0115-KDIT2.4011.101.2025.1.MM

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

dłowe Szanowna Pani, stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 lutego 2025 r. wpłynął Pani wniosek, uzupełniony pismem z 4 kwietnia 2025 r. (data wpływu do tutejszego organu) o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego (...) 2023 r. orzeczono rozwód między Panią a małżonkiem. Są Państwo rodzicami dwojga małoletnich dzieci: A. (14 lat) i B. (7 lat). Miejsce zamieszkania dzieci jest przy Pani jako matce. Ojciec widuje się z dziećmi w Pani mieszkaniu raz w tygodniu, syn regularnie odwiedza ojca w jego miejscu zamieszkania, 4 razy w miesiącu u niego nocuje. Córka odwiedza tatę sporadycznie. Zasądzone alimenty na rzecz dzieci po 1200 zł na każde pokrywają niespełna 1/3 kosztów ich utrzymania, przy czym wszelkie nieoczekiwane wydatki związane z dziećmi ponoszone są przez Panią, w tym koszt płatnej opieki, gdy żadne z rodziców nie może się dziećmi zająć. Ojciec dzieci nie bierze pełnego udziału w procesie wychowawczym ani organizacji dzieciom edukacji, zajęć, zakupów, wakacji czy leczenia. W związku z osiągnięciem przez Panią w lipcu 2024 r. drugiego progu podatkowego, Pani budżet domowy uległ znacznemu uszczupleniu, przez co nie jest Pani w stanie zapewnić dzieciom utrzymania na dotychczasowym poziomie. Kwota podatku odprowadzona przez Panią w ramach drugiego progu podatkowego przewyższy w sumie kwotę rocznych alimentów przyznanych na córkę. Pani wniosek dotyczy możliwości skorzystania z preferencyjnego rozliczenia dochodów, o którym mowa w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. możliwości rozliczenia się w sposób przewidziany dla „osoby samotnie wychowującej dziecko". W 2024 r. podlegała Pani nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. W 2024 r. uzyskała Pani dochody opodatkowane według skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W 2024 r. w odniesieniu do Pani lub Pani dzieci nie miały zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy - w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń. W 2024 r. Pani i dzieci nie podlegaliście opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. Orzeczenie sądu o Pani rozwodzie z ojcem dzieci uprawomocniło się (...) 2023 r. Sąd przyznał pełną władzę rodzicielską obojgu rodzicom ze wskazaniem miejsca zamieszkania dzieci przy Pani. Sąd nie odniósł się do kwestii regulacji sposobu i częstotliwości kontaktów ojca z dziećmi, pozostawiając tę kwestię w gestii ustaleń między Panią a ojcem dzieci.

Sąd przyznał Pani alimenty od ojca dzieci na ich rzecz w wysokości 1200 zł na każde z dzieci. Opieka naprzemienna nie została ustalona przez sąd. Zgodnie z ustaleniami z ojcem dzieci, świadczenie wychowawcze na oboje dzieci pobiera Pani. Przed i po uprawomocnieniu się wyroku rozwodowego dzieci na stałe mieszkają z Panią. Wszelkie sprawy organizacyjno-bytowe, jak wyżywienie, zapewnienie odzieży, środków higieny, leków, pomocy naukowych, zabawek, wizyt lekarskich, logistyki związanej z uczęszczaniem dzieci do placówek edukacyjno-wychowawczych, na zajęcia dodatkowe, kontakty towarzyskie, wyjazdy rekreacyjne, pomoc w odrabianiu lekcji spoczywają na Pani. Pani dzieci przebywały z Panią przez cały rok w dni robocze, z wyłączeniem dwóch wyjazdów służbowych po 4 dni każdy (jeden w kwietniu i jeden we wrześniu) oraz 4 dni, kiedy dzieci odwiedzały ze swoim ojcem jego rodzinę. Ojciec dzieci uczestniczy w życiu syna, zabierając go na co drugi weekend i opiekując się nim wówczas oraz odwiedzając go raz na kilka godzin w ciągu tygodnia. Córka odwiedza ojca sporadycznie oraz widuje się z nim krótko podczas odwiedzin ojca u syna (córka ma w tym czasie zajęcia dodatkowe). Czasem rozmawiają przez telefon. Decyzje i wszelkie czynności związane z opieką nad dziećmi oraz dbałością o ich zdrowie, edukację, zapewnienie zajęć dodatkowych i pomocy edukacyjnych, wyjazdy rekreacyjne i edukacyjne, spotkania towarzyskie, przyszłość należą do Pani. Ojciec dzieci wyraża niekiedy swoją opinię, ale ostateczne decyzje i organizację pozostawia Pani, nie ponosi również żadnych dodatkowych kosztów ewentualnie wynikających z powyższego. Sytuacja związana z podziałem opieki nad dziećmi nie ulegnie zmianie na rzecz zwiększenia udziału ojca w ich wychowaniu, wręcz przeciwnie. Z ustalonych cotygodniowych wizyt syna u ojca ich liczba została zredukowana o połowę na życzenie ojca, który obecnie zabiera syna co drugi weekend (początkowo syn odwiedzał go co tydzień).

Pytanie

Czy w związku ze sporadycznym kontaktem córki z ojcem i jego znikomym udziałem w jej wychowaniu przysługuje Pani prawo rozliczenia się „wspólnie z córką” w celu podwyższenia kwoty wolnej od podatku? Pani stanowisko w sprawie W Pani ocenie ojciec dzieci bierze udział w opiece nad Państwa synem B. Opieka nad Państwa córką A. sprawowana jest jednakże wyłącznie przez Panią, udział ojca w jej życiu sprowadza się do sporadycznych spotkań lub rozmów telefonicznych i wypłacania alimentów. Wszelka odpowiedzialność za dobrostan, edukację i rozwój ogólny córki, jak i ewentualne dodatkowe koszty z nimi związane, spoczywa na Pani. W związku z powyższym wnosi Pani o uznanie możliwości preferencyjnego rozliczenia dochodów w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko, o którym mowa w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W Pani ocenie przysługuje Pani prawo do rozliczenia podatków w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dzieci.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 6 ust. 4c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163):

Od dochodów jednego rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem, osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci: 1) małoletnie, 2) pełnoletnie, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną, 3) pełnoletnie do ukończenia 25. roku życia, uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe, obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej oraz w innym państwie – podatek może być określony zgodnie z ust. 4d na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym. W myśl art. 6 ust. 4d ww. ustawy: W przypadku, o którym mowa w ust. 4c, podatek jest określany w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, przy czym do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w niniejszej ustawie. Natomiast stosownie do art. 6 ust. 4e cyt. ustawy: Przepisu ust. 4c pkt 3 nie stosuje się, jeżeli dziecko, o którym mowa w tym przepisie, uzyskało w roku podatkowym: 1) dochody, z wyjątkiem renty rodzinnej, podlegające opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b lub 2) przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 i 152 – w łącznej wysokości przekraczającej dwunastokrotność kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz.U. z 2023 r. poz. 2194 oraz z 2024 r. poz. 1615), w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego. Na podstawie art. 6 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 4d, nie ma zastosowania do osoby, która wychowuje wspólnie z drugim rodzicem albo opiekunem prawnym co najmniej jedno dziecko, w tym również gdy dziecko jest pod opieką naprzemienną, w związku z którą obydwojgu rodzicom zostało ustalone świadczenie wychowawcze zgodnie z art. 5 ust. 2a ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz.U. z 2024 r. poz. 1576). Ponadto zgodnie z art. 6 ust. 8 ww. ustawy: Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4d, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków, osoba samotnie wychowująca dziecko lub jej dziecko: 1) stosuje przepisy: a) art. 30c lub b) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy – w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń; 2) podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. Uwzględniając cytowane uregulowania prawne wskazać należy, że przepis art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dzieci (panna, kawaler, wdowa, wdowiec, rozwódka, rozwodnik), jak również do tego, że osoba ta musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie. Przy czym ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje dla potrzeb jej wykładni i stosowania samotnego wychowywania, ani nie odsyła w tym zakresie do odrębnych regulacji. Dla ustalenia znaczenia „samotnie” oraz „wychowywać” należy zatem odwołać się w pierwszej kolejności do językowych reguł interpretacyjnych. Zgodnie z internetowym Słownikiem Języka Polskiego PWN „wychować — wychowywać” to: (1) «zapewnić dziecku opiekę i doprowadzić je do samodzielności», (2) «przygotować kogoś do pracy w jakiejś dziedzinie». Zatem, „wychowywać” w słownikowym rozumieniu oznacza: zapewniając byt doprowadzić do osiągnięcia pełnego rozwoju psychicznego i fizycznego. Wychowywanie polega na stałym troszczeniu się o byt materialny dziecka oraz o jego rozwój emocjonalny. Wychowanie dziecka można określić jako kształtowanie osobowości dziecka poprzez kształtowanie jego samodzielności, obowiązkowości, rozwijanie predyspozycji intelektualnych i umiejętności praktycznych, kształtowanie światopoglądu, systemu wartości oraz postaw emocjonalnych. Natomiast, „samotny” to: (1) «żyjący sam, bez rodziny, przyjaciół», (2) «znajdujący się w określonej sytuacji, w określonym czasie zupełnie sam», (3) «spędzany, odbywany w pojedynkę, bez towarzystwa», (4) «znajdujący się na odludziu». Przez osobę samotnie wychowującą dziecko, o której mowa w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy więc rozumieć osobę, która faktycznie w pojedynkę w pełni lub w przeważającej mierze wychowuje dziecko bez udziału drugiego rodzica w procesie wychowawczym, stale, na co dzień troszcząc się nie tylko o byt materialny ale także rozwój emocjonalny dziecka. W przypadku, gdy żadne z rodziców nie jest pozbawione władzy rodzicielskiej, rodzic który faktycznie w roku podatkowym dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim ciągłą opiekę, stale troszczy się o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka, ma prawo do przedmiotowej preferencji podatkowej. Nie jest przy tym konieczne, aby drugi z rodziców był całkowicie wyeliminowany z opieki i wychowania dziecka. W sytuacji, gdy dziecko zamieszkując wraz z jednym rodzicem, pozostaje pod jego stałą, codzienną opieką, a drugi rodzic jest zobowiązany do płacenia alimentów oraz zajmowania się dzieckiem doraźnie, status samotnego rodzica ma ten, przy którym dziecko zamieszkuje i który wykonuje wszystkie obowiązki, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój. Fakt utrzymywania kontaktów pomiędzy dzieckiem i drugim rodzicem, nie pozbawia pierwszego rodzica (przy którym dziecko mieszka) prawa do opodatkowania swoich dochodów na zasadach określonych w art. 6 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wyjaśnić należy, że aby móc skorzystać z omawianej preferencji podatkowej nie jest konieczne posiadanie statusu osoby samotnie wychowującej dziecko (określonej ww. przepisem) przez cały rok podatkowy. Wystarczające jest, aby taki stan zaistniał w ciągu roku, a nie trwał przez cały rok. Dodatkowo podkreślenia wymaga, że dla preferencyjnego opodatkowania dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2022 r. istotne znaczenie ma regulacja zawarta w treści art. 6 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z którego wynika, że nie ma ono zastosowania do osoby, która wychowuje wspólnie z drugim rodzicem albo opiekunem prawnym co najmniej jedno dziecko, w tym również gdy dziecko jest pod opieką naprzemienną, w związku z którą obydwojgu rodzicom zostało ustalone świadczenie wychowawcze zgodnie z art. 5 ust. 2a ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci. Zatem od 2022 r. osoba, która wspólnie z drugim rodzicem wychowuje co najmniej jedno dziecko, co przejawia się między innymi dzieleniem się wszelkimi obowiązkami związanymi z procesem wychowawczym dziecka, niezależnie od tego u kogo, pod czyją w danym momencie roku podatkowego opieką dziecko przebywa nie może skorzystać z rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko. Odnosząc przedstawione uregulowania prawne na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że spełniła Pani warunki określone w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z opisanego zdarzenia wynika w szczególności, że (...) 2023 r. orzeczono rozwód między Panią a małżonkiem. Są Państwo rodzicami dwojga małoletnich dzieci: A. (14 lat) i B. (7 lat). Orzeczenie sądu o Pani rozwodzie z ojcem dzieci uprawomocniło się (...) 2023 r. Sąd przyznał pełną władzę rodzicielską obojgu rodzicom ze wskazaniem miejsca zamieszkania dzieci przy Pani. Opieka naprzemienna nie została ustalona przez sąd. Sąd nie odniósł się do kwestii regulacji sposobu i częstotliwości kontaktów ojca z dziećmi, pozostawiając tę kwestię w gestii ustaleń między Panią a ojcem dzieci. Przed i po uprawomocnieniu się wyroku rozwodowego dzieci na stałe mieszkają z Panią. Zgodnie z ustaleniami z ojcem dzieci, świadczenie wychowawcze na oboje dzieci pobiera Pani. Ojciec dzieci nie bierze pełnego udziału w procesie wychowawczym ani organizacji dzieciom edukacji, zajęć, zakupów, wakacji czy leczenia. Wszelkie sprawy organizacyjno- bytowe, jak wyżywienie, zapewnienie odzieży, środków higieny, leków, pomocy naukowych, zabawek, wizyt lekarskich, logistyki związanej z uczęszczaniem dzieci do placówek edukacyjno-wychowawczych, na zajęcia dodatkowe, kontakty towarzyskie, wyjazdy rekreacyjne, pomoc w odrabianiu lekcji spoczywają na Pani. Decyzje i wszelkie czynności związane z opieką nad dziećmi oraz dbałością o ich zdrowie, edukację, zapewnienie zajęć dodatkowych i pomocy edukacyjnych, wyjazdy rekreacyjne i edukacyjne, spotkania towarzyskie, przyszłość należą do Pani. Ojciec dzieci wyraża niekiedy swoją opinię, ale ostateczne decyzje i organizację pozostawia Pani, nie ponosi również żadnych dodatkowych kosztów ewentualnie wynikających z powyższego. Pani dzieci przebywały z Panią przez cały rok w dni robocze, z wyłączeniem dwóch wyjazdów służbowych po 4 dni każdy (jeden w kwietniu i jeden we wrześniu) oraz 4 dni, kiedy dzieci odwiedzały ze swoim ojcem jego rodzinę. Ojciec dzieci uczestniczy w życiu syna, zabierając go na co drugi weekend i opiekując się nim wówczas oraz odwiedzając go raz na kilka godzin w ciągu tygodnia. Córka odwiedza ojca sporadycznie oraz widuje się z nim krótko podczas odwiedzin ojca u syna (córka ma w tym czasie zajęcia dodatkowe). Czasem rozmawiają przez telefon. Skoro od (...) 2023 r. jest Pani osobą rozwiedzioną, a Pani córka zamieszkuje wraz z Panią i na Pani spoczywają wszelkie sprawy organizacyjno-bytowe, zaś jej ojciec zobowiązany jest do płacenia alimentów i spotyka się z nią sporadycznie, to uznać należy, że jest Pani osobą samotnie wychowującą dziecko. W niniejszej sprawie nie znajduje zastosowania wyłączenie wynikające z art. 6 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Co prawda były mąż uczestniczy w życiu Państwa syna, gdyż zabiera go w co długi weekend i wówczas się nim opiekuje oraz odwiedza go raz w tygodniu przez kilka godzin, jednakże nie sposób uznać, że bierze on czynny udział w wychowywaniu syna, gdyż – jak Pani wskazała – decyzje i wszelkie czynności związane z opieką nad dziećmi (synem i córką) oraz dbałość o ich zdrowie, edukację, zapewnienie zajęć dodatkowych i pomocy edukacyjnych, wyjazdy rekreacyjne i edukacyjne, spotkania towarzyskie, przyszłość należą do Pani. W niniejszej sprawie zostały również spełnione pozostałe warunki niezbędne do skorzystania z rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko, gdyż w 2024 r. w odniesieniu do Pani i Pani dzieci nie miały zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy - w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń oraz Pani i dzieci nie podlegaliście opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. W konsekwencji – w opisanym stanie faktycznym – przysługuje Pani prawo rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko, tj. na zasadach określonych w art. 6 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji. • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.