0114-KDIP3-1.4011.203.2025.3.EC

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

łowe Szanowna Pani, stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 lutego 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 8 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Osoba fizyczna (dalej: Wnioskodawca, Udziałowiec) będąca rezydentem podatkowym w Republice Federalnej Niemiec (dalej: RFN) zamierza przenieść w formie darowizny własność udziałów w spółce kapitałowej z siedzibą w Polsce na rzecz niemieckiej fundacji rodzinnej, osoby prawnej z siedzibą w RFN.

Pytanie

1. Czy przeniesienie własności udziałów w spółce kapitałowej z siedzibą w Polsce przez osobę fizyczną - niemieckiego rezydenta podatkowego na rzecz niemieckiej fundacji rodzinnej w drodze umowy darowizny podlega podatkowi dochodowemu od osób fizycznych (dalej: PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)) w Polsce? 2. Czy w wyniku przeniesienia własności udziałów w spółce kapitałowej z siedzibą w Polsce przez osobę fizyczną – niemieckiego rezydenta podatkowego (darczyńcę) na rzecz niemieckiej fundacji rodzinnej (obdarowanego) w drodze umowy darowizny, na darczyńcy (Wnioskodawczyni) ciążyć będzie obowiązek zapłaty w Polsce podatku od czynności cywilnoprawnych na gruncie przepisów obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej? 3. Czy w wyniku przeniesienia własności udziałów w spółce kapitałowej z siedzibą w Polsce przez osobę fizyczną – niemieckiego rezydenta podatkowego (darczyńcę) na rzecz niemieckiej fundacji rodzinnej (obdarowanego) w drodze umowy darowizny, na darczyńcy (Wnioskodawczyni) ciążyć będzie obowiązek zapłaty w Polsce podatku od spadków i darowizn na gruncie przepisów obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej? Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 1 w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Na pytanie nr 2 w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych oraz pytanie nr 3 w zakresie podatku od spadków i darowizn zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie. Pani stanowisko w sprawie Ad. 1 Zdaniem Wnioskodawcy, Udziałowiec, rezydent podatkowy w RFN, darując swoje udziały na rzecz niemieckiej fundacji rodzinnej nie będzie podlegać opodatkowaniu PIT w Polsce. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2024 r. poz. 226, dalej jako: UPIT) osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy). Zgodnie z art. 9 UPIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 25e, art. 29-30cb, art. 30da-30dh, art. 30e-30g, art. 30j- 30p oraz art. 44 ust 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów. Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

   Według art. 4a UPIT: przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Zgodnie z art. 3 ust. 2b pkt 6 za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2a, uważa się w szczególności dochody (przychody) z tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej i praw o podobnym charakterze lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów tej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, tego funduszu inwestycyjnego, tej instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości. Z kolei ust. 2b pkt 6a wskazanego artykułu przypisuje obowiązek podatkowy nierezydentom polskim w przypadku, gdy przeniosą oni własność udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze w spółce nieruchomościowej. Jak stanowi art. 5a UPIT: ilekroć w ustawie jest mowa o: 49) spółce nieruchomościowej - oznacza to podmiot inny niż osoba fizyczna, obowiązany do sporządzania bilansu na podstawie przepisów o rachunkowości, w którym. a) na pierwszy dzień roku podatkowego, a w przypadku gdy spółka nieruchomościowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego - na pierwszy dzień roku obrotowego, co najmniej 50% wartości rynkowej aktywów, bezpośrednio lub pośrednio, stanowiła wartość rynkowa nieruchomości położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw do takich nieruchomości oraz wartość rynkowa tych nieruchomości przekraczała 10 000 000 zł albo równowartość tej kwoty określoną według kursu średniego walut obcych, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego pierwszy dzień roku podatkowego - w przypadku podmiotów rozpoczynających działalność, b) na ostatni dzień roku poprzedzającego rok podatkowy, a w przypadku gdy spółka nieruchomościowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego - na ostatni dzień roku poprzedzającego rok obrotowy, co najmniej 50% wartości bilansowej aktywów, bezpośrednio lub pośrednio, stanowiła wartość bilansowa nieruchomości położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw do takich nieruchomości i wartość bilansowa tych nieruchomości przekraczała 10 000 000 zł albo równowartość tej kwoty określoną według kursu średniego walut obcych, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego odpowiednio rok podatkowy albo rok obrotowy oraz w roku poprzedzającym odpowiednio rok podatkowy albo rok obrotowy przychody podatkowe, a w przypadku gdy spółka nieruchomościowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego - przychody ujęte w wyniku finansowym netto, z tytułu najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy, leasingu i innych umów o podobnym charakterze lub z przeniesienia własności, których przedmiotem są nieruchomości lub prawa do nieruchomości, o których mowa w art. 3 ust. 2b pkt 6, oraz z tytułu udziałów w innych spółkach nieruchomościowych, stanowiły co najmniej 60% ogółu odpowiednio przychodów podatkowych albo przychodów ujętych w wyniku finansowym netto - w przypadku podmiotów innych niż określone w lit. a. Innymi słowy, by uznać spółkę, która prowadzi swoją działalność powyżej jednego roku za spółkę nieruchomościową muszą zostać spełnione jednocześnie dwa warunki:

   1. na ostatni dzień roku poprzedzającego rok podatkowy podatnika co najmniej 50% wartości bilansowej aktywów, bezpośrednio lub pośrednio stanowiła wartość bilansowa nieruchomości położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw do takich nieruchomości i wartość bilansowa tych nieruchomości przekraczała 10 000 000 zł albo równowartość tej kwoty określoną według kursu średniego walut obcych, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego odpowiednio rok podatkowy,
   2. w roku poprzedzającym rok podatkowy przychody z najmu stanowiły co najmniej 60% ogółu przychodów podatkowych. Jak stanowi art. 30 b ust. 1 pkt 2 UPIT podatek od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia udziałów w spółce wynosi 19%. Zasady opodatkowania sprzedaży udziałów stosuje się z uwzględnieniem postanowień umowy między Rzecząpospolitą Polską a RFN w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisaną w Berlinie dnia 14.05.2003 r. (dalej: UPO), co wynika z artykułu 30b ust. 3 UPIT, pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika (Wnioskodawcy) uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji. Jak stanowi art. 13 ust. 2 UPO zyski z przeniesienia własności akcji, udziałów lub innych praw w spółce, której aktywa majątkowe składają się głównie, bezpośrednio lub pośrednio z majątku nieruchomego, położonego w Umawiającym się Państwie lub z praw wchodzących w skład tego majątku nieruchomego, mogą być opodatkowane w tym Państwie. Mając powyższe na uwadze, aby doszło do opodatkowania zbycia udziałów w spółce kapitałowej w Polsce przez osobę fizyczną niemieckiego rezydenta podatkowego na rzecz fundacji niemieckiej, muszą zostać spełnione 2 przesłanki: a) Spółka kapitałowa z siedzibą w Polsce powinna spełniać kryteria, o których mowa w art. 13 ust. 2 UPO, b) Wnioskodawca powinien osiągnąć dochód z tytułu zbycia udziałów w powyższej spółce kapitałowej. Istotą umowy darowizny, jest przekazanie składnika majątku przez darczyńcę nieodpłatnie na rzecz obdarowanego. Darczyńca zatem nie otrzymuje nic w zamian za świadczenie, które przykazuje obdarowanemu. Zgodnie z art. 888 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U.2024 poz. 1061 ze zm.). - przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Mając powyższe na uwadze, w przypadku umowy darowizny udziałów w spółce kapitałowej z siedzibą w Polsce przez osobę fizyczną - niemieckiego rezydenta podatkowego na rzecz niemieckiej fundacji rodzinnej nie dojdzie do powstania dochodu u darczyńcy. Tym samym darowizna udziałów nie podlega opodatkowaniu PIT w Polsce na mocy przytoczonych przepisów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r., poz. 163): Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z regulacją zawartą w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Stosownie do art. 3 ust. 1a cyt. ustawy : Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która: 1) posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub 2) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. Po myśli art. 3 ust. 2a ww. ustawy: Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy). Przepis art. 4a cytowanej ustawy stanowi natomiast, że : Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Zgodnie natomiast z art. 3 ust. 2b analizowanej ustawy: Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2a, uważa się w szczególności dochody (przychody) z: 1) pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia; 2) działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia; 3) działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład ; 4) położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości; 5) papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających ; 5a) umorzenia, odkupienia, wykupienia i unicestwienia w inny sposób tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych utworzonych na podstawie przepisów obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej oraz odpłatnego zbycia tych tytułów uczestnictwa; 6) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej i praw o podobnym charakterze lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw – jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów tej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, tego funduszu inwestycyjnego, tej instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nie-ruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości; 6a) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze w spółce nieruchomościowej; 7) tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia. 8) niezrealizowanych zysków, o których mowa w art. 30da. Z opisu sprawy wynika, że jest Pani rezydentem Niemiec, podlegającym w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Posiada Pani udziały w polskiej spółce kapitałowej, które zamierza Pani wnieść w formie darowizny na rzecz niemieckiej fundacji rodzinnej z siedzibą w Niemczech. Pani wątpliwość budzi czy wniesienie w formie darowizny udziałów w spółce kapitałowej z siedzibą w Polsce przez osobę fizyczną - niemieckiego rezydenta podatkowego na rzecz niemieckiej fundacji rodzinnej podlega podatkowi dochodowemu od osób fizycznych w Polsce. W tym miejscu wskazać należy, że w myśl art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U z 2024 r. poz. 1061 ze zm.) Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Zatem darowizna to czynność, której skutkiem darczyńca dokonuje przysporzenia majątkowego na rzecz obdarowanego, nie otrzymując za to ekwiwalentu gospodarczego dokonanej czynności. Celem tej czynności jest zazwyczaj realizacja wyższych uczuć i postaw darczyńcy (J. Jezioro, w: E. Gniewek, P. Machnikowski, Komentarz KC, 2021, art. 888). Wskazuje się tutaj na chęć wyświadczenia drugiej osobie dobrodziejstwa, własne zadowolenie z uczynionej przyjemności, dowód wdzięczności, chęć pomocy osobie w potrzebie, czy inne pobudki altruistyczne. Podstawowym elementem umowy darowizny, niezbędnym do uznania, że dane świadczenie jest darowizną, jest więc jej nieodpłatność. Świadczenie jest nieodpłatne wówczas, gdy otrzymujący świadczenie nie świadczy nic w zamian ani też nie zobowiązuje się do innego świadczenia w przyszłości. Przy czym to świadczenie drugiej strony nie musi mieć charakteru majątkowego, może być np. korzyścią osobistą. Jedynym celem, jaki leży u podstaw darowizny, jest chęć przysporzenia majątkowego na rzecz drugiej strony. Jeżeli podatnik dokonuje świadczenia, mając nadzieję uzyskania w zamian, w przyszłości jakiejś korzyści majątkowej lub osobistej, to nie można mówić o darowiźnie. W świetle natomiast przepisu art. 3 ust. 2a w zw. z art. 3 ust. 2b nierezydenci podlegają obowiązkowi podatkowemu w Polsce tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w szczególności z tytułu przeniesienia udziałów w spółkach określonych w art. 3 ust. 2b pkt 6 i 6a cyt. ustawy. Wyżej wymienione przepisy wskazują zatem, że aby nierezydent podlegał obowiązkowi podatkowemu w Polsce musi osiągnąć dochód (przychód). Ponadto, dochód (przychód) ten musi zostać osiągnięty ze źródeł położonych w Polsce, tj. źródeł określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w szczególności z przeniesienia udziałów w spółkach określonych w art. 3 ust. 2b pkt 6 i 6a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W efekcie, aby można było mówić o powstaniu dochodu na gruncie analizowanej ustawy niezbędne jest przede wszystkim osiągnięcie przychodu. W świetle art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14–15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. W tym miejscu wskazać należy, że zarówno w orzecznictwie sądów administracyjnych, jak i w interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe w indywidualnych sprawach podatników podkreśla się, że przychodem podatkowym na gruncie art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest tylko takie przysporzenie majątkowe, które ma charakter trwały, definitywny. Przysporzenie to musi jednocześnie prowadzić do zwiększenia aktywów podatnika lub zmniejszenia jego zobowiązań. Ponadto, przysporzenie to musi być rzeczywiste a nie potencjalne. Innymi słowy, o przychodzie można mówić tylko wtedy, kiedy podatnik wzbogacił się i stanowi to jego dodatkowy, definitywny majątek. W analizowanej sytuacji, zamierza Pani dokonać darowizny udziałów w polskiej spółce kapitałowej na rzecz niemieckiej fundacji rodzinnej, a więc nie otrzyma Pani żadnego rzeczywistego, definitywnego i trwałego przysporzenia zarówno pieniężnego, jak i niepieniężnego, co z kolei wynika z natury umowy darowizny określonej w art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego. Biorąc pod uwagę powyższe, jeżeli zatem po Pani stronie, nie powstaje przychód to również nie może powstać dochód z tego tytułu. Podsumowując, dokonanie przez Panią darowizny udziałów na rzecz niemieckiej fundacji rodzinnej nie będzie powodować powstania po Pani stronie dochodu (przychodu) w Polsce z tytułu przeniesienia własności udziałów spółce, o której mowa w art. 3 ust. 2b pkt 6 i 6a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegającego opodatkowaniu w Polsce na podstawie art. 3 ust. 2a i ust. 2b pkt 6 i 6a cyt. ustawy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji. Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS /SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.