W dniu 7 lutego 2025 r. wpłynął wniosek Pani o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej możliwości odliczenia kosztów terapii synów w ramach ulgi rehabilitacyjnej. Pani synowie posiadają orzeczenia o niepełnosprawności i są objęci terapią grupową oraz psychologiczną. Pani chciałaby odliczyć wydatki na te terapie oraz na używanie samochodu do dowozu dzieci na terapie. Organ podatkowy potwierdził, że Pani stanowisko jest prawidłowe, a wydatki na terapie oraz na używanie samochodu mogą być odliczane w ramach ulgi rehabilitacyjnej. Organ pozytywnie rozstrzygnął zapytanie podatnika.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyłowe Szanowna Pani, stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
7 lutego 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwania – pismami z: 27 lutego 2025 r., 20 marca 2025 r., 21 marca 2025 r., 28 marca 2025 r. oraz 4 kwietnia 2025 r. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Pani wątpliwości dotyczą m.in. możliwości odliczenia kosztów związanych z terapią synów. Obaj synowie mają orzeczenie o niepełnosprawności z uwagi na (...). Obaj synowie są pod opieką dr (...) i od niej mają zalecenia terapii. Jest to terapia grupowa pomagająca (...). Chciałaby Pani w zeznaniu podatkowym za 2024 r. odliczyć od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej poniesione wydatki na terapie grupowe niepełnosprawnych synów, a także terapię psychologiczną starszego syna. Wydatki poniesione zostały (daty wykonania przelewów): 8 marca 2024 r., 26 marca 2024 r., 27 września 2024 r. i 31 października 2024 r. W 2024 r. uzyskiwała Pani dochody z tytułu umowy o pracę opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Dzieci w 2024 r. pozostawały na Pani utrzymaniu. Orzeczenie o niepełnosprawności syna A.A (bieżące) zostało wydane (...) 2024 r. przez Powiatowy Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w (...). Poprzednie orzeczenie wydał ten sam organ w 2020 r. (na okres do (...) 2027 r.) Orzeczenie o niepełnosprawności syna B.A zostało wydane dnia (...) 2021 r. przez ten sam organ, który wydawał orzeczenia dla syna A.A, na okres do (...) 2025 r. U obu synów wskazano iż niepełnosprawność datuje się od (...). Obaj synowie mają orzeczenie o niepełnosprawności z powodu (...). Dlatego terapie te mają sens i pomagają we wsparciu i „dostosowaniu” dzieci do życia w społeczeństwie. Posiada Pani faktury oraz rachunki wystawione na Panią jako nabywcę, natomiast w treści jest napisane „Zajęcia terapeutyczne....” i tu odpowiednio A.A lub B.A, lub zapis terapia psychologiczna A.A. Terapie synów nie zostały ani nie zostaną sfinansowane ze środków PFRON, ani innych funduszy. Wydatek na terapię syna A.A został częściowo zwrócony ze środków zgromadzonych na rachunku fundacji (...). Terapia syna B.A nie została ani nie zostanie sfinansowana z żadnych środków. Wydatki te nie zostaną również zaliczone do kosztów uzyskania przychodu ani zwrócone w jakiejkolwiek formie. Za lata, za które chce się Pani rozliczać jako osoba samotnie wychowująca dzieci będzie podlegała Pani obowiązkowi podatkowemu na terytorium RP. Obecnie uzyskuje Pani i będzie uzyskiwała w przyszłości dochody z tytułu umowy o pracę. Orzeczenie sądu o rozwodzie uprawomocniło się (...) 2024 r. Pani stan cywilny po rozwodzie nie uległ zmianie. Data urodzenia synów: A.A (...) 2008 r., B.A (...) 2015 r. W 2024 r. i w latach następnych Pani synowie będą na Pani utrzymaniu. Sąd przyznał opiekę nad dziećmi Pani, były mąż ma ograniczoną władzę rodzicielską wyłącznie do współdecydowania o wyjazdach dzieci za granicę na okres powyżej 1 miesiąca. Kontakty synów z ojcem nie są uregulowane. Świadczenie wychowawcze pobiera Pani w pełnej wysokości z uwagi na to, że dzieci przebywają z Panią. Obaj synowie otrzymują zasiłek pielęgnacyjny. Syn A.A uczęszcza do technikum, młodszy B. A uczęszcza do szkoły podstawowej.
W 2024 r. a także w latach następnych nie będzie Pani matką dla innych dzieci. Za lata, za które chce się Pani rozliczyć jako osoba samotnie wychowująca dzieci będzie Pani podlegać obowiązkowi podatkowemu na terenie RP. Dotyczy to 2024 r. i lat przyszłych. Ponosi Pani wydatki związane z używaniem samochodu w związku z niepełnosprawnością synów zarówno w 2024 r. jak również w latach następnych z uwagi na konieczność dowożenia dzieci na terapię oraz na wizyty lekarskie. Jest Pani właścicielem samochodu osobowego w rozumieniu art. 5a pkt 19a ustawy o podatku od osób fizycznych. Wydatki na używanie samochodu nie zostały sfinansowane ani nie zostaną sfinansowane w żadnej formie. Wydatki na używanie samochodu nie zostały/nie zostaną zwrócone w żadnej formie. W stosunku do Pani oraz do Pani synów nie będą miały zastosowania przepisy art. 30c (opodatkowanie dochodów z działalności gospodarczej, działów specjalnych produkcji rolnej podatkiem liniowym) lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym (z wyjątkiem przepisów dotyczących najmu prywatnego) – w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń oraz z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. Pani synowie w 2024 r. i kolejnych latach będą na Pani utrzymaniu, tj. nie uzyskali i nie będą uzyskiwać dochodów przekraczających dwunastokrotność renty socjalnej. Syn A.A w 2026 r. osiągnie pełnoletniość. W 2024 r. otrzymywał zasiłek pielęgnacyjny i do 2027 r. będzie otrzymywał zasiłek pielęgnacyjny zgodnie z decyzją GOPS. Uczęszcza do technikum i zgodnie z planem będzie uczęszczał do 2027 r. W 2024 r. nie osiągał i w kolejnych latach nie będzie osiągał dochodu przekraczającego dwunastokrotność renty socjalnej. W 2024 r. i w latach kolejnych samotnie sprawowała Pani, sprawuje i będzie sprawować opiekę nad synami. Spotkania syna A.A z ojcem nie odbywają się od lutego 2023 r. Natomiast młodszy syn B.A do lutego 2024 r. spotykał się regularnie co dwa tygodnie, natomiast od marca 2024 r. spotkania te są sporadyczne (odbyły się około 4 spotkania). Pytania 1. Czy faktury związane z terapią grupową lub psychologiczną synów może Pani odliczyć w ramach ulgi rehabilitacyjnej? 2. Czy w ramach tej ulgi może Pani odliczyć koszty związane z używaniem samochodu? – dowozi Pani synów na terapie samodzielnie samochodem. Jeśli tak, to w jakiej formie powinna Pani udokumentować te wydatki? 3. Czy może rozliczać się Pani jako osoba samotnie wychowująca dzieci? (od sierpnia 2023 r. nie mieszka Pani wspólnie z mężem, a od grudnia 2024 r. jest Pani już po rozwodzie ; 4. Czy w przyszłości jeśli będą wystawiane faktury z tytułu terapii synów również będzie mogła je Pani odliczać w ramach ulgi rehabilitacyjnej? Pani stanowisko w sprawie W Pani ocenie, faktury związane z terapią grupową oraz terapią psychologiczną indywidualną synów może Pani odliczyć w ramach ulgi rehabilitacyjnej z uwagi na to, że dla dzieci z (...) zajęcia te są formą rehabilitacji i przygotowania ich do życia w społeczeństwie i prawidłowego funkcjonowania. W związku z tym, że dowozi Pani dzieci na zajęcia terapeutyczne oraz na wizyty lekarskie własnym samochodem powinna mieć Pani możliwość odliczenia kosztów związanych z używaniem samochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej. Aby wyliczyć koszt związany z używaniem samochodu użyje Pani rozliczenia w formie kilometrówki - ilość kilometrów do miejsca terapii czy też do lekarza przemnożone przez średnią cenę paliwa z faktur/100 km. Z uwagi na fakt, iż od (...) 2024 r. jest Pani osobą rozwiedzioną, a od sierpnia 2023 r. dzieci mieszkają tylko z Panią może Pani rozliczyć się za 2024 r. i za kolejne lata, jeśli nic się nie zmieni, jako osoba samodzielnie wychowująca dzieci. Zarówno za 2024 r., jak i za kolejne lata będzie Pani mogła w ramach ulgi rehabilitacyjnej odliczać faktury z tytułu terapii synów.
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Z jego treści wynika, że: Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Zgodnie z art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Od dochodów jednego rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem, osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci: 1) małoletnie, 2) pełnoletnie, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną, 3) pełnoletnie do ukończenia 25. roku życia, uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe, obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej oraz w innym państwie - podatek może być określony zgodnie z ust. 4d na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym. Na podstawie art. 6 ust. 4d ww. ustawy: W przypadku, o którym mowa w ust. 4c, podatek jest określany w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, przy czym do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w niniejszej ustawie. Art. 6 ust. 4e omawianej ustawy, stanowi, że: Przepisu ust. 4c pkt 3 nie stosuje się, jeżeli dziecko, o którym mowa w tym przepisie, uzyskało w roku podatkowym: 1) dochody, z wyjątkiem renty rodzinnej, podlegające opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b lub 2) przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 i 152
- w łącznej wysokości przekraczającej dwunastokrotność kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz.U. z 2023 r. poz. 2194 oraz z 2024 r. poz. 1615), w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego. Stosownie do art. 6 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 4d, nie ma zastosowania do osoby, która wychowuje wspólnie z drugim rodzicem albo opiekunem prawnym co najmniej jedno dziecko, w tym również gdy dziecko jest pod opieką naprzemienną, w związku z którą obydwojgu rodzicom zostało ustalone świadczenie wychowawcze zgodnie z art. 5 ust. 2a ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz.U. z 2024 r. poz. 1576). W świetle art. 6 ust. 8 ww. ustawy: Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4d, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jednen z małżonków, osoba samotnie wychowująca dziecko lub jej dziecko: 1) stosuje przepisy: a) art. 30c lub b) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy - w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń; 2) podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów Uwzględniając cytowane uregulowania prawne wskazać należy, że przepis art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dzieci (panna, kawaler, wdowa, wdowiec, rozwódka, rozwodnik), jak również do tego, że osoba ta musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie. Przy czym ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje dla potrzeb jej wykładni i stosowania samotnego wychowywania, ani nie odsyła w tym zakresie do odrębnych regulacji. Dla ustalenia znaczenia „samotnie” oraz „wychowywać” należy zatem odwołać się w pierwszej kolejności do językowych reguł interpretacyjnych. Zgodnie z internetowym Słownikiem Języka Polskiego PWN „wychować — wychowywać” to: (1) «zapewnić dziecku opiekę i doprowadzić je do samodzielności», (2) «przygotować kogoś do pracy w jakiejś dziedzinie». Zatem, „wychowywać” w słownikowym rozumieniu oznacza: zapewniając byt doprowadzić do osiągnięcia pełnego rozwoju psychicznego i fizycznego. Wychowywanie polega na stałym troszczeniu się o byt materialny dziecka oraz o jego rozwój emocjonalny. Wychowanie dziecka można określić jako kształtowanie osobowości dziecka poprzez kształtowanie jego samodzielności, obowiązkowości, rozwijanie predyspozycji intelektualnych i umiejętności praktycznych, kształtowanie światopoglądu, systemu wartości oraz postaw emocjonalnych. Natomiast, „samotny” to: (1) «żyjący sam, bez rodziny, przyjaciół», (2) «znajdujący się w określonej sytuacji, w określonym czasie zupełnie sam», (3) «spędzany, odbywany w pojedynkę, bez towarzystwa», (4) «znajdujący się na odludziu». Przez osobę samotnie wychowującą dziecko, o której mowa w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy więc rozumieć osobę, która faktycznie w pojedynkę w pełni lub w przeważającej mierze wychowuje dziecko bez udziału drugiego rodzica w procesie wychowawczym, stale, na co dzień troszcząc się nie tylko o byt materialny ale także rozwój emocjonalny dziecka. W przypadku, gdy żadne z rodziców nie jest pozbawione władzy rodzicielskiej, rodzic który faktycznie w roku podatkowym dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim ciągłą opiekę, stale troszczy się o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka, ma prawo do przedmiotowej preferencji podatkowej. Nie jest przy tym konieczne, aby drugi z rodziców był całkowicie wyeliminowany z opieki i wychowania dziecka. W sytuacji, gdy dziecko zamieszkując wraz z jednym rodzicem, pozostaje pod jego stałą, codzienną opieką, a drugi rodzic jest zobowiązany do płacenia alimentów oraz zajmowania się dzieckiem doraźnie, status samotnego rodzica ma ten, przy którym dziecko zamieszkuje i który wykonuje wszystkie obowiązki, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój. Fakt utrzymywania kontaktów pomiędzy dzieckiem i drugim rodzicem, nie pozbawia pierwszego rodzica (przy którym dziecko mieszka) prawa do opodatkowania swoich dochodów na zasadach określonych w art. 6 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wyjaśnić należy, że aby móc skorzystać z omawianej preferencji podatkowej nie jest konieczne posiadanie statusu osoby samotnie wychowującej dziecko (określonej ww. przepisem) przez cały rok podatkowy. Wystarczające jest, aby taki stan zaistniał w ciągu roku, a nie trwał przez cały rok. Dodatkowo podkreślenia wymaga, że dla preferencyjnego opodatkowania dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2022 r. istotne znaczenie ma regulacja zawarta w treści art. 6 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z którego wynika, że nie ma ono zastosowania do osoby, która wychowuje wspólnie z drugim rodzicem albo opiekunem prawnym co najmniej jedno dziecko, w tym również gdy dziecko jest pod opieką naprzemienną, w związku z którą obydwojgu rodzicom zostało ustalone świadczenie wychowawcze zgodnie z art. 5 ust. 2a ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci. Zatem od 2022 r. osoba, która wspólnie z drugim rodzicem wychowuje co najmniej jedno dziecko, co przejawia się między innymi dzieleniem się wszelkimi obowiązkami związanymi z procesem wychowawczym dziecka, niezależnie od tego u kogo, pod czyją w danym momencie roku podatkowego opieką dziecko przebywa nie może skorzystać z rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko. Odnosząc przedstawione uregulowania prawne na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że spełniła Pani warunki określone w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W opisie zdarzenia wskazała Pani m.in., że orzeczenie sądu o rozwodzie uprawomocniło się (...) 2024 r. Pani stan cywilny po rozwodzie nie uległ zmianie. Sąd przyznał opiekę nad dziećmi Pani, były mąż ma ograniczoną władzę rodzicielską wyłącznie do współdecydowania o wyjazdach dzieci za granicę na okres powyżej 1 miesiąca. Kontakty synów z ojcem nie są uregulowane. Świadczenie wychowawcze pobiera Pani w pełnej wysokości z uwagi na to, że dzieci przebywają z Panią. Data urodzenia synów: A.A (...) 2008 r., B.A (...) 2015 r. W 2024 r. i w latach następnych Pani synowie będą na Pani utrzymaniu. W 2024 r. i w latach kolejnych samotnie sprawowała Pani, sprawuje i będzie sprawować opiekę nad synami. Spotkania syna A.A z ojcem nie odbywają się od lutego 2023 r. Natomiast syn B.A do lutego 2024 r. spotykał się z ojcem regularnie co dwa tygodnie, natomiast od marca 2024 r. spotkania te są sporadyczne (odbyły się około 4 spotkania). W konsekwencji za 2024 r. i za lata następne przysługuje Pani prawo rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko, tj. na zasadach określonych w art. 6 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przechodząc natomiast do kwestii odnoszących się do możliwości dokonywania odliczeń w ramach ulgi rehabilitacyjnej wskazać należy, że w myśl art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb, art. 30da-30dh, art. 30e- 30g i art. 30j-30p, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne. Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7, 7b-7g oraz 13a tego artykułu. Stosownie do art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na: 1) adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności; 2) przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności; 2a) zakup, naprawę lub najem wyrobów medycznych wymienionych w wykazie wyrobów medycznych określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 38 ust. 4 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych (Dz.U. z 2024 r. poz. 930) oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, z wyjątkiem pieluchomajtek, pieluch anatomicznych, chłonnych majtek, podkładów i wkładów anatomicznych; 3) zakup, naprawę lub najem indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, niewymienionych w wykazie, o którym mowa w pkt 2a, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego; 3a) pieluchomajtki, pieluchy anatomiczne, chłonne majtki, podkłady, wkłady anatomiczne, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2280 zł; 4) zakup wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności; 5) odpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym; 6) odpłatność za pobyt w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładzie opiekuńczo-leczniczym, zakładzie pielęgnacyjno- opiekuńczym; 6a) odpłatność za pobyt opiekuna osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I grupy inwalidztwa lub dzieci niepełnosprawnych do lat 16, przebywającego z osobą niepełnosprawną na turnusie rehabilitacyjnym, w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego lub zakładzie rehabilitacji leczniczej; 6b) odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne lub leczniczo-rehabilitacyjne; 7) opłacenie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2280 zł; 8) utrzymanie psa asystującego, o którym mowa w ustawie o rehabilitacji zawodowej, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2280 zł; 9) opiekę pielęgniarską w domu nad osobą niepełnosprawną w okresie przewlekłej choroby uniemożliwiającej poruszanie się oraz usługi opiekuńcze świadczone dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do I grupy inwalidztwa; 10) opłacenie tłumacza języka migowego; 11) kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych, które nie ukończyły 25. roku życia; 12) leki, o których mowa w ustawie z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (Dz.U. z 2024 r. poz. 686) - w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł, jeżeli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować stale lub czasowo te leki; 13) odpłatny przewóz: a) osoby niepełnosprawnej - karetką transportu sanitarnego, b) osoby niepełnosprawnej, zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa, oraz dzieci niepełnosprawnych do lat 16 - również innymi środkami transportu niż wymienione w lit. a; 14) używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną albo dziecko niepełnosprawne, które nie ukończyło 16. roku życia - w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł; 15) odpłatne przejazdy środkami transportu publicznego związane z pobytem: a) na turnusie rehabilitacyjnym, b) w zakładach, o których mowa w pkt 6, c) na koloniach i obozach dla dzieci i młodzieży, o których mowa w pkt 11, d) opiekuna osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I grupy inwalidztwa lub dzieci niepełnosprawnych do lat 16, przebywającego z osobą niepełnosprawną na turnusie rehabilitacyjnym lub w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, lub zakładzie rehabilitacji leczniczej. Zgodnie z art. 26 ust. 7 pkt 4 tej ustawy: Wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty - w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3. Stosownie do art. 26 ust. 7b tejże ustawy: Wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie. Zgodnie z art. 26 ust. 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek: 1) orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub 2) decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo 3) orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów. Z art. 26 ust. 7e ww. ustawy wynika, że: Przepisy ust. 7a-7d i 7g stosuje się odpowiednio do podatników, na których utrzymaniu w roku podatkowym pozostają następujące osoby niepełnosprawne: osoba będąca w stosunku do podatnika lub jego małżonka osobą zaliczoną do I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn lub dziecko obce przyjęte na wychowanie przez podatnika lub jego małżonka, pod warunkiem że uzyskane w roku podatkowym dochody tych osób niepełnosprawnych nie przekraczają dwunastokrotności kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej, w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego. Do dochodów, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie zalicza się alimentów na rzecz dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4c, z uwzględnieniem art. 6 ust. 4e, świadczenia uzupełniającego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 100a, dodatku energetycznego, o którym mowa w art. 5c ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, dodatku osłonowego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 2021 r. o dodatku osłonowym (Dz.U. z 2024 r. poz. 953), dodatku węglowego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 sierpnia 2022 r. o dodatku węglowym (Dz.U. z 2024 r. poz. 1207), dodatku dla gospodarstw domowych z tytułu wykorzystywania niektórych źródeł ciepła i dodatku dla niektórych podmiotów niebędących gospodarstwami domowymi z tytułu wykorzystywania niektórych źródeł ciepła, o których mowa w art. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 15 września 2022 r. o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw (Dz.U. z 2024 r. poz. 1509), dodatku elektrycznego, o którym mowa w art. 27 ustawy z dnia 7 października 2022 r. o szczególnych rozwiązaniach służących ochronie odbiorców energii elektrycznej w 2023 roku oraz w 2024 roku w związku z sytuacją na rynku energii elektrycznej (Dz.U. z 2024 r. poz. 1288 i 1831), refundacji kwoty odpowiadającej podatkowi VAT (podatek od towarów i usług), o której mowa w art. 18 ustawy z dnia 15 grudnia 2022 r. o szczególnej ochronie niektórych odbiorców paliw gazowych w 2023 r. oraz w 2024 r. w związku z sytuacją na rynku gazu (Dz.U. z 2024 r. poz. 303, 834, 859 i 1635), bonu energetycznego, o którym mowa w art. 2 ustawy z dnia 23 maja 2024 r. o bonie energetycznym oraz o zmianie niektórych ustaw w celu ograniczenia cen energii elektrycznej, gazu ziemnego i ciepła systemowego (Dz.U. poz. 859 i 1831), oraz przyznanych na podstawie odrębnych przepisów zasiłku pielęgnacyjnego, dodatkowego rocznego świadczenia pieniężnego dla emerytów i rencistów oraz kolejnego dodatkowego rocznego świadczenia pieniężnego dla emerytów i rencistów. Art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1837) stanowi, że do grupy I zalicza się: małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów. Zatem z ww. przepisu wynika, że dzieci – jako zstępni – są w stosunku do podatnika osobami zaliczanymi do I grupy podatkowej. W myśl art. 26 ust. 7f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do: 1) I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono: a) całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo aa) niezdolność do samodzielnej egzystencji, albo b) znaczny stopień niepełnosprawności; 2) II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono: a) całkowitą niezdolność do pracy albo b) umiarkowany stopień niepełnosprawności. Stosownie do art. 26 ust. 13a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c lub nie zostały odliczone odprzychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Warunkiem odliczenia wydatków na cele rehabilitacyjne stosownie do treści art. 26 ust. 7d analizowanej ustawy, jest zatem posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek: orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów. Z powołanych powyżej przepisów wynika, że prawo dokonywania odliczeń wydatków ponoszonych na cele rehabilitacyjne przysługuje podatnikowi będącemu osobą niepełnosprawną, jak i podatnikowi mającemu na utrzymaniu osoby niepełnosprawne, w tym będące jego dzieckiem, pod warunkiem, że dochody tej osoby – poza enumeratywnie wymienionymi w art. 26 ust. 7e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – nie przekroczyły dwunastokrotności kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej, w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego. Z opisu zdarzenia wynika w szczególności, że obaj Pani synowie mają orzeczenie o niepełnosprawności z uwagi na (...). Obaj synowie są pod opieką dr (...) i od niej mają zalecenia terapii. Jest to terapia grupowa pomagająca (...). Chciałaby Pani w zeznaniu podatkowym za 2024 r. odliczyć od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej poniesione wydatki na terapie grupowe niepełnosprawnych synów, a także terapię psychologiczną starszego syna. Wydatki poniesione zostały (daty wykonania przelewów): 8 marca 2024 r., 26 marca 2024 r., 27 września 2024 r. i 31 października 2024 r. Orzeczenie o niepełnosprawności syna A.A bieżące zostało wydane (...) 2024 r. przez Powiatowy Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w (...). Poprzednie orzeczenie wydał ten sam organ w 2020 r. (na okres do (...) 2027 r.). Orzeczenie o niepełnosprawności syna B.A wydane zostało dnia (...) 2021 r. przez ten sam organ, który wydawał orzeczenia syna A, na okres do (...) 2025 r. U obu synów wskazano iż niepełnosprawność datuje się od (...). Obaj synowie mają orzeczenie o niepełnosprawności z powodu (...) i otrzymują zasiłek pielęgnacyjny. Syn A.A uczęszcza do technikum, młodszy B.A uczęszcza do szkoły podstawowej. (...) to charakteryzuje się, m.in. (...). Posiada Pani faktury oraz rachunki wystawione na Panią jako nabywcę, natomiast w treści wpisane jest „Zajęcia terapeutyczne....” i tu odpowiednio A.A lub B.A, lub zapis terapia psychologiczna A.A. Terapie synów nie zostały ani nie zostaną sfinansowane ze środków PFRON ani innych funduszy. Wydatek na terapię syna A został częściowo zwrócony z środków zgromadzonych na rachunku fundacji (...). Terapia syna B nie została ani nie zostanie sfinansowana z żadnych środków. Wydatki te nie zostaną również zaliczone do kosztów uzyskania przychodu ani zwrócone w jakiejkolwiek formie. Pani synowie w 2024 r. i kolejnych latach będą na Pani utrzymaniu, tj. nie uzyskali i nie będą uzyskiwać dochodów przekraczających dwunastokrotność renty socjalnej. Syn A.A w 2026 r. osiągnie pełnoletniość. W 2024 r. otrzymywał zasiłek pielęgnacyjny i do 2027 r. będzie otrzymywał zasiłek pielęgnacyjny zgodnie z decyzją GOPS. W 2024 r. nie osiągał i w kolejnych latach nie będzie osiągał dochodu przekraczającego dwunastokrotność renty socjalnej. Skoro w 2024 r. i w latach następnych Pani niepełnosprawni synowie pozostawali/będą pozostawali na Pani utrzymaniu, to przysługuje Pani prawo dokonywania odliczeń wydatków, które poniosła/będzie Pani ponosiła na ich cele rehabilitacyjne, o ile spełnione zostały/zostaną pozostałe warunki wynikające w powołanych powyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W katalogu wydatków podlegających odliczeniu w ramach ulgi rehabilitacyjnej w art. 26 ust. 7a pkt 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienione zostały wydatki na odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne lub leczniczo-rehabilitacyjne. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji pojęcia „zabieg”, „rehabilitacja” oraz „rehabilitacja lecznicza”. Zatem koniecznym jest wyjaśnienie tych pojęć w oparciu o definicje encyklopedyczne oraz wydaną z zakresu rehabilitacji literaturę. Zgodnie z definicją tych pojęć zawartą w „Słowniku wyrazów obcych” (PWN, Warszawa 1991 r.) oraz „Encyklopedii” PWN, zabieg stanowi interwencję mającą na celu wywołanie określonego skutku, zwykle będącą środkiem zaradczym przeciwdziałającym czemuś (np. skutkom choroby); rehabilitacja jest to przywrócenie choremu sprawności fizycznej i psychicznej poprzez stosowanie odpowiednich zabiegów leczniczych; rehabilitacja lecznicza zaś to połączenie leczenia z postępowaniem usprawniającym, które obejmuje zabiegi fizykoterapeutyczne, wodolecznictwo, światłolecznictwo, elektrolecznictwo, mechanoterapię i kinezyterapię. Zatem w ramach ww. ulgi podatkowej mieszczą się z pewnością wydatki na zabiegi rehabilitacyjne i leczniczo-rehabilitacyjne zlecone przez lekarza poniesione przez osobę niepełnosprawną lub przez osobę mającą na utrzymaniu osobę niepełnosprawną, w tym również na terapie grupowe oraz na terapię psychologiczną, prowadzone przez specjalistów z tego zakresu, w których uczestniczy osoba niepełnosprawna. Wobec powyższego wydatki, które Pani poniosła w 2024 r. na terapię grupową niepełnosprawnych synów w (...) oraz wydatki na terapię psychologiczną starszego syna podlegają odliczeniu w zeznaniu podatkowym za 2024 r. Również w przyszłości, jeśli synowie będą na Pani utrzymaniu i będą posiadali aktualne orzeczenia o niepełnosprawności oraz faktury będą wystawiane (na Panią lub synów), to wydatki z tytułu ww. terapii będzie mogła Pani odliczać w ramach ulgi rehabilitacyjnej. W przypadku gdy wydatki na ww. terapie zostały/zostaną częściowo sfinansowane (dofinansowane) np. ze środków zgromadzonych na rachunku fundacji (...), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą, która zostanie Pani sfinansowana (dofinansowana). Art. 26 ust. 7a pkt 14 ustawy o podatku dochodowym daje natomiast możliwość odliczenia od dochodu wydatków poniesionych na używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby mającej na utrzymaniu osobę niepełnosprawną do kwoty nieprzekraczającej 2280 zł w roku podatkowym. Do limitu tego zalicza się nie tylko koszty zużytego paliwa, ale i koszty utrzymania samochodu takie jak koszty przeglądów technicznych, napraw, zakupu części czy obowiązkowego ubezpieczenia OC. Z brzmienia analizowanego przepisu art. 26 ust. 7a pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika natomiast wprost, iż wysokość odliczeń z ww. tytułu w odniesieniu do danego podatnika nie może przekroczyć w roku podatkowym kwoty 2280 zł. Określona w przepisie kwota 2280 zł jest więc maksymalną kwotą, która może być odliczona tytułem poniesienia ww. wydatków. Oznacza to, że osoba niepełnosprawna posiadająca na utrzymaniu inną osobę niepełnosprawną może odliczyć wydatki z tytułu używania samochodu do kwoty 2280 zł (osobie fizycznej przysługuje jeden limit z tytułu odliczenia wydatków związanych z używaniem samochodu osobowego, nawet jeżeli ma na utrzymaniu jedną, dwie czy więcej osób niepełnosprawnych i sama jest osobą niepełnosprawną). W przypadku wydatków poniesionych na używanie samochodu osobowego nie jest wymagane posiadanie dokumentów stwierdzających ich wysokość. Jednakże na żądanie organów podatkowych podatnik jest obowiązany przedstawić dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia. W kontekście przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dowodami tymi będą np. orzeczenie o niepełnosprawności oraz dowód rejestracyjny samochodu. Organ podatkowy weryfikujący zeznanie roczne w zakresie poprawności dokonanych odliczeń, ma również prawo domagać się od podatnika przedstawienia okoliczności związanych z poniesionymi wydatkami. Okolicznością tą może być również liczba przejechanych w danym roku kilometrów w związku z potrzebami osoby niepełnosprawnej. Jednak z żadnego przepisu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wynika, w jaki sposób należy dokonać wyliczenia przysługującej kwoty odliczenia. Mając na uwadze powyższe przepisy prawa oraz przedstawione we wniosku zdarzenie stwierdzić należy, że jako osoba mającą na utrzymaniu niepełnosprawnych synów – na podstawie art. 26 ust. 7a pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – może Pani odliczyć od dochodu wydatki z tytułu używania samochodu osobowego będącego Pani własnością maksymalnie do kwoty 2280 zł.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili