Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu
faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
15 stycznia 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który
dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego z
tytułu sprzedaży praw wynikających z umowy przedwstępnej sprzedaży działki.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Dnia 24 października 2024 r. podpisała Pani u Notariusza umowę przedwstępną
sprzedaży działki w roli osoby kupującej działkę. Na potrzeby aktu notarialnego wpłaciła
Pani zadatek za działkę. W akcie wystąpiła Pani jako osoba fizyczna.
Dnia 17 grudnia 2024 r. nastąpiła u Notariusza umowa sprzedaży działki wraz ze
wskazaniem z umowy przedwstępnej sprzedaży (przeniesieniem praw z umowy
przedwstępnej) za wynagrodzeniem.
Innymi słowy zbyła Pani swoje prawa do działki za wynagrodzeniem na rzecz spółki z o.o.,
która tym samym została uprawniona do zawarcia umowy przyrzeczonej w wykonaniu
umowy przedwstępnej. Wynagrodzenie za zbycie praw do działki otrzyma Pani na konto
bankowe w styczniu lub lutym 2025 r. Ze względu na fakt, że końcowy akt notarialny odbył
się w grudniu 2024 r., a wynagrodzenie z tytułu sprzedaży praw majątkowych dostanie
Pani na konto w tym roku - w 2025, ma Pani duże wątpliwości, za który rok powinna Pani
złożyć deklarację podatkową. Nie jest Pani także pewna na jakim formularzu powinna
złożyć deklarację podatkową. Rozważa Pani dwa formularze: PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)-36 lub PIT-37. Nie
prowadzi Pani działalności gospodarczej (swoją działalność zamroziła około 3 lata temu).
Jest Pani zatrudniona na umowę o pracę na czas nieokreślony.
Pytania
1. Czy obowiązek podatkowy z tytułu wynagrodzenia ze sprzedaży praw majątkowych do
działki powinien być liczony od dnia wpłynięcia wynagrodzenia za te prawa na konto
bankowe?
2. Czy obowiązek podatkowy z tytułu wynagrodzenia ze sprzedaży praw majątkowych do
działki powinien być liczony od dnia zawarcia umowy końcowej sprzedaży u
Notariusza, czyli w momencie scedowania tych praw na Spółkę z o.o.?
3. Czy deklaracja podatkowa powinna być złożona za rok 2024?
4. Czy deklaracja podatkowa powinna być złożona za rok 2025?
5. Czy deklaracja podatkowa powinna być złożona na formularzu PIT-36?
6. Czy deklaracja podatkowa powinna być złożona na formularzu PIT-37?
Pani stanowisko w sprawie
W Pani ocenie, obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży praw majątkowych do działki
powinien być liczony od dnia wpłynięcia wynagrodzenia za te prawa na konto bankowe, o
czym stanowi art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Co za tym idzie, jeśli wynagrodzenie ze sprzedaży praw majątkowych do działki wpłynie w
roku 2025 deklarację podatkową powinna Pani złożyć za rok 2025.
Wydaje się Pani, że deklarację podatkową za wygenerowany przychód powinna Pani
złożyć na formularzu PIT-36, ponieważ Spółka z o.o. nie pobrała od Pani żadnych zaliczek
na podatek dochodowy. W przeciwnym razie domniema Pani, że rozliczenie roczne
powinna Pani złożyć na formularzu PIT-37.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób
fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z
wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od
których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od
osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z
wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień
przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie bądź, od których zaniechano poboru
podatku.
Przepis art. 10 ww. ustawy zawiera katalog źródeł przychodów podlegających
opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wyliczenie tytułów
powstawania źródeł przychodów ma na celu ich pogrupowanie według odpowiedniego
charakteru, co w konsekwencji prowadzi do odmiennego traktowania tychże źródeł.
Klasyfikacja przychodu do danego źródła przychodów powoduje określone konsekwencje
podatkowe.
Z kolei, jak stanowi art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:
Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego
oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,
d) innych rzeczy,
– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i
zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw
majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku
kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy –
przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w
przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje
generalną zasadę, że – dokonane poza działalnością gospodarczą – odpłatne zbycie
nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od
końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie skutkuje
powstaniem przychodu. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części
oraz udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku
kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem
przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób
fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega
opodatkowaniu.
Stosownie natomiast do treści art. 11 ust. 1 ww. ustawy:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie
realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art.
19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji
podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość
otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Stosownie do przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odrębnymi
źródłami przychodów są – określone w art. 10 ust. 1 pkt 7 – kapitały pieniężne i prawa
majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-
c.
W świetle art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw
autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do
projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych
i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.
Zawarte w powołanym wyżej art. 18 ww. ustawy wyliczenie praw majątkowych ma
charakter otwarty, o czym świadczy użyte przez ustawodawcę sformułowanie „w
szczególności”. Należy zatem przyjąć, że do katalogu praw majątkowych objętych
zakresem regulacji art. 18 ww. ustawy można zaliczyć także inne prawa niewymienione w
tym przepisie. Jednocześnie treść tego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem
dochodowym od osób fizycznych podlegają zarówno przychody z wykonania
(wykorzystania) tych praw jak również z ich sprzedaży lub zamiany.
Do praw majątkowych zalicza się prawa: rzeczowe (własność, użytkowanie wieczyste oraz
ograniczone prawa rzeczowe), obligacyjne (np. najmu, dzierżawy, renta umowna,
wierzytelności z tytułu udziału w spółce), na dobrach niematerialnych o charakterze
majątkowym (np. prawa autorskie), rodzinne o charakterze majątkowym (np. prawo do
alimentów), czy prawa spadkowe. Niektóre z tych praw majątkowych stanowią źródło
przychodów w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 7 lub art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku
dochodowym od osób fizycznych.
Do przychodów z praw majątkowych zaliczyć tym samym należy również wierzytelności,
czy też przychód uzyskany z ich zbycia. Wierzytelność jest prawem podmiotowym, które w
stosunku zobowiązaniowym przysługuje wierzycielowi. Przy podziale praw na majątkowe i
niemajątkowe podstawę będzie stanowił interes, jaki one realizują. Prawa majątkowe
związane są z interesem ekonomicznym danego podmiotu. Będą to więc także
wierzytelności, wynikające ze stosunków zobowiązaniowych, w wysokości wartości
świadczeń majątkowych (np. wierzytelności z tytułu umowy sprzedaży).
Ponadto, należy podkreślić, iż cesja wierzytelności została uregulowana w art. 509-518
ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.).
Zgodnie z art. 509 § 1 i § 2 ustawy Kodeks cywilny:
Wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią
(przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo
właściwości zobowiązania. Wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie
związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki.
Umowy cesji wierzytelności należą do czynności prawnych rozporządzających o skutkach
zbliżonych do umowy przenoszącej własność. Należy dodać, że cesja nie ma formy
samoistnej umowy, dlatego też dla jej realizacji musi być dokonana czynność
cywilnoprawna, na podstawie której nastąpi przeniesienie wierzytelności.
W myśl natomiast art. 510 § 1 ustawy Kodeks cywilny:
Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do
przeniesienia wierzytelności przenosi wierzytelność na nabywcę, chyba że przepis
szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.
Istota przeniesienia wierzytelności polega na tym, że prawa przysługujące zbywcy
(dotychczasowemu wierzycielowi) przechodzą na nabywcę wierzytelności. Właściwość
zobowiązania, uprawnienia wierzyciela i zobowiązania dłużnika pozostają bez zmian, gdyż
w wyniku umowy cesji wierzytelności zmienia się tylko wierzyciel.
Wierzytelność stanowi zatem prawo majątkowe, będące przedmiotem obrotu
gospodarczego.
Z uwagi na dokonaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych
kategoryzację źródeł przychodu, w szczególności wyodrębnienie w art. 10 ust. 1 pkt 7 tej
ustawy przychodów z kapitałów pieniężnych i praw majątkowych, w sytuacji, gdy osoba
fizyczna – nieprowadząca działalności gospodarczej w zakresie obrotu wierzytelnościami –
zawiera umowę cesji wierzytelności w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego,
przenosząc ją odpłatnie na rzecz innego podmiotu uzyskane z tego tytułu przychody
kwalifikuje się do przychodów z praw majątkowych.
W tym miejscu należy wskazać, że stosownie do treści art. 155 § 1 ustawy Kodeks cywilny:
Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa
zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej
przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że
strony inaczej postanowiły.
Przepis ten reguluje kwestię przeniesienia własności jako formy nabycia (i zarazem zbycia)
własności oraz wskazuje, że – co do zasady – przeniesienie własności następuje w drodze
umowy o podwójnym skutku: zobowiązującym i rozporządzającym.
Z kolei w myśl art. 157 § 1 ustawy Kodeks cywilny:
Własność nieruchomości nie może być przeniesiona pod warunkiem ani z
zastrzeżeniem terminu.
Równocześnie, w świetle art. 157 § 2 ustawy Kodeks cywilny:
Jeżeli umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości została
zawarta pod warunkiem lub z zastrzeżeniem terminu, do przeniesienia własności
potrzebne jest dodatkowe porozumienie stron obejmujące ich bezwarunkową zgodę
na niezwłoczne przejście własności.
Przy czym, umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości, o czym
stanowi art. 158 ww. ustawy, powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. To samo
dotyczy umowy przenoszącej własność, która zostaje zawarta w celu wykonania
istniejącego uprzednio zobowiązania do przeniesienia własności nieruchomości;
zobowiązanie powinno być w akcie wymienione.
Analizując kwestię umowy warunkowej na gruncie prawa podatkowego, należy zauważyć,
że zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych
źródłem przychodów jest m.in. odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w
nieruchomości. Zatem, aby wywołać związany z takim zbyciem skutek prawnopodatkowy,
musi nastąpić przeniesienie własności nieruchomości (lub jej części bądź udziału). Samo
zawarcie warunkowej umowy sprzedaży nie powoduje skutków podatkowych. W takiej
sytuacji nie można bowiem mówić o przeniesieniu własności nieruchomości, a jedynie o
zobowiązaniu do takiego przeniesienia w określonym terminie.
Biorąc powyższe pod uwagę, należy wskazać, że przychód osiągnięty z tytułu dokonania
cesji umowy przedwstępnej nie jest tożsamy z przychodem osiągniętym z tytułu
odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części, udziałów w nieruchomości lub praw, o
których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
ponieważ przedmiotem umowy przedwstępnej nie jest przeniesienie własności
nieruchomości lub jej udziału, a zobowiązanie do takiego przeniesienia w określonym
terminie. Stąd sprzedaż przez Panią ogółu praw i obowiązków wynikających z umowy
przedwstępnej podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako
przychód z praw majątkowych, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 18 ustawy
o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie
realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art.
19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji
podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość
otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Przychodem są zatem wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym,
bezzwrotnym, definitywnym, których rzeczywiste otrzymanie powoduje obowiązek zapłaty
podatku dochodowego.
Zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego
wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym,
w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku
podatkowym. Zeznania złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w
dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.
W wyniku powyższego, otrzymane lub postawione do Pani dyspozycji pieniądze z tytułu
sprzedaży prawa do działki, stanowią przychód w rozumieniu art. 18 ustawy o podatku
dochodowym od osób fizycznych.
Skoro wynagrodzenie z tytułu sprzedaży przez Panią ogółu praw i obowiązków
wynikających z umowy przedwstępnej zostało/zostanie Pani wypłacone w 2025 r., to
obowiązek podatkowy z ww. tytułu powstaje w momencie otrzymania kwoty
(wynagrodzenia). Tym samym, w terminie do 30 kwietnia 2026 r. winna Pani złożyć do
urzędu skarbowego zeznanie roczne z tytułu uzyskanego dochodu.
Wyjaśnić przy tym należy, że – jak wynika z Broszury Informacyjnej do zeznania PIT-36 o
wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) – formularz PIT-36 jest przeznaczony
dla podatników, do których ma zastosowanie art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o
podatku dochodowym od osób fizycznych i którzy niezależnie od liczby źródeł przychodów
m.in. uzyskiwali przychody z innych źródeł, opodatkowanych na ogólnych zasadach przy
zastosowaniu skali podatkowej, od których ani płatnik, ani podatnik w ciągu roku
podatkowego nie miał obowiązku odprowadzania zaliczek.
Reasumując, w rozpatrywanej sprawie sprzedaż przez Panią ogółu praw i obowiązków
wynikających z umowy przedwstępnej podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym
od osób fizycznych jako przychód z praw majątkowych, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt
7 w zw. z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W rezultacie,
uzyskany przez Panią przychód podlega, w roku uzyskania (faktycznego otrzymania
/postawienia do dyspozycji) – w przedmiotowej sprawie w 2025 r. – opodatkowaniu
podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychód z praw majątkowych, o którym
stanowią przepisy art. 10 ust. 1 pkt 7 i art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób
fizycznych. Stosownie do art. 45 ust. 1 ww. ustawy, winien być wykazany w zeznaniu
rocznym składanym za określony rok podatkowy (rok uzyskania dochodu) jako przychód z
praw autorskich i innych praw, o których mowa w art. 18 ww. ustawy. Zatem ww.
przychód jest Pani zobowiązana wykazać w zeznaniu rocznym PIT-36 składanym za 2025 r.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który
obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa
podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy
kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu
faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi
postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej
ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa
podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego.
Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997
r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111) jest sam przepis prawa. Rolą
postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie
jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę
ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek
udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on
dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego,
ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych
okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem
się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli
zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie się różnił od występującego w
rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pani chroniła w zakresie
rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany
któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona
odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy
z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111).
Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna
(tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do
interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub
zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem
czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy
z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w
decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej
praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu
Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z
dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.
U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę
należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej
(art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa
Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres
Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP
(art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia
przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do
zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz
powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji
podatkowej.