0115-KDST2-2.4011.72.2025.3.MH

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

łowe Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 lutego 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej. Uzupełnił go Pan 10 i 27 lutego oraz 7 i 20 marca 2025 r. (daty wpływu). Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego Wnioskodawca jest osobą fizyczną, posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium kraju oraz prowadzi działalność gospodarczą w oparciu o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawa o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)”). Do celów podatkowych prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Wnioskodawca wykonuje działalność opisaną we wniosku polegającą na pracach programistycznych od dnia 2 lipca 2015 r. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje systematycznie prace programistyczne i projektowe IT zlecane przez Zleceniodawcę, prowadzące do powstania innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań obsługujących dedykowane obszary działalności. Jest to oprogramowanie tworzone i rozwijane pod potrzeby indywidualne Zleceniodawcy (zwane dalej: „Oprogramowaniem”). Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze prowadzonej działalności gospodarczej. Ponadto ponosi normalną kodeksową odpowiedzialność kontraktową wynikającą z art. 471 i nast. Kodeksu cywilnego. Umowa łącząca Wnioskodawcę ze Zleceniodawcą nie nosi znamion umowy o pracę. Wnioskodawca nie działa pod kierownictwem Zleceniodawcy, ani w czasie i miejscu przez niego wskazanym. Strony ustaliły warunki współpracy w oparciu o zasadę swobody umów. Charakterystyka prowadzonej działalności: W ramach prowadzonych prac twórczych Wnioskodawca tworzy i rozwija systemy informatyczne działające online, dostępne dla użytkowników z poziomu przeglądarki internetowej, terminali uruchamianych na urządzeniach końcowych lub przez interfejs API. Oprogramowanie tworzone jest przy wykorzystaniu języków programowania (...) oraz (...). Do zbudowania aplikacji wykorzystuje się również systemy baz danych (...). Realizowane projekty: Program do (...). (...) Prawa własności intelektualnej i podatki: Wnioskodawca przenosi na Zleceniodawcę majątkowe prawa autorskie do Oprogramowania, zgodnie z umową o świadczenie usług. Dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej podlegają preferencyjnej stawce podatkowej 5% (IP Box). Wnioskodawca spełnia wymogi ewidencyjne wynikające z art. 30cb ustawy o PIT. Działalność Wnioskodawcy obejmuje twórcze prace programistyczne skutkujące powstaniem innowacyjnego Oprogramowania. Projekty mają indywidualny charakter, a ich efekty są chronione prawem autorskim. Prowadzone prace kwalifikują się jako działalność badawczo-rozwojowa w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Wnioskodawca ponosi lub będzie ponosił szereg kosztów funkcjonalnie związanych z tworzeniem i rozwojem Oprogramowania, tj.: 1. sprzęt komputerowy (laptopy, komputery) i peryferia komputerowe (myszki, dyski, monitory), narzędzia programistyczne do tworzenia Oprogramowania – do bezpośredniego tworzenia i rozwijania Oprogramowania oraz jego testowania;

2. koszty urządzeń i materiałów biurowych (materiały i sprzęty biurowe i eksploatacyjne) – do tworzenia Oprogramowania Wnioskodawca musi utrzymywać i rozwijać odpowiednie zaplecze techniczne i biurowe; 3. koszty usług telekomunikacyjnych (abonament telefoniczny i Internet), telefonu komórkowego, smartwatcha i innych urządzeń mobilnych (tablety) – umożliwiają komunikację mailową ze Zleceniodawcą, w przypadku braku dostępu do komputera, otrzymywanie komunikatów o krytycznych błędach w aplikacji, ułatwiają szybką reakcję w takiej sytuacji, umożliwiają kontakt telefoniczny ze Zleceniodawcą; 4. użytkowania samochodu, w tym koszty paliwa, koszty napraw, przeglądów, ubezpieczenia, serwisu oraz opłaty z tytułu leasingu operacyjnego – niezbędne dla zapewnienia Wnioskodawcy sprawnego transportu do Zleceniodawcy w celu konsultacji dotyczących tworzonego Oprogramowania; samochód wykorzystywany jest do celów świadczenia usług na rzecz Zleceniodawcy i pozwala na szybki, sprawny i zintegrowany z potrzebami Zleceniodawcy kontakt i konsultacje, co służy personalizacji tworzonego Oprogramowania, dostosowaniu do indywidualnych potrzeb i oczekiwań Zleceniodawcy; 5. koszty usług księgowych – związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością programistyczną; księgowość wskazuje, jakie koszty są kosztami poniesionymi w danym okresie, wskazuje prawidłowość przyporządkowania ze strony księgowej danych kosztów do IP oraz umożliwia rozdział faktury za usługi, ponadto wskazuje, pod którą pozycją dany koszt znajduje się w KPiR; 6. kursy i szkolenia programistyczne, literatura fachowa – do stałego podnoszenia wiedzy i kwalifikacji zawodowych Wnioskodawcy. Różnica pomiędzy ustalonymi w powyższy sposób Przychodami IP Box oraz Kosztami IP Box stanowić będzie dochód z Praw IP Box (Dochód IP Box). Pozostały dochód osiągany przez Wnioskodawcę podlega opodatkowaniu PIT podatkiem liniowym. Poprzez pozostały dochód Wnioskodawca rozumie zarówno spotkania poimplementacyjne, jak i konsultacje niezwiązane z tworzeniem lub rozwijaniem programów komputerowych, natomiast tego wynagrodzenia Wnioskodawca nie zamierza obejmować preferencyjną stawką opodatkowania. Wnioskodawca wyodrębnia w prowadzonej odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji, Prawa IP Box (prawa autorskie do Oprogramowania), spełniając tym samym wymóg wynikający z art. 30cb ustawy o PIT. Wnioskodawca w przedmiotowej ewidencji dokonuje wyodrębnienia przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Wnioskodawca dokonuje również wyodrębnienia kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT przypadające na każde prawo własności intelektualnej. Rozwiązanie ewidencyjne umożliwia ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Uzupełnienie wniosku Pod pojęciem „oprogramowanie” należy rozumieć wszelkie systemy informatyczne tworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę na potrzeby Zleceniodawcy. Oprogramowanie to może przybierać różne formy, w tym: • aplikacje internetowe – czyli programy działające online, dostępne przez przeglądarkę internetową, które umożliwiają użytkownikom wykonywanie określonych działań, np. zarządzanie kampaniami reklamowymi czy analizowanie wyników marketingowych; • skrypty automatyzujące – to małe programy, które wykonują określone czynności automatycznie, np. zarządzają budżetem reklamowym w (...), dostosowują stawki za kliknięcia czy generują raporty o skuteczności reklam; • specjalistyczne narzędzia do optymalizacji kampanii – oprogramowanie, które pomaga w analizie i poprawie skuteczności działań marketingowych, np. poprzez testowanie różnych strategii reklamowych i sugerowanie najlepszych rozwiązań. Z tego wynika, że „oprogramowanie” obejmuje także „aplikacje”, ponieważ są one częścią systemów informatycznych tworzonych przez Wnioskodawcę. (...) Podsumowując, „oprogramowanie” obejmuje wszelkie aplikacje i skrypty stworzone na potrzeby Zleceniodawcy, ale sama strategia marketingowa, mimo że może wykorzystywać elementy oprogramowania, nie jest nim sama w sobie. Programy komputerowe (prawa autorskie do tych programów komputerowych), które są przedmiotem wniosku (są to osobne oprogramowania. Skrypt budżetowy; Skrypt kampanii produktowej; Skrypt monitoringu dziennych wydatków – stanowią skrypty realizowane w ramach danego oprogramowania): (...) Działalność Wnioskodawcy w zakresie tworzenia „Oprogramowania” jest podejmowana w sposób uporządkowany i zaplanowany. W ramach działalności: • prace programistyczne i projektowe są realizowane systematycznie, zgodnie z metodyką wytwarzania oprogramowania; • każdy projekt posiada określone cele do osiągnięcia, które wynikają z potrzeb Zleceniodawcy i są dostosowywane na etapie analizy wymagań; • projekty są prowadzone z wykorzystaniem kontroli wersji kodu; • wprowadzane zmiany i ulepszenia wynikają z systematycznej analizy efektywności i potrzeb użytkowników. Systematyczność podejmowanych działań Wnioskodawcy w zakresie tworzenia „Oprogramowania” polega na regularnym, metodycznym i uporządkowanym realizowaniu prac programistycznych i projektowych, obejmującym: 1. Planowanie i organizację pracy: • każdy projekt rozpoczyna się od analizy wymagań i określenia celów; • tworzony jest harmonogram prac, który uwzględnia etapy projektowania, implementacji, testowania i wdrożenia. 2. Ciągłość i powtarzalność działań: • prace programistyczne są prowadzone regularnie i systematycznie, a nie sporadycznie; • każdy projekt przechodzi przez określone etapy i cykle rozwoju oprogramowania. 3. Monitorowanie i optymalizacja kodu: • stosowana jest kontrola wersji kodu (...), co pozwala na systematyczne śledzenie zmian i usprawnień; • regularnie analizowana jest wydajność oprogramowania i wdrażane są ulepszenia. 4. Rozwój i aktualizacja wiedzy – Wnioskodawca stale poszerza kompetencje poprzez szkolenia, analizę nowych technologii i dostosowywanie metod pracy. Twórczy charakter działalności Wnioskodawcy przejawia się w opracowywaniu i rozwijaniu dedykowanego oprogramowania dla Zleceniodawców. W celu stworzenia nowego oprogramowania lub ulepszania istniejącego, Wnioskodawca podejmuje działania takie jak analiza potrzeb użytkowników, projektowanie architektury systemu, implementacja kodu, testowanie oraz wdrażanie oprogramowania. Przykładem jest rozwój programu (...) Działania zmierzające do usprawnienia już istniejącego oprogramowania obejmują optymalizację algorytmów, wdrażanie nowych technologii (...), integrację z systemami zewnętrznymi czy automatyzację procesów. W celu stworzenia nowego oprogramowania lub usprawnienia istniejącego Wnioskodawca zastosował nowe narzędzia, koncepcje i rozwiązania, które wcześniej nie występowały w jego praktyce gospodarczej. Do kluczowych innowacji należą: (...) Wnioskodawca zastosował szereg nowoczesnych technologii i narzędzi, które sprawiają, że nowe lub rozwinięte Oprogramowanie znacząco różni się od wcześniejszych rozwiązań w jego praktyce gospodarczej. Kluczowe innowacje obejmują: (...) Cele postawione na wstępie przez Wnioskodawcę w zakresie poszczególnych realizowanych „oprogramowań” w poszczególnych latach: (...) Zasoby wiedzy, którymi dysponował Wnioskodawca przed rozpoczęciem realizacji „Oprogramowania” obejmowały programowanie oraz technologie informatyczne, zdobyte podczas studiów na Uniwersytecie (...) w latach 2010-2014 (...). W trakcie studiów Wnioskodawca zdobył umiejętności w zakresie tworzenia oprogramowania, analizy danych, zarządzania projektami IT oraz wykorzystywania narzędzi i frameworków programistycznych. Dodatkowo, Wnioskodawca rozwinął swoje kompetencje poprzez praktyczne doświadczenie zawodowe oraz ciągłe doskonalenie umiejętności w obszarze nowych technologii. Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie wyróżnia się względem oprogramowania już istniejącego automatyzacją procesów, optymalizacją wydajności, a także dostosowaniem do indywidualnych potrzeb użytkowników. Wnioskodawca wprowadza innowacyjne algorytmy zwiększające efektywność działań oraz nowe funkcjonalności, które wcześniej nie były dostępne w danej kategorii rozwiązań bądź nie były znane. Dotychczas Wnioskodawca realizował projekty programistyczne obejmujące: (...) Celem Wnioskodawcy było stworzenie innowacyjnych systemów IT optymalizujących procesy biznesowe klientów, zwiększających ich efektywność i automatyzujących powtarzalne zadania. Sposób w jaki Wnioskodawca zrealizował zaplanowane przedsięwzięcie: • analiza potrzeb użytkowników, • projektowanie architektury systemu, • implementacja kodu i testowanie, • optymalizacja i wdrożenie oprogramowania, • utrzymanie i rozwój aplikacji w oparciu o bieżące potrzeby klientów. Efektem pracy Wnioskodawcy są nowe narzędzia wspierające automatyzację, które pozwalają użytkownikom efektywniej zarządzać danymi, procesami biznesowymi i kampaniami marketingowymi. Dzięki wdrożonym rozwiązaniom klienci osiągają lepszą wydajność i oszczędność zasobów. Rodzaj wiedzy i umiejętności wykorzystywanych przez Wnioskodawcę w ramach działalności, przy użyciu której powstają poszczególne innowacyjne rozwiązania jest wiedza z zakresu inżynierii oprogramowania, algorytmiki, baz danych, automatyzacji procesów. Tworzone rozwiązania bazują na nowoczesnych technologiach, takich jak: (...) Działalność Wnioskodawcy w zakresie tworzenia Oprogramowania obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych oraz oprogramowania, w celu planowania produkcji, projektowania oraz tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów i usług. Jednocześnie działalność Wnioskodawcy nie obejmuje jedynie rutynowych i okresowych zmian, nawet jeśli mają one charakter ulepszeń. Praca Wnioskodawcy polega na tworzeniu innowacyjnych rozwiązań dostosowanych do specyficznych potrzeb klientów, które wymagają twórczego podejścia oraz opracowania nowych funkcjonalności i algorytmów. Efekty pracy Wnioskodawcy w postaci „Oprogramowania” zawsze odznaczają się oryginalnym, twórczym charakterem i stanowią kreację nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Tworzone oprogramowanie jest wynikiem indywidualnej pracy intelektualnej i podlega ochronie prawnej zgodnie z przepisami o prawie autorskim. Nie są wynikiem jedynie zastosowania określonych umiejętności programistycznych, lecz wymagają twórczego podejścia, analizy problemów oraz opracowania unikalnych rozwiązań. Rezultaty pracy Wnioskodawcy nie są powtarzalne ani możliwe do z góry określenia, ponieważ każdy projekt jest dostosowany do indywidualnych potrzeb i wymagań Zleceniodawcy. Oprogramowanie realizowane przez Wnioskodawcę nie jest jedynie „techniczną” realizacją projektów, lecz ma charakter twórczy. Każdy projekt wymaga opracowania nowej koncepcji, zaprojektowania unikalnych algorytmów oraz wdrożenia rozwiązań, które wyróżniają się innowacyjnością i dostosowaniem do specyficznych potrzeb użytkowników. „Przeniesienie” majątkowych praw autorskich do programu komputerowego każdorazowo następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy. Na podstawie zawartych umów w niektórych przypadkach Wnioskodawca dokonuje przeniesienia (zbycia) praw autorskich majątkowych, a w innych udziela licencji. W przypadku przeniesienia praw autorskich dochodzi do trwałego przekazania określonych praw na nabywcę, natomiast udzielenie licencji oznacza jedynie zezwolenie na korzystanie z utworu w określony sposób i w określonym zakresie. Wnioskodawca uzyskuje dochód jednocześnie z opłat i należności licencyjnych oraz ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności (...). W obu przypadkach umowy są sporządzone w formie pisemnej. Oprogramowania objęte licencją: Program do (...), Oprogramowanie strony internetowej. Kwestie opłat oraz należności za udzielenie licencji regulują je osobne umowy na korzystanie z oprogramowania. Licencje na oprogramowanie opłacane są jako abonament miesięczny i nie stanowią wartości niematerialnych i prawnych w firmie. W treści uzupełnienia zacytował Pan treść postanowień umowy: (...) Efekty prac realizowanych przez Wnioskodawcę w każdym przypadku, tj. zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku ulepszania oraz rozwijania oprogramowania są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 24). Przez usługi księgowe należy rozumieć opłatę za prowadzenie księgowości, sporządzanie deklaracji podatkowych oraz analizę kosztów związanych z IP Box. Umożliwiają prawidłowe prowadzenie działalności gospodarczej, w tym rozliczanie dochodów kwalifikujących się do IP Box, co jest wymagane do skorzystania z preferencyjnej stawki podatkowej. Wydatki na narzędzia programistyczne do tworzenia oprogramowania dotyczą zakupu licencji na oprogramowanie deweloperskie, subskrypcje narzędzi do zarządzania kodem, zakup serwerów, domeny internetowe oraz certyfikaty SSL. Bezpośrednio wpływają na możliwość wytwarzania i rozwijania oprogramowania poprzez zapewnienie niezbędnych środowisk pracy, serwerów do testowania i wdrażania aplikacji oraz infrastruktury internetowej. Na koszty urządzeń i materiałów biurowych składa się zakup sprzętu komputerowego, materiałów biurowych (papier, tonery, notatniki), drukarki oraz inne niezbędne urządzenia biurowe. Zapewniają odpowiednie zaplecze techniczne i organizacyjne do pracy programistycznej, w tym sprzęt niezbędny do kodowania, testowania i zarządzania projektami IT. Koszty użytkowania samochodu dotyczą wydatków na leasing samochodu, paliwo, koszty napraw, przeglądów technicznych, ubezpieczenia oraz serwisu. Umożliwiają transport na spotkania z klientami i kontrahentami, co jest istotne dla ustaleń projektowych, konsultacji oraz prezentacji wyników prac nad oprogramowaniem. Wydatki podjęte na kursy i szkolenia dotyczą tematyki programistycznej oraz wchodzą w zakres nowych technologii. Są to kursy online, szkolenia stacjonarne. Konferencje IT oraz literatura fachowa. Pozwalają na zdobywanie i aktualizowanie wiedzy technologicznej, co przekłada się na tworzenie bardziej innowacyjnych i efektywnych rozwiązań programistycznych oraz rozwój kompetencji w zakresie nowych języków programowania i technologii. Odrębna ewidencja, o której mowa w art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest prowadzona od 1 stycznia 2022 roku. Wniosek dotyczy lat 2022-2024. Pytania 1. Czy opisane prace spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej zgodnie z ustawą o PIT? 2. Czy autorskie prawa majątkowe do Oprogramowania stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT? 3. Czy dochód z praw IP Box podlega opodatkowaniu preferencyjną stawką 5%? 4. Czy Wnioskodawca ma prawo do uwzględniania określonych kosztów przy ustalaniu wskaźnika nexus? Pana stanowisko w sprawie Ad. pytanie 1. Zdaniem Wnioskodawcy, prace wykonywane polegające na tworzeniu i rozwijaniu Oprogramowania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w przepisach ustawy o PIT. Stosownie do treści art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia i wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Ustawodawca, definiując w art. 5a pkt 39 ustawy o PIT termin badania naukowe oraz definiując pojęcie prace rozwojowe, odwołuje się wprost do definicji zawartych w ustawie z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Tym samym, przez badania naukowe zgodnie z art. 5a pkt 39 w zw. z art. 4 ust. 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, rozumie się: – badania podstawowe określone jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne; – badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń. Natomiast przez prace rozwojowe, stosownie do treści art. 5a pkt 38 w zw. z art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, należy rozumieć działalność obejmującą: nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzona działalność w zakresie tworzenia oprogramowania opisanego we wniosku stanowi i stanowić będzie działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT. Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca jest twórcą Oprogramowania. Za uznaniem tej działalności za działalność badawczo-rozwojową – w ocenie Wnioskodawcy – przemawia: 1) Twórczy charakter – prace w zakresie tworzenia oprogramowania polegają bowiem na własnej, indywidualnej działalności intelektualnej Wnioskodawcy i wymagają od Wnioskodawcy kreatywności; istotą tych prac jest pisanie (tworzenie) przez Wnioskodawcę nowych kodów źródłowych, w wyniku czego powstają całkowicie nowe programy komputerowe, podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych; inwencja oraz zaprojektowanie tych rozwiązań leżą po stronie Wnioskodawcy; w rezultacie działalności Wnioskodawcy tworzone są nowe, oryginalne koncepcje, narzędzia i rozwiązania, niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy, jak również w praktyce gospodarczej Zleceniodawcy, bądź takich że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. 2) Okoliczność, że działalność ta podejmowana jest przez Wnioskodawcę w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań i obejmowała nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie przez Wnioskodawcę dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów – oprogramowania; jednocześnie w zakres tej działalności nie wchodzi dokonywanie rutynowych i okresowych zmian do takich produktów (czyli Wnioskodawca nie prowadzi rutynowych updatów oprogramowania); w wyniku działań podejmowanych przez Wnioskodawcę powstają nowe, innowacyjne oprogramowania (programy komputerowe) – przy wykorzystaniu wiedzy i umiejętności Wnioskodawcy z zakresu matematyki, logiki i wytwarzania oprogramowania oraz przy wykorzystaniu technologii informatycznych – tworzenia oprogramowania; wymaga to od Wnioskodawcy nieustannego zwiększania zasobów wiedzy w tym zakresie (m.in. poprzez udział w kursach internetowych, szkoleniach, lekturę książek o tematyce informatycznej, analizę dokumentacji do języka programowania itp.). 3) Podejmowanie tej działalności przez Wnioskodawcę w sposób systematyczny – prace nad oprogramowaniem Wnioskodawca prowadzi bowiem w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany, w szczególności przyjmując określone cele do osiągnięcia, harmonogram prac i zasoby. Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi on działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe, a tym samym działalność badawczo-rozwojową. Ad. pytanie 2. Zdaniem Wnioskodawcy, Prawa IP Box, tj. autorskie prawa majątkowe do Oprogramowania, wskazane w niniejszym wniosku i będące efektem tworzenia lub rozwijania programów komputerowych, spełniają definicję kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT. W art. 30ca ust. 1 ustawy PIT ustawodawca traktuje za takie prawa m.in. autorskie prawo do programu komputerowego. Warunkiem jest ich ochrona prawna na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczypospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, oraz to, że przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. W niniejszym wniosku Wnioskodawca wykazał, że przejaw jego działań prowadzonych w ramach działalności gospodarczej stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT. Jego praca spełnia bowiem definicję prac rozwojowych zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Wnioskodawca wskazuje, że w ramach działalności m.in. „tworzy” i „rozwija” Oprogramowanie, czego ustawodawca wymaga, żeby uznać jego prace za prace rozwojowe. Utwory realizowane przez Wnioskodawcę są programami komputerowymi, podlegającymi osobnej ochronie prawnej, o której mowa w art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi MF dotyczącymi IP Box (pkt 80), program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Stwierdza się także, że pojęcie to należy traktować szeroko. W konkluzji należy uznać, że Wnioskodawca wytwarza program komputerowy w rozumieniu przedstawionym powyżej. Ponadto podlega on ochronie prawnej. Ad. pytanie 3. Zdaniem Wnioskodawcy, dochód osiągany zarówno z opłat i należności licencyjnych, jak i ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej – tj. autorskich praw majątkowych do Oprogramowania, wytworzonego w wyniku tworzenia i rozwijania programów komputerowych wskazanych we wniosku (Dochód IP Box) – podlega opodatkowaniu preferencyjną stawką 5%. Wnioskodawca jest osobą fizyczną, która prowadzi działalność gospodarczą polegającą na tworzeniu i rozwoju programów komputerowych na zlecenie. Przenosi on prawa autorskie do programów komputerowych, które sam wytworzył, na rzecz Zleceniodawców za wynagrodzeniem – zarówno w formie opłat licencyjnych, jak i poprzez sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca ponosi koszty, które powinny być uznane za bezpośrednie, bowiem są one związane bezpośrednio z tworzeniem i rozwijaniem Oprogramowania (Koszty IP Box). W rezultacie jest on w stanie ustalić wskaźnik Nexus dla tworzonych Praw IP Box. Dodatkowo, ponosi ryzyko gospodarcze prowadzonej działalności i nie wykonuje jej pod kierownictwem Zleceniodawcy, ani w miejscu i czasie przez niego wskazanym. Zarówno tworzone, jak i rozwijane programy komputerowe (tworzone funkcjonalności implementowane w kodzie źródłowym) są chronione przez art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej jest m.in. autorskie prawo do programu komputerowego, pod warunkiem że podlega ono ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw. W art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych ustawodawca wskazuje, że przedmiotem ochrony prawa autorskiego są utwory m.in. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi oraz znakami graficznymi (m.in. utwory literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe). Z mocy art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT podatnik zobowiązany jest do prowadzenia ewidencji, która pozwala wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach, w tym księgach podatkowych. Powołany przepis nakłada obowiązek prowadzenia ewidencji pozaksięgowej w sposób umożliwiający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (lub straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a także wyodrębnienie kosztów przypisanych do każdego z tych praw. Z uwagi na spełnienie przez Wnioskodawcę wszystkich wymienionych przesłanek, ma on prawo do opodatkowania dochodu z kwalifikowanych praw autorskich stawką 5%. Ad. pytanie 4. Zdaniem Wnioskodawcy, ustalając wskaźnik Nexus, Wnioskodawca ma prawo do uwzględniania wszystkich kosztów opisanych w niniejszym wniosku do litery „a” wskaźnika. Ustawodawca w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT wskazuje, że podatnik, który zamierza skorzystać z preferencyjnej stawki podatkowej, zobowiązany jest obliczyć tzw. wskaźnik Nexus. Jedną ze składowych mających zastosowanie w przedmiotowym wskaźniku są koszty faktycznie poniesione przez podatnika na działalność badawczo-rozwojową, bezpośrednio prowadzoną przez podatnika, związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Zastrzeżono przy tym, że nie wszystkie koszty uznać można za kwalifikowane. Nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej następujące koszty: wartość odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami. Ustawodawca posłużył się tu katalogiem otwartym takich kosztów. Jednakże wykładnia tego przepisu powinna prowadzić do uznania, że mowa tu o tzw. kosztach pasywnych i to w części finansowej oraz takich, które dotyczą miejsca powstawania prawa własności intelektualnej. Głównymi kosztami poniesionymi przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności lub kosztami, jakie zamierza ponieść, są koszty bezpośrednio związane z działalnością polegającą na realizacji praw autorskich opisanych szczegółowo w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, tj.: 1) sprzęt komputerowy (laptopy, komputery) i peryferia komputerowe (myszki, dyski, monitory), narzędzia programistyczne do tworzenia oprogramowania – do bezpośredniego tworzenia i rozwijania Oprogramowania oraz jego testowania; 2) koszty urządzeń i materiałów biurowych (materiały i sprzęty biurowe i eksploatacyjne) – dla tworzenia Oprogramowania Wnioskodawca musi utrzymywać i rozwijać odpowiednie zaplecze techniczne i biurowe; 3) koszty usług telekomunikacyjnych (abonament telefoniczny i Internet), telefonu komórkowego, smartwatcha i innych urządzeń mobilnych (tablety) – umożliwiają komunikację mailową ze Zleceniodawcą, w przypadku braku dostępu do komputera, otrzymywanie komunikatów o krytycznych błędach w aplikacji, ułatwiają szybką reakcję w takiej sytuacji, umożliwiają kontakt telefoniczny ze Zleceniodawcą; 4) użytkowania samochodu, w tym koszty paliwa, koszty napraw, przeglądów, ubezpieczenia, serwisu oraz opłaty z tytułu leasingu operacyjnego – niezbędne dla zapewnienia Wnioskodawcy sprawnego transportu do Zleceniodawcy w celu konsultacji dotyczących tworzonego Oprogramowania; samochód wykorzystywany jest do celów świadczenia usług na rzecz Zleceniodawcy i pozwala na szybki, sprawny i zintegrowany z potrzebami Zleceniodawcy kontakt i konsultacje, co służy personalizacji tworzonego Oprogramowania, dostosowaniu go do indywidualnych potrzeb i oczekiwań Zleceniodawcy; 5) koszty usług księgowych – związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością programistyczną; księgowość wskazuje, jakie koszty są kosztami poniesionymi w danym okresie, wskazuje prawidłowość przyporządkowania ze strony księgowej danych kosztów do IP oraz umożliwia rozdział faktury za usługi, ponadto wskazuje, pod którą pozycją dany koszt znajduje się w KPiR; 6) kursy i szkolenia programistyczne, literatura fachowa – do stałego podnoszenia wiedzy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.): Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza. W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową: a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9. Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy: Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki: 1) odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności, 2) są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności, 3) wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością. Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to: a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 i 619), b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one: prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce: Badania naukowe są działalnością obejmującą: 1) badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne; 2) badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń. Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy: Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje Pan systematycznie prace programistyczne i projektowe IT, prowadzące do powstania innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań obsługujących dedykowane obszary działalności. W ramach prowadzonych prac twórczych tworzy i rozwija Pan systemy informatyczne działające online, dostępne dla użytkowników z poziomu przeglądarki internetowej, terminali uruchamianych na urządzeniach końcowych lub przez interfejs API. Realizowane projekty to: (...). Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku). Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika. We wniosku wskazał Pan, że prowadzona działalność obejmuje twórcze prace programistyczne skutkujące powstaniem innowacyjnego Oprogramowania, oraz że projekty mają indywidualny charakter, a ich efekty są chronione prawem autorskim. Twórczy charakter działalności przejawia się w opracowywaniu i rozwijaniu dedykowanego oprogramowania dla Zleceniodawców. W celu stworzenia nowego oprogramowania lub ulepszania istniejącego, podejmuje Pan działania takie jak analiza potrzeb użytkowników, projektowanie architektury systemu, implementacja kodu, testowanie oraz wdrażanie oprogramowania. Efekty Pana pracy w postaci „Oprogramowania” zawsze odznaczają się oryginalnym, twórczym charakterem i stanowią kreację nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Tworzone oprogramowanie jest wynikiem indywidualnej pracy intelektualnej i podlega ochronie prawnej zgodnie z przepisami o prawie autorskim. Nie są wynikiem jedynie zastosowania określonych umiejętności programistycznych, lecz wymagają twórczego podejścia, analizy problemów oraz opracowania unikalnych rozwiązań. Rezultaty Pana pracy nie są powtarzalne ani możliwe „do z góry określenia”, ponieważ każdy projekt jest dostosowany do indywidualnych potrzeb i wymagań Zleceniodawcy. Realizowane przez Pana Oprogramowanie nie jest jedynie „techniczną” realizacją projektów, lecz ma charakter twórczy. Każdy projekt wymaga opracowania nowej koncepcji, zaprojektowania unikalnych algorytmów oraz wdrożenia rozwiązań, które wyróżniają się innowacyjnością i dostosowaniem do specyficznych potrzeb użytkowników. Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów komputerowych ma twórczy charakter. Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Wskazał Pan, że działalność w zakresie tworzenia „Oprogramowania” jest podejmowana w sposób uporządkowany i zaplanowany. W ramach działalności realizuje Pan prace programistyczne i projektowe systematycznie, zgodnie z metodyką wytwarzania oprogramowania; każdy realizowany projekt posiada określone cele do osiągnięcia, które wynikają z potrzeb Zleceniodawcy i są dostosowywane na etapie analizy wymagań; projekty są prowadzone przez Pana z wykorzystaniem kontroli wersji kodu; wprowadzane zmiany i ulepszenia wynikają z systematycznej analizy efektywności i potrzeb użytkowników. Systematyczność podejmowanych przez Pana działań w zakresie tworzenia „Oprogramowania” polega na regularnym, metodycznym i uporządkowanym realizowaniu prac programistycznych i projektowych, obejmującym planowanie i organizację pracy – każdy projekt rozpoczyna się od analizy wymagań i określenia celów; tworzony jest harmonogram prac, który uwzględnia etapy projektowania, implementacji, testowania i wdrożenia. Prace programistyczne są prowadzone regularnie i systematycznie, a nie sporadycznie, każdy projekt przechodzi przez określone etapy i cykle rozwoju oprogramowania. Stosowana jest kontrola wersji kodu (...), co pozwala na systematyczne śledzenie zmian i usprawnień; regularnie analizowana jest wydajność oprogramowania i wdrażane są ulepszenia. Stale poszerza Pan kompetencje poprzez szkolenia, analizę nowych technologii i dostosowywanie metod pracy. Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej w odniesieniu do wskazanych przez Pana prac jest spełnione. Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Z opisu sprawy wynika, że zasoby wiedzy, którymi dysponował Pan przed rozpoczęciem realizacji „Oprogramowania” obejmowały programowanie oraz technologie informatyczne, zdobyte podczas studiów na Uniwersytecie (...) w latach 2010-2014 (...). W trakcie studiów zdobył Pan umiejętności w zakresie tworzenia oprogramowania, analizy danych, zarządzania projektami IT oraz wykorzystywania narzędzi i frameworków programistycznych. Dodatkowo, rozwinął Pan swoje kompetencje poprzez praktyczne doświadczenie zawodowe oraz ciągłe doskonalenie umiejętności w obszarze nowych technologii. Tworzone przez Pana oprogramowanie wyróżnia się względem oprogramowania już istniejącego automatyzacją procesów, optymalizacją wydajności, a także dostosowaniem do indywidualnych potrzeb użytkowników. Wprowadza Pan innowacyjne algorytmy zwiększające efektywność działań oraz nowe funkcjonalności, które wcześniej nie były dostępne w danej kategorii rozwiązań bądź nie były znane. Rodzaj wiedzy i umiejętności wykorzystywanych przez Pana w ramach działalności, przy użyciu której powstają poszczególne innowacyjne rozwiązania jest wiedza z zakresu inżynierii oprogramowania, algorytmiki, baz danych, automatyzacji procesów. Tworzone rozwiązania bazują na nowoczesnych technologiach, takich jak (...). Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań. Kluczowe jest również zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: - badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz - prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy. Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.: • nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności; • łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności; • kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności; • wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności. Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno: • nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej; • łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badań rozwojowych; • kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych; • wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych. Co istotne, całość ww. czynności służy: • planowaniu produkcji oraz • projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres. Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług. Jak wskazuje Pan we wniosku, podejmuje działalność w zakresie tworzenia Oprogramowania, która obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych oraz oprogramowania, w celu planowania produkcji, projektowania oraz tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów i usług. Jednocześnie Pana działalność nie obejmuje jedynie rutynowych i okresowych zmian, nawet jeśli mają one charakter ulepszeń. Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe. Jak wcześniej wskazano, tworzenie przez Pana oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, Pana działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana, ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i w warunkach działalności opisanych we wniosku i jego uzupełnieniu. Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy: Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są: 1) patent, 2) prawo ochronne na wzór użytkowy, 3) prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, 4) prawo z rejestracji topografii układu scalonego, 5) dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin, 6) prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu, 7) wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213), 8) autorskie prawo do programu komputerowego – podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym. Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania. Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru: (a + b) x 1,3 a + b + c + da + b + c + d w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na: a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3, c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4, d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy: Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami. Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy: Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty: 1) z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej; 2) ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej; 3) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi; 4) z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu. Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę). Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani: 1) wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych; 2) prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej; 3) wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu; 4) dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3; 5) dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4. Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy: Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji. Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy: W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c. Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo- rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac. Jak wcześniej rozstrzygnięto, tworzenie przez Pana programów komputerowych ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jak wynika z treści wniosku, efekty realizowanych przez Pana prac w każdym przypadku, tj. zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku ulepszania oraz rozwijania oprogramowania są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Udziela Pan za wynagrodzeniem licencji na korzystanie z programów komputerowych (opłacane są jako abonament miesięczny) oraz przenosi za wynagrodzeniem prawa autorskie do programów. Przeniesienie majątkowych praw autorskich do programu komputerowego każdorazowo następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawach autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy. Ponadto z treści wniosku wynika, że wyodrębnia Pan w prowadzonej odrębnie od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji, każde Prawo IP Box (prawa autorskie do Oprogramowania). W przedmiotowej ewidencji dokonuje Pan wyodrębnienia przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Ewidencja taka prowadzona jest od 1 stycznia 2022 r. Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062, dalej: „ustawa o PAIPP”). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych. Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o PAIPP: Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie. Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do programu komputerowego (oprogramowanie), wytwarzane przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychody z tytułu z opłat za udzielenie licencji do programów komputerowych oraz z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych na kontrahenta, mieszczą się odpowiednio w kategorii przychodów z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, które są podstawą do ustalenia dochodu z kwalifikowanego IP (art. 30ca ust. 7 pkt 1 i pkt 2 ustawy). Tym samym, na podstawie art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w latach 2022-2024. Należy podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn: – dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i – wskaźnika Nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przechodząc do Pana wątpliwości dotyczących uznania ponoszonych przez Pana wydatków za koszty konieczne do wyliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika Nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Ustalając wskaźnik Nexus należy pamiętać, aby istniał związek pomiędzy: – wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, – kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz – dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie na potrzeby kalkulacji tego wskaźnika. Należy również pamiętać, że wskaźnik Nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym należy również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo- rozwojową związaną z danym prawem. Przyjąć należy zatem, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec powyższego, wydatki ponoszone przez Pana – wskazane w opisie sprawy – mogą stanowić koszty, o których mowa w literze „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uwzględnione przy wyliczaniu Nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP, w zakresie, w jakim służą prowadzeniu działalności badawczo-rozwojowej, której efektem jest powstanie kwalifikowanego IP.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji. • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111).