0114-KDIP3-1.4011.153.2025.4.LS

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani, stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 lutego 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 13 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 25 marca 2025 r. (data wpływu 25 marca 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawczyni, osoba fizyczna, jest właścicielką dwóch nieruchomości gruntowych niezabudowanych stanowiących prawo użytkowania wieczystego gruntu (dalej jako: „Działka 1” i „Działka 2”). Działka 1: Działka 1 została zakupiona w kwietniu 2014 r. z inicjatywy i z przeznaczeniem dla jednoosobowej działalności gospodarczej męża Wnioskodawczyni. Jako, że Wnioskodawczyni i jej mąż pozostawali we wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomość ta została nabyta razem przez Wnioskodawczynię i jej męża do wspólności majątkowej małżeńskiej. Mąż w całości wprowadził Działkę 1 do majątku swojego przedsiębiorstwa. W tamtym czasie w Miejscowym Planie Zagospodarowania Przestrzennego (MPZP) Działka 1 była przeznaczona jako P i U (przemysł i usługi). We wrześniu 2015 r. nastąpiła zmiana MPZP, w efekcie którego Działka 1 zmieniła przeznaczenie na 2UM (tereny zabudowy mieszkaniowej i usługowej). Powyższa zmiana nie była spowodowana jakimkolwiek wnioskiem lub innym działaniem ze strony Wnioskodawczyni lub jej męża. W 2016 r. Wnioskodawczyni i jej mąż zawarli umowę o ustanowieniu rozdzielności majątkowej. W 2019 r. mąż Wnioskodawczyni otrzymał deklarację od swojego ojca o zamiarze darowania mu innej nieruchomości gruntowej („Działka 3”), którą ojciec dotychczas użyczał mu do celów działalności gospodarczej. Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności mąż Wnioskodawczyni podjął decyzję, że jeżeli będzie chciał rozwijać działalność i budować np. magazyny lub siedzibę firmy, to będzie realizował te plany na Działce 3, którą miał otrzymać od swojego ojca. Na Działce 1 nie byłoby to możliwe z uwagi na zmianę miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie z deklaracją ojciec przekazał mężowi Wnioskodawczyni Działkę 3 w drodze darowizny w 2020 roku. Po ustanowieniu rozdzielności majątkowej, w styczniu 2019 r. (czyli po deklaracji teścia Wnioskodawczyni o zamiarze darowania Działki 3) mąż Wnioskodawczyni „wycofał” Działkę 1 ze swojej działalności gospodarczej i zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług rozpoznał tzw. nieodpłatne przekazanie towaru do majątku prywatnego i naliczył od tego należny podatek od towarów i usług. Po wycofaniu Działki 1 z działalności gospodarczej mąż Wnioskodawczyni dokonał 28 stycznia 2019 r. darowizny swojego udziału w Działce 1 na rzecz Wnioskodawczyni. Działka 1 w efekcie darowizny udziału stała się w całości własnością Wnioskodawczyni 28 stycznia 2019 r. Działka 2: W 2020 roku do Wnioskodawczyni zgłosiła się z propozycją sprzedaży właścicielka działki (Działka 2) bezpośrednio przylegającej do Działki 1. Działka 2 jest położona między Działką 1, a rzeką w sąsiedztwie terenów rekreacyjnych. Jej wąski kształt w zasadzie uniemożliwia samodzielną zabudowę zaś zgodnie z Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego przeznaczenie Działki 2 określono w części jako 2 UM (tereny zabudowy mieszkaniowej i usługowej) oraz w części jako 2 ZP (tereny zieleni urządzonej). Wnioskodawczyni uznała propozycję za atrakcyjną, gdyż Wnioskodawczyni zamierzała podzielić Działkę 1 na dwie i jako, że znajduje się niedaleko aktualnego jej miejsca zamieszkania podarować je w przyszłości każdej ze swoich córek na ich cele mieszkaniowe. Nabycie Działki 2 zapewniło Działce 1 bezpośredni dostęp do rzeki, co zwiększyło walory krajobrazowe oraz użytkowe nieruchomości jako całości i zapewniało podobne warunki, do tych w jakich zamieszkiwała Wnioskodawczyni i jej córki, tj. nad tą samą rzeką i na podobnej powierzchni. Wnioskodawczyni nabyła Działkę 2 od osoby fizycznej do swojego majątku prywatnego 14 maja 2020 r.

Obecnie dzieci Wnioskodawczyni są już pełnoletnie, planują studia i pobyt za granicą. Nie wiążą swojej przyszłości z żadną z posiadanych przez Wnioskodawczynię działek ani miejscowością, w której zamieszkuje Wnioskodawczyni. Do Wnioskodawczyni zgłosił się potencjalny kupiec - firma developerska, która zaoferowała jej zakup Działki 1 i Działki 2. W odniesieniu do Działki 2 zaproponowała ona umowę przedwstępną (tj. zawarcie umowy przyrzeczonej sprzedaży tej działki gruntu pod warunkiem i po uzyskaniu przez nabywcę pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego wielorodzinnego na Działce 1 i Działce 2. W takim wariancie sprzedaż Działki 1 nastąpiłaby w 2025 r. lub później, a Działki 2 nie wcześniej niż w styczniu 2026 roku. W związku z planami córek Wnioskodawczyni uznała, że Działki 1 i 2 nie będą jej potrzebne, skoro córki nie zamierzają wykorzystać ich na swoje cele mieszkaniowe, czyli zgodnie z pierwotnym zamiarem Wnioskodawczyni. Dlatego też Wnioskodawczyni planuje dokonać sprzedaży tych działek, a część środków uzyskanych w ten sposób przeznaczyć na edukację i uposażenie córek. Działki 1 i 2 znajdują się w majątku prywatnym Wnioskodawczyni i nie były przez nią nabyte dla potrzeb działalności gospodarczej ani nie były one przez nią wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni nie reklamowała ani nie oferowała publicznie do sprzedaży Działek 1 i 2. Wnioskodawczyni jako osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą od 2011 r. i jest zarejestrowana jako podatnik VAT (podatek od towarów i usług) czynny. Głównym przedmiotem jej działalności w pierwszym okresie działalności był wg. PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 77.31. Z - wynajem i dzierżawa maszyn i urządzeń rolniczych. Wnioskodawczyni zawiesiła działalność gospodarczą w 2017 r. W roku 2018 zmieniła główny przedmiot działalności na sprzedaż hurtową zboża (PKD 46.21.Z) i pod koniec tego roku wznowiła działalność gospodarczą głównie w tym zakresie. Działalność Wnioskodawczyni koncentrowała się również na handlu i usługach dla branży rolniczej. W 2023 r. Wnioskodawczyni rozszerzyła w Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej przedmiot swojej działalności o: PKD: 68.20.Z Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi PKD: 68.31.Z Pośrednictwo w obrocie nieruchomościami PKD: 68.32.Z Zarządzanie nieruchomościami wykonywane na zlecenie. Kody PKD związane z nieruchomościami (68.20.Z, 68.31.Z i 68.32.Z) zostały dopisane przez Wnioskodawczynię w związku z zakupem przez nią lokalu użytkowego przeznaczonego do wynajmu komercyjnego. Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego 1) Działka 1 posiada numer ewidencyjny (...), a Działka 2 posiada numer ewidencyjny (...). 2) Działka 1 oraz Działka 2 były wykorzystywane przez Wnioskodawczynię oraz jej rodzinę na cele rekreacyjne, tj. organizowanie imprez na świeżym powietrzu w gronie rodziny lub znajomych oraz jazdy quadem. 3) Po rozpoczęciu budowy budynku na sąsiedniej działce od strony południowej, w grudniu 2022 r. Wnioskodawczyni wyraziła właścicielowi tej sąsiedniej działki nieodpłatnie zgodę na wejście i przejazd przez Działki 1 i 2 i składowanie tam przez okres roku ziemi wydobytej podczas przygotowania fundamentów i garażu. 4) Wnioskodawczyni nie podejmowała czynności mających na celu podwyższenie wartości działek. Jedyne co zrobiła to wystąpiła do PGK z wnioskiem o przyłączenie Działki 1 do sieci: kanalizacyjnej, deszczowej i wodociągowej wybudowanych przez firmę realizującą projekt deweloperski na działce obok i będącej ich właścicielem. Motywem takiego działania nie była chęć podwyższenia wartości działki, ale rozsądek w gospodarowaniu własnym majątkiem. Mocodawczyni chciała zaoszczędzić sobie wydatków i problemów w przyszłości. Miasto zaplanowało bowiem budowę drogi w granicach nieruchomości i późniejsze przyłączenie Działek 1 i 2 do sieci WOD-KAN wymagałoby przekopania się przez tą drogę, co byłoby o wiele trudniejszym i droższym zadaniem lub wręcz zadaniem niemożliwym, gdyż właścicielem sieci jest prywatny inwestor i podłączenie się do tej sieci wymaga jego zgody. Wnioskodawczyni nie zbudowała ogrodzenia, nie zbudowała przyłączy energetycznych, nie dokonała żadnych podziałów geodezyjnych ani nie wytyczyła drogi i takich wydatków przed ewentualną sprzedażą nie planuje. 5) Wnioskodawczyni nie zawarła do tej pory umowy sprzedaży Działki 1 ani umowy przedwstępnej sprzedaży Działki 2. 6) Umowa przedwstępna sprzedaży Działki 2 nie została zawarta i nie planowane są inne niż opisane we wniosku szczególne warunki ewentualnego zawarcia umowy przyrzeczonej. 7) Wnioskodawczyni nie udzieliła żadnemu potencjalnemu nabywcy pełnomocnictw do działania w jej imieniu i takie pełnomocnictwa nie są planowane. Wnioskodawczyni nie udzieliła również żadnych zgód na dysponowanie Działkami 1 i 2 do celów budowlanych i takich zgód nie planuje. 8) Co do sprzedaży innych nieruchomości Wnioskodawczyni poinformowała, że: a) 10 lipca 2012 r. wspólnie z mężem Wnioskodawczyni zakupiła działkę rolną o powierzchni 1,2602 ha w celu powiększenia zasobów gospodarstwa rolnego. Do czasu sprzedaży grunt ten były wykorzystywany do uprawy kukurydzy. Działka ta nie była udostępniana podmiotom trzecim. Działka została sprzedana przez Mocodawczynię i jej męża 29 marca 2023 r. w ramach programu dobrowolnych nabyć dla potrzeb (...). Przyczyną sprzedaży było zagrożenie wywłaszczeniem i wizja braku możliwości kontynowania działalności rolniczej na terenach planowanych pod budowę (...). b) w sierpniu 2023 r. Wnioskodawczyni zawarła przedwstępną umowę zakup lokalu usługowego położonego w (...) z przeznaczeniem go do działalności gospodarczej. W związku z zawarciem tej umowy Wnioskodawczyni rozszerzyła przedmiot swojej działalności gospodarczej m.in. o wynajem nieruchomości. Wnioskodawczyni zamierza przedmiotowy lokal wynajmować lub sprzedać do spółki A. Sp. z o.o., którą celem prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie wynajmu Wnioskodawczyni założyła wraz z mężem pod koniec 2024 r. c) w listopadzie 2024 r. Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawarła przedwstępną umowę zakupu lokalu usługowego położonego (...). Lokal ten Wnioskodawczyni zakupiła i następnie w tym samym dniu, tj. 4 marca 2025 r. sprzedała do A. Sp. z o.o., która to spółka w ramach działalności będzie go komercyjnie wynajmowała. Wnioskodawczyni zamierza zakończyć działalność prowadzoną w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej i w ramach działalności gospodarczej poza wyżej wymienionymi transakcjami nie planuje innych sprzedaży nieruchomości.

Pytanie

Czy w opisanym stanie faktycznym zbycie przez Wnioskodawczynię nieruchomości gruntowych (Działki 1 i Działki 2) będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych? Pani stanowisko w sprawie Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 i 8 ustawy z dn. 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2024 r., poz. 226 t.j. z późn. zm.; dalej jako: „ustawa o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)”) źródłami przychodów są m. in.: 1) pozarolnicza działalność gospodarcza

8) odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2: a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, c) prawa wieczystego użytkowania gruntów, d) innych rzeczy, - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany. W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o PIT ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową: a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9. Sprzedaż nieruchomości na gruncie ustawy o PIT należy ocenić pod kątem możliwości zaliczenia jej do źródeł przychodu, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 (odpłatne zbycie nieruchomości poza działalnością gospodarczą) oraz art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza). W ocenie Wnioskodawczyni z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że sprzedaż Działki 1 i Działki 2 nastąpi poza działalnością gospodarczą. Z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT wynika, że odpłatne zbycie nieruchomości poza działalnością gospodarczą stanowi przychód jeżeli m. in. odpłatne zbycie zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło wybudowanie. Biorąc pod uwagę, że Działka 1 została nabyta przez Wnioskodawczynię w całości w styczniu 2019 roku, to pięcioletni okres upłynął wraz z końcem 2024 roku. Natomiast Działka 2 została zakupiona w maju 2020 roku, a zatem pięcioletni okres upłynie wraz z końcem 2025 roku. Jeżeli zatem sprzedaż obu działek nastąpi poza działalnością gospodarczą Wnioskodawczyni i zostanie ona dokonana po upływie 2025 roku (w styczniu 2026 roku lub później), to przychód z ich zbycia nastąpi po upływie pięcioletniego okresu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, a tym samym nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zdaniem Wnioskodawczyni sprzedaż Działki 1 i 2 nie spełnia przesłanek pozwalających na zaliczenie jej do działalności gospodarczej. Z ustawowej definicji działalności gospodarczej na gruncie ustawy o PIT wynika, że podstawowymi cechami tej działalności jest zarobkowy oraz zorganizowany i ciągły charakter, a także działanie we własnym imieniu bez względu na rezultat. Zarobkowy charakter działalności oznacza, że zamiarem jej podjęcia jest osiągnięcie zysku, przy czym faktyczne osiągnięcie zysku lub jego brak nie przesądzają o prowadzeniu działalności. Ponadto, sam zamiar osiągnięcia zysku nie przesądza również o przypisaniu przychodu do działalności gospodarczej, gdyż taki zamiar może towarzyszyć także podmiotowi prywatnemu (w ramach zarządzania jego majątkiem prywatnym). Zorganizowanie i ciągłość to kolejne cechy działalności gospodarczej, które należy rozpatrywać, po pierwsze, w aspekcie zorganizowania formalnego oraz faktycznego. Na organizację formalną może składać się np. wybór formy prowadzenia działalności oraz dopełnienie formalności związanych z jej podjęciem. Jednocześnie jednak sam fakt formalnego posiadania lub nieposiadania statusu przedsiębiorcy nie jest decydujący. Ocenić należy okoliczności faktyczne, rozumiane jako zespół celowych, uporządkowanych czynności o charakterze profesjonalnym, realizowanych w ramach mniej lub bardziej wyodrębnionej struktury. Z kolei przez ciągłość działań należy rozumieć stałość / trwałość ich wykonywania, powtarzalność, regularność oraz stabilność. Zdaniem Wnioskodawczyni w omawianym stanie faktycznym nie mamy do czynienia z ciągiem faktycznych zdarzeń o charakterze cyklicznym, polegającym na odpłatnym nabywaniu i zbywaniu nieruchomości. Jest to jednorazowa sytuacja, rozłożona w kilkuletnim okresie czasu, związana z zarządzaniem majątkiem prywatnym w celu zaspokojenia potrzeb własnych oraz dzieci. Nie można także stwierdzić, ze jest to działalność zorganizowana w postaci czynności nastawionych na osiągnięcie zysku według schematu polegającego na nabyciu nieruchomości i jej sprzedaży z zyskiem, a następnie reinwestowaniu tego zysku, np. w celu nabywania kolejnych nieruchomości. Działania Wnioskodawczyni nie miały również na żadnym etapie profesjonalnego charakteru, zarówno na etapie nabycia, jak i planowanej sprzedaży. Wnioskodawczyni nie poszukiwała nieruchomości do nabycia - Działkę 1 uzyskała w drodze darowizny od męża, który nie mógł wykorzystywać jej zgodnie z pierwotnym zamiarem w ramach prowadzonej przez niego działalności z uwagi na obiektywne i niezależne od Wnioskodawczyni i jej męża okoliczności, tj. zmianę miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego; Działka 2 została zakupiona po otrzymaniu propozycji od sąsiadki będącej jej właścicielką, a celem nabycia było przekazanie sąsiadujących ze sobą działek na rzecz córek; plan sprzedaży działek pojawił się w momencie, gdy stało się jasne, że córki Wnioskodawczyni nie wiążą swojej przyszłości z tym miejscem i potrzebują środków finansowych, m. in. z uwagi na planowane studia i pobyt za granicą, na co Wnioskodawczyni chciałaby uzyskać środki właśnie ze sprzedaży tych działek. Działania te nie są i nie były na żadnym etapie profesjonalne, gdyż odbiegają od działalności typowej dla przedsiębiorców, którzy zajmują się obrotem nieruchomościami. Można je uznać za przejaw zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, mającym wprawdzie na celu uzyskanie zysku, lecz w celu zaspokojenia prywatnych potrzeb (z przeznaczeniem na edukację i uposażenie dzieci). Nie wpływa na to fakt, że Wnioskodawczyni jest przedsiębiorcą, ponieważ prowadzona przez nią działalność nie ma związku z działkami znajdującymi się w jej majątku prywatnym. Mając na względzie powyższe, w ocenie Wnioskodawczyni sprzedaż Działki 1 i 2 stanowi zbycie majątku prywatnego, poza działalnością gospodarczą, i nie będzie podlegała opodatkowaniu PIT z uwagi na upływ pięcioletniego okresu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 powołanej ustawy: Jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2: a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, c) prawa wieczystego użytkowania gruntów, d) innych rzeczy, - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany. Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że dokonane poza działalnością gospodarczą odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie skutkuje powstaniem przychodu. W rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw następuje po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu a tym samym kwota uzyskana z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Tak więc, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i sposób ich nabycia. W związku z tym, dla określenia skutków podatkowych tego typu transakcji istotne jest ustalenie daty, od jakiej należy liczyć bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w powołanym wyżej przepisie. Zatem, przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki: odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie. Odrębnym źródłem przychodów jest, wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: pozarolnicza działalność gospodarcza. Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem, za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową: a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych, - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9. Wskazać należy, że treść definicji zawartej w wyżej cytowanym art. 5a pkt 6 ww. ustawy, daje podstawę by przyjąć, że dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą, konieczne jest m.in. łączne spełnienie trzech warunków: po pierwsze, dana działalność musi być działalnością zarobkową, po drugie, działalnością wykonywaną w sposób zorganizowany oraz, po trzecie, działalność ta musi być wykonywana w sposób ciągły. Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże, brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych. Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku. Zatem, jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z 3 czerwca 2015 r. sygn. I SA/Po 919/14: „Dla przyjęcia, że działalność ma charakter ciągły, nie jest niezbędne, by powtarzane były konkretne czynności; możliwe, że dana czynność (np. sprzedaż) będzie dokonana jednorazowo, natomiast wraz z poprzedzającymi ją czynnościami przygotowawczymi będzie tworzyła ciąg działań, który uznać należy za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a ust. 6 u.p.d.f.”. Natomiast, przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, niepowiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej. Na pojęcie „zorganizowanie” w rozumieniu art. 5a pkt 6 ww. ustawy składa się zespół celowych, uporządkowanych czynności, realizowanych w ramach mniej lub bardziej wyodrębnionej struktury, mieszczących się zarówno w tzw. fazie przygotowawczej, związanej z uruchomieniem określonych działalności, jak i w fazie realizacji. Zatem każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki, stanowi w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozarolniczą działalność gospodarczą, niezależnie od tego czy podatnik dokonał jej rejestracji. W szczególności działania podatnika wypełniają definicję działalności gospodarczej, gdy podejmuje on pośrednio lub bezpośrednio określone czynności w zakresie sprzedaży nieruchomości (zarówno w fazie przygotowawczej, jak i w okresie realizacji) angażując środki wykraczające poza zwykły zarząd majątkiem prywatnym. Istotne znaczenie, choć nie decydujące, mają również poszczególne elementy zdarzenia będące efektem działań podatnika, np. to w jaki sposób i w jakim celu zostaną nabyte lub wytworzone składniki majątku będące przedmiotem sprzedaży (w drodze zakupu, spadku, darowizny), to czy zostaną nabyte de facto na cele inwestycyjne celem czerpania zysków z najmu lub sprzedaży, czy przede wszystkim na potrzeby osobiste podatnika i jego najbliższej rodziny. Przy czym każdy przypadek należy oceniać indywidualnie, mając na względzie całokształt okoliczności faktycznych danej sprawy, a więc wszystkie działania podejmowane przez podatnika, a nie tylko poszczególne czynności, pojedyncze elementy stanu faktycznego. Przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może zatem stanowić przychód z dwóch źródeł, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) lub z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w cyt. art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy. Zakwalifikowanie do źródła przychodu ma ogromne znaczenie dla ustalenia chociażby takich kwestii, jak sposób opodatkowania przychodu, możliwość odliczenia kosztów jego uzyskania, możliwość skorzystania ze zwolnień przedmiotowych itp. W pewnych sytuacjach możliwe jest występowanie wątpliwości, do jakiego źródła przychodów należy zakwalifikować danego rodzaju przychód. Przy czym, jeden i ten sam przychód stanowić może przychód wyłącznie z jednego źródła. Ponadto nie jest możliwa sytuacja, w której ten sam przychód będzie np. zakwalifikowany częściowo do jednego źródła, a częściowo do innego. Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przekracza zwykły zarząd majątkiem prywatnym czego przejawem jest np. nabycie nieruchomości, podział nieruchomości, uzbrojenie terenu, itp. Wobec powyższego, w celu właściwego zakwalifikowania skutków działań podjętych przez Panią do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem działek o których mowa we wniosku. Z opisu sprawy wynika, że Pani, osoba fizyczna, jest właścicielką dwóch nieruchomości gruntowych niezabudowanych stanowiących prawo użytkowania wieczystego gruntu Działka 1 (numer ewidencyjny (...)) i Działka 2 (numer ewidencyjny (...)). Działka 1 została zakupiona w kwietniu 2014 r. z inicjatywy i z przeznaczeniem dla jednoosobowej działalności gospodarczej Pani męża. Jako, że Pani i Pani mąż pozostawali we wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomość ta została nabyta razem przez Panią i Pani męża do wspólności majątkowej małżeńskiej. We wrześniu 2015 r. nastąpiła zmiana MPZP, w efekcie którego Działka 1 zmieniła przeznaczenie na 2UM (tereny zabudowy mieszkaniowej i usługowej). Powyższa zmiana nie była spowodowana jakimkolwiek wnioskiem lub innym działaniem ze strony Wnioskodawczyni lub jej męża. W 2016 r. Pani i Pani mąż zawarli umowę o ustanowieniu rozdzielności majątkowej. Po ustanowieniu rozdzielności majątkowej, w styczniu 2019 r. Pani mąż „wycofał” Działkę 1 ze swojej działalności gospodarczej. Po wycofaniu Działki 1 z działalności gospodarczej Pani mąż dokonał 28 stycznia 2019 r. darowizny swojego udziału w Działce 1 na Pani rzecz. Działka 1 w efekcie darowizny udziału stała się w całości Pani własnością 28 stycznia 2019 r. Działkę 2 nabyła Pani od osoby fizycznej do swojego majątku prywatnego 14 maja 2020 r. Działki 1 i 2 znajdują się w Pani majątku prywatnym i nie były przez Panią nabyte dla potrzeb działalności gospodarczej ani nie były one wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej. W celu ustalenia prawidłowego źródła przychodów z tytułu przychodów uzyskanych z planowanej sprzedaży należy rozważyć, czy czynności sprzedaży powyższych nieruchomości zawierają znamiona pozarolniczej działalności gospodarczej. Jak już wcześniej wyjaśniono, na związek uzyskiwanych przychodów ze źródłem wymienionym w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może wskazywać, rozpatrywany całościowo, zespół powiązanych ze sobą działań podatnika, powtarzalnych, uporządkowanych, konsekwentnie prowadzących do osiągnięcia zysku, w szczególności łącznie polegających na wielokrotnym nabywaniu nieruchomości, ich zaawansowanym przygotowaniu do sprzedaży (tzn. w sposób wykraczający poza zwykły zarząd mieniem), wielokrotnym zbywaniu w celu zarobkowym odpowiednio przygotowanych nieruchomości. Brak jest natomiast podstaw, aby podejmowane przez podatnika czynności mieszczące się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mające na celu prawidłowe, racjonalne gospodarowanie tym majątkiem, kwalifikować jako prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 tej ustawy. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności, czy też jej rodziny. Zatem sprzedaż, nawet wielokrotna, przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z przedstawionych we wniosku zdarzeń nie sposób zatem przyjąć, że sprzedaż opisanych we wniosku nieruchomości wygeneruje/wygenerowała przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Całokształt czynności, a w szczególności fakt, że sprzedaż nieruchomości nastąpi po upływie długiego okresu czasu od nabycia działki, oraz okoliczności nabycia sugerują, że są to działania należące do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Z przedstawionego opisu sprawy nie wynika bowiem taka Pani aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Nie podjęła/podejmie Pani ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami. Jedyna Pani aktywność to wystąpienie do PGK z wnioskiem o przyłączenie Działki 1 do sieci: kanalizacyjnej, deszczowej i wodociągowej wybudowanych przez firmę realizującą projekt deweloperski na działce obok i będącej ich właścicielem. Nie zbudowała Pani ogrodzenia, przyłączy energetycznych, nie dokonała Pani żadnych podziałów geodezyjnych ani nie wytyczyła drogi i takich wydatków przed ewentualną sprzedażą Pani nie planuje. Działki nie były, nie są i nie będą wykorzystywane przez Panią w działalności gospodarczej. Zatem, w omawianej sytuacji należy wskazać, że ww. jednostkowe Pani działanie nie może świadczyć o zamiarze wykonywania działalności gospodarczej w zakresie profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Okoliczność zgłoszenia się potencjalnego kupca działek i zaproponowania podpisania umowy przedwstępnej nie świadczy, że sprzedaż działek będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W analizowanej sprawie, czynności podejmowane przez Panią wskazują, że mieszczą się w zwykłych działaniach związanych z właściwym zarządem własnym majątkiem. W konsekwencji, istotą Pani działań nie jest prowadzenie działalności gospodarczej, lecz zwykły zarząd majątkiem. Zatem kwota przychodu uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, nie będzie stanowiła przychodu ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Okoliczności opisane we wniosku wskazują, że skutki podatkowe planowanej sprzedaży należy ocenić w kontekście przesłanek wynikających z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia. W tym miejscu należy wskazać, że stosownie do art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: W przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków lub wybudowanych w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości lub nabytych do majątku wspólnego małżonków praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków lub ich wybudowanie w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej. Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, co do zasady decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i sposób ich nabycia. Aby ustalić, czy w przedmiotowej sprawie odpłatne zbycie przez Panią nieruchomości podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, istotne jest ustalenie, czy odpłatne zbycie nastąpiło po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „nabycie”, należy zatem odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.). W szczególności art. 155 § 1 ww. Kodeksu stanowi, że: Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły. Zatem, pojęcie „nabycie” należy rozumieć szeroko, tzn. że nabycie nieruchomości następuje z chwilą uzyskania prawa własności, bez względu na charakter czynności prawnej, na podstawie, której doszło do przysporzenia majątkowego. Tym samym, poprzez „nabycie” należy rozumieć każde zwiększenie aktywów podatnika. Zgodnie z art. 888 § 1 ww. Kodeksu: Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Podstawową cechą umowy darowizny jest bezpłatne świadczenie darczyńcy na rzecz obdarowanego kosztem jego majątku. Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego) i zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone, jako nieodpłatne. Interpretacja pojęcia nabycie została również przedstawiona w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 listopada 2009 r., sygn. akt II FSK 1489/08, w którym Sąd stwierdził, że aby ustalić, jaka czynność prawna wyznacza początek biegu pięcioletniego terminu należy odwołać się do regulacji zawartych w prawie cywilnym. Według ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, nabycie jest to uzyskanie prawa własności rzeczy. Zatem aktywa majątkowe ulegają zwiększeniu. Zdaniem Sądu, przez pojęcie nabycie użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika. Odnosząc powyższe do stanu faktycznego sprawy konieczne jest także powołanie przepisów ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.), normujących stosunki majątkowe między małżonkami. Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego: Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Z kolei art. 35 ww. Kodeksu stanowi, że: W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku. Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego. Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków objętych wspólnością ustawową, definitywne nabycie w czasie jej trwania nieruchomości oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale. Wspólność małżeńska została ukształtowana jako wspólność łączna. Charakteryzuje się ona tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą więc rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością ustawową. Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego. Natomiast zgodnie z art. 33 pkt 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego: Do majątku osobistego każdego z małżonków należą m. in. przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił. Zgodnie z ogólną zasadą uregulowaną w art. 43 § 1 ww. Kodeksu: Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Co do zasady wspólność majątkowa trwa tak długo jak małżeństwo. Stosownie do art. 47 § 1 ww. Kodeksu: Małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa). Umowa taka może poprzedzać zawarcie małżeństwa. W myśl art. 52 § 1 ww. Kodeksu: Z ważnych powodów każdy z małżonków może żądać ustanowienia przez sąd rozdzielności majątkowej. Ustanie wspólności ustawowej kreuje prawo małżonków do majątku wspólnego na zasadzie współwłasności w częściach ułamkowych, które z reguły jest stanem przejściowym i prowadzi do podziału tego majątku. Zgodnie z art. 1037 Kodeksu cywilnego w związku z art. 46 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego podział majątku wspólnego może nastąpić bądź na mocy umowy między małżonkami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek z małżonków. Podkreślić należy, że darowizna polegająca na przesunięciu składników majątkowych z majątku wspólnego obojga małżonków do majątku osobistego jednego z nich jest czynnością prawną rozporządzającą nieodpłatną, to jednak nie powoduje nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nieruchomości i innych praw majątkowych przez małżonka, do którego majątku wspólnego przedmioty te wcześniej już przynależały. Natomiast po zawarciu umowy majątkowej małżeńskiej o ustanowieniu rozdzielności majątkowej mamy do czynienia ze współwłasnością w częściach ułamkowych. Innymi słowy w momencie zawarcia umowy majątkowej małżeńskiej udziały w nieruchomościach „wyszły” z majątku wspólnego, a następnie w wyniku kolejnej czynności rozporządzającej częściami ułamkowymi (darowizną) stały się majątkiem odrębnym jednego małżonka. Nie jest to więc taka sama sytuacja jak darowizna bezpośrednio z majątku wspólnego małżonków. Przyjmując zatem przedstawione we wniosku okoliczności zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że otrzymany 28 stycznia 2019 r. od męża w formie darowizny udział w nieruchomości (tj. 1/2 udziału w Działce 1) stanowi dla Pani nabycie, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przyjąć zatem należy, że planowane w 2025 r. lub później, zbycie Działki nr 1 oraz planowane nie wcześniej niż w styczniu 2026 r. zbycie Działki 2, które były w Pani posiadaniu od: Działka 1 - ½ udziału nabyta w kwietniu 2014 r. do wspólności majątkowej małżeńskiej oraz ½ udziału nabyta w drodze umowy darowizny od Pani męża 28 stycznia 2019 r., Działka 2 - nabyta w całości do Pani majątku prywatnego 14 maja 2020 r., nie stanowi dla Pani źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Sprzedaż ta nastąpi bowiem po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tych nieruchomości (Działka 1 i 2). Wobec powyższego Pani stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie zakresu podatku dochodowego od osób fizycznych. W zakresie podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie. Ponadto wskazać należy, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa - niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Pani. Nie wywołuje skutków prawnych dla Pani męża. Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia

przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pani chroniła. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji. Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS /SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.