W dniu 21 lutego 2025 r. wpłynął wniosek podatnika, prowadzącego biuro rachunkowe, dotyczący możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na sprzęt sportowy oraz bilety na imprezy kulturalne i sportowe. Organ podatkowy stwierdził, że wydatki na sprzęt sportowy udokumentowane fakturami VAT są prawidłowe, natomiast wydatki na bilety wstępu, udokumentowane biletami, są nieprawidłowe. W związku z tym, organ częściowo potwierdził stanowisko podatnika, uznając, że tylko wydatki na sprzęt sportowy mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, a wydatki na bilety wstępu nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny21 lutego 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 20 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismami z 26 marca 2025 r. (wpływ) oraz z 27 marca 2025 r. – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawiony w złożonym wniosku oraz uzupełnieniach Prowadzi Pan jako osoba fizyczna, działalność gospodarczą - biuro rachunkowe (PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 69.20.Z). Zatrudnia Pan (...) osób. Praca polega głównie na porządkowaniu chronologicznym dokumentów otrzymanych od klientów, wprowadzaniu ich do systemu informatycznego oraz kontroli wprowadzonych danych. Zarówno pracownicy, jak i właściciel (Pan) cały czas pracy spędzają za biurkiem, przy komputerze. Długotrwały czas takiej pracy sprawia zarówno problemy ze zdrowiem fizycznym (bóle pleców, zwyrodnienia kręgosłupa, stany zapalne stawów, itp.), jak i zdrowiem psychicznym (stres, zmęczenie, stany depresyjne, itp.), przez co u pracowników, jak i właściciela (Pana) spada koncentracja, wydajność i zdolność do podejmowania właściwych decyzji (a każdy dokument do zaksięgowania to jest oddzielna decyzja). W celu zabezpieczenia źródła przychodów oraz zminimalizowania konsekwencji popełnionych błędów: - stan faktyczny: dla podtrzymania formy fizycznej pracowników i Pana jako właściciela firmy, zakupił Pan sprzęt sportowy i rekreacyjny do uprawiania ćwiczeń zarówno w miejscu pracy, jak i po pracy (taśmy do ćwiczeń, piłki, rower stacjonarny, sprzęt do golfa, masażer do ciała, itp.); - stan faktyczny: zakupił Pan bilety/karnety wstępu do obiektów sportowo-rekreacyjnych na udział pracowników i właściciela (czyli Pana) w zabiegach masażu, indywidualnych i grupowych zajęciach sportowo-rekreacyjnych. Ponadto, Pan jako właściciel firmy podczas np. partii golfa spotyka się z klientami, pozyskuje Pan nowych klientów; - stan przyszły: w ramach zachowania i regeneracji zdrowia psychicznego pracowników i własnego chciałby Pan zaliczyć w koszty uzyskania przychodu wydatki na wstęp na koncerty muzyczne, spektakle teatralne i estradowe oraz imprezy sportowe. Jako mikroprzedsiębiorca nie tworzy Pan funduszu socjalnego z którego można finansować niektóre z ww. kosztów. Działalność prowadzi Pan od 1 lutego 2000 r. Przedmiotem wniosku jest zakup: zestawu kijów golfowych, piłek golfowych (korzysta właściciel firmy), pistoletu do masażu, taśmy do ćwiczeń, piłki do siedzenia, piłki do siatkówki, do koszykówki, do futbolu, zestawu do masażu tens (korzystają pracownicy i właściciel). Sprzęt jest przechowywany w biurze. W koszty firmy zaliczył Pan: pistolet do masażu (zakup 5 lutego 2024 r., cena (...) zł), taśmy do ćwiczeń (6 marca 2024 za (...) zł), piłki (24 kwietnia 2024 r. za (...) zł). Wszystkie zakupy udokumentowane są fakturami VAT (podatek od towarów i usług).
Zakupił Pan bilety wstępu na mecze siatkówki i koszykówki lokalnych drużyn (w (...) 2024 r., w (...) 2024 r.) – zakupy udokumentowane biletami wstępu. Bilety wykorzystał Pan – właściciel firmy i raz pracownik. Podczas gry w golfa spotyka Pan na polu golfowym inne osoby prowadzące firmy lub będące pracownikami firm, często rozmawia Pan z nimi o sprawach dotyczących prowadzonych działalności i problemów z tym związanych. W ten sposób udało się Panu pozyskać m.in. klienta prowadzącego pole golfowe oraz kilku klientów prowadzących jednoosobowe działalności. Kilku potencjalnych klientów zamierza skorzystać z Pana usług po zamknięciu roku gospodarczego. Zakupił Pan bilety wstępu na koncerty ((...) 2024 r. – (...); do teatru: spektakl (...) w (...) 2024 r., skorzystał z nich właściciel – Pan. Trudno Panu określić, kiedy i na jakie imprezy zakupi Pan bilety w przyszłości. Ma Pan zamiar raz w miesiącu zakupić bilety na występy estradowe, spektakle teatralne, koncerty dla Pana i pracowników. Konkretne zakupy będą wynikały z kalendarza imprez i bieżących możliwości firmy. Pracownikom nie przekazano żadnego sprzętu. Znajduje się on w siedzibie firmy, do użytku dla Pana i pracowników. W związku z tym nie było podstaw do zaliczenia ich do wynagrodzenia pracowników. Natomiast bilety przekazane pracownikom: bilet na mecz w (...) kosztował (...) zł. Był to prezent niskiej wartości i nie stanowił elementu wynagrodzenia. Uważam Pan, że udział właściciela biura rachunkowego, jak i jego pracowników w spektaklach teatralnych, koncertach i imprezach sportowych będzie miał wpływ na ich kondycję psychiczną. Będzie stanowił istotny czynnik rozładowania stresów i napięć. Pan jako właściciel biura rachunkowego zauważa coraz większe zmęczenie i zestresowanie ze względu na charakter wykonywanej pracy (praca przy komputerze, w pozycji siedzącej, w napięciu, pod presją, że każdy błąd może mieć konsekwencje podatkowe i finansowe). Według Pana fizyczny i umysłowy relaks wpłynie korzystnie na poprawę atmosfery w firmie i będzie stanowił zabezpieczenie źródła przychodu. Wydatki na zakup sprzętu sportowego (piłki, taśmy do ćwiczeń, masażery, zestawy do ćwiczeń sportowych) – używane podczas kilkuminutowych przerw w pracy zapobiegną problemom kostno– mięśniowym pracowników i właściciela, poprawią atmosferę w zespole i zabezpieczą źródło przychodu. Wydatki na grę w golfa właściciela firmy służą podtrzymaniu kontaktów z klientami i pozyskiwaniu nowych klientów (w golfa grają głównie właściciele firm, czyli potencjalni klienci). Zachowanie i zabezpieczenie źródła przychodów – wydatki na udział w imprezach kulturalnych i sportowych mają znaczący wpływ na odstresowanie i zachowanie zdrowia psychicznego – zachowanie i zabezpieczenie źródła przychodu; wydatki na zabiegi w spa i siłowniach – podtrzymanie zdrowia psychicznego i fizycznego pracowników i właściciela – zachowanie i zabezpieczenie źródła przychodu. Pracownikom nie przekazano żadnego sprzętu sportowego i rekreacyjnego. Zakupiony sprzęt znajduje się w siedzibie biura i stanowi wyposażenie biura, w związku z tym jego wartość nie stanowiła elementu wynagrodzenia. Wartość zakupionych i przekazanych pracownikom biletów nie stanowiła elementów wynagrodzenia. Pana udział w grach w golfa służy budowaniu pozytywnego wizerunku Pana firmy. Pana udział w grach w golfa sprzyja stworzeniu warunków do nawiązania nowych i podtrzymania obecnych kontaktów biznesowych. Pana udział w grach w golfa służy poprawie kondycji fizycznej i psychicznej, dzięki temu sprzyja zwiększeniu koncentracji i kreatywności w pracy. Cały zakupiony sprzęt rekreacyjny w godzinach pracy biura znajduje się w siedzibie firmy. Po godzinach pracy zabiera Pan czasami niektóre elementy do domu w celu ich konserwacji, mycia, czy dezynfekcji. Wartości zakupionych biletów, które przekazał Pan pracownikom, nie zaliczył Pan do podstawy opodatkowania, jako elementu wynagrodzenia. Informacje przedstawione w uzupełnieniu wniosku z 27 marca 2025 r.: 1. Na pytanie, jakiego roku/jakich lat podatkowych dotyczy złożony przez Pana wniosek odpowiedział Pan, że zdarzenia dotyczą 2024 roku. 2. Prowadzi Pan, jako osoba fizyczna, działalność gospodarczą - biuro rachunkowe (PKD 69.20.z). Zatrudnia Pan (...) osób. Praca polega głównie na porządkowaniu chronologicznym dokumentów otrzymanych od klientów, wprowadzaniu ich do systemu informatycznego oraz kontroli wprowadzonych danych. Zarówno pracownicy, jak i właściciel cały czas pracy spędzają za biurkiem, przy komputerze. Długotrwały czas takiej pracy sprawia zarówno problemy ze zdrowiem fizycznym (bóle pleców, zwyrodnienia kręgosłupa, stany zapalne stawów, itp.), jak i zdrowiem psychicznym (stres, zmęczenie, stany depresyjne, itp.) , przez co u pracowników, jak i właściciela spada koncentracja, wydajność i zdolność do podejmowania właściwych decyzji (a każdy dokument do zaksięgowania, to jest oddzielna decyzja). 3. W 2024 r. wybrał Pan opodatkowanie na zasadach ogólnych. 4. Przedmiotem wniosku są koszty: a) zakupu sprzętu do ćwiczeń, w tym taśmy gumowe, piłki, części do rowerów, masażer na baterię, zakupione w 2024 r., zaliczone do kup, dostępne dla pracowników i właściciela w siedzibie biura; b) zakupu biletów wstępu na imprezy kulturalno-rozrywkowe (teatr, kabaret, koncert) oraz imprezy sportowe dla pracowników i właściciela; c) zdarzenie przyszłe: zakupu sprzętu do golfa (kije, torby, piłki, akcesoria), rowerów stacjonarnych i terenowych, sprzętu do siłowni (drążki, ciężary, zestawy do ćwiczeń), które będą dostępne dla pracowników i właściciela; d) zakupu usług rehabilitacyjno-rekreacyjnych, to jest: masaże i zabiegi dla zachowania zdrowia fizycznego i psychicznego, opłat za wstęp na obiekty sportowe i rekreacyjne, to jest : na basen, spa, pole golfowe, sale gimnastyczne. 5. Wszystkie koszty były i będą poniesione przez właściciela firmy. 6. Wszystkie wydatki są udokumentowane fakturami lub biletami wstępu. 7. Wszystkie wydatki służą zachowaniu zdrowia, poprawie koncentracji i samopoczucia, rozładowaniu stresów i napięć, czyli służą zachowaniu i zabezpieczeniu źródła przychodów, ponadto uprawianie golfa, siatkówki, piłki nożnej czy jazdy na rowerze przez właściciela służy utrzymaniu i nawiązaniu kolejnych relacji towarzyskich w celu utrzymania obecnych i pozyskania nowych klientów. 8. Dwa razy w tygodniu chodzi Pan na treningi piłki nożnej, gdzie utrzymuje Pan relacje z bieżącymi klientami i wśród uczestników zajęć udało Panu się pozyskać nowych klientów. Udział w rekreacyjnych zawodach golfowych (raz/dwa razy w tygodniu) pozwala na utrzymanie zdrowia (poprzez ruch na świeżym powietrzu przez ok. 4-6 godzin) oraz relaks i rozładowanie stresów i napięć. Ponadto wśród ludzi uprawiających sport jest wiele osób prowadzących działalność gospodarczą - dzięki takim kontaktom udało się Panu m.in. pozyskać jako klienta (...). Organizuje Pan też uprawianie golfa swoim pracownikom, którzy ze względu na stresującą pracę (praca z dokumentami, przy komputerze) również dobrze reagują na wszelkie formy aktywności ruchowej, w tym golfowej. Dzięki udziałowi w amatorskich turniejach (...) reklamuje Pan swoje biuro w okolicznych powiatach, dzięki temu udało mi się pozyskać nowych klientów. Dzięki temu, że zakupił Pan do firmy sprzęt do ćwiczeń mogą Państwo (Pan i Pana pracownicy) w trakcie pracy robić krótkie przerwy na tzw. gimnastykę, czyli mogą Państwo pojeździć chwilę na rowerze, poćwiczyć z piłkami, taśmami gumowymi, czy ze sprzętem typu sprężyny, drążki, ciężarki, dzięki czemu poprawiają Pan i Pana pracownicy stan państwa mięśni i stawów oraz oczyszczają Państwo umysł ze stresów i napięć, co służy utrzymaniu i zachowaniu źródła przychodów. Wyżej wymienione wydatki zostały poniesione i zaliczone do kup: - pistolet do masażu (zakup 5 lutego 2024 r., cena (...)zł), taśmy do ćwiczeń (6 marca 2024 r. za (...) zł), piłki (24 kwietnia 2024 r. za (...) zł). Wszystkie zakupy udokumentowane są fakturami VAT; - bilety wstępu na mecze siatkówki i koszykówki lokalnych drużyn (w (...) 2024 r., w (...) 2024 r.); - bilety wstępu na koncerty (filharmonia, estrada) (...) 2024 r. – (...) ; - do teatru: (...) w (...) października 2024 r.– zakupy udokumentowane biletami wstępu; Zdarzenia przyszłe: zamierza Pan kupić bilety na imprezy kulturalno-estradowe i sportowe dla pracowników i właściciela firmy - średnio 2 razy w miesiącu, w zależności od możliwości finansowych firmy oraz kalendarza imprez. Pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 27 marca 2025 r.) 1. Czy wydatki poniesione na zakup sprzętu sportowego i rekreacyjnego, wymienionego w pkt 4a i 4c stanowią koszty uzyskania przychodu? 2. Czy wydatki na zakup biletów na imprezy kulturalno-estradowe i sportowe (wymienione w pkt 4b) stanowią koszty uzyskania przychodu? 3. Czy wydatki na zakup usług rehabilitacyjno-rekreacyjnych (masaże, zabiegi rehabilitacyjne, spa) stanowią koszty uzyskania przychodu? 4. Czy opłaty za wstęp do obiektów sportowych (pole golfowe, sala gimnastyczna, boiska, basen) stanowią koszty uzyskania przychodu? Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku z 27 marca 2025 r.) Uważa Pan, że wydatki poniesione na: 1. zakup sprzętu sportowo-rekreacyjnego (stan faktyczny i stan przyszły) stanowią koszt uzyskania przychodu; 2. wydatki na zakup usług rekreacyjno-rehabilitacyjnych (stan faktyczny i stan przyszły) stanowią koszt uzyskania przychodu - zabezpieczenie źródła przychodu; 3. wydatki na udział w imprezach kulturalno-estradowych i sportowych (stan faktyczny i zdarzenie przyszłe ) stanowią koszty uzyskania przychodu - zabezpieczenie źródła przychodu; 4. opłaty za wstęp na obiekty sportowe stan przyszły - (pole golfowe, boiska, sala gimnastyczna, basen) stanowią koszt uzyskania przychodu. W podobnej sprawie, Dyrektor wydał interpretację dotyczącą wydatków na fizjoterapię (interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14 lutego 2023 r., nr 0111-KDIB1- 3.4010.870.2022.2.ZK.).
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.): Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, dlatego przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. W takim ujęciu kosztami tymi są zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas, gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty. Jednak, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Ustawodawca wiąże bowiem koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodów, ewentualnie zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Podkreślam, że o tym co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów nie tyle co z działalnością gospodarczą, ale przede wszystkim okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii. W złożonej rzeczywistości życia gospodarczego istnieje obiektywna i zasadnicza trudność w precyzyjnym wyznaczeniu linii rozgraniczającej poszczególne przejawy aktywności gospodarczej, wykazywanej przez przedsiębiorców. Chodzi tu o ich podstawową działalność (produkcję, handel, usługi) i towarzyszące tej działalności przedsięwzięcia o charakterze marketingowym, promocyjnym, reklamowym, reprezentacyjnym - dotyczące sprzedaży towarów i usług oraz relacji z aktualnymi i potencjalnymi kontrahentami. Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 ww. ustawy i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednak ciężar wykazania owego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien, w myśl powołanego na wstępie przepisu, spełniać łącznie następujące warunki: · pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu, · nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, enumeratywnie wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, · być właściwie udokumentowany. Dokonując powyższej kwalifikacji należy mieć na uwadze negatywny katalog kosztów zawarty w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W myśl przepisu art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Jednocześnie podkreślam, że nie każdy wydatek, choćby jego poniesienie – z punktu widzenia podatnika – posiadało racjonalne i ekonomiczne uzasadnienie, może stanowić koszt uzyskania przychodów w działalności gospodarczej. Prowadząc działalność gospodarczą podatnik ponosi szereg wydatków, zarówno takich, których poniesienie w sposób bezpośredni związane jest z działaniami firmy (np. zakup towarów i usług mających na celu zabezpieczenie podstawowej działalności), jak również i takich, których cechy – po przedstawieniu odpowiedniej argumentacji – uzasadniałyby ich związek z potencjalnym uzyskaniem przychodów, utrzymaniem źródła przychodów, bądź jego zabezpieczeniem. Jak wskazano w wyroku NSA z 17 stycznia 2017 r., sygn. akt II FSK 3813/14, wydatek należy oceniać mając na uwadze racjonalność określonego działania dla osiągnięcia przychodu. Poniesienie wydatku musi zatem być powiązane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, ukierunkowaną na uzyskanie przychodów. Kosztowa kwalifikacja konkretnego wydatku u konkretnego podatnika musi więc uwzględniać charakter i profil prowadzonej działalności gospodarczej oraz ekonomiczną racjonalność poniesionego wydatku. Kryterium celowości nie wyznacza w sposobu ostry granicy pozwalającej odróżnić wydatki, które można uznać za koszy uzyskania przychodów, od tych które już nimi nie są. Niemniej jednak kryterium to nie może służyć rekomendowaniu otwartego ciągu zdarzeń, tworząc w ten sposób niekończący się związek skutkowo-przyczynowy (patrz wyrok NSA z 8 sierpnia 2017 r., sygn. akt II FSK 1859/15) Podkreślam również, że aby wydatki mogły stanowić koszt uzyskania przychodu prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, muszą być poniesione wyłącznie na potrzeby wykonywanej działalności gospodarczej. Oznacza to, że wydatki nie mogą mieć charakteru osobistego, bowiem wydatki osobiste nie mają na celu uzyskania przychodu z działalności gospodarczej, czy też zachowania lub zabezpieczenia tego źródła przychodu. W konsekwencji wydatki ponoszone w celach prywatnych (osobistych) nie mogą stanowić kosztu uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. W opisie sprawy wskazał Pan, że: · prowadzi Pan działalność gospodarczą (biuro rachunkowe) i zatrudnia Pan ok. 4/5 pracowników; · zakupił Pan sprzęt do ćwiczeń, w tym taśmy gumowe, piłki, części do rowerów, masażer na baterię. Sprzęt ten jest dostępny dla Pana i Pana pracowników w biurze. Wydatki poniesione na te sprzęty zaliczył Pan do kosztów uzyskania przychodów; · ma Pan zamiar dokonać zakupu sprzętu do golfa (kije, torby, piłki, akcesoria), rowerów stacjonarnych i terenowych, sprzętu do siłowni (drążki, ciężary, zestawy do ćwiczeń). Sprzęt ten będzie dostępny dla Pana i Pana pracowników w biurze; · zakupił Pan bilety wstępu na mecze siatkówki i koszykówki lokalnych drużyn (w (...) 2024 r., w (...) 2024 r.) – zakupy udokumentowane biletami wstępu. Bilety wykorzystał Pan i raz pracownik; · zakupił Pan bilety wstępu na koncerty (filharmonia, estrada) (...) 2024 r. – (...); do teatru: spektakl (...) w (...) października 2024 r., skorzystał z nich Pan; · ma Pan również zamiar ponieść wydatki na zakup biletów na imprezy kulturalno- estradowe i sportowe dla Pana oraz Pana pracowników oraz wydatki na zakup usług rehabilitacyjno-rekreacyjnych (masaże, zabiegi rehabilitacyjne, spa); · ponosi Pan także wydatki na opłaty za wstęp do obiektów sportowych (pole golfowe, sala gimnastyczna, boiska, basen. Wyjaśnił Pan, że dwa razy w tygodniu chodzi Pan na treningi piłki nożnej, bierze Pan udział w rekreacyjnych zawodach golfowych dwa razy w tygodniu, organizuje Pan też uprawianie golfa swoim pracownikom oraz bierze Pan udział w amatorskich turniejach siatkówki. Podał Pan, że wszystkie wydatki zostały i zostaną poniesione przez Pana oraz są i będą udokumentowane fakturą VAT lub biletem wstępu. Dodatkowo podkreślił Pan, że uprawianie golfa, siatkówki, piłki nożnej, czy jazdy na rowerze przez Pana służą utrzymaniu i nawiązaniu kolejnych relacji towarzyskich w celu utrzymania obecnych i pozyskania nowych klientów. Wyjaśnił Pan, że wszystkie wymienione we wniosku wydatki służą zachowaniu zdrowia, poprawie koncentracji i samopoczucia, rozładowaniu stresów i napięć, czyli służą zachowaniu i zabezpieczeniu źródła przychodów. Co więcej odnośnie gry w golfa wyjaśnił Pan, że Pana udział w grach w golfa służy budowaniu pozytywnego wizerunku Pana firmy. Wątpliwości Pana sprowadzają się do ustalenia, czy ww. wydatki, które Pan poniósł i poniesie na rzecz Pana pracowników oraz samego siebie może Pan zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w Pana działalności. W zakresie wydatków na Pana pracowników wyjaśniam co następuję. Zgodnie z art. 22 ust. 6ba ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 6, oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy, z zastrzeżeniem ust. 6bc, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony. W przypadku uchybienia temu terminowi do należności tych stosuje się art. 23 ust. 1 pkt 55. W myśl natomiast art. 12 ust. 1 tej ustawy: Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Podkreślam, że wydatki pracownicze, bez względu na to czy stanowią dla pracownika przychód czy też nie - co do zasady - zaliczane są do kosztów podatkowych, jednak tylko te wydatki, które wykazują związek z uzyskanym przychodem lub zachowaniem (zabezpieczeniem) źródła przychodów. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenie zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników, zwrot kosztów podróży służbowych, zakwaterowania, ale mogą obejmować również inne wydatki ponoszone na rzecz pracowników. Skoro zatem wydatki, które Pan poniósł dla pracowników oraz które będzie Pan ponosił dla pracowników, tj.: · zakup sprzętu do ćwiczeń, w tym taśmy gumowe, piłki, części do rowerów, masażer na baterię – stan faktyczny; · zakup sprzętu do golfa (kije, torby, piłki, akcesoria), rowerów stacjonarnych i terenowych, sprzętu do siłowni (drążki, ciężary, zestawy do ćwiczeń) – zdarzenie przyszłe; · bilet na mecz dla pracownika – stan faktyczny; · zakup biletów na imprezy kulturalno-estradowe i sportowe oraz wydatki na zakup usług rehabilitacyjno-rekreacyjnych (masaże, zabiegi rehabilitacyjne, spa) – zdarzenie przyszłe; · wydatki na opłaty za wstęp do obiektów sportowych (pole golfowe, sala gimnastyczna, boiska, basen – zdarzenie przyszłe – jak sam wskazał Pan w opisie sprawy – służą zachowaniu zdrowia, poprawie koncentracji i samopoczucia, rozładowaniu stresów i napięć, czyli służą zachowaniu i zabezpieczeniu źródła przychodów to mogą zostać zaliczone przez Pana do kosztów uzyskania przychodów, o ile są/będą właściwie udokumentowane. Podkreślam jednak, że dotyczy to jedynie wydatków poniesionych na rzecz Pana pracowników. Jeśli zatem część wydatków poniesionych na zakup sprzętu sportowego i rekreacyjnego dot. zarówno Pana jak i Pana pracowników to może Pan zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej jedynie te wydatki, które zostały/zostaną poniesione dla Pana pracowników. Co więcej to na Panu, jako odnoszącemu korzyść z faktu zaliczenia wskazanych we wniosku wydatków do kosztów uzyskania przychodu, ciąży obowiązek wykazania w jakiej części wydatki te dotyczą Pana pracowników, a w jakiej Pana oraz obowiązek ich właściwego udokumentowania. W zakresie dokumentowania poniesionych wydatków wskazał Pan, że wszystkie wydatki zostały i zostaną poniesione przez Pana oraz są i będą udokumentowane fakturą VAT lub biletem wstępu. Dlatego też stwierdzam, że jedynie ww. wydatki, które są/będą udokumentowane fakturą VAT poniesione na rzecz Pana pracowników mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w Pana działalności. Natomiast ww. wydatki, które są/będą udokumentowane jedynie biletami wstępu nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w Pana działalności z uwagi na brak należytego udokumentowania poniesionych wydatków. W zakresie natomiast Pana drugiej wątpliwości, a mianowicie możliwości zaliczenia poniesionych wydatków na rzecz samego siebie do kosztów uzyskania przychodów wyjaśniam co następuję. W opisie sprawy wskazał Pan, że poniósł i poniesie Pan wydatki dla siebie na: · zakup sprzętu do ćwiczeń, w tym taśmy gumowe, piłki, części do rowerów, masażer na baterię – stan faktyczny. Korzysta Pan z niego wspólnie z pracownikami; · zakup sprzętu do golfa (kije, torby, piłki, akcesoria), rowerów stacjonarnych i terenowych, sprzętu do siłowni (drążki, ciężary, zestawy do ćwiczeń) – zdarzenie przyszłe. Będzie Pan korzystał z niego wspólnie z pracownikami; · zakup biletu wstępu na mecze siatkówki i koszykówki lokalnych drużyn – stan faktyczny; · zakup biletu wstępu na koncerty (filharmonia, estrada) oraz spektakl – stan faktyczny; · zakup biletów na imprezy kulturalno-estradowe i sportowe oraz wydatki na zakup usług rehabilitacyjno-rekreacyjnych (masaże, zabiegi rehabilitacyjne, spa) – zdarzenie przyszłe; · wydatki na opłaty za wstęp do obiektów sportowych (pole golfowe, sala gimnastyczna, boiska, basen – zdarzenie przyszłe. W doktrynie wskazuje się, że zwrot „w celu uzyskania przychodu” nie powinien być interpretowany zbyt szeroko. Możność uzyskania przychodu przez dokonanie danego wydatku powinna być oceniana z uwzględnieniem zasad doświadczenia życiowego i praktyki obrotu gospodarczego. Nie jest bowiem wykluczone, że dany wydatek teoretycznie może się przyczynić do uzyskania przychodu, niemniej jednak faktycznie jest on obojętny dla uzyskiwania przychodu. W praktyce występują bowiem sytuacje, w których podatnicy zaliczają do kosztów uzyskania przychodów wydatki, które przeznaczone są na realizację ich potrzeb osobistych, a ich możność przyczynienia się do powstania przychodu jest czysto teoretyczna (por. Bartosiewicz A., Kubacki R., PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych). Komentarz, Lex 2015 oraz wyroki: WSA we Wrocławiu z 17 października 2013 r., sygn. akt I SA/Wr 1291/13 i WSA w Gliwicach z 20 czerwca 2013 r., sygn. akt I SA/Gl 154/13). Z kolei w wyroku o sygn. akt II FSK 430/11 z 16 października 2012 r. NSA rozstrzygnął: Wydatek należy oceniać mając na uwadze racjonalność określonego działania dla osiągnięcia przychodu. Poniesienie wydatku musi zatem być powiązane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, ukierunkowaną na uzyskanie przychodów; wydatek powinien, przynajmniej potencjalnie, wpływać na wielkość uzyskiwanych lub spodziewanych przychodów z tej działalności. Kosztowa kwalifikacja konkretnego wydatku u konkretnego podatnika musi więc uwzględniać charakter i profil prowadzonej działalności gospodarczej oraz ekonomiczną racjonalność poniesionego wydatku. Trudno wskazać obiektywny wpływ w zakresie ww. kosztów poniesionych na rzecz Pana osoby na uzyskanie przez Pana przychodów z działalności związanej z prowadzeniem biura rachunkowego. Dlatego też wydatki te uznaję, że mają charakter osobisty. Są one bowiem zorientowane na Pana osobę. Służą poprawie Pana zdrowia fizycznego oraz psychicznego. Nie można tych wydatków uznać – bez wątpienia – za związane z Pana działalnością gospodarczą. Wskazał Pan bowiem wprost w opisie sprawy, że wydatki te służą zachowaniu zdrowia, poprawie koncentracji i samopoczucia, rozładowaniu stresów i napięć. Dlatego też, gdy celem poniesionych wydatków jest zachowanie obecnego stanu zdrowia lub jego polepszenie to trudno uzasadnić związek z uzyskanymi przychodami. Nie mogę również zgodzić się z Panem, że wydatki te służą zachowaniu i zabezpieczeniu źródła przychodów. Wydatki te nie stanowią również kosztów reklamy. Bez znaczenia pozostaje fakt, że podczas aktywności fizycznej pozyskał Pan klientów dla swojej firmy. Poniesione przez Pana wydatki na własną osobę są związane z poprawą Pana dobrostanu fizycznego i psychicznego. Są również wydatkami związanymi z ogólnie pojmowanym funkcjonowaniem Pana osoby w życiu społecznym. Każda osoba, niezależnie od tego jaki zawód wykonuje, może ponosić takiego typu wydatki. Co więcej, w zakresie wydatku poniesionego na grę w golfa to wskazał Pan, że Pana udział w grach w golfa służy budowaniu pozytywnego wizerunku Pana firmy. Jak już wcześniej wyjaśniłem, w myśl przepisu art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Ustawodawca nie zdefiniował pojęcia reprezentacji, reklamy oraz promocji, zatem przy wykładni powyższych pojęć, należy odnieść się do ich wykładni językowej. Reprezentacja odnosi się do dobrego reprezentowania firmy. W konsekwencji o reprezentacji należy mówić w odniesieniu do całokształtu działań mających na celu stworzenie i utrwalenie jak najkorzystniejszego wizerunku firmy na zewnątrz, to jest w relacji z kontrahentami (ich przedstawicielami), gośćmi i potencjalnymi klientami. Właściwy wizerunek to taki, który może sprawić, że kształtowany dzięki reprezentacji „obraz przedsiębiorcy” przełoży się na nabywanie jego produktów lub usług. Świadome kształtowanie więc właściwego wizerunku przez przedsiębiorcę ma na celu stworzenie o nim takiego wyobrażenia, które spowoduje pozytywne postrzeganie tegoż przedsiębiorcy przez osoby zewnętrzne, które z kolei będzie zachętą do podjęcia rozmów, współpracy, zakupów jego produktów czy usług. Reprezentacja dotyczy działań zmierzających do kształtowania, rozpowszechniania wizerunku podatnika jako podmiotu gospodarczego, natomiast reklama dotyczy działań zmierzających do kształtowania, rozpowszechniania wizerunku nie samego podatnika, lecz jego produktów (towarów i usług). Podnosi się także, że reklama polega na przedstawianiu towarów i usług oraz nakłanianiu do ich nabycia w sposób bezpośredni, zaś reprezentacja pośrednio promuje podmiot gospodarczy poprzez stworzenie dobrego wizerunku firmy (J. Marciniuk, Podatek dochodowy od osób prawnych, rok 2007, Komentarz, Wyd. C.H. Beck, Warszawa 2007, teza 438 do art. 16, s. 568). Z kolei reklama to działania podmiotu gospodarczego kształtującego popyt na dane towary, usługi lub markę, poprzez poszerzenie wiedzy o nich, zachwalanie, mające na celu skłonienie jak największej liczby potencjalnych klientów do zakupu towarów lub usług tego przedmiotu gospodarczego. Pojęcie „reklamy” należy rozumieć jako wszelkie celowe działania podatnika mające na celu rozpowszechnienie wiedzy o oferowanych przez niego produktach lub usługach, działania, których celem jest kształtowanie popytu, poprzez poszerzenie wiedzy przyszłych nabywców o towarach bądź usługach, ich cechach i przeznaczeniu, w celu zachęcenia do nabywania towarów, bądź usług od tego właśnie a nie innego podmiotu gospodarczego (B. Brzeziński, M. Kalinowski, Podatek dochodowy od osób prawnych, Komentarz, Warszawa 1997, s. 159; zob. też wyrok NSA z dnia 10 listopada 1999 r., sygn. akt I SA/Lu 1030/98, Lex nr 46935). Istotne zatem jest rozróżnienie między nakładami ukierunkowanymi na reprezentowanie firmy oraz budowanie jej prestiżu (reprezentacja), a wydatkami mającymi na celu zachęcanie potencjalnych klientów do nawiązania bądź utrzymania kontaktów z przedsiębiorcą oraz nabywania towarów lub usług danej firmy (reklama). Ocena charakteru wydatku możliwa jest na podstawie całokształtu działalności prowadzonej przez podatnika. Ocena ta powinna być dokonywana każdorazowo przez podatnika, który prowadząc działalność gospodarczą może najlepiej dokonać właściwej kwalifikacji danego wydatku pod kątem funkcji, jaką będzie spełniać w firmie. Podkreślam, że nie każdy wydatek, choćby jego poniesienie – z punktu widzenia podatnika – posiadało racjonalne i ekonomiczne uzasadnienie, może stanowić koszt uzyskania przychodów w działalności gospodarczej. Prowadząc działalność gospodarczą podatnik ponosi szereg wydatków, zarówno takich, których poniesienie w sposób bezpośredni związane jest z działaniami firmy (np. zakup towarów i usług mających na celu zabezpieczenie podstawowej działalności), jak również i takich, których cechy – po przedstawieniu odpowiedniej argumentacji – uzasadniałyby ich związek z potencjalnym uzyskaniem przychodów, utrzymaniem źródła przychodów, bądź jego zabezpieczeniem. Jak już wcześniej wyjaśniłem, aby wydatki mogły stanowić koszt uzyskania przychodu prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, muszą być poniesione wyłącznie na potrzeby wykonywanej działalności gospodarczej. Oznacza to, że wydatki nie mogą mieć charakteru osobistego, bowiem wydatki osobiste nie mają na celu uzyskania przychodu z działalności gospodarczej, czy też zachowania lub zabezpieczenia tego źródła przychodu. W konsekwencji wydatki ponoszone w celach prywatnych (osobistych) nie mogą stanowić kosztu uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. Dlatego też wydatek na grę w golfa ma na celu budowanie pozytywnego wizerunku Pana firmy. Tym samym wydatki na grę przez Pana w golfa stanowią wydatek o charakterze reprezentacyjnym, który na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlega wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów. Mając na uwadze powyższe stwierdzam, że wydatki poniesione na rzecz Pana osoby nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych w wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez Pana. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili