0112-KDIL2-1.4011.303.2025.2.KF

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 marca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 19 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania wypłaty środków z pracowniczego programu emerytalnego ze Szwajcarii. Uzupełnił go Pan pismem z 22 kwietnia 2025 r. (wpływ 22 kwietnia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego Jest Pan obywatelem Polski i Szwajcarii. W 2002 r. wraz z rodziną przeniósł się Pan na stałe do Szwajcarii, gdzie przebywał Pan na stałe, z roczną przerwą między czerwcem 2005 r. a majem 2006 r. W Szwajcarii posiadał Pan również nieograniczonych obowiązek podatkowy (podatkową rezydencję w Szwajcarii). W lutym 2024 r. (...), powrócił Pan do Polski ze Szwajcarii. Od lutego 2024 r. przebywa Pan na stałe w Polsce i posiada stałe miejsce zamieszkania z meldunkiem dla celów podatkowych wyłącznie w Polsce. W Szwajcarii ma Pan uregulowane wszystkie sprawy podatkowe. Przebywając w Szwajcarii pracował Pan w oparciu o umowę o pracę, w związku z czym zgodnie z szwajcarskimi przepisami dot. systemu emerytalnego miał Pan odprowadzane składki na fundusze emerytalne (I i II filar). Szwajcarski system emerytalny składa się z trzech filarów, z tym że I oraz II filar posiadają charakter obligatoryjny. W ramach I filaru składki odprowadzane są do Federalnego Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. II filar emerytalny charakteryzuje się tym, że to pracodawca wybiera jeden z uprawnionych funduszy oraz odprowadza do niego składki w ramach pracowniczego programu emerytalnego. Deklarując chęć opuszczenia na stałe Szwajcarii, środki zgromadzone w II filarze miał Pan prawo wypłacić. Pierwszą część w kwocie (...) CHF wypłacono Panu w styczniu 2024 r., pobierając jednocześnie podatek u źródła w kwocie (...) CHF. Drugą część, w kwocie (...) CHF, otrzymał Pan w czerwcu 2024 r., po definitywnym opuszczeniu Szwajcarii i przedłożeniu zgłoszenia się do systemu ubezpieczeń społecznych w Polsce. Od drugiej transzy środków pobrano podatek u źródła w kwocie (...) CHF. Uzupełnienie stanu faktycznego

W datach otrzymania wskazanych we wniosku wypłat miał Pan miejsce zamieszkania dla celów podatkowych wyłącznie w Polsce i podlegał w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Szwajcarski fundusz emerytalny, o którym mowa we wniosku, tj. II filar, został utworzony i działa w oparciu o przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych obowiązujące w Szwajcarii. W momencie otrzymania wskazanych we wniosku wypłat nie osiągnął Pan ustawowego wieku emerytalnego obowiązującego w Szwajcarii. Wypłata środków nie nastąpiła z tytułu nabycia uprawnień do uzyskania wypłaty na skutek osiągnięcia wymaganego wieku (prawa do emerytury itp.), a na skutek opuszczenia terytorium Szwajcarii i przeniesienia się na stałe na terytorium Polski (inny tytuł). Wypłata środków nie nastąpiła z tytułu rezygnacji z oszczędzania, a na skutek opuszczenia terytorium Szwajcarii i przeniesienia się na stałe na terytorium Polski (odrębne zdarzenie przewidujące obowiązek wypłaty wszystkich środków). Pytania 1. Czy wypłata/wypłaty środków ze szwajcarskiego funduszu emerytalnego, zgromadzonego w II filarze na rzecz Pana – polskiego rezydenta podatkowego – będzie /będą podlegać opodatkowaniu jedynie w Polsce? 2. Jeśli wypłata ze szwajcarskich programów emerytalnych będzie podlegać opodatkowaniu jedynie w Polsce, to czy te należności, będą zwolnione od podatku dochodowego w Polsce na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych? Pana stanowisko w sprawie Pana zdaniem (obecnie polskiego rezydenta), wypłaty środków ze szwajcarskiego funduszu emerytalnego, zgromadzonego w II filarze będą podlegać opodatkowaniu jedynie w Polsce. Jednocześnie, gdy wypłata świadczenia na Pana rzecz będzie następować z funduszy emerytalnych utworzonych i działających w oparciu o przepisy, dotyczące pracowniczych programów emerytalnych (w tym przypadków obowiązujących w Konfederacji Szwajcarskiej), wypłacone środki będą korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 z późn. zm., dalej jako: „ustawa PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)” lub „PIT”). Powyższe zwolnienie z podatku PIT będzie niezależne od tego czy wpłat do II filaru szwajcarskiego funduszu emerytalnego dokonywał sam pracodawca czy też pracownik, w celu uzupełniania tzw. luki emerytalnej. Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która: 1) posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub 2) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. Natomiast stosownie do art. 3 ust. 2a ww. ustawy, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy). W świetle art. 4a ww. ustawy, przepis art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy). W związku z wykonywaną pracą na terytorium Szwajcarii objęty był Pan szwajcarskim programem emerytalnym, w ramach którego, zarówno pracodawca jak i pracownik, zobowiązany był do odprowadzania regularnych składek na fundusze emerytalne. W ramach I filaru szwajcarskiego systemu emerytalnego składki należy odprowadzać do Federalnego Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, natomiast II filar emerytalny charakteryzuje się tym, że to pracodawca wybiera jeden z uprawnionych funduszy oraz odprowadza do niego składki w ramach pracowniczego programu emerytalnego. Ponadto, zgodnie ze szwajcarskimi przepisami dot. „berufliche Vorsorge” (II filar), osoba ubezpieczona, która uzyskuje wynagrodzenie minimalne, jest obowiązkowo objęta pracowniczym programem emerytalnym stworzonym przez pracodawcę. Fundusz, którego był Pan członkiem, przewidywał możliwość wypłaty kapitału zgromadzonego w ramach II filaru emerytalnego pod warunkiem m.in. nie podejmowania żadnej stałej pracy zarobkowej na terytorium Szwajcarii, nie posiadania statusu osoby zameldowanej na pobyt stały na terytorium Szwajcarii. W związku ze spełnieniem wszystkich ww. przesłanek w 2024 r. otrzymał Pan świadczenie emerytalne, pomniejszone o zapłacony podatek u źródła. Powyższe świadczenie, które zostało Panu wypłacone zgodnie ze spełnieniem przesłanek zawartych w regulaminie funduszu. Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny, uznać należy, że w 2024 r. w Polsce objęty był Pan nieograniczonym obowiązkiem podatkowym, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. podlegał Pan obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). W konsekwencji, w odniesieniu do świadczenia, które otrzymał Pan ze szwajcarskiego pracowniczego programu emerytalnego zastosowanie znajdą przepisy Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej 2 września 1991 r. (Dz. U. z 1993 r. Nr 22, poz. 92 z późn. zm.). Stosownie do art. 4 ust. 1 ww. Konwencji, w rozumieniu niniejszej Konwencji, określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza każdą osobę, która według ustawodawstwa tego Państwa podlega tam opodatkowaniu ze względu na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze, i obejmuje również to Państwo oraz każdą jednostkę jego podziału terytorialnego lub organ władzy lokalnej. Jednakże, określenie to nie obejmuje żadnej osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie tylko ze względu na dochód jaki osiąga ona ze źródeł położonych w tym Państwie lub z tytułu majątku położonego w tym Państwie. Definicja „osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie” odnosi się zatem bezpośrednio do określenia „miejsca zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego. Stosownie do art. 18 ust. 1 ww. Konwencji, z uwzględnieniem postanowień artykułu 19 ustęp 2 emerytury i inne podobne wynagrodzenia z tytułu poprzedniej pracy najemnej, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie. W myśl art. 19 ust. 2 pkt a Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, jakakolwiek renta lub emerytura, wypłacana przez jedno Umawiające się Państwo, jego jednostkę terytorialną lub władzę lokalną albo z funduszy utworzonych przez to Państwo, jego jednostkę terytorialną lub władzę lokalną osobie fizycznej z tytułu funkcji wykonywanych na rzecz tego Państwa, jego jednostki terytorialnej lub władzy lokalnej, podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie. Natomiast, zgodnie z art. 19 ust. 2 pkt b ww. Konwencji, taka emerytura podlega opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeżeli osoba ją otrzymująca jest obywatelem tego państwa i posiada w nim miejsce zamieszkania. Zatem, w przedmiotowej sprawie świadczenia wypłacane Panu – osobie mającej miejsce zamieszkania w Polsce – z pracowniczego programu emerytalnego ze Szwajcarii, podlegają opodatkowaniu w Polsce według zasad wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłem przychodu jest m.in. emerytura. W myśl art. 12 ust. 7 ww. ustawy przez emeryturę lub rentę rozumie się łączną kwotę świadczeń emerytalnych i rentowych, w tym kwoty emerytur kapitałowych wypłacanych na podstawie ustawy o emeryturach kapitałowych, wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych. Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są wypłaty środków zgromadzonych w pracowniczym programie emerytalnym dokonane na rzecz uczestnika lub osób uprawnionych do tych środków po śmierci uczestnika – z zastrzeżeniem ust. 33. Jak wynika z ust. 33 ww. przepisu, przez pracownicze programy emerytalne rozumie się pracownicze programy emerytalne utworzone i działające w oparciu o przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych obowiązujące w państwach członkowskich Unii Europejskiej lub w innych państwach należących do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej. Mając zatem na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa – w szczególności fakt, że wypłata wskazanego we wniosku świadczenia nastąpiła w związku z wcześniejszym przejściem na emeryturę i miała na celu zabezpieczenie źródła przychodu po przejściu na emeryturę, stwierdzić należy, że świadczenie emerytalne wypłacone Panu ze środków zgromadzonych w pracowniczym programie emerytalnym, stanowiącym II filar ubezpieczeń w Konfederacji Szwajcarskiej, korzystało ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe w zakresie uznania, że otrzymane wypłaty podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce i nieprawidłowe w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.): Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy: Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która: 1) posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub 2) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. Stosownie do art. 4a ww. ustawy: Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że jest Pan obywatelem Polski i Szwajcarii. W 2002 r. wraz z rodziną przeniósł się Pan na stałe do Szwajcarii, gdzie przebywał Pan na stałe, z roczną przerwą między czerwcem 2005 r. a majem 2006 r. W Szwajcarii posiadał Pan również nieograniczonych obowiązek podatkowy (podatkową rezydencję w Szwajcarii). W lutym 2024 r. powrócił Pan do Polski ze Szwajcarii. Od tego momentu przebywa Pan na stałe w Polsce i posiada stałe miejsce zamieszkania z meldunkiem dla celów podatkowych wyłącznie w Polsce. Przebywając w Szwajcarii pracował Pan w oparciu o umowę o pracę, w związku z czym zgodnie z szwajcarskimi przepisami dot. systemu emerytalnego miał Pan odprowadzane składki na fundusze emerytalne (I i II filar). Deklarując chęć opuszczenia na stałe Szwajcarii, środki zgromadzone w II filarze miał Pan prawo wypłacić. Pierwszą część wypłacono Panu w styczniu 2024 r., natomiast drugą część otrzymał Pan w czerwcu 2024 r., po definitywnym opuszczeniu Szwajcarii i przedłożeniu zgłoszenia się do systemu ubezpieczeń społecznych w Polsce. W świetle opisanego zdarzenia, w przedstawionej sytuacji znajdują zastosowanie uregulowania Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Bernie dnia 2 września 1991 r. (Dz. U. z 1993 r. Nr 22 poz. 92 ze zm., dalej konwencja polsko-szwajcarska). Stosownie do art. 18 ust. 1 ww. konwencji:

Z uwzględnieniem postanowień artykułu 19 ustęp 2 emerytury i inne podobne wynagrodzenia z tytułu poprzedniej pracy najemnej, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie. Zgodnie natomiast z art. 21 ust. 1 konwencji polsko-szwajcarskiej: Części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, skąd one pochodzą, które nie są objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej konwencji, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie. W pierwszej kolejności – odnosząc się do opodatkowania otrzymanych przez Pana wypłat środków zgromadzonych w ramach tzw. II filaru emerytalnego w Szwajcarii wyjaśnić należy, że oceniając czy świadczenia te podlegają opodatkowaniu stosownie do art. 18 ust. 1 lub art. 21 ust. 1 ww. konwencji należy odnieść się do wskazówek zawartych w Komentarzu do Modelowej Konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku OECD. Zawierane przez Polskę umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania są bowiem wzorowane na Modelowej Konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku OECD, zatem interpretacja ich postanowień powinna uwzględniać ustalenia przyjęte na szczeblu OECD, znajdujące wyraz w wypracowanym przez państwa członkowskie tej organizacji, w tym również Polskę, Komentarzu do Modelowej Konwencji (MK). Ww. konwencja polsko-szwajcarska nie definiuje co należy rozumieć przez określenie „emerytury i inne podobne wynagrodzenia”. Zgodnie z Komentarzem do art. 18 Konwencji Modelowej OECD rodzaje wypłat objętych tym artykułem obejmują nie tylko emerytury wypłacane bezpośrednio byłym pracownikom najemnym, lecz również innym beneficjentom (...) oraz inne podobne świadczenia, np. renty starcze z tytułu dawnego zatrudnienia. Różne wypłaty mogą być dokonywane na rzecz pracownika po ustaniu jego zatrudnienia. Kwestię, czy takie wypłaty są objęte art. 18 można ocenić w zależności od ich istoty, z uwzględnieniem faktów i okoliczności w których są dokonywane. O ile określenie „emerytura” w ramach zwykłego znaczenia tego słowa obejmuje tylko okresowe wypłaty, o tyle sformułowanie „inne podobne świadczenia” jest dość szerokie, aby objąć wypłaty nieokresowe. Na przykład wypłata ryczałtowa w miejsce wypłat okresowych dokonana w momencie ustania zatrudnienia może wchodzić w zakres stosowania tego artykułu. Czy konkretną wypłatę należy uważać za inne świadczenie podobne do emerytury zależy od konkretnych okoliczności. Na przykład jeżeli wykaże się, że powodem wypłaty ryczałtowej jest przeliczenie emerytury lub rekompensata za zmniejszoną emeryturę, wówczas daną wypłatę można określić jako „inne podobne świadczenie” objęte artykułem 18 Konwencji Modelowej. Mogłoby to mieć miejsce na przykład wówczas, gdyby osoba miała możliwość wyboru w momencie przejścia na emeryturę między wypłacaniem emerytury a kwotą ryczałtową obliczoną w powiązaniu z ogólną kwotą składek lub kwotą emerytury, do której osoba byłaby uprawniona według obowiązujących zasad w zakresie systemu emerytalnego. Ważnym czynnikiem jest źródło wypłat. Inne czynniki, które mogą pomóc w ustaleniu, czy wypłata lub seria wypłat jest objęta artykułem 18, są zwłaszcza następujące: czy wypłata jest dokonana w czasie, czy po ustaniu zatrudnienia uprawniającego do wypłaty, czy odbiorca w dalszym ciągu pracuje, czy odbiorca osiągnął normalny wiek emerytalny właściwy dla danego zawodu; jaka jest sytuacja innych osób mających prawo do takiego samego rodzaju wypłaty ryczałtowej i czy odbiorca może korzystać jednocześnie z innych świadczeń emerytalnych. Zwrot składek emerytalnych (na przykład po czasowym zatrudnieniu) nie stanowi „innego podobnego świadczenia” w rozumieniu artykułu 18 Konwencji Modelowej. Termin „emerytury i podobne świadczenia” oznacza wynagrodzenie, które jest wypłacane po przejściu na emeryturę i które w pierwszej kolejności, aczkolwiek nie wyłącznie, ma na celu zabezpieczenie źródła utrzymania osobie je otrzymującej (Klaus Vogel on Double Taxation Convention A commentary to the OECD-, UN-, US Model Conventions for the Avoidance of Double Taxation on Income and Capital With Particular Reference to German Treaty Practice, Third Edition, Kluwer Law International, str. 1006, Nb 11 oraz str. 1008, Nb 14). Biorąc zatem pod uwagę przedstawione okoliczności, w szczególności zaś fakt, że wypłaty środków zebranych w szwajcarskim funduszu emerytalnym nie zostały dokonane ani w związku z osiągnięciem wieku emerytalnego ani też w związku z wcześniejszym przejściem na emeryturę – stwierdzić należy, że wypłaty te podlegają opodatkowaniu na podstawie art. 21 ust. 1 konwencji polsko-szwajcarskiej, tj. tylko w miejscu zamieszkania czyli w Polsce. Jak wskazał Pan bowiem we wniosku, w datach otrzymania wskazanych we wniosku wypłat miał Pan miejsce zamieszkania dla celów podatkowych wyłącznie w Polsce i podlegał w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. W konsekwencji do opodatkowania ww. świadczeń zastosowanie znajdują przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Na podstawie art. 11 ust. 1 ww. ustawy: Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy: Źródłami przychodów są inne źródła. Na podstawie art. 20 ust. 1 ww. ustawy: Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17. Użyte w ww. przepisie sformułowanie „w szczególności”, świadczy o tym, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter przykładowy i otwarty, zatem do tej kategorii należy zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy. W związku z tym, każde świadczenie mające realną korzyść finansową, o ile nie stanowi konkretnej kategorii przychodu zaliczanego do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ww. ustawy, jest dla świadczeniobiorcy przychodem z innych źródeł. Jednakże na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 58 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Wolne od podatku dochodowego są wypłaty: a) transferowe środków zgromadzonych w ramach pracowniczego programu emerytalnego do innego pracowniczego programu emerytalnego lub na indywidualne konto emerytalne w rozumieniu przepisów o indywidualnych kontach emerytalnych, b) środków zgromadzonych w pracowniczym programie emerytalnym dokonane na rzecz uczestnika lub osób uprawnionych do tych środków po śmierci uczestnika, c) środków zgromadzonych w grupowej formie ubezpieczenia na życie związanej z funduszem inwestycyjnym lub w innej formie grupowego gromadzenia środków na cele emerytalne dla pracowników - do pracowniczego programu emerytalnego, zgodnie z przepisami o pracowniczych programach emerytalnych – z zastrzeżeniem ust. 33. Stosownie zaś do art. 21 ust. 33 ww. ustawy: Przez pracownicze programy emerytalne rozumie się pracownicze programy emerytalne utworzone i działające w oparciu o przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych obowiązujące w państwach członkowskich Unii Europejskiej lub w innych państwach należących do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej. Na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 18 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o pracowniczych programach emerytalnych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 556): Przez wypłatę rozumie się dokonaną przez uczestnika lub osobę uprawnioną wypłatę gotówkową lub realizację przelewu środków zgromadzonych w ramach programu na wskazany przez uczestnika lub tę osobę rachunek bankowy - na warunkach określonych w umowie zakładowej, w przypadku spełnienia warunków określonych w ustawie. Warunki te określone są w art. 42 ust. 1 ww. ustawy, zgodnie z którym: Wypłata następuje: 1) na wniosek uczestnika po osiągnięciu przez niego wieku 60 lat; 2) na wniosek uczestnika po przedstawieniu przez niego decyzji o przyznaniu prawa do emerytury i po ukończeniu 55. roku życia; 3) w przypadku ukończenia przez uczestnika 70 lat, jeżeli wcześniej nie wystąpił z wnioskiem o wypłatę środków; 4) na wniosek osoby uprawnionej, w przypadku śmierci uczestnika. Z powyższego wynika, że zamiarem ustawodawcy było, aby określenie „wypłata” świadczeń, które realizują cel programu emerytalnego obejmowała m.in. zabezpieczenie źródła utrzymania osobie otrzymującej wypłatę po przejściu na emeryturę lub osobie uprawnionej, w przypadku śmierci uczestnika. Jak wyjaśnił Pan w uzupełnieniu wniosku – w momencie otrzymania wskazanych we wniosku wypłat nie osiągnął Pan ustawowego wieku emerytalnego obowiązującego w Szwajcarii. Wypłata środków nie nastąpiła z tytułu nabycia uprawnień do uzyskania wypłaty na skutek osiągnięcia wymaganego wieku (prawa do emerytury itp.), a na skutek opuszczenia terytorium Szwajcarii i przeniesienia się na stałe na terytorium Polski (inny tytuł). Skoro zatem uprawnienie do otrzymania ww. środków nie było związane z osiągnięciem przez Pana wieku emerytalnego lub z wcześniejszym przejściem na emeryturę lecz było związane z opuszczeniem terytorium Szwajcarii i przeniesieniem się na stałe na terytorium Polski, to stwierdzić należy, że wypłata ww. środków nie była objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b w zw. z art. 21 ust. 33 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wypłaty te nie dotyczyły transferu środków do innego pracowniczego programu emerytalnego lub na indywidualne konto emerytalne jak również nie dotyczyły środków zgromadzonych w grupowej formie ubezpieczenia na życie związanej z funduszem inwestycyjnym lub w innej formie grupowego gromadzenia środków na cele emerytalne dla pracowników wypłaconych do pracowniczego programu emerytalnego, zgodnie z przepisami o pracowniczych programach emerytalnych. Do otrzymanych wypłat nie ma więc również zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. a i c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, opisane we wniosku wypłaty środków zgromadzonych w pracowniczym programie emerytalnym w Szwajcarii stanowią dla Pana przychód z innych źródeł w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.