Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
łowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego
zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
22 stycznia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 20 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji
indywidualnej.
Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 3 marca 2025 r. (data wpływu 5
marca 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Jest Pan osobą fizyczną, polskim rezydentem podatkowym.
Przychody osiąga Pan z tytułu świadczenia emerytalnego. Wraz z żoną jest Pan
współwłaścicielem nieruchomości rolnej o powierzchni ok. 5,2 ha, którą zakupił Pan w
1998 roku. Nieruchomość składa się z dwóch działek gruntu o niskiej klasie (głównie V i VI,
trochę IV).
Nieruchomość planowana była jako rekreacyjna baza wypadowa dla rodziny z uwagi na
swoje położenie w cichej okolicy, w pobliżu jeziora i strefy ciszy. Zamierzał Pan zbudować
pomost, żeglować, a w dłuższej perspektywie wybudować dom i przeprowadzić się tam z
A. Miał Pan wówczas z żoną po 40 lat, 10-letniego syna oraz oczekiwał Pan wraz z żoną
kolejnego dziecka - córki, która przyszła na świat w czerwcu 1998 r. Kiedy córka nieco
podrosła wrócił Pan z żoną do planów spędzania wakacji nad jeziorem. Razem z synem
odbył Pan kurs żeglarski zakończony egzaminem i zdobyciem w 2001 r. patentów
żeglarskich. W 2002 r. kupił Pan używane: przyczepę campingową, żaglówkę i przyczepę
podłodziową. W 2003 r. zdał Pan egzamin na prawo jazdy rozszerzający do kat. BE, która
uprawnia do holowania cięższych przyczep.
W 2005 r. plany musiały jednak ulec zmianie - Pana córka miała wypadek na nartach i
doznała skomplikowanego złamania nogi. Przeszła kilka operacji i długą rehabilitację. To
wiele zmieniło w życiu Pana i całej rodziny. Sytuacja rodzinna się skomplikowała, a także
zaczęła się pogarszać sytuacja finansowa. Zarzucił Pan wraz z żoną plany budowy domu w
B., sprzedał Pan obie przyczepy i żaglówkę.
Ziemia w B. leżała odłogiem, nie była dzierżawiona, ani uprawiana - zarastała chwastami.
To zagrażało sąsiednim polom utrzymanym w kulturze rolnej. Obawiał się Pan wraz z
żoną, że gmina nałoży na Pana i Pana żonę mandat z tego powodu. Na jednorazowe
odchwaszczenie i zaoranie pola wydał Pan kilkanaście lat temu ok. 5000 zł. Taką operację
należałoby powtarzać co najmniej 2 razy w roku, więc zaczął Pan szukać innego
rozwiązania.
W 2008 r. wystąpił Pan więc do gminy z pytaniem o możliwość zalesienia gruntu. Były na
to wówczas dotacje unijne, a las nie wymagałby od Pana szczególnej opieki czy nakładów.
Uzyskał Pan od wójta odpowiedź odmowną. W piśmie wskazano, że teren, co prawda nie
jest objęty Miejscowym Planem Zagospodarowania, ale gmina przeznaczyła go na cele
„osadnicze, turystyczne, produkcyjne, rzemiosło”. Jak wspomniał Pan wcześniej, nie
planował Pan wykorzystywać nieruchomości na takie cele, natomiast Pana prywatne plany
stały się nieaktualne. Nieruchomość defacto przestała Panu być potrzebna, a jednocześnie
generowała koszty. Nie wiązał Pan już z nią żadnych planów na przyszłość, więc
postanowił ją sprzedać.
Jednak w 2008 r. rozpoczął się światowy kryzys gospodarczy i nie podjął Pan żadnych prób
sprzedaży nieruchomości. Doszedł Pan wraz z żoną do wniosku, że łatwiej może być
sprzedać małe działki niż jedną, dużą. Skontaktował się Pan z urzędem gminy w tej
sprawie, tam wyjaśniono Panu, jakie są procedury i wskazano lokalnego geodetę, który
wykonał wstępny projekt podziału nieruchomości. Wystąpił Pan do gminy o akceptację
projektu podziału i złożył Pan wniosek o wydanie warunków zabudowy. W 2010 i 2011
otrzymał Pan decyzję o warunkach zabudowy, w których dopuszczono podział całej
nieruchomości na 15 mniejszych działek, w tym 14 budowlanych. Sprawa toczyła się
powoli, nie jeździł Pan do C. (200 km), a opierał się głównie na kontaktach telefonicznych i
wymianie pism. Ani Pan, ani Pana żona nie zajmują się tego typu działalnością, nie mają
wiedzy ani doświadczenia w zasadach obrotu ziemią, podziałach czy kreowaniu gruntów.
Nie miał Pan wraz z żoną też czasu, żeby zająć się tymi sprawami, bo pochłonięty był wraz
z żoną własnymi sprawami zawodowymi (...). Nie przeznaczył Pan środków na
inwestowanie w ziemię, więc podział nieruchomości nie został dokonany. Nie podjął Pan
też żadnych działań związanych ze sprzedażą.
W 2011 r. rozwiódł się Pan z żoną. Postanowił Pan uporządkować sprawy majątkowe. W
kwietniu 2012 r. powierzył Pan miejscowej agencji obrotu nieruchomościami sprzedaż
tego terenu w całości. Nie było odzewu, więc w sierpniu 2012 r. powierzył Pan sprzedaż
ziemi innemu pośrednikowi. Tej agencji również nie udało znaleźć się nabywcy, toteż
wycofał Pan ofertę sprzedaży.
Na początku 2013 r. skontaktował się z Panem właściciel nieruchomości w bliskich
okolicach C., który zainteresował się leżącą odłogiem ziemią. Przedstawił się jako
pośrednik nieruchomości i obiecał pomoc w sprzedaży. Zawarł Pan umowę pośrednictwa
w lutym 2013 r., jednak i jemu nie udało się znaleźć nabywcy, więc znów wycofał Pan
ofertę sprzedaży i przestał się interesować nieruchomością.
Przez lata leżenia odłogiem ziemia znów zarosła chwastami i zagrażała sąsiednim
uprawom. Musiał Pan doprowadzić ją do kultury rolnej.
Wszedł Pan we współpracę sąsiedzką z miejscowym rolnikiem. Przez kilka lat należał Pan
nawet do KRUS i płacił składki, jednak nie da się gospodarstwa prowadzić na odległość.
Sąsiad, który ma własne gospodarstwo podjął się opieki nad Pana ziemią, choć klasa rolna
jest niska. Miał tam wypasać krowy lub coś siać i zbierać. Była więc tu i jest nadal
prowadzona działalność rolnicza. Nie czerpie Pan z tego żadnych korzyści, ale i nie ponosi
też kosztów utrzymania ziemi w kulturze rolnej.
W 2016 roku działający na tym terenie agent nieruchomości nawiązał z Panem kontakt w
sprawie sprzedaży ziemi. Zaproponował podział ziemi na mniejsze działki i ich sprzedaż.
Operacji podziału miał dokonać współpracujący z nim geodeta. On z kolei po analizie
dokumentów odkrył, że poprzednia wstępna propozycja podziału z 2010 r. była wadliwa i
wydzielała za dużą liczbę działek. Nie udało się tego rozstrzygnąć, sprawa utknęła i taki
stan trwa do dzisiaj, z tą jedynie zmianą w Pana sprawach rodzinnych, że ponownie zawarł
Pan z byłą żoną związek małżeński w 2023 r.
Niedawno ten sam agent ponownie nawiązał z Panem kontakt i poinformował, że ktoś
mieszkający w sąsiedztwie jest zainteresowany kupnem całości, a on go reprezentuje. W
związku z tym ponownie rozważa Pan sprzedaż nieruchomości.
Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego
1) Czy opisana Nieruchomość była/jest udostępniana innym osobom na podstawie
umów cywilnoprawnych (najem, dzierżawa, użyczenie, inna umowa - jaka)? Jeżeli tak,
to czy umowa jest odpłatna, czy nieodpłatna, kiedy została zawarta i na jaki okres?
Ziemia jest niskiej klasy rolnej (gł. V i VI, trochę IV) i od momentu zakupu w roku 1998 nie
była nikomu udostępniana. Dopiero w 2015 r. została oddana w bezczynszowe
użytkowanie umową cywilną miejscowemu rolnikowi do uprawy lub na pastwisko, z
prawem pobierania opłat unijnych, bez prawa poddzierżawiania. Należne podatki
gruntowe są po Pana stronie. Umowa jest bezterminowa aż do odwołania w terminie 3-
miesięcznym, ale z prawem rolnika do zebrania plonów.
Umowa jest nieodpłatna, jedyna korzyść z umowy dla Właściciela to ta, że ziemia
utrzymywana jest w kulturze rolnej i nie ulega zachwaszczeniu. Taka umowa to także
forma ochrony ziemi przed ew. próbami jej zasiedzenia.
2) Wskazał Pan, że wszedł Pan we współpracę sąsiedzką z miejscowym rolnikiem. Proszę
wyjaśnić na czym polega ta współpraca? Czy jest realizowana w oparciu o zawartą
umowę cywilnoprawną? Czy udostępnił Pan nieruchomość odpłatnie?
Dość zaniedbaną ziemię niskiej klasy trzeba było przywrócić do kultury rolnej, a przedtem
odchwaścić, żeby nie szkodzić sąsiednim uprawom. Poprosił Pan o to sąsiada-rolnika,
który był też zainteresowany nieodpłatnym wypasaniem tu swoich krów. To Panu też
odpowiadało, bo wykorzystanie na pastwisko to forma utrzymaniu ziemi w kulturze rolnej.
Tak wyglądała początkowo współpraca sąsiedzka. Wkrótce zawarł Pan umowę, o której
mowa wyżej, na bezczynszowe użytkowanie. Została zawarta 29 marca 2015 r. Jest
nieodpłatna.
3) Czy działalność rolnicza na opisanej Nieruchomości była prowadzona wyłącznie przez
wspomnianego we wniosku rolnika, czy również przez Pana, bądź inne osoby?
Działalność rolniczą prowadził wyłącznie sąsiad-rolnik, wykorzystując tę ziemie przy okazji
prac we własnym gospodarstwie. Pan początkowo próbował - korzystając z jego
doświadczenia - przygotować się do bardziej samodzielnego prowadzenia gospodarstwa,
ale mały areał i niska klasa ziemi uczyniłyby to działalnością deficytową. Plany, że w
przyszłości osiedli się Pan i - być może - córka będzie prowadzić agroturystykę również
uległy zmianie.
4) Czy przed sprzedażą opisanej Nieruchomości udzielał/planuje Pan udzielić innej osobie
/innemu podmiotowi, (np. przyszłemu nabywcy) pełnomocnictwa czy jakiegokolwiek
innego umocowania prawnego do działania w Pana imieniu w związku z transakcją
sprzedaży Nieruchomości? Jeżeli tak, prosimy wskazać zakres tego pełnomocnictwa, w
tym jakie czynności podejmował/będzie podejmował podmiot działający jako Pana
pełnomocnik w związku z transakcją sprzedaży.
Nie udzielał Pan i nie planuje udzielać pełnomocnictw w związku z planowaną sprzedażą
nieruchomości.
Jedyny zapis dotyczący planowanej sprzedaży zawarty w umowie pośrednictwa z 2014 r. z
licencjonowanym agentem nieruchomości też nie dotyczy pełnomocnictw i brzmi tak:
„Zamawiający zamawia, a pośrednik zobowiązuje się do dokonywania czynności
pośrednictwa w obrocie nieruchomościami w sposób wybrany przez Pośrednika
zmierzających do stworzenia sposobności do zawarcia przez Zamawiającego umowy
sprzedaży nieruchomości itd.”.
5) Czy przed sprzedażą opisanej Nieruchomości udzielał/udzieli Pan innemu podmiotowi,
np. przyszłemu nabywcy prawa do dysponowania nieruchomością na cele budowlane?
Jeżeli tak proszę wskazać konkretnie zakres tego prawa?
Nie udzielał Pan i nie widzi potrzeby udzielania takiego prawa. Zamierza Pan sprzedać
ziemię w stanie obecnym.
6) Czy przed sprzedażą opisanej Nieruchomości podejmował/będzie Pan podejmował -
osobiście bądź za pośrednictwem osób trzecich - jakiekolwiek czynności wymagające
zaangażowania środków finansowych, zmierzające do podniesienia wartości
nieruchomości, np. uzyskiwanie decyzji o warunkach zabudowy, pozwoleń, uzbrojenie
terenu, doprowadzenie mediów, ogrodzenie terenu bądź inne? Jeśli tak, proszę
wskazać jakie to będą czynności i nakłady.
Jak opisał Pan we wniosku, przed wielu laty gdy ziemia zarastała chwastami wpadł Pan na
pomysł, że zasieje tam las. Takie projekty miały wówczas wsparcie, a nawet
dofinansowanie. Zapytał Pan Gminy o zgodę, ale Urząd odmówił wskazując w piśmie, że ta
okolica ma inne przeznaczenie - budowlane. W związku z tym, aby doprecyzować to
„przeznaczenie budowlane”, wystąpił Pan do Gminy o wydanie Warunków Zabudowy.
Wydano je w 2010 i 2011 dla obu działek z akceptacją wstępnego planu podziału
nieruchomości. Na tym zakończyła się Pana aktywność. Nie podejmuje Pan innych działań
wskazanych w pytaniu.
7) Czy Nieruchomość jest terenem objętym miejscowym planem zagospodarowania
przestrzennego? Jakie są jego ustalenia? Czy w odniesieniu do Nieruchomości
występował Pan o uchwalenie, bądź zmianę miejscowego planu zagospodarowania
przestrzennego?
Nieruchomość nie była i nadal nie jest objęta MPZ. Nie występował Pan o uchwalenie
MPZ, ani - tym bardziej - zmianę.
8) Czy przed sprzedażą opisanej Nieruchomości dojdzie do podziału gruntu na mniejsze
działki?
Pana obecne plany sprzedaży nie przewidują podziału gruntu przed transakcją.
9) Czy przedmiotem sprzedaży będzie udział w Nieruchomości w całości, czy sprzedaż
wydzielonych z Nieruchomości działek? Jeśli wydzielonych działek, proszę wskazać:
ile działek będzie przedmiotem sprzedaży,
czy będzie Pan występował o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla
wydzielonych działek,
czy będzie Pan występował o wydanie pozwolenia na budowę, bądź innych
pozwoleń, decyzji (jakich?)
Ponieważ zamierza Pan sprzedać nieruchomość w całości, w związku z tym nie będzie Pan
dzielił gruntu na działki, występował dla nich o WZ lub pozwolenia na budowę.
10) Czy w 2016 roku zawierał Pan umowę dotyczącą podziału Nieruchomości z geodetą?
Jakie były warunki tej umowy? Czy w związku z tą umową udostępniał Pan geodecie
prawo do dysponowania Nieruchomością, udzielał pełnomocnictwa, bądź
jakiegokolwiek innego umocowania prawnego do działania w Pana imieniu?
Agent nieruchomości, z którym miał Pan umowę zawartą w 2014, podpowiedział Panu
podział gruntu, jako sposób na łatwiejszą sprzedaż, bo na całość gruntów przez 2 lata
umowy nie było chętnych. Wskazał Panu też geodetę, z którym współpracował. Nie znalazł
Pan w dokumentach pisemnej umowy z geodetą, więc prawdopodobnie zawarł Pan ustną
umowę na geodezyjne „przymiarki” do podziału ziemi, typu: ile i jaka powierzchnia działek,
jaka szerokość drogi wewnętrznej itp. Nie udzielał Pan mu pełnomocnictwa do
dysponowania nieruchomością. Podziału nie dokonał Pan, wniosku do Gminy o podział
nie składał Pan.
11) Czy w celu znalezienia nabywcy prowadził/będzie prowadził Pan działania
marketingowe, np. umieszczał ogłoszenia lub oferty sprzedaży w prasie, Internecie
bądź korzystał z biura nieruchomości, itp.? Jeżeli tak, proszę wskazać, jakie to działania?
Jednokrotnie, kilka lat temu, umieścił Pan ogłoszenie o sprzedaży całości gruntu w którymś
z portali internetowych ((...) lub (...)), ale nie było żadnego odzewu.
O umowie z pośrednikiem nieruchomości z 2014 r. już pisał Pan wyżej.
12) Ile łącznie umów pośrednictwa sprzedaży opisanej Nieruchomości Pan zawarł? Czy w
związku z tymi umowami udostępniał Pan pośrednikom prawo do dysponowania
Nieruchomością, udzielał pełnomocnictwa, bądź jakiegokolwiek innego umocowania
prawnego do działania w Pana imieniu?
Ok. 10 lat temu zawarł Pan w D. umowę z lokalnym agentem nieruchomości na
pośrednictwo w sprzedaży, ale nigdy potem już się z Panem nie kontaktował, nie widział
Pan ogłoszeń, ani żadnych śladów jego działalności. Nie udało się Panu odnaleźć tej
umowy ani jej wypowiedzenia, ale wydaje się Panu, że była zawarta tylko na rok i sama
wygasła.
Zatem w sumie były jedynie dwie umowy na przestrzeni 20-paru lat od nabycia.
Nie udzielał Pan żadnych szczególnych pełnomocnictw, poza standardowymi dla umów
agencyjnych zapisów o prezentowaniu ogłoszeń i nieruchomości potencjalnym nabywcom.
13) Czy przed sprzedażą opisanej Nieruchomości zawierał/zawrze Pan umowę
przedwstępną sprzedaży? Jeżeli tak, to czy taka umowa będzie zawierała warunki, od
spełnienia których będzie uzależniona przyszła sprzedaż i jakie to będą warunki?
Prawdopodobnie umowa sprzedaży będzie poprzedzona umową przedwstępną. Agent
jedynie zasygnalizował, że ktoś z okolic jest zainteresowany zakupem, ale nie zna Pan ew.
nabywcy, nie miał Pan kontaktu i nic mu nie wiadomo o warunkach do spełnienia czy
innych oczekiwaniach. Raczej nie przewiduje Pan, aby na jakieś warunki czy żądania
musiał się godzić.
14) Czy dokonywał Pan wcześniej sprzedaży innych nieruchomości (poza wymienionymi w
opisie sprawy), jeżeli tak, to prosimy podać odrębnie dla każdej sprzedanej
nieruchomości:
a. kiedy i w jaki sposób wszedł Pan w posiadanie tych nieruchomości;
b. w jakim celu nieruchomości te zostały nabyte;
c. w jaki sposób nieruchomości były wykorzystywane od momentu wejścia w ich
posiadanie do chwili sprzedaży;
d. kiedy dokonał Pan ich sprzedaży i co było przyczyną sprzedaży;
e. ile nieruchomości zostało sprzedanych i jakich (niezabudowanych czy
zabudowanych, jeśli zabudowanych to czy były to nieruchomości mieszkalne czy
użytkowe)?
Zawsze starał się Pan optymalnie, na tyle ile umiał, zarządzać majątkiem prywatnym.
Ilekroć miał Pan jakieś nadwyżki finansowe, nie niósł ich Pan do banku, tylko lokował w
nieruchomości. Czasem był to zakup związany z jakimś nowym pomysłem na życie, który
udawał się lub nie. Dodatkowo miał Pan na uwadze przyszłe dobro swoje i rodziny. Nie
było to działanie biznesowe, o czym świadczą daty oraz fakt, że nie prowadził Pan
działalności w tym zakresie, nie miał Pan doświadczenia ani wiedzy i popełniał błędy.
Zawodowo zajmował się Pan (...). Na przestrzeni życia kilkakrotnie nabywał Pan i
sprzedawał nieruchomości, a ponieważ zbliża się Pan do 70-ki trochę się zebrało:
dwie sąsiadujące działki po 1000 m2 kupione we wsi E. (...) w 1994 r. Pana kolega -
(...) skrzyknął grupę znajomych, 11 młodych rodzin, z branży około medialnej, a
pomysł, żeby żyć w sąsiedztwie podobnym wiekiem i zainteresowaniami wydawał
się atrakcyjny. Rolnik tanio sprzedawał działki, bo podzielił pole. Po transakcji
okazało się jednak, że trzeba z daleka dociągnąć wodociąg i kanalizację na własny
koszt, na południe od działki jest wysypisko śmieci, a teren wymaga badań
archeologicznych. Zapał wszystkim zgasł i towarzystwo stopniowo wykruszyło się.
Przy tym gmina domagała się, aby działki regularnie kosić i usuwać samosiejki, co
było dość uciążliwe. Obie działki były niezabudowane i niewykorzystane. Z
powyższych powodów obie działki sprzedał Pan tanio i z trudem w 2013 i 2015.
Inny powód - pozbyć się kłopotu i odzyskać pieniądze, których wtedy potrzebował
Pan na bieżące wydatki.
kupił Pan działkę w F. (niestety jak dotąd nie udało się Panu znaleźć tej teczki, więc
daty podaje Pan w przybliżeniu - odpisy aktów notarialnych są w organach
skarbowych). Kupiona w 1999 lub 2000 roku za ok. 400 tys. zł. Wybudował Pan tam
wraz z żoną dom mieszkalny, który służył Pana rodzinie, jako dom wakacyjny. Nigdy
nie prowadził Pan wraz z żoną żadnej działalności, wynajmów, dzierżaw itp. Pana
dzieci z babcią spędzały tam kilka miesięcy każdego lata, Pan wraz z żoną wpadał w
czasie przerw w pracy. Sprzedał Pan wraz z żoną tę nieruchomość (zabudowaną
budynkiem mieszkalnym) w 2004 lub 2005 nagle i dość pechowo, bo w wyniku
nieporozumień z Pana żoną. Poza tym, pogorszyła się Panu i Pana żonie sytuacja
materialna, a koszty utrzymania domu okazały się dla Pana i Pana żony zbyt
wysokie.
w 2004 r. kupił Pan działkę w F. za ok. 70 tys. zł. Było to podwórko miejscowego
rybaka, który popadł w długi wobec banku i całej rodzinie groziła eksmisja z domu.
To była trochę akcja ratowania tej rodziny, (...), a patronował temu Burmistrz F.
Spłacił Pan te długi wobec banku i komornika (w sumie z opłatami ok. 80 tys. zł) i
2stał się Pan właścicielem działki-podwórka o pow. 400m. Traktował Pan to jako
lokatę kapitału. Urząd wydał dla działki WZ, ale skutecznie oprotestowali je sąsiedzi
- krewni tej wysiedlanej rodziny. W wyniku protestu działka położona między
posesjami nie miała dojazdu i stała się nie budowlana. Burmistrz rozłożył ręce, a
Pan czuł się wystrychnięty na dudka. Trwał impas. Z czasem dorosły dzieci (...) i
uznały, że podwórko jednak nadal jest ich, bo cały czas z niego korzystają. Szczuli
psami obcych i zbierali podpisy pod petycją przeciw „(...)”. Udało się Panu wycofać z
tej awantury sprzedając działkę niezabudowaną w 2015 r. z minimalnym zwrotem
kosztów jedynemu potencjalnemu kupcowi, którego znalazł miejscowy Agent.
Nabywcą był kuzyn tej rodziny, który był też jej sąsiadem i kupując od Pana feralną
działkę powiększył swoje podwórko, gdzie miał parking i plac zabaw dla letników.
Powód sprzedaży - pozbył się Pan kłopotu i odzyskał po latach pieniądze, a kuzyni
podobno pogniewali się na siebie.
w 2004r. kupił Pan działkę w G., nieco ponad 1000 m2. Miał Pan wtedy niezłą
sytuację finansową i pomysł zamieszkania w G. oraz stworzenia tam Domu (...). To
zgodne z Pana profilem zawodowym: (...). Działka była ujęta w MPZ, a Naczelny
Architekt interpretował zapisy jako 20% powierzchni zabudowy. Niestety, prezydent
G. miał inne zdanie i zakwestionował tę powierzchnię zabudowy pod pretekstem,
że „skonsumowała” ją sąsiednia, ponadwymiarowo zabudowana działka. Wymiana
pism trwała latami, aż stracił Pan wiarę w szanse realizacji planów. Działkę
wydzierżawił Pan odpłatnie sąsiadowi na parking. Wystąpił Pan o wydanie
indywidualnej interpretacji podatkowej i zgodnie z decyzją, przy sprzedaży naliczył i
odprowadził Pan VAT (podatek od towarów i usług). Była to sprzedaż w 2019 r. działki niezabudowanej. Nabywcą
był sąsiad, ten sam, który „skonsumował” Panu powierzchnię zabudowy. Powód
sprzedaży - niemożność zrealizowania planów życiowych.
Powyższe wydarzenia opisane zostały zgodnie ze stanem faktycznym. W Pana ocenie,
wszystkie podejmowane działania nie miały charakteru ciągłego i zorganizowanego, a
raczej były incydentalne i spontaniczne. Nie były też nastawione na osiąganie zysku, a
jedynie ochrony prywatnego majątku przed inflacją.
15) Czy posiada Pan jeszcze inne nieruchomości przeznaczone w przyszłości do sprzedaży,
jeśli tak to ile i jakie, oraz:
a. kiedy i w jaki sposób wszedł Pan w posiadanie tych nieruchomości;
b. w jakim celu nieruchomości te zostały nabyte;
c. w jaki sposób nieruchomości są wykorzystywane od momentu wejścia w ich
posiadanie
d. jaki charakter mają nieruchomości podlegające sprzedaży w przyszłości, tj.
mieszkalne, użytkowe, gospodarcze czy usługowe, zabudowane bądź
niezabudowane działki?
Obecnie nie posiada Pan nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży.
Pytanie
Czy sprzedaż nieruchomości (udziału) będzie stanowiła dla Pana przychód w podatku
dochodowym od osób fizycznych z tytułu działalności gospodarczej?
Pana stanowisko w sprawie
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu
podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochód w
wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepis w
Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W art. 10 ust. 1 ustawy wyszczególniono m.in. jako odrębne źródła przychód w:
pozarolniczą działalność gospodarczą (pkt 3),
odpłatne zbycie nieruchomości (pkt 8 lit. a).
Stosownie do treści art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności
gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:
a. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych -
prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób
zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych
przychód w ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Treść definicji zawartej w wyżej cytowanym art. 5a pkt 6 daje podstawę by przyjąć, że dla
uznania określonej działalności za działalność gospodarczą konieczne jest m.in. łączne
spełnienie trzech warunków: po pierwsze, dana działalność musi być działalnością
zarobkową, po drugie, działalnością wykonywaną w sposób zorganizowany oraz, po
trzecie, w sposób ciągły.
Zatem, działalność gospodarcza to taka działalność, która:
jest prowadzona w celu osiągnięcia dochodu, przy czym nawet ewentualna strata,
będąca wynikiem tej działalności, nie pozbawia jej statusu działalności
gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu;
wykonywana jest w sposób ciągły; jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako
konieczności wykonywania działalności bez przerwy; istotny jest zamiar
powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu;
prowadzona jest w sposób zorganizowany, co oznacza, że podejmowane działania
są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu,
mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym
uczestnictwo w obrocie gospodarczym; warunek, aby działalność gospodarcza
prowadzona była w sposób zorganizowany nie może być rozumiany jako
instytucjonalne wyodrębnienie i jednoczesne wyposażenie takiej działalności w
stosowne instrumenty o charakterze materialnym, jak np. biuro i jego wyposażenie;
prowadzenie działalności gospodarczej przez osobę fizyczną nie wymaga w
zasadzie żadnej organizacji w znaczeniu instytucjonalnym.
Ponadto, stosownie do art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą
nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich
wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów
niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez
zlecającego te czynności;
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną
działalnością.
Z treści wyżej cytowanego przepisu art. 5b ust. 1 ww. ustawy wynika, że wyłączenie
określonych czynności z pozarolniczej działalności gospodarczej może nastąpić tylko w
przypadku, gdy spełnione są wszystkie trzy przesłanki w nim wymienione. Nieziszczenie
się któregokolwiek z tych warunków powoduje, że jest możliwe uznanie określonych
czynności za pozarolniczą działalność gospodarczą. Tak więc działalność gospodarcza to
taka działalność, która:
jest działalnością zarobkową,
jest działalnością wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, działalnością
polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż lub
działalnością polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i
prawnych,
jest działalnością prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w
sposób zorganizowany i ciągły,
nie polega na wykonywaniu czynności, o których mowa w art. 5b ust. 1 ww. ustawy,
generuje przychody, które nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł
wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2, 4-9 tej ustawy
Z powyższego wynika zatem, że muszą więc wystąpić łącznie przesłanki ciągłości,
zorganizowania i zarobkowego charakteru, aby mówić o działalności gospodarczej przy
dokonywaniu transakcji sprzedaży nieruchomości.
Z wyjaśnieniem cech „zorganizowania i ciągłości” wiąże się najwięcej problemów
interpretacyjnych. Jeśli chodzi z kolei o element ciągłości prowadzenia działalności, to
podkreślić trzeba, że celem wprowadzenia takiego wymogu było wyłączenie z definicji
działalności gospodarczej czynności jednorazowych, o charakterze incydentalnym i
sporadycznym. Przesłanki tej nie należy utożsamiać z koniecznością wykonywania
działalności bez przerwy. Istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem
osiągnięcia dochodu (wyrok NSA z dnia 28 kwietnia 2011 r., II OSK 333/11). Do zachowania
ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar
powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci
zarobku. Pojęcie "zorganizowanie" można z kolei rozpatrywać w dwóch aspektach:
zorganizowania formalnego oraz zorganizowania faktycznego. Jak wskazał Naczelny Sąd
Administracyjny w orzeczeniu z 2017-11-15 o sygnaturze II FSK 2769/15, zorganizowany
sposób działania w obrocie gospodarczym oznacza prowadzenie działalności w sposób
metodyczny, systematyczny i uporządkowany, który wiąże się z planowanym charakterem
działań i realizacją poszczególnych zamierzeń w sposób ciągły.
Istotnym przejawem działania w sposób zorganizowany jest również to, że aktywność
koncentruje się na podejmowaniu czynności zmierzających zarówno do utrzymania źródła
przychodu, jak i do rozszerzenia tego źródła przez planowanie nabycia kolejnych
nieruchomości "w miarę możliwości pozyskania środków finansowych"
Zatem zorganizowany sposób działania w obrocie gospodarczym oznacza prowadzenie
działalności w sposób metodyczny, systematyczny i uporządkowany, który wiąże się z
planowanym charakterem działań i realizacją poszczególnych zamierzeń w sposób ciągły.
Dla oceny zorganizowanego i ciągłego charakteru działalności istotne są takie czynniki jak -
oczywiście w zakresie możliwym do obiektywnego stwierdzenia - zamiar (rozumiany jako
świadomie działanie nakierowane na pewien cel) podatnika w zakresie sprzedaży
nieruchomości z zyskiem, okoliczności zbycia, ale także okoliczności nabycia.
Zorganizowany charakter działalności oznacza, że podatnik nie tylko wykorzystuje, ale
stwarza sobie okoliczności do zarobku na handlu nieruchomościami. Nie może być
uznane za działalność gospodarczą wygenerowanie zysku w sposób przypadkowy (np.
podział i sprzedaż działek z zyskiem wskutek zmiany przeznaczenia gruntu w miejscowym
planie zagospodarowania przestrzennego). Konieczne jest stwierdzenie, że podjęto szereg
działań - od momentu nabycia do zbycia - potwierdzający profesjonalny, zarobkowy
charakter działań.
Pierwszym zatem momentem oceny czy działalność ma charakter zorganizowany, są
okoliczności nabycia. Przeciwko zorganizowanemu i zarobkowemu charakterowi
przemawia zwłaszcza nabycie w okolicznościach niezależnych od podatnika (np.
dziedziczenie), brak negocjacji ceny, prowadzenie przez pewien czas na nieruchomości
jakiejkolwiek działalności, a zatem wszystko, co wskazuje, że w chwili zakupu podatnik nie
podporządkowywał swych działań planom późniejszej sprzedaży z zyskiem. Stąd - co do
zasady - jako działalność gospodarcza nie powinna być traktowana wyprzedaż majątku
własnego jak również sprzedaż nieruchomości odziedziczonych. Wzięte pod uwagę
powinno być również zachowanie sprzedającego pomiędzy transakcjami - na charakter
zarobkowy będą wskazywały działania mające na celu podniesienie wartości
nieruchomości, jeśli motywowane są chęcią uzyskania wyższej ceny sprzedaży.
Niespełnienie powyższych przesłanek z art. 5a ust. 6 ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych) jest bardzo istotne.
Powoduje ono bowiem, że transakcje zbycia nieruchomości nie powinna być
kwalifikowane jako pozarolnicza działalność gospodarcza.
Co istotne, zgodnie z orzecznictwem sądów administracyjnych, podejmowanie przez
podatnika czynności mieszczące się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem tzn.
mających na celu prawidłowe gospodarowanie majątkiem oraz zaspokajanie potrzeb
rodziny, nie należy kwalifikować do pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa
w art. 5a pkt 6 ustawy o PIT. Potwierdza to wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z
dnia 4 kwietnia 2019 r. sygn. akt II FSK 1100/17, w którym Sąd stwierdził, że "nie pozwala
na przyjęcie, że przychody ze sprzedaży 9 działek uzyskane w latach 2010-2016 można
zaliczyć do źródła wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f. Nie można przyjąć, aby
działalność skarżącej miała cechy zorganizowania i ciągłości w przedstawionym wyżej
rozumieniu. O spełnieniu tej przesłanki absolutnie nie świadczy ani podział działki na
mniejsze, ani wydzielenie drogi, jak również uzyskanie służebności przejazdu (drogi
koniecznej), a dalej zlecenie czynności związanych ze sprzedażą wyodrębnionych działek
pośrednikowi, a nawet wystąpienie do operatorów poszczególnych mediów o wskazanie
warunków przyłączenia działek do poszczególnych sieci. Nie można przyjąć, aby tego
rodzaju działania istotnie odbiegały od normalnego wykonywania prawa własności - a
nadto - że dokonując sprzedaży rozczłonkowanych fragmentów jednego zbioru (jednej
działki gruntu), skarżąca z operacji tych uczyniła sobie stałe (nie okazjonalne) źródło
zarobkowania.
Należy zauważyć, że nieruchomość znajduje się w posiadaniu podatniczki od
kilkudziesięciu lat. Z opisu stanu faktycznego nie wynika, aby to ona inicjowała
opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla nieruchomości bądź studium
uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. Ponadto ustanowienie
drogi koniecznej, nawet za odpłatnością, warunkuje często w ogóle możliwość
prawidłowego korzystania, a w rezultacie także zbycia nieruchomości, gdyż bez możliwości
skomunikowania nie przedstawia ona żadnej użytecznej wartości. Z kolei możliwość
przyłączenia do określonych mediów wpływa i decyduje bezpośrednio o wartości
nieruchomości niezależnie od tego, czy znajduje się on nieprowadzącej działalności
gospodarczej, a w posiadaniu przedsiębiorcy czy osoby fizycznej. Także stanowisko jakoby
zlecenie sprzedaży wskazanych działek profesjonalnemu pośrednikowi zajmującemu się
obrotem nieruchomościami świadczyło o podjęciu przez skarżącą czynności o charakterze
zawodowym (profesjonalnym), przeczy logice oraz doświadczeniu życiowemu. Skoro
bowiem podatniczka zleca sprzedaż działek pośrednikowi w obrocie nieruchomościami to
oznacza, że sama nie działa w tym zakresie zawodowo (profesjonalnie). Wynik takiego
wnioskowania jest logiczny choćby ze względów finansowych i pragmatycznych oraz
świadczy o braku profesjonalnego doświadczenia skarżącej w tym zakresie (por. wyrok
WSA w Poznaniu z dnia 30 stycznia 2013 r.» sygn. akt I SA/Po 839/12 oraz wyrok NSA z
dnia 3 czerwca 2014 r. sygn. akt I FSK 955/13. publ. CBOSA). O ile zatem w związku z
nieruchomością nic były podejmowane przez podatniczkę czynności o charakterze
kwalifikowanym (charakterystyczne np. dla działalności deweloperskiej czy też z zakresu
obrotu nieruchomościami), z pojęciem działalności gospodarczej nie powinny być
identyfikowane jedynie transakcje odpłatnego zbycia nieruchomości, w związku z
wyzbywaniem się majątku uzyskanego w przeszłości. Istotne znaczenie ma także
wyłączenie z opodatkowania przewidziane w art. 10 ust. 1 pkt 8 in fine, a związane z
upływem 5 lat między nabyciem, a sprzedażą nieruchomości. Wymieniony okres
traktować można jako przyjętą przez ustawodawcę klauzulę czasową, której ziszczenie
powoduje brak możliwości kwalifikowania dokonanej sprzedaży nieruchomości (co do
której oczywiście nie były podejmowane czynności przekraczające zwykły' zarząd) do
transakcji spekulacyjnych. Zdaniem NSA. zwłaszcza w warunkach rozregulowanej sytuacji
na rynku pracy, niepewności co do sposobu zaspokojenia w przyszłości potrzeb własnych i
rodziny, do naturalnych zachowań należy lokowanie wolnych środków finansowych w
różne dobra, które w określonej perspektywie czasowej mogą zostać korzystnie
spieniężone. Do takich dóbr należą m.in. nieruchomości, tym bardziej, gdy nabywane są
pod tytułem darmowym. Samo tylko wyodrębnienie z jednej nieruchomości działek
gruntu, powiązane także z koniecznością uprzedniego uzyskania stosownych decyzji
administracyjnych, czy uregulowania prawidłowego dostępu do nich, nie wykracza poza
działania mieszczące się w zwykłym zarządzie własnymi sprawami majątkowymi (por.
wyroki NSA: z 9 marca 2016 r., sygn. akt II FSK 1423/14 oraz 5 marca 2019 r. sygn. akt II
FSK 829/17, publ. CBOSA). Można mówić o gospodarowaniu osobistym majątkiem, jeżeli
zamiarem podatnika jest jedynie spieniężenie części lub całości swojego majątku.
Pieniądze uzyskane ze sprzedaży majątku nie są wówczas reinwestowane. czyli
przeznaczane na zakup kolejnych rzeczy tego samego rodzaju i przygotowanie ich do
sprzedaży, a następnie sprzedaży, ale są wykorzystywane na inne cele, jak zwłaszcza
bieżące potrzeby podatnika lub jego rodziny. Podkreślić przy tym należy w tym kontekście
konieczność badania rzeczywistego wykorzystania pieniędzy uzyskanych ze sprzedaży, a
nie jedynie samego zamiaru podatnika co do sposobu ich wykorzystania. Należy, wobec
tego podkreślić, że gospodarowanie osobistym majątkiem nie może być zarezerwowane
wyłącznie dla czynności jednorazowych. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego
przy ocenie charakteru sprzedaży dokonywanej przez podatnika nie może decydować
liczba i zakres transakcji. Jednorazowe zbycie dużego majątku może być bowiem trudne
czy mniej korzystne niż podzielonego."
W wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 września 2015 r. o
sygn. II FSK 1557/13, Sąd wskazał, że "należy wskazać, że granica pozwalająca oddzielić
przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości określony w art. 10 ust. 1 pkt 8a u.p.d.o.f. od
przychodu, którego źródłem jest zbycie nieruchomości w ramach pozarolniczej
działalności gospodarczej określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f. jest płynna. (...)
Prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależną od tego jak
działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia
ciążących na nim obowiązków- z działalnością tą związanych. Działalność gospodarczą
należy zatem oceniać na podstawie konkretnych okoliczności faktycznych, wypełniających
lub nie, znamiona tej działalności. Przyjąć należy, że wszelkie działania cechujące się
fachowością (stałym, nieokazjonalnym. nieamatorskim charakterem), podporządkowaniu
regułom opłacalności i zysku lub zasadzie racjonalnego gospodarowania, działaniem na
własny rachunek, powtarzalnością działań i uczestnictwem w obrocie gospodarczym, są
pozarolniczą działalnością gospodarczą, a uzyskane w ich wyniku przychody są
przychodami ze źródła wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f. Spełnienia
przesłanek, o których mowa w art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f.. nie należy rozpatrywać wyłącznie w
danym roku podatkowym, lecz należy brać pod uwagę czynności, które mają charakter
zarobkowy. Jednym z elementów pozwalających odróżnić działalność gospodarczą od
innych form aktywność i zarobkowania osób fizycznych jest jej ciągłość. Przesłanka ta ma
na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć jednorazowych,
podejmowanych sporadycznie. Przy ocenie czy do działań podatnika ma zastosowanie
omawiany art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f., nie bierze się pod uwagę zamiarów i wewnętrznego
stanu adresata przepisów; Motywacja podatnika nie ma znaczenia, badane jest natomiast
jego uzewnętrznione zachowanie. O tym. czy podatnik prowadzi działalność gospodarczą
decydują zewnętrzne, obiektywne okoliczności (por. wyrok Naczelnego Sądu
Administracyjnego z dnia 21 sierpnia 2014 r., sygn. akt II FSK 2096/12). Kryteria
umożliwiające zakwalifikowanie danych czynności do podejmowanych w warunkach
działalności gospodarczej, w tym warunek "ciągłości", nie są spełnione jeżeli działania
podatnika mieszczą się w zwykłych czynnościach związanych z przygotowaniem
nieruchomości do sprzedaży (np. jej uporządkowania, uzyskanie informacji o możliwości
zagospodarowania, przygotowaniu dokumentacji geodezyjnej, zawarcie umowy z
pośrednikiem w obrocie nieruchomościami, wydzieleniu części przeznaczonej do
sprzedaży itp.) (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 stycznia 2014 r.
sygn. akt II FSK 867/12)."
Z powyższego wyroku wynika w pierwszej kolejności, że kwestia zaliczenia sprzedaży
nieruchomości do działalności gospodarczej jest bardzo „płynna" i za każdym razem
uzależniona od wielu czynników i okoliczności. Przykładowo w tezie innego wyroku NSA w
Warszawie z dnia 4 marca 2015 r. sygn. II FSK 855/14 wskazano, że "o kwalifikacji
uzyskanych przez podatnika przychodów ze sprzedaży nieruchomości do źródła
wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f. nie mogą w sposób zasadniczy i wyłączny
decydować takie tylko okoliczności, jak: ilość transakcji sprzedaży, uzyskanie zysku
(rozumianego jako nadwyżka między kosztami zakupu, a przychodem ze sprzedaży),
podział dużej nieruchomości gruntowej na mniejsze działki, zamiana działki gruntu z
sąsiadem, w celu połączenia nabytej wskutek tej zamiany nieruchomości z inną,
znajdującą się nadal w dyspozycji podatnika (dla poprawy możliwości zagospodarowania),
czy też powstanie w związku z transakcją sprzedaży obowiązku podatkowego w podatku
od czynności cywilnoprawnych (podatek ten nie występuje w przypadku obrotu
nieruchomościami rolnymi) oraz poszukiwanie nabywców' przez składanie ofert
sprzedaży, w tym przez umieszczanie stosownych tablic w różnych miejscach. Wszystkie te
formy aktywności mogą mieścić się w zwykłych czynnościach związanych z właściwym
zarządem własnym majątkiem. Błędne jest automatyczne wiązanie z działalnością
gospodarczą takich działań podatnika, jak jednostkowe zlecenie sprzedaży rzeczy
profesjonalnej agencji, czy też poszukiwanie przezeń nabywcy za pomocą Internetu. Takie
zachowania nie wykraczają poza normalny zarząd własnymi sprawami majątkowymi.
Obowiązkiem organu jest ustalenie, czy w konkretnych przypadkach doszło do wyzbycia
się składników majątku osobistego, czy też aktywność podatnika spełnia warunki uznania
jej za działalność gospodarczą. Art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f. nie daje przy tym podstaw do
różnicowania transakcji, których przedmiotem jest nieruchomość od tych, które dotyczą
np. rzeczy ruchomych".
W uzasadnieniu ww. wyroku Sąd wskazał, że "biorąc pod uwagę rozliczne formy
aktywności podatników, jakie występują w obrocie prawnym, proste zestawienie
unormowań zawartych w art. 10 ust. 1 pkt 3 oraz pkt 8. z regulacją art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f..
nie pozwala na skonkretyzowanie uniwersalnego wzorca zachowań podatnika,
umożliwiającego jednoznaczne oddzielenie tych z nich, które rozpoznawać należy jako
sprzedaż związaną z wykonywaniem pozarolniczej działalności gospodarczej (pkt 3). od
zwykłego odpłatnego zbycia (pkt 8). Zatem w każdym przypadku o właściwej kwalifikacji
przychodu zadecydować musi całokształt ustaleń faktycznych, w tym dotyczących zjawisk
poprzedzających i towarzyszących zbyciu składników majątkowych (np. nieruchomości).
Na związek uzyskiwanych przychodów ze źródłem wymienionym w art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.
d.o.f. może wskazywać zespół powiązanych ze sobą działań podatnika, łącznie
polegających na: wielokrotnym nabywaniu nieruchomości, ich zaawansowanym
przygotowaniu do sprzedaży (tzn. w sposób wykraczający poza zwykły zarząd mieniem),
wielokrotnym zbywaniu w celu zarobkowym przygotowanych w ten sposób do zbycia
nieruchomości oraz dokonywaniu tych transakcji (nabycia i zbycia) w stosunkowo krótkim
przedziale czasowym. Naczelny Sąd Administracyjny jest przy tym zdania, że skoro
ustawodawca w art. 10 ust. 1 pkt 8 in fine u.p.d.o.f. powiązał powstanie przychodu
podatkowego z tego źródła z dokonaniem transakcji odpłatnego zbycia w określonym
przedziale czasowym (tekst jedn.: przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku
kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie np. nieruchomości gruntowej), to
przekroczenie tego okresu między nabyciem nieruchomości w formie kupna, a jej
sprzedażą, może umożliwić odczytanie rzeczywistych zamiarów podatnika, tzn. jego
faktycznych intencji co do celu nabycia nieruchomości. Oczywiście znaczenie dla oceny
zdarzenia mogą mieć również okoliczności życiowe, w jakich znajdował się podatnik
dokonujący transakcji, a które mogły mieć wpływ na jego decyzje, jak też indywidualne
cechy przedmiotu sprzedaży (np. podatnik, który odziedziczył budynek wielomieszkaniowy
z mieszkaniami na wynajem może wyzbyć się takiego budynku w całości, ale też - wobec
rynkowych trudności z pozyskaniem nabywcy całości - może sprzedawać poszczególne
lokale i w takim przypadku zasadniczo nie ma podstaw do różnicowania skutków
podatkowych takich transakcji)". W przedmiotowym wyroku Sąd wskazał również, że
"zgadzając się z poglądem, że działania dokonywane w ramach "czynności związanych ze
zwykłym wykonywaniem prawa własności" nie mogą być utożsamiane również z
pozarolniczą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f.".
W wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 stycznia 2020 r., sygn. akt II FSK
2072/18 Sąd wskazał, iż „o fakcie dokonania sprzedaży gruntu w charakterze podatnika
prowadzącego pozarolniczą działalność gospodarczą, a nie w ramach zarządu majątkiem
prywatnym (wykonywania prawa własności), decyduje stopień aktywności w zakresie
obrotu nieruchomościami, który wskazuje, że angażowane są środki podobne do
wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w ramach
prowadzenia działalności gospodarczej".
W orzecznictwie ugruntował się pogląd, że prowadzenie działalności gospodarczej oraz
osiąganie z jej tytułu przychodów jest uporządkowanym ciągiem czynności i zdarzeń
mających charakter obiektywny. Przyjmuje się ponadto, że dla osiągania przychodów ze
źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza nie jest co do zasady konieczne,
aby podatnik miał status przedsiębiorcy. O kwalifikacji danych czynności jako działalności
gospodarczej decydują zatem zorganizowany i ciągły charakter podejmowanych działań,
prowadzonych w celu zarobkowym we własnym imieniu oraz na własny rachunek.
Przenosząc powyższe rozważania na opisany stan faktyczny i zadane pytanie
wnioskodawca osiągając przychód ze sprzedaży nieruchomości - w głównej mierze
ze względu na upływ kilkudziesięciu lat od zakupu, a nie swoich starań - działa bez
wątpienia w ramach zwykłego wykonywania prawa własności i realizuje racjonalny
zarząd prywatnym mieniem.
W ocenie wnioskodawcy ta działalność nie jest jednak „ciągła” - transakcja będzie bowiem
jednorazowa, dokonana z jednym kupującym.
Ponadto nie można mówić o „zorganizowaniu”, ponieważ:
nieruchomość nie została zakupiona w celach inwestycyjnych, służyć miała celom
prywatnym.
wnioskodawca nigdy nie dokonywał inwestycji mających podnieść atrakcyjność
działki. O zorganizowaniu nie może świadczyć samo uzyskanie warunków
zabudowy. Działania te mieszczą się w pojęciu prawidłowego gospodarowania
(gospodarności) własnym mieniem (por. wyrok NSA z 16 maja 2023 r. II FSK 21/23),
potrzeba sprzedaży pojawiła się w związku ze zmianą sytuacji życiowej
wnioskodawcy (sytuacja rodzinna, zmiana priorytetów życiowych, wiek, obciążenia
finansowe i organizacyjne związane z utrzymywaniem nieruchomości),
nie podejmowano żadnych działań marketingowych, kupujący zgłosił się
samodzielnie,
przy sprzedaży wnioskodawca będzie korzystał z pomocy profesjonalnego
pośrednika, który zgłosił się w imieniu kupującego.
W związku z powyższym w ocenie wnioskodawcy zasadnym jest uznanie, iż udział w
nieruchomości sprzeda poza działalnością gospodarczą, w ramach zarządu majątkiem
prywatnym. W związku z tym osiągnięty z tego tytułu przychód zaliczony będzie do źródła
jakim jest odpłatne zbycie nieruchomości poza działalnością gospodarczą (art. 10 ust. 1
pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym
od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z
wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od
których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 powołanej ustawy:
Jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego
oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,
d) innych rzeczy,
- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i
zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw
majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca
roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych
rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło
nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób
dokonującej zamiany.
Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że dokonane poza działalnością
gospodarczą odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw
wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, przed upływem 5 lat, licząc od
końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie skutkuje
powstaniem przychodu.
W rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw
następuje po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło
nabycie – nie jest źródłem przychodu a tym samym kwota uzyskana z odpłatnego
zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw w ogóle nie
podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
Tak więc, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w
nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww.
ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób
fizycznych ma moment i sposób ich nabycia. W związku z tym, dla określenia skutków
podatkowych tego typu transakcji istotne jest ustalenie daty, od jakiej należy liczyć bieg
pięcioletniego terminu, o którym mowa w powołanym wyżej przepisie.
Zatem, przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w
nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:
odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności
gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz
zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w
którym nastąpiło jej nabycie.
Odrębnym źródłem przychodów jest, wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku
dochodowym od osób fizycznych:
pozarolnicza działalność gospodarcza.
Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ww.
ustawy.
Zgodnie z tym przepisem, za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się
działalność zarobkową:
a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,
- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób
zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych
przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Wskazać należy, że treść definicji zawartej w wyżej cytowanym art. 5a pkt 6 ww. ustawy,
daje podstawę by przyjąć, że dla uznania określonej działalności za działalność
gospodarczą, konieczne jest m.in. łączne spełnienie trzech warunków: po pierwsze, dana
działalność musi być działalnością zarobkową, po drugie, działalnością wykonywaną w
sposób zorganizowany oraz, po trzecie, działalność ta musi być wykonywana w sposób
ciągły.
Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a
jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak
prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże, brak
zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że
działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie działalności gospodarczej
zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają
działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby
podejmującej określone czynności.
Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby
czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest
osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych
elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności
gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam
prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z
działalnością tą związanych. Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności
gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z
pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i
sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie
stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia
działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez
dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do
zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał
zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w
postaci zarobku.
Zatem, jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z 3 czerwca
2015 r. sygn. I SA/Po 919/14:
„Dla przyjęcia, że działalność ma charakter ciągły, nie jest niezbędne, by powtarzane
były konkretne czynności; możliwe, że dana czynność (np. sprzedaż) będzie
dokonana jednorazowo, natomiast wraz z poprzedzającymi ją czynnościami
przygotowawczymi będzie tworzyła ciąg działań, który uznać należy za działalność
gospodarczą w rozumieniu art. 5a ust. 6 u.p.d.f.”.
Natomiast, przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych
czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych
czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, niepowiązane ze sobą) w
dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i
na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.
Na pojęcie „zorganizowanie” w rozumieniu art. 5a pkt 6 ww. ustawy składa się zespół
celowych, uporządkowanych czynności, realizowanych w ramach mniej lub bardziej
wyodrębnionej struktury, mieszczących się zarówno w tzw. fazie przygotowawczej,
związanej z uruchomieniem określonych działalności, jak i w fazie realizacji.
Zatem każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki, stanowi w rozumieniu
przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozarolniczą działalność
gospodarczą, niezależnie od tego czy podatnik dokonał jej rejestracji.
W szczególności działania podatnika wypełniają definicję działalności gospodarczej, gdy
podejmuje on pośrednio lub bezpośrednio określone czynności w zakresie sprzedaży
nieruchomości (zarówno w fazie przygotowawczej, jak i w okresie realizacji) angażując
środki wykraczające poza zwykły zarząd majątkiem prywatnym. Istotne znaczenie, choć
nie decydujące, mają również poszczególne elementy zdarzenia będące efektem działań
podatnika, np. to w jaki sposób i w jakim celu zostaną nabyte lub wytworzone składniki
majątku będące przedmiotem sprzedaży (w drodze zakupu, spadku, darowizny), to czy
zostaną nabyte de facto na cele inwestycyjne celem czerpania zysków z najmu lub
sprzedaży, czy przede wszystkim na potrzeby osobiste podatnika i jego najbliższej rodziny.
Przy czym każdy przypadek należy oceniać indywidualnie, mając na względzie całokształt
okoliczności faktycznych danej sprawy, a więc wszystkie działania podejmowane przez
podatnika, a nie tylko poszczególne czynności, pojedyncze elementy stanu faktycznego.
Przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może zatem stanowić przychód z dwóch
źródeł, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku
dochodowym od osób fizycznych) lub z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa
w cyt. art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy. Zakwalifikowanie do źródła przychodu ma ogromne
znaczenie dla ustalenia chociażby takich kwestii, jak sposób opodatkowania przychodu,
możliwość odliczenia kosztów jego uzyskania, możliwość skorzystania ze zwolnień
przedmiotowych itp. W pewnych sytuacjach możliwe jest występowanie wątpliwości, do
jakiego źródła przychodów należy zakwalifikować danego rodzaju przychód. Przy czym,
jeden i ten sam przychód stanowić może przychód wyłącznie z jednego źródła. Ponadto
nie jest możliwa sytuacja, w której ten sam przychód będzie np. zakwalifikowany
częściowo do jednego źródła, a częściowo do innego.
Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze
podatnika prowadzącego działalność gospodarczą wymaga ustalenia, że jej działalność w
tym zakresie przekracza zwykły zarząd majątkiem prywatnym czego przejawem jest np.
nabycie nieruchomości, podział nieruchomości, uzbrojenie terenu, itp.
Wobec powyższego, w celu właściwego zakwalifikowania skutków działań podjętych przez
Pana do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań
związanych z odpłatnym zbyciem działek o których mowa we wniosku.
Z opisu sprawy wynika, że wraz z żoną jest Pan współwłaścicielem nieruchomości rolnej o
powierzchni ok. 5,2 ha, którą zakupił Pan w 1998 roku. Nieruchomość składa się z dwóch
działek gruntu o niskiej klasie (głównie V i VI, trochę IV). Nieruchomość planowana była
jako rekreacyjna baza wypadowa dla rodziny z uwagi na swoje położenie w cichej okolicy,
w pobliżu jeziora i strefy ciszy. Ziemia na C. leżała odłogiem, nie była dzierżawiona, ani
uprawiana - zarastała
Wystąpił Pan do gminy o akceptację projektu podziału i złożył Pan wniosek o wydanie
warunków zabudowy. Ostatecznie podział nieruchomości nie został dokonany.
Nie podjął Pan też żadnych działań związanych ze sprzedażą. Próbował Pan jeszcze przez
pośredników sprzedać nieruchomość, ale bezskutecznie. Przez lata leżenia odłogiem
ziemia znów zarosła chwastami i zagrażała sąsiednim uprawom. Musiał Pan doprowadzić
ją do kultury rolnej. Wszedł Pan we współpracę sąsiedzką z miejscowym rolnikiem. Zawarł
Pan bezczynszową umowę użytkowania z sąsiadem w zamian za utrzymywanie ziemi w
kulturze rolnej, żeby nie uległa zachwaszczeniu. Niedawno agent sprzedaży ponownie
nawiązał z Panem kontakt i poinformował, że ktoś mieszkający w sąsiedztwie jest
zainteresowany kupnem całości. W związku z tym ponownie rozważa Pan sprzedaż
nieruchomości. Nie udzielał Pan i nie planuje udzielać pełnomocnictw w związku z
planowaną sprzedażą nieruchomości. Nieruchomość nie była i nadal nie jest objęta MPZ.
Nie występował Pan o uchwalenie MPZ, ani - tym bardziej - zmianę. Pana obecne plany
sprzedaży nie przewidują podziału gruntu przed transakcją. Ponieważ zamierza Pan
sprzedać nieruchomość w całości, w związku z tym nie będzie Pan dzielił gruntu na działki,
występował dla nich o WZ lub pozwolenia na budowę. Na przestrzeni życia kilkakrotnie
nabywał Pan i sprzedawał nieruchomości, nie w celu osiągania zysku, a jedynie ochrony
prywatnego majątku przez inflacją.
W celu ustalenia prawidłowego źródła przychodów z tytułu przychodów uzyskanych z
planowanej sprzedaży należy rozważyć, czy czynności sprzedaży powyższych
nieruchomości zawierają znamiona pozarolniczej działalności gospodarczej.
Jak już wcześniej wyjaśniono, na związek uzyskiwanych przychodów ze źródłem
wymienionym w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych
może wskazywać, rozpatrywany całościowo, zespół powiązanych ze sobą działań
podatnika, powtarzalnych, uporządkowanych, konsekwentnie prowadzących do
osiągnięcia zysku, w szczególności łącznie polegających na wielokrotnym nabywaniu
nieruchomości, ich zaawansowanym przygotowaniu do sprzedaży (tzn. w sposób
wykraczający poza zwykły zarząd mieniem), wielokrotnym zbywaniu w celu zarobkowym
odpowiednio przygotowanych nieruchomości. Brak jest natomiast podstaw, aby
podejmowane przez podatnika czynności mieszczące się w zwykłym zarządzie własnym
majątkiem, tzn. mające na celu prawidłowe, racjonalne gospodarowanie tym majątkiem,
kwalifikować jako prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art.
5a pkt 6 tej ustawy.
Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie
własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności, czy też jej rodziny. Zatem
sprzedaż, nawet wielokrotna, przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które
nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży,
nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od
osób fizycznych.
Z przedstawionych we wniosku zdarzeń nie sposób zatem przyjąć, że sprzedaż opisanej
we wniosku nieruchomości wygeneruje przychód z pozarolniczej działalności
gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od
osób fizycznych.
Całokształt czynności, a w szczególności fakt, że sprzedaż nieruchomości nastąpi po
upływie długiego okresu czasu od nabycia działki, oraz okoliczności nabycia i zbycia
sugerują, że są to działania należące do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.
W analizowanej sprawie, czynności podejmowane przez Pana wskazują, że mieszczą się w
zwykłych działaniach związanych z właściwym zarządem własnym majątkiem. W
konsekwencji, istotą Pana działań nie jest prowadzenie działalności gospodarczej, lecz
zwykły zarząd majątkiem. Zatem kwota przychodu uzyskana ze sprzedaży nieruchomości,
nie będzie stanowiła przychodu ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza w
rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wobec powyższego prawidłowe jest Pana stanowisko, że przychód ze sprzedaży
nieruchomości będzie zaliczony do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8
lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Dodatkowe informacje
W odniesieniu do orzecznictwa sądowego należy stwierdzić, że zostało wydane w
indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla Organu wydającego przedmiotową
interpretację. Powołane wyroki sądów administracyjnych nie stanowią źródła prawa,
wiążą strony w konkretnej indywidualnej sprawie, więc zawartych w nich stanowisk
organów podatkowych nie można wprost przenosić na grunt innej sprawy.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego
obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie zakresu podatku dochodowego od osób
fizycznych. W zakresie podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne
rozstrzygnięcie.
Ponadto wskazać należy, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego
wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy
Ordynacja podatkowa – niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Pana. Nie wywołuje
skutków prawnych dla Pana żony.
Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego
przedstawionego we wniosku.
Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów
podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to
bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego.
To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności
faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.
Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności
podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które
zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego
w danej sprawie przez wnioskodawcę.
Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku
różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie
będzie Pana chroniła.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb
ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz.
111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja
będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i
zastosuje się Pani do interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub
zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem
czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy
z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w
decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej
praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu
Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z
dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.
U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę
należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej
(art. 53 § 1 PPSA):
w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa
Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na
adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS
/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia
przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do
zastosowania przepisu prawa materialnego.
Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji
podatkowej.