Wnioskodawczyni zwróciła się do organu podatkowego z pytaniem o możliwość skorzystania z ulgi na dziecko w sytuacji, gdy jej łączny dochód z mężem przekracza 112 tys. zł, a mąż ma syna z pierwszego małżeństwa, na którego matka pobiera ulgę. Organ stwierdził, że stanowisko wnioskodawczyni jest nieprawidłowe, ponieważ ulga na wspólne dziecko przysługuje tylko w przypadku wykonywania władzy rodzicielskiej nad tym dzieckiem, a wnioskodawczyni nie sprawowała takiej władzy nad synem męża. Dodatkowo, ze względu na przekroczenie limitu dochodów, nie przysługuje jej ulga na wspólne dziecko. W związku z tym organ negatywnie rozstrzygnął zapytanie wnioskodawczyni.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny3 marca 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 3 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani w odpowiedzi na wezwania pismem z 3 kwietnia 2025 r. (wpływ 3 kwietnia 2025 r.) oraz pismem z 30 kwietnia 2025 r. (wpływ 30 kwietnia 2025 r.). Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego
Wnioskodawczyni prosi o wydanie stanowiska ws. ulgi na dziecko, czy należy się Wnioskodawczyni oraz jej mężowi ulga na wspólne dziecko w sytuacji kiedy rozliczają się wspólnie, a ich łączny dochód przekracza 112 tyś. natomiast mąż ma syna z pierwszego małżeństwa, jego miejsce zamieszkania jest przy matce i to ona pobiera na niego ulgę w całości, jednakże mąż ma pełną władzę rodzicielską i ją wykonuje. W piśmie z 3 kwietnia 2025 r. (wpływ 3 kwietnia 2025 r.) stanowiącym uzupełnienie wniosku, udzieliła Pani następujących odpowiedzi na zawarte w wezwaniu pytania: 1) Czy w okresie, którego dotyczy wniosek, Pani i Pani mąż podlegaliście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu? Odpowiedź: Pani oraz mąż w okresie którego dotyczy wniosek podlegaliście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. 2) Czy w okresie, którego dotyczy wniosek, prowadziła Pani działalność gospodarczą? Jeśli tak – należy wskazać formę opodatkowania tej działalności. Odpowiedź: W okresie, którego dotyczy wniosek nie prowadziła Pani działalności gospodarczej. 3) Czy w okresie, którego dotyczy wniosek, uzyskiwała Pani dochody opodatkowane według skali podatkowej (np. z tytułu umowy o pracę, umowy zlecenia itp.)? Odpowiedź: W okresie którego dotyczy wniosek uzyskała Pani dochody opodatkowane według skali podatkowej – pracuje Pani na podstawie umowy o pracę. 4) Czy w okresie, którego dotyczy wniosek, między Panią a mężem istniała ustawowa wspólność majątkowa małżeńska? Odpowiedź: W okresie, którego dotyczy wniosek istniała ustawowa wspólność majątkowa małżeńska między Panią, a mężem. 5) Czy dokonuje Pani wraz z mężem wspólnego rozliczenia na podstawie art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych? Odpowiedź: Dokonuje Pani wraz z mężem wspólnego rozliczenia na podstawie art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. 6) Czy w okresie, którego dotyczy wniosek w stosunku do Pani i Pani dziecka miały zastosowanie przepisy: a) art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (podatek liniowy), b) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym z wyjątkiem najmu prywatnego lub c) ustawy z 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub d) ustawy z 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych? Odpowiedź: W okresie, którego dotyczy wniosek w stosunku do Pani ani Pani dziecka nie miały zastosowania przepisy: a) art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (podatek liniowy), b) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym z wyjątkiem najmu prywatnego lub c) ustawy z 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub d) ustawy z 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. 7) Czy – w stosunku do syna męża z pierwszego związku – Pani: a) wykonywała wobec niego władzę rodzicielską; b) sprawowała wobec niego opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą? Odpowiedź: W stosunku do syna męża z pierwszego związku: a) Nie wykonywała Pani wobec niego władzy rodzicielskiej. b) Nie sprawowała Pani wobec niego opieki poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu ani umowy zawartej ze starostą. Następnie w piśmie z 30 kwietnia 2025 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku, udzieliła Pani następujących odpowiedzi na zawarte w wezwaniu pytania: 1) Jaka jest data urodzenia Pani dziecka? Odpowiedź: Pani dziecko urodziło się (...) 2022 r. 2) Czy Pani dziecko posiada orzeczenie o niepełnosprawności? Jeśli tak, to proszę, żeby podała Pani nazwę organu orzekającego oraz czas, na jaki wydano orzeczenie o niepełnosprawności. Odpowiedź: Pani dziecko nie posiada orzeczenia o niepełnosprawności. 3) Czy w okresie, którego dotyczy wniosek, Pani dziecko przez cały rok uczyło się w szkole, o której mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświaty lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie? Odpowiedź: Pani dziecko z racji wieku nie podjęło jeszcze edukacji w szkole ani uczelni (uczęszcza do żłobka). Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z 3 kwietnia 2025 r.) Czy w takiej sytuacji Państwa wspólne dziecko jest traktowane jako drugie dziecko męża przez co składając wspólnie rozliczenie podatkowe próg dochodowy Państwa nie obowiązuje i macie prawo skorzystać z ulgi? Pani stanowisko w sprawie (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu z 3 kwietnia 2025 r.) Pani stanowisko jest takie, że ulga na Państwa wspólne dziecko powinna Państwu przysługiwać.
