0113-KDIPT2-2.4011.69.2025.2.KK

📋 Podsumowanie interpretacji

W dniu 15 stycznia 2025 r. Zainteresowana będąca stroną postępowania złożyła wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej skutków podatkowych związanych z dziedziczeniem lokalu mieszkalnego. Po analizie stanu faktycznego, w którym Zainteresowana nabyła lokal w drodze spadku po mężu oraz teściu, organ potwierdził, że sprzedaż lokalu, która miała miejsce 17 maja 2024 r., nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, ponieważ nastąpiła po upływie pięcioletniego terminu liczonego od momentu nabycia przez spadkodawców. W związku z tym, organ pozytywnie rozstrzygnął zapytanie podatnika, uznając, że Zainteresowane nie są zobowiązane do zapłaty podatku dochodowego z tytułu sprzedaży nieruchomości.

Pytania i stanowisko urzędu

Pytania podatnika

Czy Zainteresowana będąca stroną postępowania wraz z córką B B na mocy art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegają zwolnieniu z obowiązku odprowadzenia podatku dochodowego od zbycia części nabytego w drodze spadku po mężu/ojcu (E E) lokalu? Czy w przypadku dziedziczenia po mężu, pięcioletni okres liczony jest od końca roku kalendarzowego, w którym zmarła teściowa?

Stanowisko urzędu

Stanowisko Zainteresowanych w sprawie jest prawidłowe. Sprzedaż lokalu mieszkalnego nabytego w drodze spadku po mężu nie stanowi źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu. Sprzedaż udziałów w nieruchomości nabytych w drodze spadku po ojcu i dziadku również nie podlega opodatkowaniu.

Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?

Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex

Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.

Rozpocznij bezpłatny okres próbny

📖 Pełna treść interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

łowe Szanowni Państwo, stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe. Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej 15 stycznia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo pismem złożonym 13 marca 2025 r. – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku wspólnego jest następująca: Zainteresowane, które wystąpiły z wnioskiem 1. Zainteresowana będąca stroną postępowania:

A A 2. Zainteresowana niebędąca stroną postępowania: B B Opis stanu faktycznego 5 lutego 2022 r. zmarł mąż Zainteresowanej będącej stroną postępowania, E E. Na podstawie Aktu poświadczenia dziedziczenia (Repetytorium A nr ...) z dnia 30 marca 2022 r. spadek nabyła Zainteresowana będąca stroną postępowania oraz Jej córka B B (Zainteresowana niebędąca stroną postępowania), po 1/2 części każda z nich. 1 czerwca 2023 r. zmarł teść Zainteresowanej będącej stroną postępowania, C C. Po jego śmierci okazało się, że nie zostały uregulowane sprawy spadkowe po śmierci D D (tj. teściowa Zainteresowanej będącej stroną postępowania), która zmarła 11 listopada 2017 r. W związku z tym 11 września 2023 r. u notariusza zostały sporządzone dwa akty poświadczenia dziedziczenia: 1) po D D - Repetytorium A nr (...) na podstawie którego spadek nabył C C, E E (mąż Zainteresowanej będącej stroną postępowania), F F (brat męża Zainteresowanej będącej stroną postępowania), każdy po 1/3 części, 2) po C C - Repetytorium A nr (...), na podstawie którego spadek nabyli córka B B (Zainteresowana niebędąca stroną postępowania) oraz F F, każde po 1/2 części. W związku z powyższym, w wyniku dziedziczenia Zainteresowane stały się współwłaścicielami lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość w następujących częściach: · Zainteresowana będąca stroną postępowania - 1/12 po mężu E E, · córka (Zainteresowana niebędąca stroną postępowania) - 1/12 po ojcu E E i 2/6 po dziadku C C, · F F - 1/6 części po matce D D i 2/6 ojcu C C. 17 maja 2024 r., na mocy umowy sprzedaży (Akt notarialny Repetytorium A nr ....), lokal stanowiący współwłasność został sprzedany. Teściowie (Zainteresowanej będącej stroną postępowania) lokal nabyli w 2000 r. i stanowił on ich współwłasność. W uzupełnieniu wniosku wskazano, że w 2000 r. D D oraz C C nabyli lokal mieszkalny na podstawie umowy kupna, a konkretnie lokal ten został wykupiony na własność od gminy. Teściowie zamieszkiwali w nim od ok. 1970 r. Lokal znajduje się w X, w budynku wielorodzinnym (bloku) przy ulicy (...), mieszkanie numer 24. Powierzchnia lokalu wynosi 247 m. Nabyte prawo do lokalu to odrębna własność, potwierdzona wpisem do księgi wieczystej. Nabycie zostało dokonane do współwłasności małżeńskiej. Na pytanie Organu o treści: „czy lokal mieszkalny będący przedmiotem sprzedaży 17 maja 2024 r. wchodził w skład spadku po D D, C C i E E? Jakie prawo do lokalu mieszkalnego zostało zbyte?”, w uzupełnieniu wskazano, że lokal ten wchodził w skład spadku po D D, C C i E E. Był to udział w nieruchomości wspólnej. Udział Zainteresowanej będącej stroną postępowania to 1/12, udział córki (Zainteresowanej niebędącej stroną postępowania) to 5 /12. Na pytanie Organu o treści: „czy po zmarłych D D, C C i E E był przeprowadzony dział spadku? (...)”, wskazano, że dział spadku nie został przeprowadzony, ponieważ wszyscy spadkobiercy byli zgodni co do majątku pozostawionego po teściach. Umowa sprzedaży mieszkania została sporządzona u tego samego notariusza, który sporządził Akt poświadczenia dziedziczenia, a środki finansowe podzielono między spadkobierców wg tego aktu. Sprzedaż przez Zainteresowane lokalu mieszkalnego (udziałów) nie nastąpiła w wykonywaniu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.). Pytania 1. Czy Zainteresowana będącej stroną postępowania wraz z córką B B na mocy art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegają zwolnieniu z obowiązku odprowadzenia podatku dochodowego od zbycia części nabytego w drodze spadku po mężu/ojcu (E E) lokalu? 2. Czy w przypadku dziedziczenia po mężu, pięcioletni okres liczony jest od końca roku kalendarzowego, w którym zmarła teściowa? Stanowisko Zainteresowanych w sprawie Teściowa Zainteresowanej będącej stroną postępowania, D D zmarła w 2017 r., a Zainteresowana nie miała wiedzy na temat podjęcia w tamtym czasie działań spadkowych przez teścia, więc sądziła, że mieszkanie formalnie należało do niego. Mąż Zainteresowanej będącej stroną postępowania, E E zmarł w 2022 r., teść C C w 2023 r. i w tymże roku, został sporządzony akt poświadczenia dziedziczenia po teściu (C C) oraz po teściowej (D D), bo jak się okazało byli jednak współwłaścicielami mieszkania (i pozostawali we współwłasności majątkowej do śmierci). Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że źródłem przychodu jest odpłatne zbycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie. Natomiast przepis art. 10 ust. 5 ww. ustawy stanowi, że w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę. Zdaniem Zainteresowanej, jeśliby zatem uznać, że bieg pięcioletniego terminu w ich przypadku rozpoczyna się od 2018 r. (po śmierci teściowej w 2017 r.) i nabyciu praw do spadku przez E E (spadkodawcę), a kończy w roku 2024, w którym nastąpiło odpłatne zbycie lokalu, to termin pięcioletni został przekroczony, a więc Zainteresowane mogą ubiegać się o zwolnienie z odprowadzenia podatku dochodowego od zbycia części nabytego w drodze spadku po E E lokalu (po 1/12 części każda z nich).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 z późn. zm.): Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy: Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie: a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, c) prawa wieczystego użytkowania gruntów, - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie. Przytoczony przepis formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, skutkuje powstaniem przychodu. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu. Jednocześnie, według art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: W przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę. Z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że jeżeli nieruchomości lub prawa majątkowe określone w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c tej ustawy zostały nabyte w drodze spadku, to ich odpłatne zbycie (dokonane poza działalnością

gospodarczą) stanowi przychód podlegający opodatkowaniu, jeżeli nastąpiło ono przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę. Do wyliczenia 5-letniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych nabytych w drodze spadku, wliczany jest zatem nie tylko okres posiadania nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę, który dokonuje sprzedaży, ale także okres posiadania nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkodawcę. Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę upłynęło 5 lat – to sprzedaż nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości lub praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, nabytych w drodze spadku istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia tej nieruchomości przez spadkodawcę. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji pojęcia „spadek” ani też „nabycie w drodze spadku”, dlatego też zasadnym jest odwoływanie się do regulacji zawartych w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.). Zgodnie z art. 922 § 1 powołanej ustawy: Prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego: Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy. Na podstawie art. 925 Kodeksu cywilnego: Spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Jak stanowi art. 926 § 1 Kodeksu cywilnego: Powołanie do spadku wynika z ustawy albo z testamentu. Według treści art. 931 § 1 Kodeksu cywilnego: W pierwszej kolejności powołane są z ustawy do spadku dzieci spadkodawcy oraz jego małżonek; dziedziczą oni w częściach równych. Jednakże część przypadająca małżonkowi nie może być mniejsza niż jedna czwarta całości spadku. Stosownie do art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego: Sąd na wniosek osoby mającej w tym interes stwierdza nabycie spadku przez spadkobiercę. Notariusz na zasadach określonych w przepisach odrębnych sporządza akt poświadczenia dziedziczenia. Powyższe oznacza, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei, postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia. Należy również wskazać, że dla celów stosowania art. 10 ust. 5 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, momentem nabycia nieruchomości przez spadkodawcę, który tę nieruchomość nabył również w drodze spadku, jest moment nabycia tej nieruchomości zgodnie z przepisami ustawy Kodeks cywilny. Zatem, za moment nabycia nieruchomości lub praw, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uważa się nabycie nieruchomości lub praw przez spadkodawcę, nie zaś przez jego spadkodawców. Zgodnie z art. 1035 Kodeksu cywilnego: Jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych z zachowaniem przepisów niniejszego tytułu. W myśl art. 195 Kodeksu cywilnego: Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność). Współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, nigdy o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy. Z treści wniosku wynika, że w 2000 r. D D oraz C C nabyli lokal mieszkalny na podstawie umowy kupna, lokal ten został wykupiony na własność od gminy. Nabycie zostało dokonane do współwłasności małżeńskiej. Nabywcy zamieszkiwali w nim od ok. 1970 r. Lokal znajduje się w X, w budynku wielorodzinnym (bloku) przy ulicy (...), mieszkanie numer (...). Nabyte prawo do lokalu to odrębna własność, potwierdzona wpisem do księgi wieczystej. 5 lutego 2022 r. zmarł E E, na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia (Repetytorium A nr (...) z 30 marca 2022 r.) spadek nabyły Zainteresowane po 1/2 części każda. 1 czerwca 2023 r. zmarł C C, po jego śmierci okazało się, że nie zostały uregulowane sprawy spadkowe po śmierci D D, która zmarła 11 listopada 2017 r. W związku z tym, 11 września 2023 r. u notariusza zostały sporządzone dwa akty poświadczenia dziedziczenia: 1) po D D - Repetytorium A nr (...), na podstawie którego spadek nabył C C, E E, F F, każdy po 1/3 części, 2) po C C - Repetytorium A nr (...), na podstawie którego spadek nabyli: córka (tj. Zainteresowana niebędąca stroną postepowania) oraz F F, każde po 1/2 części. W związku z powyższym, w wyniku dziedziczenia współwłaścicielami lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość w następujących częściach, byli: · Zainteresowana będąca stroną postępowania - 1/12 po mężu E E, · Zainteresowana niebędąca stroną postępowania - 1/12 po ojcu E E i 2/6 po dziadku C C, · F F (1/6 części po matce D D i 2/6 po ojcu C C). 17 maja 2024 r. na mocy umowy sprzedaży, lokal stanowiący współwłasność został sprzedany. Lokal mieszkalny wchodził w skład spadku po D D, C C i E E. Był to udział w nieruchomości wspólnej. Udział Zainteresowanej będącej stroną postępowania to 1/12, udział Zainteresowanej niebędącej stroną postępowania to 5/12. Dział spadku nie został przeprowadzony. Umowa sprzedaży mieszkania została sporządzona u tego samego notariusza, który sporządził Akt poświadczenia dziedziczenia, a środki finansowe podzielono między spadkobierców wg tego aktu. Z uwagi na fakt, że nieruchomość będąca przedmiotem spadku stanowiła składnik majątku wspólnego małżonków (D D i C C), zasadnym jest odniesienie się do przepisów ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.). Przepis art. 31 § 1 tej ustawy stanowi, że: Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Z kolei z art. 35 ww. Kodeksu wynika: W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku. Co do zasady, z chwilą ustania wspólności ustawowej, wspólność dotychczas bezudziałowa zostaje zastąpiona przez współwłasność w częściach ułamkowych. Od tej chwili małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym, niezależnie od tego, w jakim stopniu każdy z nich przyczynił się do jego powstania. W świetle natomiast art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego: Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością (art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego. Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków objętych wspólnością ustawową, definitywne nabycie w czasie jej trwania nieruchomości oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale. Zaprezentowane stanowisko znajduje odzwierciedlenie w podjętej przez Naczelny Sąd Administracyjny uchwale w składzie siedmiu sędziów z 15 maja 2017 r., sygn. akt II FPS 2 /17, w której Sąd stwierdził, że: Dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176, ze zm.) nabytych przez współmałżonka w wyniku dziedziczenia, datą ich nabycia lub wybudowania w rozumieniu tego przepisu jest dzień nabycia (wybudowania) tych nieruchomości i praw majątkowych do majątku wspólnego małżonków. W uzasadnieniu uchwały Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że w przypadku nabycia nieruchomości przez małżonków pozostających w majątkowej wspólności małżeńskiej przewidzianej w art. 31 ustawy z 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy, nie ma możliwości określenia tego, w jakich częściach nastąpiło nabycie nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie jest możliwe nabycie nieruchomości w określonym udziale przez małżonków pozostających we wspólności majątkowej małżeńskiej i działających jednocześnie, co wynika z istoty wspólności małżeńskiej. Wspólność małżeńska (łączna) to wspólność bezudziałowa, a w czasie jej trwania małżonkowie nie mogą rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego jako całości. Nie mogą także rozporządzać udziałem w jakimkolwiek przedmiocie należącym do tego majątku. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego skoro, z uwagi na wspólność majątkową, nie można wyodrębnić udziałów, które małżonkowie posiadali w chwili nabycia nieruchomości w małżeństwie, to nie można też przyjąć, że pięcioletni termin biegnie od daty nabycia nieruchomości w drodze spadku. Dla oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości kluczowy jest moment poniesienia wydatku na nabycie tego składnika do majątku wspólnego i to, że tego wydatku – w momencie jego poniesienia – nie można przypisać jednemu bądź drugiemu małżonkowi w udziałach o określonej wielkości. Innymi słowy, w przypadku nabycia nieruchomości (praw majątkowych) przez małżonków pozostających w majątkowej wspólności małżeńskiej przewidzianej w art. 31 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy, nie ma możliwości określenia tego, w jakich częściach nastąpiło nabycie nieruchomości (praw majątkowych), o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie jest możliwe nabycie nieruchomości (praw majątkowych) w określonym udziale przez małżonków pozostających we wspólności majątkowej małżeńskiej i działających jednocześnie, co wynika z istoty wspólności małżeńskiej. Skoro, z uwagi na wspólność majątkową, nie można wyodrębnić udziałów, które małżonkowie posiadali w chwili nabycia nieruchomości (praw majątkowych) w małżeństwie i przyjmuje się, że małżonkowie nabyli nieruchomość (prawo majątkowe) wspólnie w całości, to nie można liczyć terminu nabycia – określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – od daty ustania ustawowej majątkowej wspólności małżeńskiej. Przystępując do oceny skutków podatkowych sprzedaży 17 maja 2024 r. przez Zainteresowaną będącą stroną postępowania nieruchomości (udziału), należy zauważyć, że nabyła Ona udział w nieruchomości w spadku po zmarłym 5 lutego 2022 r. mężu, E E. Z kolei E E (spadkodawca) nabył udział w nieruchomości w spadku po zmarłej 11 listopada 2017 r. D D. W takiej sytuacji, wobec odpłatnego zbycia w 2024 r. przez Zainteresowaną będącą stroną postępowania udziału w nieruchomości, pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych już upłynął (tj. z dniem 31 grudnia 2022 r.), gdyż przy jego obliczaniu należy uwzględnić moment nabycia prawa własności tej nieruchomości (udziału) przez E E w spadku po zmarłej w 2017 r. D D. Natomiast, w przypadku sprzedaży przez Zainteresowaną niebędącą stroną postępowania udziałów w nieruchomości wskazać należy, że nabyła Ona udziały w nieruchomościach w następujący sposób: · udział w spadku po ojcu E E (spadkodawca), E E nabył w spadku nieruchomość po D D w 2017 r., · udział w spadku po zmarłym 1 czerwca 2023 r. dziadku C C (spadkodawca), C C nabył nieruchomość w 2000 r., tj. do majątku wspólnego małżonków. Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia udziałów w nieruchomości przez Zainteresowaną niebędącą stroną postępowania, pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych już upłynął, gdyż przy jego obliczaniu należy uwzględnić moment nabycia prawa własności tej nieruchomości przez E E (2017 r.) oraz nabycia przez C C (2000 r. - do majątku wspólnego małżonków). Podsumowując, sprzedaż 17 maja 2024 r. przez Zainteresowaną będącą stroną postępowania, udziału w nieruchomości, nabytego w drodze spadku po mężu nie stanowi dla Niej źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Sprzedaż nastąpiła bowiem po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie ww. nieruchomości (udziału) przez spadkodawcę (2017 r.). Sprzedaż przez Zainteresowaną niebędącą stroną postępowania, udziałów w nieruchomości nabytych w spadku po ojcu i w spadku po dziadku nie stanowi dla Niej źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Sprzedaż nastąpiła bowiem po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie ww. nieruchomości przez spadkodawców (odpowiednio 2017 r. i 2000 r.). Oznacza to, że Zainteresowane nie są zobowiązane do zapłaty podatku dochodowego z tytułu ww. sprzedaży nieruchomości (udziałów).

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Zainteresowane przedstawiły i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia. Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Zainteresowanych w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

przez Zainteresowaną, która jest stroną postępowania Pani A A (Zainteresowana będąca stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowe

Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!

Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili