0113-KDIPT2-2.4011.36.2025.5.DA

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 stycznia 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 14 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego. Uzupełniła go Pani pismami z 24 marca 2025 r. (data wpływu 26 marca 2025 r.) oraz z 24 marca 2025 r. (data wpływu 31 marca 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwania. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego W 2015 r. zawarła Pani związek małżeński, który trwa nieprzerwanie do dnia dzisiejszego, tj. 14 stycznia 2025 r. Przed zawarciem małżeństwa była Pani właścicielką 50% lokalu mieszkalnego, który wspólnie Pani zajmowała (mieszkanie w kredycie hipotecznym zaciągniętym jeszcze przed ślubem). W 2019 r. Pani mąż przekazał Pani swoją część prawa własności do rzeczonego mieszkania na drodze darowizny. W listopadzie 2020 r. sprzedała Pani to mieszkanie, którego była jedyną właścicielką. Część pozyskanych ze sprzedaży pieniędzy przeznaczyła Pani na całkowitą spłatę kredytu hipotecznego. W październiku 2020 r. Pani mąż nabył działkę budowlaną, na której postanowili Państwo wybudować dom jednorodzinny. W akcie notarialnym dotyczącym zakupu gruntu figurował Pani mąż. W paragrafie 1 pkt D notariusz zawarł informację, że Pani mąż A.A. pozostaje w związku małżeńskim, w którym obowiązuje ustrój wspólności majątkowej. Dalej notariusz zawarł zapis, który mówi, że nabytą nieruchomość Pani mąż wnosi do majątku osobistego. Nie przeszkadzało to Pani w realizacji dalszych planów. Działkę pomimo tego zapisu traktowali Państwo jako majątek wspólny i wspólną inwestycję. Nigdy nie mieli Państwo rozdzielności majątkowej. We wrześniu 2020 r. zawarła Pani wraz z mężem umowę na kompleksową budowę domu jednorodzinnego z wybraną firmą (jeden wykonawca całości robót). Na umowie figuruje Pani i Pani mąż jako inwestorzy. Następnie wystąpiła Pani wraz z mężem do banku o kredyt na budowę domu. Zaznacza Pani, że w umowie o kredyt hipoteczny również figuruje Pani wraz z mężem, jako równorzędni kredytobiorcy. Pożyczka została przyznana Pani i Pani mężowi. Co istotne, uzyskanie wnioskowanej kwoty nie byłoby możliwe, gdyby każdy występował o nią indywidualnie. Zdolność kredytową mieli Państwo jako małżeństwo i z małżeństwem bank zawarł umowę. Budowa domu oraz jego wykończenie zostały sfinansowane ze środków pochodzących ze wspólnego kredytu oraz ze środków pozyskanych przez Panią przy sprzedaży mieszkania. Zaznacza Pani, że całość dochodu ze sprzedaży mieszkania przeznaczyła na wykończenie domu stanowiącego Pani jedyny cel mieszkaniowy. Na nic innego tych środków Pani nie spożytkowała. Budowa domu oraz zakup wszelkich elementów wykończeniowych, elementów wyposażenia stałego, potwierdzony został fakturami. Miała bowiem Pani świadomość, że skorzystanie z ulgi podatkowej będzie się wiązało z przedstawieniem tychże faktur Urzędowi Skarbowemu. Przed upływem 3 lat od zbycia nieruchomości złożyła Pani do Urzędu stosowną deklarację. W październiku 2024 r. skontaktował się z Panią Urząd Skarbowy wzywając do rozliczenia. Przekazała Pani wszelkie faktury, które zostały uznane przez Urząd. Wartość z faktur przewyższała nawet wartość pozyskanej ze sprzedaży mieszkania kwoty. Zakupione przez Panią rzeczy do budowy i wykończenia nowego domu również zostały zaakceptowane przez fiskusa jako podlegające odliczeniu. W listopadzie 2024 r. (ku Pani zaskoczeniu) została jednak Pani poinformowana, że ulga nie może być przyznana z uwagi na fakt, że nie jest Pani właścicielką działki, na której wybudowała Pani wspólnie z mężem dom. Urząd wskazał zapis w akcie notarialnym

działki, który wcześniej Pani przywołała − zakup gruntu do majątku osobistego męża. Pomimo faktu wspólnego finansowania budowy, wspólnego kredytu hipotecznego na jej realizację, wspólnie podpisanej umowy z wykonawcą i przeznaczonych pieniędzy ze sprzedaży mieszkania w całości na ten właśnie cel mieszkaniowy, Urząd nie uznał, że spełnia Pani warunki do przyznania Jej ulgi podatkowej. Podjęte przez Panią działania od momentu zbycia mieszkania zmierzały do realizacji Pani celu mieszkaniowego, jakim w rzeczywistości staje się Pani i Pani męża dom. W uzupełnieniu wniosku wskazano: W Pani małżeństwie panuje ustrój wspólności majątkowej i nigdy nie został on zmieniony. Udział 1/2 w lokalu mieszkalnym, który Pani nabyła przed zawarciem związku małżeńskiego, nabyła Pani 14 grudnia 2012 r. na podstawie aktu notarialnego, Repetytorium A nr ..., w drodze umowy kupna. 27 maja 2019 r. nabyła Pani w drodze darowizny od swojego męża udział 1/2 w ww. lokalu mieszkalnym. Przedmiotowy lokal mieszkalny położony jest w ..., ul. .... 12 listopada 2020 r. sprzedała Pani ww. mieszkanie. Do ww. mieszkania przysługiwało Pani prawo odrębnej własności lokalu mieszkaniowego. Mieszkała Pani w ww. lokalu. Przedmiotowy lokal mieszkalny sprzedała Pani jako prywatna osoba. Przychód ze sprzedaży lokalu mieszkalnego w części przeznaczyła Pani na całkowitą spłatę kredytu hipotecznego (był on zaciągnięty na zakup ww. mieszkania), natomiast reszta została wydana na budowę i wykończenie domu. Na pytanie Organu o treści: na jakie wydatki przeznaczyła Pani środki pieniężne uzyskane ze sprzedaży mieszkania; jakie wydatki zostały faktycznie przez Panią poniesione do dnia 31 grudnia 2023 r. z przychodu ze sprzedaży ww. lokalu mieszkalnego – proszę konkretnie wskazać na jakie wydatki, w jakim celu poniesione i w jakim okresie/w jakich terminach wydatkowała Pani przychód uzyskany ze sprzedaży przedmiotowego mieszkania (niezależnie od źródeł ich finansowania np. ze środków pieniężnych pochodzących ze sprzedaży ww. mieszkania, środków pochodzących z kredytu, Pani własnych oszczędności), wskazała Pani: „Ponieważ sprawa dotyczy darowizny czyli 1/2 wartości sprzedanego mieszkania kwoty są następujące: Całkowita kwota sprzedaży mieszkania to 280 000 zł. Z czego darowizna to 1/2 wartości tj. 140 000 zł. Kwota do spłaty w ... to 137 514 zł. Według Urzędu Skarbowego w ... połowa kwoty przeznaczonej na spłatę kredytu została zaliczona jako wydatkowana prawidłowo na spłatę zaległego zadłużenia czyli 68 757 zł. Pozostaje do wydatkowania 71 243 zł. Według Urzędu Skarbowego rachunki, które przedstawiłam całkowicie pokrywają kwotę z której muszę się rozliczyć. Środki ze sprzedaży mieszkania zostały wydatkowane w okresie od 2020 r. - 2022 r. Były to Projekty, Pozwolenia, mapy geodezyjne, zaliczki na budowę domu, materiały wykończeniowe, materiały hydrauliczno-grzewcze, faktury za robociznę (usługi), faktury za zabudowy stałe, podłogi.”. W związku ze wskazaniem we wniosku: „Część pozyskanych ze sprzedaży pieniędzy przeznaczyłam na całkowitą spłatę kredytu hipotecznego”, Organ postawił pytania o treści, proszę wskazać: - jaką część przychodu przeznaczyła Pani na spłatę ww. kredytu hipotecznego (dalej: „kredyt nr 1”); - dokładną datę oraz przez kogo (należy wskazać osoby będące kredytobiorcami) został zaciągnięty kredyt nr 1; - w przypadku współkredytobiorców proszę wskazać czy zgodnie z zawartą umową o kredyt hipoteczny, wszyscy kredytobiorcy odpowiadali za spłatę kredytu nr 1 solidarnie, a więc do pełnej wysokości; - czy ww. kredyt nr 1 został zaciągnięty w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej; - na jaki cel został zaciągnięty kredyt nr 1 zgodnie z umową kredytową; - jakie wydatki zostały faktycznie poniesione ze środków pieniężnych pochodzących z kredytu nr 1; czy środki z ww. kredytu zostały przeznaczone wyłącznie na nabycie udziału 1/2 w ww. lokalu mieszkalnym, czy również na inne wydatki (jakie?); - jeżeli ww. kredyt nr 1 został zaciągnięty na Pani cele mieszkaniowe, to czy ustanowiono zabezpieczenie hipoteczne na ww. lokalu mieszkalnym w związku z zaciągniętym kredytem; - kiedy dokładnie dokonała Pani całkowitej spłaty kredytu nr 1. W odpowiedzi wskazała Pani: „Kwota do spłaty w ... to 137 514 zł. - Według Urzędu skarbowego w ... połowa kwoty przeznaczonej na spłatę kredytu została zaliczona jako wydatkowana prawidłowo na spłatę zaległego zadłużenia czyli 68 757 zł. - Kredyt został zaciągnięty przeze mnie B.B. oraz męża A.A. Data podpisania umowy z bankiem 11.12.2012 r. - Solidarnie odpowiadaliśmy z mężem za spłatę kredytu. - Kredyt został zaciągnięty w .... - Kredyt został zaciągnięty na zakup ww. mieszkania na ul. ... w .... - Tak zostało ustanowione zabezpieczenie hipoteki. - 20.11.2020 r. został całkowicie spłacony kredyt hipoteczny na sprzedaną nieruchomość.”. 16 października 2020 r. Pani mąż nabył do swojego majątku osobistego nieruchomość gruntową (działkę) w celu wybudowania na niej domu jednorodzinnego. Miejsce położenia ww. nieruchomości to: ..., ul. ..., nr działki ... W związku ze wskazaniem we wniosku: „Następnie wystąpiliśmy do banku o kredyt na budowę domu. Zaznaczam, że w umowie o kredyt hipoteczny również figurujemy oboje, jako równorzędni kredytobiorcy. Pożyczka została nam przyznana”, Organ postawił pytania o treści: - czy zgodnie z umową zaciągnęła Pani wraz z mężem kredyt hipoteczny (dalej: „kredyt nr 2”) czy pożyczkę hipoteczną; - kiedy dokładnie zaciągnęła Pani wraz z mężem ww. kredyt nr 2/pożyczkę; - czy i jaką część przychodu przeznaczyła Pani na spłatę ww. kredytu nr 2/ pożyczki; - czy zgodnie z zawartą umową o kredyt nr 2/pożyczkę, wszyscy kredytobiorcy odpowiadają za spłatę kredytu nr 2/pożyczki solidarnie, a więc do pełnej wysokości; - czy ww. kredyt nr 2 został zaciągnięty w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej; - na jaki cel został zaciągnięty kredyt nr 2/pożyczka zgodnie z umową kredytową/o pożyczkę; - jakie wydatki zostały faktycznie poniesione ze środków pieniężnych pochodzących z kredytu nr 2/pożyczki; czy środki z ww. kredytu/pożyczki zostały przeznaczone wyłącznie na budowę domu jednorodzinnego oraz jego wykończenie, czy również na inne wydatki (jakie?). W odpowiedzi wskazała Pani: „Zaciągnęliśmy z mężem kredyt hipoteczny (nie braliśmy dodatkowych pożyczek). - data wzięcia kredytu hipotecznego 07.04.2021 r. - nie przeznaczyłam przychodu na spłatę kredytu nr 2 - odpowiadamy zgodnie z mężem za spłatę kredytu hipotecznego. - kredyt został zaciągnięty w ... ..... - kredyt został wzięty na budowę i wykończenie domu. - cała kwota tzn. 420000 zł została przeznaczona na budowę i wykończenie domu.”. Mieszka Pani w wybudowanym domu razem z mężem i dziećmi. Dom stanowi tylko i wyłącznie cele mieszkaniowe. Na pytanie Organu o treści: jakie konkretne wydatki poniosła Pani na budowę i wykończenie domu, wskazała Pani: „Około 620 000 zł”. Posiada Pani faktury i rachunki wystawione na Panią i inne dokumenty potwierdzające wiarygodność poniesionych wydatków. Zostały one złożone w Urzędzie Skarbowym w ..... W ramach ulgi mieszkaniowej chce Pani odliczyć następujące wydatki: projekty budowy, projekty instalacyjne, mapy geodezyjne, zaliczki na budowę domu, materiały wykończeniowe, materiały hydrauliczno-grzewcze, faktury za robociznę, faktury za zabudowy stałe, podłogi. Nie prowadziła i nie prowadzi Pani działalności gospodarczej. Nie posiada Pani innych nieruchomości. Nie sprzedawała Pani nigdy innych nieruchomości.

Pytanie

Czy wydatki na budowę domu poniesione przez Panią przed uzyskaniem tytułu współwłasności do nieruchomości może Pani zaliczyć do wydatków na własne cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych? Pani stanowisko w sprawie Pani zdaniem, mogła Pani zaliczyć wydatki na budowę i wykończenie domu poniesione przed uzyskaniem tytułu współwłasności do nieruchomości do wydatków na własne cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia

nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe: udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.): Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy: Źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2: a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, c) prawa wieczystego użytkowania gruntów, - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie. Przytoczony przepis formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Wobec powyższego, w przypadku nienastępującej w wykonaniu działalności gospodarczej sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób ich nabycia. Z opisu sprawy wynika, że 14 grudnia 2012 r. (tj. przed zawarciem związku małżeńskiego) w drodze umowy kupna nabyła Pani na podstawie aktu notarialnego udział 1/2 w nieruchomości, tj. lokalu mieszkalnym stanowiącym odrębną własność. W 2015 r. zawarła Pani związek małżeński z A.A., w którym obowiązuje ustrój wspólności majątkowej.

27 maja 2019 r. nabyła Pani w drodze darowizny od A.A. udział 1/2 w lokalu mieszkalnym stanowiącym odrębną własność. Następnie 12 listopada 2020 r. sprzedała Pani przedmiotowy lokal mieszkalny (jako jedyna właścicielka). Wobec powyższego stwierdzić należy, że dokonana w 2020 r. sprzedaż udziału 1/2 w lokalu mieszkalnym stanowiącym odrębną własność, nabytego przez Panią w 2012 r. (przed zawarciem związku małżeńskiego, tj. do Pani majątku osobistego), nie stanowi źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie, nie skutkuje obowiązkiem uiszczenia podatku dochodowego od osób fizycznych, ponieważ została dokonana po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie przez Panią 1/2 udziału. Z kolei, sprzedaż nabytego przez Panią w 2019 r. w drodze darowizny od A.A. udziału 1/2 w lokalu mieszkalnym stanowiącym odrębną własność, stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, ponieważ sprzedaż tego udziału nastąpiła przed upływem pięciu lat liczonych od końca roku, w którym nastąpiło nabycie przez Panią w darowiźnie udziału 1/2. Należy w tym miejscu wskazać, że w myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku Art. 30e ust. 2 ww. ustawy stanowi, że: Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Stosownie do art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio. Na gruncie art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać: 1) dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub 2) dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131. Z art. 30e ust. 5 ww. ustawy wynika, że: Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł. W myśl natomiast art. 30e ust. 7 ww. ustawy: W przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie. Dochód ze sprzedaży nieruchomości ich części oraz udziału w nieruchomości lub praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)–c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 tej ustawy – może jednak zostać objęty zwolnieniem z opodatkowania przy spełnieniu warunków określonych w tym przepisie. Natomiast zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Wolne od podatku są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych. Przedmiotem analizy w sprawie jest możliwość skorzystania przez Panią ze zwolnienia przedmiotowego w przypadku przeznaczenia przychodu uzyskanego ze sprzedaży udziału 1/2 w lokalu mieszkalnym nabytego w 2019 r. na budowę i wykończenie domu posadowionego na gruncie należącym do Pani męża. Z art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że: Za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na: a) nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, b) nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie, c) nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego, d) budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego, e) rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego − położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej. W świetle natomiast art. 21 ust. 25a cytowanej ustawy: Wydatki, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. a)-c), uznaje się za wydatki poniesione na cele mieszkaniowe, jeżeli przed upływem okresu, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, nastąpiło nabycie własności rzeczy lub praw wymienionych w ust. 25 pkt 1 lit. a)-c), w związku z którymi podatnik ponosił wydatki na nabycie. Treść art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że: Przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach. Przez własne budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się również niestanowiące własności lub współwłasności podatnika budynek, lokal lub pomieszczenie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, podatnik nabędzie ich własność lub współwłasność albo spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach, jeżeli uprzednio prawo takie mu nie przysługiwało. Ponadto art. 21 ust. 28 powołanej ustawy stanowi, że: Za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na: 1) nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub 2) budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części − przeznaczonych na cele rekreacyjne. Zatem podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy w stosunku do dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych, jest fakt wydatkowania środków wyłącznie na enumeratywnie wskazane w ustawie cele mieszkaniowe. Zawarty w art. 21 ust. 25 ustawy katalog wydatków uprawniających do zwolnienia ma charakter zamknięty i w związku z tym tylko wydatkowanie środków na realizację celów w nim wskazanych pozwala na skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania. Inne wydatki niewymienione w tym katalogu nie będą uprawniały do skorzystania z powyższego zwolnienia. W związku z tym, tylko wydatkowanie środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości – w terminie i na cele wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 131, a szczegółowo określone w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – pozwala na zastosowanie przedmiotowego zwolnienia. Z opisu sprawy wynika, że 12 listopada 2020 r. sprzedała Pani udziały w lokalu mieszkalnym, którego była jedyną właścicielką, w tym udział 1/2 nabyty w 2019 r. w drodze darowizny od A.A.. W ramach ulgi mieszkaniowej chce Pani odliczyć wydatki poniesione na budowę i wykończenie domu posadowionego na gruncie należącym do Pani męża. W opisie sprawy wskazała Pani bowiem, że w akcie notarialnym dotyczącym zakupu gruntu figurował Pani mąż. W paragrafie 1 pkt D notariusz zawarł informację, że Pani mąż A.A. pozostaje w związku małżeńskim, w którym obowiązuje ustrój wspólności majątkowej. Dalej notariusz zawarł zapis, który mówi, że nabytą nieruchomość Pani mąż wnosi do majątku osobistego. Wobec powyższego powzięła Pani wątpliwość, czy ma prawo zaliczyć wydatki na budowę i wykończenie domu na gruncie należącym do męża, do wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z pozostawaniem we wspólnocie majątkowej małżeńskiej. Zgodnie z cytowanym wcześniej art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) za wydatki poniesione na cele, o których mowa w powołanym wyżej ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego. Tym samym, aby mogła Pani skorzystać ze zwolnienia podatkowego, powinna posiadać tytuł własności do budynku mieszkalnego. Wskazać należy, że stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.). W myśl art. 31 § 1 ww. Kodeksu: Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Natomiast zgodnie z art. 33 pkt 1 i pkt 2 ww. Kodeksu: Do majątku osobistego każdego z małżonków należą: 1) przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej, 2) przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji nieruchomości, co oznacza, że należy skorzystać z definicji nieruchomości zawartej w Kodeksie cywilnym. Zgodnie z art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.): Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Grunty stanowiące odrębny przedmiot własności są więc z natury swej nieruchomościami, budynki natomiast trwale z gruntem związane są częścią składową nieruchomości zgodnie z zasadą superficies solo cedit, w myśl której własność nieruchomości gruntowej rozciąga się na budynki, które stały się częścią składową nieruchomości. Budynek trwale związany z gruntem, jako część składowa gruntu, nie może być przedmiotem odrębnej własności. Odrębnym przedmiotem własności budynek będzie wówczas, gdy wzniesiono go na gruncie będącym w użytkowaniu wieczystym. Tak więc, biorąc pod uwagę konstrukcję ww. przepisu stwierdzić należy, że budynek trwale związany z nieruchomością gruntową stanowi jej część składową, co oznacza, że właścicielem zarówno gruntu, jak i budynku wzniesionego na tym gruncie, jest zawsze właściciel nieruchomości gruntowej, na której budynek ten został wybudowany. Przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że w okresie trzech lat o jakich mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie ponosiła Pani wydatków na budowę własnego budynku mieszkalnego, lecz poniosła wydatki na budowę domu należącego do Pani męża. Należy podkreślić, że wśród możliwych reguł interpretacyjnych tekstów prawnych pierwszeństwo ma wykładnia językowa. Dopiero gdy wykładnia ta nie pozwala na zajęcie jednoznacznego stanowiska, bywa konieczne sięganie do innych rodzajów wykładni. Jednakże treść powołanego przepisu art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) w związku z art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozwala zająć jednoznaczne stanowisko. Powołany przepis wyraźnie bowiem stanowi, że zwolnienie dotyczy kwot wydatkowanych na budowę własnego budynku mieszkalnego. Użycie w przepisie słowa „własnego” oznacza, że chodzi o budynek lub jego część, którego Pani jest właścicielem lub współwłaścicielem. To oznacza, że w momencie wydatkowania środków ze sprzedaży, względnie w okresie jaki został przewidziany przez ustawodawcę na wydatkowanie środków ze sprzedaży, musi być spełniony warunek określony tym przepisem, czyli budowany budynek mieszkalny musi stanowić własność lub współwłasność podatnika. Jeżeli nawet w chwili ponoszenia wydatków na budowę nie budowała Pani własnego budynku mieszkalnego (co jest bezsporne, gdyż nie była wówczas jego właścicielką lub współwłaścicielką), to najpóźniej, tytuł taki winna Pani nabyć ostatniego dnia okresu o jakim mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kiedy mogła wydatkować środki na realizację własnego celu mieszkaniowego, w przedmiotowej sprawie był to dzień 31 grudnia 2023 r. Zatem, w okresie kiedy wydatkowała Pani środki ze sprzedaży udziału 1/2 w lokalu mieszkalnym, nabytego w drodze darowizny w 2019 r., na budowę i wykończenie budynku mieszkalnego, budynek ten był wyłącznie własnością Pani męża. Tym samym, nie wydatkowała Pani przychodu z ww. sprzedaży na budowę własnego budynku mieszkalnego w ustawowym okresie. Nakłady poczynione przez Panią zostały poniesione na budowę i wykończenie budynku, który nie był wówczas Pani własnością/współwłasnością, a tylko takie wydatki uprawniają do zwolnienia z opodatkowania zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Również fakt pozostawania przez małżonków we wspólności majątkowej małżeńskiej, na którym został wybudowany przedmiotowy budynek, nie daje podstaw prawnych do twierdzenia, że uzyskany dochód ze zbycia udziału 1/2 w lokalu mieszkalnym może być zwolniony na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 przy braku spełnienia podstawowej przesłanki do zwolnienia, jaką jest fakt posiadania tytułu prawnego w okresie wydatkowania środków na budowę i wykończenie budynku mieszkalnego. Prawo do zwolnienia z opodatkowania dochodu ze sprzedaży udziału 1/2 w lokalu mieszkalnym przysługiwałoby Pani jedynie w sytuacji, gdyby do przeniesienia prawa własności nieruchomości np. poprzez rozszerzenie wspólności majątkowej małżeńskiej, na której znajduje się budynek mieszkalny, doszło w okresie trzech lat, licząc od końca roku, w którym miała miejsce sprzedaż. Brak jest możliwości, jak to uczyniła Pani, dokonania interpretacji przepisu art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ww. ustawy, w sposób rozszerzający. Skoro ustawodawca wskazał w przepisie tym, że chodzi o budowę/remont własnego budynku mieszkalnego, to tym samym brak jest podstaw prawnych do twierdzenia, że mogła Pani zaliczyć wydatki na budowę i wykończenie domu poniesione przed uzyskaniem tytułu współwłasności do nieruchomości do wydatków na własne cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Organ nie kwestionuje faktu wydatkowania środków na budowę i wykończenie budynku, lecz podkreśla, że nie każde wydatkowanie daje podstawę do zwolnienia z opodatkowania. Wskazać w tym miejscu należy, że ulgi i zwolnienia są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania wynikającej z art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (t. j. Dz. U. z 1997 r. poz. 483 ze zm.) stanowiącego, że: Każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie. Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Tym samym podkreślenia wymaga fakt, że tylko określone zdarzenia prawne, bądź spełnienie określonych przesłanek, od których ustawodawca uzależnia prawo do zwolnienia z opodatkowania, skutkuje zwolnieniem przychodu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że w prawie podatkowym w stosunku do wszelkich ulg i zwolnień zabronione jest stosowanie rozszerzającej wykładni przepisów. Mając na względzie opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawione powyżej uregulowania prawne należy stwierdzić, że nie przysługuje Pani prawo do skorzystania ze zwolnienia podatkowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na fakt, że środki pochodzące ze sprzedaży udziału 1/2 w lokalu mieszkalnym stanowiącym odrębną własność nie zostały przeznaczone na Pani własny cel mieszkaniowy, gdyż nie przysługiwało Pani prawo własności (współwłasności) do budynku mieszkalnego, na budowę i wykończenie którego, środki te zostały wydatkowane (budynek znajduje się na gruncie w stosunku do którego nie przysługuje Pani prawo własności lub współwłasności).

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia. Należy zaznaczyć, że pytanie przedstawione przez Panią we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, tutejszy Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Pani zapytania). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy, nieobjęte pytaniem i własnym stanowiskiem, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji. Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. Końcowo wskazuję, że zapłacona na konto Krajowej Informacji Skarbowej, opłata za wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, w części, która stanowi nadpłatę w myśl art. 14f § 2b pkt 3 ustawy Ordynacja podatkowa, zostanie zwrócona w terminie określonym w art. 14f § 2a ustawy Ordynacja podatkowa. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.