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.
Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z jego treścią: Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów. W myśl art. 6 ust. 2 powołanej ustawy:
Małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, pozostający w związku małżeńskim i we wspólności majątkowej: 1) przez cały rok podatkowy albo 2) od dnia zawarcia związku małżeńskiego do ostatniego dnia roku podatkowego – w przypadku gdy związek małżeński został zawarty w trakcie roku podatkowego – mogą być, z zastrzeżeniem ust. 8, na wspólny wniosek wyrażony w zeznaniu podatkowym, opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot pomniejszających dochód; w tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków. Stosownie do art. 6 ust. 2a cytowanej ustawy: Wniosek, o którym mowa w ust. 2, może być wyrażony przez jednego z małżonków. Wyrażenie wniosku przez jednego z małżonków traktuje się na równi ze złożeniem przez niego oświadczenia o upoważnieniu go przez jego współmałżonka do złożenia wniosku o łączne opodatkowanie ich dochodów. Oświadczenie to składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania. Z art. 6 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że: Zasada wyrażona w ust. 2 ma zastosowanie również, jeżeli jeden z małżonków w roku podatkowym nie uzyskał przychodów ze źródeł, z których dochód jest opodatkowany zgodnie z art. 27, lub osiągnął dochody w wysokości niepowodującej obowiązku uiszczenia podatku. Według art. 6 ust. 8 przywołanej ustawy: Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4d, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków, osoba samotnie wychowująca dziecko lub jej dziecko: 1) stosuje przepisy: a) art. 30c lub b) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy - w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń; 2) podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. Stosownie do art. 27f ust. 1 ww. ustawy: Od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym: 1) wykonywał władzę rodzicielską; 2) pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało; 3) sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą. Na mocy art. 27f ust. 2 ww. ustawy: Odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do: 1) jednego małoletniego dziecka - kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika: a) pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł, b) niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4c i 4g, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a; 2) dwojga małoletnich dzieci - kwota 92,67 zł na każde dziecko; 3) trojga i więcej małoletnich dzieci - kwota: a) 92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko, b) 166,67 zł na trzecie dziecko, c) 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko. W myśl art. 27f ust. 2a ww. ustawy: Za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a oraz art. 30c ust. 2 pkt 2. Stosownie do art. 27f ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka. Zgodnie z art. 27f ust. 2c ww. ustawy: Odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko: 1) na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych; 2) wstąpiło w związek małżeński. Na mocy art. 27f ust. 2e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Limity dochodów określone w ust. 2 pkt 1 nie dotyczą podatnika i jego małżonka, którzy wykonywali władzę, pełnili funkcję albo sprawowali opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do jednego dziecka, posiadającego orzeczenie albo decyzję, o których mowa w art. 26 ust. 7d. Przy czym, art. 26 ust. 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że: Warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek: 1) orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub 2) decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo 3) orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów. Z art. 27f ust. 3 ww. ustawy wynika, że: W przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem. Stosownie do art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę podatnicy mogą odliczyć od podatku w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. W przypadku braku porozumienia między podatnikami, którzy zgodnie z rozstrzygnięciem sądu wspólnie wykonują władzę rodzicielską nad małoletnim dzieckiem po rozwodzie lub w trakcie separacji (piecza naprzemienna), lub gdy miejsce zamieszkania dziecka jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim - kwotę tę podatnicy odliczają w częściach równych. W pozostałych przypadkach odliczenie w wysokości 100% stosuje podatnik, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny. Zgodnie z art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.): Miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu. Z art. 26 ww. Kodeksu wynika, że: § 1 Miejscem zamieszkania dziecka pozostającego pod władzą rodzicielską jest miejsce zamieszkania rodziców albo tego z rodziców, któremu wyłącznie przysługuje władza rodzicielska lub któremu zostało powierzone wykonywanie władzy rodzicielskiej. § 2 Jeżeli władza rodzicielska przysługuje na równi obojgu rodzicom mającym osobne miejsce zamieszkania, miejsce zamieszkania dziecka jest u tego z rodziców, u którego dziecko stale przebywa. Jeżeli dziecko nie przebywa stale u żadnego z rodziców, jego miejsce zamieszkania określa sąd opiekuńczy. W myśl art. 27f ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności: 1) odpis aktu urodzenia dziecka; 2) zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka; 3) odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą; 4) zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły. Jak stanowi art. 27f ust. 7 omawianej ustawy: Przepis art. 6 ust. 8 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6. Przy czym, ulga prorodzinna nie ma zastosowania w sytuacji, gdy do podatnika i jego dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych, co wynika z art. 27f ust. 7 w zw. z art. 6 ust. 8 cyt. ustawy. Zgodnie zatem z ogólną zasadą wynikającą z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, warunkiem zastosowania przez rodzica ulgi na małoletnie dziecko jest wykonywanie w stosunku do tego dziecka władzy rodzicielskiej. Przystępując do oceny możliwości zastosowania ulgi prorodzinnej – wskazać należy, że wysokość odliczenia kwoty z tytułu ulgi na dzieci, o której mowa w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, została określona na dziecko, przy czym rodzicom dziecka ustawodawca przyznał jeden wspólny limit. W konsekwencji, jeżeli w stosunku do danego dziecka obojgu rodzicom przysługuje władza rodzicielska i władza ta jest wykonywana przez oboje rodziców, to w określonych przypadkach każdy z rodziców ma prawo do odliczenia, w granicach przysługującej kwoty ulgi. Powyższe oznacza, że suma miesięcznych odliczeń dokonanych przez oboje rodziców względem tego samego dziecka nie może przekroczyć kwoty obliczonej zgodnie z art. 27f ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Co istotne, kwotę tę rodzice dziecka mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej, z tym, że biorąc pod uwagę umiejscowienie w przepisach ustawy sformułowania „lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej”, tj. po wyrazach „kwotę tę rodzice dziecka mogą odliczyć od podatku w częściach równych”, należy przyjąć, że podstawową formą podziału przysługującego odliczenia pomiędzy rodziców – z których każdy ma prawo do zastosowania ulgi – jest podział tej kwoty w częściach równych. Tym samym, możliwość skonsumowania kwoty ulgi przez rodziców dziecka w inny sposób niż w proporcji pół na pół należy traktować w kategorii przywileju (wyjątku od generalnej zasady) wymagającego zgody obojga rodziców. W konsekwencji, przysługiwanie odliczenia obojgu rodzicom w kwotach równych lub dowolnej proporcji przez nich ustalonej może mieć miejsce tylko wówczas, gdy oboje rodzice wykonują władzę rodzicielską. Stosownie do art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2021 r., kwotę ulgi prorodzinnej rodzice dziecka mogą odliczyć od podatku: a) w dowolnej proporcji przez nich ustalonej, b) w równych częściach w przypadku braku porozumienia między rodzicami, którzy: - zgodnie z rozstrzygnięciem sądu wspólnie wykonują władzę rodzicielską nad dzieckiem po rozwodzie lub w trakcie separacji (piecza naprzemienna), lub - gdy miejsce zamieszkania dziecka jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Natomiast w przypadkach innych niż wyżej wymienione odliczenie w wysokości 100% stosuje ten z rodziców, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny. Z informacji przedstawionych we wniosku oraz jego uzupełnieniach wynika, że ma Pani wspólne dziecko z mężem i dokonują Państwo wspólnego rozliczenia z osiąganych dochodów, na podstawie art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Pani dziecko urodziło się (...) 2022 r. i nie posiada orzeczenia o niepełnosprawności. Państwa dochód przekracza 112 tys. Wskazała Pani, że Pani mąż ma syna z pierwszego małżeństwa, jego miejsce zamieszkania jest przy matce i to ona pobiera na niego ulgę w całości, jednakże mąż ma pełną władzę rodzicielską i ją wykonuje. W okresie, którego dotyczy wniosek nie prowadziła Pani działalności gospodarczej, uzyskała Pani dochody opodatkowane według skali podatkowej – pracuje Pani na podstawie umowy o pracę. W okresie, którego dotyczy wniosek istniała ponadto ustawowa wspólność majątkowa małżeńska między Panią a mężem oraz w stosunku do Pani ani Pani dziecka nie miały zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (podatek liniowy), ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym z wyjątkiem najmu prywatnego lub ustawy z 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym bądź ustawy z 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. W stosunku do syna męża z pierwszego związku nie wykonywała Pani wobec niego władzy rodzicielskiej ani nie sprawowała opieki poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu ani umowy zawartej ze starostą. Pani wątpliwości dotyczą możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej na wspólne dziecko w związku z przekroczeniem limitu (progu) łącznych dochodów. Przystępując do analizy przedstawionego we wniosku opisu podkreślić należy, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania. Co istotne, w przypadku rodziców, którym przysługuje ulga tylko na jedno dziecko istnieje ograniczenie zastosowania tej ulgi, polegające na wprowadzeniu przez ustawodawcę limitu dochodów, stosownie do art. 27f ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z literalnego brzmienia art. 27f ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy wynika, że odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do jednego małoletniego dziecka - kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł. Wyjątek od powyższej zasady stanowi art. 27f ust. 2e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem, limit dochodów wskazanych w art. 27f ust. 2 pkt 1 ustawy, nie dotyczy podatnika i jego małżonka w sytuacji, gdy wykonywali oni władzę, pełnili funkcję albo sprawowali opiekę w stosunku do jednego dziecka, posiadającego orzeczenie albo decyzję, o których mowa w art. 26 ust. 7d ww. ustawy. Wysokość dochodów, o których mowa w ww. przepisie ustalić należy w sposób określony w powołanym art. 27f ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a oraz art. 30c ust. 2 pkt 2. Wobec powyższego nie można zgodzić się z Pani stanowiskiem, że w opisanej sytuacji może Pani skorzystać z ulgi prorodzinnej, o której mowa w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na Państwa wspólne dziecko. W niniejszej sprawie, w związku z tym, że w stosunku do syna Pani męża z pierwszego związku nie wykonywała Pani władzy rodzicielskiej oraz nie sprawowała opieki poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu ani umowy zawartej ze starostą, to mogłaby Pani – przy spełnieniu pozostałych przesłanek – skorzystać z ulgi prorodzinnej tylko na jedno dziecko (Państwa wspólne) urodzone (...) 2022 r., jednakże ograniczeniem do zastosowania tejże ulgi jest limit dochodów, o którym mowa w art. 27f ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy uzyskanych przez Panią i Pani męża. W Pani sytuacji, nie znajduje zastosowania wyjątek wskazany w art. 27f ust. 2e ww. ustawy, ponieważ jak sama Pani wskazała, że Pani dziecko nie posiada orzeczenia o niepełnosprawności. Analizowane przepisy wskazują, że w wyniku wniosku wyrażonego we wspólnym zeznaniu rocznym, małżonkowie podlegają opodatkowaniu łącznie od sumy swoich dochodów, po uprzednim dokonaniu odliczeń od dochodu odrębnie przez każdego z nich. W takim przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków. Powyższa zasada obliczania podatku ma zastosowanie również w sytuacji, gdy jeden z małżonków w roku podatkowym nie uzyskał przychodów ze źródeł, z których dochód jest opodatkowany zgodnie z art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, lub osiągnął dochody w wysokości nie powodującej obowiązku zapłaty podatku, lub też poniósł stratę np. z działalności gospodarczej opodatkowanej na zasadach ogólnych. W tym miejscu należy jednak zwrócić uwagę, że złożenie przez Panią i Pani męża wspólnego zeznania podatkowego nie spowoduje, że to Pani uzyska uprawnienie do ulgi prorodzinnej na syna Pani męża. Z ulgi tej może skorzystać tylko ten rodzic, który wykonuje władzę rodzicielską w stosunku do małoletniego dziecka. Z uwagi na fakt, że – jak wskazała Pani we wniosku – dochód Pani i Pani małżonka przekroczył kwotę 112.000 zł uznać należy, że wystąpiła negatywna przesłanka uniemożliwiająca zastosowanie przez Panią odliczenia od podatku na podstawie art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na Pani dziecko. W konsekwencji, nie może Pani skorzystać z ulgi prorodzinnej. Zatem, Pani stanowisko należało uznać za nieprawidłowe. Niemniej jednak brak możliwości dokonania przez Panią odliczeń w ramach ulgi prorodzinnej na wspólne Państwa dziecko oraz syna męża z poprzedniego związku nie wyklucza w przedstawionej sytuacji dokonania takich odliczeń przez Pani męża – przy spełnieniu przez niego przesłanek określonych w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia. Wskazać należy, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, w związku z czym, niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Pani, jako osoby występującej z wnioskiem, nie wywiera natomiast skutku prawnego dla Pani męża. Jednocześnie podkreślić należy, że w związku z zakresem wyznaczonym zadanym przez Panią pytaniem oraz zawartym we wniosku własnym stanowiskiem w sprawie informuję, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii możliwości skorzystania przez Pani męża z ulgi prorodzinnej na syna oraz Państwa wspólne dziecko, a także spełnienia warunków zastosowania ulgi prorodzinnej przez Pani męża. Pani mąż chcąc uzyskać interpretację indywidualną w swojej sprawie może wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej wydanie. Końcowo wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się
będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili