0115-KDIT2.4011.88.2025.2.MM

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 lutego 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie pismem z 11 marca 2025 r. (wpływ 18 marca 2025 r.) oraz z 4 kwietnia 2025 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

W latach 2019-2022 pracował Pan oraz był Pan rezydentem podatkowym Szwajcarii i podlegał tam Pan obowiązkowemu systemowi ubezpieczeń społecznych, w tym składkom na II filar emerytalny (X). X to obowiązkowe pracownicze programy emerytalne, gdzie pracodawca potrąca składki bezpośrednio z wynagrodzenia pracownika. Środki te podlegały comiesięcznemu opodatkowaniu. Po zakończeniu pracy w Szwajcarii, zgodnie z lokalnymi obowiązującymi przepisami Pana zgromadzone środki emerytalne zostały przeniesione na tzw. C w banku B. Na podstawie przepisów szwajcarskich może Pan dokonać wcześniejszej wypłaty tych środków wyłącznie w określonych przypadkach, takich jak zakup lub spłata kredytu hipotecznego na własne cele mieszkaniowe, pod rygorem niesprzedawalności tejże nieruchomości. Po konsultacji z bankami A oraz B, ustalono, że środki powinny zostać przelane bezpośrednio na rachunek kredytowy w Polsce, poprzez rachunek transferowy. Środki nie zostaną przelane w żaden sposób na Pana indywidualny rachunek oszczędnościowo- rozliczeniowy. Wypłata środków podlega dodatkowemu opodatkowaniu u źródła w Szwajcarii w wysokości ok. 3%, co wynika z regulacji dotyczących opodatkowania wypłat z funduszy emerytalnych w tym kraju.

Zgodnie z przepisami szwajcarskimi, jednym z warunków wypłaty środków jest potwierdzenie, że nieruchomość służy jako stałe miejsce zamieszkania ubezpieczonego i jest zameldowany pod wskazaną nieruchomością oraz nakłada na wypłacającego obowiązek wpisu o zakazie sprzedaży w księdze wieczystej (tzw. selling restriction) na ww. nieruchomości, co oznacza, że nieruchomość nie może być sprzedana bez zgody C B lub funduszu emerytalnego, pod rygorem zwrotu całości środków. Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego Planowana wypłata środków z B C nastąpi w 2025 r. W dacie wypłaty środków będzie posiadał Pan miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce, co oznacza, że będzie Pan polskim rezydentem podatkowym i będzie podlegał Pan nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Środki zgromadzone na B C pochodzą z II filaru (X/Y) szwajcarskiego systemu emerytalnego. Program ten jest obowiązkowym pracowniczym programem emerytalnym, który działa na podstawie szwajcarskich przepisów dotyczących ubezpieczeń społecznych, w szczególności Ustawy Federalnej o Zawodowych Ubezpieczeniach Emerytalnych, Rentowych i Inwalidzkich (X). Zgodnie z tymi przepisami art. 30 X, wypłata środków z II filaru jest możliwa na własne cele mieszkaniowe jako zabezpieczenie emerytalne. Wspominane przepisy dopuszczają również wypłatę tych środków w celu pokrycia zobowiązań spłaty hipoteki na własne cele mieszkaniowe. Z tego prawa chce Pan skorzystać. Wypłata ww. środków będzie związana wyłącznie ze spłatą kredytu hipotecznego zaciągniętego na własne cele mieszkaniowe tj. nieruchomość mieszkalną położoną w Polsce, w której Pan mieszka. Środki zostaną bezpośrednio przekazane przez bank B na rachunek bankowy Pana kredytodawcy w A przez rachunek transferowy, co oznacza, że nie będą dostępne do swobodnej dyspozycji. Wypłata środków nie jest związana z osiągnięciem wieku emerytalnego ani wcześniejszym przejściem na emeryturę. Podstawą prawną tej wypłaty są szwajcarskie przepisy art. 30 X, które dopuszczają wcześniejsze wycofanie środków z II filaru m.in. na cele mieszkaniowe (w tym spłatę kredytu hipotecznego), które mają służyć jako zabezpieczenia emerytalne. Zgodnie z tymi przepisami, kredyt hipoteczny spłacany przy użyciu środków z II filaru nakłada ograniczenie dotyczące zbycia nieruchomości (tzw. "selling restriction"). Oznacza to, że nieruchomości nie będzie mógł Pan sprzedać, jako że będzie stanowić zabezpieczenie emerytalne. Ograniczenie to zostanie wpisane do księgi wieczystej nieruchomości i uniemożliwi Panu swobodne dysponowanie nią do momentu osiągnięcia wieku emerytalnego.

Pytanie

Czy w związku z przedstawionym stanem faktycznym, w stosunku do świadczenia wypłacanego z funduszu szwajcarskiego, przysługuje Panu prawo do skorzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 58 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych? Pana stanowisko w sprawie W Pana ocenie, zgodnie ze stanem faktycznym oraz obowiązującymi przepisami podlega Pan w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy), tzn. jest Pan rezydentem podatkowym w Polsce. Ponadto:

• Wskazany fundusz emerytalny jest pracowniczym programem emerytalnym utworzonym i działającym w oparciu o przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych. Wypłata tych środków na Pana konto pochodzi w całości ze środków zgromadzonych w tym funduszu; • Świadczenie wypłacane Panu spełnia cechy pracowniczego programu emerytalnego; • Wypłata następuje na podstawie przepisów szwajcarskich o pracowniczych programach emerytalnych X. Spełniony jest warunek dotyczący celu wypłaty tj. nadpłaty kredytu hipotecznego na własne cele mieszkaniowe jako zabezpieczenie emerytalne; • Są to oszczędności emerytalne, a nie dochód bieżący, • Środki te zostały opodatkowane w Szwajcarii (podatek u źródła) w trakcie Pana pracy w latach 2019-2022, • Nieruchomość zostaje objęta zakazem sprzedaży w księdze wieczystej pod nadzorem B C, co potwierdza ich specyficzny charakter; • Środki są przekazywane bezpośrednio na spłatę kredytu hipotecznego, poprzez transfer na odpowiedni rachunek transferowy, a następnie spłatę hipoteki, a nie do swobodnej dyspozycji podatnika. Jednocześnie wskazuje Pan na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 19 grudnia 2023 r. sygn. 0112-KDIL2-1.411.754.2023.2.KP, gdzie wskazano, powołując się na tożsame przepisy, że zamiarem ustawodawcy było, aby określone wypłaty dotyczyły świadczeń, które realizują cel programu emerytalnego. Zwolnienie obejmuje świadczenia emerytalne, które realizują cel programu emerytalnego, tj. zabezpieczenie źródła utrzymania osobie otrzymującej wypłatę po przejściu na emeryturę, co w Pana przypadku jest potwierdzone i ograniczone w księdze wieczystej poprzez zakaz sprzedaży nieruchomości przed osiągnięciem wieku emerytalnego („selling restriction"). Dodatkowo powołuje się Pan na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 2 lutego 2025 r. sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.743.2024.2.NM, w której w podobnym przypadku, stanowisko wnioskodawcy uznane zostało za prawidłowe. Biorąc pod uwagę powyższe, w Pana ocenie, świadczenie emerytalne wypłacane w ramach pracowniczego programu emerytalnego na podstawie prawa szwajcarskiego, podlega opodatkowaniu wyłącznie w Rzeczypospolitej Polskiej i tutaj będzie zwolnione od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie przepisu art. 21 ust. 1 pkt 58.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r., poz. 163 ze zm.): Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). W myśl art. 3 ust. 1a tej ustawy: Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która: 1) posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. Natomiast stosownie do art. 3 ust. 2a ww. ustawy: Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy). W świetle art. 4a wyżej cytowanej ustawy: Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Z opisu zdarzenia wynika w szczególności, że w latach 2019-2022 pracował Pan oraz był Pan rezydentem podatkowym Szwajcarii i podlegał tam Pan obowiązkowemu systemowi ubezpieczeń społecznych, w tym składkom na II filar emerytalny (X). X to obowiązkowe pracownicze programy emerytalne, gdzie pracodawca potrąca składki bezpośrednio z wynagrodzenia pracownika. Środki te podlegały comiesięcznemu opodatkowaniu. Po zakończeniu pracy w Szwajcarii, zgodnie z lokalnymi obowiązującymi przepisami Pana zgromadzone środki emerytalne zostały przeniesione na tzw. C w banku B. Na podstawie przepisów szwajcarskich może Pan dokonać wcześniejszej wypłaty tych środków wyłącznie w określonych przypadkach, takich jak zakup lub spłata kredytu hipotecznego na własne cele mieszkaniowe, pod rygorem niesprzedawalności tejże nieruchomości. Planowana wypłata środków z B C nastąpi w 2025 r. W dacie wypłaty środków będzie posiadał Pan miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce, co oznacza, że będzie Pan polskim rezydentem podatkowym i będzie podlegał Pan nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Środki zgromadzone na B C pochodzą z II filaru (X/Y) szwajcarskiego systemu emerytalnego. Program ten jest obowiązkowym pracowniczym programem emerytalnym, który działa na podstawie szwajcarskich przepisów dotyczących ubezpieczeń społecznych, w szczególności Ustawy Federalnej o Zawodowych Ubezpieczeniach Emerytalnych, Rentowych i Inwalidzkich (X). Zgodnie z tymi przepisami art. 30 X, wypłata środków z II filaru jest możliwa na własne cele mieszkaniowe jako zabezpieczenie emerytalne. Wspominane przepisy dopuszczają również wypłatę tych środków w celu pokrycia zobowiązań spłaty hipoteki na własne cele mieszkaniowe. Z tego prawa chce Pan skorzystać. Wypłata ww. środków będzie związana wyłącznie ze spłatą kredytu hipotecznego zaciągniętego na własne cele mieszkaniowe tj. nieruchomość mieszkalną położoną w Polsce, w której Pan mieszka. Środki zostaną bezpośrednio przekazane przez bank B na rachunek bankowy Pana kredytodawcy w A przez rachunek transferowy, co oznacza, że nie będą dostępne do swobodnej dyspozycji. Wypłata środków nie jest związana z osiągnięciem wieku emerytalnego ani wcześniejszym przejściem na emeryturę. Podstawą prawną tej wypłaty są szwajcarskie przepisy art. 30 X, które dopuszczają wcześniejsze wycofanie środków z II filaru m.in. na cele mieszkaniowe (w tym spłatę kredytu hipotecznego), które mają służyć jako zabezpieczenia emerytalne. Zgodnie z tymi przepisami, kredyt hipoteczny spłacany przy użyciu środków z II filaru nakłada ograniczenie dotyczące zbycia nieruchomości (tzw. "selling restriction"). Oznacza to, że nieruchomości nie będzie mógł Pan sprzedać, jako że będzie stanowić zabezpieczenie emerytalne. Ograniczenie to zostanie wpisane do księgi wieczystej nieruchomości i uniemożliwi Panu swobodne dysponowanie nią do momentu osiągnięcia wieku emerytalnego. W przedstawionej sytuacji znajdują więc zastosowanie uregulowania Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Bernie dnia 2 września 1991 r. (Dz. U. z 1993 r. Nr 22 poz. 92 ze zm., dalej konwencja polsko-szwajcarska) Stosownie do art. 18 ust. 1 ww. konwencji: Z uwzględnieniem postanowień artykułu 19 ustęp 2 emerytury i inne podobne wynagrodzenia z tytułu poprzedniej pracy najemnej, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie. Zgodnie natomiast z art. 21 ust. 1 konwencji polsko-szwajcarskiej: Części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, skąd one pochodzą, które nie są objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej konwencji, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie. W pierwszej kolejności – odnosząc się do opodatkowania wypłaty środków, które Pan otrzyma zgromadzonych w ramach tzw. drugiego filaru emerytalnego w Szwajcarii wyjaśnić należy, że oceniając czy świadczenia te podlegają opodatkowaniu stosownie do art. 18 ust. 1 lub art. 21 ust. 1 ww. konwencji należy odnieść się do wskazówek zawartych w Komentarzu do Modelowej Konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku OECD. Zawierane przez Polskę umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania są bowiem wzorowane na Modelowej Konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku OECD, zatem interpretacja ich postanowień powinna uwzględniać ustalenia przyjęte na szczeblu OECD, znajdujące wyraz w wypracowanym przez państwa członkowskie tej organizacji, w tym również Polskę, Komentarzu do Modelowej Konwencji (MK). Ww. konwencja polsko-szwajcarska nie definiuje co należy rozumieć przez określenie „emerytury i inne podobne wynagrodzenia”. Zgodnie z Komentarzem do art. 18 Konwencji Modelowej OECD rodzaje wypłat objętych tym artykułem obejmują nie tylko emerytury wypłacane bezpośrednio byłym pracownikom najemnym, lecz również innym beneficjentom (...) oraz inne podobne świadczenia, np. renty starcze z tytułu dawnego zatrudnienia. Różne wypłaty mogą być dokonywane na rzecz pracownika po ustaniu jego zatrudnienia. Kwestię, czy takie wypłaty są objęte art. 18 można ocenić w zależności od ich istoty, z uwzględnieniem faktów i okoliczności, w których są dokonywane. O ile określenie „emerytura” w ramach zwykłego znaczenia tego słowa obejmuje tylko okresowe wypłaty, o tyle sformułowanie „inne podobne świadczenia” jest dość szerokie, aby objąć wypłaty nieokresowe. Na przykład wypłata ryczałtowa w miejsce wypłat okresowych dokonana w momencie ustania zatrudnienia może wchodzić w zakres stosowania tego artykułu. Czy konkretną wypłatę należy uważać za inne świadczenie podobne do emerytury zależy od konkretnych okoliczności. Na przykład jeżeli wykaże się, że powodem wypłaty ryczałtowej jest przeliczenie emerytury lub rekompensata za zmniejszoną emeryturę, wówczas daną wypłatę można określić jako „inne podobne świadczenie” objęte artykułem 18 Konwencji Modelowej. Mogłoby to mieć miejsce na przykład wówczas, gdyby osoba miała możliwość wyboru w momencie przejścia na emeryturę między wypłacaniem emerytury a kwotą ryczałtową obliczoną w powiązaniu z ogólną kwotą składek lub kwotą emerytury, do której osoba byłaby uprawniona według obowiązujących zasad w zakresie systemu emerytalnego. Ważnym czynnikiem jest źródło wypłat. Inne czynniki, które mogą pomóc w ustaleniu, czy wypłata lub seria wypłat jest objęta artykułem 18, są zwłaszcza następujące: czy wypłata jest dokonana w czasie, czy po ustaniu zatrudnienia uprawniającego do wypłaty, czy odbiorca w dalszym ciągu pracuje, czy odbiorca osiągnął normalny wiek emerytalny właściwy dla danego zawodu; jaka jest sytuacja innych osób mających prawo do takiego samego rodzaju wypłaty ryczałtowej i czy odbiorca może korzystać jednocześnie z innych świadczeń emerytalnych. Zwrot składek emerytalnych (na przykład po czasowym zatrudnieniu) nie stanowi „innego podobnego świadczenia” w rozumieniu artykułu 18 Konwencji Modelowej. Termin „emerytury i podobne świadczenia” oznacza wynagrodzenie, które jest wypłacane po przejściu na emeryturę i które w pierwszej kolejności, aczkolwiek nie wyłącznie, ma na celu zabezpieczenie źródła utrzymania osobie je otrzymującej (Klaus Vogel on Double Taxation Convention A commentary to the OECD-, UN-, US Model Conventions for the Avoidance of Double Taxation on Income and Capital With Particular Reference to German Treaty Practice, Third Edition, Kluwer Law International, str. 1006, Nb 11 oraz str. 1008, Nb 14). Biorąc zatem pod uwagę przedstawione okoliczności, w szczególności zaś fakt, że wypłaty środków zebranych w szwajcarskim funduszu emerytalnym nie zostały dokonane ani w związku z osiągnięciem przez Pana wieku emerytalnego ani też w związku z wcześniejszym przejściem na emeryturę - stwierdzić należy, że wypłaty te podlegają opodatkowaniu na podstawie art. 21 ust. 1 konwencji polsko-szwajcarskiej, tj. tylko w miejscu zamieszkania czyli w Polsce. W konsekwencji do opodatkowania ww. świadczeń zastosowanie znajdują przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy: Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy: Źródłami przychodów są inne źródła. Na podstawie art. 20 ust. 1 ww. ustawy: Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17. Użyte w ww. przepisie sformułowanie „w szczególności”, świadczy o tym, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter przykładowy i otwarty, zatem do tej kategorii należy zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy. W związku z tym, każde świadczenie mające realną korzyść finansową, o ile nie stanowi konkretnej kategorii przychodu zaliczanego do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ww. ustawy, jest dla świadczeniobiorcy przychodem z innych źródeł. Jednakże na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 58 ustawy: Wolne od podatku dochodowego są wypłaty: a) transferowe środków zgromadzonych w ramach pracowniczego programu emerytalnego do innego pracowniczego programu emerytalnego lub na indywidualne konto emerytalne w rozumieniu przepisów o indywidualnych kontach emerytalnych, b) środków zgromadzonych w pracowniczym programie emerytalnym dokonane na rzecz uczestnika lub osób uprawnionych do tych środków po śmierci uczestnika, c) środków zgromadzonych w grupowej formie ubezpieczenia na życie związanej z funduszem inwestycyjnym lub w innej formie grupowego gromadzenia środków na cele emerytalne dla pracowników - do pracowniczego programu emerytalnego, zgodnie z przepisami o pracowniczych programach emerytalnych – z zastrzeżeniem ust. 33; Stosownie do art. 21 ust. 33 ustawy: Przez pracownicze programy emerytalne rozumie się pracownicze programy emerytalne utworzone i działające w oparciu o przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych obowiązujące w państwach członkowskich Unii Europejskiej lub w innych państwach należących do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej. Na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 18 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o pracowniczych programach emerytalnych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 556): Użyte w ustawie określenie wypłata oznacza - dokonaną przez uczestnika lub osobę uprawnioną wypłatę gotówkową lub realizację przelewu środków zgromadzonych w ramach programu na wskazany przez uczestnika lub tę osobę rachunek bankowy - na warunkach określonych w umowie zakładowej, w przypadku spełnienia warunków określonych w ustawie. Warunki te określone są w art. 42 ust. 1 ww. ustawy, zgodnie z którym: Wypłata następuje: 1) na wniosek uczestnika po osiągnięciu przez niego wieku 60 lat; 2) na wniosek uczestnika po przedstawieniu przez niego decyzji o przyznaniu prawa do emerytury i po ukończeniu 55. roku życia; 3) w przypadku ukończenia przez uczestnika 70 lat, jeżeli wcześniej nie wystąpił z wnioskiem o wypłatę środków; 4) na wniosek osoby uprawnionej, w przypadku śmierci uczestnika. Z powyższego wynika, że zamiarem ustawodawcy było, aby określenie „wypłata” świadczeń, które realizują cel programu emerytalnego obejmowała m.in. zabezpieczenie źródła utrzymania osobie otrzymującej wypłatę po przejściu na emeryturę lub osobie uprawnionej, w przypadku śmierci uczestnika. W opisanym zdarzeniu uprawnienie do otrzymania ww. środków nie będzie związane z osiągnięciem przez Pana wieku emerytalnego lub z wcześniejszym przejściem na emeryturę lecz będzie związane wyłącznie ze spłatą kredytu hipotecznego zaciągniętego na własne cele mieszkaniowe tj. nieruchomość mieszkalną położoną w Polsce, w której Pan mieszka. Zatem stwierdzić należy, że wypłata ww. środków nie będzie objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b w zw. z art. 21 ust. 33 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wypłata ta nie będzie dotyczyła transferu środków do innego pracowniczego programu emerytalnego lub na indywidualne konto emerytalne jak również nie będzie dotyczyła środków zgromadzonych w grupowej formie ubezpieczenia na życie związanej z funduszem inwestycyjnym lub w innej formie grupowego gromadzenia środków na cele emerytalne dla pracowników wypłaconych do pracowniczego programu emerytalnego, zgodnie z przepisami o pracowniczych programach emerytalnych. Do otrzymanych wypłat nie ma więc również zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. a i c ustawy. W konsekwencji, opisane we wniosku wypłaty środków zgromadzonych w pracowniczym programie emerytalnym w Szwajcarii będą stanowiły dla Pana przychód z innych źródeł w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. W odniesieniu do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnej sprawie (oraz w oparciu inne zdarzenia – inne były powody wypłaty środków z ww. funduszy), a zatem nie mają one zastosowania, ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.