Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
28 lutego 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła
go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 28 marca 2025 r. (wpływ). Treść wniosku
jest następująca:
Opis stanu faktycznego
W latach podatkowych: 2020, 2021 oraz 2023 wykonywała Pani wraz z małżonkiem
(drugim rodzicem) władzę rodzicielską względem dwójki Pani dzieci:
- córki (Pesel (...)) – we wnioskowanym okresie lata 2020-2023 oraz do dnia dzisiejszego
studentka studiów dziennych, uczelni publicznej w rozumieniu ustawy z 20 lipca 2018 r. –
Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Córka pozostaje z Panią i Pani mężem we
wspólnym gospodarstwie domowym, nie utrzymuje się samodzielnie. Zapewniają
Państwo córce środki finansowe na bieżące potrzeby egzystencjonalno-bytowe,
edukacyjne, rozwojowe, zdrowotne i emocjonalne zabezpieczając jej prawidłowe warunki
do nauki. Posiada Pani z mężem pełną władzę rodzicielską względem córki i wykonuje ją
z należytą starannością. Córka we wnioskowanym okresie nie wstąpiła w związek
małżeński;
- syna (Pesel (...)) – uczeń liceum, nieletni, również zamieszkujący z Panią i Pani mężem i
będący pod Państwa pełną opieką. Zapewniają Państwo synowi środki finansowe na
bieżące potrzeby egzystencjonalno-bytowe, edukacyjne, rozwojowe, zdrowotne i
emocjonalne zabezpieczając prawidłowe warunki do nauki. Pozostaje z Panią i Pani
mężem we wspólnym gospodarstwie domowym, nie utrzymuje się samodzielnie.
W latach wskazanych we wniosku, wraz z mężem posiadała Pani wobec dzieci pełną
władzę rodzicielską i wykonywała ją wobec nich.
Miejsce zamieszkania obojga dzieci, o których mowa we wniosku, w okresie, którego
dotyczy wniosek, było – w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny –
takie samo jak Pani i Pani męża.
Dzieci, w okresie którego dotyczy złożony wniosek, nie otrzymywały – zgodnie z
odrębnymi przepisami – żadnych zasiłków pielęgnacyjnych, rent socjalnych ani innych
świadczeń.
Pani dzieci nie były również umieszczone w instytucjach zapewniających całodobowe
utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych na podstawie orzeczenia
sądu.
W okresie którego dotyczy wniosek, pozostawała Pani w związku małżeńskim. Nie była
Pani osobą, w stosunku do której orzeczono separację ani osobą pozbawioną praw
rodzicielskich lub osobą odbywającą karę pozbawienia wolności.
W okresie, którego dotyczy wniosek wraz z mężem prowadziła Pani działalność
gospodarczą opodatkowaną podatkiem liniowym oraz uzyskiwała dochody opodatkowane
według skali podatkowej, tj. dochody z tytułu zatrudnienia na umowę o pracę na czas
nieokreślony.
Ulgę prorodzinną rozliczała Pani samodzielnie z dochodu z tytułu zatrudnienia na umowę
o pracę w Pani zeznaniu podatkowym.
We wnioskowanym okresie, Pani łączny (roczny dochód) przekraczał 112.000 zł. Pani
dochody z tytułu umowy o pracę były opodatkowane zgodnie z ustawą o podatku
dochodowym od osób fizycznych, były pobierane i odprowadzane zaliczki na podatek
dochodowy od osób fizycznych.
Ponieważ w każdym z podanych lat podatkowych, wykonywała Pani władzę rodzicielską
nad dwójką dzieci, korzystała Pani z przysługującej Pani ulgi prorodzinnej bez względu na
wysokość uzyskanych przez Panią dochodów.
Przepis art. 27f ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że w
przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka
wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust.
1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty
obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.
Stosownie art. 27f ust. 2b ww. ustawy odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3,
przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku
podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w
ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka.
Zgodnie ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwagi na fakt, że ulga
rozliczana jest w systemie miesięcznym tj. za każdy miesiąc kalendarzowy roku
podatkowego (92,67 zł miesięcznie), w którym wykonywała Pani władzę rodzicielską nad
dwójką dzieci odliczenie przysługuje za miesiące, w których zostały spełnione wszystkie
przesłanki zastosowania ulgi. Ulga prorodzinna jest rozliczana w systemie miesięcznym,
ponieważ w danym roku podatkowym może dojść bowiem do zmiany wysokości kwoty
przysługującej ulgi w poszczególnych miesiącach, z uwagi na jej stratę w odniesieniu do
niektórych dzieci. Utrata może być spowodowana np. zawarciem związku małżeńskiego
przez dziecko, przerwaniem nauki lub przekroczeniem przez pełnoletnie dziecko
dochodów w kwocie określonej w ustawie.
W roku 2020, 2021 oraz 2023 Pani starsza córka podjęła pracę wakacyjną, uzyskując
dochód z tytułu umowy zlecenie. Praca wakacyjna starszego dziecka w okresie letnich
miesięcy roku i dochód z tytułu wykonywanej umowy zlecenia, zwolnione były od podatku
na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z
tytułu wskazanych umów wakacyjnych córka w sierpniu 2020 r. oraz sierpniu 2021 r.
przekroczyła dozwolony limit dochodu wynoszący 3.089 zł, oraz w maju 2023 r. córka
osiągnęła dochód przekraczający 19.061,28 zł. Uzyskany przez córkę dochód nie był
dochodem opodatkowanym w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób
fizycznych – zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy.
Z uwagi na osiągnięty przez córkę dochód wakacyjny przekraczający dozwolony limit w
trakcie roku podatkowego 2020, 2021 i 2023 w odniesieniu do starszego dziecka – córki,
utraciła Pani od sierpnia 2020 r., sierpnia 2021 r. oraz maja 2023 r. prawo do
zastosowania ulgi prorodzinnej w stosunku do Pani córki.
W okresie, którego dotyczy wniosek, tj. od 2020 r. do 2023 r. podlegała Pani na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.
Uzupełnienie i doprecyzowanie opis stanu faktycznego
W 2023 r. Pani syn nie posiadał orzeczenia o niepełnosprawności.
W stosunku do Pani dzieci, nie miały zastosowania przepisy art. 30c (opodatkowanie
dochodów z działalności gospodarczej, działów specjalnych produkcji rolnej podatkiem
liniowym) lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym (z wyjątkiem przepisów
dotyczących najmu prywatnego) – w zakresie osiągniętych w roku podatkowym
przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia
do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów,
zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń, ani przepisy
z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r.
o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.
Pytanie
Czy w związku z osiągniętym przez córkę dochodem, może Pani rozliczyć ulgę prorodzinną
na młodsze dziecko, tj. syna za cały rok podatkowy 2020, 2021 i 2023, czy wyłącznie za
miesiące: styczeń-lipiec 2020 r., styczeń-lipiec 2021 r. oraz styczeń-kwiecień 2023 r., czyli
za każdy miesiąc danego roku w których wykonywała Pani władzę rodzicielską nad dwójką
dzieci spełniających wszystkie ustawowe kryteria?
Pani stanowisko w sprawie
W Pani ocenie ulga na syna przysługuje Pani za cały rok podatkowy, ponieważ stosownie
art. 27f ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odliczenie, o którym
mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi który co najmniej przez jeden dzień
roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których
mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka.
Zgodnie z ww. ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwagi na fakt, że ulga
rozliczana jest w systemie miesięcznym tj. za każdy miesiąc kalendarzowy roku
podatkowego (92,67 zł miesięcznie ), w którym wykonywała Pani władzę rodzicielską nad
dwójką dzieci, odliczenie przysługuje za miesiące w których zostały spełnione wszystkie
przesłanki zastosowania ulgi.
W każdym z podanych we wniosku lat podatkowych wykonywała Pani władzę rodzicielską
nad dwójką dzieci przez minimum ustawowy 1 dzień roku podatkowego (w każdym z lat
podatkowych były dni i miesiące, w których posiadała Pani dzieci, uprawnione do ulgi
prorodzinnej art. 27f pkt 2).
Kwota przysługującego odliczenia uzależniona jest od liczby dzieci, na które w danym
miesiącu przysługuje ulga. Ponieważ w trakcie roku podatkowego może dojść do zmiany
wysokości kwoty przysługującej ulgi z uwagi na jej utratę w odniesieniu do niektórych
dzieci w poszczególnych miesiącach, ulga prorodzinna rozliczana jest w systemie
miesięcznym.
W konsekwencji, osiągnięcie przez Pani córkę kwoty przekraczającej limit – określony w
ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych – skutkuje utratą ulgi w odniesieniu
do córki od miesiąca: sierpnia 2020 r., sierpnia 2021 r. oraz maja 2023 r. Natomiast, w
związku ze sprawowaniem władzy rodzicielskiej jednocześnie wobec dwojga Pani
małoletnich dzieci, prawo do odliczenia w ramach ulgi prorodzinnej kwot przysługujących
w odniesieniu do młodszego dziecka przysługuje Pani za cały rok podatkowy 2020, 2021 i
2023.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku
dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.) jest zasada
powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Stanowi
on, że:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z
wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od
których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Zgodnie z art. 27f ust. 1 ww. ustawy:
· w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.
Od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę
składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną
zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku
podatkowym:
1) wykonywał władzę rodzicielską;
2) pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
3) sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie
orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
· w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.
Od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, podatnik ma prawo
odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w
stosunku do którego w roku podatkowym:
1) wykonywał władzę rodzicielską;
2) pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
3) sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie
orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
Na mocy art. 27f ust. 2 ww. ustawy:
· w brzmieniu mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych do 31
grudnia 2021 r.
Odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym
podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których
mowa w ust. 1, w stosunku do:
1) jednego małoletniego dziecka - kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:
a) pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i
jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,
b) niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część
roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000
zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie
dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie
kwota dochodu określona w lit. a;
2) dwojga małoletnich dzieci - kwota 92,67 zł na każde dziecko;
3) trojga i więcej małoletnich dzieci - kwota:
a) 92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,
b) 166,67 zł na trzecie dziecko,
c) 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.
· w brzmieniu mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1
stycznia 2022 r.
Odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym
podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w
ust. 1, w stosunku do:
1) jednego małoletniego dziecka - kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:
a) pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego
małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,
b) niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku
podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za
wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko
wymienionego w art. 6 ust. 4c i 4g, do którego ma zastosowanie kwota
dochodu określona w lit. a;
2) dwojga małoletnich dzieci - kwota 92,67 zł na każde dziecko;
3) trojga i więcej małoletnich dzieci - kwota:
a) 92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,
b) 166,67 zł na trzecie dziecko,
c) 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.
W myśl art. 27f ust. 2a ww. ustawy:
· w brzmieniu mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych do 31
grudnia 2021 r.
Za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w
danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania
określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których
mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a.
· w brzmieniu mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1
stycznia 2022 r.
Za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w
danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania
określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których
mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a oraz art. 30c ust. 2 pkt 2.
Stosownie do art. 27f ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu
w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę,
pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej
niż jednego dziecka.
Zgodnie z art. 27f ust. 2c ww. ustawy:
Odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od miesiąca
kalendarzowego, w którym dziecko:
1) na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej
całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych;
2) wstąpiło w związek małżeński.
Na mocy art. 27f ust. 2d omawianej ustawy:
Za podatnika pozostającego w związku małżeńskim, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lit.
a oraz ust. 10 i 11, nie uważa się:
1) osoby, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych
przepisów;
2) osoby pozostającej w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony
praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności.
Stosownie do art. 27f ust. 2e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który
ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2023 r.:
Limity dochodów określone w ust. 2 pkt 1 nie dotyczą podatnika i jego małżonka,
którzy wykonywali władzę, pełnili funkcję albo sprawowali opiekę, o których mowa w
ust. 1, w stosunku do jednego dziecka, posiadającego orzeczenie albo decyzję, o
których mowa w art. 26 ust. 7d.
Zgodnie z art. 26 ust. 7d omawianej ustawy:
Warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez
osobę, której dotyczy wydatek:
1) orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech
stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
2) decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy,
rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
3) orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia,
wydanego na podstawie odrębnych przepisów.
Z art. 27f ust. 3 ww. ustawy wynika, że:
W przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka
wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w
ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty
obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.
Stosownie do art. 27f ust. 4 cytowanej ustawy, w brzmieniu mającym zastosowanie do 31
grudnia 2020 r.:
Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo
rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć
od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.
Na mocy art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który ma
zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2021 r.:
Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo
rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę podatnicy mogą
odliczyć od podatku w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. W przypadku braku
porozumienia między podatnikami, którzy zgodnie z rozstrzygnięciem sądu wspólnie
wykonują władzę rodzicielską nad małoletnim dzieckiem po rozwodzie lub w trakcie
separacji (piecza naprzemienna), lub gdy miejsce zamieszkania dziecka jest takie samo
jak miejsce zamieszkania obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo
rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim - kwotę tę podatnicy
odliczają w częściach równych. W pozostałych przypadkach odliczenie w wysokości
100% stosuje podatnik, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu
ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny.
Zgodnie z art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r.
poz. 1061 ze zm.):
Miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa
z zamiarem stałego pobytu.
Z art. 26 ww. Kodeksu wynika, że:
§ 1 Miejscem zamieszkania dziecka pozostającego pod władzą rodzicielską jest miejsce
zamieszkania rodziców albo tego z rodziców, któremu wyłącznie przysługuje władza
rodzicielska lub któremu zostało powierzone wykonywanie władzy rodzicielskiej.
§ 2 Jeżeli władza rodzicielska przysługuje na równi obojgu rodzicom mającym osobne
miejsce zamieszkania, miejsce zamieszkania dziecka jest u tego z rodziców, u którego
dziecko stale przebywa. Jeżeli dziecko nie przebywa stale u żadnego z rodziców, jego
miejsce zamieszkania określa sąd opiekuńczy.
W myśl art. 27f ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę
dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz
daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych, podatnik jest obowiązany
przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia
prawa do odliczenia, w szczególności:
1) odpis aktu urodzenia dziecka;
2) zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
3) odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między
rodziną zastępczą a starostą;
4) zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.
Zgodnie z art. 27f ust. 6 ww. ustawy:
· w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:
Przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie
dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez
tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze
sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.
· w brzmieniu mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1
stycznia 2022 r.:
Przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie
dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4c pkt 2 i 3, z uwzględnieniem art. 6 ust. 4e i
8, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich
obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny
zastępczej.
Art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu
obowiązującym do 31 grudnia 2021 r., stanowi, że:
Od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi
podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową,
wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono
separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku
małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa
karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym
samotnie wychowuje dzieci:
1) małoletnie,
2) bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały
zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
3) do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach
o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym i nauce lub w przepisach
regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym
niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały
dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub
art. 30b lub uzyskały przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148, w
łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej
podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz stawki podatku, określonej w
pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty
rodzinnej
- podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w
rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od
połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z
tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów)
opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.
Wedle art. 6 ust. 4c przywołanej ustawy, mającego zastosowanie do dochodów
(przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2022 r.:
Od dochodów jednego rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi
podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową,
wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem, osobą, w stosunku do której orzeczono
separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą, której małżonek został
pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten
rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:
1) małoletnie,
2) pełnoletnie, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek)
pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
3) pełnoletnie do ukończenia 25. roku życia, uczące się w szkołach, o których mowa
w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe,
obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej oraz w innym państwie
- podatek może być określony zgodnie z ust. 4d na wniosek wyrażony w rocznym
zeznaniu podatkowym.
Art. 6 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mający zastosowanie do
dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2022 r. stanowi, że:
Przepisu ust. 4c pkt 3 nie stosuje się, jeżeli dziecko, o którym mowa w tym przepisie,
uzyskało w roku podatkowym:
1) dochody, z wyjątkiem renty rodzinnej, podlegające opodatkowaniu na zasadach
określonych w art. 27 lub art. 30b lub
2) przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 i 152
- w łącznej wysokości przekraczającej dwunastokrotność kwoty renty socjalnej
określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz. U. z 2023 r. poz.
2194), w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego.
Jak stanowi art. 27f ust. 7 omawianej ustawy:
· w brzmieniu do 31 grudnia 2021 r.
Przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i
6.
· w brzmieniu od 1 stycznia 2022 r.
Przepis art. 6 ust. 8 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6.
Z literalnego brzmienia art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych
wynika, że warunkiem zastosowania przez rodzica ulgi na małoletnie dziecko jest
wykonywanie w stosunku do tego dziecka władzy rodzicielskiej. Wobec tego, zasadnym
jest odniesienie się do ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j.
Dz.U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.).
Z art. 92 ww. ustawy wynika, że:
Dziecko pozostaje aż do pełnoletności pod władzą rodzicielską.
Zgodnie z art. 93 § 1 ww. ustawy:
Władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom.
Stosownie do art. 95 § 1 ww. ustawy:
Władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do
wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka, z
poszanowaniem jego godności i praw.
Prawo do dokonania odliczeń w ramach ulgi prorodzinnej, o której mowa w art. 27f
ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przysługuje również na dzieci
pełnoletnie, które otrzymują zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną oraz
pełnoletnie, które się uczą lub studiują do ukończenia 25. roku życia z uwzględnieniem
limitu dochodu, który mogą osiągnąć. Warunkiem zastosowania przez podatnika ulgi na
pełnoletnie dzieci jest utrzymywanie ich w związku z wykonywaniem ciążącego na nim
obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.
Obowiązek alimentacyjny zdefiniowany został w art. 128 Kodeksu rodzinnego i
opiekuńczego, który stanowi, że:
Obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków
wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz
rodzeństwo.
Istotą tak określonego obowiązku jest to, że jedna strona ma prawo dostarczania tak
wskazanych środków, a druga osoba ma obowiązek je dostarczyć. Dostarczanie środków
utrzymania to zaspokajanie normalnych, bieżących potrzeb uprawnionego w postaci:
pożywienia, ubrania, mieszkania, opału, niezbędnych przedmiotów umożliwiających
przebywanie w środowisku i w rodzinie, leków, itp. Dostarczanie środków wychowania
obejmuje natomiast powinność starań o zdrowie uprawnionego, o jego rozwój fizyczny i
umysłowy, stworzenie możliwości zdobycia wykształcenia, zapewnienie dostępu do dóbr
kultury, itp.
Art. 133 § 1 powołanego Kodeksu stanowi natomiast, że:
Rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest
jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka
wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.
W opisie zdarzenia w szczególności wskazała Pani, że w latach 2020-2023 wykonywała
Pani wraz z małżonkiem (drugim rodzicem) władzę rodzicielską względem dwójki Pani
dzieci. Pani córka w tym okresie była studentką studiów dziennych, uczelni publicznej w
rozumieniu ustawy z 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Córka
pozostaje na utrzymaniu Pani i Pani męża (drugiego rodzica). Pani córka w okresie
wakacyjnym w latach 2020-2023 podjęła pracę. Dochód z tytułu wykonywanej umowy
zlecenia, zwolniony był od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o podatku
dochodowym od osób fizycznych. Z tytułu wskazanych umów wakacyjnych córka w
sierpniu 2020 r. oraz sierpniu 2021 r. przekroczyła dozwolony limit dochodu wynoszący
3.089 zł, oraz w maju 2023 r. córka osiągnęła dochód przekraczający 19.061,28 zł.
Natomiast, Pani syn w latach 2020-2023, który był nieletni, uczył się w liceum i
zamieszkiwał z Panią i Pani mężem. Syn jest pod Państwa pełną opieką (zapewniają
Państwu dziecku środki finansowe na bieżące potrzeby egzystencjonalno-bytowe,
edukacyjne, rozwojowe, zdrowotne i emocjonalne zabezpieczając prawidłowe warunki do
nauki). Dzieci nie otrzymywały – zgodnie z odrębnymi przepisami – żadnych zasiłków
pielęgnacyjnych, rent socjalnych ani innych świadczeń. W 2023 r. Pani syn nie posiadał
orzeczenia o niepełnosprawności.
Przystępując do analizy przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia należy mieć na
uwadze, że ulga na pełnoletnie dzieci przysługuje rodzicom utrzymującym w związku z
wykonywaniem ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego dzieci pełnoletnie, które
otrzymują zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną oraz dzieci pełnoletnie do
ukończenia 25 roku, które się uczą lub studiują a ich dochody nie przekraczają w roku
podatkowym określonego limitu.
Dochody osiągane przez pełnoletnie uczące się dzieci w 2020 r. i 2021 r. – stosownie do
art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – nie mogły przekroczyć
3.089 zł. Natomiast w rozliczeniu za 2023 r. limit dochodów osiąganych przez pełnoletnie
dzieci – na podstawie art. 6 ust. 4e omawianej ustawy – wynosił 19.061,28 zł.
Jednocześnie w sytuacji, gdy będące na utrzymaniu rodziców pełnoletnie dziecko do
ukończenia 25 roku życia, które uczy się lub studiuje, przekroczy limit dochodów
określony w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, to ulga na to dziecko nie
przysługuje za cały rok podatkowy, a nie za miesiące od momentu przekroczenia przez to
dziecko limitu dochodów.
W Pani przypadku, w związku z tym, że Pani pełnoletnia córka przekroczyła limit
dochodów uprawniający do odliczeń w ramach ulgi prorodzinnej na pełnoletnie uczące się
dziecko i nie otrzymywała – zgodnie z odrębnymi przepisami zasiłku (dodatku)
pielęgnacyjnego lub renty socjalnej to – przy spełnieniu pozostałych przesłanek – mogłaby
Pani – skorzystać z ulgi prorodzinnej za rok 2020, 2021 i 2023 tylko na jedno małoletnie
dziecko. Dla potrzeb skorzystania z odliczeń w ramach ulgi prorodzinnej ilość posiadanych
przez podatnika dzieci pozostaje bez znaczenia, bowiem istotna jest ilość dzieci, na które
przysługuje ulga.
Ulga na małoletnie dzieci przysługuje rodzicom, jeżeli faktycznie wykonują władzę
rodzicielską, czyli wykonują wszystkie obowiązki, dzięki którym dziecko wychowywane jest
w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój. W szczególności obowiązki te obejmują
sprawowanie faktycznej pieczy nad dzieckiem i jego wychowywanie, troszczenie się o
fizyczny i duchowy rozwój dziecka, a więc zapewnienie/zabezpieczenie wszystkich potrzeb
dziecka od bytowych, po edukacyjne, rozwojowe, zdrowotne i emocjonalne.
Ponadto, w myśl art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych , w
brzmieniu mającym zastosowanie do 31 grudnia 2020 r. odliczenie dotyczy łącznie obojga
rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w
związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w
dowolnej proporcji przez nich ustalonej. Natomiast, od 1 stycznia 2021 r. kwotę
przysługującej ulgi rodzice mogą odliczyć od podatku w dowolnej proporcji przez nich
ustalonej. W przypadku braku porozumienia między podatnikami, którzy zgodnie z
rozstrzygnięciem sądu wspólnie wykonują władzę rodzicielską nad małoletnim dzieckiem
po rozwodzie lub w trakcie separacji (piecza naprzemienna), lub gdy miejsce zamieszkania
dziecka jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców – kwotę tę podatnicy
odliczają w częściach równych. W pozostałych przypadkach odliczenie w wysokości 100%
stosuje podatnik, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy z dnia
23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny.
Co istotne w niniejszej sprawie, w przypadku rodziców, którym przysługuje ulga tylko na
jedno dziecko istnieje ograniczenie zastosowania tej ulgi, polegające na wprowadzeniu
przez ustawodawcę limitu dochodów, stosownie do art. 27f ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku
dochodowym od osób fizycznych.
I tak, art. 27f ust. 2 pkt 1 lit. a tej ustawy jednoznacznie wskazuje, że odliczeniu podlega za
każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę,
pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do jednego
małoletniego dziecka - kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika pozostającego przez cały
rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku
podatkowym kwoty 112.000 zł.
Przy ustaleniu prawa do odliczenia przez Panią ulgi prorodzinnej na małoletniego syna
obowiązywał Panią limit będący sumą dochodów Pani i Pani małżonka określony w art. 27f
ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy, tj. 112.000 zł, bowiem była Pani osobą pozostającą w związku
małżeńskim.
W Pani przypadku – w rozliczeniu za 2023 r. – wyłącznie wskazane w art. 27f ust. 2e
ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie znajdzie zastosowania. Pani syn
nie miał orzeczenia ani decyzji, o których mowa w art. 26 ust. 7d ustawy o podatku
dochodowym od osób fizycznych.
Wobec powyższego, osiągnięcie przez Pani pełnoletnią córkę w latach 2020, 2021 i 2023
kwoty przekraczającej limit dochodów – określony w ustawie o podatku dochodowym od
osób fizycznych – skutkuje utratą możliwości odliczenia na nią za te lata ulgi prorodzinnej,
a nie tylko w odniesieniu do miesięcy od: sierpnia 2020 r., sierpnia 2021 r. oraz maja 2023
r. Limit dochodów osiąganych przez pełnoletnie dzieci dotyczy całego roku podatkowego
(nie odnosi się on do poszczególnych miesięcy roku). W związku z tym, zważywszy na
okoliczność, że mogłaby Pani – przy spełnieniu pozostałych przesłanek – skorzystać z ulgi
prorodzinnej tylko na jedno młodsze dziecko, to ograniczeniem do zastosowania tejże ulgi
jest limit dochodów, o którym mowa w art. 27f ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy uzyskanych w roku
2020, 2021 i 2023 przez Panią i Pani męża.
Ponieważ – jak wskazała Pani we wniosku – dochód Pani i Pani małżonka przekroczył
kwotę 112.000 zł uznać należy, że wystąpiła negatywna przesłanka uniemożliwiająca
zastosowanie odliczenia od podatku na podstawie art. 27f ustawy o podatku
dochodowym od osób fizycznych na małoletnie dziecko za cały rok 2020, 2021 i 2023.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który
obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy
z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111).
Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna
(tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do
interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub
zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem
czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5
ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w
decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki
interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu
Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z
dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.
U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę
należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej
(art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa
Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres
Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP
(art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia
przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do
zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz
powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji
podatkowej.