dodatkowym elementem jest pisanie kodu/skryptów dla testów automatycznych aplikacji (pisanie programu, który w sposób automatyczny symuluje zachowanie potencjalnych użytkowników aplikacji np. uruchomienie aplikacji i wykonanie w niej określonych akcji). Każdorazowo realizuje Pan swoje usługi w sposób systematyczny. Wdrażał Pan własne wewnętrzne harmonogramy realizacji prac w poszczególnych projektach dotyczących wytworzenia oprogramowania w okresie jego tworzenia, co umożliwiało mu zachowanie dyscypliny pracy, zaplanowanie działań, a także zaplanowanie oraz dotrzymywanie terminów realizacji poszczególnych zadań. Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, w odniesieniu do wskazanego przez Pana oprogramowania jest spełnione. Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo- rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Z opisu sprawy wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje Pan w sposób systematyczny usługi programistyczne. Świadczone przez Pana usługi prowadzą do powstania innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań – oprogramowania obsługującego dedykowane obszary działalności odbiorców Pana usług. Jest Pan zmuszony do nieustannego nabywania wiedzy oraz łączenia jej ze zdobytym już doświadczeniem w celu osiągnięcia optymalnego rozwiązania problemu. Pana działalność jest związana z wykorzystywaniem już istniejącej lub zwiększonej wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań do prac rozwojowych. Poszczególne części oprogramowania są rezultatem Pana własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej. Tworząc i rozwijając oprogramowanie, w tym kod źródłowy oprogramowania wykorzystywał i wykorzystuje Pan następujące języki programowania: (...). Ponadto, jak wynika z uzupełnienia wniosku posiada Pan profesjonalną wiedzę w zakresie tworzenia oprogramowania (programów komputerowych), popartą wieloletnim doświadczeniem zawodowym. Dysponuje Pan i dysponował zasobami wiedzy dotychczas wypracowanymi oraz zdobytymi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Mowa o wiedzy z zakresu programowania, matematyki, logiki, która podlega permanentnemu uzupełnianiu w toku zdobywania dalszego doświadczenia zawodowego oraz podnoszenia kwalifikacji. Do realizacji danego procesu tworzenia oprogramowania wykorzystuje Pan technologie, których przydatność została przeanalizowana. Odpowiednio wykorzystuje Pan posiadaną wiedzę, kształtując i łącząc ją w celu stworzenia nowego rozwiązania, jak również wykorzystuje wiedzę pozyskaną w na potrzeby realizacji danego zadania. Tworząc i rozwijając oprogramowanie, posługuje się Pan językami programowania oraz technologią dopasowanymi do rodzaju tworzonego oprogramowania z uwzględnieniem dostosowania do rozwiązań technologicznych stosowanych u kontrahenta, aby kontrahent mógł zaimplementować u siebie wytworzony przez Pana program komputerowy. Wytworzone przez Pana nowe oprogramowanie różni się od rozwiązań już funkcjonujących zarówno u Pana, Pana kontrahentów, odbiorców końcowych usług, jak też na rynku w ogóle, co przejawia się poprzez wprowadzenie nowych (nowoopracowanych) funkcjonalności, parametrów czy zasad działania i nowych cech. Jest to skutkiem właściwie zaprojektowanego i dobranego konglomeratu wiedzy, technologii, narzędzi oraz języków programowania. Dotychczas w swojej działalności oferuje Pan usługi programistyczne, polegające na tworzeniu oprogramowania dostosowanego do zapotrzebowania jego kontrahenta, odbiorcy końcowego Pana usług, co jest powiązane z odpłatnym przeniesieniem autorskich praw majątkowych do tego oprogramowania. Tworzy Pan oprogramowanie (programy komputerowe) zgodnie z przedmiotem zapotrzebowaniem kontrahenta, odbiorcy końcowego, a zatem zgodnie z zasadami funkcjonowania w tej branży. Nie posiada Pan konkretnego asortymentu w postaci gotowych rozwiązań, które mógłby sprzedać więcej niż jednemu kontrahentowi w niezmienionej formie. Efekty Pana działalności były, są i będą oparte na Pana wiedzy programistycznej (m.in. w zakresie języków programowania, znajomości środowisk programistycznych), wiedzy w zakresie informatyki i najnowszych rozwiązań technologicznych oraz doświadczeniu, zatem na rozwiązaniach, które podlegały i będą podlegały właściwemu wykorzystaniu i łączeniu w celu ulepszenia/rozwijania/tworzenia oprogramowania, w zakresie, którego Pan każdorazowo korzystał z nowej i bardziej zaawansowanej wiedzy, stosując zupełnie inne rozwiązania. Każdorazowo korzystał więc Pan zarówno z zasobów wiedzy już posiadanej, jak również z wiedzy nowo zdobytej. Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań. Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: - badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz - prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy. Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych. Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje również prace rozwojowe w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce. Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.: · nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności; · łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności; · kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności; · wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności. Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno: · nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej; · łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badań rozwojowych; · kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych; · wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych. Co istotne, całość ww. czynności służy: · planowaniu produkcji oraz · projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres. Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług. Jak wskazuje Pan we wniosku, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje Pan w sposób systematyczny prace programistyczne zlecane przez Kontrahenta. Świadczone przez Pana usługi prowadzą do powstania innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań – oprogramowania obsługującego dedykowane obszary działalności odbiorców Pana usług. Wytworzone przez Pana nowe oprogramowanie różni się od rozwiązań już funkcjonujących zarówno u Pana, Pana kontrahentów, odbiorców końcowych usług, jak też na rynku w ogóle, co przejawia się poprzez wprowadzenie nowych (nowoopracowanych) funkcjonalności, parametrów czy zasad działania i nowych cech. Jest to skutkiem właściwie zaprojektowanego i dobranego konglomeratu wiedzy, technologii, narzędzi oraz języków programowania. Świadczone przez Pana usługi prowadzą do powstania innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań – oprogramowania obsługującego dedykowane obszary działalności odbiorców Pana usług. Wykonując przedmiot swojej działalności opracowuje Pan rozwiązania noszące cechy nowości. Na rynku nie ma bowiem dostępnych w tym zakresie gotowych rozwiązań. Oprogramowanie tworzone jest ściśle z ogólnymi założeniami klienta, więc nie może być stworzone przy użyciu gotowych rozwiązań. Przez świadczone usługi programowania, tj. wytwarzany kod, tworzy Pan, modyfikuje oraz rozwija oprogramowanie zwiększając jego funkcjonalność, rozszerzając możliwości i podnosząc użyteczność poprzez dodawanie nowych modułów/funkcji oraz zapewniając jednocześnie zgodność z najnowszymi wymaganiami technologicznymi i rynkowymi. Tworzy Pan, ulepsza i rozwija oprogramowanie tj. tworzy kod samodzielnie, w tym ustala zakres zadań poszczególnych modyfikacji i nowych modułów oprogramowania, a także weryfikuje je z konsultantami merytorycznymi klienta. Pana działania polegające na ulepszeniu bądź rozwijaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania. Zmiany wprowadzane przez Pana do rozwijanego bądź ulepszanego oprogramowania nie mają charakteru rutynowych, okresowych zmian. W wyniku tworzenia, ulepszenia i rozwinięcia oprogramowania, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej. Efekty Pana prac odznaczają się indywidualnym i oryginalnym, twórczym, charakterem, tj. stanowią nowość w kreowaniu nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Nie jest to efekt pracy, która opiera się na powtarzalnych, rutynowych czynnościach, których wynik da się z góry przewidzieć, tj. nie jest to wyłącznie realizacja techniczna a twórcza. Pana działalność prowadzona jest w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia (metodyka SCRUM). Systematyczność Pana pracy polega i będzie polegać na regularnym prowadzeniu prac zmierzających do wytworzenia oprogramowania (osiągnięcia opisanego wyżej celu). Nie były i nie są to działania incydentalne. Jest Pan zobowiązany w ramach danej umowy do wykonywania współpracy zgodnie z harmonogramem oraz należytego jej udokumentowania. Pana działalność jest związana z wykorzystywaniem już istniejącej lub zwiększonej wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań do prac rozwojowych. Poszczególne części oprogramowania są rezultatem Pana własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej. Tworząc i rozwijając oprogramowanie, w tym kod źródłowy oprogramowania stosuje Pan technologie i narzędzia takie jak (...), środowiska programistyczne, a także stosuje takie języki programowania jak (...). Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania wymienionych programów komputerowych spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe. Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu i w warunkach działalności wynikających z wniosku i jego uzupełnienia. W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, należy stwierdzić, że działalność prowadzona przez Pana polegająca na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są: 1) patent, 2) prawo ochronne na wzór użytkowy, 3) prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, 4) prawo z rejestracji topografii układu scalonego, 5) dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin, 6) prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu, 7) wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213), 8) autorskie prawo do programu komputerowego – podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym. Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania. Zgodnie natomiast z ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru: (a + b) x 1,3 a + b + c + da + b + c + d w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na: a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3, c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4, d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy: Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami. Stosownie do treści art. 30ca ust. 7 przywołanej ustawy: Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty: 1) z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej; 2) ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej; 3) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi; 4) z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu. Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę). Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną. Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box. Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani: 1) wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych; 2) prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej; 3) wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu; 4) dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3; 5) dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4. Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy: Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji. Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy: W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c. Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że: - na podstawie umowy o świadczenie usług z Kontrahentem, tworzy Pan oraz rozwija oprogramowanie komputerowe w ramach prowadzonej działalności badawczo- rozwojowej, spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych; - efekty pracy, które nazywa Pan „oprogramowaniem” zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych i zawsze są/będą odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 tej ustawy; - przenosi Pan odpłatnie ogół praw autorskich na rzecz Zleceniodawcy na mocy umowy, przeniesienie praw majątkowych na Zleceniodawcę następuje na podstawie umowy, zawartej z zachowaniem formy wskazanej w art. 41 oraz art. 53 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych; - prowadzi Pan odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych; - w prowadzonej ewidencji pozaksięgowej wyodrębnienia Pan każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej (Prawa IP BOX); - zamierza Pan zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania wynoszącą 5% uzyskanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej za lata 2019- 2025 oraz w kolejnych latach podatkowych. Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2025 r. poz. 24 ze zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych. Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy: Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie. Mając powyższe na uwadze, tworzone przez Pana autorskie prawo do programu komputerowego (oprogramowanie) jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego (oprogramowania) stanowi/będzie stanowić dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym może/będzie Pan mógł zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, na podstawie przepisów art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za lata 2019-2025 oraz za lata kolejne, o ile zmianie nie ulegnie przedstawiony stan faktyczny.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy: - stanów faktycznych, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzeń oraz - zdarzeń przyszłych, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Ponadto zaznaczam, że okoliczność wykazania wartości wynagrodzenia za przeniesienie prawa własności intelektualnej w umowie lub fakturze nie podlega ocenie w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez Wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili