Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
łowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu
faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest
prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
23 stycznia 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który
dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności
intelektualnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 14 marca 2025 r.
(data wpływu). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym prowadzącym pozarolniczą
działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej
od dnia 1 października 2019 r. W przeważającej części przedmiotem działalności
Wnioskodawcy zgodnie z CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej) jest działalność w zakresie programowania
sklasyfikowana według Polskiej Klasyfikacji Działalności pod kodem 62.10.B.
Wnioskodawca świadczy i w kolejnych latach będzie także świadczyć usługi polegające na
tworzeniu kodów źródłowych programów na zlecenie. W okresie od 1 marca 2024 r. do 31
stycznia 2025 r. Wnioskodawca zawiesił prowadzenie działalności gospodarczej.
Od 1 lutego 2025 r. Wnioskodawca wznowi prowadzenie działalności gospodarczej.
Wnioskodawca w 2019, 2020 i 2021 prowadził ewidencję księgową w formie „Książki
Przychodów i Rozchodów” a wybraną formą opodatkowania w 2019 r. i w 2020 r. i 2021 r.
był podatek liniowy. Poza ewidencją w postaci „Książki Przychodów i Rozchodów”
Wnioskodawca w latach 2019, 2020, 2021 prowadził ewidencję przychodów i kosztów
związanych z działalnością badawczo-rozwojową dla celów IP-Box. Od 1 lutego 2025 r.
również będzie prowadził taką ewidencję.
Wnioskodawca od początku prowadzenia działalności gospodarczej prowadził działalność
badawczo-rozwojową dla celów skorzystania z ulgi podatkowej IP-Box, w ramach której
tworzy i rozwijać będzie współtworzone przez siebie programy i aplikacje komputerowe.
Projekt badawczo-rozwojowy ma na celu wykorzystanie posiadanych zasobów wiedzy w
zakresie tworzenia oprogramowania, w tym do stworzenia, ulepszenia oprogramowania
przy zastosowaniu innowacyjnych rozwiązań. Prace nad tworzeniem oprogramowania
były i będą prowadzone w sposób metodyczny i polegają w dużej mierze na pisaniu kodu
źródłowego programu oraz testach tworzonego oprogramowania na urządzeniach
końcowych, w tym eksperymentach technicznych i weryfikacji ich wyników, wielokrotnie
wprowadzając zmiany w trakcie prac w celu wyeliminowania i przeciwdziałania przyszłych
problemów technicznych. Praca Wnioskodawcy będzie polega przede wszystkim na
tworzeniu i ulepszaniu algorytmów w istniejącym programie komputerowym.
Wnioskodawca tworzył cztery projekty i prowadził ewidencje dla wszystkich tych
projektów:
1. prototyp (...);
2. innowacyjny portal (...);
3. aplikacja dedykowana dla (...);
4. aplikacja do (...).
Wnioskodawca w ramach świadczonej usługi tworzy autorski kod źródłowy, który
następnie jest przedmiotem sprzedaży na rzecz zlecających. Rozliczenie sprzedaży
następuje w okresach miesięcznych na podstawie faktury za przeprowadzone i
udokumentowane prace badawczo-rozwojowe.
Przedmiotem umowy ze zleceniodawcą jest świadczenie usług z zakresu technologii
informatycznych polegających na tworzeniu i rozwoju oprogramowania, w tym nowych
funkcjonalności. Jednocześnie rezultat tworzonego oprogramowania podlega zbyciu w
postaci sprzedaży praw autorskich rozwiązań i nowych funkcjonalności do program
komputerowego. Tworzone rozwiązania informatyczne powstaną w ramach prowadzonej
działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy. Tworzone programy są utworami w
rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych i tym samym podlegają
ochronie prawnej jak utwory literackie. Tworzone przez Wnioskodawcę programy
komputerowe są zbywane na rzecz i w wyniku zbycia następuje przeniesienie ogółu praw
majątkowych na zleceniodawcę.
W ramach prowadzenia prac badawczo-rozwojowych Wnioskodawca nie nabywa wyników
prac badawczo-rozwojowych. Ponoszone przez Wnioskodawcę koszty związane z
działalnością badawczo-rozwojową dotyczą zakupu sprzętu komputerowego i
elektronicznego jako narzędzi niezbędnych do wykonania pracy, koszty nabycia usług
telekomunikacyjnych. Wnioskodawca dodatkowo ponosi koszty ogólnie związane z
prowadzeniem działalności gospodarczej w tym koszty związane z eksploatacją
samochodu, a także koszty prowadzenia ewidencji księgowej.
Poza ewidencją podatkową Wnioskodawca prowadził ewidencję na potrzeby korzystania z
ulgi IP Box, w ramach której możliwe jest określenie, które przychody i koszty związane są
z działalnością badawczo-rozwojową w ramach prowadzonego projektu tworzenia
programu komputerowego, a także ustalenie podstawy opodatkowania, do której
zastosowanie znajdzie stawka preferencyjna, zgodnie z wymogami ustawy o podatku
dochodowym od osób fizycznych.
Wnioskodawca powziął wątpliwość w zakresie stosowania przepisów dotyczących
preferencyjnej stawki opodatkowania IP Box i w związku z tym zwraca się wnioskiem o
wydanie interpretacji indywidualnej w tym zakresie.
Uzupełnienie wniosku
Wnioskodawca doprecyzował, że dochody w kolejnych latach będą uzyskiwane w takich
samych okolicznościach faktycznych.
Opisując co – w kontekście przedstawionego opisu sprawy – należy rozumieć pod
pojęciem „oprogramowanie” Wnioskodawca wskazał, że większość tych pojęć to zgodnie
ze słownikiem synonimów – synonimy. Wszystkie pojęcia oznaczają ten efekt pracy użyte
w różnych rejestrach i kontekstach.
Wnioskodawca potwierdził, że wszystkie wymienione efekty pracy to programy
komputerowe, podlegające ochronie zgodnie z art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i
prawach pokrewnych, które są tworzone i rozwijane bezpośrednio przez Wnioskodawcę.
Nowy, ulepszony charakter produktów nie jest wynikiem działalności obejmującej
wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów.
Wnioskodawca doprecyzował, że opisana we wniosku działalność jest prowadzona przez
Wnioskodawcę w ramach działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt
38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163).
Opisując swoją działalność Wnioskodawca wskazał, że działalność koncentruje się na
tworzeniu nowych i innowacyjnych rozwiązań programistycznych oraz ich rozwijaniu i
optymalizacji. Realizowane czynności obejmują projektowanie, kodowanie, testowanie,
wdrażanie i dokumentowanie tworzonych systemów. Głównym celem działalności jest
dostarczanie nowoczesnego oprogramowania, które usprawnia procesy (...), a także
rozwój technologii poprzez działalność badawczo-rozwojową.
Efekty prac, do których Wnioskodawca przenosił/będzie przenosił majątkowe prawa
autorskie zawsze były/są/będą wynikiem podejmowanej przez Wnioskodawcę ww.
działalności badawczo-rozwojowej.
Działalność badawczo-rozwojowa Wnioskodawcy zastała/zostanie zakończona
pozytywnym wynikiem. Wynikiem takiej działalności jest program, komputerowy, który
zgodnie z nomenklaturą praw autorskich jest również utworem. Program komputerowy
będzie miał formę cyfrową.
Wnioskodawca tworzy programy komputerowe w ramach prowadzonej działalności
badawczo-rozwojowej.
Wnioskodawca potwierdził, że działalność opisana we wniosku miała/będzie miała twórczy
charakter.
Wnioskodawca wskazał konkretne działania zmierzające do wytworzenia i rozwinięcia
/ulepszenia programów komputerowych/oprogramowani, które zostały/zostaną podjęte
w celu realizacji zlecanych zadań, w ramach których tworzy i rozwija/ulepsza programy
komputerowe/oprogramowania:
− analiza wymagań projektowych: na podstawie specyfikacji przekazanych przez
Zleceniodawcę, przeprowadzono dokładną analizę wymagań funkcjonalnych i
niefunkcjonalnych, mającą na celu zdefiniowanie oczekiwań dotyczących
oprogramowania;
− projektowanie architektury oprogramowania: opracowano wstępny projekt
architektury systemu, obejmujący podział na moduły, strukturę danych oraz interfejsy
użytkownika; projektowanie to miało na celu stworzenie skalowalnego i elastycznego
rozwiązania;
− tworzenie kodu źródłowego: rozpoczęto programowanie głównych modułów
oprogramowania, przy zastosowaniu technologii (np. (...), etc.), które są odpowiednie
dla danego projektu; kodowanie odbywa się zgodnie z najlepszymi praktykami
inżynierii oprogramowania, takimi jak zarządzanie wersjami, testy jednostkowe oraz
integracja ciągła;
− testowanie i debugowanie: w trakcie prac wdrożono mechanizmy automatycznego
testowania, które pozwalają na bieżące monitorowanie poprawności działania
oprogramowania; przeprowadzono również testy jednostkowe i systemowe w celu
wykrycia ewentualnych błędów i ich korekty.
W ramach dalszych działań, które będą podejmowane w przyszłości, Wnioskodawca
planuje:
− rozwój nowych funkcji oprogramowania: po zakończeniu aktualnej fazy projektowania i
kodowania, przewiduje się implementację dodatkowych funkcji zgodnych z dalszymi
wymaganiami Zleceniodawcy; funkcje te mogą obejmować (...);
− optymalizację wydajności: w ramach dalszych działań planowane są prace nad
optymalizacją wydajności oprogramowania, w tym ulepszenie algorytmów i
optymalizacja wykorzystania zasobów systemowych, takich jak pamięć i procesor;
− aktualizację i konserwację kodu: kontynuowane będą działania związane z konserwacją
kodu źródłowego, w tym bieżąca aktualizacja bibliotek i narzędzi, które mogą wpłynąć
na stabilność i bezpieczeństwo oprogramowania;
− implementację zaawansowanych mechanizmów bezpieczeństwa: w miarę rozwoju
projektu zostaną wdrożone dodatkowe mechanizmy zabezpieczające, takie jak
szyfrowanie danych oraz zarządzanie dostępem, aby spełnić wymogi Zleceniodawcy w
zakresie ochrony danych.
W trakcie realizacji prac nad tworzeniem i rozwijaniem programów komputerowych,
Wnioskodawca korzystał z następujących technologii:
Języki programowania:
− (...).
Frameworki i biblioteki:
− (...).
Bazy danych:
− (...).
Inne technologie:
− (...).
Technologie planowane do wykorzystania w przyszłości.
W kolejnych fazach projektu Wnioskodawca planuje wykorzystać dodatkowe technologie,
które pomogą w rozwoju i ulepszaniu programów komputerowych:
Języki programowania:
− (...).
Frameworki i biblioteki:
− (...).
Bazy danych:
− (...).
Inne technologie:
− (...).
Nowo wytworzone oraz rozwijane programy komputerowe różnią się od wcześniejszych
rozwiązań pod kątem wprowadzonych funkcji oraz ich zakresu. Programy te oferują
szereg nowych funkcjonalności, które nie były obecne w poprzednich wersjach, w tym:
− zaawansowana integracja z systemami zewnętrznymi: nowe programy posiadają
rozszerzone możliwości integracji z zewnętrznymi API i platformami, co pozwala na
automatyzację większej liczby procesów oraz wymianę danych w czasie rzeczywistym;
tego typu integracja nie była dostępna w wcześniejszych projektach;
− ulepszone mechanizmy bezpieczeństwa: w nowych rozwiązaniach wprowadzono
zaawansowane techniki zabezpieczeń, takie jak szyfrowanie danych end-to-end,
zaawansowane metody autoryzacji i uwierzytelniania oraz mechanizmy detekcji i
przeciwdziałania zagrożeniom.
Takie funkcje są nowością w stosunku do wcześniej rozwijanych programów, które
wykorzystywały mniej zaawansowane środki ochrony danych.
Wydajność i skalowalność.
W porównaniu z wcześniej funkcjonującymi programami, nowe oprogramowanie
charakteryzuje się:
− lepszą wydajnością: wprowadzenie zoptymalizowanych algorytmów oraz technik
zarządzania zasobami, takich jak bardziej efektywne zarządzanie pamięcią i procesami
wielowątkowymi sprawia, że nowe rozwiązania działają szybciej i są bardziej
responsywne niż wcześniejsze systemy;
− skalowalność w architekturze: nowe oprogramowanie zostało zaprojektowane w
architekturze mikroserwisów, co pozwala na elastyczne rozszerzanie jego funkcji i
lepszą obsługę większej liczby użytkowników lub przetwarzanie większej ilości danych.
Poprzednie systemy miały architekturę monolityczną, która była mniej elastyczna i
trudniejsza do skalowania.
Zastosowanie nowoczesnych technologii.
W nowych rozwiązaniach Wnioskodawca wprowadził technologie, które nie były wcześniej
wykorzystywane, co stanowi istotną różnicę w stosunku do wcześniejszych projektów.
Do tych technologii należą:
− (...).
Innowacyjność rozwiązań biznesowych.
Nowe programy komputerowe oferują bardziej zaawansowane rozwiązania dostosowane
do specyficznych potrzeb biznesowych Zleceniodawcy. Przykładowo:
− personalizacja rozwiązań: nowe oprogramowanie jest bardziej elastyczne, umożliwiając
dostosowanie interfejsu użytkownika oraz funkcji do indywidualnych wymagań
użytkowników końcowych; wcześniejsze systemy były bardziej standardowe i
oferowały ograniczoną możliwość personalizacji;
− automatyzacja procesów biznesowych; nowe programy wprowadzają zaawansowane
mechanizmy automatyzacji, takie jak a(...); tego typu funkcjonalności są nowością w
stosunku do poprzednich rozwiązań, które wymagały ręcznego zarządzania wieloma
procesami.
Podejście do rozwoju i wdrażania.
W odróżnieniu od wcześniejszych projektów, nowe oprogramowanie jest rozwijane i
wdrażane zgodnie z nowoczesnymi metodologiami zarządzania projektami, takimi jak (...).
Dzięki temu:
− szybszy cykl wdrożeń: nowe narzędzia do ciągłej integracji i ciągłego wdrażania (CI/CD)
umożliwiają szybsze wprowadzanie aktualizacji i poprawek do systemu, co różni się od
tradycyjnego, długotrwałego procesu wdrażania nowych wersji oprogramowania;
− lepsza współpraca zespołowa: wprowadzenie narzędzi do zarządzania zadaniami i
współpracy (takich jak (...)) pozwala na bardziej efektywną koordynację zespołu, co
przyspiesza realizację projektów i umożliwia lepszą adaptację do zmieniających się
wymagań.
Wszystkie te różnice sprawiają, że nowe programy komputerowe, nad którymi pracuje
Wnioskodawca, wyróżniają się znacząco na tle rozwiązań już funkcjonujących w jego
działalności.
Nowe technologie, architektura systemu oraz zastosowane podejścia w zakresie
tworzenia i wdrażania oprogramowania stanowią istotną wartość dodaną, której nie
posiadały wcześniejsze projekty.
Wnioskodawca wskazał, zastosowanie jakich technologii (rozwiązań, narzędzi)
powodowało/będzie powodowało, iż programy komputerowe/oprogramowania po ich
wytworzeniu lub rozwinięciu/ulepszeniu będą się różnić od rozwiązań już funkcjonujących
u Wnioskodawcy:
1. Mikroserwisy ((...)).
W odróżnieniu od wcześniejszych rozwiązań, które opierały się na architekturze
monolitycznej, nowo tworzone oprogramowanie wykorzystuje architekturę
mikroserwisów. Każda funkcjonalność aplikacji (np. (...)) jest realizowana przez
niezależny mikroserwis, co umożliwia:
− lepszą skalowalność aplikacji – każdy mikroserwis można skalować niezależnie w
zależności od obciążenia;
− łatwiejsze wprowadzanie nowych funkcji i aktualizacji bez przerywania działania
całej aplikacji;
− szybszą adaptację i wdrażanie innowacji, dzięki możliwości niezależnego
rozwijania poszczególnych modułów aplikacji.
2. Konteneryzacja ((...)).
Nowe oprogramowanie wykorzystuje konteneryzację z zastosowaniem narzędzi,
takich jak (...) oraz systemów zarządzania kontenerami, takich jak (...). Wcześniejsze
systemy były rozwijane na klasycznej infrastrukturze serwerowej, co ograniczało
elastyczność wdrożeń. Konteneryzacja wprowadza następujące korzyści:
− niezależność środowisk – każdy element aplikacji może działać w oddzielnym
kontenerze, co zapobiega problemom związanym z różnicami w konfiguracji;
− automatyzacja skalowania i zarządzania zasobami – (...) automatycznie zarządza
zasobami serwera, co pozwala na dynamiczne dostosowywanie mocy
obliczeniowej do aktualnych potrzeb aplikacji.
3. Personalizacja oparta na (...).
Nowo wdrażane oprogramowanie różni się od poprzednich rozwiązań dzięki
zastosowaniu (...). Wcześniejsze aplikacje opierały się na statycznych regułach,
natomiast w nowej aplikacji (...).
4. Integracja z API zewnętrznymi i urządzeniami IoT.
Nowe oprogramowanie różni się od wcześniejszych rozwiązań przez rozszerzoną
integrację z zewnętrznymi API oraz urządzeniami Internetu Rzeczy (IoT), takimi jak
smartwatche czy opaski fitness.
Opisując nowe funkcjonalności, Wnioskodawca wskazał, że w ramach prowadzonej
działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawca wytworzył nowe funkcjonalności w
tworzonych i rozwijanych systemach informatycznych, które miały na celu usprawnienie
procesów, zwiększenie efektywności oraz dostosowanie oprogramowania do
specyficznych potrzeb klientów. Poniżej przedstawiono przykłady nowych funkcjonalności
w poszczególnych projektach.
1. Prototyp (...).
(...).
2. Innowacyjny portal (...).
Personalizacja (...).
Moduł (...).
Automatyczna (...).
3. Aplikacja dla (...).
Automatyczny system (...).
Moduł (...).
Zautomatyzowane (...).
4. Aplikacja do (...).
Automatyczna (...).
Moduł (...).
Mechanizm (...).
Wnioskodawca w ramach działalności badawczo-rozwojowej stworzył liczne nowe
funkcjonalności w oprogramowaniu, które zwiększyły jego użyteczność i innowacyjność.
Funkcjonalności te obejmują automatyzację procesów, analizę danych, sztuczną
inteligencję, integrację systemów oraz usprawnienia w zakresie zarządzania informacjami,
co potwierdza badawczo-rozwojowy charakter działalności.
Wnioskodawca potwierdził, że „nowe funkcjonalności” stanowią efekty samodzielnej pracy
Wnioskodawcy i są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na
podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2025 r.
poz. 24 ze zm.).
Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej opracował
oryginalne rozwiązania technologiczne, które wyróżniają jego oprogramowanie na tle już
istniejących systemów. Oryginalność ta wynika zarówno z innowacyjnych algorytmów i
funkcjonalności, jak i z indywidualnego podejścia do rozwiązywania konkretnych
problemów technologicznych.
Poniżej przedstawiono kluczowe aspekty oryginalności oraz usprawnienia, które
odróżniają opracowane oprogramowanie od innych dostępnych rozwiązań.
1. Oryginalność rozwiązania w (...).
Zaawansowana (...).
Moduł (...).
2. Oryginalność rozwiązania w portalu (...).
Automatyczna (...).
Interaktywna (...).
3. Oryginalność aplikacji dla (...).
Zaawansowane (...).
Inteligentne (...).
4. Oryginalność aplikacji do (...).
Automatyczna (...).
Zaawansowane (...).
Co wyróżnia opracowane przez Wnioskodawcę oprogramowanie:
Automatyzacja i inteligentne przetwarzanie danych – unikalne algorytmy pozwalają na
automatyzację procesów, które w innych systemach wymagają ręcznej obsługi.
Zastosowanie sztucznej inteligencji i uczenia maszynowego – rozwiązania przewidują
problemy (np. (...)), co wyróżnia je na tle konkurencji.
Zaawansowana integracja z różnymi systemami branżowymi – (...).
Wyższy poziom bezpieczeństwa i przetwarzania danych – wdrożenie nowoczesnych metod
(...).
Wszystkie powyższe cechy świadczą o oryginalnym charakterze działalności badawczo-
rozwojowej Wnioskodawcy, której celem jest nie tylko tworzenie oprogramowania, ale
także jego rozwijanie w sposób innowacyjny i usprawniający istniejące rozwiązania.
Wnioskodawca potwierdził, że efekty pracy Wnioskodawcy w każdym przypadku – tj.
zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku rozwijania i ulepszania utworów – były
/są/będą odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na
podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach
pokrewnych. Wnioskodawcy przysługują majątkowe prawa autorskie do tych programów
komputerowych.
Efekty pracy Wnioskodawcy (dotyczy zarówno tworzenia, jak i rozwijania), które
Wnioskodawca nazywa Pan „oprogramowaniem”, zawsze były/są/będą utworami w
rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.: zawsze odznaczają
się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej,
nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej; nie są efektem pracy, która wymaga
„jedynie” umiejętności programistycznych; nie są techniczną, a są twórczą, realizacją
szczegółowych projektów zlecanych przez Klientów.
Wnioskodawca wyjaśnił, że w przedmiotowej sprawie będzie rozwijał programy i aplikacje
komputerowe będące rezultatem własnej pracy twórczej Wnioskodawcy. W wyniku
ulepszania programów i aplikacji komputerowych, tworzone będą nowe kody, algorytmy
w językach programowania i powstanie nowe prawo własności intelektualnej. Każda nowa
funkcjonalność jest odrębnym programem. Zmiany, które Wnioskodawca będzie
wprowadzał do rozwijanych programów i aplikacji komputerowych nie będą miały
charakteru rutynowych, okresowych zmian. W efekcie ulepszenia/rozwijania programów i
aplikacji komputerowych powstanie odrębny od takiego oprogramowania program
komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i
prawach pokrewnych. Działalność badawczo-rozwojowa będzie prowadzona przez
Wnioskodawcę. Wnioskodawca tworzy i będzie tworzył programy/utwory i następnie
będzie przenosił prawa autorskie do nich na rzecz nabywców.
Zmiany wprowadzane przez Wnioskodawcę do rozwijanego oprogramowania nie mają
charakteru rutynowych, okresowych zmian.
Działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu/ulepszaniu programu komputerowego
/oprogramowania będą zmierzały do poprawy użyteczności poprzez dodawanie nowych
funkcjonalności.
Wnioskodawca potwierdził, że działalność, w ramach której tworzy/rozwija/ulepsza
programy komputerowe/oprogramowania prowadzona będzie w sposób uporządkowany,
zaplanowany, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu
prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia.
Wnioskodawca postawił sobie za cel wprowadzanie i doskonalenie nowych technologii,
które zapewnią większą skalowalność, wydajność i personalizację usług. W przyszłych
okresach cele te obejmują:
Cel: wdrożenie (...):
− działania zaplanowane: zastosowanie algorytmów sztucznej inteligencji do (...);
− cel szczegółowy: (...);
Cel: automatyzacja procesów wdrażania (CI/CD):
− działania zaplanowane: pełne wdrożenie systemów CI/CD do procesu rozwoju
oprogramowania, co umożliwi szybsze i bezpieczniejsze wdrażanie nowych funkcji
oraz aktualizacji;
− cel szczegółowy: (...).
Cel: rozbudowa interaktywnej komunikacji:
− działania zaplanowane: aplikacja będzie synchronizować dane z (...);
− cel szczegółowy: (...).
Cele związane z optymalizacją wydajności i skalowalności.
W celu zapewnienia stabilności systemu oraz możliwości obsługi rosnącej liczby
użytkowników, Wnioskodawca postawił sobie za cel optymalizację wydajności aplikacji.
Cel: optymalizacja wydajności i skalowalności aplikacji:
− działania zaplanowane: optymalizacja kodu aplikacji oraz wykorzystanie narzędzi do (...);
− cel szczegółowy: (...).
Cel: wprowadzenie zaawansowanych mechanizmów bezpieczeństwa danych:
− działania zaplanowane: wdrożenie (...);
− cel szczegółowy: (...).
Opisując jakie konkretnie cele zostaną osiągnięte, w ramach jakich zasobów ludzkich,
rzeczowych i finansowych nastąpi opracowanie konkretnego rozwiązania praktycznego
problemu lub innowacyjnego rozwiązania, Wnioskodawca wskazał, że cele dotyczą
programów komputerowych a nie zasobów ludzkich. Ciężko też złożyć jednoznaczne
oświadczenie o tym jakie cele zostaną osiągnięte.
Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową w sposób metodyczny i
systematyczny, co oznacza, że prace nad tworzeniem i rozwijaniem oprogramowania
odbywają się według zaplanowanego i uporządkowanego podejścia, a nie w sposób
przypadkowy czy incydentalny. Systematyczność ta przejawia się w kilku kluczowych
aspektach:
1. Planowanie i harmonogramowanie prac – każdy projekt realizowany przez
Wnioskodawcę podlega szczegółowemu planowaniu, obejmującemu wyznaczanie
celów, etapów prac oraz przewidywanych rezultatów. Działania te są dokumentowane
i realizowane zgodnie z przyjętym harmonogramem.
2. Metodyczne podejście do programowania i testowania – prace nad oprogramowaniem
odbywają się według określonych procedur, w tym:
− analiza i projektowanie architektury oprogramowania;
− implementacja kodu źródłowego;
− przeprowadzanie testów jednostkowych i integracyjnych;
− wdrażanie poprawek i optymalizacja rozwiązań.
3. Stałe doskonalenie rozwiązań – Wnioskodawca w ramach swojej działalności nie tylko
tworzy nowe oprogramowanie, ale także ulepsza istniejące rozwiązania, optymalizując
kod dostosowując go do zmieniających się wymagań technicznych i biznesowych.
4. Dokumentacja i ewidencjonowanie działań – systematyczne prowadzenie ewidencji,
zarówno w zakresie przychodów i kosztów działalności badawczo-rozwojowej, jak i
dokumentowania postępów prac nad oprogramowaniem. Wnioskodawca tworzy
dokumentację projektową, raporty z testów oraz zapisy zmian w kodzie źródłowym.
5. Stały rozwój kompetencji i innowacyjność – w ramach systematycznej działalności
badawczo-rozwojowej Wnioskodawca na bieżąco analizuje nowe technologie, testuje
różne rozwiązania programistyczne i dostosowuje swoje podejście do aktualnych
standardów rynkowych.
6. Ciągłość działań badawczo-rozwojowych – mimo okresowego zawieszenia działalności
gospodarczej, po jej wznowieniu od 1 lutego 2025 r. Wnioskodawca planuje
kontynuację prowadzonych prac badawczo-rozwojowych na takich samych zasadach
jak dotychczas, co potwierdza ich systematyczny i długoterminowy charakter.
Wnioskodawca, prowadząc działalność badawczo-rozwojową w zakresie tworzenia
oprogramowania, opracowuje szczegółowe harmonogramy prac dla każdego projektu
programistycznego. Harmonogramy te określają poszczególne etapy realizacji, w tym
projektowanie, implementację, testowanie oraz wdrożenie oprogramowania. Opracowany
harmonogram zakłada:
− analizę wymagań, projekt architektury;
− rozpoczęcie implementacji pierwszych funkcji;
− integrację z systemami logistycznymi;
− testy i optymalizację;
− wdrożenie, końcowe poprawki.
Po wznowieniu działalności Wnioskodawca planuje kontynuację i rozwój istniejących
projektów oraz rozpoczęcie nowych działań badawczo-rozwojowych. Harmonogramy na
2025 r. obejmować będą m.in.:
− rozwój istniejących aplikacji poprzez dodanie nowych funkcji (np. (...));
− optymalizację i unowocześnianie architektury kodu w celu poprawy wydajności;
− testowanie nowych technologii i ich wdrażanie do aktualnych rozwiązań.
Umowa zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a Kontrahentem szczegółowo reguluje tryb,
zasady oraz warunki przeniesienia praw autorskich do stworzonego lub ulepszonego
oprogramowania. Proces ten obejmuje kilka etapów, które są jasno określone w umowie i
realizowane w praktyce.
1. Tryb i zasady przenoszenia praw do oprogramowania.
Umowa z Kontrahentem przewiduje, że:
− Wnioskodawca jako twórca tworzy, rozwija lub ulepsza oprogramowanie,
realizując prace badawczo-rozwojowe zgodnie z harmonogramem i zakresem
uzgodnionym ze Zleceniodawcą;
− Wnioskodawca przekazuje Kontrahentowi oprogramowanie w określonych
wersjach lub iteracjach, w zależności od postępu prac i zgodnie z ustalonymi
etapami realizacji projektu;
− przeniesienie praw autorskich następuje w drodze pisemnej umowy, zgodnie z
postanowieniami ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
2. Wyodrębnienie konkretnego oprogramowania.
Proces identyfikacji i wyodrębnienia konkretnego oprogramowania, które podlega
przeniesieniu, odbywa się na kilka sposobów:
− dokumentacja projektowa i techniczna – Wnioskodawca prowadzi dokumentację
dotyczącą stworzonego oprogramowania, opisując jego funkcjonalność, wersję,
zmiany wprowadzone w ramach ulepszeń oraz kod źródłowy;
− repozytoria kodu źródłowego – oprogramowanie przechowywane jest w
systemach kontroli wersji (np. (...)), co pozwala na jednoznaczne określenie jego
zakresu i zmian wprowadzonych na różnych etapach;
− raporty z realizacji prac badawczo-rozwojowych – Wnioskodawca sporządza
raporty dotyczące wykonanych działań, opisujące postęp prac oraz efekty
programistyczne.
3. Mechanizm przenoszenia praw autorskich na Kontrahenta.
Przeniesienie praw autorskich do oprogramowania odbywa się na podstawie umowy i
zawiera kilka kluczowych elementów:
− określenie zakresu przenoszonych praw – w umowie jednoznacznie wskazane są
autorskie prawa majątkowe, które podlegają przeniesieniu na Kontrahenta;
− moment przeniesienia praw – zwykle następuje on w chwili zaakceptowania
efektów prac przez Kontrahenta lub po dokonaniu płatności na rzecz
Wnioskodawcy;
− forma przeniesienia praw – umowa przewiduje, że przeniesienie praw autorskich
następuje w formie pisemnej, co spełnia wymagania wynikające z przepisów
prawa autorskiego.
Przeniesienie majątkowych praw autorskich do programu komputerowego każdorazowo
(zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku rozwijania/ulepszania), następuje
zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach
pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.
Poprzez używanie sformułowanie „ewidencja przychodów i kosztów” Wnioskodawca ma
na myśli odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, o której
mowa w art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Od 1 października 2019 r. Wnioskodawca prowadził odrębną ewidencję, o której mowa w
art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wnioskodawca obliczał/będzie obliczał odrębne wskaźniki nexus dla poszczególnych
kwalifikowanych praw własności intelektualnej w celu wyliczenia kwalifikowanego
dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
W związku z tworzeniem i rozwijaniem/ulepszaniem programów komputerowych
/oprogramowań, Wnioskodawca będzie osiągać dochód ze sprzedaży kwalifikowanego
prawa własności intelektualnej, który zamierza opodatkować 5% preferencyjną stawką
podatku.
Pytanie
Czy Wnioskodawca w świetle przedstawionego zakresu prac badawczo-rozwojowych,
których rezultat był zbywany na rzecz podmiotów zlecających może skorzystać z
preferencyjnej stawki 5% (tzw. IP-Box) opodatkowania dochodów z tytułu zbycia prawa
własności intelektualnej w latach 2019, 2020, 2021 oraz w latach od 2025 r. i następnych,
zgodnie z art 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Pana stanowisko w sprawie
Zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach
pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509 – dalej jako u.p.a.p.p) przedmiotem prawa
autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze,
ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu
wyrażenia (utwór). W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory w postaci
programu komputerowego.
Autorskie prawo do programu komputerowego posiada taką specyfikę, że nie wymaga
formalnej rejestracji w formie na przykład patentu i nie jest możliwe jego wyczerpujące
legalne zdefiniowanie.
Zgodnie z zaleceniem z punktu 75. objaśnień podatkowych Ministerstwa Finansów z dnia
15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych
przez prawa własności intelektualnej – IP Box, podatnik chcący skorzystać z preferencji IP
Box wobec dochodów z autorskiego prawa do programu komputerowego i otrzymać w
tym zakresie stosowną ochronę prawnopodatkową powinien złożyć wniosek o
interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.
Na podstawie art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od
osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 z późn. zm. – dalej u.p.d.o.f.) działalność
badawczo-rozwojowa to działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace
rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy
oraz wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Programy komputerowe podlegają ochronie prawnej jak utwory literackie na mocy art. 74
u.p.a.p.p. Autorskim prawem do programu komputerowego zgodnie z punktem 79.
objaśnień podatkowych Ministerstwa Finansów jest w szczególności utwór, a w
szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu
źródłowego i kodu wynikowego. Pozaustawowa definicja pojęcia „autorskie prawo do
programu komputerowego” w sposób uzasadniony nawiązuje zatem do terminologii
informatycznej, dostosowywanej następnie do potrzeb dalszej analizy prawnej dobra
niematerialnego jakim jest program komputerowy.
W niniejszej sprawie bez wątpienia tworzony przez Wnioskodawcę program komputerowy
spełnia definicję utworu podlegającego ochronie prawnej w rozumieniu przepisów prawa
autorskiego. Dodatkowo działalność Wnioskodawcy wyczerpuje kryteria stawiane pracy
badawczo-rozwojowej poprzez jej autorski i kreatywny charakter, którego efektem jest
wytworzenie nowych rozwiązań w postaci algorytmów i kodu źródłowego. Ponadto praca
Wnioskodawcy prowadzona była w sposób metodyczny i została utrwalona w
prowadzonej dokumentacji projektu. Działalność Wnioskodawcy jest działalnością twórczą
prowadzoną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy. Wnioskodawca
tworzy utwory w rozumieniu prawa autorskiego w postaci programów komputerowych.
Na podstawie art. 30cb ust. 7 pkt 2 u.p.d.o.f. dochodem z kwalifikowanego prawa
własności intelektualnej jest dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie,
w jakim został osiągnięty ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
W związku ze zbyciem autorskich praw majątkowych do stworzonych przez siebie
elementów programu informatycznego przez Wnioskodawcę na rzecz swoich klientów
dochód ze sprzedaży stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności
intelektualnej.
Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż wytworzonych elementów systemu informatycznego
jest kwalifikowanym dochodem z kwalifikowanych praw własności intelektualnych i
właściwa stawka podatku dla obliczonej przy zastosowaniu wskaźnika nexus podstawy
opodatkowania wynosi 5%.
Kryterium umożliwiającym skorzystanie z preferencyjnej stawki podatku dla dochodu z
kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest w myśl art. 30cb ust. 1 u.p.d.o.f.:
1. wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w
prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzenie ksiąg rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie przychodów,
kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde
kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde
kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie
kwalifikowanego dochodu;
4. dokonanie zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający
ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w
przypadku, gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo
własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe
spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający
ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do
tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy
podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub
większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w
prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o
których mowa w pkt 2-4.
Dodatkowo na podstawie art. 30cb ust. 2 u.p.d.o.f. podatnicy prowadzący podatkową
księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w
odrębnej ewidencji. Stosownie do art. 30cb ust. 3 u.p.d.o.f. w przypadku, gdy na
podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe
ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest
obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c u.p.d.o.f.
Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z
kwalifikowanych praw własności intelektualnej stawką 5% mają obowiązek prowadzenia
wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem
tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy
ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box. Wnioskodawca
prowadzi wskazaną ewidencję i jest na jej podstawie w stanie ustalić przychody, koszty
oraz dochód związany z działalnością B+R.
Stosownie z kolei do treści art. 30ca ust. 4 u.p.d.o.f., wysokość kwalifikowanego dochodu z
kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z
kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i
wskaźnika obliczonego według wzoru:
[(a+b) x 1,3]/(a+b+c+d),
w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:
a. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną
z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
b. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem
własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego
w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
c. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem
własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w
rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
d. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Z powyżej powołanych przepisów wynika, że sposób obliczania wskaźnika nexus
następuje w oparciu o koszty związane z kwalifikowanym prawem własności
intelektualnej, wyróżniając niektóre kategorie tych kosztów korzystnie lub niekorzystnie
wpływające na wysokość wskaźnika nexus.
Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio
związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek,
opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami zgodnie z art. 30ca ust. 5
u.p.d.o.f.
Poza wskazanymi wyżej wyłączeniami przepisy nie wskazują innych kryteriów powiązania
kosztów z prawem dla potrzeb wskaźnika nexus. W szczególności takiemu wyłączeniu nie
podlegają wydatki na własną działalność badawczo-rozwojową podatnika związaną z
określonym kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Zatem przepisy ustawy o
podatku dochodowym od osób fizycznych pozwalają zaliczyć do wydatków
kwalifikowanych nakłady na usługi zewnętrzne świadczone przez podmioty inne niż
jednostki naukowe. Brak również wyraźnego zastrzeżenia, że wydatki uwzględnione w
kalkulacji wskaźnika nexus muszą stanowić koszty uznane za koszty uzyskania przychodu
podatnika. Wnioskodawca może dzięki prowadzonej dodatkowej ewidencji
przyporządkować poniesione wydatki do każdego z tworzonych programów
komputerowych i – zdaniem Wnioskodawcy – wydatki te stanowią koszty bezpośrednio
związane z działalnością badawczo-rozwojową.
Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że wydatki na nabycie sprzętu
komputerowego, elektronicznego, kabli, monitorów jako narzędzi niezbędnych do
wykonania pracy, koszty nabycia usług telekomunikacyjnych oraz wydatków związanych z
eksploatacją samochodu osobowego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej
mogą zostać ujęte w kalkulacji wskaźnika nexus pod literą „a” jako koszty poniesione na
bezpośrednio prowadzoną przez podatnika działalność B+R związaną z kwalifikowanym
prawem własności intelektualnej.
Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na przedstawione w niniejszym wniosku argumenty,
może skorzystać z prawa do opodatkowania swoich dochodów ze zbycia kwalifikowanego
prawa własności intelektualnej preferencyjną stawką 5% w latach 2019, 2020, 2021 oraz w
latach od 2025 i następnych.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j.
Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.) stanowi, że:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z
wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od
których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od
osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej
działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:
a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób
zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych
przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:
Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie
spełnione są następujące warunki:
1) odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich
wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów
niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2) są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych
przez zlecającego te czynności,
3) wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z
prowadzoną działalnością.
Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to
działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe,
podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz
wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:
Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:
a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018
r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2024 r. poz. 1571, 1871 i 1897),
b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r.
– Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku
dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:
prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o
szkolnictwie wyższym i nauce.
Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i
nauce:
Badania naukowe są działalnością obejmującą:
1) badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające
przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i
obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie
komercyjne;
2) badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy
oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów
lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:
Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i
wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi
informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i
tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z
wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do
nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1
stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.
Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności
gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności
intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:
Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:
1) patent,
2) prawo ochronne na wzór użytkowy,
3) prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4) prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5) dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt
ochrony roślin,
6) prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego
dopuszczonych do obrotu,
7) wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie
prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),
8) autorskie prawo do programu komputerowego
- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub
ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska,
oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których
przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w
ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z
kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.
Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na
preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody
w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy,
skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między
dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu
jego uzyskania.
Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób
fizycznych:
Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej
ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej
osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:
(a + b) x 1,3
a + b + c + d
w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika
na:
a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową
związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym
prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu
niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym
prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu
powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:
Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są
bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w
szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z
nieruchomościami.
Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:
Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony
zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w
zakresie, w jakim został osiągnięty:
1) z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy
kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2) ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie
sprzedaży produktu lub usługi;
4) z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa
własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym
postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani
do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w
zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).
Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:
1) wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych
księgach rachunkowych;
2) prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów,
kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde
kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3) wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde
kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie
kwalifikowanego dochodu;
4) dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób
zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności
intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno
kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach
rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5) dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób
zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej
w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych
usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo
własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze
albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie
jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:
Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują
informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.
Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:
W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w
ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności
intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art.
30c.
Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że
wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania
tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został
osiągnięty.
Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest
zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie
podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-
rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej
powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.
Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Pana działalność koncentruje się
na tworzeniu nowych i innowacyjnych rozwiązań programistycznych oraz ich rozwijaniu i
optymalizacji. Realizowane czynności obejmują projektowanie, kodowanie, testowanie,
wdrażanie i dokumentowanie tworzonych systemów. Głównym celem działalności jest
dostarczanie nowoczesnego oprogramowania, które usprawnia p(...). Doprecyzował Pan,
że opisana we wniosku działalność jest prowadzona przez Pana w ramach działalności
badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od
osób fizycznych. Tworzy Pan programy komputerowe w ramach prowadzonej działalności
badawczo-rozwojowej.
Tworzył Pan cztery projekty i prowadził ewidencje dla wszystkich tych projektów:
1. prototyp (...);
2. innowacyjny portal (...);
3. aplikacja dedykowana dla (...);
4. aplikacja do (...).
Wyjaśnił Pan, że w przedmiotowej sprawie rozwijał/będzie rozwijał programy i aplikacje
komputerowe będące rezultatem Pana własnej pracy twórczej. W wyniku ulepszania
programów i aplikacji komputerowych, tworzone były/będą nowe kody, algorytmy w
językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej. Nowy,
ulepszony charakter produktów nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie
rutynowych i okresowych zmian do tych produktów. W efekcie ulepszenia/rozwijania
programów i aplikacji komputerowych powstaje odrębny od takiego oprogramowania
program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie
autorskim i prawach pokrewnych.
Potwierdził Pan, że efekty Pana pracy w każdym przypadku – tj. zarówno w przypadku
tworzenia, jak i w przypadku rozwijania i ulepszania utworów – były/są/będą odrębnymi
programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy z
dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przysługują Panu
majątkowe prawa autorskie do tych programów komputerowych. Efekty prac, do których
przenosił/będzie przenosił Pan majątkowe prawa autorskie zawsze były/są/będą wynikiem
podejmowanej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej.
Przeniesienie majątkowych praw autorskich do programu komputerowego odbywa się na
podstawie umowy i każdorazowo (zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku
rozwijania/ulepszania), następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach
ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41
oraz art. 53 ww. ustawy.
Poza ewidencją podatkową prowadził Pan ewidencję na potrzeby korzystania z ulgi IP Box,
w ramach której możliwe jest określenie, które przychody i koszty związane są z
działalnością badawczo-rozwojową w ramach prowadzonego projektu tworzenia
programu komputerowego, a także ustalenie podstawy opodatkowania, do której
zastosowanie znajdzie stawka preferencyjna, zgodnie z wymogami ustawy o podatku
dochodowym od osób fizycznych. Odrębną ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o
podatku dochodowym od osób fizycznych prowadził Pan od 1 października 2019 r. Od 1
lutego 2025 r. również prowadzi Pan taką ewidencję.
Obliczał/będzie obliczał Pan odrębne wskaźniki nexus dla poszczególnych kwalifikowanych
praw własności intelektualnej w celu wyliczenia kwalifikowanego dochodu z
kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci
zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych
przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak
utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach
pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 24 ze zm.; dalej: „ustawa o PAIPP”).
Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt
8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie
lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.
Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o PAIPP:
Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego
wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu
komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.
Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do programu komputerowego,
wytwarzanego samodzielnie przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest
kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8
ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychody z tytułu przenoszenia
autorskich praw majątkowych do programów komputerowych na Zleceniodawcę mieszczą
się w kategorii przychodów ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
które są podstawą do ustalenia dochodu z kwalifikowanego IP (art. 30ca ust. 7 pkt 2
ustawy).
Tym samym, na podstawie art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, może Pan zastosować stawkę
opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw
własności intelektualnej za okres objęty wnioskiem, tj. za lata 2019, 2020, 2021 oraz za
2025 r. i lata kolejne, jeżeli przedstawione okoliczności sprawy oraz stan prawny nie
ulegną zmianie.
Należy podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się
jako iloczyn:
- dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i
- wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4
ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy:
- stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie
zaistnienia zdarzenia, oraz
- zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu
wydania interpretacji.
Należy zastrzec, że interpretacja indywidualna dotyczy wyłącznie sprawy będącej
przedmiotem wniosku w kontekście sformułowanego pytania interpretacyjnego,
natomiast nie rozstrzyga innych kwestii opisanych we wniosku. W szczególności nie
dotyczy prawidłowości zaliczenia kosztów wskazanych w opisie sprawy do wskaźnika
nexus obliczonego według wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku
dochodowym od osób fizycznych.
Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego
przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej
interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia
przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To
na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności
faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi
postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we
wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi
być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej
sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że
zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości,
wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy
z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111).
Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna
(tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do
interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub
zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem
czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5
ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w
decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki
interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu
Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z
dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.
U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę
należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej
(art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa
Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres
Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP
(art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia
przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do
zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz
powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji
podatkowej.