0115-KDST2-1.4011.114.2025.2.NC

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

łowe Szanowna Pani, stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 lutego 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 22 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zasad opodatkowania przychodów uzyskiwanych z najmu nieruchomości. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 1 kwietnia 2025 r. (data wpływu 3 kwietnia 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wraz z małżonkiem (oboje emeryci) jest Pani właścicielką nieruchomości jednorodzinnej, w której znajduje się wydzielone mieszkanie na piętrze. W przeszłości mieszkanie to było zamieszkiwane przez 15 lat przez synową wraz z wnuczką, obecnie stoi puste. wraz z mężem zajmuje Pani parter domu. Po wyprowadzce, w czasie wakacji, mieszkanie było wynajmowane okazjonalnie na okres 2-14 dni letnikom, na ten cel specjalnie była „otwierana” działalność gospodarcza, ponieważ o takim sposobie rozliczania została Pani poinformowana przez organy podatkowe. Po zapoznaniu się z zasadami wynajmu krótkoterminowego i prześledzeniu interpretacji indywidualnych dotyczących takich samych przypadków uważa Pani, że wynajem mieszkania może być traktowany jako najem prywatny. W nadchodzącym okresie wakacyjnym, aby dorobić z małżonkiem do emerytur i móc utrzymać dom (remonty, podatki) chciałaby Pani wynajmować mieszkanie na zasadzie najmu prywatnego, rozliczanego w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych według stawki 8,5%. Wynajem będzie się odbywał, w zależności od zapotrzebowania, ale nie w sposób ciągły. Są okresy, w których mieszkanie nie będzie wynajęte. Samodzielnie obsługuje Pani rezerwacje, dba o czystość mieszkania, zapewnia podstawowe wyposażenie (pościel). Nie oferuje Pani żadnych dodatkowych usług takich jak śniadania, czy transport, okresowe sprzątanie. Będzie Pani wynajmowała mieszkanie korzystając z usług platform takich jak (...). Częstotliwość wynajmu jest również uzależniona od wykorzystania mieszkania na własne potrzeby (niezwiązane z wynajmem osobom trzecim), a to z uwagi na fakt, że udostępnia Pani mieszkanie nieodpłatnie członkom najbliższej rodziny (wnuki przyjeżdżają na wakacje) i często Państwa odwiedzają. Uzupełnienie Doprecyzowała Pani, że działalność gospodarcza jest obecnie zawieszona. Zostanie zlikwidowana po otrzymaniu interpretacji indywidualnej. Wynajmuje Pani mieszkanie tylko przez okres 2 miesięcy (lipiec i sierpień). Przez pozostałe miesiące użytkuje Pani mieszkanie dla własnych potrzeb. Jest to jedno pomieszczenie i można je wynająć tylko jednej rodzinie ponieważ stanowi całość. Nie świadczy Pani żadnych dodatkowych usług dla wynajmujących.

2Doprecyzowała Pani, że jest to jednorodzinny dom (stary typ (...) – 110m, piętro i parter). Podwyższony podatek od nieruchomości płaci Pani tylko za okres 2 miesięcy (lipiec i sierpień). Tak samo podwyższono Państwu stawkę za wodę i śmieci. Właściwy urząd skarbowy ustalił podatek w formie karty podatkowej w przedziale od jednego do dziesięciu pokoi. Jako uzasadnienie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wskazała Pani, że dom jest stary i wymaga ciągłych remontów (50 lat). Ubiegali się Państwo o dofinansowanie z Urzędu Miasta do ocieplenia dachu, wymiany pieca, okien. Poinformowano Państwa, że nie przysługuje Państwu dotacja ze względu na prowadzoną działalność gospodarczą. Mieszkają Państwo w ww. domu. Z przedstawionych okoliczności wynika, że są Państwo oboje emerytami. Wynajmuje Pani nieruchomość od 3 lat. Wskazała Pani, że bez wynajmowania mieszkania jest ciężko utrzymać cały dom. Wyjaśniła Pani, że popełniła błąd nie starając się o interpretację indywidualną przed rozpoczęciem wynajmu. Wskazała Pani, że do tej pory piętro domu zajmowała synowa z wnuczką, które wyprowadziły się do własnego mieszkania. Obecnie ponoszą Państwo samodzielnie koszty związane z utrzymaniem domu. Bez wynajmu nie będzie możliwe pokrycie wszystkich opłat.

Pytanie

Czy w przedstawionej sytuacji przychody z najmu krótkoterminowego mogą być opodatkowane jako najem prywatny? Pani stanowisko w sprawie Pani zdaniem, przychody uzyskane z wynajmu części domu letnikom mogą być rozliczane jako wynajem prywatny, pod warunkiem, że wynajem nie przybiera cech działalności gospodarczej takich jak zorganizowany i ciągły charakter oraz profesjonalne świadczenie usług. Wynajem o charakterze sezonowym, w Pani opinii, powinien zostać zakwalifikowany jako najem prywatny, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych). Podobny przykład sytuacji przedstawia interpretacji z dnia 21 marca 2024 r., sygn. 0115- KDIT1.4011.10.2024.2.MST.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.): Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Natomiast zgodnie z art. 9a ust. 6 ww. ustawy: Dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Zgodnie z postanowieniami art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Źródłami przychodów są: · pozarolnicza działalność gospodarcza; · najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą. Umowa najmu została zdefiniowana w art. 659 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), zgodnie z którym: Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym: Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej, oznacza to działalność zarobkową: a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych – prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9. Z kolei zgodnie z treścią art. 5b ust. 1 przywoływanej ustawy: Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki: 1) odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności; 2) są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności; 3) wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością. Z tych przepisów wynika, że aby dane przychody zostały zaliczone do źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, muszą być łącznie spełnione trzy podstawowe warunki: · zaistniały przesłanki pozytywne, o których mowa w art. 5a pkt 6 powoływanej ustawy, pozwalające na stwierdzenie, że mamy do czynienia z działalnością gospodarczą, · nie wystąpiły przesłanki negatywne, o których mowa w art. 5b ust. 1 ww. ustawy, oraz · wykluczono, że uzyskane przychody są zaliczane do jednego z pozostałych źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Oznacza to, że określenia wysokości przychodu z najmu zaliczanego do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc najmu niestanowiącego pozarolniczej działalności gospodarczej, należy dokonywać na podstawie postanowień wyżej powołanego art. 11 ww. ustawy. Stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą. Tak więc podatnicy mogą osiągać przychody z najmu niestanowiącego przedmiotu pozarolniczej działalności gospodarczej, jak i z najmu w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. W obydwu przypadkach przychód jest osiągnięty na podstawie tego samego rodzaju stosunku cywilnoprawnego łączącego strony, jakim jest umowa najmu. Na tle przedstawionych regulacji prawnych najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodów (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy). W przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą albo najem jest przedmiotem tej działalności, wynajmowanie nieruchomości zaliczane jest do źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Uchwałą NSA z 24 maja 2021 r., II FPS 1/21 stwierdzono, że: To zatem podatnik decyduje o tym czy „powiązać” określone składniki swojego mienia z wykonywaniem działalności gospodarczej, czy też zachować je w zarządzie majątkiem niezwiązanym z działalnością gospodarczą i oddać np. w najem (...). Przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze są zaliczane bez ograniczeń do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, chyba że stanowią składnik majątkowy mienia osoby fizycznej, który został przez nią wprowadzony do majątku związanego z wykonywaniem działalności gospodarczej. Zasadą jest kwalifikowanie przychodów do źródła – najem, a wyjątkiem sytuacja, w której podatnik, z uwagi na zakwalifikowanie składników majątku do kategorii „związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą” – do przychodów z działalności gospodarczej. W myśl art. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 776): Ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne: 1) prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą; 2) osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2024 r. poz. 226 i 232), zwanej dalej „ustawa o podatku dochodowym”. Stosownie do art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne: Osoby fizyczne osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym, opłacają ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. Jednocześnie w myśl art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne: Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tych tytułów stosuje się przepisy art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym. Zgodnie z przytoczonymi uregulowaniami prawnymi podstawą generowania przychodów z najmu jest fakt zawarcia stosownej umowy między stronami. Określona w umowie wysokość czynszu stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego, tym samym generuje przychód. Jednak, aby powstał przychód po stronie wynajmującego, muszą zaistnieć przesłanki określone w wyżej powołanym art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Wpłacane przez najemcę kwoty powinny zatem zostać otrzymane przez wynajmującego lub postawione do jego dyspozycji. Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że wraz z małżonkiem jest Pani właścicielką nieruchomości jednorodzinnej, w której znajduje się wydzielone mieszkanie na piętrze wynajmowane okazjonalnie przez okres 2 miesięcy (lipiec i sierpień). Przez pozostałe miesiące użytkuje Pani mieszkanie dla własnych potrzeb. Samodzielnie obsługuje Pani rezerwacje, dba o czystość mieszkania, zapewnia podstawowe wyposażenie (pościel). Nie oferuje Pani żadnych dodatkowych usług takich jak śniadania, czy transport, okresowe sprzątanie. Dotychczas, dla celów najmu, „otwierała” Pani działalność gospodarczą, która obecnie jest zawieszona. Właściwy urząd skarbowy ustalił podatek w formie karty podatkowej w przedziale od jednego do dziesięciu pokoi. W nadchodzącym okresie wakacyjnym, chciałaby Pani wynajmować mieszkanie na zasadzie najmu prywatnego, rozliczanego w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych według stawki 8,5%. Wynajem będzie się odbywał w zależności od zapotrzebowania, jednak nie w sposób ciągły. Będzie Pani wynajmowała mieszkanie korzystając z usług platform takich jak (...). Zamierza Pani zlikwidować działalność gospodarczą, a uzyskane przychody rozliczać jako najem prywatny. Przenosząc powołane przepisy na grunt niniejszej sprawy, stwierdzić należy, że jeśli faktycznie dokona Pani likwidacji pozarolniczej działalności gospodarczej, w ramach której okazjonalnie wynajmowała opisaną nieruchomość mieszkalną, to przychody, które uzyska z tytułu najmu krótkoterminowego tej nieruchomości, jako niezwiązanej z działalnością gospodarczą, zalicza się do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (tzw. najem prywatny). Konsekwentnie, przychody, które Pani uzyska będą podlegały opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych zgodnie z art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne na zasadach określonych w art. 6 ust. 1a ww. ustawy. W świetle powyższego zaprezentowane przez Panią stanowisko uznano za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Interpretacja indywidualna stanowi rozstrzygnięcie tylko i wyłącznie w zakresie objętym pytaniem interpretacyjnym i odnosi się do przedstawionego opisu sprawy. A zatem, nie dotyczy innych kwestii zawartych we wniosku, które nie były przedmiotem zapytania. Wskazać należy, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – niniejsza interpretacja dotyczy jedynie Pani indywidualnej sprawy, tym samym nie wywołuje skutków prawnych dla innych osób (np. Pani męża). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność. Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. W odniesieniu do powołanej przez Panią interpretacji należy stwierdzić, że zapadła ona w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca dla organu wydającego niniejszą interpretację. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z

dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.