0112-KDIL2-2.4011.429.2025.1.MW

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

dłowe Szanowny Panie, stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 maja 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 8 maja 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą w oparciu o wpis do CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej). Jest Pan czynnym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług). Podatek dochodowy rozlicza Pan na zasadach ogólnych, wg

skali podatkowej. Głównym przedmiotem działalności gospodarczej są prace w zakresie usług transportowo-ciężarowych, asenizacyjnych, ślusarsko-spawalniczych, przygotowanie terenów pod budowę, roboty związane z budową i naprawą dróg, rozbiórka i burzenie obiektów budowlanych, roboty ziemne. Usługi są opodatkowane 23% lub 8% stawką podatku VAT. Prace są wykonywane u odbiorców indywidualnych i firm. Prace odbywają się zazwyczaj w dużym natężeniu hałasu, tj.: wibratory, ubijarki, koparki, samochody ciężarowe, szlifierki, walce, przecinarki. Jako właściciel firmy ma Pan kontakt z klientami, dostawcami, architektami, dyrektorami firm, a także z pracownikami nadzoru budowlanego. W większości ustalenia co do zakresu prac są dokonywane na placu budowy lub drodze, gdzie panuje hałas. W tych sytuacjach bardzo istotne jest, aby przekazywane informacje były dobrze zrozumiane, aby nie dochodziło do nieporozumień. Prowadzi Pan rozmowy z klientami, odbywa Pan spotkania w celu wyceny prac, zamawia Pan materiały i sprzęty. Transport materiałów i sprzętu organizuje Pan we własnym zakresie, ponieważ posiada Pan samochody ciężarowe. W wyniku wykonywanych prac nastąpiło u Pana przewlekłe uszkodzenie słuchu spowodowane hałasem. Ze względu na wadę słuchu, w celu właściwej realizacji pracy niezbędne jest zastosowanie aparatu słuchowego. Aparat słuchowy będzie umożliwiał Panu wykonywanie obowiązków związanych z działalnością gospodarczą oraz prawidłową komunikacją z otoczeniem w ramach prowadzonej działalności. Brak aparatu ogranicza Pana konkurencyjność na rynku, nieporozumienia powstałe przy wstępnych rozmowach z klientami mogą powodować utratę zlecenia, jak i również straty finansowe i utratę przychodu. Planuje Pan zakup samochodu dostawczego, o ładowności 3,5t, w celu rozwoju działalności gospodarczej. Do poruszania się ww. sprzętem niezbędne jest posiadanie aparatu słuchowego. Poważny ubytek słuchu upośledza porozumiewanie się, a także wpływa na Pana bezpieczeństwo podczas wykonywanej pracy. Bez aparatu nie możliwe jest rozwijanie i optymalizacja kosztów działalności gospodarczej, co przekłada się na mniejsze przychody.

Pytanie

Czy wydatki poniesione na zakup aparatu słuchowego mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów w prowadzonej działalności? Pana stanowisko w sprawie Pana zdaniem – zgodnie z art. 22 ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 2022.931 t. j. z dnia 29.04.2022r.) kosztami uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Natomiast aparat słuchowy, który zamierza Pan kupić, nie został wymieniony w art.23.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.): Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, dlatego przyjmuje się, że

kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. W takim ujęciu kosztami tymi są zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty. Jednak, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Ustawodawca wiąże bowiem koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodów, ewentualnie zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Podkreślam, że o tym, co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą, w tym okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii. Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 ww. ustawy i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodów z danego źródła bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednak ciężar wykazania owego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów, winien, w myśl powołanego na wstępie przepisu, spełniać łącznie następujące warunki: - pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami lub źródłem przychodów i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, - nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, enumeratywnie wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, - być właściwie udokumentowany. Wskazany przez Pana we wniosku wydatek nie został wprost wymieniony w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w katalogu wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów. Jednak fakt, że dany wydatek nie został ujęty w tej regulacji, nie uprawnia do automatycznego przyjęcia domniemania, że wszystkie pozostałe koszty, które nie są wymienione w tym przepisie, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów. Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 4 kwietnia 2017 r. sygn. II FSK 3526/16: Niezmiennie trzeba mieć na uwadze zasadniczy kwalifikator, jakim jest wpływ wydatku na wielkość osiągniętego przychodu, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu. Wystąpienie tego wpływu (związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy wydatkiem a przychodem) należy oceniać (badać) ad casum. Do wskazanego związku przyczynowo-skutkowego Naczelny Sąd Administracyjny odniósł się także w wyroku z 8 sierpnia 2017 r. sygn. II FSK 1859/15, gdzie stwierdził, że: Kryterium celowości nie wyznacza w sposób ostry granicy pozwalającej odróżnić wydatki, które można uznać za koszty uzyskania przychodów, od tych, które już nimi nie są. Niemniej jednak kryterium to nie może służyć rekomendowaniu otwartego ciągu zdarzeń, tworząc w ten sposób niekończący się związek skutkowo-przyczynowy. Ponadto w orzecznictwie sądowo-administracyjnym, wskazuje się, że: (...) zwrot „w celu” oznacza, że nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania, lecz tylko ten wydatek, który pozostaje w takim związku przyczynowo-skutkowym. Poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów. Wydatek należy oceniać mając na uwadze racjonalność określonego działania dla osiągnięcia przychodu. Poniesienie wydatku musi zatem być powiązane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, ukierunkowaną na uzyskanie przychodów; wydatek powinien, przynajmniej potencjalnie, wpływać na wielkość uzyskiwanych lub spodziewanych przychodów z tej działalności. Kosztowa kwalifikacja konkretnego wydatku u konkretnego podatnika musi więc uwzględniać charakter i profil prowadzonej działalności gospodarczej oraz ekonomiczną racjonalność poniesionego wydatku – wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 października 2012 r. sygn. akt II FSK 430/11 oraz z dnia 17 stycznia 2017 r. sygn. akt II FSK 3813/14. Skoro jednym z warunków zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów jest poniesienie go w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, kryterium uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodów sprowadza się w istocie do ustalenia, czy mógł się on potencjalnie przyczynić do osiągnięcia przychodów, bez względu na to, czy ów skutek się ziści. Wykazywany związek przyczynowo-skutkowy powinien mieć charakter obiektywny. Odnosząc powyższe do Pana sprawy, stwierdzam, że w przypadku opisanym przez Pana zachodzi odpowiedni związek przyczynowo-skutkowy, dający podstawy do zaliczenia w koszty podatkowe prowadzonej działalności gospodarczej wymienionego przez Pana wydatku. Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że głównym przedmiotem Pana działalności gospodarczej są prace w zakresie usług transportowo-ciężarowych, asenizacyjnych, ślusarsko-spawalniczych, przygotowania terenów pod budowę, roboty związane z budową i naprawą dróg, rozbiórka i burzenie obiektów budowlanych, roboty ziemne. Prace wykonywane są u odbiorców indywidualnych i firm. Prace odbywają się zazwyczaj w dużym natężeniu hałasu tj.: wibratory, ubijarki, koparki, samochody ciężarowe, szlifierki, walce, przecinarki. Jako właściciel firmy ma Pan kontakt z klientami, dostawcami, architektami, dyrektorami firm, a także z pracownikami nadzoru budowlanego. W większości ustalenia co do zakresu prac są dokonywane na placu budowy lub drodze, gdzie panuje hałas. W tych sytuacjach bardzo istotne jest, aby przekazywane informacje były dobrze zrozumiałe, aby nie dochodziło do nieporozumień. Ponadto prowadzi Pan rozmowy z klientami, odbywa Pan spotkania w celu wyceny prac, zamawia Pan materiały i sprzęty. Transport materiałów i sprzętu organizuje Pan we własnym zakresie, ponieważ posiada Pan samochody ciężarowe. W wyniku wykonywanych prac nastąpiło u Pana przewlekłe uszkodzenie słuchu spowodowane hałasem. Ze względu na wadę słuchu, w celu właściwej realizacji Pana pracy niezbędne jest zastosowanie aparatu słuchowego. Wskazał Pan, że aparat słuchowy będzie umożliwiał wykonywanie obowiązków związanych z działalnością gospodarczą oraz prawidłową komunikację z otoczeniem w ramach prowadzonej działalności. Brak aparatu ogranicza Pana konkurencyjność na rynku, nieporozumienia powstałe przy wstępnych rozmowach z potencjalnymi klientami mogą powodować utratę zlecenia. Ponadto z wniosku wynika, że w celu rozwoju działalności gospodarczej planuje Pan zakup przyczepy do samochodu, o ładowności do 3,5 tony. Do poruszania się takim sprzętem niezbędne jest posiadanie aparatu słuchowego. Poważny ubytek słuchu upośledza porozumiewanie się, a także wpływa na Pana bezpieczeństwo podczas wykonywanej pracy. Bez aparatu nie możliwe jest rozwijanie i optymalizacja kosztów działalności gospodarczej, co przekłada się na mniejsze przychody. Wobec powyższego stwierdzam, że wydatek poniesiony na zakup aparatu słuchowego stanowi koszt uzyskania przychodów w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej. Wydatek ten pozostaje w związku przyczynowym z prowadzoną działalnością gospodarczą. Zakup aparatu słuchowego ma pomóc Panu w prawidłowym wykonywaniu obowiązków w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej oraz w komunikowaniu się z innymi osobami podczas realizacji tej działalności, a także w rozwoju i optymalizacji kosztów działalności gospodarczej. Wydatek ten obiektywnie może w efekcie końcowym przyczynić do osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Reasumując – wydatek poniesiony przez Pana na zakup aparatu słuchowego może być uznany za koszt uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do

zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.