Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
23 stycznia 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 22 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji
indywidualnej w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
W dniu 6 sierpnia 2023 r. zmarł ... - brat Wnioskodawczyni .... Brat pozostawił po sobie
2prawo własności lokalu mieszkalnego o powierzchni ... m, położonego w ... przy ul. ..., o
wartości ... zł, które nabył 15 października 2013 r.
W dniu 30 kwietnia 2024 r. Sąd Rejonowy w ... w sprawie o sygn. akt ... stwierdził, że
spadek po zmarłym ... nabyli:
1) siostra ... w 1/5 części,
2) brat ... w 1/5 części,
3) siostra ... w 1/5 części,
4) siostra ... w 1/5 części,
5) siostrzeniec ... w 1/5 części.
W tym samym postanowieniu Sąd dokonał działu spadku po zmarłym ... i zniesienia
współwłasności w ten sposób, że prawo własności lokalu mieszkalnego położonego w ...
przy ul. ... przyznał na wyłączną własność Wnioskodawczyni ..., z obowiązkiem spłaty przez
Nią uczestnikom: ..., ..., ... – kwot po ... zł w terminie 3 miesięcy od dnia uprawomocnienia
się postanowienia. Postanowienie jest prawomocne z dniem 8 maja 2024 r.
Wobec prawomocności ww. postanowienia dotyczącego odpłatnego działu spadku, ... była
zobowiązana do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych w kwocie 3 × ... zł, tj. 2 %
od każdej z trzech kwot ... zł. Łącznie ... poniosła w dniu 7 czerwca 2024 r. z tego tytułu
koszt ... zł.
W dniu 5 lipca 2024 r. w drodze aktu notarialnego Rep. A Nr ... ... darowała swojej wnuczce
... udział wynoszący 4/10 części we własności ww. lokalu mieszkalnego.
Następnie w dniu 25 lipca 2024 r. w drodze aktu notarialnego, Rep. A Nr ..., ... sprzedała:
- ... udział wynoszący 5/10 części we własności ww. lokalu mieszkalnego za cenę ... zł,
- swojej wnuczce ... udział wynoszący 1/10 części we własności ww. lokalu mieszkalnego
za cenę ... zł.
Zgodnie z treścią aktu notarialnego, zarówno ..., jak i ... zobowiązali się zapłacić ww. kwoty
sprzedającej ... . Następnie strony ustaliły, że zapłata ceny nastąpi następującymi
przelewami:
- w kwocie ... zł na wskazany przez ... rachunek bankowy ...,
- w kwocie ... zł na wskazany przez ... rachunek bankowy ...,
- w kwocie ... zł na wskazany przez ... rachunek bankowy ....
... na podstawie ww. postanowienia Sądu Rejonowego w ... była zobowiązana do spłaty
pozostałych spadkobierców w łącznej kwocie ... zł. Dokładnie za taką samą kwotę ... zł
sprzedała ... oraz ... łącznie udział 6/10 części we własności ww. lokalu mieszkalnego.
Kwota sprzedaży mieszkania została zgodnie z wolą ... przekazana bezpośrednio na
rachunki bankowe ..., ... i .... Wnioskodawczyni nie uzyskała zatem żadnego dochodu.
Pytanie
Czy wobec tego, że zgodnie z powyższym stanem faktycznym, ... nie uzyskała żadnego
dochodu, będzie zobowiązana w związku ze sprzedażą udziału 6/10 części we własności
ww. lokalu mieszkalnego do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych na
zasadach określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Pani stanowisko w sprawie
W ocenie Wnioskodawczyni, w związku ze sprzedażą udziału 6/10 części we własności ww.
lokalu mieszkalnego Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do zapłaty podatku
dochodowego od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 30e ustawy o podatku
dochodowym od osób fizycznych, ponieważ zgodnie z powyższym stanem faktycznym, ...
nie uzyskała żadnego dochodu. Natomiast spłata ..., ... i ... w kwocie łącznej ... zł stanowi Jej
koszt uzyskania przychodu.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób
fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z
wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od
których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:
Źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz
prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,
d) innych rzeczy,
- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało
dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych
określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku
kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy –
przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w
przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
Przytoczony przepis formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości,
jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed
upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub
wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym
samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz
ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym
nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10
ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym
kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz
ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.
Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
W przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw
majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym
przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub
wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez
spadkodawcę.
Z kolei, jak stanowi art. 10 ust. 7 ww. ustawy:
Nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a-c,
odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości
lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, do wysokości
przysługującego podatnikowi udziału w spadku.
W myśl art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r.
poz. 1061 ze zm.):
Prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną
lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.
Zgodnie z art. 924 Kodeksu cywilnego:
Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa
spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego).
Stosownie do art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego:
Sąd na wniosek osoby mającej w tym interes stwierdza nabycie spadku przez
spadkobiercę. Notariusz na zasadach określonych w przepisach odrębnych
sporządza akt poświadczenia dziedziczenia.
Stosownie zaś do treści art. 1035 ustawy Kodeks cywilny:
Jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego
stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu
zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są
współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.
Stosownie do art. 1037 § 1 i 2 Kodeksu cywilnego:
§ 1. Dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi
spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze
spadkobierców.
§ 2. Jeżeli do spadku należy nieruchomość, umowa o dział powinna być zawarta w
formie aktu notarialnego.
Dział spadku odbywa się według tych samych zasad co zniesienie współwłasności w
częściach ułamkowych (art. 210#212 w związku z art. 1035 Kodeksu cywilnego).
Dział spadku jest czynnością dokonywaną wyłącznie między samymi spadkobiercami
dziedziczącymi po tym samym spadkodawcy. Dział spadku jest czynnością wtórną,
wynikającą z podziału majątku spadkowego, a zatem nie jest tą samą czynnością co
zniesienie współwłasności.
Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku
spadkobiercom. W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane
poszczególnym spadkobiercom, przechodzą na nich, ustaje więc wspólność majątku
spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku
stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom.
Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej
przypadających poszczególnym spadkobiercom.
Nabycie nieruchomości lub prawa w drodze działu spadku (nawet jeżeli działu spadku
dokonano bez spłat lub dopłat) w części przekraczającej udział spadkowy, stanowi w myśl
art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych
nabycie nieruchomości lub prawa w tym udziale, który przekracza udział nabyty w spadku.
Wszelkie przypadki, gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowane być muszą w
kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zakres dotychczasowego
władztwa tej osoby nad nieruchomością lub prawem. Bezsprzeczne jest, że udziały, jakie
otrzymuje spadkobierca powyżej swojego udziału (jeżeli nabywa majątek w dziale spadku
o wartości większej od swojego udziału w spadku) były własnością pozostałych
spadkobierców. Spadkobierca nie miał do nich żadnych praw, aż do momentu działu
spadku.
Wobec tego nabycie w wyniku działu spadku części majątku, który należał do innych
spadkobierców (współwłaścicieli), należy traktować jako nabycie w rozumieniu art. 10 ust.
1 pkt 8 w związku z ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Stosownie do art. 195 Kodeksu cywilnego:
Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom
(współwłasność).
W myśl art. 196 Kodeksu cywilnego:
§ 1. Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo
współwłasnością łączną.
§ 2. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona
wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego
działu.
Celem postępowania o zniesienie współwłasności w rozumieniu przepisów ustawy Kodeks
cywilny jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot
współwłasności.
W myśl art. 210 §1 Kodeksu cywilnego:
Każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Uprawnienie to
może być wyłączone przez czynność prawną na czas nie dłuższy niż lat pięć. Jednakże
w ostatnim roku przed upływem zastrzeżonego terminu dopuszczalne jest jego
przedłużenie na dalsze lat pięć; przedłużenie można ponowić.
Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są
współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.
Stosownie do art. 211 Kodeksu cywilnego:
Każdy ze współwłaścicieli może żądać, ażeby zniesienie współwłasności nastąpiło
przez podział rzeczy wspólnej, chyba że podział byłby sprzeczny z przepisami ustawy
lub ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem rzeczy albo że pociągałby za sobą
istotną zmianę rzeczy lub znaczne zmniejszenie jej wartości.
Zgodnie natomiast z art. 212 ww. Kodeksu:
§ 1. Jeżeli zniesienie współwłasności następuje na mocy orzeczenia sądu, wartość
poszczególnych udziałów może być wyrównana przez dopłaty pieniężne. Przy
podziale gruntu sąd może obciążyć poszczególne części potrzebnymi służebnościami
gruntowymi.
§ 2. Rzecz, która nie daje się podzielić, może być przyznana stosownie do
okoliczności jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych albo
sprzedana stosownie do przepisów kodeksu postępowania cywilnego.
§ 3. Jeżeli ustalone zostały dopłaty lub spłaty, sąd oznaczy termin i sposób ich
uiszczenia, wysokość i termin uiszczenia odsetek, a w razie potrzeby także sposób
ich zabezpieczenia. W razie rozłożenia dopłat i spłat na raty terminy ich uiszczenia
nie mogą łącznie przekraczać lat dziesięciu. W wypadkach zasługujących na
szczególne uwzględnienie sąd na wniosek dłużnika może odroczyć termin zapłaty rat
już wymagalnych.
Biorąc pod uwagę przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego,
nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od
osób fizycznych, nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli
w wyniku dokonanego podziału majątku wspólnego, działu spadku lub zniesienia
współwłasności, jeśli:
· podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty, lub
· wartość rzeczy mieści się w udziale, jaki przysługiwał tej osobie w majątku wspólnym.
Jeżeli więc spełnione są wymienione wyżej warunki, dział spadku lub zniesienie
współwłasności nieruchomości nie może być rozpatrywane w kategoriach nabycia.
Natomiast wszelkie przypadki gdy udział danej osoby ulega powiększeniu nawet gdy
następuje nieodpłatnie (bez spłat i dopłat), traktowane być muszą w kategorii nabycia,
gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej
osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak też stan jej majątku osobistego.
Natomiast źródłem przychodu – w świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku
dochodowym od osób fizycznych – będzie każde przeniesienie prawa własności
nieruchomości lub prawa majątkowego, jeśli tylko można nadać mu charakter odpłatny.
Pod pojęciem odpłatnego zbycia należy rozumieć bowiem nie tylko sprzedaż czy zamianę,
ale każdą czynność prawną, w wyniku której dochodzi do przeniesienia prawa własności
nieruchomości, jej części lub udziału w niej oraz praw majątkowych za odpłatnością.
Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia należy stwierdzić, że zniesienie współwłasności
może zatem, jak wskazano wyżej, nastąpić za odpłatnością w formie spłaty na rzecz
drugiego współwłaściciela lub nieodpłatnie bez żadnych spłat. Czynność zniesienia
współwłasności w świetle prawa cywilnego stanowi formę zbycia, a jeżeli zniesienie
współwłasności następuje ze spłatą, wówczas mamy do czynienia z odpłatnym zbyciem
udziału w nieruchomości lub prawie, które wyczerpuje dyspozycję przepisu art. 10 ust. 1
pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Jak wskazała Pani w opisie sprawy, w wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności,
prawo własności lokalu mieszkalnego przyznano na wyłączną własność Pani z
obowiązkiem spłaty przez Panią pozostałych uczestników postępowania w terminie 3
miesięcy od dnia uprawomocnienia się postanowienia.
Wobec powyższego, skoro w związku z przeprowadzonym działem spadku i zniesieniem
współwłasności, uzyskała Pani więcej niż przed działem spadku i zniesieniem
współwłasności oznacza to, że dla udziału w lokalu mieszkalnym nabytego w drodze
umowy o dział spadku i zniesienie współwłasności datą nabycia będzie data, w której
nastąpiły te czynności, tj. 30 kwietnia 2024 r.
W świetle powyższego stwierdzić należy, że sprzedany w dniu 25 lipca 2024 r. udział w
lokalu mieszkalnym nabyła Pani w różny sposób:
· w drodze spadku po zmarłym bracie,
· w drodze działu spadku nieodpłatnie od brata ...,
· w drodze działu spadku odpłatnie od siostry ..., siostry ... i siostrzeńca ... .
W konsekwencji, dokonanie sprzedaży przez Panią w dniu 25 lipca 2024 r. udziału 6/10 w
lokalu mieszkalnym w części przypadającej na udział nabyty w spadku po Pani bracie,
pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o
podatku dochodowym od osób fizycznych już minął, bowiem od końca roku
kalendarzowego, w którym ww. lokal mieszkalny został nabyty przez spadkodawcę (Pani
brata), tj. w 2013 r., do momentu sprzedaży tego udziału przez Panią upłynęło ponad pięć
lat.
Natomiast dokonana przez Panią w dniu 25 lipca 2024 r. sprzedaż udział 6/10 w lokalu
mieszkalnym w części przypadającej na udziały nabyte nieodpłatnie i odpłatnie w dniu
dokonania działu spadku i zniesienia współwłasności, tj. 30 kwietnia 2024 r., stanowi
źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku
dochodowym od osób fizycznych i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od
osób fizycznych, ponieważ zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca
roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie przez Panią.
W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1
pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.
Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy:
Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący
różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw
określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d,
powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1
pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.
Zgodnie z uregulowaniami zawartymi w art. 19 ust. 1 ww. ustawy:
Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych
rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie
określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena,
bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub
praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej.
Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.
Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie
, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty
odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki
poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku
(wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich
kosztów zaliczyć np.: koszty wyceny sprzedawanej nieruchomości przez rzeczoznawcę
majątkowego, koszty pośrednictwa w sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze
sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, koszty i opłaty sądowe, o ile były
ponoszone przez zbywcę. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym zbyciem musi istnieć
związek przyczynowo-skutkowy.
Ustalenie kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia odbywa się natomiast
zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w
zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto odpłatnie, czy
nieodpłatnie.
Tak obliczony przychód można pomniejszyć o koszty uzyskania przychodu w celu
ustalenia dochodu, który jest podstawą opodatkowania. Ustalenie kosztów uzyskania
przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw odbywa się zgodnie z art.
22 ust. 6c lub 6d ww. ustawy w zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość lub prawo
nabyto odpłatnie, czy nieodpłatnie. Z opisu stanu faktycznego wynika, że nabyła Pani
część udziału w lokalu mieszkalnym, którego sprzedaż podlega opodatkowaniu podatkiem
dochodowym, częściowo nieodpłatnie (od brata ... w wyniku nieodpłatnego działu spadku)
a częściowo odpłatnie (w wyniku odpłatnego działu spadku od siostry ..., siostry ... i
siostrzeńca ...). Aby stać się właścicielem udziałów nabytych w dziale spadku musiała Pani
dokonać spłaty na rzecz siostry ..., siostry ... i siostrzeńca ..., jednocześnie sąd nie zasądził
od Pani spłaty na rzecz brata ... .
W myśl art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust.
1 pkt 8 lit. a-c, z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia
lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane
nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie
ich posiadania.
Zgodnie z art. 22 ust. 6d ww. ustawy:
Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10
ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny
sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw
majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku
od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa
przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej
wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od
spadków i darowizn. Do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia
nieruchomości i praw, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w
drodze spadku zalicza się również udokumentowane koszty nabycia lub wytworzenia
poniesione przez spadkodawcę oraz przypadające na podatnika ciężary spadkowe,
w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub zbywanego prawa odpowiada
łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych nabytych przez podatnika. Przez ciężary
spadkowe, o których mowa w zdaniu drugim, rozumie się spłacone przez podatnika
długi spadkowe, zaspokojone roszczenia o zachowek oraz wykonane zapisy zwykłe i
polecenia, również w przypadku, gdy podatnik spłacił długi spadkowe, zaspokoił
roszczenia o zachowek lub wykonał zapisy zwykłe i polecenia po dokonaniu
odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c.
Zgodnie z art. 22 ust. 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur
VAT (podatek od towarów i usług) w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów
stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.
Pojęcie kosztów nabycia, o których mowa w art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym
od osób fizycznych, dotyczy tych wydatków, które zbywca musiał ponieść, aby nabyć
zbywaną przez siebie nieruchomość lub prawo.
Katalog wydatków stanowiących koszt uzyskania przychodu w przypadku odpłatnego
zbycia (sprzedaży) nieruchomości nabytych odpłatnie zawarty w cytowanym przepisie art.
22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest katalogiem
zamkniętym, co oznacza, że nie dopuszcza się zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu
innych wydatków niż wymienione. Pojęcie kosztów, o których mowa w art. 22 ust. 6c
ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy zatem wszystkich tych
wydatków, które zbywca musiał ponieść, aby nabyć zbywaną przez siebie nieruchomość
lub wydatków, które poniósł jako nakłady, celem zwiększenia jej wartości. Nie wystarczy
zatem samo subiektywne przekonanie podatnika o wpływie poniesionego przez niego
wydatku na osiągnięcie przychodu. Wydatek musi zostać poniesiony celowo i być zasadny
z punktu widzenia nabycia nieruchomości lub stanowić nakład zwiększający jej wartość.
We wskazanej kategorii kosztów mieszczą się zatem udokumentowane (faktyczne) kwoty
spłat na rzecz pozostałych spadkobierców.
Zatem, w odniesieniu do udziałów w lokalu mieszkalnym nabytych przez Panią w wyniku
działu spadku w części przekraczającej wartość udziału Pani w majątku spadkowym,
kosztem uzyskania przychodu może być udokumentowana (faktyczna) kwota spłaty na
rzecz brata sióstr i siostrzeńca, która proporcjonalnie odpowiada udziałowi w lokalu
mieszkalnym, ponieważ mieści się ona w kategorii kosztów nabycia, o których mowa w art.
22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Kwestią bezsporną jest, że
w momencie przeprowadzenia działu spadku nabyła Pani udziały w lokalu mieszkalnym,
które (w części) wcześniej należały także do innych współwłaścicieli (brata oraz sióstr i
siostrzeńca). Pani siostry i siostrzeniec utracili prawo własności do lokalu mieszkalnego za
odpłatnością. Sąd przyznał im bowiem spłatę od Pani, w zamian za utracone udziały w ww.
lokalu mieszkalnym. Spłata na ich rzecz jest zatem dla Pani niejako ceną nabycia udziałów
w lokalu mieszkalnym, które należały do Pani sióstr i siostrzeńca. Zatem wypłacona
faktycznie kwota zasądzona przez Sąd tytułem spłaty na rzecz Pani sióstr i siostrzeńca w
części proporcjonalnie przypadającej na nabyty w dziale spadku udział w lokalu
mieszkalnym - może być uznana jako koszt uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia
nieruchomości.
Podstawą obliczenia podatku jest dochód, stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z
odpłatnego zbycia nieruchomości określonym zgodnie z art. 19 ustawy o podatku
dochodowym od osób fizycznych a kosztami uzyskania przychodu ustalonymi zgodnie z
art. 22 ust. 6c i 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tak obliczony
dochód podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Podsumowując, w sytuacji dokonania sprzedaży przez Panią w lipcu 2024 r. udziału 6/10 w
lokalu mieszkalnym w części przypadającej na udział nabyty w spadku po Pani bracie,
pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o
podatku dochodowym od osób fizycznych już minął, bowiem od końca roku
kalendarzowego, w którym ww. lokal mieszkalny został nabyty przez spadkodawcę (Pani
brata), tj. w 2013 r., do momentu sprzedaży tego udziału przez Panią upłynęło ponad pięć
lat.
Natomiast dokonane przez Panią w lipcu 2024 r. odpłatne zbycie udziału 6/10 w lokalu
mieszkalnym w drodze sprzedaży w części przypadającej na udziały nabyte nieodpłatnie i
odpłatnie w drodze działu spadku, dla których za datę nabycia przez Panią, zgodnie z art.
10 ust. 7 ww. ustawy, należy przyjąć dzień 30 kwietnia 2024 r., stanowi źródło przychodu,
o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób
fizycznych i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych,
ponieważ zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku
kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie przez Panią.
W konsekwencji, uzyskany dochód ze sprzedaży tych udziałów, podlega opodatkowaniu
podatkiem dochodowym na zasadach określonych w art. 30e ustawy o podatku
dochodowym od osób fizycznych.
Przy czym będzie miała Pani prawo do uwzględnienia w kosztach uzyskania przychodu z
tytułu odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego udokumentowane koszty spłat Pani sióstr i
siostrzeńca w części w jakiej przypadają one proporcjonalnie na sprzedany przez Panią
udział (tj. 6/10 kwoty spłaty na rzecz Pani sióstr i siostrzeńca).
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego
obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa
podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy
kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu
faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi
postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej
ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa
podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego.
Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997
r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111) jest sam przepis prawa.
Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów
podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to
bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży
obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których
wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania
dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku.
Podkreślić należy, że przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b Ordynacji
podatkowej (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.) jest sam przepis prawa. Istotą
interpretacji indywidualnej jest rozstrzygnięcie, czy zainteresowany prawidłowo postrzega,
jakie skutki prawne na gruncie określonych przepisów prawa podatkowego wywołuje
przedstawiony we wniosku stan faktyczny albo zdarzenie przyszłe. Wobec powyższego
przedstawione przez Panią we wniosku kwoty i wyliczenia nie podlegały analizie. Należy
wskazać, że zgodnie z zasadą samoopodatkowania obowiązującą w polskim systemie
podatkowym, to na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji
prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu – zachowania się zgodnie z przepisami prawa
podatkowego. Prawidłowość takiego rozliczenia podlega weryfikacji przez właściwy
rzeczowo organ podatkowy, w toku stosownych postępowań weryfikacyjnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy
z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111).
Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna
(tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do
interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub
zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem
czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy
z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w
decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej
praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu
Administracyjnego w ... . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa
z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.
U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę
należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej
(art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa
Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres
Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP
(art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia
przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do
zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz
powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji
podatkowej.