0115-KDIT3.4011.71.2025.2.MJ

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 stycznia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 4 grudnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 17 lutego 2025 r. (wpływ 20 lutego 2025 r.) - w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego Wnioskodawca (dalej również: Strona) skorzystał z tzw. ulgi na cele mieszkaniowe, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)). W chwili obecnej Wnioskodawca uważa, iż postąpił prawidłowo korzystając z tej ulgi jednakże mając pewne wątpliwości postanowił wystąpić o interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego, co niniejszym pismem czyni. Poniżej przedstawił stan faktyczny mający miejsce w niniejszej sprawie, który wyglądał następująco: 1. w 2009 roku Wnioskodawca rozpoczął budowę domu jednorodzinnego w miejscowości A1 (zwany dalej A1). Dom ten użytkuje on w celach mieszkaniowych do dnia dzisiejszego. 2. w 2017 roku rodzice przekazali Stronie w akcie darowizny działkę zabudowaną domem jednorodzinnym w miejscowości A (zwaną dalej A2). 3. 4 sierpnia 2020 roku Wnioskodawca podpisał umowę przedwstępną na zakup mieszkania w B (zwane dalej B1), które okresowo wynajmuje. 4. 31 grudnia 2020 roku Wnioskodawca sprzedał A2, aby za pozyskane w ten sposób środki nabyć mieszkanie od firmy deweloperskiej, chcąc skorzystać z ulgi na zakup mieszkania na własne cele mieszkaniowe, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy PIT. Zamieszkanie w A1 na wsi w woj. (...) wiązało się z licznymi utrudnieniami jak np. czasochłonne dojazdy do kontrahentów oraz klientów, większe nakłady finansowe oraz czasowe na wykonanie pracy. 5. Końcowe przeniesienie własności B1 na Wnioskodawcę w formie aktu notarialnego miało miejsce 15 września 2021 roku. Jeżeli chodzi o zapłatę na zakup B1 przez Stronę to były to zaliczki potwierdzone fakturami zaliczkowymi w następujących terminach i kwotach: 28 sierpnia 2020 roku – 72 400 zł, 28 października 2020 roku – 130 000 zł, 2 listopada 2020 roku – 40 000 zł, 17 listopada 2020 roku – 40 000 zł, 11 stycznia 2021 roku – 7 200 zł, 7 kwietnia 2021 roku 50 000 zł, 12 kwietnia 2021 roku 22 400 zł. 6. 29 listopada 2022 roku Wnioskodawca podpisał umowę na zakup mieszkania w B na osiedlu (...) (zwane dalej B2) z zamiarem wykorzystania na własne cele mieszkaniowe. Posiadanie mieszkania w B wiąże się dla Wnioskodawcy z szeregiem ułatwień w wykonywanej przez niego pracy, do których można zaliczyć: (...), które umożliwia (...). Bliskość (...). Łatwiejsze i szybsze dotarcie do klientów i kontrahentów firmy Strony w (...). Bliskość (...). Jeżeli chodzi o zapłaty przez Stronę na zakup B2 w latach 2022-2023, czyli mających znaczenie dla sprawy, to były to zaliczki potwierdzone fakturami zaliczkowymi w następujących terminach i kwotach: 31 października 2022 roku – 20 000 zł, 3 stycznia 2023 roku – 10 000 zł, 4 stycznia 2023 roku – 100 000 zł, 10 stycznia 2023 roku – 211 040 zł, 7 lutego 2023 roku – 100 000 zł, 10 lutego 2023 roku – 32 000 zł, 10 lutego 2023 roku – 189 040 zł.

7. Końcowe przeniesienie własności B2 na Wnioskodawcę w formie aktu notarialnego miało miejsce (...) 2024 roku - Repetytorium A numer (...). W związku z powyższym powstały u Wnioskodawcy wątpliwości, czy mógł skorzystać z przewidzianej w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy PIT ulgi, (tj. uznania przychodów uzyskanych ze sprzedaży A2 za wydatkowane na nabycie na cele mieszkaniowe, czyli na zakup B1 czy też B2 i w konsekwencji zwolnienia tych przychodów z opodatkowania. Uzupełnienie wniosku Na pytanie: Jak należy rozumieć informację, że: „A.A (zwany dalej Stroną lub Wnioskodawcą) skorzystał z tzw. ulgi na cele mieszkaniowe, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 UPIT.” Odpowiedział Pan: Informację, że Wnioskodawca skorzystał z ulgi na cele mieszkaniowe, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 UPIT oznacza, że kwota uzyskana ze sprzedaży A2 została przeznaczone na własne cele mieszkaniowe. Na pytanie: Z jakim przeznaczeniem nabył Pan mieszkania w: • B – (...) (zwane dalej B1), • B na osiedlu (...) (zwane dalej B2)? Odpowiedział Pan: Wnioskodawca nabył mieszkania oznaczone we wniosku jako B1 i B2 z przeznaczeniem na własne cele mieszkaniowe, co wynika ze stanu faktycznego i chronologii zdarzeń mających miejsce w niniejszej sprawie. Wnioskodawca część z pieniędzy uzyskanych ze sprzedaży A2 przeznaczył na zakup B1 a pozostałą część na zakup B2. Szczegóły zostaną przedstawione w odpowiedzi na inne pytania. Na pytanie: Czy w którymś z tych mieszkań realizuje/będzie Pan realizował swoje cele mieszkaniowe, rozumiane jako traktowanie go/ich jako miejsca swojego stałego pobytu /zamieszkania? Jeśli tak – to w którym? W jakim okresie? Odpowiedział Pan: W B1 Wnioskodawca realizował swoje własne cele mieszkaniowe a w B2 realizował i nadal realizuje swoje własne cele mieszkaniowe rozumiane jako miejsce swojego stałego pobytu/zamieszkania. Na pytanie: W jaki sposób realizował Pan/realizuje Pan/zamierza Pan realizować własne cele mieszkaniowe w różnych nieruchomościach położonych w różnych lokalizacjach w tym samym czasie? Odpowiedział Pan (Ad 4.): Wnioskodawca realizował/ bądź realizuje i nadal zamierza realizować swoje własne cele mieszkaniowe w różnych nieruchomościach, czego potwierdzenie wynika z chronologii zdarzeń. Wnioskodawca nadal posiada A1, która znajduje się w jego miejscowości rodzinnej, ale nie jest to jego miejscem stałego zamieszkania i służy odwiedzinom rodziców a nie celom mieszkaniowym. Jak wynika z opisu sprawy i faktów mających miejsce w niniejszej sprawie potwierdzających słuszność skorzystania przez Wnioskodawcę z ulgi na cele mieszkaniowe, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy PIT ciąg zdarzeń przedstawiał się następująco: • Wnioskodawca sprzedaje 31 grudnia 2020 r. A2, które otrzymał w darowiźnie od rodziców, gdyż jest mu zbyteczne, ma A1, a przede wszystkim potrzebuje mieszkania w innej lokalizacji ze względu na pracę wykonywaną przez siebie. • Wnioskodawca już przed sprzedażą A2 podjął decyzję o zakupie B1, w związku z tym już przed tą sprzedażą (A2) wpłacał zaliczki na zakup B1. • Wnioskodawca po zakupie B1 faktycznie mieszkał przez około rok w tej nieruchomości realizując w niej własny cel mieszkaniowy. Następnie w związku z tym, iż były mu potrzebne pieniądze postanowił wynająć B1, także w celu gromadzenia funduszy na zakup B2. Tak więc Wnioskodawca bezspornie przez długi czas realizował swój cel mieszkaniowy w B1, a późniejszy najem tego mieszkania nie ma znaczenia i nie pozbawia utraty ulgi, ponieważ liczy się cel nabycia B1. Podobne stanowisko w kwestii nabycia nieruchomości na cele mieszkaniowe i późniejszy jej najem znajduje swoje potwierdzenie w interpretacji z 11 sierpnia 2023 r. nr 0113- KDIPT2-2.4011.447.2023.3.KR. • Pomijając już niedogodności związane z brakiem mieszkania w B wskutek najmu B1, Wnioskodawca chciał także realizować własny cel mieszkaniowy w większym mieszkaniu, stąd decyzja o zakupie B2. Różnica w metrażu pomiędzy B1 i B2 jest 2 2ogromna, tzn. B1 ma (...) m a B2 (...) m. Tak więc Wnioskodawca realizował poza B1 swój cel mieszkaniowy poprzez zakup B2 i faktyczne mieszka w tej nieruchomości aż do dzisiaj. Reasumując Wnioskodawca realizował swoje cele mieszkaniowe w B1 i B2, co znajduje potwierdzenie w stanie faktycznym mającym miejsce w niniejszej sprawie. W związku z tym część kwoty ze sprzedaży A2 została wykorzystana na zakup B1 a pozostała część na zakup B2. Szczegółowe kwoty zostaną wskazane w odpowiedzi na właściwe

Pytanie

w dalszej części niniejszego pisma. Obecnie Wnioskodawca realizuje swoje cele mieszkaniowe rozumiane jako miejsce swojego stałego pobytu/zamieszkania w B2. Na pytanie: Czy ww. mieszkania nabył Pan do swojego odrębnego majątku i jest Pan ich jedynym właścicielem? Jeśli nie – to kto jeszcze jest ich współwłaścicielem i w jakim udziale? Odpowiedział Pan: Mieszkania będące przedmiotem wniosku Wnioskodawca nabył do swojego majątku prywatnego i jest ich jednym właścicielem. B1 po zakończeniu najmu na razie jest niewykorzystywane a w B2 Wnioskodawca faktycznie mieszka. Nieruchomość oznaczona we wniosku jako A2 stanowiła odrębny majątek Wnioskodawcy i był jej jedynym właścicielem wskutek darowizny od rodziców. Zbycie nieruchomości A2 nie nastąpiło w wykonaniu działalności gospodarczej. Na pytanie: Kiedy i w jakiej formie otrzymał Pan zapłatę za sprzedaną 31 grudnia 2020 r. nieruchomość A2? Odpowiedział Pan: Wnioskodawca otrzymał zapłatę za sprzedaną 31 grudnia 2020 r. nieruchomość A2 przelewem w dniu: 29 grudnia 2020 r. i 31 grudnia 2020 r. Na pytanie: Na co konkretnie i w jakim terminie/jakich terminach przeznaczył Pan całą kwotę ze sprzedaży nieruchomości A2, dokonanej 31 grudnia 2022 r.? Prosiłem, żeby Pan szczegółowo opisał/wymienił poszczególne wpłaty. Odpowiedział Pan (Ad 11.): W związku z opisem przedstawionym w Ad. 4, tj. realizacją przez Wnioskodawcę swoich celów mieszkaniowych w B1 i B2 przeznaczenie kwoty ze sprzedaży A2, tj. 330 000 zł wyglądało następująco:

a. Wydatki na nabycie B1 korzystające z ulgi na cele mieszkaniowe o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 UPIT: • 11 stycznia 2021 roku - 7 200 zł • 7 kwietnia 2021 roku - 50 000 zł • 12 kwietnia 2021 roku - 22 400 zł b. Wydatki na nabycie B2 korzystające z ulgi na cele mieszkaniowe o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 UPIT: • 31 października 2022 roku – 20 000 zł • 3 stycznia 2023 roku – 10 000 zł • 4 stycznia 2023 roku – 100 000 zł • 10 stycznia 2023 roku – 120 400 zł (całość przelewu 211 040 zł). Na pytanie: Jaki zawód Pan wykonuje, jaki charakter ma Pana praca, w której potrzebna /potrzebne jest: „bliskość lotniska w B, które umożliwia podróże służbowe do zachodniej i południowej Europy. Bliskość lotniska w (...) umożliwiającego podróże do różnych części (...) (...). Łatwiejsze i szybsze dotarcie do klientów i kontrahentów firmy Strony w (...). Bliskość węzła kolejowego w (...) stanowi dla Wnioskodawcy również znaczne ułatwienie w podróżach służbowych.” Odpowiedział Pan: Wnioskodawca jest (...) w (...) i bardzo często podróżuje służbowo, co znajduje potwierdzenie w dokumentacji. Port Lotniczy w B a także mnóstwo szybkich połączeń, szczególnie kolejowych ma ogromne znaczenie w szybkości realizacji czynności przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca nie wykorzystuje i nie wykorzystywał B1 i B2 w działalności gospodarczej. Na pytanie: Jakie było Pana źródło finansowania poszczególnych zaliczek na nabycie mieszkania B1, dokonanych: · 28 sierpnia 2020 roku – 72 400 zł, · 28 października 2020 roku – 130 000 zł, · 2 listopada 2020 roku – 40 000 zł, · 17 listopada 2020 roku – 40 000 zł, · 11 stycznia 2021 roku – 7 200 zł, · 7 kwietnia 2021 roku - 50 000 zł, · 12 kwietnia 2021 roku - 22 400 zł. Czy np. pochodziły z Pana oszczędności, pożyczek, kredytu? Jeśli tak – to które to wpłaty? Jeśli z kredytu lub pożyczki – kto ich udzielił? Kiedy? Na jaki cel? Komu? Odpowiedział Pan: Część kwot na finansowanie zakupu B1 pochodziła z oszczędności zgromadzonych przez Wnioskodawcę, w tym ze sprzedaży A2 w kwotach wskazanych w Ad. 11. Na pytanie: Jakie było Pana źródło finansowania poszczególnych zaliczek na nabycie mieszkania B2, dokonanych: · 31 października 2022 roku – 20 000 zł, · 3 stycznia 2023 roku – 10 000 zł, · 4 stycznia 2023 roku – 100 000 zł, · 10 stycznia 2023 roku – 211 040 zł, · 7 lutego 2023 roku – 100 000 zł, · 10 lutego 2023 roku – 32 000 zł, · 10 lutego 2023 roku – 189 040 zł. Czy np. pochodziły z Pana oszczędności, pożyczek, kredytu? Jeśli tak, to które to wpłaty? Jeśli z kredytu lub pożyczki – kto ich udzielił, kiedy, na jaki cel i komu? Odpowiedział Pan: Część kwot na finansowanie zakupu B2 pochodziła z oszczędności zgromadzonych przez Wnioskodawcę, w tym ze sprzedaży A2 w kwotach wskazanych w Ad. 11. Na Pytanie: Co do których konkretnych wydatków/wpłat, wymienionych we wniosku skorzystał Pan/ma Pan zamiar skorzystać z ulgi, o której mowa we wniosku? Prosiłem, żeby je Pan wymienił. Odpowiedział Pan: Kwoty i argumentacja zawarta w Ad. 11 znajduje tutaj odpowiednie zastosowanie. Pytania 1. Czy Wnioskodawca uznając przychody uzyskane ze sprzedaży A2 za wydatkowane na zakup B1, może wydatki na B1 uznać, jako wydatki na własne cele mieszkaniowe, o których mowa art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a i/lub lit. b ustawy PIT i w konsekwencji przychody z A2 zwolnić z PIT na mocy art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy PIT? 2. Czy Wnioskodawca uznając przychody uzyskane ze sprzedaży A2 za wydatkowane na zakup B2, może wydatki na B2 uznać, jako wydatki na własne cele mieszkaniowe, o których mowa art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a i/lub lit. b ustawy PIT i w konsekwencji przychody z A2 zwolnić z PIT na mocy art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy PIT? W uzupełnieniu wniosku wyjaśnił Pan, że ww. pytania dotyczą wpłat: a. dot. pytania nr 1: wymienionych we wniosku na zakup B1, z których środki pochodziły ze sprzedaży A2: • 11 stycznia 2021 roku - 7 200 zł, • 7 kwietnia 2021 roku - 50 000 zł, • 12 kwietnia 2021 roku - 22 400 zł. b. dot. pytania nr 2: wymienionych we wniosku na zakup B2, z których środki pochodziły ze sprzedaży A2: • 31 października 2022 roku - 20 000 zł, • 3 stycznia 2023 roku - 10 000 zł, • 4 stycznia 2023 roku - 100 000 zł, • 10 stycznia 2023 roku - 120.400 zł (całość przelewu 211 040 zł). Pana stanowisko Ad 1. Zdaniem Wnioskodawcy uznając przychody uzyskane ze sprzedaży A2 za wydatkowane na zakup B1, może on wydatki na B1 uznać, jako wydatki na własne cele mieszkaniowe, o których mowa art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a i/lub lit. b ustawy PIT i w konsekwencji przychody z A2 zwolnić z PIT na mocy art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy PIT. Stosowna argumentacja zostanie przedstawiona poniżej. Podstawę prawną do ww. wniosku stanowią wymienione poniżej przepisy, które mają odpowiednio następujące brzmienie: Źródłami przychodów są zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c omawianej ustawy, odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2: a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, c) prawa wieczystego użytkowania gruntów, d) innych rzeczy, - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat. licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie: w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany. Wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych - art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy PIT. Za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się: a) nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, b) nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie, c) nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust 1 pkt 131. grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego, d) budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego, e) rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego. Kluczowym elementem do skorzystania ze zwolnienia z PIT przychodów uzyskanych przez Wnioskodawcę ze sprzedaży A2 jest interpretacja zawarta w stwierdzeniu "własne cele mieszkaniowe". Poprzedzenie wyrażenia "cele mieszkaniowe" przymiotnikiem "własne" świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania ww. zwolnienia i dopisując ten przymiotnik podkreślił, że celem nadrzędnym jest zwolnienie tylko takiego przychodu, który wydatkowany zostanie na zaspokojenie "własnych celów mieszkaniowych" rozumianych jako potrzeba zapewnienia sobie dachu nad głową. Zwolnienie z PIT w zamierzeniach ustawodawcy realizować ma cel, jakim jest zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika, a nie lokata kapitału lub zdobywanie źródła zarobkowania bądź zapewnienie dachu nad głową innym osobom niż podatnik. Wyraz "mieszkaniowe" w wyrażeniu "własne cele mieszkaniowe" należy odnosić podmiotowo do zamiaru zamieszkiwania związanego z różnymi sposobami wydatkowania przychodu, a nie do wydatkowania przychodu w znaczeniu jedynie przedmiotowym. Przy czym jak podkreśla orzecznictwo "własny cel mieszkaniowy" to nie tylko jedno mieszkanie, w którym podatnik może mieszkać. Sądy administracyjne podkreślają, że zwolnienie z opodatkowania dochodów opisanych w art 21 ust. 1 pkt 131 ustawy PIT ma charakter mieszany, podmiotowo- przedmiotowy. Wydatkowanie środków na określony przedmiot w połączeniu z funkcją, jaką ten przedmiot realizuje na rzecz nabywcy - zaspokojenie jego własnych celów mieszkaniowych. W świetle powyższego, nie zaspokaja swoich własnych celów mieszkaniowych osoba, która np. posiadając własne miejsce zamieszkania nabywa kolejne nieruchomości w celach lokaty kapitału, prowadzenia inwestycji w postaci najmu, remontu celem późniejszej ich odsprzedaży z zyskiem lub dla realizacji potrzeb mieszkaniowych innych osób. Same subiektywne deklaracje podatników o nabyciu lokalu w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych nie są wystarczające do uzyskania zwolnienia podatkowego. Strona z całą pewnością biorąc pod uwagę ww. stan faktyczny nie prowadzi działalności inwestycyjnej na rynku nieuchronności a więc skorzystanie ze zwolnienie z PIT przy sprzedaży A2 w niniejszej sprawie jest oczywiste. Ponadto wskazać należy, że z wykładni językowej przepisu art 21 ust. 1 pkt 131 ustawy PIT nie wynika, by dla skorzystania ze zwolnienia musiała zaistnieć chronologia zdarzeń (najpierw odpłatne zbycie (sprzedaż A2), a następnie poniesienie wydatków na własne cele mieszkaniowe (zakup B1), co w przypadku Strony w części wydatków na nabycie B1 ma miejsce. Podstaw ku temu nie daje użyty w przepisie zwrot "począwszy od dnia odpłatnego zbycia", który należy uznać za element normy wyznaczającej termin wydatkowania dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości. Termin ten, jak z przepisu wynika, ma charakter terminu przewidzianego, ustalonego, jako końcowy, tj. terminu, który kończy się z upływem trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Warunkiem skorzystania ze zwolnienia jest zatem wydatkowanie w tym terminie przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości na własne cele mieszkaniowe, pod rygorem wygaśnięcia prawa do zwolnienia podatkowego. Natomiast z przepisu nie wynika, by ustawodawca uzależniał je od uprzedniego chronologicznie odpłatnego zbycia nieruchomości W związku z powyższym Strona sprzedając prywatnie nieruchomość ma prawo skorzystać z ulgi na „własne cele mieszkaniowe". W przypadku Wnioskodawcy istotna jest odpowiedź na pytanie jak rozumieć „własne cele mieszkaniowe", w szczególności czy można wynajmować nieruchomość zakupioną w ramach ulgi na „własne cele mieszkaniowe". Rozumienie pojęcia „własne cele mieszkaniowe" istotnie zmieniało się w czasie. Sądy potwierdzają możliwość okazjonalnego wynajmowania mieszkania zakupionego w ramach ulgi na własne cele mieszkaniowe. Również organy podatkowe zgadzają się z takim podejściem. Także korzystna jest lima orzecznicza NSA, twierdzącą, że realizacja „własnych celów mieszkaniowych" jest pojęciem szerszym i nie oznacza tylko „zaspokajania własnych potrzeb mieszkaniowych". Również uzyskiwanie przychodów z najmu jest realizacją własnych celów mieszkaniowych, bo np. można je przeznaczyć na powiększenie swojego mieszkania czy na wynajęcie większego. Reasumując, przyjmując wydatkowanie przez Wnioskodawcę przychodów ze sprzedaży A2 na zakup B1, biorąc pod uwagę fakt, iż zapłata części ceny na zakup B1 miała miejsce przed sprzedażą A2 oraz, że B1 było przez pewien okres wynajmowane, to i tak nie ma znaczenia dla faktu uznania wydatków na B1, jako wydatków na własne cele mieszkaniowe, o których mowa art. 21 ust 25 pkt 1 lit. a i/lub lit b ustawy PIT i w konsekwencji przychody z A2 zwolnić z PIT na mocy art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy PIT. Ad 2. Zdaniem Wnioskodawcy uznając przychody uzyskane ze sprzedaży A2 za wydatkowane na zakup B2, może on wydatki na B2 uznać, jako wydatki na własne cele mieszkaniowe, o których mowa art. 21 ust 25 pkt 1 lit a i/lub lit. b ustawy PIT i w konsekwencji przychody z A2 zwolnić z PIT na mocy art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy PIT. Stosowna argumentacja zostanie przedstawiona poniżej Jak wynika z treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy PIT, zwolnienie z PIT obejmować będzie taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia. W sytuacji, gdy przychód z odpłatnego zbycia zostałby w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód w całości korzystałby ze zwolnienia od podatku. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Strona sprzedała A2 31 grudnia 2020 roku, tak więc formalnie zgodnie z brzmieniem art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy PIT winna przychody z tego tytułu (330 000 zł) wydatkować na własne cele mieszkaniowe do końca 31 grudnia 2023 roku (3 lata od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie A2). Z opisu sprawy wynika, że 29 listopada 2022 roku Wnioskodawca podpisał umowę deweloperską na zakup B2 dokonując zapłat w latach 2022 – 2023, a ostateczne przeniesienie własności w formie aktu notarialnego nastąpiło w 2024 roku. Ze swej istoty umowa deweloperska zobowiązuje jedynie strony do zawarcia umowy przenoszącej własność, lecz tej własności nie przenosi. Zdaniem Strony wpłaty na rzecz dewelopera na podstawie umowy deweloperskiej dotyczące B2 stanowią wydatki określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit d ustawy PIT, tj. wydatki poniesione na budowę lokalu mieszkalnego. Przesądza o tym specyfika umowy deweloperskiej w powiązaniu z przepisami ustawy PIT, warunkującymi zwolnienie z art. 21 ust 1 pkt 131 ustawy PIT. W orzecznictwie sądów administracyjnych podkreśla się, że chociaż w rozumieniu przepisów ustawy - Prawo budowlane, nie jest możliwa budowa lokalu mieszkalnego, to jednak przepisy ustawy PIT w art. 21 ust. 25 pkt I lit. d, wśród celów mieszkaniowych wymieniają wydatki poniesione na budowę lokalu mieszkalnego. Skoro w ustawie PIT zostało przewidziane zwolnienie podatkowe związane z wydatkami na budowę lokalu mieszkalnego a przepisy prawa budowlanego nie przewidują możliwości budowy pojedynczego samodzielnego lokalu mieszkalnego, to uzasadnione jest przyjęcie, że budowa lokalu mieszkalnego w rozumieniu ustawy PIT ma odmienne znaczenie niż w przepisach prawa budowlanego. Wobec braku takiej definicji w ustawie PIT, przez wydatki na budowę własnego lokalu mieszkalnego należy rozumieć wydatki ponoszone przez podatnika jako nabywcę z umowy deweloperskiej. Wprawdzie w momencie poniesienia wydatków, lokal nie stanowi jeszcze własności podatnika (Strony), ponieważ nie istnieje, to wydatki są indywidualnie wyliczone w odniesieniu do konkretnego przyszłego lokalu, którego własność podatnik ma nabyć. W orzecznictwie sądów administracyjnych wskazuje się również, że znane jest miejsce położenia lokalu, jego rozkład, powierzchnia i inne cechy indywidualizujące, a środki wpłacane deweloperowi są na rachunku powierniczym i są mu przekazywane stosownie do postępów budowy. Dodatkowo, jak wynika z art. 9 ust 2 ustawy o własności lokali, w księdze wieczystej nieruchomości powinno być ujawnione roszczenie o ustanowienie odrębnej własności lokalu i o przeniesienie tego prawa, co potwierdza, że wydatki czynione są na przyszły lokal dla ściśle określonej osoby. Dokładnie taka sytuacja ma miejsce w przypadku Wnioskodawcy, którego wydatki dotyczą konkretnego mieszkania, tj. B2 (na marginesie należy dodać, że sądy administracyjne podobnie traktują wydatki na wykończenie lokalu, ponoszone po jego odbiorze technicznym, kiedy lokal jest już w posiadaniu nabywcy). Są to zatem wydatki ponoszone na budowę lokalu mieszkalnego, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d ustawy PIT. Wskazuje się, że pomimo tego, że w dacie odbioru technicznego i po objęciu w posiadanie lokalu mieszkalnego, nie jest jeszcze ustanowione odrębne prawo jego własności, to jednak wydatki te ponoszone są na konkretny, budowany dla tej właśnie osoby lokal. Można, zatem powiedzieć, że w niniejszej sprawie wydatki są ponoszone na własny lokal mieszkaniowy (B2), który służy potrzebom mieszkaniowym Strony. W związku z przedstawioną powyżej argumentacją należy stwierdzić, że wydatkowanie przychodów z odpłatnego zbycia A2, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy PIT, w terminie 3 lat od końca roku podatkowego, w którym ta czynność miała miejsce, na wpłaty realizowane z umowy deweloperskiej (na zakup B2) określonej w ustawie o ochronie praw nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego, dotyczącej lokalu mieszkalnego, stanowią wydatki poniesione na budowę własnego lokalu mieszkalnego w rozumieniu art. 21 ust. 25 pkt 1 lit d ustawy PIT. Fakt ostatecznego przeniesienia własności B2 na Stronę w 2024 roku nie ma znaczenia, ponieważ wydatki poniesione zostały przez nią do końca 2023 roku, w związku z umową deweloperską dotyczącą zakupu B2, są wydatkami poniesionymi w terminie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy PIT. W konsekwencji, wydatkowanie przychodów na wymienione cele mieszkaniowe, realizuje prawo do zwolnienia z PIT określone w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy PIT i prawo to nie jest warunkowane obowiązkiem definitywnego nabycia własności w terminie określonym w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy PIT. Podobne stanowisko do Wnioskodawcy zostało ukształtowane w orzecznictwie sądów administracyjnych. Stanowisko to wyrażają wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego, np. z 16 marca 2021 r., sygn. akt II FSK 127/21; z 2 marca 2021 roku, sygn. akt II FSK 3142 /18; z 3 grudnia 2020 roku, sygn. akt II FSK 2013/18; z 3 listopada 2020 roku, sygn. akt II FSK 1536/18; z 29 października 2020 roku, sygn. akt II FSK 1565/18; z 16 stycznia 2019 roku, sygn. akt II FSK 11/17; z 7 lutego 2018 roku, sygn. akt II FSK 3510/17; z 16 lutego 2018 roku, sygn. akt II FSK 413/16; z 31 lipca 2018 roku. sygn. akt II FSK 44/18; z 17 października 2018 roku, sygn. akt II FSK 2948/16; z 8 listopada 2018 roku, sygn. akt II FSK 3163/16; z 3 kwietnia 2019 r., sygn. akt II FSK 52/19; z 31 lipca 2019 roku, sygn. akt II FSK 2139/18; z 18 lutego 2020 roku, sygn. akt II FSK 813/18; z 8 lipca 2020 roku, sygn. akt II FSK 999/20. W uzupełnieniu wniosku na prośbę o zweryfikowanie (wobec konieczności uzupełnienia wniosku) – własnego stanowiska w sprawie Wnioskodawca podał, że w pełni potwierdza stanowisko wskazane we wniosku, tj. skorzystanie z ulgi na cele mieszkaniowe o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy PIT zarówno na zakup B1 i B2 - oczywiście w kwotach wskazanych w „Ad. 11 do pkt 1.”, tj. doprecyzowania opisu okoliczności sprawy i w odpowiedzi na pytanie nr 1 i 2 do pkt II, tj. wyjaśnienia zakresu pytań.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest : · prawidłowe w zakresie pytania nr 1, · nieprawidłowe w zakresie pytania nr 2.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.): Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2: a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c) prawa wieczystego użytkowania gruntów, d) innych rzeczy, - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany. Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, skutkuje powstaniem przychodu. Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw następuje po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu. Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że 31 grudnia 2020 roku sprzedał Pan działkę zabudowaną domem jednorodzinnym w miejscowości A (zwaną dalej A2), którą to nieruchomość w 2017 roku rodzice przekazali Panu w akcie darowizny do jego majątku odrębnego. Kwestie związane z darowizną regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.) Zgodnie z art. 888 § 1 ww. ustawy Kodeks cywilny: Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Zgodnie z prawem cywilnym darowizna dochodzi do skutku w drodze umowy jednostronnie zobowiązującej, której treścią jest zarówno zobowiązanie darczyńcy do spełnienia świadczenia pod tytułem darmym na rzecz obdarowanego, czyli do dokonania rozporządzenia i wydania przedmiotu darowizny, jak i oświadczenie obdarowanego o przyjęciu darowizny. Jeżeli przedmiotem darowizny jest nieruchomość, to umowa darowizny pod rygorem nieważności, powinna mieć formę aktu notarialnego. Tym samym zawarcie umowy darowizny nieruchomości powoduje przejście jej własności na obdarowanego z chwilą zawarcia aktu notarialnego, w którym darczyńca daruje tę nieruchomość obdarowanemu, a obdarowany darowiznę przyjmuje. Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że skoro sprzedaż tej nieruchomości dokonana została przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie w formie darowizny, stanowi ona dla Pana źródło przychodu, o którym mowa w ww. art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku od osób fizycznych. Przechodząc więc do skutków podatkowych w zakresie dokonanej sprzedaży nieruchomości należy wskazać, co następuje: Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Zgodnie z art. 30e ust. 2 tej ustawy: Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Stosownie do art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio. Przy czym pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Do wydatków takich można zaliczyć przykładowo koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, koszty i opłaty sądowe, koszty świadectwa energetycznego, itp. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Ustalenie kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia odbywa się natomiast zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto odpłatnie, czy nieodpłatnie. W Pana sytuacji nieruchomość otrzymał Pan nieodpłatnie w formie darowizny, a wiec zastosowanie ma art. 22 ust. 6d tej ustawy, zgodnie z którym: Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. Do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku zalicza się również udokumentowane koszty nabycia lub wytworzenia poniesione przez spadkodawcę oraz przypadające na podatnika ciężary spadkowe, w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub zbywanego prawa odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych nabytych przez podatnika. Przez ciężary spadkowe, o których mowa w zdaniu drugim, rozumie się spłacone przez podatnika długi spadkowe, zaspokojone roszczenia o zachowek oraz wykonane zapisy zwykłe i polecenia, również w przypadku, gdy podatnik spłacił długi spadkowe, zaspokoił roszczenia o zachowek lub wykonał zapisy zwykłe i polecenia po dokonaniu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c. Stosownie do art. 22 ust. 6e ww. ustawy: Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT (podatek od towarów i usług) w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych. Stosownie natomiast do art. 30e ust. 4 ww. ustawy: Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać: 1) dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub 2) dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131. Natomiast zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych. Powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia. Dochód zwolniony należy obliczyć według następującego wzoru: dochód zwolniony = D x (W / P) gdzie: D - dochód ze sprzedaży, W - wydatki poniesione na cele mieszkaniowe wymienione w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, P - przychód ze sprzedaży. W sytuacji, gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego. Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały m.in. w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że: Za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się: 1) wydatki poniesione na: a) nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, b) nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie, c) nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego, d) budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego, e) rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego - położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej; W myśl art. 21 ust. 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Wydatki, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. a-c, uznaje się za wydatki poniesione na cele mieszkaniowe, jeżeli przed upływem okresu, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, nastąpiło nabycie własności rzeczy lub praw wymienionych w ust. 25 pkt 1 lit. a-c, w związku z którymi podatnik ponosił wydatki na nabycie. W myśl art. 21 ust. 30 ww. ustawy: Przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Zawarte w przepisie art. 21 ust. 25 ww. ustawy wyliczenie wydatków mieszkaniowych ma charakter wyczerpujący, w związku z czym tylko realizacja w wymaganym terminie celów w nim wymienionych pozwala na zwolnienie z opodatkowania dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości. Podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 tejże ustawy, w stosunku do dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości jest fakt wydatkowania środków z odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiła sprzedaż, wyłącznie na wskazane w ustawie cele mieszkaniowe. Poprzedzenie wyrażenia „cele mieszkaniowe” przymiotnikiem „własne” świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy i dopisując ten przymiotnik przesądził, że celem nadrzędnym jest możliwość uwzględnienia przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania tylko takich wydatków, które poniesione zostały na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika. W myśl art. 21 ust. 26 ww. ustawy: Przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach. Przez własne budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się również niestanowiące własności lub współwłasności podatnika budynek, lokal lub pomieszczenie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, podatnik nabędzie ich własność lub współwłasność albo spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach, jeżeli uprzednio prawo takie mu nie przysługiwało. Zgodnie natomiast z art. 21 ust. 28 ww. ustawy: Za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na: nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części - przeznaczonych na cele rekreacyjne. Ponadto należy zauważyć, że wszelkiego rodzaju ulgi czy zwolnienia są odstępstwem od konstytucyjnej zasady równości i powszechności opodatkowania, w sposób szczegółowy uregulowanymi w przepisach materialnego prawa podatkowego. Są one przywilejami, z których podatnik ma prawo, a nie obowiązek skorzystania. Zatem oceniając ciążące na nim obowiązki wynikające z zastosowania danej ulgi czy zwolnienia podatkowego należy dokonać ścisłej, literalnej wykładni przepisu regulującego daną ulgę czy zwolnienie. W związku z tym, tylko wydatkowanie środków uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych – w terminie i na cele wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 131, a szczegółowo określone w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozwala na zastosowanie przedmiotowego zwolnienia. Z treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że do zastosowania ulgi w nim przewidzianej konieczne jest spełnienie dwóch warunków, a mianowicie: wydatkowanie przychodu na własne cele mieszkaniowe i dokonanie tej czynności przed upływem trzyletniego terminu od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło zbycie. Przy czym, jak już uprzednio wskazano, zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia. Należy również zauważyć, że z punktu widzenia powołanych powyżej przepisów art. 21 ust. 1 pkt 131 oraz art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a ustawy, momentem wydatkowania przez podatnika kwot uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości na nabycie innej nieruchomości jest data faktycznego wydatkowania przychodu, tj. data zapłaty całości lub części ceny nabywanej nieruchomości. Powołane przepisy wiążą bowiem skutek prawny w postaci zwolnienia z podatku określonego dochodu z terminem wydatkowania środków pieniężnych określonych w tej umowie. Samo poniesienie wydatku na zakup lokalu mieszkalnego, nie świadczy jeszcze o tym, że została spełniona przesłanka uprawniająca do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania. Warunkiem zwolnienia podatkowego jest wykazanie przez podatnika, że wydatek poniesiony został na zrealizowanie jego własnych celów mieszkaniowych. Wydatkowanie przychodu na własne cele mieszkaniowe oznacza, według stanowiska prezentowanego w orzecznictwie i doktrynie, że celem podatnika jest realizacja potrzeby zapewnienia sobie tzw. „dachu nad głową”. Intencją ustawodawcy tworzącego zwolnienie przedmiotowe w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zachęcanie podatników do nabywania w miejsce zbywanych nieruchomości czy praw majątkowych, innych nieruchomości lub praw przeznaczonych do zaspokajania ich indywidualnych potrzeb mieszkaniowych a nie realizacja jakichkolwiek i czyichkolwiek celów mieszkaniowych. Potwierdza to poprzedzenie wyrażenia „cele mieszkaniowe” przymiotnikiem „własne”. Zwolnienie dotyczy zatem realizowania przez podatnika swoich celów mieszkaniowych, czyli własnych potrzeb mieszkaniowych. Z opisu sprawy wynika, że 4 sierpnia 2020 roku podpisał Pan umowę przedwstępną na zakup mieszkania w B (zwane dalej B1) z przeznaczeniem na własne cele mieszkaniowe. Podał Pan, że w B1 realizował swoje własne cele mieszkaniowe - po zakupie B1 faktycznie mieszkał przez około rok w tej nieruchomości realizując w niej własny cel mieszkaniowy. Końcowe przeniesienie własności B1 na Pana w formie aktu notarialnego miało miejsce w dniu 15 września 2021 roku. Część z pieniędzy uzyskanych ze sprzedaży A2 przeznaczył Pan na zakup B1 i chciałby skorzystać z tzw. ulgi mieszkaniowej na nabycie B1 w stosunku do wpłat dokonanych ze środków pochodzących ze sprzedaży A2, dokonanych w styczniu i kwietniu 2021 r. Mając na uwadze powyższe przepisy prawa podatkowego oraz opis sprawy stwierdzam, że odnośnie wydatków jakie poniósł Pan 11 stycznia 2021 roku, 7 kwietnia 2021 i 12 kwietnia 2021 roku, tj. po sprzedaży nieruchomości A2, przed upływem trzech lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło jej odpłatne zbycie, na zakup lokalu mieszkalnego B1, w którym realizował Pan własne cele mieszkaniowe, uprawnia Pana w tej części do zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy. Wobec tego stanowisko Pana w zakresie pytania nr 1 uznaję za prawidłowe. Natomiast odnośnie wydatków na nabycie lokalu mieszkalnego B2 wskazuję, że zgodnie z ww. już art. 21 ust. 25a ww. ustawy, obowiązującym od 1 stycznia 2019 r., który został dodany do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na mocy ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ora niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2159): Wydatki, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. a)-c), uznaje się za wydatki poniesione na cele mieszkaniowe, jeżeli przed upływem okresu, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, nastąpiło nabycie własności rzeczy lub praw wymienionych w ust. 25 pkt 1 lit. a)-c), w związku z którymi podatnik ponosił wydatki na nabycie. Na podstawie ww. art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który również został prowadzony do omawianej ustawy z dniem 1 stycznia 2019 r.: Przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e, rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach. Przez własne budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e, rozumie się również niestanowiące własności lub współwłasności podatnika budynek, lokal lub pomieszczenie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, podatnik nabędzie ich własność lub współwłasność albo spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach, jeżeli uprzednio prawo takie mu nie przysługiwało. Natomiast, ustawowy termin na wydatkowanie środków z odpłatnego zbycia nieruchomości lub udziału w nieruchomości oraz praw majątkowych, o których mowa w ww. art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wynosi trzy lata od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, a więc w przypadku sprzedanej przez Pana w 2020 r. nieruchomości A2, termin ten upłynął z dniem 31 grudnia 2023 r. Wydatki na budowę np. własnego lokalu mieszkalnego uznaje się bowiem za wydatki poniesione na cele mieszkaniowe wyłącznie, jeśli przed upływem okresu, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, nastąpi nabycie własności (współwłasności) np. lokalu mieszkalnego, co wynika z wprowadzonego z dniem 1 stycznia 2019 r. do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych art. 21 ust. 25a ustawy. Oznacza to, że w sytuacji, gdy do tego czasu nie nabył Pan prawa własności do lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, to przedmiotowe zwolnienie nie przysługuje. Zgodnie bowiem z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) w związku z art. 21 ust. 25a i ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wydatki poniesione na własne cele mieszkaniowe uważa się: • wydatki poniesione na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego, przy czym • przez własne budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się również niestanowiące własności lub współwłasności podatnika budynek, lokal lub pomieszczenie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, podatnik nabędzie ich własność lub współwłasność albo spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach, jeżeli uprzednio prawo takie mu nie przysługiwało. Przedstawiając stan faktyczny wskazał Pana, że 29 listopada 2022 roku podpisał on umowę deweloperską na zakup mieszkania w B na osiedlu (...) (zwane dalej B2) z zamiarem wykorzystania na własne cele mieszkaniowe. Obecnie realizuje Pan w tym mieszkaniu swoje cele mieszkaniowe rozumiane jako miejsce swojego stałego pobytu /zamieszkania. Część pieniędzy uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości A2 przeznaczył Pan na zakup B2 i chciałby on skorzystać z tzw. ulgi mieszkaniowej na nabycie B2 w stosunku do wpłat dokonanych w październiku 2022 r. i styczniu 2023 r. ze środków pochodzących ze sprzedaży nieruchomości A2. Co istotne, przeniesienie własności B2 na Pana w formie aktu notarialnego miało miejsce dopiero w dniu (...) 2024 r. - Repetytorium A numer (...). Rozstrzygającym zatem jest ustalenie, czy w związku z zawarciem przez Pana w 2022 r. umowy, na mocy której dokonywał Pan wydatków na poczet budowy lokalu mieszkalnego ponoszonych z uzyskanego przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości A2, kwoty te mogą stanowić wydatki określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a uzyskany dochód z odpłatnego zbycia tej nieruchomości w części wydatkowanej w powyższy sposób korzystać może ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, w przypadku gdy zawarcie umowy przeniesienia własności lokalu mieszkalnego na Pana nastąpiło w 2024 r. Zgodnie z art. 3 pkt 5 ustawy z dnia 16 września 2011 r. o ochronie praw nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego (Dz. U. z 2019 r. poz. 1805 ze zm.): Użyte w ustawie określenia oznaczają: umowa deweloperska - umowę, na podstawie której deweloper zobowiązuje się do ustanowienia lub przeniesienia na nabywcę po zakończeniu przedsięwzięcia deweloperskiego prawa, o którym mowa w art. 1, a nabywca zobowiązuje się do spełnienia świadczenia pieniężnego na rzecz dewelopera na poczet ceny nabycia tego prawa. Moment przeniesienia prawa własności w prawie podatkowym określany jest zgodnie z normami prawa cywilnego. Zgodnie z art. 155 § 1 ww. ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny: Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły. W myśl art. 156 ww. Kodeksu: Jeżeli zawarcie umowy przenoszącej własność następuje w wykonaniu zobowiązania wynikającego z uprzednio zawartej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności, z zapisu zwykłego, z bezpodstawnego wzbogacenia lub z innego zdarzenia, ważność umowy przenoszącej własność zależy od istnienia tego zobowiązania. Zgodnie z art. 157 § 2 Kodeksu cywilnego: Jeżeli umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości została zawarta pod warunkiem lub z zastrzeżeniem terminu, do przeniesienia własności potrzebne jest dodatkowe porozumienie stron obejmujące ich bezwarunkową zgodę na niezwłoczne przejście własności. Stosownie natomiast do treści art. 158 ww. Kodeksu: Umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. To samo dotyczy umowy przenoszącej własność, która zostaje zawarta w celu wykonania istniejącego uprzednio zobowiązania do przeniesienia własności nieruchomości; zobowiązanie powinno być w akcie wymienione. Z treści powyższych przepisów wynika zatem jednoznacznie, że przeniesienie własności nieruchomości następuje z chwilą zawarcia w formie aktu notarialnego ostatecznej umowy sprzedaży tej nieruchomości. Zarówno zawarcie umowy deweloperskiej, jak też dokonanie, stosownie do tej umowy, wpłat na poczet ceny, bez wątpienia mogą prowadzić do nabycia własności nieruchomości lub praw, ale nie są z nim równoważne. Moment przeniesienia własności nieruchomości został określony w ww. art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego, a art. 158 Kodeksu określa wyraźnie formę tej czynności prawnej. Z kolei umowa deweloperska nie jest umową przenoszącą własność nieruchomości. Jest niejako przyrzeczeniem do przeniesienia na nabywcę po zakończeniu przedsięwzięcia deweloperskiego prawa własności do lokalu, co nastąpi dopiero w momencie zawarcia np. umowy sprzedaży przenoszącej własność nieruchomości. Treścią umowy deweloperskiej jest zatem jedynie zobowiązanie się stron do ustanowienia na rzecz nabywcy po zakończeniu przedsięwzięcia deweloperskiego odrębnej własności lokalu mieszkalnego i przeniesienia własności tego lokalu na nabywcę, lecz tej własności sama umowa deweloperska nie przenosi. Natomiast brak w formie aktu notarialnego umowy przeniesienia własności nieruchomości w terminie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło zbycie nieruchomości ma oczywisty skutek w postaci braku nabycia własności tej nieruchomości, a tym samym powoduje brak spełnienia warunków do skorzystania ze zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a) i lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy wiąże skutek prawny w postaci zwolnienia określonego dochodu od opodatkowania podatkiem dochodowym zarówno z terminem wydatkowania środków pieniężnych, jak i z faktem dysponowania przez podatnika tytułem własności lub współwłasności. Zgodnie bowiem z cytowanym wcześniej art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez własny lokal, o którym mowa w ww. przepisie rozumie się lokal stanowiący własność lub współwłasność podatnika. To oznacza, że w okresie jaki został przewidziany przez ustawodawcę na wydatkowanie środków ze sprzedaży, musi być spełniony warunek określony tym przepisem, czyli lokal mieszkalny musi stanowić własność lub współwłasność podatnika (a więc podatnikowi musi przysługiwać tytuł własności lub współwłasności do lokalu). W przeciwnym razie, w sytuacji gdy środki zostaną wydatkowane na lokal mieszkalny, do którego podatnik nie dysponuje i nie będzie dysponował w okresie trzech lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, tytułem własności, zwolnienie określone w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie będzie przysługiwało. Odnosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że część środków na poczet umowy zawartej w 2022 r. wydatkował Pan w ustawowym terminie, tj. do końca 2023 r. Jednak ostateczna umowa przeniesienia własności miała miejsce dopiero (...) 2024 r., a więc po upływie trzech lat podatkowych od końca roku podatkowego, w którym dokonał Panodpłatnego zbycia nieruchomości A2. Biorąc zatem pod uwagę treść art. 21 ust. 25a i ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku wydatkowania przez Pana części przychodu uzyskanego ze zbycia nieruchomości A2 na wpłaty realizowane w ramach zawartej przez niego umowy deweloperskiej, nie będzie Panu przysługiwało zwolnienie na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec powyższego stanowisko Pana w zakresie pytania nr 2 uznanaję za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu zaistnienia zdarzenia. Powołane w treści wniosku wyroki sadów nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości Pana stanowiska. Nie negując tych rozstrzygnięć, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego wyjaśniam, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego tę interpretację. Końcowo # z uwagi na treść zadanego pytania nr 1 (wyznaczającego zakres Pana żądania) # należy jednakże zastrzec, że niniejsze rozstrzygnięcie nie dotyczy oceny przedstawionego przez Pana stanowiska w części wykraczającej poza zakreślony nim (zadanym pytaniem) zakres (weryfikacji wpłat dokonanych przed zbyciem nieruchomości A2). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonałem wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie przeprowadzam postępowania dowodowego, lecz opieram się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm; dalej jako „PPSA”. Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.