W dniu 6 lutego 2025 r. A. sp. z o.o. złożyła wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej skutków podatkowych programu poleceń pracowniczych. Spółka wątpiła, czy jest zobowiązana do pobierania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu premii wypłacanej pracownikom za polecenie nowych kandydatów do pracy, argumentując, że przychód ten powinien być klasyfikowany jako przychód z innych źródeł. Organ podatkowy, w odpowiedzi na wniosek, stwierdził, że stanowisko Spółki jest nieprawidłowe, wskazując, że wypłacona premia stanowi przychód ze stosunku pracy, co obliguje Spółkę do działania jako płatnik podatku dochodowego. Interpretacja jest negatywna, ponieważ organ zaprzecza stanowisku wnioskodawcy.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny6 lutego 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 6 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 13 marca 2025 r. (data wpływu 12 marca 2025 r.) oraz pismem z 12 marca 2025 r. (data wpływu 4 kwietnia 2025 r.). Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego W A. sp. z o.o. ("Spółka" lub "Pracodawca") obowiązuje polityka programu poleceń pracowniczych ("Polityka"). Założenia Polityki są następujące: a) Osobą polecającą może być osoba zatrudniona w Spółce na podstawie umowy o pracę. b) Osoba polecająca dokonuje rekomendacji za pośrednictwem specjalnego formularza w systemie rekrutacyjnym przekazując wszystkie niezbędne w procesie rekrutacji dokumenty osoby kandydującej. c) Rekomendowane osoby muszą posiadać odpowiednią wiedzę i odpowiednie doświadczenie wymagane na danym stanowisku, a weryfikacja w tym zakresie jest dokonywana w procesie rekrutacji. d) Jedna osoba może polecić nieograniczoną liczbę kandydatów. e) Obowiązuje zasada pierwszeństwa - rekomendacja osoby kandydującej jest ważna przez 180 dni kalendarzowych i w tym czasie osoba polecająca zachowuje prawo do wyłączności w odniesieniu do tego polecenia i ewentualnego bonusu. W przypadku, w którym więcej niż jedna osoba dokona polecenia tej samej osoby w tym okresie, kolejne polecenia nie będą brane pod uwagę, o czym kolejne osoby polecające tę samą osobę są informowane. W przypadku zatrudnienia osoby kandydującej, osoba polecająca otrzymuje informację o tym fakcie w miesiącu zatrudnienia osoby poleconej. f) Osoba polecająca nabywa prawo do bonusu w pierwszym dniu piątego miesiąca kalendarzowego licząc od miesiąca zatrudnienia rekomendowanej osoby jeżeli w tym dniu spełnione są łącznie wszystkie poniższe warunki: osoba polecona pozostaje zatrudniona w Spółce i nie znajduje się w okresie wypowiedzenia, osoba polecająca jest w dalszym ciągu zatrudniona w Spółce, polecenie spełnia wszystkie pozostałe kryteria określone w Polityce. Po analizie interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 28 lipca 2022 r., znak: O112-KDIL2-1.4011.454.2022.I.MKA ("Interpretacja"), Spółka powzięła wątpliwość, czy jest zobowiązania do pobierania zaliczki na podatek dochodowy z tytułu ww. świadczenia, gdyż założenia programu opisanego w Interpretacji ("Program") oraz założenia Polityki Spółki są bardzo podobne. W Programie i w Polityce Spółki tożsame są następujące kwestie: a) cel w postaci uzyskania możliwości zatrudnienia osób o wymaganych przez pracodawcę kwalifikacjach zawodowych i doświadczeniu - Polityka wprost przewiduje, że rekomendowane osoby muszą posiadać odpowiednią wiedzę i odpowiednie doświadczenie, wymagane na danym stanowisku, a weryfikacja w tym zakresie jest dokonywana w procesie rekrutacji; b) polecenie dokonywane za pośrednictwem formularza zgłoszeniowego;
c) nieograniczona ilość kandydatów polecanych przez jedną osobę – w Polityce zostało wprost przewidziane, że nie ustala się limitu osób rekomendowanych przez jedną osobę polecającą; d) warunek uzyskania nagrody w postaci zatrudnienia danej osoby i przepracowania przez nią określonego czasu – Polityka przewiduje, że osoba polecająca nabywa prawo do bonusu w pierwszym dniu piątego miesiąca kalendarzowego licząc od miesiąca zatrudnienia rekomendowanej osoby. W stanie faktycznym opisanym w Interpretacji były to minimum 3 miesiące; e) zasada pierwszeństwa w przypadku polecenia tego samego kandydata przez kilka osób polecających – w Polityce zostało przewidziane, że w przypadku, w którym więcej niż jedna osoba dokona polecenia tej samej osoby w tym okresie [180 dni kalendarzowych], kolejne polecenia nie będą brane pod uwagę, o czym kolejne osoby polecające tę samą osobę są informowane. Uzupełnienie opisu stanu faktycznego Jak wskazano w złożonym wniosku o interpretację, zasady związane z przyznawaniem wynagrodzenia za rekomendowanie osób kandydujących do pracy w A. Sp. z o.o. zostały ustalone przez Spółkę w dokumencie „Polityka programu poleceń pracowniczych (...)” (dalej Polityka). Zgodnie z zasadami określonymi w tym dokumencie jedynie osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę w A. Sp. z o.o. jest uprawniona do wzięcia udziału w programie poleceń pracowniczych. Spółka zatrudnia ponad (...) pracowników. Co do zasady z umów o pracę oraz innych dokumentów określających zakres zadań i czynności pracowników nie wynika obowiązek pracownika do wyszukiwania kandydatów do pracy w Spółce. Jednakże w A. istnieje dział rekrutacji, którego pracownicy w ramach swoich obowiązków zajmują się rekrutacją pracowników. Program poleceń pracowniczych, o których mowa w Polityce i wniosku o interpretacje jest inicjatywą Spółki mającą wspomóc procesy rekrutacyjne, a udział w tym programie jest dobrowolny i nie wynika z obowiązków pracowniczych wynikających z umowy lub innych dokumentów określających obowiązki pracownicze. Ponadto Spółka widząc możliwość konfliktu interesów w przypadku niektórych grup pracowniczych związanych z zakresem obowiązków służbowych i uzyskaniem dodatkowego wynagrodzenia wykluczyła z możliwości uzyskania bonusu określonego w Polityce m.in.: Osoby pracujące w Zespole Rekrutacji, poza przypadkiem polecania osób do pracy w zespole rekrutacyjnym; Osoby (w tym Managerów i Kierowników Zespołu) mające wpływ na proces i wynik rekrutacji i/lub proces decyzyjny w sprawie zatrudnienia poleconej przez siebie osoby kandydującej; Osoby, które są przełożonym (zarówno bezpośrednim, jak i przełożonym kolejnych szczebli) w przypadku, gdy polecony przez nich kandydat zostanie zatrudniony w ich zespole. Zasady i wysokość premii z tytułu polecenia nowego pracownika nie są i nie będą wynikały z obowiązującego w Spółce regulaminu wynagradzania pracowników. Kwestie związane z wypłatą premii są uregulowane w Polityce, która stanowi odrębny od regulaminu dokument wewnętrzny.
Czy Spółka prawidłowo przyjmuje, że w opisanym stanie faktycznym, Spółka nie jest zobowiązana do pobierania zaliczek na podatek dochodowy z tytułu premii za polecenie
wypłacanej w ramach Polityki na rzecz osób zatrudnionych w Spółce na podstawie umowy o pracę, gdyż przedmiotowy przychód będzie stanowił dla tych osób przychód z innego źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 z późn. zm.) („Ustawa o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)”), nie zaś przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt. 1 Ustawy o PIT? Państwa stanowisko w sprawie Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka nie ma obowiązku pobierać zaliczki od premii za polecenie wypłacanej w ramach Polityki na rzecz pracowników. Ww. przychód nie wiąże się z wykonywaniem określonej przez te osoby pracy w rozumieniu Kodeksu pracy na rzecz podmiotu wypłacającego to świadczenie i przysporzenie jakie otrzymują osoby polecające w ramach Polityki nie stanowi elementu warunków ich pracy i płacy. W konsekwencji wypłacona premia stanowi przychód ze źródła przychodu - inne źródła, o jakim mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT, nie zaś przychód ze stosunku pracy, o jakim mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT. W odniesieniu do tych osób Spółka powinna sporządzić jedynie informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją pracownikowi oraz właściwemu urzędowi skarbowemu. Pracownik na tej podstawie będzie musiał rozliczyć podatek samodzielnie. Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 28 lipca 2022 r., znak: O112-KDIL2-1.4011.454.2022.1.MKA.
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111): Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu. Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Stanowi on, że: Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. W myśl art. 10 ust. 1 ww. ustawy, źródłami przychodów są m.in.: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta (pkt 1); działalność wykonywana osobiście (pkt 2); pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3); przychody z innych źródeł (pkt 9). Według art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Tak szerokie zdefiniowanie pojęcia przychodu pracownika wskazuje, że w każdym przypadku, w którym uzyska on realną korzyść, będzie to rodzić obowiązek zwiększenia jego przychodu, z wyjątkiem świadczeń określonych w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z kolei zgodnie z przepisem art. 12 ust. 4 ww. ustawy: Za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy. Jak wskazano w art. 20 ust. 1 cytowanej ustawy: Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17. Stosownie do treści z art. 32 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Zakłady pracy będące osobami fizycznymi, osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, z pracy nakładczej lub ze spółdzielczego stosunku pracy, z zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy lub z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej wypłacanej w spółdzielniach pracy. Artykuł 38 ust. 1 ww. ustawy wskazuje, że: Płatnicy, o których mowa w art. 32-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a. Ponadto, zgodnie z art. 39 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Płatnicy, o których mowa w art. 32, art. 33 i art. 35, są obowiązani przesłać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46, 74, 148 i 152-154. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych. Przy tym, stosownie do art. 42a ust. 1 cytowanej ustawy: Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania. Mając na względzie powołane wyżej przepisy, wypłacone przez Państwa świadczenie w postaci premii na rzecz osób zatrudnionych w Spółce na podstawie umowy o pracę, stanowi dla tych osób przychód podlegający opodatkowaniu. W opisanej we wniosku sytuacji program poleceń pracowniczych – jak sama nazwa wskazuje – jest skierowany do obecnie zatrudnianych przez Państwa pracowników, z wyłączeniem określonych ich grup, tj. osób pracujących w Zespole Rekrutacji, Osób (w tym Managerów i Kierowników Zespołu) mających wpływ na proces i wynik rekrutacji i/lub proces decyzyjny w sprawie zatrudnienia poleconej przez siebie osoby kandydującej, osób, które są przełożonymi w przypadku, gdy polecony przez nich kandydat zostanie zatrudniony w ich zespole. Z uwagi więc na to, że ww. system rekomendacji ma charakter wewnętrzny, zamknięty i do udziału w akcji naboru proszeni są tylko pracownicy Państwa Spółki, premia im wypłacana stanowi przychód ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Powyższego nie zmienia fakt, że zasady i warunki Programu nie wynikają z umowy o pracę. Niezależnie bowiem od tego, czy udział w Programie związany jest czy też nie z obowiązkami służbowymi pracownika, dla zakwalifikowania premii z tego tytułu do przychodów ze stosunku pracy wystarczająca jest okoliczność, że adresatami Programu są jedynie Państwa pracownicy, nie zaś szersze grono odbiorców. Tym samym, wbrew Państwa stanowisku, spoczywają na Państwu – jako Spółce wypłacającej premie swoim pracownikom – obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, określone w art. 32 i art. 38 analizowanej ustawy. Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
W odniesieniu do powołanej interpretacji indywidualnej, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych co oznacza, że należy je traktować indywidualnie. Interpretacja organu podatkowego dotyczy tylko konkretnej, indywidualnej sprawy podatnika, osadzonej w określonym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) i tylko w tej sprawie rozstrzygnięcie w niej zawarte jest wiążące. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji. Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego.
Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili