0112-KDIL2-2.4011.131.2025.3.IM

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani, stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Dnia 13 lutego 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 13 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismami z 17 marca 2025 r. (wpływ 17 marca 2025 r.), z 17 kwietnia 2025 r. (wpływ 17 kwietnia 2025 r.) oraz z 17 kwietnia 2025 r. (wpływ 22 kwietnia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego W dniu 2 września 2022 r. otworzyła Pani działalność gospodarczą i przeprowadziła się Pani do Polski na stałe. Jest Pani przedsiębiorcą na ryczałcie (NIP (...)). Posiada Pani Kartę Polaka nr (...) (decyzja z dnia (...).06.2015), która została wydana na terytorium Białorusi. Karta jest ważna do (...).06.2027 r. Obecnie oczekuje Pani na decyzję w sprawie zezwolenia na pobyt stały, która powinna zostać wydana w kwietniu 2025 r. Przed przeprowadzką do Polski mieszkała Pani na Białorusi i do września 2022 r. tam również płaciła Pani podatki i nigdy wcześniej nie mieszkała Pani w Polsce. Zapoznała się Pani z informacjami na temat ulgi na powrót na stronie https://www.gov.pl/web/finanse/przewodnik-dla-podatnika-ulga- na-powrot. Przepisy wydają się Pani jednak bardzo skomplikowane. Uzupełnienie Którego państwa (państw) była Pani obywatelem w momencie przyjazdu do Polski? W momencie przyjazdu do Polski i do chwili obecnej jest Pani obywatelką Republiki Białorusi. Czy od momentu przyjazdu do Polski Pani centrum interesów osobistych i gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) znajduje się w Polsce? Tak, Pani centrum interesów osobistych i gospodarczych jest związane z Rzecząpospolitą Polską. · Wynajmuje Pani mieszkanie pod adresem: (...) i w lutym 2025 roku przedłużyła Pani umowę najmu na kolejny rok. · Prowadzi Pani działalność gospodarczą w Polsce, zarejestrowaną w CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej). · Od września 2022 roku opłaca Pani podatki w Rzeczypospolitej Polskiej. Nie posiada Pani rezydencji podatkowej w innym kraju. · Oczekuje Pani na decyzję w sprawie karty stałego pobytu, która powinna zostać wydana w kwietniu 2025 roku. · Posiada Pani konto bankowe w polskim banku, korzysta Pani z polskich instrumentów finansowych, opłaca rachunki i dokonuje Pani zakupów w Polsce. · Jest Pani zarejestrowana w ZUS (Zakład Ubezpieczeń Społecznych) (Zakład Ubezpieczeń Społecznych) i regularnie opłaca Pani składki na ubezpieczenie zdrowotne oraz społeczne. · W przyszłości planuje Pani mieszkać w (...) i prowadzić tu działalność gospodarczą związaną z oprogramowaniem. Czy w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski podlega Pani w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu? Tak, mieszka Pani w (...), prowadzi Pani działalność gospodarczą i opłaca Pani podatki w Rzeczypospolitej Polskiej. Gdzie – w jakim państwie (państwach) – miała Pani miejsce zamieszkania dla celów podatkowych zgodnie z wewnętrznym prawem tego państwa (państw) – w okresie obejmującym:

• trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym Pani zmieniła miejsce zamieszkania na terytorium Polski (tj. w latach 2019, 2020, 2021), oraz W latach 2019, 2020 i 2021 mieszkała Pani na terytorium Republiki Białorusi i opłacała Pani tam podatki zgodnie z wewnętrznymi aktami prawnymi. • okres od początku roku, w którym Pani zmieniła miejsce zamieszkania na terytorium Polski, do dnia poprzedzającego dzień, w którym Pani zmieniła miejsce zamieszkania na terytorium Polski (tj. w okresie od 1 stycznia 2021 r. do 1 września 2021 r.), czy była to Białoruś, czy inne państwo – jakie? Przypuszcza Pani, że w pytaniu Państwa nastąpiła omyłka – prawdopodobnie chodziło o od 1 stycznia 2022 roku do 1 września 2022 roku. W okresach od 1 stycznia 2021 roku do 1 września 2021 roku oraz od 1 stycznia 2022 roku do 1 września 2022 roku była Pani rezydentem Republiki Białorusi i opłacała Pani tam podatki zgodnie z obowiązującym prawodawstwem. Czy posiada Pani certyfikat rezydencji lub inny dowód/inne dowody dokumentujące miejsce zamieszkania dla celów podatkowych poza Polską w okresie wskazanym w pkt 4 (np. umowa o pracę, historia zatrudnienia, zagraniczne zeznania podatkowe, zagraniczna umowa najmu nieruchomości, paski wynagrodzeń, wyciągi bankowe czy też zagraniczne zaświadczenie od pracodawcy lub inne – proszę wyjaśnić jakie)? Tak, posiada Pani następujące dowody potwierdzające miejsce zamieszkania w celach podatkowych w Republice Białorusi: · Historia zatrudnienia (książeczka pracy Republiki Białorusi, w której wskazane są wszystkie firmy oraz okresy zatrudnienia). Zgodnie z książeczką pracy, od kwietnia 2019 roku do marca 2020 roku pracowała Pani w firmie (...). Od kwietnia 2020 roku do sierpnia 2022 roku pracowała Pani w firmie (...). Od stycznia 2019 roku do marca 2019 roku była Pani tymczasowo bez pracy, ponieważ szukała Pani nowej pracy na terytorium Republiki Białorusi. · Umowa o pracę z firmą (...) została zawarta w kwietniu 2020 roku. · Wyciągi bankowe. · Zaświadczenie od pracodawcy firmy (...). Czy korzystała Pani wcześniej, w całości lub w części z ulgi na powrót? Nie, wcześniej nie korzystała Pani z ulgi na powrót (ani w całości, ani częściowo). Czy uzyskuje Pani inne przychody w Polsce (np. z umowy o pracę, umowy zlecenie, zasiłków macierzyńskich) oprócz przychodów z działalność gospodarczej? Nie, uzyskuje Pani wyłącznie dochód z działalności gospodarczej. Nie posiada Pani innych dochodów (z umowy o pracę, umowy zlecenia, zasiłku macierzyńskiego).

Pytanie

Czy może Pani skorzystać z ulgi na powrót na podstawie Karty Polaka, począwszy od 2023 roku, czyli w latach 2023, 2024, 2025 i 2026? Pani stanowisko w sprawie W Pani ocenie, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych), w szczególności art. 21 ust. 1 pkt 152 oraz art. 21 ust. 43 ustawy, przysługuje Pani ulga podatkowa „Ulga na powrót”, ponieważ spełnia Pani wszystkie wymagania określone w ustawie.

Podstawy do uzyskania ulgi Zgodnie z powyższymi aktami prawnymi ulga przyznawana jest podatnikom, którzy: · w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlegają nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oraz · nie mieli miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie obejmującym: a) trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienili miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz b) okres od początku roku, w którym zmienili miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz · posiadają Kartę Polaka; · posiadają certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia, oraz · nie korzystali uprzednio, w całości lub w części, z tego zwolnienia. Pani sytuacja Spełnia Pani powyższe wymagania, ponieważ: · podlega Pani nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, ponieważ prowadzi Pani działalność gospodarczą i opłaca Pani podatki w Rzeczypospolitej Polskiej od września 2022 roku; · trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmieniła miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (2019, 2020, 2021), była Pani rezydentem podatkowym Białorusi; · w okresie od 1 stycznia 2022 roku do 1 września 2022 była Pani rezydentem Republiki Białorusi i opłacała Pani tam podatki zgodnie z obowiązującym prawodawstwem; · posiada Pani dokumenty potwierdzające miejsce zamieszkania w celach podatkowych w Republice Białorusi (historia zatrudnienia, umowa o pracę z firmą, wyciągi bankowe, zaświadczenie od pracodawcy); · posiada Pani Kartę Polaka; · nie korzystała Pani z tej ulgi wcześniej; · Pani ośrodek interesów osobistych i gospodarczych znajduje się w Polsce, co potwierdzają złożenie dokumentów na stały pobyt, wynajem mieszkania, prowadzenie działalności gospodarczej, opłacanie podatków, comiesięczne opłacanie składek ZUS, posiadanie konta w polskim banku oraz dalsze plany związane z pobytem w Rzeczypospolitej Polskiej. Wniosek Z uwagi na to, że Pani ośrodek interesów życiowych, osobistych i gospodarczych znajduje się w Polsce, a także biorąc pod uwagę, że spełnia Pani wszystkie kryteria określone w art. 21 ust. 1 pkt 152 oraz art. 21 ust. 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ma Pani pełne prawo do ulgi podatkowej „Ulga na powrót” za okres od 2023 roku, czyli w latach 2023, 2024, 2025 i 2026. Na podstawie wszystkich przedstawionych przez Panią faktów, prosi Pani o potwierdzenie Pani prawa do zastosowania tej ulgi, aby mogła Pani skorzystać z odpowiednich ulg podatkowych, oraz o odpowiedź na Pani pytanie: czy może Pani skorzystać z ulgi na powrót na podstawie Karty Polaka, począwszy od 2023 roku, czyli w latach 2023, 2024, 2025 i 2026.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.): Wolne od podatku dochodowego są przychody podatnika, który przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte: a) ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy, b) z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8, c) z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30c albo art. 30ca albo ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w zakresie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, d) z zasiłku macierzyńskiego, o którym mowa w ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa – w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym podatnik przeniósł to miejsce zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44. Na podstawie art. 21 ust. 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Przy obliczaniu kwoty przychodów podlegających zwolnieniu od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie uwzględnia się przychodów podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie niniejszej ustawy, zwolnionych od podatku dochodowego oraz od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Stosownie do art. 21 ust. 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 152, przysługuje pod warunkiem, że: 1) w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podatnik podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oraz 2) podatnik nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie obejmującym: a) trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz b) okres od początku roku, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz 3) podatnik: a) posiada obywatelstwo polskie, Kartę Polaka lub obywatelstwo innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej lub

b) miał miejsce zamieszkania: - nieprzerwanie co najmniej przez okres, o którym mowa w pkt 2, w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Konfederacji Szwajcarskiej, Australii, Republice Chile, Państwie Izrael, Japonii, Kanadzie, Meksykańskich Stanach Zjednoczonych, Nowej Zelandii, Republice Korei, Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub Stanach Zjednoczonych Ameryki, lub - na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat kalendarzowych poprzedzających okres, o którym mowa w pkt 2, oraz 4) posiada certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia, oraz 5) nie korzystał uprzednio, w całości lub w części, z tego zwolnienia – w przypadku podatników, którzy ponownie przeniosą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W myśl natomiast art. 21 ust. 44 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Suma przychodów zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty 85 528 zł. Ponadto, z art. 53 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.) wynika, że: Zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy zmienianej w art. 1, ma zastosowanie do podatników, którzy przenieśli miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po dniu 31 grudnia 2021 r. Ulga, o której mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ma zastosowanie do niektórych przychodów (w tym z tytułu działalności gospodarczej opodatkowanej ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych) osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski po 31 grudnia 2021 r. podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Stosownie do art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która: 1) posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub 2) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Ponadto, w celu skorzystania z tzw. „ulgi na powrót” spełnione muszą być również dodatkowe warunki wskazane w art. 21 ust. 39, 43 i 44 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z opisu sprawy wynika, że 2 września 2022 r. otworzyła Pani działalność gospodarczą na ryczałcie i przeprowadziła się Pani do Polski na stałe. Posiada Pani Kartę Polaka, która została wydana na terytorium Białorusi. Karta jest ważna do (...) czerwca 2027 r. Obecnie oczekuje Pani na decyzję w sprawie zezwolenia na pobyt stały, która powinna zostać wydana w kwietniu 2025 r. Przed przeprowadzką do Polski mieszkała Pani na Białorusi i do września 2022 r. tam również płaciła Pani podatki i nigdy wcześniej nie mieszkała Pani w Polsce. W momencie przyjazdu do Polski i do chwili obecnej jest Pani obywatelką Republiki Białorusi. W latach 2019, 2020 i 2021 mieszkała Pani na terytorium Republiki Białorusi i tam opłacała Pani podatki zgodnie z wewnętrznymi aktami prawnymi. W okresach od 1 stycznia 2021 roku do 1 września 2021 roku oraz od 1 stycznia 2022 roku do 1 września 2022 roku była Pani rezydentem Republiki Białorusi i opłacała Pani tam podatki zgodnie z obowiązującym prawodawstwem. Od momentu przyjazdu do Polski Pani centrum interesów osobistych i gospodarczych jest związane z Rzecząpospolitą Polską. W momencie przyjazdu do Polski i do chwili obecnej jest Pani obywatelką Republiki Białorusi. Wynajmuje Pani mieszkanie w (...) i w lutym 2025 roku przedłużyła Pani umowę najmu na kolejny rok. Prowadzi Pani działalność gospodarczą w Polsce, zarejestrowaną w CEIDG. Od września 2022 roku opłaca Pani podatki w Rzeczypospolitej Polskiej. Nie posiada Pani rezydencji podatkowej w innym kraju. Posiada Pani konto bankowe w polskim banku, korzysta Pani z polskich instrumentów finansowych, opłacam rachunki i dokonuje Pani zakupów w Polsce. Jest Pani zarejestrowana w ZUS i regularnie opłaca Pani składki na ubezpieczenie zdrowotne oraz społeczne. W przyszłości planuje Pani mieszkać w (...) i prowadzić tu działalność gospodarczą związaną z oprogramowaniem. Wcześniej nie korzystała Pani z ulgi na powrót. Uzyskuje Pani wyłącznie dochód z działalności gospodarczej. Zatem spełnia Pani wymagania wskazane w art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a i b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wyjaśniła Pani również, że do Polski przeprowadziła się Pani 2 września 2022 r. i posiada Pani Kartę Polaka, która jest ważna do 1 czerwca 2027 r., obecnie oczekuje Pani na decyzję w sprawie zezwolenia na pobyt stały. W kontekście powyższego wyjaśniam, że stosownie do art. 229 ust. 7 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 769 ze zm.): Wydanie karty pobytu cudzoziemcowi, o którym mowa w art. 195 ust. 1 pkt 9, następuje po zwróceniu przez niego Karty Polaka, zgodnie z art. 20 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o Karcie Polaka (Dz.U. z 2023 r. poz. 192). Stosownie do art. 195 ust. 1 pkt 9 ustawy o cudzoziemcach: Zezwolenia na pobyt stały udziela się cudzoziemcowi na czas nieoznaczony, na jego wniosek, jeżeli posiada ważną Kartę Polaka i zamierza osiedlić się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na stałe. W myśl art. 2 ust. 1-3 ustawy z 7 września 2007 r. o Karcie Polaka (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 192): 1. Karta Polaka może być przyznana osobie, która deklaruje przynależność do Narodu Polskiego i spełni łącznie następujące warunki: 1) wykaże swój związek z polskością przez przynajmniej podstawową znajomość języka polskiego, który uważa za język ojczysty, oraz znajomość i kultywowanie polskich tradycji i zwyczajów; 2) w obecności konsula Rzeczypospolitej Polskiej, zwanego dalej ,,konsulem'', lub w przypadku, o którym mowa w art. 12 ust. 4 – wojewody, albo wyznaczonego przez niego pracownika, złoży pisemną deklarację przynależności do Narodu Polskiego; 3) wykaże, że jest narodowości polskiej lub co najmniej jedno z jej rodziców lub dziadków albo dwoje pradziadków było narodowości polskiej, albo przedstawi zaświadczenie organizacji polskiej lub polonijnej potwierdzające aktywne zaangażowanie w działalność na rzecz języka i kultury polskiej lub polskiej mniejszości narodowej przez okres co najmniej ostatnich trzech lat; 4) złoży oświadczenie, że ona lub jej wstępni nie repatriowali się lub nie zostali repatriowani z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, na podstawie umów repatriacyjnych zawartych w latach 1944-1957 przez Rzeczpospolitą Polską albo przez Polską Rzeczpospolitą Ludową z Białoruską Socjalistyczną Republiką Radziecką, Ukraińską Socjalistyczną Republiką Radziecką, Litewską Socjalistyczną Republiką Radziecką i Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich, do jednego z państw będących stroną tych umów. 2. Karta Polaka może być przyznana osobie: 1) nieposiadającej w dniu złożenia wniosku o wydanie Karty Polaka oraz w dniu przyznania Karty Polaka obywatelstwa polskiego lub 2) nieposiadającej zezwolenia na pobyt stały na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub 3) posiadającej status bezpaństwowca. 3. Karta Polaka może być także przyznana osobie, której polskie pochodzenie zostało stwierdzone zgodnie z przepisami ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji (Dz. U. z 2022 r. poz. 1105), pod warunkiem wykazania się znajomością języka polskiego w stopniu co najmniej podstawowym. Przepisy art. 13 ust. 7 i 8 stosuje się odpowiednio. Natomiast w art. 3 ustawy o Karcie Polaka wskazano, że: 1. Karta Polaka jest dokumentem potwierdzającym przynależność do Narodu Polskiego. 2. Karta Polaka poświadcza uprawnienia wynikające z niniejszej ustawy. Zgodnie z art. 20 ust. 1a ustawy o Karcie Polaka: Jeżeli posiadacz Karty Polaka nabył obywatelstwo polskie albo uzyskał zezwolenie na pobyt stały na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, posiadana przez niego Karta Polaka traci ważność z mocy prawa z dniem wydania dokumentu potwierdzającego nabycie obywatelstwa polskiego albo uzyskania zezwolenia na pobyt stały. Stosownie do art. 20 ust. 3 ustawy o Karcie Polaka: W przypadku, o którym mowa w ust. 1a, posiadacz Karty Polaka zwraca Kartę Polaka wojewodzie właściwemu ze względu na miejsce pobytu, nie później niż w terminie 14 dni od dnia, w którym: 1) doręczono mu dokument potwierdzający nabycie obywatelstwa polskiego albo 2) decyzja o uzyskaniu zezwolenia na pobyt stały stała się ostateczna. Wobec powyższego stwierdzam, że spełniła Pani również warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ przeniesienie miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nastąpiło w związku z posiadaniem przez Panią Karty Polaka. Kolejnym istotnym kryterium warunkującym zastosowanie „ulgi na powrót” jest – stosownie do art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – posiadanie certyfikatu rezydencji lub innych dowodów dokumentujących miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia. Zgodnie z art. 5a pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Ilekroć w ustawie mowa jest o certyfikacie rezydencji – oznacza to zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika. Z tej regulacji wynika, że podatnik powinien posiadać certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do zwolnienia. Wystarczy zatem, że podatnik posiada inne dokumenty, które potwierdzą jego miejsce zamieszkania w innym państwie, nie mniej muszą być to dokumenty potwierdzające miejsce zamieszkania dla celów podatkowych. Choć przepisy podatkowe nie wymieniają w tym zakresie żadnego katalogu, to należy pamiętać, że zgodnie z art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. To oznacza, że innymi dowodami wskazującymi na miejsce zamieszkania poza Polską mogą być m.in. umowa o pracę, historia zatrudnienia, zagraniczne zeznania podatkowe, zagraniczna umowa najmu nieruchomości, paski wynagrodzeń, wyciągi bankowe czy też zagraniczne zaświadczenie od pracodawcy. Można w tym zakresie przedstawić również inne dowody. We wniosku potwierdziła Pani, że posiada Pani następujące dowody potwierdzające miejsce zamieszkania w celach podatkowych w Republice Białorusi: historia zatrudnienia (książeczka pracy Republiki Białorusi, w której wskazane są wszystkie firmy oraz okresy zatrudnienia), wyciągi bankowe, zaświadczenie od pracodawcy. Na podstawie przedstawionych przez Panią wyjaśnień stwierdzam, że spełnia Pani warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, przysługuje Pani prawo do skorzystania z tzw. „ulgi na powrót”, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w odniesieniu do przychodów uzyskiwanych z działalności gospodarczej. To zwolnienie z opodatkowania obejmuje przychody do wysokości nieprzekraczającej łącznie w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte z tytułów wymienionych w przepisie. Podsumowanie: może Pani skorzystać z ulgi na powrót na podstawie Karty Polaka, począwszy od 2023 roku, czyli w latach 2023, 2024, 2025 i 2026.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.).

Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.