Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
25 lutego 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 23 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji
indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
8 lutego 2019 r. Pana rodzice (Państwo A i B.A) aktem notarialnym repertorium A numer
(...) - zawartym w kancelarii (...) - przekazali Panu w formie darowizny mieszkanie
znajdujące się w X, przy ul. A1 (księga wieczysta numer: (...)). Poniósł Pan koszt tej umowy.
Mieszkanie użytkował Pan do czasu jego zbycia w 2020 r. Mieszkanie użytkował Pan na
własne potrzeby/mieszkał Pan w nim zajmując część mieszkania oraz wynajmował Pan
część mieszkania. Wynajem został rozliczony w ramach PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)-28.
9 listopada 2020 r. sprzedał Pan mieszkanie otrzymane w darowiźnie od rodziców na rzecz
Państwa C i D.E - aktem notarialnym (...) [najprawdopodobniej omyłka pisarska, powinno
być: repertorium A numer: (...)] - zawartym w kancelarii (...).
Darowiznę mieszkania od rodziców, przyjął Pan do majątku osobistego i sprzedał Pan też
jako osoba fizyczna. Sprzedaż mieszkania nie nastąpiła w ramach zarejestrowanej
pozarolniczej działalności gospodarczej. Uzyskane środki ze sprzedaży mieszkania
przeznaczył Pan na zaspokojenie swoich potrzeb mieszkaniowych.
Przychód wydatkował Pan na zakup działki rolnej z przeznaczeniem na budowę domu.
Zgodnie z obowiązującymi przepisami, w określonych warunkach, działka rolna może być
zabudowana budynkiem mieszkalnym. Warunkiem jest uzyskanie decyzji o warunkach
zabudowy z właściwego urzędu. Decyzję o warunkach zabudowy uzyskał Pan (...) 2024 r.,
decyzja wójta gminy (...) numer: (...).
Prawo budowlane od 2022 r. dopuszcza budowę domu jednorodzinnego o powierzchni
zabudowy do 70 m² bez pozwolenia na budowę, na działce rolnej. Wobec czego spełniony
jest zapis art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych -
wydatek na nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego. Ustawa nie określa, że
musi to być działka budowlana.
Pytanie
Czy w świetle art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
wydatek na zakup działki rolnej, dla której uzyskano warunki zabudowy i na której zgodnie
z prawem budowlanym można wznieść budynek mieszkalny do 70 m², jest wydatkiem na
nabycie gruntu pod budowę, a więc jest wydatkiem poniesionym na własne cele
mieszkaniowe?
Pana stanowisko w sprawie
W Pana ocenie, całkowicie uzasadnione jest przyjęcie stanowiska, że zakup działki rolnej,
dla której uzyskano warunki zabudowy i na której - zgodnie z prawem budowlanym -
można wznieść budynek mieszkalny do 70 m², jest wydatkiem poniesionym na własne
cele mieszkaniowe.
Zaznaczył Pan, że art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. c ustawy o podatku dochodowym od osób
fizycznych posługuje się terminem: „gruntu pod budowę”. Uważa Pan, że ustawa nie
precyzuje, jaki rodzaj gruntu jest gruntem pod budowę budynku mieszkalnego,
uprawniającym do skorzystania ze zwolnienia. Charakter gruntu wynika z przeznaczenia,
jakie zostało mu nadane w planie zagospodarowania przestrzennego lub w decyzji o
warunkach zabudowy, która w sytuacji, gdy dla danego terenu nie został uchwalony plan
zagospodarowania przestrzennego, określa sposób zagospodarowania i zabudowy terenu.
Podał Pan, że Pan taką decyzję o warunkach zabudowy uzyskał. W decyzji określono
możliwość wybudowania na działce budynku mieszkalnego o powierzchni do: 70 m².
Podkreślił Pan, że - jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z
26 listopada 2019 roku (sygn. akt III SA/Wa 452/19): „(...) wydatek na cele mieszkaniowe
stanowi nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie.
Przepis ten nie wymaga, aby był to grunt stanowiący działkę budowlaną. Chodzi o grunt
„pod budowę budynku mieszkalnego””.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób
fizycznych (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z
wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od
których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 tej ustawy:
Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego
oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,
d) innych rzeczy
– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało
dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych
określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku
kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy –
przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, w
przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub praw wymienionych w
art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c następuje przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku
kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie zostaje dokonane w
wykonaniu działalności gospodarczej, stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10
ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Mając zatem na uwadze zawarte we wniosku informacje, z których wynika m.in., że:
– darowiznę mieszkania od rodziców przyjął Pan do majątku osobistego,
– sprzedaż mieszkania nie nastąpiła w ramach zarejestrowanej pozarolniczej działalności
gospodarczej
– wskazuję, że w opisanym przez Pana przypadku - dla określenia skutków podatkowych
odpłatnego zbycia tej nieruchomości - decydujące znaczenie ma ustalenie daty nabycia
przez Pana tego lokalu.
Skoro - stosownie do Pana wskazań:
– przedmiotowy lokal został nabyty przez Pana 8 lutego 2019 r. - na podstawie umowy
darowizny,
– 9 listopada 2020 r. dokonał Pan sprzedaży tego lokalu
– to zbycie wskazanej nieruchomości stanowi dla Pana źródło przychodu, o którym mowa
w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Sprzedaż
nastąpiła bowiem przed upływem pięciu lat, liczonych od końca roku kalendarzowego, w
którym nastąpiło nabycie przez Pana tego mieszkania.
Zaznaczam więc, że zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób
fizycznych:
Od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1
pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.
Stosownie do treści art. 30e ust. 4 wskazanej wyżej ustawy:
Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu
podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:
1) dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i
praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny
podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1
pkt 131, lub
2) dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
Artykuł 30e ust. 7 cytowanej ustawy precyzuje natomiast, że:
W przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik
jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i
do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego
dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia
zapłaty podatku włącznie.
Przedmiotem Pana wątpliwości jest określenie, czy w świetle art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. c
ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatek na zakup działki rolnej, dla
której uzyskano warunki zabudowy i na której zgodnie z prawem budowlanym można
wznieść budynek mieszkalny do 70 m², jest wydatkiem na nabycie gruntu pod budowę, a
więc jest wydatkiem poniesionym na własne cele mieszkaniowe?
Z treści złożonego przez Pana wniosku wynika bowiem, że środki uzyskane ze sprzedaży
mieszkania, przeznaczył Pan na zaspokojenie swoich potrzeb mieszkaniowych, tj. na
zakup działki rolnej z przeznaczeniem na budowę domu.
Wskazał Pan ponadto, że:
– zgodnie z obowiązującymi przepisami, w określonych warunkach, działka rolna może
być zabudowana budynkiem mieszkalnym,
– warunkiem jest uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy z właściwego urzędu,
– prawo budowlane od 2022 r. dopuszcza budowę domu jednorodzinnego o
powierzchni zabudowy do: 70 m² bez pozwolenia na budowę, na działce rolnej,
– decyzję o warunkach zabudowy uzyskał Pan (...) 2024 r.
Zauważam więc, że w myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób
fizycznych:
Wolne od podatku są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw
majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi
tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w
przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy
od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku
podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej
nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele
mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do
wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.
Dochód zwolniony należy obliczyć według następującego wzoru:
dochód zwolniony = D × W/P
gdzie:
D – dochód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa,
W – wydatki poniesione na cele mieszkaniowe wymienione w art. 21 ust. 25 ustawy o
podatku dochodowym od osób fizycznych,
P – przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa.
Zwolnienie to obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia
nieruchomości, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na
własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia. W sytuacji,
gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe,
to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od
podatku dochodowego.
Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia
nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z
opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od
osób fizycznych.
Z artykułu 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że:
Za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki
poniesione na:
a) nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu
mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a
także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania
wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub
lokalem,
b) nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub
udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni
mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
c) nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie,
prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w
tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego
gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału
w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten
zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
d) budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku
mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
e) rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego
budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub
własnego pomieszczenia niemieszkalnego
– położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie
należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji
Szwajcarskiej.
Zgodnie z art. 21 ust. 28 cytowanej ustawy:
Za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:
1) nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub
udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub
2) budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku
albo jego części
– przeznaczonych na cele rekreacyjne.
Z cytowanego art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych
wynika więc, że za wydatki poniesione na własne cele mieszkaniowe uważa się wydatki
poniesione m.in. na:
– nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie,
– nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1
pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131 ustawa o podatku dochodowym od osób
fizycznych.
Ponadto, przeznaczenie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego nie może wynikać
wyłącznie z zamiaru nabywcy tego gruntu, ale musi znajdować podstawę w
obowiązujących przepisach prawa.
Zgadzam się z Panem, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie
precyzuje, jaki grunt jest gruntem pod budowę budynku mieszkalnego, ani co oznacza
zmiana przeznaczenia gruntu na grunt pod budowę budynku mieszkalnego, uprawniająca
do skorzystania ze zwolnienia.
W celu doprecyzowania tych pojęć konieczne jest zatem odwołanie się do odpowiednich
przepisów ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu
przestrzennym (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 293 ze zm.).
Zgodnie z art. 2 pkt 12 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:
Przez pojęcie działki budowlanej należy przez to rozumieć nieruchomość gruntową lub
działkę gruntu, której wielkość, cechy geometryczne, dostęp do drogi publicznej oraz
wyposażenie w urządzenia infrastruktury technicznej spełniają wymogi realizacji
obiektów budowlanych wynikające z odrębnych przepisów i aktów prawa miejscowego.
W myśl art. 4 ust. 1 wskazanej ustawy:
Ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz
określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w
miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.
Natomiast, w art. 4 ust. 2 tej ustawy wskazano, że:
W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie
sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze
decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:
1) lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji
inwestycji celu publicznego;
2) sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji
ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.
Charakter gruntu może zatem wynikać z przeznaczenia jakie zostało mu nadane w planie
zagospodarowania przestrzennego lub w decyzji o warunkach zabudowy, która w sytuacji,
gdy dla danego terenu nie został uchwalony plan zagospodarowania przestrzennego
określa sposób zagospodarowania i zabudowy terenu - co podnosi Pan również we
własnym stanowisku w sprawie.
Ponadto, jak wskazuje Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 10 listopada 2021 r.,
sygn. akt II OSK 3401/18:
Naczelny Sąd Administracyjny zaznaczał, że stosownie do art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy z
dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (dalej p.b.) podstawowym obowiązkiem organu
administracji architektoniczno#budowlanej jest sprawdzenie zgodności projektu
budowlanego z ustaleniami planu miejscowego, a dopiero w przypadku jego braku z
ustaleniami decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu (wyrok NSA z
11.04.2019 r., II OSK 510/18, LEX nr 2664608). Z art. 35 ust. 1 pkt 1 p.b. wynika, że
pozwolenie na budowę musi być zgodne z planem miejscowym, zaś z decyzją o
warunkach zabudowy tylko wtedy, gdy brak jest planu miejscowego. Przepis ten jest
podstawą sformułowania zasady prymatu planu miejscowego przed decyzją o
warunkach zabudowy, przy czym hierarchiczna wyższość planu miejscowego nad
decyzją o warunkach zabudowy uzasadniona jest także tym, iż plan zawiera przepisy
powszechnie obowiązujące. Unormowanie to stanowi podstawę rozstrzygnięcia
konfliktu pomiędzy ustaleniami planu i decyzją o warunkach zabudowy w przypadku,
gdy ustalenia obu tych aktów są inne, a decyzja o warunkach zabudowy formalnie
obowiązuje, gdyż nie stwierdzono jej wygaśnięcia na podstawie art. 65 ust. 1 pkt 2
PlanZagospU. Jeżeli plan miejscowy obowiązuje, to decyzja o warunkach zabudowy nie
może być podstawą decyzji o pozwoleniu na budowę, niezależnie od tego, czy jej
ustalenia są takie same, jak planu miejscowego oraz niezależnie od tego, czy
stwierdzono jej wygaśnięcie (wyrok NSA z 27.11.2017 r., II OSK 445/16, LEX nr
2443923).
Zauważam, że z przedstawionych przez Pana okoliczności wynika, że - wskazaną w art. 4
ust. 2 pkt 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym - decyzję o
warunkach uzyskał Pan 3 lipca 2024 r., a zatem po upływie terminu, o którym mowa w art.
21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 lit. c ustawy o podatku dochodowym od osób
fizycznych.
We wniosku podnosi Pan jednak, że:
Prawo budowlane od 2022 r. dopuszcza budowę domu jednorodzinnego o
powierzchni zabudowy do 70 m² bez pozwolenia na budowę, na działce rolnej. Wobec
czego spełniony jest zapis art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. c ustawy o podatku dochodowym od
osób fizycznych - wydatek na nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego.
Zgadzam się z Panem, że wskazana przez Pana ustawa, tj. Prawo budowlane, w art. 29 ust.
1 pkt 1a, zawiera regulację, na podstawie której:
Nie wymaga decyzji o pozwoleniu na budowę, natomiast wymaga zgłoszenia, o którym
mowa w art. 30, budowa wolno stojących, nie więcej niż dwukondygnacyjnych
budynków mieszkalnych jednorodzinnych o powierzchni zabudowy do 70 m2, których
obszar oddziaływania mieści się w całości na działce lub działkach, na których zostały
zaprojektowane, a budowa jest prowadzona w celu zaspokojenia własnych potrzeb
mieszkaniowych inwestora.
Przepis ten obowiązuje od 3 stycznia 2021 r. i został dodany ustawą z dnia 17 września
2021 r. o zmianie ustawy Prawo budowlane oraz ustawy o planowaniu i
zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1986 ze zm.).
Co jednak istotne, na mocy powyższej nowelizacji - do ustawy o planowaniu i
zagospodarowaniu przestrzennym - również wprowadzono zmiany. I tak, stosownie do
treści art. 2 pkt 3 przywołanej nowelizacji:
W ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym
(Dz.U. z 2021 r. poz. 741, 784, 922 i 1873) wprowadza się następujące zmiany:
(...)
3) w art. 59 ust. 2a otrzymuje brzmienie:
W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego budowa
obiektów budowlanych, o których mowa w art. 29 ust. 1 pkt 1, 1a, 3 i pkt 16 lit. b
ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane, wymaga uzyskania decyzji o
warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.
Ponadto - jak wskazuje orzecznictwo:
– wyrok z 10 listopada 2020 r., sygn. akt II OSK 1901/20:
Celem decyzji o warunkach zabudowy jest przesądzenie o zgodności zamierzonej
inwestycji z obowiązującym porządkiem prawnym, w tym z przepisami
szczególnymi. (...). Należy mieć na uwadze odmienność postępowania w sprawie
ustalenia warunków zabudowy i postępowania w sprawie pozwolenia na budowę
(...).
– wyrok z 14 lipca 2022 r., sygn. akt: II OSK 2143/19:
Decyzja o pozwoleniu na budowę ma charakter konstytutywny. Daje bowiem
inwestorowi prawo do realizacji określonej budowy (wykonywania robót
budowlanych) i określa warunki korzystania z tego prawa.
Jak wyżej wyjaśniono, przez pojęcie działki budowlanej należy rozumieć nieruchomość
gruntową lub działkę gruntu, której wielkość, cechy geometryczne, dostęp do drogi
publicznej oraz wyposażenie w urządzenia infrastruktury technicznej spełniają wymogi
realizacji obiektów budowlanych wynikające z odrębnych przepisów i aktów prawa
miejscowego (art. 2 pkt 12 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym).
Ze względu na fakt, że wśród Pana wskazań znajduje się również informacja, że:
(...) zgodnie z obowiązującymi przepisami, w określonych warunkach, działka rolna
może być zabudowana budynkiem mieszkalnym
– podaję, że zakres przedmiotowy decyzji o warunkach zabudowy, precyzuje art. 59 ust. 1
ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, zgodnie z którym:
Zmiana zagospodarowania terenu w przypadku braku planu miejscowego, a także
zmiana sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części, z uwzględnieniem
art. 50 ust. 1 i art. 86, wymaga ustalenia, w drodze decyzji, warunków zabudowy.
Przepis art. 50 ust. 2 pkt 1 stosuje się odpowiednio.
Kolejne ustępy tej regulacji, tj. art. 59 ust. 2, 2a i 2b wskazanej wyżej ustawy - przesądzają
natomiast, że:
2. Do jednorazowej, trwającej do roku, zmiany zagospodarowania terenu lub zmiany
sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części, przepisu ust. 1 nie
stosuje się.
2a. Zmiana zagospodarowania terenu dotycząca obiektów budowlanych, o których
mowa w art. 29 ust. 1 pkt 4-6, 8-12, 17, 21-28 i 30 oraz ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca
1994 r. - Prawo budowlane, nie wymaga uzyskania decyzji o warunkach zabudowy i
zagospodarowania terenu.
2b. Przepisu ust. 2a nie stosuje się do zmiany zagospodarowania terenu dotyczącej
obiektów budowlanych:
1) wpisanych do rejestru zabytków lub położonych na obszarze wpisanym do
rejestru zabytków;
2) sytuowanych na obszarze parków narodowych i rezerwatów i ich otulin;
3) o których mowa w art. 29 ust. 1 pkt 4, 5, 8, 10, 23 i 27 oraz ust. 2 pkt 1–3, 8, 14,
15, 17, 24, 29, 32 i 33 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane,
sytuowanych na obszarach Natura 2000;
4) o których mowa w art. 29 ust. 1 pkt 5, 8 i 22 oraz ust. 2 pkt 1–3, 8, 14, 15, 31, 32 i
33 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane, sytuowanych na obszarach
objętych formami ochrony przyrody, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 3, 4 i 6–9
ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody.
Zatem, opierając się na przedstawionym przez Pana opisie stanu faktycznego, z którego
wynika m.in., że:
– zgodnie z obowiązującymi przepisami, w określonych warunkach, działka rolna może
być zabudowana budynkiem mieszkalnym,
– warunkiem jest uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy z właściwego urzędu,
– decyzję o warunkach zabudowy uzyskał Pan 3 lipca 2024 r.
– stwierdzam, że wydatku na nabycie opisanego gruntu nie będzie Pan mógł uwzględnić
przy obliczaniu dochodu zwolnionego zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku
dochodowym od osób fizycznych (decyzję o warunkach zabudowy uzyskał Pan po upływie
wskazanego w tym przepisie okresu).
W konsekwencji, Pana stanowisko, z którego wynika m.in., że:
(...) zakup działki rolnej, dla której uzyskano warunki zabudowy i na której zgodnie z
prawem budowlanym można wznieść budynek mieszkalny do 70 m², jest wydatkiem
poniesionym na własne cele mieszkaniowe
– uznaję więc za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który
obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Końcowo zaznaczam, że:
– przedstawiany przez Pana zakres żądania (zadane pytania) zakreśla granice w jakich
mogę wydać interpretację indywidualną. Przedmiotowe rozstrzygnięcie dotyczy więc
tylko wyznaczonego przez Pana przedmiotu wniosku - zakresu Pana pytania,
– przedmiotem interpretacji indywidualnej może być wyłącznie sam przepis prawa.
Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego
nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego.
Nie prowadzę również postępowania dowodowego. Z powyższych powodów niniejszej
odpowiedzi udzielam wyłącznie w oparciu o informacje podane we wniosku.
Odnosząc się natomiast do powołanego przez Pana wyroku Wojewódzkiego Sądu
Administracyjnego w Warszawie - stwierdzam, że orzeczenie to dotyczy tylko konkretnej,
indywidualnej sprawy osądzonej w określonym stanie faktycznym i w tej sprawie
rozstrzygnięcie w nim zawarte jest wiążące. Niemniej jednak, zapadłe orzeczenie jest
zgodnie z zajętym w Pana sprawie stanowiskiem.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
– Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy
z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111).
Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna
(tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do
interpretacji.
– Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub
zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem
czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5
ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
– Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w
decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki
interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu
Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30
sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z
2024 r. poz. 935 ze zm., dalej jako „PPSA”. Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem
Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).
Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji
indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
– w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa
Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo
– w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres
Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie
ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia
przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do
zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz
powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z
29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111).