0115-KDIT1.4011.197.2025.1.DB

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

łowe Szanowni Państwo, stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 marca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Spółka jest (...). Klientami Spółki są (...). (...) stanowią dla Spółki towary handlowe ((...) nabywane od innych producentów/dystrybutorów w celu ich dalszej odsprzedaży) bądź produkty ((...) wytwarzane samodzielnie przez Spółkę). Spółka prowadząc działalność produkcyjną i handlową zatrudnia pracowników. Spółka przekazuje swoim pracownikom upominki. Są one przekazywane pracownikom z różnych okazji, w szczególności okazjami tymi są: - jubileusz pracy danego pracownika w Spółce, - przejście pracownika na emeryturę lub rentę, - urodziny/imieniny pracownika, - powszechnie uznawane święta okolicznościowe (np. Dzień Kobiet), - Święta Bożego Narodzenia lub Święta Wielkanocne. Upominkami przekazywanymi pracownikom są najczęściej: - bony/karty podarunkowe, uprawniające do dokonania zakupów w określonych punktach handlowych, - nabywane przez Spółkę upominki rzeczowe (np. wysokiej jakości pióra/długopisy, inne drobne wyposażenie do użytku prywatnego, np. portfele), - słodycze, - kosze upominkowe (jedynie w ramach podziękowania dla przedstawicieli pracowników, wyłonionych na podstawie przepisów prawa pracy), - zegarki (okazjonalnie, dla pracowników przechodzących na emeryturę). Przekazywane pracownikom upominki nie stanowią dodatkowej formy gratyfikacji za wykonaną pracę, tj. po stronie Spółki nie występuje prawny obowiązek ich przekazywania, nie są przewidziane w żadnych wewnątrzzakładowych przepisach prawa pracy, a pracownicy nie mają wobec Spółki roszczenia o otrzymanie tych upominków. Upominki te nie są też powiązane bezpośrednio z wykonaniem przez pracownika określonej pracy /realizacją konkretnych zadań. Przekazywane pracownikom upominki mają być formą gratulacji, a nie elementem wynagrodzenia, do zapłaty którego zobowiązana jest Spółka na podstawie zawartej umowy o pracę. Celem ich przekazania jest sprawienie pracownikom przyjemności w ważnym dla nich dniu, uczczenie danego jubileuszu/święta i podkreślenie istotnej roli pracowników dla Spółki. Ewentualny dodatkowy efekt motywacyjny, który może wystąpić w związku z ich przekazaniem, choć pożądany, nie jest głównym celem Spółki. Przekazywanie upominków pracownikom odbywa się niezależnie od wypłat wynagrodzenia wynikającego ze stosunku pracy wiążącego Spółkę i pracownika. Oprócz ww. upominków Spółka przekazuje nowo zatrudnianym pracownikom tzw. „Welcom pack” - pakiet powitalny, na który składają się wszystkie bądź niektóre z poniższych elementów: kubek z logo, podkładka pod mysz, notes, kalendarz książkowy, smycz na kartę dostępową do biura, ściereczka do okularów, długopis, opaska odblaskowa, wizytownik (dla przedstawicieli handlowych), torba papierowa z logo, torba materiałowa z logo, plecak komputerowy (jedynie dla pracowników, którzy dostają komputer służbowy). Ww. elementy Spółka traktuje jako wyposażenie służbowe pracownika, pracownik nie ma jednak obowiązku rozliczenia się z tego wyposażenia odchodząc z pracy w Spółce, m.in. z uwagi na niewielką wartość poszczególnych elementów tego pakietu (wartość najdroższego elementu - plecaka na laptop wynosi ok. 100 zł) i ich szybkie zużycie. Co pewien czas Spółka przekazuje też swoim pracownikom gadżety reklamowe oznaczone jej znakami towarowymi, takie jak: butelki na wodę, parasolki, kalendarze, wykorzystując pracowników do eksponowania tych znaków towarowych podczas używania przez nich tych gadżetów na użytek osobisty.

Pytanie

Czy Spółka ma obowiązek – jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych – pobierać od wartości przekazywanych pracownikom wyżej opisanych upominków /gadżetów zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, a więc czy wartość tych upominków/gadżetów stanowi dla pracowników przychód ze stosunku pracy? Państwa stanowisko w sprawie Zdaniem Spółki: 1) wartość przekazywanych pracownikom upominków/gadżetów nie będzie stanowić dla nich przychodu ze stosunku pracy. Wynika to z charakteru i celu takich przysporzeń, których istota polega na jednostronnym obdarowaniu pracowników, nie stanowiącym wynagrodzenia za wykonywaną pracę, w rezultacie zdaniem Spółki przysporzenia te mają charakter darowizn, a darowizny takie na rzecz pracowników będą podlegać regulacjom ustawy o podatku od spadków i darowizn; 2) wartość przekazywanych pracownikom składników pakietu powitalnego w ogóle nie stanowi przysporzenia majątkowego dla pracowników, gdyż składniki te mają charakter wyposażenia służbowego i nawet w przypadku zakończenia stosunku pracy na skutek ich używania elementy te nie mają wartości rynkowej. I. Regulacje prawne dotyczące przychodów ze stosunku pracy i obowiązków pracodawcy jako płatnika Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. W myśl art. 11 ust. 1 updof, przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Zgodnie z art. 12 ust. 1 updof, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Stosownie do art. 31 ww. ustawy, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej. II. Regulacje cywilnoprawne dotyczące darowizn Umowa darowizny zdefiniowana została w art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, zgodnie z którym przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku.

III. Regulacje dotyczące opodatkowania darowizn Kwestie opodatkowania nabycia przez osoby fizyczne własności rzeczy lub praw majątkowych tytułem darowizny reguluje ustawa z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn. Zgodnie z art. 1 tej ustawy podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej "podatkiem", podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny. IV. Wzajemna relacja ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ustawy o podatku od spadków i darowizn Pomiędzy ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych i ustawą o podatku od spadków i darowizn występuje rozłączność. Wynika to z brzmienia art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn. Rolą tego przepisu jest zapobieżenie sytuacji, w której to samo przysporzenie majątkowe powodowałoby powstanie obowiązku podatkowego w dwóch podatkach, czego skutkiem byłoby podwójne opodatkowanie tego samego przysporzenia majątkowego. V. Orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego dotyczące przychodów pracowników ze stosunku pracy Kwestia opodatkowania nieodpłatnych świadczeń otrzymywanych przez pracowników od pracodawców budziła wątpliwości po stronie pracowników oraz pracodawców i prowadziła do sporów interpretacyjnych. Orzecznictwo sądów administracyjnych w tej materii również było niejednolite. Zagadnienie to zostało ostatecznie rozstrzygnięte przez Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt 7/13. W wyroku tym Trybunał Konstytucyjny wskazał, że nie wszystkie świadczenia otrzymywane przez pracowników od pracodawców można uznać za przychód w rozumieniu ww. ustawy. „W ocenie Trybunału jest oczywiste, że pracodawcy (poza wyjątkowymi sytuacjami) nie dokonują darowizn na rzecz swoich pracowników. Jednocześnie jest oczywiste, że wynagrodzenie za pracę może przybierać nie tylko pieniężną postać, lecz także postać różnego rodzaju świadczeń, które - nawet nieujęte w umowie o pracę - w praktyce są postrzegane jako jego element. Gdyby się zdarzyło, że pracodawca rzeczywiście chce obdarować konkretnego pracownika, np. z okazji jubileuszu zatrudnienia wręcza mu zegarek, wówczas korzyść tę należałoby potraktować jako podlegającą ustawie z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn”. Trybunał uznał również, że „Nieodpłatne świadczenie, aby mogło stanowić dochód pracownika, musi być „zapłatą za pracę dokonywaną czymś innym niż pieniądz” (J. Marciniuk, op.CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)., nb 19). W ocenie Trybunału za takim zapatrywaniem przemawia wyraźnie zestawienie przepisów: art. 12 ust. 1 z art. 21 ust. 1 i z art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f.”. VI. Interpretacje organów podatkowych Prawidłowość uznawania okolicznościowych upominków dla pracowników za darowizny niepodlegające przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych znajduje potwierdzenie m.in.: • w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 2 grudnia 2016 r. sygn. 0461-ITPB2.4511.787.2016.1.ENB, • w interpretacji indywidualnej Ministra Finansów z 29 października 2015 r. sygn. DD3.8222.2.376.2015.KDJ, • w interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 31 marca 2017 r. sygn. 1462-IPPB4. 4511.180.2017.1.JM, • w interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 12 czerwca 2017 r. sygn. 0111-KDIB2- 2.4011.51.2017.2.JW, • w interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 9 września 2019 r. sygn. 0115-KDIT2- 2.4011.266.2019.1.BK, • w interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 13 października 2023 r. sygn. 0111- KDIB2-2.4015.99.2023.5.MM i 0115-KDIT2.4011.361.2023.5.ENB. VII. Stanowisko Spółki Mając na uwadze opisany stan faktyczny i przytoczone powyżej regulacje prawne, orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego oraz interpretacje Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej i innych organów podatkowych Spółka stoi na stanowisku, zgodnie z którym przekazanie pracownikom przedmiotowych upominków okolicznościowych nie stwarza po stronie Spółki obowiązku pobrania od ich wartości zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, gdyż przysporzenia te podlegają przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn. Przekazanie pracownikowi upominku okolicznościowego ma zdaniem Spółki cechę darowizny, z uwagi na brak ekwiwalentności (świadczenia wzajemnego).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z treścią tego przepisu: Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. W myśl zaś art. 32 ust. 1 ww. ustawy: Zakłady pracy będące osobami fizycznymi, osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które

uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, z pracy nakładczej lub ze spółdzielczego stosunku pracy, z zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy lub z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej wypłacanej w spółdzielniach pracy. Niezależnie od powyższego, w art. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewidziane zostały sytuacje, w których uzyskanie korzyści majątkowej mieszczącej się w definicji przychodu nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych. Wśród wyłączeń wskazanych w tym przepisie w ust. 1 pkt 3 wymienione zostały przychody podlegające przepisom o podatku od spadków i darowizn. Przepis ten dotyczy sytuacji podatników osiągających dochód (przychód), który co do zasady może podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a który uzyskany został przez nich w sposób nieodpłatny, na podstawie jednego z tytułów wymienionych w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Jego rolą jest zapobieżenie sytuacji, w której to samo przysporzenie majątkowe powodowałoby powstanie obowiązku podatkowego w dwóch podatkach, czego skutkiem byłoby podwójne opodatkowanie tego samego przysporzenia majątkowego. Przy czym zaznaczyć należy, że wyłączeniu temu podlega jedynie nabycie na podstawie jednego z tytułów wskazanych w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, które faktycznie miało miejsce. Stosownie do treści art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 596 ze zm.): Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny, polecenia darczyńcy. Umowa darowizny zdefiniowana została w art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.) i zgodnie z tym przepisem: Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Z treści wniosku wynika, że: • Spółka przekazuje swoim pracownikom upominki. Są one przekazywane pracownikom z różnych okazji, w szczególności okazjami tymi są: jubileusz pracy danego pracownika w Spółce, przejście pracownika na emeryturę lub rentę, urodziny/imieniny pracownika, powszechnie uznawane święta okolicznościowe (np. Dzień Kobiet), Święta Bożego Narodzenia lub Święta Wielkanocne; • przekazywane upominki nie stanowią dodatkowej formy gratyfikacji za wykonaną pracę, a pracownicy nie mają wobec Spółki roszczenia o otrzymanie tych upominków. Upominki te nie są też powiązane bezpośrednio z wykonaniem przez pracownika określonej pracy/realizacją konkretnych zadań; • przekazywane pracownikom upominki mają być formą gratulacji, a nie elementem wynagrodzenia; • oprócz ww. upominków Spółka przekazuje nowo zatrudnianym pracownikom pakiet powitalny, którego elementy Spółka traktuje jako wyposażenie służbowe pracownika; • co pewien czas Spółka przekazuje też swoim pracownikom gadżety reklamowe oznaczone jej znakami towarowymi, wykorzystując pracowników do eksponowania tych znaków towarowych podczas używania przez nich tych gadżetów na użytek osobisty. Kwestia opodatkowania nieodpłatnych świadczeń otrzymywanych przez pracowników od pracodawców budziła wątpliwości po stronie pracowników oraz pracodawców i prowadziła do sporów interpretacyjnych. Orzecznictwo sądów administracyjnych w tej materii również było niejednolite. Zagadnienie to zostało ostatecznie rozstrzygnięte przez Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13. W wyroku tym Trybunał Konstytucyjny wskazał, że nie wszystkie świadczenia otrzymywane przez pracowników od pracodawców można uznać za przychód w rozumieniu ustawy: W ocenie Trybunału jest oczywiste, że pracodawcy (poza wyjątkowymi sytuacjami) nie dokonują darowizn na rzecz swoich pracowników. Jednocześnie jest oczywiste, że wynagrodzenie za pracę może przybierać nie tylko pieniężną postać lecz także postać różnego rodzaju świadczeń, które – nawet nieujęte w umowie o pracę – w praktyce są postrzegane jako jego element. Gdyby się zdarzyło, że pracodawca rzeczywiście chce obdarować konkretnego pracownika, np. z okazji jubileuszu zatrudnienia wręcza mu zegarek, wówczas korzyść tę należałoby potraktować jako podlegającą ustawie z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2016 r., poz. 205). A zatem to nie zamiar obdarowania stanowi kryterium odróżnienia świadczeń pracodawcy, o których wartość należy podnieść podlegający opodatkowaniu dochód pracownika, od tych, które jego dochodu nie zwiększają. Kryterium tym musi być obiektywna ocena, czy świadczenie leżało w interesie pracownika, a jest tak wtedy, gdy stanowi ono realne przysporzenie majątkowe (korzyść), którego efekt jest uchwytny w jego majątku. W rezultacie przekazanie pracownikom upominków okolicznościowych, niestanowiących dodatkowej formy gratyfikacji za wykonywane przez nich obowiązki pracownicze i mających stanowić dla nich rodzaj podziękowania za pracę o charakterze uznaniowym, jak również gadżetów reklamowych, nie powoduje po Państwa stronie obowiązku pobrania od ich wartości zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, gdyż nie będzie stanowiła dla niego przychodu w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy: • stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu zaistnienia zdarzenia oraz • zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. W odniesieniu do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych, zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania, ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego. W treści własnego stanowiska powołali się Państwo na uchylony art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, którego odpowiednikiem jest obecnie regulacja art. 32 ust. 1 ww. ustawy. Nie miało to jednak wpływu na prawidłowość Państwa stanowiska. Zgodnie z zakresem Państwa żądania wyrażonym pytaniem interpretacyjnym ta interpretacja nie rozstrzyga kwestii obowiązków płatnika w odniesieniu do przekazywanych pracownikom składników pakietu powitalnego. W tej części Państwa stanowisko nie podlegało ocenie. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie

zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.