W dniu 7 lutego 2025 r. wpłynął wniosek (...) S.A. w (...) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej skutków podatkowych związanych z wprowadzeniem kart przedpłaconych dla pracowników, które miałyby zastąpić bony żywnościowe na posiłki profilaktyczne. Organ podatkowy uznał, że proponowane karty przedpłacone mogą być traktowane jako inne dowody uprawniające do uzyskania posiłków, co skutkuje zwolnieniem wartości doładowań z podatku dochodowego od osób fizycznych. W związku z tym, organ pozytywnie rozstrzygnął zapytanie podatnika, potwierdzając prawidłowość jego stanowiska.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowni Państwo, stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
7 lutego 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:
Zakup posiłków profilaktycznych jest niezbędny z uwagi na obowiązek wynikający z art. 232 Kodeksu Pracy (Dz. U. 2023. 0. 1465 t. j.) dotyczący zapewnienia pracownikom (...) S.A. w (...), zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych odpowiednich posiłków, wydawanych zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z 28 maja 1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz. U. 1996 Nr 60, poz. 279 z poźn. zm.), które określa rodzaje tych posiłków oraz wymagania, jakie powinny spełniać, a także przypadki i warunki ich wydawania. W (...) S.A. w (...) ustalono dzienną stawkę netto w wysokości 10,00 zł na zakup posiłku dla jednego pracownika. (...) S.A. w (...) jest Spółką posiadającą komórki organizacyjne na terenie całego kraju i nie posiada odpowiedniego zaplecza we wszystkich lokalizacjach, w których pracownicy są uprawnieni do otrzymywania posiłków profilaktycznych, tj. stołówki lub pomieszczenia, spełniającego właściwe normy sanitarne, w którym posiłki mogłyby być przygotowywane lub podgrzewane. Ponadto cześć pracowników wykonuje pracę w systemie zmianowym. Ze względu na zakres powierzonych obowiązków, pracownicy nie mają możliwości samodzielnego przygotowania posiłków, w szczególności dotyczy to pracowników, którzy wykonują prace związane z naprawą i badaniem stanu technicznego (...) - w terenie bądź też w obrębie posterunków i stacji. Aktualnie (...) S.A. w (...), powyższe obowiązki Pracodawcy, wynikające z przepisów prawa pracy, realizuje poprzez wydawanie bonów żywnościowych (w formie papierowej), na podstawie umowy nr (...) z (...) 2023 r. zawartej z (...) Sp. z o.o. Bony żywnościowe przeznaczone na realizację posiłków profilaktycznych wydawane są uprawnionym pracownikom, posiadają wydrukowany widoczny nominał odpowiadający wartości bonu, wyrażony w polskich złotych, zawierają nazwę jednoznacznie wskazującą na przeznaczenie z nadrukiem „posiłek", posiadają numer seryjny, są ponumerowane oraz odpowiednio zabezpieczone przed sfałszowaniem. Ponadto na każdym bonie żywnościowym widnieje informacja o braku możliwości wymiany bonu na artykuły nieżywnościowe, produkty alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz na gotówkę. Bony żywnościowe posiadają termin ważności minimum 6 miesięcy, licząc od daty ich dostarczenia do (...) S.A. w (...). Bony uprawniają do płacenia za zakup posiłków lub artykułów spożywczych do przygotowania posiłków, z wyłączeniem wyrobów tytoniowych oraz napojów alkoholowych. Ostatecznego wyboru artykułów spożywczych, składających się na posiłek profilaktyczny, dokonuje uprawniony pracownik Zamawiającego w chwili realizacji bonu. Realizacja bonów następuje w punktach (placówkach) handlowych i gastronomicznych znajdujących na terenie całej Polski, takich jak np. markety, sklepy spożywcze, bary mleczne, jadłodajnie, pizzerie, sklepy z możliwością zakupu gotowych ciepłych posiłków, restauracje, catering, itp.
W aktualnie obowiązującej Umowie, której przedmiotem jest dostawa bonów żywnościowych przeznaczonych na posiłki profilaktyczne jest ponad 10 000 punktów, w których można realizować bony. Do placówek gastronomicznych oraz handlowych nie zalicza się ruchomych punktów sprzedaży detalicznej i automatów sprzedażowych. Pracownik musi osobiście zgłosić się do upoważnionego pracownika Sekcji w Zakładzie po odbiór przysługujących bonów żywnościowych. Szczegółowe zasady przyznawania bonów żywieniowych na posiłki profilaktyczne, wykaz stanowisk pracy, na których zatrudnionym pracownikom przysługują posiłki oraz zasad rozliczania bonów żywnościowych zawierają Decyzje Dyrektorów poszczególnych Zakładów Spółki. Powyższe zasady ustalane są w oparciu o par. 10 ust. 2 pkt 4 Regulaminu Organizacyjnego (...) S.A. (Załącznik do Uchwały (...) Zarządu (...) S.A. w (...) z 28 sierpnia 2024 r.), w oparciu o art. 232 Kodeksu Pracy, Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28.05.1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz. U. Nr 60 poz. 279 z 30 maja 1996 r.) oraz Załącznik nr (...) do Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy. W związku z ograniczoną liczbą Wykonawców, posiadających w swojej ofercie bony żywnościowe, jak również dla komfortu pracowników, (...) S.A. w (...) rozważa zmianę dotychczasowego systemu realizacji obowiązku zapewnienia uprawnionym pracownikom posiłków profilaktycznych. Przewidywana zmiana ma dotyczyć wprowadzenia w (...) S.A. w (...) kart przedpłaconych, gdzie Pracodawca nie będzie miał możliwości wydania pracownikom posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych i będzie przekazywał uprawnionym pracownikom karty pre-paid (przedpłacone) w celu zapewnienia im odpowiednich posiłków i napojów profilaktycznych w zamian za obecnie obowiązujące bony żywnościowe.
Czy karty przedpłacone, przekazywane przez (...) S.A. w (...) pracownikom w celu wywiązania się z ustawowego obowiązku zapewnienia posiłków profilaktycznych i uprawniające pracowników do nabywania posiłków, artykułów spożywczych do ich przygotowania oraz napojów bezalkoholowych, mogą być uważane za inne dowody uprawniające do uzyskania na ich podstawie posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych), a w konsekwencji czy wartość dokonywanych przez (...) S.A. w (...) doładowań tych kart płatniczych stanowić będzie przychód pracownika wolny od podatku dochodowego od osób fizycznych oraz czy (...) S.A. w (...) nie będzie zobowiązana do obliczania, pobierania i wpłacania zaliczek na poczet tego podatku odniesieniu do tych świadczeń? Państwa stanowisko w sprawie Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o PIT: Wolna od podatku dochodowego jest wartość otrzymanych przez pracownika od pracodawcy bonów, talonów, kuponów lub innych dowodów uprawniających do uzyskania na ich podstawie posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych, w przypadku, gdy pracodawca, mimo ciążącego na nim obowiązku wynikającego z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, nie ma możliwości wydania pracownikom posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych. Z powyższego przepisu wynika zatem, że jeżeli pracodawca ze względu na rodzaj wykonywanej przez pracownika pracy lub ze względów organizacyjnych nie ma możliwości wydawania pracownikowi posiłku w formie dania gorącego i w związku z powyższym wydaje pracownikowi inny dowód, za który pracownik nabędzie posiłek lub produkty do jego sporządzenia, to wartość tego innego dowodu podlega zwolnieniu z podatku dochodowego.
W ocenie (...) S.A. w (...), spełnione będą określone w art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o PIT, przesłanki uznania wartości doładowywania kart przedpłaconych za wolną od tego podatku, tj.: obciążenie (...) S.A. w (...) wynikające z przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy obowiązkiem zapewnienia pracownikom posiłków profilaktycznych, brak możliwości (...) S.A. w (...) wydania pracownikom posiłków, artykułów spożywczych i napojów bezalkoholowych, przekazanie pracownikom przez (...) S.A. w (...) innych dowodów uprawniających do uzyskania na ich podstawie posiłków i napojów bezalkoholowych niezbędnych ze względów profilaktycznych. W związku z powyższym, w odniesieniu do wartości doładowań kart przepłaconych (...) S.A. w (...) stoi na stanowisku, że nie będą ciążyły na nim obowiązki wynikające z art. 31 i 38 ustawy o PIT, tj. (...) S.A. w (...) nie będzie zobowiązany do obliczania, pobierania i wpłacania zaliczek na poczet tego podatku w odniesieniu do tych świadczeń na rzecz pracowników.
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. 2025 r. poz. 163 ze zm.): Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Stosownie zaś do art. 11 ust. 1 tej ustawy: Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Za przychód należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno w postaci pieniężnej, jak i w postaci niepieniężnej, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Źródła przychodów W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy: Źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta. Stosownie do art. 12 ust. 1 tej ustawy: Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za
pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Użyte w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych sformułowanie „w szczególności” oznacza, że wymienione kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Ponadto treść tego przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy właściwie wszystkie otrzymane przez niego od pracodawcy świadczenia. Są nimi bowiem nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy. Oznacza to, że do przychodów pracownika ustawodawca zaliczył nie tylko pieniądze, ale także wartość świadczeń w naturze, czy świadczeń nieodpłatnych otrzymanych od pracodawcy. Do przychodów ze stosunku pracy zalicza się zatem każde świadczenie, które pracownik otrzymał w związku z faktem pozostawania w stosunku pracy z pracodawcą. Stosownie natomiast do art. 12 ust. 4 cytowanej ustawy: Za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy. Obowiązki płatnika Zgodnie z art. 8 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111): Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu. Z uwagi na powyższe, na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki podatkowe, tj.: 1) obliczenie, 2) pobranie, 3) wpłacenie – podatku, zaliczki lub raty. Ustawa o podatku dochodowym zawiera przepisy regulujące pobór zaliczek przez płatnika. W przypadku wynagrodzeń wypłacanych m. in. w ramach umowy o pracę, zastosowanie ma art. 32 ust. 1, który wskazuje, że: Zakłady pracy będące osobami fizycznymi, osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, z pracy nakładczej lub ze spółdzielczego stosunku pracy, z zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy lub z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej wypłacanej w spółdzielniach pracy. Ponadto, według art. 38 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Płatnicy, o których mowa w art. 32-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a. Przedstawili Państwo informacje, z których wynika, że: 1. z uwagi na obowiązek wynikający z art. 232 Kodeksu pracy niezbędny jest zakup posiłków profilaktycznych dla Państwa pracowników zatrudnionych w warunkach szczególnie uciążliwych; 2. posiadacie Państwo komórki organizacyjne na terenie całego kraju i nie posiadacie odpowiedniego zaplecza we wszystkich lokalizacjach, w których pracownicy są uprawnieni do otrzymywania posiłków profilaktycznych, tj. stołówki lub pomieszczenia, spełniającego właściwe normy sanitarne, w którym posiłki mogłyby być przygotowywane lub podgrzewane; ponadto cześć pracowników wykonuje pracę w systemie zmianowym; 3. aktualnie obowiązek zapewnienia posiłków realizują Państwo poprzez wydawanie bonów żywnościowych; 4. bony uprawniają do płacenia za zakup posiłków lub artykułów spożywczych do przygotowania posiłków, z wyłączeniem wyrobów tytoniowych oraz napojów alkoholowych; ostatecznego wyboru artykułów spożywczych, składających się na posiłek profilaktyczny, dokonuje uprawniony pracownik Zamawiającego w chwili realizacji bonu; 5. ponadto na każdym bonie żywnościowym widnieje informacja o braku możliwości wymiany bonu na artykuły nieżywnościowe, produkty alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz na gotówkę. Bony żywnościowe posiadają termin ważności minimum 6 miesięcy, licząc od daty ich dostarczenia do Państwa; 6. planują Państwo wprowadzenie kart przedpłacowych w zamian za obecnie obowiązujące bony żywnościowe. Powzięli Państwo wątpliwość, czy karty przedpłacone mogą być uważane za inne dowody uprawniające do uzyskania na ich podstawie posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o PIT, a w konsekwencji - czy w związku z doładowaniem tych kart pracownikom będą na Państwu ciążył obowiązki płatnika. Prawa i obowiązki pracodawcy i pracowników Prawa i obowiązki pracodawcy i pracowników reguluje ustawa z 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t. j. Dz. U z 2025 r. poz. 277). Obowiązek pracodawcy zapewnienia nieodpłatnie pracownikom zatrudnionym w szczególnie uciążliwych warunkach odpowiednich posiłków i napojów ze względów profilaktycznych wynika z art. 232 Kodeksu pracy. Zgodnie z tym przepisem: Pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych, nieodpłatnie, odpowiednie posiłki i napoje, jeżeli jest to niezbędne ze względów profilaktycznych. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje tych posiłków i napojów oraz wymagania, jakie powinny spełniać, a także przypadki i warunki ich wydawania. Natomiast rodzaje tych posiłków i napojów oraz wymagania, które powinny spełnić, a także przypadki i warunki ich wydawania określają przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z 28 maja 1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz. U. z 1996 r. Nr 60, poz. 279 ze zm.) Zgodnie z § 1 tego rozporządzenia: Pracodawca zapewnia pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych nieodpłatnie: 1) posiłki wydawane ze względów profilaktycznych, zwane dalej „posiłkami”, w formie jednego dania gorącego, z zastrzeżeniem § 2 ust. 2, 2) napoje, których rodzaj i temperatura powinny być dostosowane do warunków wykonywania pracy. Na podstawie § 2 ust. 2 ww. rozporządzenia: Pracodawca zapewnia pracownikowi możliwość spożycia posiłku w czasie pracy w inny sposób niż wydanie jednego dania gorącego, w szczególności przez przekazanie produktów umożliwiających przygotowanie posiłku we własnym zakresie lub bonów, talonów, kuponów oraz innych dowodów uprawniających do otrzymania na ich podstawie takich produktów lub posiłku, jeżeli ze względu na rodzaj wykonywanej przez pracownika pracy lub ze względów organizacyjnych nie ma możliwości wydawania pracownikowi posiłku w tej formie. Stosownie do § 3 ww. rozporządzenia: 1. Pracodawca zapewnia posiłki pracownikom wykonującym prace: 1) związane z wysiłkiem fizycznym, powodującym w ciągu zmiany roboczej efektywny wydatek energetyczny organizmu powyżej 2000 kcal (8374 kJ) u mężczyzn i powyżej 1100 kcal (4605 kJ) u kobiet, 2) związane z wysiłkiem fizycznym, powodującym w ciągu zmiany roboczej efektywny wydatek energetyczny organizmu powyżej 1500 kcal (6280 kJ) u mężczyzn i powyżej 1000 kcal (4187 kJ) u kobiet, wykonywane w pomieszczeniach zamkniętych, w których ze względów technologicznych utrzymuje się stale temperatura poniżej 10#C lub #wskaźnik obciążenia termicznego (WBGT) wynosi powyżej 25C, 3) związane z wysiłkiem fizycznym, powodującym w ciągu zmiany roboczej efektywny wydatek energetyczny organizmu powyżej 1500 kcal (6280 kJ) u mężczyzn i powyżej 1000 kcal (4187 kJ) u kobiet, wykonywane na otwartej przestrzeni w okresie zimowym; za okres zimowy uważa się okres od dnia 1 listopada do dnia 31 marca, 4) pod ziemią. 2. Pracodawca zapewnia posiłki pracownikom zatrudnionym przy usuwaniu skutków klęsk żywiołowych i innych zdarzeń losowych. Z § 4 tego rozporządzenia wynika, że: 1. Pracodawca zapewnia napoje pracownikom zatrudnionym: 1) w warunkach gorącego mikroklimatu, charakteryzującego się wartością wskaźnika oobciążenia termicznego (WBGT) powyżej 25 C, 2) w warunkach mikroklimatu zimnego, charakteryzującego się wartością wskaźnika siły chłodzącej powietrza (WCl) powyżej 1000, o3) przy pracach na otwartej przestrzeni przy temperaturze otoczenia poniżej 10 C olub powyżej 25 C, 4) przy pracach związanych z wysiłkiem fizycznym, powodującym w ciągu zmiany roboczej efektywny wydatek energetyczny organizmu powyżej 1500 kcal (6280 kJ) u mężczyzn i 1000 kcal (4187 kJ) u kobiet, 5) na stanowiskach pracy, na których temperatura spowodowana warunkami oatmosferycznymi przekracza 28C. 2. Pracodawca zapewnia pracownikom napoje w ilości zaspokajającej potrzeby pracowników, odpowiednio zimne lub gorące w zależności od warunków wykonywania pracy, a w przypadku określonym w ust. 1 pkt 1 - napoje wzbogacone w sole mineralne i witaminy. Wedle § 5 powołanego rozporządzenia: Stanowiska pracy, na których zatrudnieni pracownicy powinni otrzymywać posiłki i napoje, oraz szczegółowe zasady ich wydawania, a także warunki uzasadniające zapewnienie posiłków w sposób, o którym mowa w § 2 ust. 2, ustala pracodawca w porozumieniu z zakładowymi organizacjami związkowymi, a jeżeli u danego pracodawcy nie działa zakładowa organizacja związkowa - pracodawca po uzyskaniu opinii przedstawicieli pracowników. Wskazali Państwo, że w miejsce bonów żywnościowych planują Państwo wprowadzić karty przedpłacowe w celu zapewnienia pracownikom odpowiednich posiłków i napojów profilaktycznych. Zwolnienie przedmiotowe Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Wolna od podatku dochodowego jest wartość otrzymanych przez pracownika od pracodawcy bonów, talonów, kuponów lub innych dowodów uprawniających do uzyskania na ich podstawie posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych, w przypadku gdy pracodawca, mimo ciążącego na nim obowiązku wynikającego z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, nie ma możliwości wydania pracownikom posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych. Zwolnienie przedmiotowe wynikające z powyższego przepisu można zastosować zatem do wydawanych bonów, talonów, kuponów i innych tego rodzaju dokumentów tylko wówczas, jeżeli do wydawania pracownikom posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych zobowiązują pracodawcę przepisy w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy i jednocześnie ze względu na różne okoliczności nie ma on możliwości zrealizowania takich obowiązków. Zauważyć także należy, że z literalnego brzmienia przepisu art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wynika, aby na pracodawcę nałożony został dodatkowy obowiązek polegający na weryfikacji sposobu realizacji bonu, kuponu, lub innego dowodu uprawniającego pracownika do uzyskania na ich podstawie posiłków, artykułów spożywczych, lub napojów bezalkoholowych, w przypadku gdy pracodawca, mimo ciążącego na nim obowiązku wynikającego z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, nie ma możliwości ich wydania pracownikom. Państwa obowiązki jako płatnika W świetle powyższego, karty przedpłacone, które będą Państwo wydawać uprawnionym pracownikom mogą zostać uznane - oprócz wskazanych wprost w art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych bonów, talonów i kuponów - jako inne dowody uprawniające do uzyskania na ich podstawie posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych. Wartość przekazanych pracownikom przedmiotowych kart będzie stanowiła dla Państwa pracowników przychód ze stosunku pracy, korzystający ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, w związku z wydawaniem ww. kart przedpłaconych uprawnionym pracownikom nie będą ciążyły na Państwu obowiązki płatnika. Państwa stanowisko należało więc uznać za prawidłowe.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji. Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS /SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili