0114-KDIP3-2.4011.155.2025.2.MJ

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 lutego 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 12 marca 2025 r. (wpływ 13 marca 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwania. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego W dniu (...) 2024 r. Sąd Okręgowy w (...) orzekł o rozwodzie. Była już żona wyprowadziła się z domu w połowie marca 2024 r. pozostawiając dzieci: córkę A. lat 19 i syna B. lat 17, pod Pana opieką. Dzieci pozostały na Pana utrzymaniu i zamieszkiwały z Panem w mieszkaniu do września 2024 r. Córka rozpoczęła studia zagraniczne, a syn zamieszkał z mamą. Zaproponował Pan proporcjonalne rozliczenie ulgi na dzieci zgodnie z miesiącami, w których mieszkały z rodzicami. Żona się nie zgodziła twierdząc, że całą ulgę na siebie wykorzysta. Dochód Pana córki nie przekracza limitu na rok 2024. Uzupełnienie stanu faktycznego Przedmiotem Pana zapytania jest podatkowy rok 2024: od 15 marca 2024 r. do 1 września 2024 r. Rozwód Sąd Okręgowy w (...) orzekł w dniu (...) 2024 roku, a wyrok uprawomocnił się w dniu (...) 2024 r. Pana córka jest panną. Córka rozpoczęła studia w dniu (...) 2025 roku (winno być 2024 roku – dopisane przez organ) na (...). Syn B. uczył się w Polsce w Liceum Ogólnokształcącym nr (...) w (...). Córka ukończyła (...) Liceum Ogólnokształcące (...) i zdała maturę. Od (...) rozpoczęła studia za granicą w Irlandii. Córka pracowała w wakacje jako opiekun dzieci na obozach językowych (...). Syn przez trzy dni pracował w restauracji (...). Umowa zlecenie. Oboje nie przekroczyli kwoty 21 371,52 zł. Miejsce zamieszkania dzieci znajdowało się na ul. (...) w (...), tak samo jak Pana. Żona 15 marca wyprowadziła się i zamieszkała oddzielnie. Syn i córka mieszkali razem z Panem do końca sierpnia 2025 roku (winno być 2024 roku – dopisane przez organ). Następnie syn zamieszkał z mamą, a córka wyjechała na studia zagraniczne. Dzieci nie otrzymywały renty socjalnej. Syn otrzymywał zasiłek pielęgnacyjny w kwocie 215,84 zł miesięcznie z tytułu orzeczenia o niepełnosprawności - zespół Aspergera. Dochody uzyskiwał Pan ze stosunku pracy - umowa o pracę na czas nieokreślony. W okresie podatkowym będącym przedmiotem zapytania w stosunku do Pana i Pana dzieci, nie miały zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń. Nie podlega Pan i Pana dzieci również nie podlegają opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. Przez cały okres, którego dotyczy wniosek, syn na podstawie orzeczenia sądu nie został umieszczony w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych. Od momentu wyprowadzki z domu żony, tj. 15 marca 2025 r. (winno być 2024 r. – dopisane przez organ), to Pan utrzymywał dom i zabezpieczał potrzeby bytowe, w tym:

wyżywienie dzieci, sprzątanie, pranie, gotowanie oraz zapewniał Pan potrzeby zdrowotne - w przypadku syna wizyta kontrolna u lekarza po zabiegu. Żona zapewniała ubrania - wspólne zakupy z dziećmi, potrzeby edukacyjne - korepetycje z matematyki i ponosiła wydatki związane z wypoczynkiem - wyjazd do (...) na 3 dni. Podjął Pan próbę porozumienia i zaproponował Pan podział odliczenia ulgi w następujący sposób: na córkę - po połowie kwoty ulgi prorodzinnej, na syna - za 8 miesięcy Pan, 4 miesiące żona (plus odliczenie całej kwoty ulgi rehabilitacyjnej na syna). Żona nie zgodziła się na zaproponowany podział. Wykorzystała całą ulgę podatkową na dzieci na siebie. W stosunku do Pana córki, w okresie podatkowym będącym przedmiotem zapytania wykonywał/będzie Pan wykonywał ciążący na Panu obowiązek alimentacyjny. Od września do końca roku przekazał Pan córce 8.400,00 zł, aby pomóc w utrzymaniu się na studiach. Wcześniej razem z żoną przekazaliście Państwo na konto córki 13.500,00 zł na studia zagraniczne. Wyjaśnił Pan ostatecznie, że przedmiotem Pana zapytania jest cały 2024 r. Pytania 1. Czy ma Pan prawo do rozliczenia ulgi na dzieci zgodnie ze stanem faktycznym za okres, w którym mieszkały razem z Panem i były na Pana utrzymaniu, czyli 8 miesięcy? 2. Czy może Pan rozliczyć również ulgę na córkę, która nie mieszka ani z mamą ani z Panem, ale jest utrzymywana przez Państwa obojga na studiach zagranicznych? Pana stanowisko w sprawie Według Pana oceny przysługuje Panu prawo do skorzystania z ulgi podatkowej na dzieci proporcjonalnie do ilości miesięcy, w których zamieszkiwały dzieci z którym z rodziców, w Pana przypadku 8 miesięcy. Według Pana może Pan rozliczyć połowę ulgi na córkę A., gdyż do września 2024 r. zamieszkiwała z Panem w gospodarstwie domowym i razem z żoną utrzymywaliście ją. Od (...) rozpoczęła studia i tu także wspólnie z małżonką dopełnialiście obowiązku alimentacyjnego wobec córki.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części nieprawidłowe i w części prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163): Od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym: 1) wykonywał władzę rodzicielską; 2) pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało; 3) sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą. Jak stanowi art. 27f ust. 2 ww. ustawy:

Odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do: 1) jednego małoletniego dziecka - kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika: a) pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł, b) niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4c i 4g, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a; 2) dwojga małoletnich dzieci - kwota 92,67 zł na każde dziecko; 3) trojga i więcej małoletnich dzieci - kwota: a) 92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko, b) 166,67 zł na trzecie dziecko, c) 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko. Stosownie do art. 27f ust. 2a omawianej ustawy: Za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a oraz art. 30c ust. 2 pkt 2. W myśl art. 27f ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka. Na mocy art. 27f ust. 2c ww. ustawy: Odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko: 1) na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych; 2) wstąpiło w związek małżeński. Zgodnie z art. 27f ust. 2d omawianej ustawy: Za podatnika pozostającego w związku małżeńskim, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a oraz ust. 10 i 11, nie uważa się: 1) osoby, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów; 2) osoby pozostającej w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności. Z art. 27f ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że: W przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem. Z kolei, art. 27f ust. 4 ww. ustawy stanowi, że: Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę podatnicy mogą odliczyć od podatku w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. W przypadku braku porozumienia między podatnikami, którzy zgodnie z rozstrzygnięciem sądu wspólnie wykonują władzę rodzicielską nad małoletnim dzieckiem po rozwodzie lub w trakcie separacji (piecza naprzemienna), lub gdy miejsce zamieszkania dziecka jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim - kwotę tę podatnicy odliczają w częściach równych. W pozostałych przypadkach odliczenie w wysokości 100% stosuje podatnik, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny. Zgodnie z art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.): Miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu. Na mocy art. 26 ww. ustawy: § 1. Miejscem zamieszkania dziecka pozostającego pod władzą rodzicielską jest miejsce zamieszkania rodziców albo tego z rodziców, któremu wyłącznie przysługuje władza rodzicielska lub któremu zostało powierzone wykonywanie władzy rodzicielskiej. § 2. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje na równi obojgu rodzicom mającym osobne miejsce zamieszkania, miejsce zamieszkania dziecka jest u tego z rodziców, u którego dziecko stale przebywa. Jeżeli dziecko nie przebywa stale u żadnego z rodziców, jego miejsce zamieszkania określa sąd opiekuńczy. Stosownie do art. 27f ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności: 1) odpis aktu urodzenia dziecka; 2) zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka; 3) odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą; 4) zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły. Brzmienie art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że kwotę obliczoną zgodnie z art. 27f ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, rodzice mogą odliczyć od podatku: a) w dowolnej proporcji przez nich ustalonej, b) w równych częściach w przypadku braku porozumienia między rodzicami, którzy: zgodnie z rozstrzygnięciem sądu wspólnie wykonują władzę rodzicielską nad dzieckiem po rozwodzie lub w trakcie separacji (piecza naprzemienna), lub gdy miejsce zamieszkania dziecka jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Natomiast w przypadkach innych niż wyżej wymienione odliczenie w wysokości 100% stosuje ten z rodziców, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny. Co istotne, ww. przepis wskazuje jedynie na podział przysługującej rodzicom ulgi prorodzinnej i nie pozbawia on samego prawa do odliczenia. Prawo do ulgi – przy spełnieniu pozostałych przesłanek – przysługuje zatem na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego podatnik wykonywał władzę rodzicielską. Z kolei, przepis art. 27f ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie dotyczy rodziców wspólnie wykonujących władzę rodzicielską, tzn. nie mają oni obowiązku ani możliwości dzielenia ulgi na dni. Na mocy art. 27f ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4c pkt 2 i 3, z uwzględnieniem art. 6 ust. 4e i 8, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej. Art. 27f ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi: Przepis art. 6 ust. 8 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6. Z kolei, na mocy art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Od dochodów jednego rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem, osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci: 1) małoletnie, 2) pełnoletnie, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną, 3) pełnoletnie do ukończenia 25. roku życia, uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe, obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej oraz w innym państwie - podatek może być określony zgodnie z ust. 4d na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym. Art. 6 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi: Przepisu ust. 4c pkt 3 nie stosuje się, jeżeli dziecko, o którym mowa w tym przepisie, uzyskało w roku podatkowym: 1) dochody, z wyjątkiem renty rodzinnej, podlegające opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b lub 2) przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 i 152 - w łącznej wysokości przekraczającej dwunastokrotność kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz. U. z 2023 r. poz. 2194), w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego. Zgodnie z art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4d, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków, osoba samotnie wychowująca dziecko lub jej dziecko: 1) stosuje przepisy: a) art. 30c lub b) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy - w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń; 2) podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. W myśl art. 6 ust. 4g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 4d, ma zastosowanie również do osób, o których mowa w art. 3 ust. 2a, samotnie wychowujących w roku podatkowym dzieci określone w ust. 4c, z uwzględnieniem ust. 4e, jeżeli osoby te spełniają łącznie następujące warunki: 1) mają miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej; 2) osiągnęły podlegające opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przychody w wysokości stanowiącej co najmniej 75% całkowitego przychodu osiągniętego w danym roku podatkowym; 3) udokumentowały certyfikatem rezydencji miejsce zamieszkania dla celów podatkowych. Zgodnie zatem z ogólną zasadą wynikającą z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnikom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską, przysługuje ulga na dzieci małoletnie. W związku z tym wyjaśnienia wymaga, że stosownie do art. 93 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809): Władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom. Z art. 95 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego wynika, że: Władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka, z poszanowaniem jego godności i praw. Na gruncie art. 97 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego: Jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest obowiązane i uprawnione do jej wykonywania. Podkreślić należy, że samo posiadanie władzy rodzicielskiej jest niewystarczające do zastosowania przedmiotowej preferencji. Dla nabycia prawa do ulgi konieczne jest zarówno posiadanie przez rodzica władzy rodzicielskiej nad małoletnim dzieckiem, jak i jej faktyczne wykonywanie, czyli wykonywanie wszystkich obowiązków, dzięki którym dziecko wychowywane jest w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój, w szczególności sprawowanie faktycznej pieczy nad dzieckiem i jego wychowywanie, troszczenie się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka, a więc zapewnienie/zabezpieczenie wszystkich potrzeb dziecka od bytowych po edukacyjne, rozwojowe, zdrowotne i emocjonalne. Wykonywanie władzy rodzicielskiej należy zatem odnieść do konkretnych okoliczności faktycznych, w oparciu o zachowania i konkretną aktywność rodziców wobec dziecka. Wykonywać pieczę (zgodnie z definicją Wielkiego Słownika Języka Polskiego oraz słownika synonimów) – to m.in. sprawować nad kimś lub czymś bezpośrednią, osobistą opiekę, troszczyć się, baczyć, czuwać, nadzorować. W konsekwencji, sporadyczne spotkania z małoletnim dzieckiem nie są rozstrzygające dla uznania, że rodzic wykonuje władzę rodzicielską. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje formalnie obojgu rodzicom, a tylko jeden z rodziców faktycznie ją wykonuje, to z odliczenia całości kwoty może skorzystać tylko ten rodzic. Idąc dalej, stosownie do art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ulga na małoletnie dzieci przysługuje rodzicom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską. Prawo do dokonania odliczeń w ramach ulgi prorodzinnej, o której mowa w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przysługuje również podatnikom utrzymującym: dzieci pełnoletnie, które otrzymują zasiłek pielęgnacyjny lub rentę socjalną oraz pełnoletnie, które się uczą lub studiują do ukończenia 25. roku życia z uwzględnieniem limitu dochodu, który mogą osiągnąć. Warunkiem zastosowania przez podatnika ulgi na pełnoletnie dzieci jest utrzymywanie ich w związku z wykonywaniem ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej. Przy czym, jeżeli oboje rodzice utrzymują pełnoletnie dziecko, tzn. wypełniają swoje obowiązki alimentacyjne, wówczas decyzję o sposobie podziału przysługującej kwoty ustawodawca pozostawił rodzicom, zaznaczając, że kwota ulgi na dziecko dotyczy łącznie ich obojga i mogą oni odliczyć ją w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. W przypadku braku porozumienia między rodzicami, którzy wypełniają swoje obowiązki alimentacyjne, ulga przysługuje każdemu z rodziców w częściach równych. Obowiązek alimentacyjny zdefiniowany został w art. 128 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego jako: Obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo. Istotą tak określonego obowiązku jest to, że jedna strona ma prawo dostarczania tak wskazanych środków, a druga osoba ma obowiązek je dostarczyć. Dostarczanie środków utrzymania to zaspokajanie normalnych, bieżących potrzeb uprawnionego w postaci: pożywienia, ubrania, mieszkania, opału, niezbędnych przedmiotów umożliwiających przebywanie w środowisku i w rodzinie, leków, itp. Dostarczanie środków wychowania obejmuje natomiast powinność starań o zdrowie uprawnionego, o jego rozwój fizyczny i umysłowy, stworzenie możliwości zdobycia wykształcenia, zapewnienie dostępu do dóbr kultury, itp. Art. 133 § 1 powołanego Kodeksu stanowi natomiast, że: Rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Z opisu sprawy wynika, że przedmiotem Pana zapytania jest podatkowy rok 2024: od 15 marca 2024 r. do 1 września 2024 r. Była już żona wyprowadziła się z domu w połowie marca 2024 pozostawiając dzieci, córkę A. lat 19 i syna B. lat 17 pod Pana opieką. Dzieci pozostały na Pana utrzymaniu i zamieszkiwały z Panem w mieszkaniu do września 2024 r. Córka rozpoczęła studia zagraniczne, a syn zamieszkał z mamą. Syn B. uczył się w Polsce w Liceum Ogólnokształcącym nr (...) w (...). Córka ukończyła (...) Liceum Ogólnokształcące (...) i zdała maturę. Od (...) rozpoczęła studia za granicą w Irlandii . Miejsce zamieszkania dzieci znajdowało się na ul. (...) w (...), tak samo jak Pana. Od momentu wyprowadzki z domu żony, tj. 15 marca 2025 r. (winno być 2024 r.), to Pan utrzymywał dom i zabezpieczał potrzeby bytowe, w tym: wyżywienie dzieci, sprzątanie, pranie, gotowanie oraz zapewniał Pan potrzeby zdrowotne – w przypadku syna wizyta kontrolna u lekarza po zabiegu. Żona zapewniała ubrania - wspólne zakupy z dziećmi, potrzeby edukacyjne - korepetycje z matematyki i ponosiła wydatki związane z wypoczynkiem - wyjazd do (...) na 3 dni. Podjął Pan próbę porozumienia i zaproponował Pan podział odliczenia ulgi w następujący sposób: na córkę - po połowie kwoty ulgi prorodzinnej, na syna - za 8 miesięcy Pan, 4 miesiące żona. Żona nie zgodziła się na zaproponowany podział. Wykorzystała całą ulgę podatkową na dzieci na siebie. W stosunku do Pana córki, w okresie podatkowym będącym przedmiotem zapytania wykonywał/będzie Pan wykonywał ciążący na Panu obowiązek alimentacyjny. Od września do końca roku przekazał Pan córce 8400,00 zł, aby pomóc w utrzymaniu się na studiach. Wcześniej razem z żoną przekazaliście państwo na konto córki 13500,00 zł na studia zagraniczne. Wątpliwość Pana budzi m.in. kwestia, czy za 2024 r. przysługuje Panu prawo do skorzystania z ulgi na dzieci za okres, w którym mieszkały razem z Panem i były na Pana utrzymaniu, czyli 8 miesięcy. Syn miał 17 lat, natomiast córka miała 19 lat. Możliwość skorzystania z ulgi prorodzinnej w przypadku dziecka małoletniego ustawodawca uzależnił - od wykonywania władzy rodzicielskiej, natomiast w przypadku dziecka pełnoletniego - od wypełniania obowiązku alimentacyjnego przez rodziców. Skoro w okresie od 1 stycznia 2024 r. do 15 marca 2024 r. małoletni syn mieszkał z obojgiem rodziców, to oboje rodzice wykonywali władzę rodzicielską wobec dziecka, zatem oboje są uprawnieni do skorzystania z ulgi wynikającej z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za te miesiące. W związku z brakiem porozumienia pomiędzy Panem a żoną co do proporcji podziału ulgi na dzieci, przysługuje Panu odliczenie – przy spełnieniu pozostałych warunków określonych w ustawie – w wysokości 50% kwoty ulgi na syna za okres od stycznia do marca 2024 r. Natomiast od 15 marca 2024 r. do końca sierpnia 2024 r.– jak wynika z opisu sprawy - miejsce zamieszkania dzieci znajdowało się w tym samym miejscu zamieszkania co Pana. Żona 15 marca wyprowadziła się i zamieszkała oddzielnie. Syn i córka mieszkali razem z Panem do końca sierpnia 2024 roku i to Pan sprawował opiekę nad synem. Do Pana sytuacji za ww. okres ma więc zastosowanie zdanie czwarte przepisu art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym w przypadkach innych niż wyżej wymienione odliczenie w wysokości 100% stosuje ten z rodziców, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy Kodeks cywilny. Zatem, w tych okolicznościach za miesiące od kwietnia 2024 r. do sierpnia 2024 r. to Panu przysługuje wyłączne prawo (po spełnieniu wszystkich przesłanek wymaganych do jej zastosowania) do skorzystania z ulgi prorodzinnej tylko na małoletniego syna wynikającej z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. w wysokości 100% kwoty ustalonej zgodnie z art. 27f ust. 2 ustawy Ponadto, jak już wcześniej wskazałem odliczenie z tytułu ulgi na dzieci przysługuje za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, jednak suma miesięcznych odliczeń dokonanych przez oboje rodziców względem tego samego dziecka nie może przekroczyć kwoty obliczonej zgodnie z art. 27f ust. 2 ustawy. Tym samym, w przypadku, jeżeli obojgu rodzicom przysługuje ulga z tytułu wychowywania dziecka, ale składają oni odrębne zeznania podatkowe, każde z nich uwzględnia kwotę w przysługującej mu wysokości, tj. w dowolnej proporcji przez nich ustalonej lub w częściach równych (po 50% kwoty). Zatem – wbrew Pana twierdzeniu – nie może Pan odliczyć ulgi na dzieci za 2024 r. proporcjonalnie do ilości miesięcy, w których dzieci zamieszkiwały z Panem, tj. za 8 miesięcy, ponieważ – jak wyżej wskazano – ulga na syna przysługuje Panu w wysokości 50% kwoty ulgi za okres od stycznia do marca 2024 r., natomiast za okres od kwietnia 2024 r. do sierpnia 2024 r. w wysokości 100% kwoty ustalonej zgodnie z art. 27f ust. 2 ustawy. Zatem w tej części Pana stanowisko jest nieprawidłowe. Odnosząc się zaś do możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej na Pana pełnoletnią córkę, stwierdzam, że skoro w stosunku do Pana córki, w okresie podatkowym będącym przedmiotem zapytania wykonywał Pan ciążący na Panu obowiązek alimentacyjny, bowiem przez cały 2024 rok córka była na Pana utrzymaniu, tj. od września do końca roku przekazał Pan córce 8.400,00 zł, aby pomóc w utrzymaniu się na studiach, a wcześniej razem z żoną przekazaliście Państwo na konto córki 13.500,00 zł na studia zagraniczne, w związku z brakiem porozumienia między rodzicami, to za 2024 r. przysługuje Panu na to dziecko prawo odliczenia 50% kwoty ulgi w wysokości określonej zgodnie z art. 27f ust. 2 pkt 3 lit. b. Zatem w tej części Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczystanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia. W treści wniosku podał Pan m.in. daty, tj. (...) 2025 roku, do końca sierpnia 2025 roku, 15 marca 2025 r., ale z całokształtu opisu wynika, że jest to Pana omyłka i prawidłowe daty powinny być nastepujące: (...) 2024 roku, do końca sierpnia 2024 roku, 15 marca 2024 r. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji. Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS /SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.