0114-KDIP3-2.4011.300.2025.1.MT

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo, stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe. Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej 19 marca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 19 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku wspólnego jest następująca: Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem 1. Zainteresowany będący stroną postępowania: · A.B. (...) 2. Zainteresowana niebędąca stroną postępowania: · C.D. (...)

Opis zdarzenia przyszłego

A.B. (Zainteresowany będący stroną postępowania) oraz C.D. (Zainteresowana niebędąca stroną postępowania) są polskimi rezydentami podatkowymi w rozumieniu ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych) oraz małżeństwem pozostającym we wspólności majątkowej (dalej: „Zainteresowani”). W dniu 30 grudnia 1998 r. A.B., jako członek spółdzielni mieszkaniowej, otrzymał przydział 2lokalu użytkowego o powierzchni 73,3 m (dalej: „Lokal Użytkowy”) na zasadach spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu. 3 grudnia 2009 r., na podstawie Umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu o innym przeznaczeniu – usługowego i przeniesienia jego własności na członka spółdzielni, zawartej w wykonaniu prawa żądania przeniesienia własności lokalu użytkowego, Zainteresowani nabyli do wspólnego majątku małżeńskiego, prawo własności Lokalu Użytkowego wraz z udziałem w prawie użytkowania wieczystego gruntu, na którym zlokalizowany jest budynek, w którym znajduje się Lokal Użytkowy. W okresie od 1 stycznia 1999 r. do 31 grudnia 2018 r., Lokal Użytkowy był wynajmowany w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej prowadzonej przez A.B., przy czym, ostatnia umowa najmu zawarta w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej prowadzonej przez A.B., obowiązywała w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2018 r. W okresie od 1 stycznia 1999 r. do 31 grudnia 2018 r., Lokal Użytkowy był wprowadzony do ewidencji środków trwałych w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej

prowadzonej przez A.B., a od wartości początkowej Lokalu Użytkowego były dokonywane odpisy amortyzacyjne. Z dniem 31 grudnia 2018 r. jednoosobowa działalność gospodarcza A.B. została zamknięta. W dniu 18 grudnia 2018 r. Zainteresowani zawarli umowę najmu Lokalu Użytkowego z nowym najemcą, przy czym wydanie Lokalu Użytkowego skutkujące rozpoczęciem okresu najmu Lokalu Użytkowego nastąpiło 1 stycznia 2019 r. Umowa najmu z dnia 18 grudnia 2018 r. została zawarta i była wykonywana przez Zainteresowanych jako osoby fizyczne, nieprowadzące działalności gospodarczej (m.in. wobec zamknięcia jednoosobowej działalności gospodarczej A.B. z dniem 31 grudnia 2018 r.). W okresie od 1 stycznia 2019 r. do 31 grudnia 2022 r., dochód z tytułu najmu Lokalu Użytkowego był opodatkowany na podstawie art. 10 ust 1 pkt 6 ustawy o PIT według. skali. W okresie od 1 stycznia 2023 r. do stycznia 2025 r. przychód z najmu Lokalu Użytkowego był opodatkowany ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Jednocześnie, Zainteresowani złożyli oświadczenie o opodatkowaniu całości przychodu z najmu przez jednego z małżonków tj. C.D. Tym samym, począwszy od 1 stycznia 2019 r., przychód z tytułu najmu Lokalu Użytkowego nie był opodatkowywany przez Zainteresowanych w ramach działalności gospodarczej. W dniu 11 stycznia 2025 r. umowa najmu Lokalu Użytkowego uległa rozwiązaniu. Zainteresowani zamierzają w 2025 r. sprzedać prawo własności Lokalu Użytkowego korzystając z pośrednictwa agencji nieruchomości. Sprzedaż nastąpi po upływie okresu 6 lat od zamknięcia jednoosobowej działalności gospodarczej prowadzonej przez A.B. w ramach, której Lokal Użytkowy był wynajmowany. W dacie sprzedaży Lokalu Użytkowego, zarówno A.B., jak i C.D. nie będą prowadzili działalności gospodarczej. Jednocześnie, poza zaangażowaniem pośrednika sprzedaży nieruchomości, Zainteresowani nie będą podejmować innych czynności mających na celu sprzedaż Lokalu Użytkowego. Zainteresowani nie są również zaangażowani w aktywną sprzedaż innych nieruchomości niż Lokal Użytkowy, jak również w okresie dłuższym niż 5 lat przed datą złożenia wniosku, nie nabywali oraz sprzedawali innych nieruchomości.

Pytanie

Czy dochód uzyskany przez Zainteresowanych ze sprzedaży prawa własności Lokalu Użytkowego będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych? Stanowisko Zainteresowanych w sprawie Dochód uzyskany przez Zainteresowanych z tytułu sprzedaży prawa własności Lokalu Użytkowego (dalej: „Transakcja”) nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Uzasadnienie stanowiska Zainteresowanych: Źródła przychodów zostały uregulowane w art. 10 ustawy o PIT, wskazującym, że źródłami przychodu może być m.in. a) pozarolnicza działalność gospodarcza (art. 10 ust 1 pkt 3 ustawy o PIT); jak również b) odpłatne zbycie nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości nie nastąpiło w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości (art. 10 ust 1 pkt 8 ustawy o PIT). Jednocześnie, zgodnie z art. 10 ust 2 pkt 3 ustawy o PIT, ww. art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14

ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat. Zgodnie natomiast z art. 14 ust 2 pkt 1 ustawy o PIT, przychodami z działalności gospodarczej są przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą. Zainteresowani niniejszym wskazują, że tak jak zostało to przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, Lokal Użytkowy był wprowadzony do ewidencji środków trwałych wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą prowadzoną przez A. B. Jednakże, pomiędzy datą wycofania Lokalu Użytkowego z działalności gospodarczej prowadzonej przez A.B. (wskutek zakończenia działalności gospodarczej A.B. w dniu 31 grudnia 2018 r.), a datą sprzedaży Lokalu Użytkowego (2025 r.) upłynie okres dłuższy niż 6 lat. Jednocześnie, tak jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, Zainteresowani nie prowadzą i w dacie Transakcji nie będą prowadzić działalności gospodarczej. Zainteresowani również nie dokonywali innych transakcji dotyczących nieruchomości w okresie dłuższym niż 5 lat przed datą złożenia wniosku. Tym samym, należy uznać, że Transakcja nie zostanie przeprowadzona w ramach działalności gospodarczej Zainteresowanych. Tym samym, Transakcja nie będzie skutkowała powstaniem dla Zainteresowanych źródła przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT (ewentualnie w zw. z art. 10 ust 2 pkt 3 ustawy o PIT). Jednocześnie, tak jak zostało wskazane powyżej, zgodnie z art. 10 ust 1 pkt 8 ustawy o PIT, źródłem przychodu jest odpłatne zbycie nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości nie nastąpiło w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości. Jak zostało wskazane powyżej, Transakcja nastąpi po upływie 5 lat od dnia nabycia prawa własności Lokalu Użytkowego i nie nastąpi w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez A.B. lub C.D. Tym samym, Transakcja nie będzie stanowić dla Zainteresowanych źródła przychodu również na podstawie art. 10 ust 1 pkt 8 ustawy o PIT. Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Zainteresowanych dochód uzyskany przez nich z tytułu sprzedaży prawa własności Lokalu Użytkowego nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Potwierdzenie prawidłowości stanowiska Zainteresowanych można również znaleźć w interpretacjach przepisów prawa podatkowego wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej m.in. w interpretacji z dnia 24 maja 2023 r. o sygn. 0112-KDIL2- 2.4011.173.2023.2.WS.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz.163). Zgodnie z jego treścią:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Treść przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w ww. ustawie albo od których zaniechano poboru podatku. Źródła przychodów Wyszczególnienia źródeł przychodów osiągniętych przez osoby fizyczne ustawodawca dokonał w art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie natomiast z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2: a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, c) prawa wieczystego użytkowania gruntów d) innych rzeczy, - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany. Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Odrębnym źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza. W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy: Przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat. Jednak stosownie do art. 10 ust. 3 ww. ustawy: Przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Zatem, aby przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości mógł zostać zaliczony do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powinny zostać spełnione co najmniej dwie podstawowe przesłanki: nieruchomość nie może być przedmiotem odpłatnego zbycia w wykonywaniu działalności gospodarczej, nieruchomość nie może być składnikiem majątku, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych). Jak już wcześniej wspomniano, klasyfikacja przychodu do danego źródła przychodów powoduje określone konsekwencje podatkowe, w tym również w zakresie możliwości wyboru formy opodatkowania. Możliwość wyboru formy opodatkowania mają m.in. podatnicy osiągający przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, tj. ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W świetle art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Zgodnie natomiast z treścią art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy: Przychodem z działalności gospodarczej są również: 1) przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących: a) środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, b) składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł, c) składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, d) składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych – wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio. W myśl art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio. Z treści przytoczonych przepisów wynika zatem, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności gospodarczej (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności, i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej. Podkreślić też należy, że wskazany wyżej przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie reguluje ani kwestii kwalifikowania składnika majątku do kategorii środków trwałych, ani obowiązku ujmowania go w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Reguluje on wyłącznie kwestię skutków podatkowych zbycia wskazanych w nim składników majątku, podlegających ujęciu w ewidencji środków trwałych. Powzięli Państwo wątpliwość, czy dochód uzyskany przez Państwa ze sprzedaży Lokalu Użytkowego będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Skutki podatkowe sprzedaży Lokalu Użytkowego Z opisu sprawy wynika, że po wycofaniu Lokalu Użytkowego z działalności gospodarczej, był on przez Państwa wynajmowany w ramach najmu prywatnego. Ponadto, poza zaangażowaniem pośrednika sprzedaży nieruchomości, nie będą Państwo podejmować innych czynności mających na celu sprzedaż tego Lokalu. Nie są Państwo również zaangażowani w aktywną sprzedaż innych nieruchomości niż Lokal Użytkowy, o którym mowa we wniosku, jak również w okresie dłuższym niż 5 lat przed datą złożenia wniosku, nie nabywali oraz sprzedawali Państwo innych nieruchomości. Mając na względzie powołane wyżej przepisy oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, że planowana przez Państwa sprzedaż Lokalu Użytkowego, dokonana po upływie 6 lat, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym Lokal ten został wycofany z Pana działalności gospodarczej, nie będzie skutkowała powstaniem przychodu z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 w zw. z art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Skutki podatkowe tej sprzedaży należy ocenić w kontekście przesłanek z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, jeżeli nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej, skutkuje powstaniem przychodu. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym, kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu. Biorąc pod uwagę, że Lokal Użytkowy został nabyty przez Państwa w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej, należy odnieść się również do przepisów ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.). Zgodnie z treścią art. 31 § 1 ww. ustawy: Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. W piśmiennictwie podaje się, że o zaliczeniu danego przedmiotu majątkowego do majątku wspólnego decyduje moment faktycznego jego nabycia. Z punktu widzenia przynależności prawa do majątku wspólnego bez znaczenia jest, czy jego nabycia dokonali małżonkowie wspólnie, czy też tylko jeden z nich. Nie jest istotna także podstawa (sposób) nabycia danego przedmiotu. Obowiązuje domniemanie, że przedmioty majątkowe nabyte w trakcie wspólności małżeńskiej przez jednego z małżonków zostały nabyte z majątku wspólnego na rzecz wspólności majątkowej. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną. Cechą charakterystyczną tego typu współwłasności jest to, że niemożliwe jest ustalenie wielkości udziału małżonków we współwłasności (współwłasność bezudziałowa) oraz żaden z małżonków w czasie jej trwania nie może rozporządzać swymi prawami do majątku wspólnego. W świetle art. 43 § 1 ww. Kodeksu: Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Zatem każdy z małżonków ma zarówno prawo do udziału w majątku wspólnym, jak i w odniesieniu do poszczególnych składników majątku wspólnego. Należy również wskazać, że spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu użytkowego jest ograniczonym prawem rzeczowym. Jest to prawo zbywalne, przechodzi na spadkobierców i podlega egzekucji. Umożliwia ono korzystanie z lokalu oraz rozporządzanie tym prawem, na zasadach zbliżonych do prawa własności. Świadczy o tym chociażby umiejscowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu w Księdze Drugiej ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.) – „Własność i inne prawa rzeczowe”. 14 W myśl art. 17ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1208 ze zm.): Na pisemne żądanie członka lub osoby niebędącej członkiem spółdzielni, którym przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, spółdzielnia mieszkaniowa jest obowiązana zawrzeć umowę przeniesienia własności lokalu po dokonaniu przez niego: 1) spłaty przypadających na ten lokal części zobowiązań spółdzielni związanych z budową, w tym w szczególności odpowiedniej części zadłużenia kredytowego spółdzielni wraz z odsetkami; 2) spłaty zadłużenia z tytułu opłat, o których mowa w art. 4 ust. 1. Ustanowienie prawa odrębnej własności lokalu użytkowego powoduje, że osoba, której przysługuje to prawo, uzyskuje pełnię uprawnień właścicielskich do tego lokalu oraz prawo do udziału w związanej z tym lokalem nieruchomości gruntowej i części wspólnych budynku, w którym znajduje się ten lokal. Ustanowienie odrębnej własności lokalu użytkowego oraz przeniesienie prawa własności nie jest zdarzeniem prawnopodatkowym, które należy utożsamiać z nabyciem, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ustanowienie odrębnej własności lokalu użytkowego jest tylko inną formą własności, a nie nowym nabyciem. Tym samym, przekształcenie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego w odrębną własność jest jedynie zmianą formy prawnej dysponowania tym lokalem. Z powyższego wynika, że na gruncie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, datę nabycia lokalu użytkowego należy utożsamiać z chwilą pierwotnego nabycia prawa do tego lokalu, tj. z datą nabycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego. W przedmiotowej sprawie, za datę nabycia przez Państwa Lokalu Użytkowego, należy uznać datę zawarcia umowy o nabyciu spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego, tj. 30 grudnia 1998 r. Zatem przyszła sprzedaż przez Państwa ww. Lokalu Użytkowego, nie będzie również źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ zostanie dokonana po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie. Tym samym, sprzedaż przez Państwa Lokalu Użytkowego nie będzie wiązała się z obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych. Zatem Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Powołana przez Państwa interpretacja zapadła w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca dla organu wydającego tą interpretację. Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego czy kontrolnego. Przy wydawaniu interpretacji indywidualnych w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, opieram się wyłącznie na opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym we wniosku - nie prowadzę postępowania dowodowego. Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonałem więc wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku stan faktyczny /zdarzenie przyszłe jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku opis zdarzenia różnić się będzie od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Państwa chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego zdarzenia. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji. Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania Pan A.B. (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...), (...), (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS /SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.