W dniu 25 lutego 2025 r. podatnik złożył wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej skutków podatkowych odszkodowania w wysokości 10.000 zł, przyznanego w ugodzie przedsądowej w Sądzie Pracy. Podatnik argumentował, że kwota ta powinna być zwolniona z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednak organ podatkowy uznał stanowisko podatnika za nieprawidłowe. W interpretacji stwierdzono, że odszkodowanie nie spełnia wymogów zwolnienia podatkowego, ponieważ zostało przyznane w wyniku ugody, a nie w związku z bezprawnym rozwiązaniem umowy o pracę. W związku z tym, organ potwierdził, że kwota ta podlega opodatkowaniu, co oznacza, że podatnik powinien wykazać ją w zeznaniu PIT-37 za 2024 r.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny25 lutego 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. W odpowiedzi na wezwania uzupełnił go Pan 31 marca i 5 kwietnia 2025 r. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego W dniu (...) 2023 r., ze względu na stan zdrowia lekarz (...) wystawił Panu 30-dniowe zwolnienie lekarskie (nie chorował Pan od 16 lat – jest Pan osobą niepełnosprawną, był Pan zatrudniony w (...)). W dniu (...) 2023 r. dostarczono Panu rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia, pomimo przebywania na zwolnieniu lekarskim i w okresie ochronnym ze względu na wiek (63 lata) podając jako przyczynę wyimaginowane w 100% powody. W związku z tą sytuacją reprezentujący Pana adwokat złożył pozew do Rejonowego Sądu Pracy w (...) wnosząc o przywrócenie Pana do pracy na uprzednio zajmowane stanowisko (...). W czasie drugiej rozprawy, w dniu (...) 2024 r., Sędzia zaproponował mediacje pomiędzy stronami sporu i zawarcie ugody przedsądowej. Były pracodawca zaproponował zmianę wypowiedzenia na wypowiedzenie za porozumieniem stron i odszkodowanie pieniężne w wysokości 10.000 zł (słownie: dziesięć tysięcy zł), na co wyraził Pan zgodę. Ugoda została zawarta i podpisana przed Sędzią Rejonowego Sądu Pracy w (...) w dniu (...) 2024 r. Sędzia poinformował Pana, że odszkodowanie przyznane w ugodzie nie podlega żadnemu opodatkowaniu. W dniu (...) 2024 r. dostarczono Panu zgodnie z ugodą nowe wypowiedzenie za porozumieniem stron skutkujące z datą (...) 2023 r. W dniu (...) 2024 r. na Pana konto wpłynęła przyznana w ugodzie kwota 10.000 zł (słownie: dziesięć tysięcy zł), nie była ona opodatkowana - zgodnie z uzyskaną od Sędziego informacją o zwolnieniu z opodatkowania. 17 lutego 2025 r. zalogował się Pan na stronie e- Urząd Skarbowy celem dokonania rozliczenia PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)-37 za 2024 r., gdzie w PIT-37 został naliczony wysoki podatek do zapłaty w kwocie 1.091 zł. W PIT-11 z zakładu pracy w pozycji 29 została wskazana kwota 10.000 zł wypłaconego w dniu (...) 2024 r. odszkodowania z ugody przedsądowej, która to kwota miała podlegać zwolnieniu od podatku. W instrukcji wypełniania PIT-11 dotyczącej wypełniania należności ze stosunku pracy (pozycja 29), w pkt. 13 zapisano, że w kwocie przychodów, w części E, nie uwzględnia się przychodów wolnych od podatku na podstawie przepisów ustawy oraz przychodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku; jednakże w kolumnie e należy wykazać dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych. Skontaktował się Pan z Krajową Informacją Podatkową, gdzie po przedstawieniu sprawy poinformowano Pana, że takie odszkodowanie przedsądowe jest zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od
osób fizycznych. Natomiast w Drugim Urzędzie Skarbowym w (...), poinformowano Pana, że aby móc dokonać korekty w PIT-11 należy wystąpić do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w Bielsku-Białej, w celu uzyskania indywidualnej interpretacji podatkowej. Do dnia dzisiejszego nie otrzymał Pan przesyłki z PIT-11 z zakładu pracy (dostęp do PIT-11 jedynie na stronie e-Urzędu Skarbowego). Kontaktował się Pan z firmą telefonicznie i e-mailowo z prośbą o korektę PIT-11, jednakże taka korekta nie została wystawiona i według firmy nie będzie. Pana stanowisko jest takie, że kwota odszkodowania uzyskanego na podstawie ugody przedsądowej w Sądzie Pracy, zgodnie z wiedzą uzyskaną od Sędziego, Krajowej Informacji Podatkowej oraz w Drugim Urzędzie Skarbowym w (...) nie powinna być rozliczana w PIT- 11 i w związku z tym prosi Pan o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej umożliwiającej korektę o 10.000 zł (słownie: dziesięć tysięcy zł) w rozliczeniu rocznym PIT- 37 za 2024 r. Uzupełniając wniosek wyjaśnił Pan, że zawarł ugodę sądową w rozumieniu art. 223 ustawy z 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego. Przebieg rozprawy był protokołowany i treść ugody znajduje się w protokole rozprawy. Zawarcie ugody sądowej skutkowało umorzeniem przez Sąd postępowania na mocy art. 355 Kodeksu postępowania cywilnego, a postanowienie uprawomocniło się po 7 dniach od jego wydania (od daty zawarcia ugody) 15 Zawarta przez Pana ugoda nie jest ugodą, o której mowa w art. 183§ 1 Kodeksu postępowania cywilnego. W zawartej ugodzie nie wskazano, że wypowiedzenie umowy zostało dokonane z naruszeniem przepisów prawa pracy dotyczących rozwiązania umowy o pracę, a w konsekwencji nie wskazywano jakie przepisy zostały naruszone oraz na czym ich naruszenie polegało, gdyż na mocy ugody sądowej pozwany pracodawca cofnął swoje oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę z powodem bez wypowiedzenia i zobowiązał się wydać nowe świadectwo pracy oraz wypłacić odszkodowanie w związku z rozwiązaniem umowy o pracę, które następowało na mocy ugody. Wysokość odszkodowania została ustalona w oparciu o przepisy prawa pracy regulujące wysokość odszkodowania z tytułu bezprawnego rozwiązania umowy o pracę przez pracodawcę przy uwzględnieniu wysokości Pana wynagrodzenia. Wysokość odszkodowania została ustalona w oparciu o przepisy Kodeksu pracy, a w szczególności art. 56 Kodeksu pracy i art. 58 Kodeksu pracy. Wypłacone odszkodowanie na mocy ugody było związane z niezgodnym z prawem rozwiązaniem przez pracodawcę umowy o pracę bez wypowiedzenia i znajdowało oparcie w przepisach prawa pracy, o których wyżej. W ugodzie nie wskazano, że wyczerpuje ona wszelkie roszczenia stron (Pana i pracodawcy) związane z umową o pracę, gdyż pracodawca miał Panu oddzielnie wypłacić należności związane ze stosunkiem pracy w kwocie ok. 1200 zł, a których do dnia dzisiejszego nie wypłacił. Pytania 1) Czy odszkodowanie w kwocie 10.000 zł przyznane w ugodzie przedsądowej w Sądzie Pracy i wypłacone bez naliczenia podatku dochodowego może być dodane do pozycji 29 w PIT-11, powodując naliczenie podatku w PIT-37, czy też zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o PIT jest zwolnione z tego podatku i kwota ta nie powinna być tam wpisana? 2) Czy pracodawca (były) jest zobowiązany do dokonania korekty Pana zeznania PIT-11 za 2024 r. w zakresie w jakim w deklaracji PIT-11 nie powinny być uwzględnione przychody z dochodów zwolnionych z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na Pana wniosek czy też wystarczającym jest na potrzeby złożenia rozliczenia rocznego do Urzędu Skarbowego złożenie przez Pana do pracodawcy zastrzeżeń do przekazanej deklaracji PIT-11? 3) Czy, jeżeli nie otrzyma Pan z zakładu pracy korekty PIT-11, to będzie Pan mógł po otrzymaniu przychylnej swojemu stanowisku indywidualnej interpretacji podatkowej samodzielnie dokonać w składanym PIT-37 za 2024 r. poprawki w przychodach zgodnie ze zwolnieniem podatkowym? Pana stanowisko w sprawie W Pana ocenie kwota odszkodowania uzyskanego na podstawie ugody przedsądowej w Sądzie Pracy, zgodnie z wiedzą uzyskaną od Sędziego, Krajowej Informacji Podatkowej oraz w Drugim Urzędzie Skarbowym w (...) nie powinna być rozliczana w PIT-11. Pracodawca powinien na Pana wniosek dokonać korekty deklaracji PIT-11, w której nie powinny być uwzględnione przychody z dochodów zwolnionych z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z przepisem art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, a w konsekwencji otrzymane na podstawie ugody sądowej odszkodowania nie powinny być ujmowane w deklaracji PIT-11. Pana zdaniem, w przypadku, gdy pracodawca bezpodstawnie odmówi skorygowania deklaracji PIT-11, to na potrzeby rozliczenia rocznego z Urzędem Skarbowym wystarczające jest złożenie przez Pana pracodawcy zastrzeżeń do przekazanej deklaracji PIT-11, co znajduje uzasadnienie w oparciu o przepis art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zagadnienia związane z korektą deklaracji regulują przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa. Zgodnie z definicją zawartą w art. 3 pkt 5 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach, rozumie się przez to również zeznania, wykazy oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego podatnicy, płatnicy i inkasenci. Z przepisu art. 81 § 1 Ordynacji podatkowej wynika, iż jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Natomiast z § 2 tego artykułu wynika, iż skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty. Z treści art. 81 Ordynacji podatkowej wynika zatem, że korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji - o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Może więc ona dotyczyć m.in. błędów rachunkowych, oczywistych omyłek, a także gdy wypełniono ją niezgodnie z wymaganiami lub istnieją wątpliwości co do prawidłowości danych w niej zawartych. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym, poprawnym wypełnieniu formularza, z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty. Skoro bowiem pracodawca sporządził Panu jako (byłemu) pracownikowi informację o dochodach oraz pobranych zaliczkach na podatek PIT-11 za 2024 r., w której wykazał przychód zwolniony z opodatkowania, to winien dokonać odpowiedniej korekty tej informacji i przesłać ją ponownie Panu jako podatnikowi oraz naczelnikowi właściwego urzędu skarbowego, mimo upływu terminu do przekazania Panu przedmiotowej deklaracji PIT-11, a nawet mimo upływu terminu do złożenia zeznania podatkowego za ten rok, jeżeli do takiej sytuacji by doszło. Wynika to z faktu, że informacja PIT-11 powinna zawierać prawidłowe dane o osiągniętych przez Pana jako podatnika dochodach podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym i pobranych zaliczkach na podatek. Zatem skorygowany PIT-11 nie powinien zawierać kwoty wypłaconego odszkodowania, które jest zwolnione z opodatkowania, bowiem wolą ustawodawcy dochody zwolnione z opodatkowania (z wyjątkiem ściśle określonych ustawą) nie podlegają wykazaniu w informacji o dochodach oraz pobranych zaliczkach na podatek dochodowy - PIT-11.
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.): Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Z treści powyższego przepisu wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartym w ww. ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku. Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy: Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy: Źródłami przychodów są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta. Natomiast w świetle art. 12 ust. 1 omawianej ustawy: Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Należy zauważyć, że użyty w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwrot „w szczególności” oznacza, że wymieniane kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Ponadto treść tego przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy praktycznie wszystkie otrzymane przez niego świadczenia, które mógł on otrzymać od pracodawcy. Są nimi bowiem nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy. Natomiast art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że:
Wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw lub aktów administracyjnych wydanych na podstawie tych przepisów, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 2023 r. poz. 1465), z wyjątkiem: a) określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę, b) odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, c) odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym, d) odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji, e) odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, f) odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c, g) odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe. Z kolei art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że: Wolne od podatku dochodowego są inne odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub tej ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień: a) otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, b) dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono. W kontekście powyższego wyjaśnić należy, że zwolnieniem określonym w art. 21 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy objęte są odszkodowania lub zadośćuczynienia, w sytuacji gdy ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw lub aktów administracyjnych wydanych na podstawie tych przepisów; lub też jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy, z wyjątkiem wymienionych w lit. a-g tego przepisu. Oznacza to, że zwolnienie nie obejmuje wszystkich odszkodowań, a tylko te, których wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost ze stosownych przepisów prawa lub aktów administracyjnych wydanych na podstawie tych przepisów, z wyjątkiem enumeratywnie wymienionych kategorii odszkodowań. Natomiast zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy, obejmuje swym zakresem odszkodowania lub zadośćuczynienia przyznane na podstawie wyroku lub ugody sądowej, których wysokość lub zasady ustalania nie wynikają wprost z regulacji wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy. Przy czym ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy wyłączone są świadczenia otrzymane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz świadczenia dotyczące korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono. Odszkodowanie jest szczególnym rodzajem świadczenia polegającego na naprawieniu szkody, czyli uszczerbku, jakiego doznaje poszkodowany we wszystkiego rodzaju dobrach przez prawo chronionych. W praktyce szkoda może obejmować stratę polegającą na ubytku w majątku – wskutek doznania tej straty poszkodowany staje się uboższy niż był dotychczas, lub może dotyczyć utraconych korzyści, jakich poszkodowany mógłby się spodziewać, gdyby mu szkody nie wyrządzono – wówczas poszkodowany nie staje się bogatszy, jakkolwiek mógł liczyć na wzbogacenie się. Należy mieć również na uwadze, że o kwalifikacji danego świadczenia nie przesądza sama jego nazwa, lecz rzeczywisty charakter. Świadczenie nazwane odszkodowaniem, nie musi mieć bowiem rzeczywiście charakteru odszkodowawczego bądź odwrotnie – niesprecyzowanie, że dane świadczenie jest odszkodowaniem, nie determinuje takiego charakteru wskazanego rodzaju świadczenia. We wniosku i jego uzupełnieniu wskazał Pan, że jest osobą niepełnosprawną i był Pan zatrudniony w (...). W dniu (...) 2023 r. dostarczono Panu rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia, pomimo przebywania na zwolnieniu lekarskim i w okresie ochronnym ze względu na wiek (63 lata). W związku z tą sytuacją reprezentujący Pana adwokat złożył pozew do Rejonowego Sądu Pracy wnosząc o przywrócenie Pana do pracy na uprzednio zajmowane (...). W czasie drugiej rozprawy, Sędzia zaproponował mediacje pomiędzy stronami sporu i zawarcie ugody przedsądowej. Były pracodawca zaproponował zmianę wypowiedzenia na wypowiedzenie za porozumieniem stron i odszkodowanie pieniężne w wysokości 10.000 zł, na co wyraził Pan zgodę. Ugoda została zawarta i podpisana przed Sędzią Rejonowego Sądu Pracy w (...) w dniu (...) 2024 r. W dniu (...) 2024 r. dostarczono Panu zgodnie z ugodą nowe wypowiedzenie za porozumieniem stron skutkujące z datą (...) 2023 r. (...) 2024 r. na Pana konto wpłynęła przyznana w ugodzie kwota 10.000 zł. W PIT-11 z zakładu pracy w pozycji 29 została jednak wskazana kwota 10.000 zł wypłaconego (...) 2024 r. odszkodowania z ugody przedsądowej, która to kwota miała podlegać zwolnieniu od podatku. Skontaktował się Pan z Krajową Informacją Podatkową, gdzie poinformowano Pana, że takie odszkodowanie przedsądowe jest zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zawarł Pan ugodę sądową w rozumieniu art. 223 ustawy z 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego. Przebieg rozprawy był protokołowany i treść ugody znajduje się w protokole rozprawy. Zawarcie ugody sądowej skutkowało umorzeniem przez Sąd postępowania na mocy art. 355 Kodeksu postępowania cywilnego, a postanowienie uprawomocniło się po 7 dniach od jego wydania (od daty zawarcia ugody). W zawartej ugodzie nie wskazano, że wypowiedzenie umowy zostało dokonane z naruszeniem przepisów prawa pracy dotyczących rozwiązania umowy o pracę, a w konsekwencji nie wskazywano jakie przepisy zostały naruszone oraz na czym ich naruszenie polegało, gdyż na mocy ugody sądowej pozwany pracodawca cofnął swoje oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę z powodem bez wypowiedzenia i zobowiązał się wydać nowe świadectwo pracy oraz wypłacić odszkodowanie w związku z rozwiązaniem umowy o pracę, które następowało na mocy ugody. Wysokość odszkodowania została ustalona w oparciu o przepisy prawa pracy regulujące wysokość odszkodowania z tytułu bezprawnego rozwiązania umowy o pracę przez pracodawcę przy uwzględnieniu wysokości Pana wynagrodzenia. Wysokość odszkodowania została ustalona w oparciu o przepisy Kodeksu pracy, a w szczególności art. 56 Kodeksu pracy i art. 58 Kodeksu pracy. Wypłacone odszkodowanie na mocy ugody było związane z niezgodnym z prawem rozwiązaniem przez pracodawcę umowy o pracę bez wypowiedzenia i znajdowało oparcie w przepisach prawa pracy, o których wyżej. W ugodzie nie wskazano, że wyczerpuje ona wszelkie roszczenia stron (Pana i pracodawcy) związane z umową o pracę, gdyż pracodawca miał Panu oddzielnie wypłacić należności związane ze stosunkiem pracy w kwocie ok. 1200 zł, a których do dnia dzisiejszego nie wypłacił. Pana wątpliwości są związane z faktem wykazania otrzymanego świadczenia w PIT-11 i PIT- 37. Wobec powyższego wyjaśniam, że w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca nie zdefiniował pojęcia odszkodowania czy zadośćuczynienia, niemniej rozumienie tych pojęć nie może odbiegać od ich znaczenia przyjętego w systemie prawa cywilnego. Wiele pojęć z katalogu zwolnień przedmiotowych nie zostało zdefiniowanych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych – nie może to jednak oznaczać dowolności w ich rozumieniu i stosowania wykładni rozszerzającej, przy czym oczywistym jest, że w celu uniknięcia takiej dowolności, kryteria rozumienia tych pojęć – niezdefiniowanych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych – muszą mieć w pierwszej kolejności charakter kryteriów ustawowych. Odnośnie zatem do prawa cywilnego stwierdzić należy, że zasady odpowiedzialności odszkodowawczej w prawie cywilnym opierają się na zasadzie winy lub ryzyka. Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.) przewiduje dwa zasadnicze rodzaje odpowiedzialności: deliktową, która wynika z czynów niedozwolonych (art. 415 Kodeksu cywilnego i następne) oraz kontraktową – powstającą z mocy umowy (art. 471 K.c. i nast.). Tym samym, na tle Kodeksu cywilnego świadczenie odszkodowawcze jest następstwem niewykonania bądź nienależytego wykonania zobowiązania lub czynu niedozwolonego. Powyższe regulacje mają również zastosowanie do przepisów prawa pracy, choć w ograniczonym zakresie. Jak stanowi bowiem art. 300 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 277 ze zm.): W sprawach nieunormowanych przepisami prawa pracy do stosunku pracy stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu cywilnego, jeżeli nie są one sprzeczne z zasadami prawa pracy. Mając na uwadze powyższe wyjaśnić należy, że przepisy Kodeksu pracy posługują się terminami „odszkodowanie” w odniesieniu do konkretnych świadczeń pracowniczych, do 3d 1których uprawniony jest pracownik lub były pracownik (np. w art. 18, art. 36 § 1, art. 45, 3 2art. 56, art. 94 § 3, art. 99, art. 101 omawianego Kodeksu). W kontekście rozwiązania umowy o pracę ustawodawca przewiduje odszkodowanie, w sytuacji gdy wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony jest nieuzasadnione lub narusza przepisy o wypowiadaniu umów o pracę (art. 45 komentowanego Kodeksu), przepisy o wypowiadaniu warunków pracy i płacy (art. 45 w zw. z art. 42 § 1 cytowanego Kodeksu), bądź rozwiązano umowę o pracę bez wypowiedzenia z naruszeniem przepisów o rozwiązywaniu umów o pracę w tym trybie (art. 56 wskazanego Kodeksu). Ponadto, odszkodowanie przysługuje również w przypadku gdy pracodawca dopuścił się ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków wobec 1pracownika (art. 55 § 1 omawianego Kodeksu). W szczególności na podstawie wskazanego przez Pana art. 56 § 1 Kodeksu pracy: Pracownikowi, z którym rozwiązano umowę o pracę bez wypowiedzenia z naruszeniem przepisów o rozwiązywaniu umów o pracę w tym trybie, przysługuje roszczenie o przywrócenie do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowanie. O przywróceniu do pracy lub odszkodowaniu orzeka sąd pracy. W myśl natomiast art. 58 tego Kodeksu: Odszkodowanie, o którym mowa w art. 56, przysługuje w wysokości wynagrodzenia za okres wypowiedzenia. W przypadku rozwiązania umowy o pracę zawartej na czas określony odszkodowanie przysługuje w wysokości wynagrodzenia za czas, do którego umowa miała trwać, nie więcej jednak niż za okres wypowiedzenia. Należy zatem zauważyć, że funkcję odszkodowawczą w Kodeksie pracy pełnią wyłącznie te świadczenia, których celem jest zrekompensowanie pracownikowi skutków zdarzeń, które noszą cechy czynu niedozwolonego lub zawinionego przez pracodawcę. Zgodnie zaś z art. 917 Kodeksu cywilnego: Przez ugodę strony czynią sobie wzajemne ustępstwa w zakresie istniejącego między nimi stosunku prawnego w tym celu, aby uchylić niepewność co do roszczeń wynikających z tego stosunku lub zapewnić ich wykonanie albo by uchylić spór istniejący lub mogący powstać. Powołana definicja ugody pozwala wyróżnić elementy konstrukcyjne tej instytucji. Po pierwsze, zauważyć należy, że umowa ta może być zawarta wyłącznie w sytuacji, gdy między stronami stosunku prawnego istnieje niepewność albo spór, co do roszczeń wynikających z tego stosunku. Po drugie, celem zawarcia ugody jest uchylenie tej niepewności lub sporu. Wreszcie po trzecie, strony dążą do osiągnięcia celu przez wzajemne ustępstwa. Tak więc nieodłącznym elementem ugody są wzajemne ustępstwa stron. W literaturze przedmiotu podkreśla się, że z ustępstwem mamy do czynienia, gdy ktoś rezygnuje z jakiegoś warunku, wymagania, zmniejsza swoje żądania, czy też odstępuje od nich. Ustępstwa mogą polegać m.in. na zrzeczeniu się uprawnień, czy też zarzutów, zaciąganiu zobowiązań, obniżeniu świadczenia itp. W konsekwencji, w przypadku, w którym wypłata świadczenia następuje na podstawie zawartego przez strony porozumienia (ugody), a więc wyrażonej w ten sposób woli takiego ułożenia wzajemnych relacji prawnych, nie może być mowy o bezprawności działania i naprawieniu wyrządzonej szkody lub krzywdy. Podkreślić również należy, że przepisy Kodeksu pracy nie przewidują wypłaty odszkodowania w sytuacji rozwiązania umowy o pracę za porozumieniem stron. Jak Pan wyjaśnił, w zawartej ugodzie nie wskazano, że wypowiedzenie umowy zostało dokonane z naruszeniem przepisów prawa pracy dotyczących rozwiązania umowy o pracę, jak też nie wskazano że doszło do naruszenia przepisów, a były pracodawca w związku z ugodą cofnął swoje oświadczenie o rozwiązaniu umowy bez wypowiedzenia i wydał nowe świadectwo pracy w związku z rozwiązaniem stosunku pracy za porozumieniem stron. Wobec powyższego określone w ugodzie świadczenie nie spełnia wymogów określonych w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji nie jest objęte zwolnieniem przedmiotowym wynikającym z tego przepisu. Przedstawione przez Pana okoliczności wskazują jednoznacznie, że jego wysokość lub zasady ustalania nie wynikały z regulacji wymienionych w tym przepisie. Jak wyjaśniłem bowiem powyżej przepisy Kodeksu pracy nie przewidują wypłaty odszkodowania w sytuacji rozwiązania umowy o pracę za porozumieniem stron. Wypłacone Panu świadczenie nie może korzystać również ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy. W sytuacji gdy ostatecznie rozwiązanie umowy nastąpiło za porozumieniem stron (czyli za Pana zgodą) to otrzymane świadczenie nie może zostać uznane za rekompensatę za szkodę z tytułu bezpodstawnego (krzywdzącego) sposobu rozwiązania umowy o pracę. Ponadto, świadczenie to, co prawda zostało wypłacone na podstawie ugody sądowej, jednak nie dotyczy ono szkody rzeczywistej. Skoro bowiem świadczenie zostało ustalone przy uwzględnieniu wysokości Pana wynagrodzenia, to uznać należy, że ma rekompensować utracone przez Pana spodziewane korzyści w postaci wynagrodzenia za pracę, które uzyskałby Pan gdyby nie doszło do rozwiązania umowy o pracę. W konsekwencji, skoro świadczenie, które Pan otrzymał nie korzysta ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 lub 3b ustawy, jak też dla tego typu świadczenia ustawodawca nie przewidział żadnego innego zwolnienia przedmiotowego, to podlega ono opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychód ze stosunku pracy. Oznacza to, że wykazanie wypłaconego świadczenia w PIT-11 przez pracodawcę było prawidłowe, i brak podstaw do żądania jego korekty. Świadczenie to powinno zostać również wykazane w składanym przez Pana zeznaniu podatkowym jako podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili