0115-KDIT1.4011.92.2025.2.MR

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

łowe Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 stycznia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 20 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, polskim rezydentem podatkowym. Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą w formie spółki jawnej. W dniu 21 kwietnia 2021 roku wspólnicy spółki jawnej podjęli uchwałę o jej likwidacji. Spółka jawna na dzień podjęcia uchwały posiadała lokale mieszkalne. Lokale były wybudowane przez spółkę jawną. W związku z likwidacją spółki jawnej i podziałem jej majątku Wnioskodawca otrzymał lokale mieszkalne. Spółka jawna została ostatecznie wykreślona z Krajowego Rejestru Sądowego z dniem 16 grudnia 2022 roku. Lokale mieszkalne są wynajmowane przez Wnioskodawcę początkowo w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, a od 2023 roku w ramach najmu prywatnego. Najem lokali jest na cele mieszkalne. Wnioskodawca założył fundację rodzinną (Fundacja), do której planuje przekazać, w formie darowizny, mieszkania otrzymane po likwidacji spółki jawnej. Po otrzymaniu nieruchomości Fundacja nadal wynajmowałaby je na podobnych zasadach jak czyni do tej pory Wnioskodawca, tzn. na cele mieszkalne. Wnioskodawca przestałby wynajmować te lokale, co spowodowane jest też stanem zdrowia Wnioskodawcy (w 2024 Wnioskodawca przebywał w szpitalu na badaniach onkologicznych). Celem Fundacji jest: 1) gromadzenie przekazanego na jej rzecz mienia, zarządzanie nim oraz inwestowanie, a także pobieranie pożytków, 2) nabywanie mienia, aktywów i praw w sposób dopuszczalny przez przepisy prawa, 3) prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie dopuszczanym przez przepisy prawa oraz treść statutu, w tym odpłatne udostępnianie mienia i praw majątkowych, 4) dokonywanie nakładów na posiadane przez Fundację mienie, w tym poprzez remonty, doposażanie oraz działalność inwestycyjną związaną z posiadanym mieniem, w celu zwiększania jego wartości, 5) dalsze inwestowanie środków składających się na mienie Fundacji, 6) poprzez realizację celów związanych z gromadzeniem mienia, jego nabywaniem oraz prowadzeniem działalności gospodarczej - zwiększanie wartości aktywów Fundacji w perspektywie wieloletniej, w celu zabezpieczenia możliwości wypłaty na rzecz Beneficjentów świadczeń w przyszłości oraz powiększania wysokości wypłacanych świadczeń, 7) zapewnienie Beneficjentom środków finansowych poprzez wypłatę świadczeń określonych w statucie, pozyskanych w związku z realizacją zadań określonych w punktach 1 do 6. Beneficjentami Fundacji są: a) Wnioskodawca – A.F., b) żona Wnioskodawcy – B.F., c) córka Wnioskodawcy - C.F., d) córka Wnioskodawcy – D.F.,

e) syn Wnioskodawcy – E.F.

Pytanie

Czy wniesienie, w formie darowizny, do Fundacji Rodzinnej, której Wnioskodawca jest fundatorem, lokali mieszkalnych otrzymanych przez niego po likwidacji spółki jawnej spowoduje powstanie przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych? Pana stanowisko w sprawie Zdaniem Wnioskodawcy wniesienie, w formie darowizny, do Fundacji Rodzinnej, której Wnioskodawca jest fundatorem, lokali mieszkalnych otrzymanych przez niego po likwidacji spółki jawnej nie spowoduje powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych) przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn. Przepis ten odnosi się do osoby obdarowanej, a nie do darczyńcy. To obdarowany uzyskuje przysporzenie majątkowe. Tym samym wyłączenie to nie ma zastosowania. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 i 8 ustawy o PIT źródłami przychodów są: 3) pozarolnicza działalność gospodarcza; 8) odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2: a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości. b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, c) prawa wieczystego użytkowania gruntów, d) innych rzeczy. – jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany. Zgodnie z art. 10 ust. 2 ustawy o PIT przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat. Zgodnie z art. 10 ust. 3 ustawy o PIT przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o PIT przychodem z działalność gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Z wyżej przytoczonych przepisów wynika, że obrót nieruchomościami mieszkalnymi (w tym lokalami mieszkalnymi) podlega specyficznemu opodatkowaniu. Zasadą jest to, że jeżeli składnik majątku związany z prowadzoną działalnością gospodarczą zostaje sprzedany, wówczas przychód z tego tytułu (z tego źródła) powstaje. Jeżeli jednak składnik majątku został wycofany z działalności gospodarczej, to opodatkowanie sprzedaży takiego majątku związane jest z okresem od momentu jego wycofania. Natomiast w przypadku lokali mieszkalnych ustawa przewiduje, że opodatkowaniu będzie podlegało zbycie takiej nieruchomości pod warunkiem, że nastąpi to do 5 lat licząc od końca roku, w którym nabyto tę nieruchomość. W niniejszej sprawie przepis art. 10 ust. 3 ustawy o PIT mógłby mieć zastosowanie do zbycia nieruchomości w przypadku, gdyby nastąpiło to po 2026 roku. Jednak żaden z powyższych przypadków nie wystąpi w niniejszej sprawie, gdyż Wnioskodawca dokona darowizny nieruchomości na rzecz Fundacji rodzinnej, której jest fundatorem. Umowa darowizny zdefiniowana została w art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny. Zgodnie z tym przepisem, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Bezpłatność świadczenia oznacza, że nie może mu towarzyszyć świadczenie wzajemne drugiej strony. Darczyńca nie może uzyskać jakiegokolwiek ekwiwalentu swojego świadczenia ani w chwili dokonania darowizny, ani też w przyszłości. Niewątpliwie zatem darowizna nieruchomości stanowi formę jej zbycia, a zatem może to być podstawa do powstania przychodu. Jednakże zbycie to musi być odpłatne, aby powstał przychód (przysporzenie majątkowe po stronie zbywcy). W przypadku darowizny - co do zasady - nie mamy do czynienia z odpłatnością. Jednakże Wnioskodawca zamierza dokonać darowizny na rzecz fundacji rodzinnej, której jest fundatorem. Zgodnie z art. 2 ust. 1 Ustawy o fundacji rodzinnej fundacja rodzinna jest utworzona wyłącznie w celu 1) gromadzenia mienia, 2) zarządzania mieniem w interesie beneficjentów oraz 3) spełniania świadczeń na rzecz beneficjentów. Gromadzenie mienia i zarządzanie nim w interesie beneficjentów oraz spełniania świadczeń na rzecz beneficjentów są to zatem obowiązkowe zadania każdej fundacji rodzinnej. Zgodnie z art. 2 ust. 2 Ustawy o fundacji rodzinnej: „Przez świadczenie rozumie się składniki majątkowe, w tym środki pieniężne, rzeczy lub prawa, przeniesione na beneficjenta albo oddane beneficjentowi do korzystania przez fundację rodzinną albo fundację rodzinną w organizacji, zgodnie ze statutem i listą beneficjentów”. Zgodnie z art. 2 ust. 3 Ustawy o fundacji rodzinnej: „Fundacja rodzinna w przypadku beneficjenta będącego osobą fizyczną może w szczególności pokrywać koszty jego utrzymania lub kształcenia, a w przypadku beneficjenta będącego organizacją pozarządową, o której mowa w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2022 r. poz. 1327, 1265 i 1812), prowadzącą działalność pożytku publicznego wspierać działalność pożytku publicznego w rozumieniu art. 3 ust. 1 tej ustawy”. Fundacja rodzinna to podmiot. Z powyższych przepisów wynika, że majątek, którym zarządza fundacja rodzinna ma na celu gromadzenie mienia i dokonywania świadczeń na rzecz beneficjentów wskazanych w statucie fundacji rodzinnej. Fundator w statucie fundacji określa kto i na jakich zasadach będzie mógł otrzymać świadczenie z Fundacji rodzinnej. Wnosząc darowiznę do fundacji rodzinnej (lokale mieszkalne) fundator nie otrzymuje w zamian żadnego ekwiwalentu. To, że Fundacja rodzinna zobowiązana jest do wykonywania świadczeń na rzecz beneficjenta (który jest też również jej fundatorem) nie oznacza, ze darowizna dokonana na rzecz fundacji jest czynnością odpłatną. W świetle art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, przychodami są, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Zarówno w orzecznictwie sądów administracyjnych, jak i w interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe w indywidualnych sprawach podatników podkreśla się, że przychodem podatkowym na gruncie art. 11 ust. 1 ustawy o PIT jest tylko takie przysporzenie majątkowe, które ma charakter trwały, definitywny. Przysporzenie to musi jednocześnie prowadzić do zwiększenia aktywów podatnika lub zmniejszenia jego zobowiązań. Ponadto przysporzenie to musi być rzeczywiste, a nie potencjalne. Innymi słowy, o przychodzie można mówić tylko wtedy, kiedy podatnik wzbogacił się i stanowi to jego dodatkowy, definitywny majątek. Powyższe rozumienie pojęcia przychodu na gruncie ustawy o PIT znajduje odzwierciedlenie w ugruntowanym stanowisku sądów administracyjnych oraz organów podatkowych, przykładowo: • w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 września 2021 r., sygn. akt II FSK 263/19, sąd wskazał, że zarówno w orzecznictwie sądów administracyjnych, jak i w piśmiennictwie, tak na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych, jak i podatku dochodowego od osób prawnych podkreśla się, że przychodem podatkowym jest tyko takie przysporzenie majątkowe, które ma charakter trwały, definitywny; • w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 22 września 2021 r., sygn. akt II SA/Bd 643/12, sąd stwierdził, że zgodnie zaś z art. 11 ust. 1 ustawy o PIT przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Za przychody podatkowe mogą być uznane zatem tylko takie świadczenia, które nie mają charakteru zwrotnego. Przychód jest bowiem w istocie określonym przyrostem majątkowym, a zatem jego otrzymanie musi mieć charakter definitywny; • w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 17 października 2019 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.393.2019.4.AKR, organ wskazał, że pod pojęciem przychodu należy rozumieć każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy. Przysporzenie to musi zatem być rzeczywiste, a nie tylko potencjalne. Innymi słowy, o przychodzie można mówić tylko wtedy, kiedy podatnik wzbogacił się i stanowi to jego dodatkowy, definitywny majątek; • w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 5 września 2019 r. nr 0113-KDIPT2-3.4011.403.2019.1.MS, organ stwierdził, ze zauważyć należy, że do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są trwałe, definitywne i bezwarunkowe. Nie będą to zatem jakiekolwiek przychody, lecz przychody, które stanowić będą trwale przysporzenie majątkowe. Co do zasady więc o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów podlegających opodatkowaniu decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono majątek podatnika (takie, którymi może rozporządzać jak właściciel); • w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 9 grudnia 2019 r., nr 0114-KDIP2-2.4010.413.2019.3.AG, organ wskazał, że przychodem są wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, których rzeczywiste otrzymanie, a w niektórych przypadkach już sam fakt, że są należne, powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Co do zasady, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa. W analizowanej sytuacji Wnioskodawca (fundator i beneficjent Fundacji Rodzinnej) w wyniku dokonania darowizn na rzecz Fundacji Rodzinnej nie otrzyma żadnego rzeczywistego, definitywnego i trwałego przysporzenia zarówno pieniężnego, jak i niepieniężnego. W szczególności Wnioskodawca nie otrzyma w zamian żadnych udziałów, certyfikatów lub innych instrumentów finansowych, które dawałyby mu tytuł prawny do wniesionego do Fundacji Rodzinnej majątku lub do otrzymania od Fundacji Rodzinnej innego rodzaju świadczeń z tego tytułu. Prawa i obowiązki beneficjenta i fundatora są zasadniczo niezbywalne (art. 13 ust. 1 i 39 ust. 1 ustawy o fundacji rodzinnej, przy czym nie dotyczy to wierzytelności beneficjenta). Stanowią więc one prawa osobiste, a nie majątkowe. Wnioskodawca może nie otrzyma jakiegokolwiek świadczenia z Fundacji Rodzinnej, a nawet jeśli, to moment i okres ich otrzymywania, a także ich wysokość nie mogą być ustalone na moment dokonania darowizny. Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca dokona zbycia nieruchomości, jednak nie będzie ono odpłatne – Wnioskodawca nie otrzyma żadnego ekwiwalentu w związku z dokonaną darowizną. Tym samym Wnioskodawca nie rozpozna przychodu (dochodu) z tytułu darowizny lokali mieszkalnych przekazanych Fundacji Rodzinnej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.): Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Przepis art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienia wśród źródeł przychodów: • kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c (pkt 7); • odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2: a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c) prawa wieczystego użytkowania gruntów, d) innych rzeczy (pkt 8); • inne źródła (pkt 9). W myśl art. 17 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się: 1) odsetki od pożyczek; 2) odsetki od wkładów oszczędnościowych i środków na rachunkach bankowych lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 5; 3) odsetki (dyskonto) od papierów wartościowych; 4) dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym również: a) dywidendy z akcji złożonych przez członków pracowniczych funduszy emerytalnych na rachunkach ilościowych, b) oprocentowanie udziałów członkowskich z nadwyżki bilansowej (dochodu ogólnego) w spółdzielniach, c) podział majątku likwidowanej osoby prawnej lub spółki, d) wartość dokonanych na rzecz wspólników spółek, nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, określoną według zasad wynikających z art. 11 ust. 2-2b; 5) przychody z tytułu udziału w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 1c; 6) przychody z: a) odpłatnego zbycia udziałów (akcji), udziałów w spółdzielni oraz papierów wartościowych, b) realizacji praw wynikających z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi; 7) przychody z odpłatnego zbycia prawa poboru, w tym również ze zbycia prawa poboru akcji nowej emisji przez pracowniczy fundusz emerytalny w imieniu członka funduszu; 8) przychody członków pracowniczych funduszy emerytalnych z tytułu przeniesienia akcji złożonych na rachunkach ilościowych do aktywów tych funduszy; 9) wartość wkładu określoną w statucie lub umowie spółki, a w razie ich braku wartość wkładu określoną w innym dokumencie o podobnym charakterze – w przypadku wniesienia do spółki albo do spółdzielni wkładu niepieniężnego; jeżeli jednak wartość ta jest niższa od wartości rynkowej tego wkładu albo wartość wkładu nie została określona w statucie, umowie albo innym dokumencie o podobnym charakterze, za przychód uważa się wartość rynkową takiego wkładu określoną na dzień przeniesienia własności przedmiotu wkładu niepieniężnego; przepis art. 19 ust. 3 stosuje się odpowiednio; 9a) (uchylony); 10) przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających; 11) przychody z odpłatnego zbycia waluty wirtualnej; 12) przychody z tytułu otrzymania składników majątku w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną, wystąpieniem wspólnika z takiej spółki lub zmniejszeniem udziału kapitałowego w takiej spółce, w wyniku otrzymania których Rzeczpospolita Polska traci prawo do opodatkowania dochodów ze zbycia tych składników majątku. Ustawą z dnia 26 stycznia 2023 r. o fundacji rodzinnej (t. j. Dz. U. 2023 r. poz. 326) został wprowadzony do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych art. 5a pkt 50, zgodnie z którym: Ilekroć w ustawie jest mowa o fundacji rodzinnej – oznacza to fundację rodzinną oraz fundację rodzinną w organizacji, o których mowa w ustawie z dnia 26 stycznia 2023 r. o fundacji rodzinnej (Dz. U. poz. 326). Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy o fundacji rodzinnej: Fundacja rodzinna jest osobą prawną utworzoną w celu gromadzenia mienia, zarządzania nim w interesie beneficjentów oraz spełniania świadczeń na rzecz beneficjentów. Fundator określa w statucie szczegółowy cel fundacji rodzinnej. W myśl art. 2 ust. 2 ustawy o fundacji rodzinnej: Przez świadczenie rozumie się składniki majątkowe, w tym środki pieniężne, rzeczy lub prawa, przeniesione na beneficjenta albo oddane beneficjentowi do korzystania przez fundację rodzinną albo fundację rodzinną w organizacji, zgodnie ze statutem i listą beneficjentów. Przepis art. 17 ustawy o fundacji rodzinnej stanowi, że: Fundator wnosi do fundacji rodzinnej mienie na pokrycie funduszu założycielskiego o wartości określonej w statucie, nie niższej niż 100 000 zł. Stosownie do art. 20 ustawy o fundacji rodzinnej: Fundacja rodzinna nie może zwracać fundatorowi mienia wniesionego na pokrycie funduszu założycielskiego ani w całości, ani w części, chyba że ustawa stanowi inaczej. Odnosząc powyższe do opisanego zdarzenia przyszłego, istota fundacji rodzinnych polega na tym, że w zamian za wniesiony do fundacji rodzinnej majątek fundator nie otrzymuje żadnego ekwiwalentu. Dlatego też wniesienie przez Pana lokali mieszkalnych do Fundacji Rodzinnej nie będzie miało charakteru odpłatnego zbycia nieruchomości według art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ww. wniesienie składników majątkowych w postaci lokali mieszkalnych nie będzie także spełniało dyspozycji art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż przepis ten dotyczy opodatkowania wartości wkładu w przypadku wniesienia do spółki albo do spółdzielni wkładu niepieniężnego. Fundacja rodzinna nie ma charakteru spółki ani spółdzielni w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wniesienie przez Pana składników majątkowych do Fundacji Rodzinnej nie spełni również dyspozycji innych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu, w tym art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie bowiem z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17. Wprawdzie przepis art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przedstawia otwarty katalog zdarzeń, w wyniku których dochodzi do powstania u podatnika przychodu z innych źródeł, jednak dokonując kwalifikacji danego zdarzenia jako powodującego powstanie przychodu z innych źródeł nie można abstrahować od art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który zawiera definicję przychodów. Definicja ta wprost odwołuje się do otrzymanych lub postawionych do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniędzy, wartości pieniężnych oraz wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Pan, jako fundator Fundacji Rodzinnej, wnosząc do niej składniki majątkowe nie otrzyma w zamian żadnych udziałów, certyfikatów lub innych instrumentów prawnych, które dawałyby Panu tytuł prawny do wniesionego do Fundacji Rodzinnej majątku lub do otrzymania od Fundacji Rodzinnej innego rodzaju świadczeń z tego tytułu, co w konsekwencji skutkuje tym, że nie uzyska Pan przychodu z innych źródeł w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto, zgodnie z obowiązującym od 22 maja 2023 r. art. 20 ust. 1g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się również przychody z tytułu otrzymania lub postawienia do dyspozycji świadczenia, o którym mowa w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 26 stycznia 2023 r. o fundacji rodzinnej, oraz mienia w związku z rozwiązaniem fundacji rodzinnej. Jeżeli przedmiotem tego świadczenia lub tym mieniem nie są pieniądze lub wartości pieniężne, przychód powstaje w ostatnim dniu miesiąca, w którym podatnik otrzymał takie świadczenie lub mienie, a w przypadku świadczenia lub mienia przysługującego za okres dłuższy niż miesiąc, przychód powstaje w ostatnim dniu każdego miesiąca, za który takie świadczenie lub mienie przysługuje. W uzasadnieniu do projektu ustawy o fundacji rodzinnej wskazano m.in., że: Zmieniono także art. 20, w którym dodany został ust. 1g. Dodanie tego przepisu w sposób jednoznaczny określa, że do źródła przychodów „inne przychody”, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy PIT, zaliczane są przychody otrzymane przez: – beneficjenta fundacji rodzinnej, w tym również przez fundatora będącego beneficjentem – w trakcie istnienia fundacji, oraz – fundatora lub beneficjenta fundacji rodzinnej lub spadkobiercę fundatora, z tytułu otrzymania mienia w związku z rozwiązaniem fundacji rodzinnej. Określone również zostało, że w przypadku, gdy świadczenie otrzymane z fundacji rodzinnej ma postać niepieniężną, przychód powstaje w ostatnim dniu miesiąca, w którym podatnik otrzymał to świadczenie. Rozwiązanie takie pozwala określić wartość wszystkich otrzymanych w danym miesiącu świadczeń niepieniężnych przez fundatora lub beneficjenta według stanu na jeden dzień w miesiącu. Ma to znaczenie szczególnie, gdy wartość takiego świadczenia jest ustalana na podstawie cen rynkowych. W przypadku świadczeń niepieniężnych przysługujących za okres dłuższy niż jeden miesiąc, przychód powstaje w ostatnim dniu każdego miesiąca, za który świadczenie to przysługuje. Wprowadzenie takiej szczególnej zasady ustalania dochodu jest korzystne dla otrzymującego przychód. Wartość świadczenia niepieniężnego nie stanowi przychodu podatkowego w momencie nabycia praw, ale jest „rozłożona” w czasie w okresach miesięcznych. Przykładem takiego świadczenia może być długoterminowe prawo do bezpłatnego korzystania przez beneficjenta z lokalu mieszkalnego stanowiącego własność fundacji rodzinnej. W takim przypadku przychodem beneficjenta będzie wartość czynszu, którego miesięczna wartość określać się będzie na podstawie art. 11 ust. 2a ustawy PIT. Powyższe wyjaśnienia dotyczące momentu powstania przychodu odnoszą się również do przychodu z tytułu mienia otrzymanego lub postawionego do dyspozycji w związku z rozwiązaniem fundacji rodzinnej. Z powyższego wynika, że obowiązujące od 22 maja 2023 r. przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazują jako moment powstania przychodu wyłącznie ewentualne przychody otrzymane od fundacji rodzinnej (bądź w trakcie jej funkcjonowania, bądź w wyniku jej rozwiązania). Żaden z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wskazuje, aby w momencie wniesienia przez fundatora do fundacji rodzinnej składników majątku na pokrycie funduszu założycielskiego dochodziło do powstania przychodu po stronie fundatora. Podsumowując, wniesienie przez Pana lokali mieszkalnych w formie darowizny do Fundacji Rodzinnej nie będzie powodować powstania po Pana stronie przychodu na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 oraz art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych bądź na podstawie jakiegokolwiek innego przepisu tej ustawy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli sytuacja Pana będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i Pan zastosuje się do interpretacji. • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.