0115-KDIT1.4011.82.2025.2.MST

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

łowe Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 stycznia 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości skorzystania z ulgi na powrót. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie organu – pismem z 15 marca br. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego Posiada Pan tylko polskie obywatelstwo. Od urodzenia do października 2020 roku Pana centrum interesów życiowych znajdowało się w Polsce. Od listopada 2020 do marca 2024 roku mieszkał Pan i pracował w Austrii (co potwierdza zameldowaniem, certyfikatem rejestracji oraz umową o pracę), gdzie podlegał Pan nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. W Austrii znajdował się w tym czasie Pana ośrodek interesów życiowych, co może Pan również poświadczyć umową wynajmu mieszkania, rachunkami za usługi oraz przerejestrowaniem tam samochodu. W tym czasie do Polski przyjeżdżał Pan jedynie w celach turystycznych. Ze względu na pandemię COVID-19 oraz w jej wyniku częściowego zamknięcia urzędów, znacznych opóźnień i komplikacji związanych z koronawirusem, część formalności związanych z przeprowadzką została opóźniona (np. meldunek udało się załatwić dopiero 17.11.2020 r., pomimo że mieszkanie zostało wynajęte 01.11.2020 r.). Również oficjalne wymeldowanie nastąpiło 28.03.2024 r. ze względu na przypadające w terminie 29- 31.03.2024 r. święta Wielkanocy i zamknięcie urzędów. Jednocześnie od września 2018 roku miał Pan zarejestrowaną w Polsce jednoosobową działalność gospodarczą. 30 sierpnia 2021 r. zawiesił Pan działalność gospodarczą, a ostatecznie zamknięcie tej działalności nastąpiło 28 września 2023 r. W związku z prowadzoną działalnością i ograniczonym obowiązkiem podatkowym w Polsce składał Pan za lata 2021-2023 zeznania podatkowe PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)-36L, gdzie wykazywał Pan dochody z działalności. Działalność gospodarcza była prowadzona internetowo z Austrii i przyjazdy do Polski miały charakter sporadyczny. Podczas Pana wyjazdu nie wymeldował się Pan z polskiego adresu, aby zostawić go w celach korespondencyjnych. W czasie Pana mieszkania w Austrii utrzymywał Pan również polskie konto bankowe oraz polski numer telefonu. Od kwietnia 2024 roku wrócił Pan do Polski z zamiarem przesiedlenia się na stałe. Od 1 kwietnia 2024 r. podjął Pan pracę na umowę o pracę. Od 1 kwietnia wynajmuje Pan również mieszkanie w Polsce oraz ponownie zarejestrował Pan swój samochód w Polsce. Pana ośrodek interesów życiowych jest w Polsce, z Austrią nie łączą Pana żadne relacje gospodarcze. W wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega Pan w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od kwietnia 2024 roku. Zgodnie z informacją podaną na https://www.podatki.gov.pl/pit/ulgi-odliczenia-i-zwolnienia /ulga-napowrot/, dotyczącą Ulgi na powrót, cytuje Pan: „Możesz skorzystać z ulgi, jeżeli: 1. w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski – po 31 grudnia 2021 r. – stałeś się polskim rezydentem podatkowym oraz 2. nie miałeś miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie obejmującym: · trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmieniłeś miejsce zamieszkania na terytorium Polski oraz

· okres od początku roku, w którym zmieniłeś miejsce zamieszkania na terytorium Polski, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmieniłeś miejsce zamieszkania na terytorium Polski, oraz 3. posiadasz polskie obywatelstwo, Kartę Polaka lub obywatelstwo innego niż Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej lub miałeś miejsce zamieszkania: · co najmniej przez trzyletni okres w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Konfederacji Szwajcarskiej, Australii, Republice Chile, Państwie Izrael, Japonii, Kanadzie, Meksykańskich Stanach Zjednoczonych, Nowej Zelandii, Republice Korei, Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub Stanach Zjednoczonych Ameryki lub · na terytorium Polski przez co najmniej 5 lat kalendarzowych poprzedzających trzyletni okres oraz 4. posiadasz certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia oraz 5. nie korzystałeś uprzednio, w całości lub w części, z tego zwolnienia”. Odpowiada Pan: · odnośnie punktu 1 – od 01.04.2024 r. stał się Pan polskim rezydentem podatkowym; · odnośnie punktu 2 – od 01.11.2020 r. do 31.03.2024 r. nie miał Pan miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (lata kalendarzowe 2021, 2022 i 2023); · odnośnie punktu 3 – posiada Pan polskie obywatelstwo; · odnośnie punktu 4 – posiada Pan potwierdzenia pobytu w Austrii za okres od 01.11.2020 r. do 31.03.2024 r. w postaci m.in. (a) umowy najmu mieszkania, (b) umowy o pracę i (c) meldunku; · odnośnie punktu 5 – nie korzystał Pan uprzednio z ulgi na powrót. W związku z tym chciałby Pan skorzystać z ulgi na powrót od roku 2024. Prosi Pan o potwierdzenie, że spełnia warunki do skorzystania z ulgi na powrót od roku 2024. Uzupełnienie wniosku Przeniósł się Pan do Austrii z zamiarem długoterminowego pobytu. W okresie od 1 listopada 2020 r. do 31 marca 2024 r. był Pan zatrudniony na umowę o pracę na (...) w (...). W trakcie Pana pobytu rozpoczął Pan w Austrii studia doktoranckie. Na pytanie organu, czy sformułowanie, że w Austrii podlegał Pan nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oznacza, że w okresie zamieszkiwania w Austrii na gruncie prawa austriackiego był Pan traktowany jako osoba, która ma miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Austrii (rezydent podatkowy Austrii), a jeśli tak – w jakich latach podatkowych, udzielił Pan odpowiedzi twierdzącej doprecyzowując, że był Pan rezydentem podatkowym w Austrii w latach 2021, 2022, 2023. W okresie od 1 listopada 2020 r. do 31 marca 2024 r. miał Pan stałe miejsce zamieszkania tylko i wyłącznie w Austrii. Odpowiadając na pytanie z wezwania o Pana powiązania z Austrią w okresie od 1 listopada 2020 r. do 31 marca 2024 r. wskazał Pan, że: – w zakresie powiązań gospodarczych innych niż praca: w Austrii posiadał Pan samochód osobowy i ubezpieczenie samochodu oraz wspólnie z partnerką ubezpieczenie mieszkania i psa. Posiadał Pan również emerytalny rachunek inwestycyjny. Nie posiadał Pan nieruchomości, ani innych źródeł dochodu w Austrii; – w Austrii mieszkała z Panem Pana partnerka, z którą prowadził Pan gospodarstwo domowe. Wspólnie wynajmowali Państwo mieszkanie i posiadali adoptowanego psa; – w Austrii przynależał Pan do klubu (...). Angażował się Pan również w działalność obywatelską na poziomie lokalnym w (...) w postaci pisania wniosków i postulatów. W Austrii miał Pan kolegów, koleżanki, znajomych, znajome, współpracowników i współpracowniczki, z którymi regularnie się Pan spotykał; – w Austrii we wskazanym okresie korzystał Pan regularnie ze służby zdrowia; – w Austrii miał Pan podpisaną umowę dotyczącą rachunków za prąd, ogrzewanie oraz Internet dla wynajmowanego mieszkania. W zakresie Pana związków z Polską w okresie od 1 listopada 2020 r. do 31 marca 2024 r. wskazał Pan, że: – przyjazdy do Polski miały charakter okazjonalny i sporadyczny. Odbywały się głównie w celach odwiedzin dalszej rodziny. Jeden raz w 2022 roku oraz jeden raz w 2023 roku przyleciał Pan do Polski celem wystąpienia na konferencji związanej z pracą wykonywaną w Austrii. W żadnym z lat 2021-2023 pobyty te nie przekroczyły łącznie 183 dni w roku; – nie miał Pan miejsca stałego pobytu w Polsce. W trakcie pobytów w Polsce zamieszkiwał Pan u rodziców, u siostry lub u rodziców Pana partnerki. Podczas dwóch przyjazdów na konferencję opisanych powyżej zamieszkiwał Pan w hotelu; – Był Pan zameldowany przy ul. (...). Właścicielami tej nieruchomości byli Pana rodzice; – W Polsce mieszkali Pana rodzice, siostra i dziadkowie. Nie prowadził Pan z nimi wspólnego gospodarstwa domowego; – nie posiadał Pan nieruchomości w Polsce; – w Polsce nie miał Pan innego majątku, kredytów ani ubezpieczeń. Posiadał Pan oszczędności lokowane w IKE oraz IKZE. Nie posiadał Pan innych dochodów oprócz dochodów z działalności gospodarczej; – nie prowadził Pan w Polsce aktywności społecznej, politycznej, kulturalnej ani obywatelskiej. Nie przynależał Pan do organizacji ani klubów; – w latach 2021-2023 skorzystał Pan wyłącznie raz ze służby zdrowia w Polsce; – we wskazanym okresie nie posiadał Pan w Polsce umowy dotyczącej mediów, takich jak prąd, woda, gaz czy ogrzewanie; – Pana działalność gospodarcza dotyczyła kodu PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 62.01.Z (Działalność związana z oprogramowaniem). Dochody uzyskiwał Pan wyłącznie w roku 2021. W latach 2022 i 2023 nie uzyskiwał Pan dochodów. Nie miał Pan stałego miejsca prowadzenia tej działalności w Polsce. Ulgą na powrót chciałby Pan objąć dochody z umowy o pracę. W szczególności z umowy o pracę, którą rozpoczął Pan 1 kwietnia 2024 r., a także z Pana następnej umowy o pracę rozpoczętej 1 listopada 2024 r.

Pytanie

Czy spełnia Pan warunki do skorzystania z ulgi na powrót od 2024 roku w świetle przedstawionego stanu faktycznego? Pana stanowisko w sprawie Pana zdaniem, spełnia Pan wszystkie warunki do skorzystania z ulgi na powrót od roku 2024.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.): Wolne od podatku dochodowego są przychody podatnika, który przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte: a) ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy, b) z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8, c) z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30c albo art. 30ca albo ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w zakresie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, d) z zasiłku macierzyńskiego, o którym mowa w ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa - w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym podatnik przeniósł to miejsce zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44. Na podstawie art. 21 ust. 39 ww. ustawy: Przy obliczaniu kwoty przychodów podlegających zwolnieniu od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie uwzględnia się przychodów podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie niniejszej ustawy, zwolnionych od podatku dochodowego oraz od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Stosownie do art. 21 ust. 43 ww. ustawy: Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 152, przysługuje pod warunkiem, że: 1) w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podatnik podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oraz 2) podatnik nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie obejmującym: a) trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz b) okres od początku roku, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz 3) podatnik: a) posiada obywatelstwo polskie, Kartę Polaka lub obywatelstwo innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej lub b) miał miejsce zamieszkania:

- nieprzerwanie co najmniej przez okres, o którym mowa w pkt 2, w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Konfederacji Szwajcarskiej, Australii, Republice Chile, Państwie Izrael, Japonii, Kanadzie, Meksykańskich Stanach Zjednoczonych, Nowej Zelandii, Republice Korei, Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub Stanach Zjednoczonych Ameryki, lub - na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat kalendarzowych poprzedzających okres, o którym mowa w pkt 2, oraz 4) posiada certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia, oraz 5) nie korzystał uprzednio, w całości lub w części, z tego zwolnienia - w przypadku podatników, którzy ponownie przeniosą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Powyższe przepisy zostały wprowadzone z dniem 1 stycznia 2022 r. przez art. 1 pkt 13 lit. a) tiret 13 ustawy z dnia 23 listopada 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.). Ponadto z art. 53 ww. ustawy zmieniającej wynika, że: Zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy zmienianej w art. 1, ma zastosowanie do podatników, którzy przenieśli miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po dniu 31 grudnia 2021 r. Zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, polega na zwolnieniu od podatku dochodowego niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r. podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Kwestie związane z posiadaniem miejsca zamieszkania na terytorium Polski zostały uregulowane w art. 3 i art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 3 ust. 1 tej ustawy: Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Jak wynika z art. 3 ust. 1a ustawy: Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która: 1) posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub 2) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 4a ww. ustawy: Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Definicja miejsca zamieszkania zawarta w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych obejmuje dwa kryteria: pobyt na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym lub posiadanie na terytorium Polski ośrodka interesów życiowych rozumianego jako centrum interesów osobistych lub centrum interesów gospodarczych. Przepisy te stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska. Zatem w świetle przepisów prawa podatkowego miejsce zamieszkania nie jest tożsame z miejscem zameldowania. Centrum, czyli „skoncentrowanie” interesów osobistych, należy rozumieć jako miejsce, z którym podatnik posiada ścisłe powiązania osobiste. Powiązania osobiste to występowanie więzi rodzinnych, towarzyskich, podejmowanie aktywności społecznej, kulturalnej, sportowej, politycznej, itp. W praktyce czynnikiem branym najczęściej pod uwagę jest obecność w danym państwie współmałżonka, partnera lub małoletnich dzieci. Natomiast w przypadku osób żyjących samodzielnie należy w szczególności uwzględnić, w którym państwie prowadzone jest samodzielne gospodarstwo domowe i w którym państwie podatnik uczestniczy w życiu towarzyskim, kulturalnym lub politycznym. Jeśli chodzi o centrum interesów gospodarczych, w praktyce chodzi o miejsce, z którym dana osoba ma ścisłe powiązania ekonomiczne. W tym względzie należy wziąć pod uwagę przede wszystkim związki ekonomiczne osoby fizycznej z danym państwem, wśród których istotne są miejsce wykonywania działalności zarobkowej, główne źródła dochodów podatnika, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, zaciągnięte kredyty, konta bankowe, miejsce, z którego osoba zarządza swoim mieniem, itp. W celu skorzystania z tzw. „ulgi na powrót” spełniony musi być wymóg uzyskiwania określonego rodzaju przychodu oraz muszą być wypełnione wszystkie dodatkowe warunki wskazane w art. 21 ust. 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że do Polski wrócił Pan w kwietniu 2024 roku i w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega Pan w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został więc spełniony. W opisie sprawy wskazał Pan również, że od listopada 2020 roku do czasu powrotu do Polski w 2024 roku mieszkał Pan i pracował w Austrii, gdzie znajdował się w tym czasie Pana ośrodek interesów życiowych i Pana stałe miejsce zamieszkania. Zrealizował Pan zatem także wymagania wynikające z art. 21 ust. 43 pkt 2 ww. ustawy w zakresie nieposiadania miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie wskazanym w tym przepisie. Co równie istotne, jako polski obywatel spełnił Pan również wymóg z art. 21 ust. 43 pkt 3 analizowanej ustawy. Kolejnym istotnym kryterium umożliwiającym zastosowanie „ulgi na powrót” jest, stosownie do art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, posiadanie certyfikatu rezydencji lub innego dowodu dokumentującego miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia. Zgodnie z art. 5a pkt 21 powołanej ustawy: Ilekroć w ustawie mowa jest o certyfikacie rezydencji - oznacza to zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika. Dokumentowanie miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do „ulgi na powrót” może także nastąpić innymi dowodami. Wystarczy zatem, że podatnik posiada inne dokumenty, które potwierdzą jego miejsce zamieszkania w innym państwie, niemniej muszą być to dokumenty potwierdzające miejsce zamieszkania dla celów podatkowych. Innymi dowodami wskazującymi na miejsce zamieszkania poza Polską mogą być m.in. umowa o pracę, historia zatrudnienia, zagraniczne zeznania podatkowe, zagraniczna umowa najmu nieruchomości, dowody wypłaty wynagrodzeń, wyciągi bankowe czy też zagraniczne zaświadczenie od pracodawcy. Można w tym zakresie przedstawić również inne dowody. Z opisu zdarzenia wynika, że posiada Pan dowody dokumentujące, że Pana miejsce zamieszkania dla celów podatkowych przed powrotem do Polski w 2024 roku znajdowało się poza Polską (w Austrii), tj. umowę o pracę i zagraniczną umowę najmu nieruchomości. Spełnił Pan zatem warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie nie korzystał Pan wcześniej z omawianej ulgi, zatem również wymóg wynikający z art. 21 ust. 43 pkt 5 ww. ustawy należy uznać za spełniony. Biorąc powyższe pod uwagę, przysługuje Panu prawo do skorzystania z tzw. „ulgi na powrót”, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przedmiotowe zwolnienie z opodatkowania obejmuje przychody do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte ze stosunku pracy w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, tj. w latach 2024-2027 albo w latach 2025-2028.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu zaistnienia zdarzenia. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.