W dniu 7 marca 2025 r. wpłynął wniosek Pani o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej możliwości rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dzieci za lata 2019, 2020 i 2021. Pani stanowisko opierało się na twierdzeniu, że od śmierci pierwszego męża samodzielnie wychowuje Pani synów, a obecny mąż nie przysposobił dzieci, co powinno pozwolić na uznanie jej za osobę samotnie wychowującą dzieci. Organ podatkowy uznał jednak stanowisko Pani za nieprawidłowe, wskazując, że w latach 2019-2021 była Pani w związku małżeńskim, co nie spełnia warunków do uzyskania statusu osoby samotnie wychowującej dziecko. W konsekwencji, nie przysługuje Pani prawo do preferencyjnego rozliczenia podatku dochodowego za wskazane lata.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny7 marca 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:
W 2000 r. wyszła Pani za mąż za B.A. W 2001 r. urodził się Pani syn C.A. W 2004 r. urodził się Pani syn D.A. W 2009 r. rozwiodła się Pani, a dzieci zostały pod Pani opieką. W 2010 r. wyszła Pani ponownie za mąż za E.E. W 2012 r. urodził się Państwu syn F.E. W 2018 r. Pani pierwszy mąż B.A. zginął tragicznie w wypadku samochodowym. Od roku 2018 wychowuje Pani syna C.A. i D.A. Pani obecny małżonek nie przysposobił Pani dzieci, ani nie adoptował ich. Prawnie jest to osoba dla nich obca, nie posiada żadnych praw opiekuńczo-rodzicielskich, nawet nie mógł uczestniczyć w zebraniach szkolnych, podejmować decyzji w ich sprawie, ani otrzymywać informacji o nich w instytucjach. C.A. i D.A. kontynuują cały czas naukę, posiadają status studenta/ucznia i nie ukończyli jeszcze 26 lat.
Czy może Pani się rozliczyć jako osoba samotnie wychowująca dziecko za lata 2019, 2020, 2021? Pani stanowisko w sprawie Według Pani oceny jest to możliwe, od śmierci pierwszego męża samodzielnie wychowuje Pani synów C.A. i D.A. Skoro Pani drugi mąż nie przysposobił dzieci z pierwszego małżeństwa, to należy przyjąć, że są one wychowywane przez Panią jako samotnego rodzica. Dzieci wychowują się w rodzinie zrekonstruowanej. Pani zdaniem istnieją podstawy do uznania Pani za osobę samotnie wychowującą dziecko, bez względu na zawarcie przez Panią drugiego związku małżeńskiego. Urzędy Skarbowe powinny uwzględnić dobro niepełnej rodziny, którą Pani tworzy ze swoimi dziećmi z pierwszego małżeństwa. Podobną linię orzeczniczą przyjęły różne Sądy: W świetle art. 3 pkt 17a ustawy z 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. 2020.111, dalej u.ś.r.) za osobę samotnie wychowującą dziecko uznaje się pannę, kawalera, wdowę, wdowca, osobę pozostającą w separacji orzeczonej prawomocnym wyrokiem sądu, osobę rozwiedzioną, chyba że wychowuje wspólnie co najmniej jedno dziecko z jego rodzicem. Natomiast dodatek z tytułu samotnego wychowywania dziecka przysługuje samotnie wychowującym dziecko matce lub ojcu, opiekunowi faktycznemu dziecka albo opiekunowi prawnemu dziecka, jeżeli nie zostało zasądzone świadczenie alimentacyjne na rzecz dziecka od drugiego z rodziców dziecka, ponieważ: 1) drugi z rodziców dziecka nie żyje; 2) ojciec dziecka jest nieznany; 3) powództwo o ustalenie świadczenia alimentacyjnego od drugiego z rodziców zostało oddalone. W uzasadnieniu wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z 19 stycznia 2021 r., II SA/Rz 1052/20, LEX nr 3115159, Sąd wskazał że: „przepis art. 3 pkt 17a u. ś.r. należy wykładać prokonstytucyjnie. Przy interpretacji pojęcia osoba samotnie wychowująca dziecko należy mieć na względzie to, że co do zasady dziecko wychowuje jego naturalny rodzic. W sensie prawnym nie można uznać, aby dziecko miał wychowywać również jego ojczym/macocha, chyba że osoby te adoptowały dziecko”. Natomiast Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 10 lipca 2020 r. w sprawie I OSK 3084/19 (LEX nr 3040676) wskazał, że: „rodzic samotnie wychowujący dziecko to ten, kto wychowuje go bez udziału drugiego rodzica dziecka. Zawarcie przez rodzica dziecka związku małżeńskiego nie rzutuje na ocenę tej sytuacji”. Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 7 kwietnia 2022 r. sygn. akt III SA/Gd 646/21, zgodnie z którym - sąd uznał, że osobą samotnie wychowującą dziecko jest wyłącznie osoba stanu wolnego, która wychowuje dziecko bez pomocy innej osoby; to taki rodzic który wychowuje swoje dziecko bez drugiego rodzica tego dziecka;
Sąd wskazał: „Przy dokonywaniu interpretacji art. 3 pkt 17a ustawy istotny jest sposób wychowywania dziecka uprawnionego do świadczenia, czyli to kto go wychowuje, na co wskazuje wykładnia zwrotu »chyba że wychowuje wspólnie co najmniej jedno dziecko z jego rodzicem«, który używając słowa »z jego rodzicem« ma na myśli rodzica biologicznego. Zatem spełniona jest przesłanka samotnego wychowywania dziecka zawsze wówczas, gdy jest ono wychowywane tylko przez jednego jego rodzica, tj. biologicznego ojca lub matkę dziecka”. Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 29 marca 2022 r. sygn. akt II SA/Rz 1793/21 - „W niniejszej sprawie Sąd podziela wskazaną wyżej linię orzeczniczą oraz stojące u jej podstaw argumenty. Ponadto należy przytoczyć stanowisko WSA w Rzeszowie wyrażone w wyroku z dnia 19 stycznia 2021 r., sygn. akt II SA/Rz 1052/20, że przepis art. 3 pkt 17a u.ś.r. wyraźnie odwołuje się do prawnorodzinnej kategorii » wychowania dziecka«. Ponieważ u.ś.r. nie definiuje autonomicznie tego pojęcia, konieczne w tym zakresie jest sięgnięcie do regulacji wynikającej z ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (K.r.io.). Zgodnie z art. 95 § 1 w zw. z art. 92 i art. 93 § 1 K.r. io. władza rodzicielska nad dzieckiem aż do uzyskania przez nie pełnoletności przysługuje co do zasady jego rodzicom, obejmując prawo i obowiązek rodziców do wychowywania dziecka. Z przepisów tych wynika, że osobą wychowującą dziecko jest zasadniczo jego naturalny rodzic. Nie jest natomiast w sensie prawnym osobą wychowującą dziecko mąż matki albo żona ojca, niebędący rodzicami tego dziecka, chyba że osoby te przysposobią dziecko drugiego małżonka (art. 1211 K.r.io.)”. Podobnie orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie (III SA/Kr 257/24). Sąd w niniejszej sprawie stanął na stanowisku spójnym z licznymi wyrokami Naczelnego Sądu Administracyjnego: z dnia 2 czerwca 2017 r. I OSK 26/17, z dnia 7 lipca 2016 r. I OSK 2822 /14, z dnia 20 czerwca 2018 r. I OSK 1876/16, z dnia 8 listopada 2018 r. I OSK 1083/180, z dnia 10 lipca 2020 r. sygn. akt I OSK 3084/19, czy z dnia 11 grudnia .2020 r. I OSK 1877/20, LEX nr 3179792: „Tak więc przesłanka samotnego wychowywania dziecka - w rozumieniu art. 3 pkt 17a u.ś.r. - spełniona jest zawsze, gdy dziecko jest wychowywane tylko przez jednego z rodziców, co oznacza, że osoba pozostająca w związku małżeńskim i wychowująca dziecko spoza małżeństwa jest osobą samotnie wychowującą dziecko w rozumieniu art. 3 pkt 17a u.ś.r.” „Przepis art. 3 pkt 17a u.ś.r. winien być bowiem interpretowany zgodnie z treścią wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 18 maja 2005 r. (sygn. akt K 16/04), a zatem w duchu art. 71 ust. 1 i art. 18 Konstytucji RP. Przepis art. 71 ust. 1 Konstytucji RP nakazuje zaś państwu prowadzenie takiej polityki społecznej i gospodarczej, która uwzględnia dobro rodziny oraz przyznaje rodzinom znajdującym się w trudnej sytuacji materialnej i społecznej prawo do szczególnej pomocy ze strony władz publicznych. Nie jest zaś możliwe dokonywanie zróżnicowania pomocy materialnej wypłacanej ze środków publicznych tylko części z rodzin, wyodrębnionej według kryteriów nieodpowiadających wymaganiom ww. przepisu konstytucyjnego. Pamiętać bowiem trzeba, jak podkreślił to Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 18 maja 2005 r. - że świadczenie rodzinne winno chronić dobro dziecka, jako wartość konstytucyjną, a nie interes osoby utrzymującej dziecko” (wyrok NSA z 11 grudnia 2020 r. I OSK 1877/20, LEX nr 3179792).
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163) - w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r. do 31 lipca 2019 r.: Od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono
separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci: 1) małoletnie, 2) bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną, 3) do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym i nauce lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej - podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie. Na podstawie art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w brzmieniu obowiązującym od 1 sierpnia 2019 r. do 31 grudnia 2021 r.: Od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci: 1) małoletnie, 2) bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną, 3) do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym i nauce lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b lub uzyskały przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej - podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie. W świetle art. 6 ust. 4a cytowanej ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r. do 31 grudnia 2021 r.: Zasada i sposób opodatkowania, o których mowa w ust. 4, mają zastosowanie również do osób, o których mowa w art. 3 ust. 2a, samotnie wychowujących w roku podatkowym dzieci, jeżeli łącznie spełniają następujące warunki: 1) mają miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej; 2) osiągnęły podlegające opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przychody w wysokości stanowiącej co najmniej 75% całkowitego przychodu osiągniętego w danym roku podatkowym; 3) udokumentowały certyfikatem rezydencji miejsce zamieszkania dla celów podatkowych. Art. 6 ust. 4b. ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r. do 31 grudnia 2021 r.: Do podatników, o których mowa w ust. 4a, przepisy ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio. W myśl art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 marca 2017 r. do 23 czerwca 2021 r.: Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4d, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków, osoba samotnie wychowująca dziecko lub jej dziecko: 1) stosuje przepisy: a) art. 30c lub b) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy - w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń; 2) podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. Natomiast art. 6 ust. 8 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od 24 czerwca 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. stanowi, że: Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4d, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków, osoba samotnie wychowująca dziecko lub jej dziecko: Na mocy art. 6 ust. 9 cytowanej ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r. do 31 grudnia 2021 r.: Zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c, w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo w ustawie z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. Ze wskazanych przepisów wynika, że aby korzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów na zasadach w nich przewidzianych należy mieć ściśle określony stan cywilny oraz wychowywać samotnie dzieci. Co istotne, do kręgu osób samotnie wychowujących dzieci ustawodawca zaliczył zarówno osoby, które nigdy nie zawierały związku małżeńskiego (panna, kawaler), jak i osoby, których związek małżeński ustał wskutek śmierci współmałżonka (wdowa, wdowiec) lub został rozwiązany poprzez orzeczenie rozwodu (rozwódka, rozwodnik). Samotnie wychowującą dzieci jest również osoba, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, jak też osoba, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności. Jednocześnie przepisy powyższej ustawy nie uzależniają prawa podatnika do preferencyjnego opodatkowania jego dochodów od tego, czy przez cały rok był osobą samotnie wychowującą dzieci. Wystarczające jest zatem, aby taki stan zaistniał w ciągu roku, a nie trwał przez cały rok. Mając na uwadze powyższe przepisy prawa i przedstawiony we wniosku opis zdarzenia oraz nie kwestionując Pani zaangażowania w proces wychowawczy małoletnich dzieci, stwierdzić należy, że mimo samotnego wychowywania dzieci nie posiada Pani statusu „osoby samotnie wychowującej dziecko”, bowiem przez lata podatkowe 2019, 2020 i 2021 była Pani w związku małżeńskim. Tym samym nie spełnia Pani warunku posiadania określonego stanu cywilnego. W konsekwencji, nie przysługuje Pani prawo do skorzystania z preferencyjnego rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych za lata 2019, 2020 i 2021 r., według zasad określonych w art. 6 ust. 4 tej ustawy. Pani stanowisko uznaję za nieprawidłowe. Powyższe stanowisko potwierdzają prawomocne wyroki Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego o sygn. akt: I SA/Bd 79/42 z 26 marca 2024 r., III SA/Wa 2497/14 z 5 marca 2015 r., I SA/Gl 1182/10 z 23 marca 2011 r., I SA/Gl 1183/10 z 23 marca 2011 r., sygn. akt I SA/Łd 1155/11 z 7 grudnia 2011 r. oraz III SA/Wa 1614/24 z 18 września 2024 r. Sąd zwrócił uwagę na stan cywilny osoby samotnie wychowującej dziecko: w wyroku WSA sygn. akt I SA/Kr 289/24 z 25 lipca 2024 r.: (...) skoro omawiana preferencja uzależniona jest również od stanu cywilnego rodzica, starającego się o status osoby samotnie wychowującej dziecko (dzieci), to wnioskująca nie może z niej skorzystać, gdyż w latach 2021-2023 była mężatką. (...) Zatem nie będąc w okresie od 2021-2023 roku panną, wdową, rozwódką, ani osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, ani też osobą pozostającą w związku małżeńskim, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności - nie można wnioskodawczyni przypisać statusu "osoby samotnie wychowującej dzieci". Odnosząc się natomiast do powołanych przez Panią wyroków Wojewódzkich Sądów Administracyjnych stwierdzić należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte zapadły w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i nie stanowią one materialnego prawa podatkowego i nie mają mocy powszechnie obowiązującej. Powołane przez Panią wyroki, tj.: sygn. akt. III SA/Gd 646/21 z 7 kwietnia 2022 r., II SA/Rz 1052/20 z 19 stycznia 2021 r., II SA/Rz 1793/21 z 29 marca 2022 r., I OSK 3084/19 z 10 lipca 2020 r., III SA/Kr 257/24), z dnia 2 czerwca 2017 r. I OSK 26/17, z dnia 7 lipca 2016 r. I OSK 2822/14, z dnia 20 czerwca 2018 r. I OSK 1876/16, z dnia 8 listopada 2018 r. I OSK 1083 /180, czy z dnia 11 grudnia .2020 r. I OSK 1877/20 dotyczą innego stanu faktycznego, w tym m.in. ojciec dziecka był nieznany, czy ojciec dziecka zmarł.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji. Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS /SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili