W dniu 29 stycznia 2025 r. podatnik złożył wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej skutków podatkowych otrzymanej rekompensaty w wysokości 105 560 zł z tytułu wad nieruchomości zakupionej 3 listopada 2023 r. W wyniku polubownego rozwiązania sprawy, na mocy ugody zawartej 13 czerwca 2024 r., sprzedający zobowiązali się do wypłaty tej kwoty na pokrycie kosztów usunięcia ujawnionych wad. Organ podatkowy stwierdził, że stanowisko podatnika, który uznał, że otrzymane środki nie stanowią przychodu, jest nieprawidłowe. W interpretacji wskazano, że kwota rekompensaty stanowi przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co obliguje podatnika do wykazania jej w zeznaniu podatkowym za 2024 r. oraz do opodatkowania zgodnie z obowiązującą skalą podatkową. Organ potwierdził, że wydatki poniesione na usunięcie wad mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny29 stycznia 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 14 marca 2025 r. Treść wniosku jest następująca. Opis stanu faktycznego W dniu 3 listopada 2023 r. zakupił Pan nieruchomość (dom jednorodzinny z garażem). Po zakupie nieruchomości ujawnione zostały wady budynku, które były niezgodne z deklaracjami sprzedających zawartymi w świadectwie charakterystyki energetycznej. W wyniku polubownego rozwiązania sprawy 13 czerwca 2024 r. zawarta została ugoda pozasądowa ze sprzedającymi. Na mocy tej ugody sprzedający zobowiązali się do wypłaty rekompensaty w wysokości 105 560 zł na pokrycie kosztów związanych z usunięciem ujawnionych wad (np. poprawa izolacji ścian, dachu i stropów). Kwota ta została przekazana przelewem na konto w dniu 24 czerwca 2024 r. W ugodzie nie określono terminu wykonania tych prac ani szczegółowych wymagań co do sposobu ich realizacji (np. czy mogą być wykonane samodzielnie).
Czy z tytułu otrzymanych środków na podstawie zawartej 13 czerwca 2024 r. ugody pozasądowej powstał u Pana przychód, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym jest Pan zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego? Pana stanowisko w sprawie W Pana ocenie, otrzymane środki nie stanowią przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ są one przeznaczone na usunięcie wad nieruchomości, co wynika z przepisów dotyczących rękojmi zawartych w Kodeksie cywilnym, w szczególności art. 556-576, które nakładają na sprzedawcę obowiązek zadośćuczynienia za wady rzeczy sprzedanej.
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r., poz. 163 ze zm.): Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W świetle powyższego przepisu, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku. Natomiast wedle art. 9 ust. 2 tej ustawy: Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów. Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ww. ustawy: Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika natomiast, że: Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów, winien spełniać łącznie następujące warunki: · pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu, · nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, · być właściwie udokumentowany. Stwierdzenie, że określone wydatki poniesione przez podatnika spełniają wszystkie wskazane przez ustawodawcę warunki podatkowego uznania ich za koszt uzyskania przychodów, stanowi niezbędną przesłankę odliczenia ich przez podatnika od osiągniętego przychodu. W treści art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostały określone źródła przychodów i w pkt 9 wymienione zostały inne źródła. Zgodnie z brzmieniem art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17. Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w art. 20 ust. 1 ww. ustawy. Oznacza to, że przychodem z innych źródeł, będzie każde przysporzenie majątkowe, mające konkretny wymiar finansowy, otrzymane jako świadczenie pieniężne, rzeczowe lub też jako świadczenie nieodpłatne, czy częściowo odpłatne. Z opisu zdarzenia w szczególności wynika, że w dniu 3 listopada 2023 r. zakupił Pan nieruchomość (dom jednorodzinny z garażem). Po zakupie nieruchomości ujawnione zostały wady budynku, które były niezgodne z deklaracjami sprzedających zawartymi w świadectwie charakterystyki energetycznej. W wyniku polubownego rozwiązania sprawy 13 czerwca 2024 r. zawarta została ugoda pozasądowa ze sprzedającymi. Na mocy tej ugody sprzedający zobowiązali się do wypłaty rekompensaty w wysokości 105 560 zł na pokrycie kosztów związanych z usunięciem ujawnionych wad (np. poprawa izolacji ścian, dachu i stropów). Kwota ta została przekazana przelewem na konto w dniu 24 czerwca 2024 r. Kwestie odnoszące się odpowiedzialności związanej z wadami rzeczy zostały uregulowane w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061). Stosownie do art. 556 tej ustawy: Sprzedawca jest odpowiedzialny względem kupującego, jeżeli rzecz sprzedana ma wadę (rękojmia). 1Z art. 556 § 1 ustawy Kodeks cywilny wynika, że: Wada polega na niezgodności rzeczy sprzedanej z umową. W szczególności rzecz sprzedana jest niezgodna z umową, jeżeli: 1) nie ma właściwości, które rzecz tego rodzaju powinna mieć ze względu na cel w umowie oznaczony albo wynikający z okoliczności lub przeznaczenia; 2) nie ma właściwości, o których istnieniu sprzedawca zapewnił kupującego, w tym przedstawiając próbkę lub wzór; 3) nie nadaje się do celu, o którym kupujący poinformował sprzedawcę przy zawarciu umowy, a sprzedawca nie zgłosił zastrzeżenia co do takiego jej przeznaczenia; 4) została kupującemu wydana w stanie niezupełnym. Na mocy art. 560 § 1 ww. ustawy: Jeżeli rzecz sprzedana ma wadę, kupujący może złożyć oświadczenie o obniżeniu ceny albo odstąpieniu od umowy, chyba że sprzedawca niezwłocznie i bez nadmiernych niedogodności dla kupującego wymieni rzecz wadliwą na wolną od wad albo wadę usunie. Ograniczenie to nie ma zastosowania, jeżeli rzecz była już wymieniona lub naprawiana przez sprzedawcę albo sprzedawca nie uczynił zadość obowiązkowi wymiany rzeczy na wolną od wad lub usunięcia wady. Zgodnie z art. 561 ustawy Kodeks cywilny: § 1. Jeżeli rzecz sprzedana ma wadę, kupujący może żądać wymiany rzeczy na wolną od wad albo usunięcia wady. § 2. Sprzedawca jest obowiązany wymienić rzecz wadliwą na wolną od wad lub usunąć wadę w rozsądnym czasie bez nadmiernych niedogodności dla kupującego. § 3. Sprzedawca może odmówić zadośćuczynienia żądaniu kupującego, jeżeli doprowadzenie do zgodności z umową rzeczy wadliwej w sposób wybrany przez kupującego jest niemożliwe albo w porównaniu z drugim możliwym sposobem doprowadzenia do zgodności z umową wymagałoby nadmiernych kosztów. Jeżeli kupującym jest przedsiębiorca, sprzedawca może odmówić wymiany rzeczy na wolną od wad lub usunięcia wady także wtedy, gdy koszty zadośćuczynienia temu obowiązkowi przewyższają cenę rzeczy sprzedanej. Z powyższego wynika zatem, że kupującemu – w ramach rękojmi przysługują co do zasady cztery alternatywne uprawnienia, których wybór należy do niego. Tymi uprawnieniami są: · uprawnienie do żądania obniżenia ceny, · uprawnienie do odstąpienia od umowy, · żądanie wymiany rzeczy na wolną od wad, · żądanie usunięcia wady rzeczy. Na mocy ww. przepisów kupujący może żądać m. in. usunięcia wady rzeczy, natomiast w opisanym zdarzeniu na mocy zawartej ugody pozasądowej sprzedający wypłacił Panu – jako kupującemu – kwotę rekompensaty za ujawnione wady budynku. Wobec powyższego wypłacona Panu kwota rekompensaty stanowi dla Pana przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł, wskazanych w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z wypłatą przez sprzedającego uzgodnionej kwoty uzyskał Pan bowiem przysporzenie majątkowe mające konkretny wymiar finansowy. W konsekwencji jest Pan zobowiązany do wykazania otrzymanej kwoty przychodu w zeznaniu podatkowym za 2024 r. Jednocześnie mając na uwadze treść art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazać należy, że udokumentowane wydatki poniesione na usunięcie ujawnionych wad budynku można uwzględnić jako koszt uzyskania przychodu. Dochód uzyskany z tego tytułu wraz z innymi dochodami osiągniętymi w tym samym roku, zobowiązany jest Pan opodatkować według skali podatkowej.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili