0112-KDIL2-2.4011.158.2025.5.AA
📋 Podsumowanie interpretacji
W dniu 18 lutego 2025 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który został uzupełniony pismem z 16 kwietnia 2025 r. Wnioskodawca przedstawił stan faktyczny dotyczący egzekucji komorniczej oraz związanych z nią faktur korygujących, które otrzymał w dniu 15 stycznia 2025 r. w wyniku rozwiązania umowy deweloperskiej. Wnioskodawca zapytał, z jaką datą powinien zaksięgować te korekty w kontekście podatku VAT oraz PIT. Organ podatkowy uznał stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe, wskazując, że korekty kosztów uzyskania przychodów powinny być dokonane na bieżąco, tj. w dacie otrzymania faktur korygujących. W związku z tym, organ negatywnie rozstrzygnął zapytanie podatnika.
❓ Pytania i stanowisko urzędu
Stanowisko urzędu
Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny📖 Pełna treść interpretacji
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
W dniu 18 lutego 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 18 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 16 kwietnia 2025 r. (wpływ 16 kwietnia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego Dnia 15 stycznia 2025 r. odebrał Pan listem poleconym (nr przesyłki: (...) 3 faktury korygujące (...) będące wynikiem egzekucji komorniczej na Pana rzecz od spółki A (...). List nadano dnia 13.01.2025 r. Owa egzekucja jest wynikiem postanowienia sądowego z dnia 23.10.2024 r. Sąd Rejonowy (...) o nadanie klauzuli wykonalności aktowi notarialnemu z dnia 12.07.2024 r. Przelew od komornika otrzymał Pan dnia 02.01.2025 roku. Natomiast na fakturach widnieje termin zapłaty: 21.12.2024 r., wystawione są z datą 31.12.2024 r., natomiast Pan otrzymał je 15.01.2025 r. Historia transakcji potwierdzona notarialnie: - 29.06.2023 r. – zakup mieszkania od (...) poczynione wpłaty na poczet powyższego: 31.07.2023 – Nr (...), - 8.12.2023 r. – odstąpienie od zakupu mieszkania (...), - 12.07.2024 r. – poddanie się egzekucji przez (....), - 22.08.2024 r. – wniosek o nadanie klauzuli wykonalności aktowi notarialnemu z dnia 12.07.2024 r., - 23.10.2024 r. – postanowienia sądowego – Sąd Rejonowy (...) o nadanie klauzuli wykonalności aktowi notarialnemu z dnia 12.07.2024 r., - 16.12.2024 r. – postępowanie komornicze (...), - 02.01.2025 r. – wpłata na Pana konto wyegzekwowanych środków z rachunku komornika – 15.01.2025 r., - otrzymanie powiadomienia listownego o zaistniałym wcześniej fakcie w postaci faktury. Uzupełnienie wniosku Udzielił Pan odpowiedzi na następujące pytania: Od kiedy i w jakim zakresie prowadzi Pan działalność gospodarczą? 1.08.2008 Jaką formę opodatkowania dochodów/przychodów z działalności gospodarczej Pan wybrał (np. zasady ogólne, podatek liniowy, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych)? 2008-2023 – skala podatkowa, 2024-2025 – podatek linowy. Jaką dokumentację prowadzi Pan w celu rozliczenia prowadzonej działalności (np. podatkowa księga przychodów i rozchodów, księgi rachunkowe)? Księga przychodów i rozchodów. Co dokładnie dokumentowały faktury korygujące wystawione przez (...).; jakie zdarzenie gospodarcze powodowało obowiązek ich wystawienia przez (...) – proszę wskazać odrębnie do każdej faktury korygującej? Każda z poniżej wymienionych faktur korygujących jest wynikiem rozwiązania umowy deweloperskiej (Akt notarialny z dnia 8.12.2023 Repertorium A (...)) wskutek
niedotrzymania przez (...0 terminu odbioru lokalu (30 września 2023) oraz terminu Umowy Przeniesienia (15 października 2023). Każda z faktur korygujących dotyczy zwrotów z poczynionych w 2023 roku wpłat na konto dewelopera. Udokumentowanych fakturami: - Faktura Nr (...), - Faktura Nr (...), - Faktura Nr (...). Faktury korygujące: - Faktura korygująca (...) - Faktura korygująca (...) - Faktura korygująca (...) Co dokładnie dokumentowały faktury, do których (...) wystawiła faktury korygujące – proszę wskazać odrębnie do każdej z faktur? Poniżej wyszczególnione faktury pierwotne były wystawiane przez (...) po zaksięgowaniu każdego z trzech przelewów – w terminach wpłat zgodnie z harmonogramem zawartym w akcie notarialnym Repertorium A (...). Były to 3 wpłaty zaliczkowe na poczet zakupu lokalu mieszkalnego. Na podstawie tych wpłat otrzymał Pan faktury: (oryginały w załączniku: Faktury.zip) - Faktura (...) - Faktura (...) - Faktura (...) Czy transakcje, które dokumentowały faktury, do których (...) wystawiła faktury korygujące, zostały zrealizowane – proszę o wskazanie, czy faktury pierwotne odzwierciedlały rzeczywiste zdarzenie gospodarcze? Tak, każda z faktur pierwotnych była wystawiana przez (...) po zaksięgowaniu każdego z trzech przelewów – w terminach zgodnie z harmonogramem zawartym w akcie notarialnym Repertorium A (...) (29 czerwca 2023). Były to 3 wpłaty zaliczkowe na poczet zakupu lokalu mieszkalnego. Harmonogram zawierał w sumie 5 wpłat, z których 4 Pan uiścił. Do 4-tej nie została wystawiona faktura, gdyż uiścił ją Pan na niedługo przez rozwiązaniem umowy. Otrzymał Pan zwrot tych pieniędzy. 5-tej nie uiszczał Pan, gdyż realny termin odbioru lokalu zapewne przedłużyłby się o wiele miesięcy i podjęta została decyzja o rozwiązaniu umowy i odsprzedaży innej osobie – co miało miejsce. Czy faktury korygujące wystawione przez (...) są związane z fakturami dotyczącymi wpłat, które Pan poczynił na zakup mieszkania, tj. dotyczą faktur z 31 lipca 2023 r. (Nr ....), z 28 sierpnia 2023 r. (Nr ...), z 30 września 2023 r. (Nr ...) i czy dotyczą całych kwot wpłaconych przez Pana na poczet zakupu mieszkania? Tak. Z wyjątkiem wpłaty 4-tej, gdyż (...) ich nie zaksięgowała, faktury nie było, jednak te środki Panu zwrócono jeszcze w 2023 roku. Kto dokładnie (jaki podmiot) występuje jako nabywca na fakturach, do których (...) wystawiła faktury korygujące? (...). Kto dokładnie (jaki podmiot) występuje jako nabywca na fakturach korygujących wystawionych przez (...)? (...). W jakim celu zamierzał Pan kupić mieszkania od (...); czy planował Pan wykorzystywać ww. mieszkanie do wykonywania przez Pana czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług – jeśli tak, to jakich dokładnie? Mieszkanie kupione było z zamiarem ochrony kapitału, inwestycyjnym – przeznaczonym na wynajem lub do zamieszkania, było dość spontaniczną decyzją. Natomiast po dokonaniu 4 wpłaty i dostrzeżeniu, iż budowa nie zostanie ukończona w terminach podanych na akcie notarialnym, znaleziono Panu innego nabywcę, który również dnia 8 grudnia dokonał zakupu tegoż lokalu po dokonaniu przez Pana rozwiązania umowy. Tak więc było też brane pod uwagę, iż je Pan sprzeda bądź wynajmie. Kto dokładnie 8 grudnia 2023 r. przystąpił do odstąpienia od zakupu mieszkania od (...) w Kancelarii Notarialnej; czy występowała tam również ww. Spółka; jakie dokładnie warunki zostały ustalone w ramach odstąpienia od ww. zakupu mieszkania? Odstąpił Pan od zakupu mieszkania od (...) Formalność miała miejsce 8 grudnia 2023 w Kancelarii Notarialnej (...). Stawił się Pan osobiście oraz (...) (pełnomocnik – prokurent). Warunki odstąpienia zawarte w Akcie notarialnym z dnia 8.12.2023 Repertorium (...). Deweloper zobowiązuje się, że: - bank: (...) przeleje najpóźniej dnia 19 grudnia 2023 r. na wskazany przez Nabywcę jego rachunek bankowy: (...) część wpłaconej przez Nabywcę powyższej ceny w kwocie (...) zł, - przeleje najpóźniej dnia 15 kwietnia 2024 r. na wskazany przez Nabywcę jego rachunek bankowy: (...) resztę wpłaconej przez Nabywcę powyższej ceny w kwocie (...) zł. Czy i kiedy doszło do zawarcia porozumienia/uzgodnienia/umowy/aktu notarialnego, w związku z którym doszło do konieczności wystawienia przez (...) faktur korygujących; jeśli tak, to jakie warunki porozumienia zostały ustalone? Pierwotne porozumienie – rozwiązania umowy deweloperskiej – zawarte jest w Akcie notarialnym. (Akt notarialny z dnia 8.12.2023 Repertorium A (...)). Niedopełnienie warunków tam uzgodnionych: (...przeleje najpóźniej dnia 15 kwietnia 2024 r. na wskazany przez Nabywcę jego rachunek bankowy: (...) resztę wpłaconej przez Nabywcę powyższej ceny w kwocie (...) zł), poskutkowało sporządzeniem nowego aktu: Akt notarialny z dnia 12.07.2024 Repertorium (...), w którym to zawarto: OŚWIADCZENIA O PODDANIU SIĘ EGZEKUCJI NA PODSTAWIE ART. 777 KODEKSU POSTĘPOWANIA CYWILNEGO. § 3. OŚWIADCZENIE O PODDANIU SIĘ EGZEKUCJI (...) Ten akt również odbył się w Kancelarii Notarialnej (...). W Pana asyście był (...), któremu powierzył Pan tę sprawę. Żadne inne warunki nie zostały ustalone. Powyższe ustalenia zawarte w akcie również nie zostały przez (...) wypełnione, toteż kancelaria prawna wystąpiła z wnioskiem o postępowanie sądowe, w wyniku którego: - 23.10.2024 – postanowienie sądowe – Sąd Rejonowy (...), - 16.12.2024 – postępowanie komornicze (...), - 02.01.2025 – wpłata na Pana konto wyegzekwowanych środków z rachunku komornika, - 15.01.2025 – otrzymanie powiadomienia listownego o zaistniałym wcześniej fakcie w postaci faktury. Czy faktury korygujące są zgodne z posiadaną przez Pana dokumentacją w zakresie uzgodnienia z (...) (przez egzekucję komorniczą) warunków odstąpienia od umowy? Nie posiada Pan żadnej dokumentacji warunków odstąpienia od umowy poza aktami notarialnymi. Czy egzekucja komornicza prowadziła jakieś uzgodnienia? Ma Pan informację od Kancelarii Prawnej z dnia 20 grudnia 2024 (to ona kontaktowała się z komornikiem), że komornik podejmuje różne kroki mające na celu odzyskanie należności. W jaki sposób i kiedy otrzymał Pan informacje o wystawieniu ww. faktur korygujących? Informację otrzymał Pan 15.01.2025 – odbierając list wraz z fakturami.
Pytanie
Z jaką datą (otrzymania dokumentu, przelewu, wystawienia faktury) zaksięgować po Pana stronie te korekty faktur wobec podatku VAT (podatek od towarów i usług) oraz PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)? Pana stanowisko w sprawie W Pana ocenie, w dochodzeniu praw wynikających z aktu notarialnego (Kancelaria Notarialna (...) nie zadziałały metody polubownego załatwienia sprawy. Wątpliwość budzi fakt: 1. Formalizowania zapłaty wierzytelności jako wystawienie faktury korygującej. Wprawdzie jest następstwem pierwotnej faktury sprzedaży jednak spowodowana przyczynami zaistniałymi po dokonaniu sprzedaży o nowe okoliczności transakcji skutkujące zwiększeniem wierzytelności i dodatkowe: odsetki ustawowe, koszty doradztwa prawnego, zastępstwa procesowego, itp. są już elementem rozerwalnym z przyczyną faktury korygującej. W Pana rozumieniu to Pan powinienem wystawić fakturę sprzedaży po otrzymaniu zapłaty bądź innym uzgodnieniu terminu. 2. Data Faktury zostały opisane w sposób niejasny pod względem dat. Na każdej z trzech jest: – data wystawienia 31 grudnia 2024 r. – data dostawy/wykonania usługi 31 grudnia 2024 r. – data terminu płatności 21 grudnia 2024 r. Trudno Panu znaleźć cel takiego formułowania terminów, wymagałoby to noty korygującej. Realny termin: 2 stycznia 2025 r. to przychód po Pana stronie. Toteż powinna być dokonana w deklaracji podatkowej za miesiąc, w którym została faktycznie uiszczona – czyli dniu przelewu (2 stycznia 2025 r.). 3. Uzgodnienia. Zasadą, że pomiędzy stronami istnieje komunikacja w zakresie uzgodnienia warunków korekty z nabywcą – w zdecydowanej większości przypadków taka komunikacja poprzedza wystawienie faktury korygującej lub następuje w tym samym momencie – tutaj niezaistniała. Domniemana akceptacja warunków nawet w przypadku wystawienia faktury korygującej jest niewystarczająca, gdyż wcześniejsze uzgodnienia nie były stosowane – co było przedmiotem sprawy sądowej, toteż wartość zwróconych wierzytelności stanowi dla nabywcy przychód podatkowy w miesiącu wpływu na rachunek bankowy, a nie żaden inny (niezależnie, czy wierzytelności zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów po stronie sprzedawcy za rok 2024). Również koszty kancelarii ponoszone przez Pana zostały również ujęte w rozliczeniu stycznia 2025 r. Decyduje więc termin wymagalności (czyli termin, w którym dług został zapłacony), a nie termin zawarcia umowy, czy wystawienia faktury. Powinien Pan otrzymane faktury korygujące ująć w rozliczeniu za okres, w którym je Pan otrzymał.
Art. 86 ust. 19a ustawy o podatku od towarów i usług z 11 marca 2004 r., w przypadku obniżenia podstawy opodatkowania, o którym mowa w art. 29a ust. 13 lub stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze, o którym mowa w art. 29a ust. 14 nabywca towaru lub usługi jest obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów lub świadczenia usług lub kwoty podatku wykazanego na fakturze zostały uzgodnione z dostawcą towarów lub usługodawcą, jeżeli przed upływem tego okresu rozliczeniowego te warunki zostały spełnione. W przypadku, gdy warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów lub świadczenia usług lub kwoty podatku wykazanego na fakturze zostały spełnione po upływie okresu rozliczeniowego, w którym te warunki zostały uzgodnione, nabywca towaru lub usługi jest obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym te warunki zostały spełnione. Jeżeli podatnik nie obniżył kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określonego w fakturze, której korekta dotyczy, a prawo do takiego obniżenia mu przysługuje, zmniejszenie kwoty podatku naliczonego uwzględnia się w rozliczeniu za okres, w którym podatnik dokonuje tego obniżenia. Sprzedaż i nabycie pierwotne miały miejsce, zachodziły zatem podstawy do rozliczenia podatkowego pierwotnej transakcji. Zaś zdarzenie będące powodem korekty było niezależne od skuteczności i ważności pierwotnej umowy (faktury) i nastąpiło później. Tym zdarzeniem była dokonana zapłata, która nastąpiła: 1) na Pana rzecz ale za pośrednictwem Komornika; 2) na pewno nie w takich terminach, jak wskazano w fakturach – faktury określają termin zapłaty na dzień przypadający przed ich wystawieniem; 3) w tym wypadku nie ma mowy o ustaleniu warunków korekty z nabywcą. Zatem w sprawie nie znajdzie zastosowania art. 29a ust. 1, 10 i 13 ustawy o VAT. Art. 29a [Podstawa opodatkowania] 1. Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5 jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. 10. Podstawę opodatkowania obniża się o: 1) kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen; 2) wartość zwróconych towarów i opakowań; 3) zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło; 4) wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1, 13. W przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3 obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się za okres rozliczeniowy, w którym podatnik wystawił fakturę korygującą, pod warunkiem że z posiadanej przez tego podatnika dokumentacji wynika, że uzgodnił on z nabywca towaru lub usługobiorcą warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów lub świadczenia usług określone w fakturze korygującej oraz warunki te zostały spełnione, a faktura ta jest zgodna z posiadaną dokumentacją. W przypadku gdy w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca, podatnik nie posiada dokumentacji, o której mowa w zdaniu pierwszym, obniżenia podstawy opodatkowania dokonuje za okres rozliczeniowy, w którym dokumentację tę uzyskał. Nie ma tu także podstaw do zastosowania art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT: Art. 88 ust. 3a ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy: 1) sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi: a) wystawionymi przez podmiot nieistniejący, b) uchylona 2) transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku: Na gruncie podatku dochodowego wątpliwe jest dla Pana zastosowanie art. 14 ust. 1c ustawy PIT 1c. Za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h-1j i 1n-1p, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień: 1) wystawienia faktury albo 2) uregulowania należności. Przełom roku oraz brak Pana wiedzy o zaistniałych nieuzgodnionych poczynaniach dłużnika stawia Pana w trudnej sytuacji rozliczeniowej bez możliwości wystosowania jakiejkolwiek na to reakcji. Zastosowałby Pan art. 14 ust. 1i ustawy PIT, w przypadku otrzymania przychodu z działalności gospodarczej, do którego nie stosuje się ust. 1c. 1e i 1h, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty. Poza tym zwraca Pan uwagę na odrębność rozliczania faktury korygującej przez sprzedawcę i nabywcę, przy czym, jak wynika z przepisów, wystawca faktury korygującej powinien ją rozliczyć w okresie, w którym uzyskał od nabywcy potwierdzenie jej otrzymania. Skoro tak, to tym bardziej w sytuacji nabywcy korekta winna być uwzględniona w rozliczeniu za miesiąc, w którym nabywca otrzymał fakturę korygującą. Przesyła Pan kilka wyroków sądów administracyjnych, w których poruszana jest ta kwestia, co prawda raczej z perspektywy sprzedawcy/wystawcy faktury korygującej, ale można z nich wyciągnąć odpowiednie wnioski dla Pana sytuacji. Zarazem przesyła Pan link: https://www. interpret3cje.pl/srat/8802451.spelnienie-warunkow-uzgodnienia- korekty-w-mysl-art-86-ust-19a-powod.html do interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 4 listopada 2022 r. numer 0111-KDIB3-1.4012.614.2022.2. IK – ona nie dotyczy dokładnie takiej sprawy, jaką Pan ma, niemniej jednak jej uzasadnienie utwierdza Pana w powyższej konkluzji – rozlicza Pan te faktury korygujące w okresie, w którym się o nich Pan dowiedział. Zatem data ich doręczenia jest kluczowa. Interpretacja indywidualna z dnia 4 listopada 2022 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.614.2022.2.IK. Temat interpretacji: spełnienie warunków uzgodnienia korekty w myśl art. 86 ust. 19a powodujących obniżenie podatku naliczonego oraz zmniejszenie podatku naliczonego z faktur korygujących po przekształceniu spółki jawnej w spółkę komandytową. Skutki otrzymania faktury korygującej w okresie rozliczeniowym tożsamym z wystawieniem faktury, Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 stycznia 2023 r. I FSK 1776/22, okres uwzględnienia korekty kwoty zmniejszającej podstawę opodatkowania, Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 marca 2022 r. I FSK 2199/21.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.): Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli między jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem, bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy. Podatnik ma zatem możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków, pod warunkiem że mają one bezpośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki: · pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu, · nie znajdować się na liście wydatków nieuznanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, · być właściwie udokumentowany. W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo-skutkowego między poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tego przychodu – każdorazowo spoczywa na podatniku. Zgodnie z art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Koszty uzyskania przychodów są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione, z zastrzeżeniem ust. 4a-5, 6 i 10. W myśl art. 22 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: U podatników prowadzących księgi rachunkowe koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b. Przepis ten ustanawia ogólną regułę, w myśl której koszty uzyskania przychodów są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione. Stosownie do art. 22 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Zasady określone w ust. 5-5c, z zastrzeżeniem ust. 6b, mają zastosowanie również do podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów, pod warunkiem że stale w każdym roku podatkowym księgi te będą prowadzone w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania przychodów odnoszących się tylko do tego roku podatkowego. Zgodnie z art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w przypadku podatników, o których mowa w ust. 6, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa się dzień
wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu. Z przytoczonych regulacji wynika, że u podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów wydatki, które w myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowią koszt podatkowy, co do zasady muszą być zaewidencjonowane w tej księdze w roku podatkowym, w którym zostały poniesione, nawet jeśli dotyczą przychodów przyszłych lat. Przy czym, za dzień poniesienia kosztu u tych podatników uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu. Jednak zgodnie z art. 22 ust. 7c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Jeżeli korekta kosztu uzyskania przychodów, w tym odpisu amortyzacyjnego, nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie kosztów uzyskania przychodów poniesionych w okresie rozliczeniowym, w którym została otrzymana faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty. W myśl art. 22 ust. 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Jeżeli w okresie rozliczeniowym, o którym mowa w ust. 7c, podatnik nie poniósł kosztów uzyskania przychodów lub kwota poniesionych kosztów uzyskania przychodów jest niższa niż kwota zmniejszenia, podatnik jest obowiązany zwiększyć przychody o kwotę, o którą nie zostały zmniejszone koszty uzyskania przychodów. Oznacza to, że bez znaczenia jest data wystawienia faktury korygującej lub, w przypadku braku faktury, innego dokumentu potwierdzającego przyczyny korekty, jak również to, że korekta odnosi się do kosztów poprzedniego okresu. O momencie korekty kosztów, która nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub oczywistą omyłką, decyduje data otrzymania stosownego dokumentu. Natomiast art. 22 ust. 7e ww. ustawy wprowadza zastrzeżenie, że: Przepisów ust. 7c i 7d nie stosuje się do: 1) korekty dotyczącej kosztu uzyskania przychodów związanego z zobowiązaniem podatkowym, które uległo przedawnieniu; 2) korekty cen transferowych, o której mowa w art. 23q. Biorąc powyższe pod uwagę, podatnicy dokonują korekty kosztów uzyskania przychodów w miesiącu, w którym otrzymają dokument potwierdzający przyczyny korekty. Korekta kosztów polega na zmniejszeniu lub zwiększeniu kosztów uzyskania przychodów poniesionych w tym miesiącu. Nowe zasady korekty mają zastosowanie tylko do tych przypadków, gdy korekta nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką. Natomiast w sytuacji, w której korekta spowodowana jest błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, obowiązują dotychczasowe zasady, czyli korygowanie ze skutkiem „wstecz” (ex tunc). Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęć „błędu rachunkowego” i „oczywistej omyłki”. Pojęcia te zatem należy rozumieć zgodnie z ich znaczeniem potocznym. Zatem, za „błąd rachunkowy” należy uznać sytuację, gdy koszt został niewłaściwie ujęty ze względu na błąd w toku wykonywania obliczeń; może to dotyczyć zarówno okoliczności leżących po stronie wystawcy faktury, czy innego dokumentu księgowego (np. błędne podanie na fakturze cen lub wartości towarów), jak i po stronie odbiorcy takiego dokumentu (np. wprowadzenie do ksiąg rachunkowych nieprawidłowej cyfry, zastosowanie wadliwego kursu waluty obcej przy przeliczaniu wartości przychodu na złote, etc.). Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN (wersja internetowa www.sip.pwn.pl) przez „omyłkę” należy rozumieć „spostrzeżenie, sąd niezgodny z rzeczywistością, niewłaściwe postępowanie, posunięcie”. W konsekwencji, za „inną oczywistą omyłkę” należy uznać inny oczywisty błąd, który nie jest jednocześnie błędem rachunkowym. Takim błędem będzie np. ujęcie w kosztach podatkowych faktury wystawionej na podmiot inny niż faktyczny nabywca towaru. „Omyłka” wiązać się może również z błędem polegającym albo na nieprawidłowym wystawieniu albo nieprawidłowym ujęciu dowodu księgowego. Okoliczność taka musi mieć zatem charakter „pierwotny”. Co więcej, „omyłka” musi być „oczywista”. Oznacza to, że w przypadku jakichkolwiek wątpliwości co do charakteru przyczyn korekty, korekta winna być dokonywana w okresie wystawienia faktury korygującej (bądź innego dokumentu potwierdzającego stosowną korektę). Moment ujęcia faktury korygującej, po stronie kosztów podatkowych, powinien być uzależniony od okoliczności, jakich dotyczy ta faktura. Jeżeli pierwotnie sporządzona faktura błędnie dokumentowała stan faktyczny, a więc korekta jest wynikiem błędu (czyli zawierała pomyłki, np. w ilości, cenie lub kwocie podatku VAT), to wówczas korekta powinna być przyporządkowana wstecznie do okresu, którego dotyczy, czyli do daty poniesienia kosztu, wynikającego z faktury pierwotnej. Natomiast w przypadku, gdy faktura pierwotna prawidłowo dokumentowała zdarzenie gospodarcze, które miało miejsce w dacie jej wystawienia (stan faktyczny), a faktura korygująca została wystawiona przez sprzedawcę z powodu późniejszych zdarzeń, a więc okoliczności mających wpływ na zmianę kosztów uzyskania przychodów powstałych już po wystawieniu faktury pierwotnej, takich jak np. obniżenie ceny, udzielenie rabatu, czy zwrotu towaru, fakturę korygującą należy rozliczyć na bieżąco, z datą jej wystawienia. Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą. Działalność ta w okresie od 2008 r. do 2023 r. opodatkowana była na zasadach ogólnych, natomiast od 2024 r. opodatkowana jest podatkiem liniowym. Ewidencja dla celów podatkowych prowadzona jest w oparciu o podatkową księgę przychodów i rozchodów. W dniu 15 stycznia 2025 r. otrzymał Pan faktury korygujące będące wynikiem egzekucji komorniczej. Owa egzekucja komornicza jest wynikiem postanowienia sądowego. Każda z faktur korygujących jest wynikiem rozwiązania przez Pana umowy deweloperskiej wskutek niedotrzymania przez dewelopera terminu odbioru lokalu. Każda z faktur korygujących dotyczy zwrotów wpłat na konto dewelopera poczynionych w 2023 roku. Zatem w sytuacji, o której mowa we wniosku, przyczyną wystawienia faktury korygującej nie był błąd popełniony na fakturze pierwotnej ani inna oczywista omyłka, ponieważ pierwotna transakcja została prawidłowo udokumentowana wystawionymi fakturami. Przyczyną korekty w tym przypadku było rozwiązanie umowy zwartej z deweloperem wskutek niedotrzymania przez dewelopera terminu odbioru lokalu. W związku z tym, w przedmiotowej sprawie powinien Pan dokonać korekty kosztów uzyskania przychodów na bieżąco, tj. w dacie, w której otrzymał Pan faktury korygujące. Podsumowanie: korekty kosztów uzyskania przychodów powinien Pan dokonać na bieżąco, tj. w dacie, w której otrzymał Pan faktury korygujące. Pana stanowisko w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego, zgodnie z którym powinien Pan dokonać korekty kosztów uzyskania przychodów na bieżąco, oceniono jako nieprawidłowe ze względu na błędne uzasadnienie. W opisanym przez Pana zdarzeniu nie mają zastosowania przepisy dotyczące momentu powstania przychodu, tj. art. 14 ust. 1c oraz art. 14 ust. 1i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ Pan w tej sprawie jest kupującym i to Pan poniósł wydatek na zakup mieszkania i dlatego jest Pan zobowiązany do skorygowania kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust. 7c-7g ww. ustawy.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia. W odniesieniu do powołanych przez Pana interpretacji stwierdzam, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego tę interpretację. Do wniosku dołączył Pan dokumenty. Jednak przy wydawaniu interpretacji w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej nie przeprowadzam postępowania dowodowego (np. dokonania szczegółowej analizy zapisów zawartych w dokumentach), dlatego nie jestem zobowiązany ani uprawniony do ich oceny; jestem związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Pana i Pana stanowiskiem podanym we wniosku. Jednocześnie wniosek w zakresie podatku od towarów i usług podlega odrębnemu rozstrzygnięciu. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili