0115-KDIT1.4011.133.2025.1.AS

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

łowe

Szanowni Państwo, stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe. Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej 13 lutego 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, dotyczący skutków podatkowych zawarcia ugody z bankiem i otrzymania „kwoty dodatkowej”. Treść wniosku wspólnego jest następująca: Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem 1. Zainteresowany będący stroną postępowania: A.A; 2. Zainteresowana niebędąca stroną postępowania: B.A, ul. (...).

Opis zdarzenia przyszłego

(...) 2005 r. Wnioskodawca i Zainteresowana (dalej łącznie: Wnioskodawcy) zawarli jako konsumenci umowę kredytu mieszkaniowego (...) Nr (...) (dalej jako: „Umowa”) z (...). (dalej: Bank), którego następcą prawnym jest (...). Kredyt zgodnie z umową został udzielony na cele mieszkaniowe wskazane w umowie kredytowej. Kredyt został udzielony w złotych, w kwocie stanowiącej równowartość franków szwajcarskich. Kredyt został udzielony na podstawie wniosku o udzielenie kredytu budowlano-hipotecznego, w którym wnioskowana kwota kredytu wynosiła 200.000 PLN. Kredyt został spłacony w całości do 2 maja 2019 r. Aktualnie pomiędzy Wnioskodawcami a Bankiem toczy się spór sądowy o unieważnienie Umowy w związku z potencjalną nieważnością Umowy. Stanowisko Banku jest takie, że Umowa została zawarta na udzielenie kredytu w walucie CHF, natomiast na kanwie aktualnych orzeczeń sądowych Wnioskodawcy wywodzą, że kredyt został udzielony w walucie PLN i Umowa była od początku nieważna. Wnioskodawcy na podstawie art. 410 Kodeksu Cywilnego (...) 2024 r. złożyli pozew przeciwko Bankowi o zasądzenie wpłaconych rat kapitałowo-odsetkowych oraz prowizji za udzielenie kredytu tytułem nienależnego świadczenia na podstawie art. 410 Kodeksu Cywilnego w związku z uznaniem, że Umowa była nieważna. W związku ze złożonym pozwem Bank zaproponował zawarcie ugody sądowej (dalej: Ugoda), którą strony mają podpisać na rozprawie sądowej (...) 2025 r. Na ten moment trwają negocjacje z Bankiem w zakresie warunków Ugody. Poniżej zostają przedstawione najważniejsze postanowienia Umowy kredytu oraz Ugody na potrzeby wniosku o interpretację: Postanowienia Umowy kredytu § 2 ust. 2 „Kredyt został udzielony w złotych w kwocie stanowiącej równowartość 80.860,35 CHF. § 2 ust. 3 „Kwota kredytu w złotych zostanie określona poprzez przeliczenie kwoty w CHF na złote według kursu kupna CHF zgodnie z Tabelą kursów z dnia uruchomienia środków”. § 2 ust. 4 „Rozliczenia z Bankiem z tytułu zaciągniętego kredytu w zakresie prowizji, odsetek i rat dokonywane będą w złotych. Do przeliczeń stosowane będą kursy sprzedaży CHF według Tabeli kursów z dnia realizacji płatności”. § 3 ust. 1 „Kredyt przeznaczony jest na: 1/ finansowanie części kosztów nabycia segmentu jednorodzinnego w zabudowie szeregowej zlokalizowanego w (...) przy ul. (...), działka (...) finansowanie kosztów inwestycji budowlanej, polegającej na: dokończenia budowy segmentu jednorodzinnego w zabudowie szeregowej zlokalizowanego w (...) przy ul. (...), działka nr (...)”.

§ 10 „Wypłata kredytu realizowana będzie w 2 transzach: 1/ wypłata pierwszej transzy kredytu w wysokości stanowiącej równowartość w CHF kwotę 170.000 zł na wskazany przez Zbywcę w akcie notarialnym rachunek bankowy 2/ wypłata drugiej transzy kredytu – pozostała kwota kredytu na wskazany przez Kredytobiorcę we wniosku o wypłatę kredytu rachunek bankowy po przedłożeniu prawomocnego pozwolenia na budowę przeniesionego na Kredytobiorcę wraz z dziennikiem budowy lub po uzyskaniu prawa do użytkowania nieruchomości. § 10 ust. 2 „Wypłata środków z tytułu udzielonego kredytu następuje w złotych w równowartości kwoty wyrażonej w CHF”. Dyspozycją uruchomienia kredytu z (...) 2005 r. „Kredyt został udzielony w złotych w kwocie stanowiącej równowartość 80.860,35 CHF”. Środki z kredytu zostały wypłacone na rzecz Wnioskodawców w dwóch transzach: • (...) 2005 r. w kwocie 170.000 PLN, • (...) 2006 r. w kwocie 30.000 PLN. Łącznie wypłacono 200.000 PLN W związku ze spłatą całości udzielonego kredytu umowa wygasła 2 maja 2019 r. Przez okres obowiązywania Umowy Wnioskodawcy wpłacili na rzecz Banku raty odsetkowe, kapitałowe oraz prowizję za udzielenie kredytu. Spłaty w okresie 25 grudnia 2005 r. do 25 kwietnia 2019 r. były dokonywane w walucie PLN, a ostatnia rata z 2 maja 2019 r. została spłacona w walucie CHF. Łączna wysokość dokonanych spłat wyniosła: 155.523,48 PLN oraz 49.590,20 CHF. Postanowienia Ugody pkt 4) „zamiarem Banku i Kredytobiorcy jest polubowne zakończenie Sporu i uchylenie stanu niepewności co do roszczeń wynikających ze spłaconej w dniu 2 maja 2019 r. Umowy, poprzez przyjęte w Ugodzie rozwiązania, w tym rozliczenia zakończonej Umowy w ten sposób, jakby Strony dokonały zmiany Umowy w zakresie waluty, wysokości i zasad spłaty wierzytelności kredytowej”; pkt 5) „Kredytobiorca mając pełną świadomość i rozumiejąc skutki dokonywanej czynności prawnej (w tym w szczególności finansowe) dobrowolnie godzi się odstąpić od dochodzenia od Banku roszczeń objętych Sporem oraz innych wywodzonych z zarzutu nieważności Umowy lub niedozwolonego charakteru postanowień Umowy w brzmieniu sprzed zmiany Umowy dokonanej niniejszą Ugodą, w zamian za zmianę postanowień Umowy w zakresie zobowiązań Kredytobiorcy (i odpowiadających im praw Banku) w sposób opisany w § 1 ust. 4 i nast. Ugody”; pkt 6) „zgodnym zamiarem Stron jest również zaniechanie dochodzenia w przyszłości roszczeń w zakresie związanym z postanowieniami dotyczącymi zawarcia i wykonywania Umowy w walucie obcej w okresie poprzedzającym zawarcie niniejszej Ugody”; Strony zawierają Ugodę o następującej treści: § 1 ust. 2: „Strony potwierdzają, iż Bank wypłacił Kredytobiorcy kwotę kredytu przeznaczoną na realizację celu kredytu określonego w Umowie, a Kredytobiorca oświadcza, że wykorzystał kwotę kredytu na realizację tego celu”; § 1 ust. 4 „Przedmiotem Ugody jest zakończenie Sporu oraz uchylenie niepewności co do roszczeń wynikających z Umowy, między innymi poprzez zmianę zasad rozliczenia Umowy w zakresie waluty, wysokości i zasad spłaty wierzytelności kredytowej wynikającej z Umowy. Strony dokonują rozliczenia w oparciu o założenie zmiany waluty zadłużenia, określonej w Umowie, na walutę polską (...)”; § 1 ust. 5 „Za podstawę ustalenia wysokości zadłużenia na dzień 2 maja 2019 r. Strony przyjęły, iż kredyt udzielony na podstawie Umowy zostanie rozliczony tak, jakby od daty zawarcia Umowy, tj. od dnia (...) 2005 r. stanowił kredyt złotowy udzielony na warunkach, o których mowa w § 1 ust. 6, z zachowaniem: (1) pozostałych parametrów kredytu wynikających z Umowy, tj. okresu kredytowania 30 lat licząc od daty zawarcia Umowy oraz formy spłaty kredytu w ratach annuitetowych, z uwzględnieniem § 1 ust. 7, (2) poniesionych opłat, prowizji i składek ubezpieczeniowych”. § 1 ust. 6. „Warunki udzielenia kredytu złotowego, o których mowa w § 1 ust. 5, zostały określone w sposób następujący: 1) kwota kredytu (kapitał) stanowiła sumę kwot wypłaconych tytułem kredytu i wynosiła 200.000 PLN; jeśli jakakolwiek część wypłaty nastąpiła w CHF, Bank przeliczył ją na walutę polską po średnim kursie Narodowego Banku Polskiego z dnia wypłaty, 2) oprocentowanie kredytu według zmiennej stopy procentowej zostało ustalone jako suma wskaźnika referencyjnego WIBOR 3M i marży w wysokości 1,53%; w dniu wypłaty kredytu lub pierwszej transzy kredytu oprocentowanie wynosiło 6,16%, zaś wartość wskaźnika referencyjnego WIBOR 3M z dnia wypłaty kredytu lub pierwszej transzy kredytu wynosiła 4,63%; pierwszy okres obowiązywania wskaźnika referencyjnego WIBOR 3M obowiązywał od dnia wypłaty kredytu lub pierwszej transzy i mógł być krótszy niż kolejne okresy trzymiesięczne wyznaczane w dniu wymagalności raty kredytu i odsetek; kolejne trzymiesięczne okresy obowiązywania wskaźnika referencyjnego kończyły się w dniu poprzedzającym dzień, który datą odpowiada dniowi, w którym rozpoczął się poprzedni trzymiesięczny okres obowiązywania wskaźnika referencyjnego, z uwzględnieniem zasad liczenia terminów oznaczonych w miesiącach, przewidzianych w przepisach Kodeksu cywilnego, 3) wysokość marży, o której mowa w pkt 2, odpowiada wysokości marży kredytów mieszkaniowych ponad średnią wartość WIBOR dla miesiąca, w którym została zawarta Umowa; informacja o jej wysokości dla poszczególnych miesięcy dostępna jest w tabeli „Marża kredytów mieszkaniowych” w arkuszu „Marża ponad śr. WIBOR-od 2005 r.” w kolumnie „Marża ponad średnią wartość WIBOR® 3M”, opublikowanej przez Komisję Nadzoru Finansowego na stronie internetowej www.knf.gov.pl pod tytułem „Dane statystyczne opisujące marżę ponad WIBOR® dla potrzeb ugód dotyczących walutowych kredytów mieszkaniowych” (dostęp do strony internetowej aktywny na dzień zawarcia Ugody)”, § 1 ust. 7: „Rozliczenie kredytu udzielonego na podstawie Umowy na poczet kredytu w złotych, o którym mowa w § 1 ust. 5, a którego warunki udzielenia zostały określone w § 1 ust. 6, nastąpiło w ten sposób, że wartość spłat dokonanych na podstawie Umowy została zaliczona w pierwszej kolejności na poczet rat odsetkowych, a następnie rat kapitałowych kredytu w złotych. Powstała nadwyżka pomniejszała kapitał do spłaty kredytu, o którym mowa w § 1 ust. 6 pkt 1, od którego naliczane były kolejne odsetki, a niedobór powiększał kapitał do spłaty, o którym mowa w § 1 ust. 6 pkt 1, od którego naliczane były kolejne odsetki. Przed zawarciem niniejszej Ugody Bank przedłożył Kredytobiorcy Zestawienie stanowiące podstawę rozliczenia Umowy na dzień 2 maja 2019 r., a Kredytobiorca potwierdza jego otrzymanie”. § 1 ust. 8: „W dniu 2 maja 2019 r. Kredytobiorca dokonał przedterminowej spłaty kredytu w CHF w wysokości <<KWOTA>> PLN, o której mowa w pkt 3) preambuły”. § 1 ust. 9: Po zmianie waluty zadłużenia na walutę polską, z uwzględnieniem § 1 ust. 5-8, pozostałe do spłaty zadłużenie Kredytobiorcy wobec Banku z tytułu Umowy, na dzień 1 sierpnia 2021 r. wynosiło zł 1.470,01 PLN, w tym: kapitał (pozostała do spłaty kwota kredytu): złotych, odsetki bieżące: 0 złotych, koszty i opłaty: 0 złotych. W celu zakończenia wszelkich sporów dotyczących abuzywności klauzul umownych i ważności Umowy, w wyniku przeprowadzonych negocjacji Strony uznają, iż kredyt udzielony na podstawie Umowy został spłacony w całości, a ponadto Bank zobowiązuje się do zapłaty na rzecz Kredytobiorcy kwoty, o której mowa w § 4 ust. 1. § 4 ust. 1: „Bank, w terminie 21 dni od daty podpisania Ugody, wypłaci Kredytobiorcy kwotę dodatkową w wysokości 130.000 PLN na rachunek należący do Kredytobiorcy/ pełnomocnika Kredytobiorcy o [NIP] numerze ...................... Wskazane środki pieniężne są częściowym zwrotem wpłat, które Kredytobiorcy wcześniej wpłacili na rzecz Banku w ramach spłaty rat kapitałowo-odsetkowych, na mocy umowy kredytu hipotecznego z dnia (...) 2005 r. nr (...). § 4 ust. 2: „Bank zobowiązuje się do zwrotu kosztów procesu uiszczonych przez Kredytobiorcę w toku postępowania, którego dotyczy Spór, tj. zwrotu kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych w wysokości 10.800 zł oraz zwrotu ½ opłaty od pozwu w wysokości 500 PLN. Bank zobowiązuje się do zapłaty należności w terminie 21 dni od zawarcia Ugody na rachunek bankowy Kredytobiorcy /pełnomocnika Kredytobiorcy [NIP] o nr ..................” § 4 ust. 3: „Z zastrzeżeniem ust. 2 Strony oświadczają, że każda z nich ponosi koszty procesu we własnym zakresie i nie będą dochodzić od siebie ich zwrotu”. § 4 ust. 4: „Strony oświadczają, że poza roszczeniami Kredytobiorcy do Banku określonymi w § 4 ust. 1 i 2 Ugody, wyczerpane zostają wszelkie inne roszczenia Stron wynikające z Umowy Kredytu z dnia (...) 2005 r. nr (...), oraz niniejszej Ugody”. Podsumowanie Umowy i Ugody Istota Ugody sprowadza się do przeliczenia kredytu w taki sposób, jakby od początku stanowił kredyt złotówkowy oprocentowany wskazaną zmienną stopą procentową właściwą dla kredytów PLN. Zawarcie ugody zostało poprzedzone przedstawieniem przez Bank zestawienia stanowiącego podstawę wyliczenia kwoty kredytu. Z zestawienia Banku wynika, że zadłużenie Kredytobiorcy wobec Banku z tytułu Umowy na dzień 1 sierpnia 2021 r. wynosiło zł 1.470,01 PLN. Pomimo przeliczenia przez Bank kredytu na walutę PLN i zapisu w § 1 ust. 9 Ugody o zadłużeniu Wnioskodawców na dzień 1 sierpnia 2021 r. w kwocie 1.470,01 PLN, z matematycznego punktu widzenia wysokość kwoty dodatkowej będzie niższa niż wartość dokonanych przez Wnioskodawców wpłat: • kwota wypłaconego kredytu wyniosła 200.000 PLN, • suma wpłat dokonanych przez Wnioskodawców na rzecz Banku z tytułu umowy kredytu (prowizji za udzielenie kredytu, spłat rat kapitałowo-odsetkowych) wyniosła: 49.590,20 CHF oraz 155.523,48 PLN, • proponowana wysokość wypłaty kwoty dodatkowej wynosi 98.168,23 PLN. Dodatkowo Bank zwróci koszty zastępstwa procesowego według norm przepisanych w wysokości 10.800 zł. W związku z proponowaną treścią Ugody Wnioskodawcy powzięli wątpliwość czy kwoty, które ewentualnie otrzymają w związku z zawartą Ugodą, skutkują powstaniem przychodu podatkowego. Ugoda zostanie zawarta jako ugoda sądowa.

Pytanie

Czy wskazana w Ugodzie kwota dodatkowa w wysokości 130.000 PLN oraz zwrot kosztów zastępstwa procesowego 10.800 zł i opłaty sądowej 500 zł na podstawie zawartej Ugody będą stanowiły dla Wnioskodawców przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 Ustawy PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych), klasyfikowany do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww.

ustawy, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie, czy Wnioskodawcy będą mieli obowiązek rozliczenia otrzymanych kwot dla celów podatkowych (zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych)? Państwa stanowisko w sprawie Państwa zdaniem, kwoty wymienione w Ugodzie: kwota dodatkowa, zwrot kosztów zastępstwa procesowego oraz opłaty sądowej na podstawie zawartej Ugody sądowej nie będą stanowiły dla Wnioskodawców przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 Ustawy PIT, klasyfikowanego do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zatem Wnioskodawcy nie będą mieli obowiązku rozliczenia otrzymanej kwoty dla celów podatkowych (zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych od tej kwoty). Stanowisko to podyktowane jest tym, że Wnioskodawcy nie osiągną faktycznie przychodu w związku z Ugodą. Wpłaty dokonane przez Wnioskodawców przez okres obowiązywania Umowy Kredytu wyniosły 155.523,48 PLN oraz 49.590,20 CHF (tj. po przeliczeniu CHF na PLN wartość dokonanych wpłat na dzień wniesienia pozwu wyniosła 368.762 zł). Zgodnie z § 4 ust. 1 Ugody „[..] Wskazane środki pieniężne są częściowym zwrotem wpłat, które Kredytobiorcy wcześniej wpłacili na rzecz Banku w ramach spłaty rat kapitałowo- odsetkowych, na mocy umowy kredytu hipotecznego z dnia (...) 2005 r. nr (...)”. Bank wypłaci Wnioskodawcom kwotę dodatkową w wysokości 130.000 PLN. Różnica pomiędzy kwotą udzielonego kredytu (200.000 PLN), dokonanymi spłatami (368.762 PLN) a kwotą dodatkową z Ugody (130.000 PLN) wynosi 38.762 PLN, co stanowi zysk Banku. Tym samym, pomimo zapisów § 1 ust. 5 do 10 Ugody, po stronie Wnioskodawców nie dojdzie do realnego przysporzenia majątkowego. Wskazana w Ugodzie kwota dodatkowa, która zostanie wypłacona, będzie de facto zwrotem środków pieniężnych, które wcześniej na mocy Umowy zostały przekazane na rzecz Banku w ramach spłaty rat udzielonego kredytu. W związku z tym te środki będą stanowić różnicę między wpłatami przed przewalutowaniem kredytu a przewalutowanym kredytem. A zatem na podstawie zawartej Ugody zostanie wypłacony ekwiwalent wydatków, które uprzednio poniesione zostały przez Wnioskodawców. Wnioskodawcy nie dysponują specjalistyczną bankową wiedzą, aby obliczyć, czy na podstawie zapisów z § 1 ust. 5 do 10 Ugody kwota dodatkowa będzie różnicą między wartością rzeczywistych wpłat tytułem spłaty kredytu wraz z odsetkami a przewalutowaną i przeliczoną na zasadach określonych w ugodzie wartością należności, jakie przysługiwały bankowi z tytułu spłaty kredytu wraz z odsetkami. Jednak według Wnioskodawców kluczowe znaczenie ma to, że kwota wypłacana przez Bank nie jest przychodem Wnioskodawców, ale jak stanowi § 4 ust. 1 Ugody kwota ta jest zwrotem wcześniej zapłaconych przez Wnioskodawców rat wynikających z umowy kredytu. Z § 4 ust. 1 Ugody precyzyjnie wynika, że wypłacana przez Bank w ramach Ugody kwota 130.000 PLN jest zwrotem środków wcześniej wpłaconych przez Kredytobiorców, cyt.: „Bank, w terminie 21 dni od daty podpisania Ugody, wypłaci Kredytobiorcy kwotę dodatkową w wysokości 130.000 PLN na rachunek należący do Kredytobiorcy/ pełnomocnika Kredytobiorcy o [NIP] numerze ......................... Wskazane środki pieniężne są częściowym zwrotem wpłat, które Kredytobiorcy wcześniej wpłacili na rzecz Banku w ramach spłaty rat kapitałowo- odsetkowych, na mocy umowy kredytu hipotecznego z dnia (...) 2005 r. nr (...)”. Odnośnie zwrotu kosztów zastępstwa procesowego i opłaty sądowej, kwoty te również nie stanowią przychodu, bowiem są one niezbędne do prowadzenia procesu o unieważnienie Umowy i również są one zwrotem wydatków poniesionych przez Wnioskodawców.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.): Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. W świetle art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Jak wynika z powołanego przepisu ustawodawca przyjął zasadę, że przychodem są: · pieniądze i wartości pieniężne, które zostały otrzymane przez podatnika – tj. takie pieniądze i wartości pieniężne, które podatnik rzeczywiście „dostał, odebrał, zainkasował, objął w posiadanie”; · pieniądze i wartości pieniężne, które zostały postawione do dyspozycji podatnika – tj. takie przysporzenia, które zostały mu faktycznie udostępnione/przekazane do odbioru; takie pieniądze i środki pieniężne, które podatnik ma możliwość włączyć do swojego władztwa, a więc ma możliwość skorzystania z tychże pieniędzy i wartości pieniężnych i nie jest to uzależnione od dodatkowej zgody osoby stawiającej określone pieniądze i wartości pieniężne do dyspozycji podatnika. Pojęcie przychodu wiąże się zatem z przysporzeniem majątkowym po stronie podatnika, z wartością wchodzącą do jego majątku. Przychodami w rozumieniu art. 11 powołanej ustawy mogą być tylko takie świadczenia, które nie mają charakteru zwrotnego. Skoro bowiem przychód jest określonym przyrostem majątkowym po stronie podatnika, jego otrzymanie musi mieć charakter definitywny. Ustawodawca tworząc system opodatkowania dochodów osób fizycznych miał na względzie, że przysporzenia uzyskiwane przez osoby fizyczne mogą być skutkiem różnych rodzajów czynności i zdarzeń. Stworzył więc klasyfikację tych przysporzeń w oparciu o kryterium źródła przychodów i system ich opodatkowania uwzględniający specyfikę poszczególnych źródeł przychodów (obejmujący m.in. kwestię uwzględniania kosztów uzyskania przychodów dla celów ustalenia dochodu z danego źródła przychodów). Źródła przychodów zostały określone w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wśród nich ustawodawca wyodrębnił – w punkcie 9 ww. przepisu – „inne źródła”. Stosownie do treści art. 20 ust. 1 tejże ustawy: Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17. Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w treści art. 20 ust. 1 ustawy. O

przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe. Instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1646 ze zm.). Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 tej ustawy: Przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu. Otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Z informacji przez Państwa przedstawionych wynika, że Bank zaproponował Państwu zawarcie ugody sądowej, na podstawie której wypłaci Państwu kwotę dodatkową (wskazane środki pieniężne są częściowym zwrotem wpłat, które Państwo wcześniej wpłacili na rzecz Banku w ramach spłaty rat kapitałowo-odsetkowych) oraz zwróci uiszczone przez Państwa koszty procesu (koszty zastępstwa procesowego i 1/2 opłaty od pozwu). Skoro bank częściowo zwróci Państwu to, co Państwo wcześniej wpłacili do banku podczas spłaty kredytu hipotecznego, to otrzymanie zwrotu tych środków nie spowoduje po Państwa stronie dodatkowego przysporzenia majątkowego. W konsekwencji zwrot ten nie będzie Państwa przychodem w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i jego uzyskanie nie będzie skutkować obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego. W odniesieniu do zwrotu przez bank kosztów zastępstwa procesowego, stosownie do art. 98 § 2 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1568 ze zm.): Do niezbędnych kosztów procesu prowadzonego przez stronę osobiście lub przez pełnomocnika, który nie jest adwokatem, radcą prawnym lub rzecznikiem patentowym, zalicza się poniesione przez nią koszty sądowe, koszty przejazdów do sądu strony lub jej pełnomocnika oraz równowartość zarobku utraconego wskutek stawiennictwa w sądzie. Równowartość utraconego zarobku nie może przekraczać wynagrodzenia jednego adwokata wykonującego zawód w siedzibie sądu prowadzącego postępowanie. Z kolei w myśl art. 98 § 3 ww. Kodeksu: Do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez adwokata zalicza się wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony. Zgodnie z art. 98 § 4 Kodeksu postępowania cywilnego: Wysokość kosztów sądowych, zasady zwrotu utraconego zarobku lub dochodu oraz kosztów stawiennictwa strony w sądzie, a także wynagrodzenie adwokata, radcy prawnego i rzecznika patentowego regulują odrębne przepisy. Tak więc zwrot kosztów procesu nie spowoduje powstania przychodu u Państwa w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile zwracana przez bank kwota nie będzie przewyższała poniesionych przez kredytobiorców wydatków z tego tytułu. W takiej sytuacji zwrot ten nie stanowi po ich stronie przysporzenia, wzrostu majątku. Otrzymana kwota będzie stanowiła jedynie zwrot poniesionych wcześniej wydatków. Dlatego otrzymany przez Państwa zwrot kosztów postępowania sądowego nie będzie stanowił dla Państwa przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli Państwo skorzystać, jeśli zastosują się do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania Pan A.A (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.