0113-KDIPT2-2.4011.217.2025.2.ACZ
📋 Podsumowanie interpretacji
W dniu 19 lutego 2025 r. podatnik złożył wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej możliwości odliczenia od dochodu kwoty 54 500 zł, poniesionej na sfinansowanie zakupu specjalnego samochodu dla jego niepełnosprawnego syna. Organ podatkowy, w odpowiedzi na wniosek, stwierdził, że stanowisko podatnika jest nieprawidłowe. W uzasadnieniu wskazano, że syn podatnika, uzyskując w 2024 r. dochody z renty socjalnej w wysokości 24 548,40 zł, przekroczył limit dochodu, co uniemożliwia skorzystanie z ulgi rehabilitacyjnej. Dodatkowo, zakup samochodu osobowego nie kwalifikuje się jako wydatek podlegający odliczeniu w ramach ulgi rehabilitacyjnej. Organ negatywnie rozstrzygnął zapytanie podatnika.
❓ Pytania i stanowisko urzędu
Stanowisko urzędu
Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny📖 Pełna treść interpretacji
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
19 lutego 2025 r. złożył Pan wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismami złożonymi 24 marca 2025 r. – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego Pana syn, A.A., jest osobą niepełnosprawną w stopniu znacznym od urodzenia (porażenie mózgowe) z niedowładem czterokończynowym i niedowidzeniem -20Dp – (05-R, 10-N). Pana syn zamieszkuje z Panem i z Pana żoną (rodzicami) we wspólnym gospodarstwie domowym. Jego osobisty dochód stanowi renta socjalna. W 2024 r. w ramach programu PFRON-u, (...) Pana syn otrzymał dofinansowanie do zakupu samochodu specjalnego w wysokości 145 500 zł. Nowy, fabrycznie przystosowany samochód z rampą wjazdową i obniżoną podłogą kosztował 200 000 zł. Różnica w wysokości 54 500 zł z tzw. przymusu życiowego, musiała zostać sfinansowana przez Pana z Pana dochodów. Ale ten program rozwiązał problemy transportowe i egzystencjonalne Państwu i Państwa synowi i otworzył mu możliwość uczestnictwa w normalnym życiu. W uzupełnieniu wniosku złożonym 24 marca 2025 r. na pytanie Organu o treści cyt.: „Za który rok podatkowy oczekuje Pan wydania interpretacji indywidualnej – tj. jaka jest data zakupu samochodu specjalnego dla Pana syna?”, wskazał Pan, że chodzi o 2024 r., 12 lipca 2024 r. odebrał Pan samochód, zgodnie z fakturą we wniosku. Na pytanie Organu o treści cyt.: „Czy w roku podatkowym za który oczekuje Pan wydania interpretacji indywidualnej uzyskał Pan dochody podlegające opodatkowaniu w Polsce, pozwalające na skorzystanie z ulgi rehabilitacyjnej? Jeżeli tak, należy wskazać z jakiego tytułu i w jaki sposób opodatkowane”, wskazał Pan, że tak, w 2024 r. uzyskał Pan dochody z tytułu emerytury, podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym w Polsce. Orzeczenie o niepełnosprawności Pana syna zostało wydane 1 kwietnia 2011 r. przez Miejski Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności (...) i zostało ono wydane na stałe. Niepełnosprawność Pana syna istnieje od urodzenia. Pana syn posiada stopień niepełnosprawności znaczny: 05-R, 10-N. Orzeczenie lekarza orzecznika ZUS (Zakład Ubezpieczeń Społecznych) – syn jest trwale niezdolny do samodzielnej egzystencji.
Na pytanie Organu o treści cyt.: „Czy w roku podatkowym za który oczekuje Pan wydania interpretacji indywidualnej Pana syn pozostawał na Pana utrzymaniu?”, wskazał Pan, że tak, Pana syn cały czas pozostaje na Pana utrzymaniu, również i w 2024 r. Na pytanie Organu o treści cyt.: „Z jakiego tytułu i w jakiej wysokości Pana syn uzyskał dochody w roku podatkowym za który oczekuje Pan wydania interpretacji indywidualnej?”, wskazał Pan, że w roku podatkowym 2024 Pana syn uzyskał przychód w wysokości 24 548 zł 40 gr z tytułu renty socjalnej. Na pytanie Organu o treści cyt.: „Czy samochód specjalny, w związku z zakupem którego, chce Pan skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej jest samochodem osobowym?”, wskazał Pan, że tak, samochód specjalny jest samochodem osobowym zarejestrowanym do przewozu osoby niepełnosprawnej, łączna ilość osób możliwych do przewiezienia – 5. Na pytanie Organu o treści cyt.: „Kto jest nabywcą (właścicielem) samochodu specjalnego?”, wskazał Pan, że w związku z faktem, iż o pomoc w sfinansowaniu zakupu samochodu w programie PFRON (...) mógł ubiegać się Pana niepełnosprawny syn, następstwem jest, że samochód zarejestrowany jest na Pana syna. Na pytanie Organu o treści cyt.: „Czy posiada Pan dokument potwierdzający poniesienie wydatku na zakup samochodu specjalnego, o którym mowa we wniosku, zawierający w szczególności Pana dane identyfikujące jako kupującego (odbiorcę towaru) i dane sprzedającego (towar), rodzaj zakupionego towaru oraz kwotę zapłaty (np. fakturę)?”, wskazał Pan, że tak, ma Pan dokument przelewu kwoty 54 500 zł (dokumenty bankowe), uwidoczniony również w zapisie faktury zakupu (we wniosku) jako pełnomocnik A.A.
Pytanie
Czy wpłaconą kwotę 54 500 zł, poniesioną na sfinansowanie samochodu specjalnego dla Pana niepełnosprawnego syna A., może Pan odliczyć od swojego dochodu jako ulga rehabilitacyjna? Pana stanowisko w sprawie W Pana ocenie, powinien Pan mieć możliwość skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej w podatku dochodowym od osób fizycznych i móc odliczyć kwotę 54 500 zł od dochodu.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
W myśl art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.): Podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb, art. 30da-30dh, art. 30e- 30g i art. 30j-30p, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24
ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne. Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7, 7b- 7g i 13a tego artykułu. Na podstawie art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na: 1) adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności; 2) przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności; 2a) zakup, naprawę lub najem wyrobów medycznych wymienionych w wykazie wyrobów medycznych określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 38 ust. 4 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych (Dz.U. z 2024 r. poz. 930) oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, z wyjątkiem pieluchomajtek, pieluch anatomicznych, chłonnych majtek, podkładów i wkładów anatomicznych; 3) zakup, naprawę lub najem indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, niewymienionych w wykazie, o którym mowa w pkt 2a, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego; 3a) pieluchomajtki, pieluchy anatomiczne, chłonne majtki, podkłady, wkłady anatomiczne, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2280 zł; 4) zakup wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności; 5) odpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym; 6) odpłatność za pobyt w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładzie opiekuńczo-leczniczym, zakładzie pielęgnacyjno- opiekuńczym; 6a) odpłatność za pobyt opiekuna osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I grupy inwalidztwa lub dzieci niepełnosprawnych do lat 16, przebywającego z osobą niepełnosprawną na turnusie rehabilitacyjnym, w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego lub zakładzie rehabilitacji leczniczej; 6b) odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne lub leczniczo-rehabilitacyjne; 7) opłacenie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2280 zł; 8) utrzymanie psa asystującego, o którym mowa w ustawie o rehabilitacji zawodowej, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2280 zł; 9) opiekę pielęgniarską w domu nad osobą niepełnosprawną w okresie przewlekłej choroby uniemożliwiającej poruszanie się oraz usługi opiekuńcze świadczone dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do I grupy inwalidztwa; 10) opłacenie tłumacza języka migowego; 11) kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych, które nie ukończyły 25. roku życia; 12) leki, o których mowa w ustawie z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (Dz.U. z 2024 r. poz. 686) - w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł, jeżeli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować stale lub czasowo te leki; 13) odpłatny przewóz: a) osoby niepełnosprawnej - karetką transportu sanitarnego, b) osoby niepełnosprawnej, zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa, oraz dzieci niepełnosprawnych do lat 16 - również innymi środkami transportu niż wymienione w lit. a; 14) używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną albo dziecko niepełnosprawne, które nie ukończyło 16. roku życia - w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł; 15) odpłatne przejazdy środkami transportu publicznego związane z pobytem: a) na turnusie rehabilitacyjnym, b) w zakładach, o których mowa w pkt 6, c) na koloniach i obozach dla dzieci i młodzieży, o których mowa w pkt 11, d) opiekuna osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I grupy inwalidztwa lub dzieci niepełnosprawnych do lat 16, przebywającego z osobą niepełnosprawną na turnusie rehabilitacyjnym lub w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, lub zakładzie rehabilitacji leczniczej. Stosownie do treści art. 26 ust. 7 pkt 4 ww. ustawy: Wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty - w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3. Zgodnie z art. 26 ust. 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek: 1) orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub 2) decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo 3) orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów. Jak stanowi art. 26 ust. 7e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Przepisy ust. 7a-7d i 7g stosuje się odpowiednio do podatników, na których utrzymaniu w roku podatkowym pozostają następujące osoby niepełnosprawne: osoba będąca w stosunku do podatnika lub jego małżonka osobą zaliczoną do I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn lub dziecko obce przyjęte na wychowanie przez podatnika lub jego małżonka, pod warunkiem że uzyskane w roku podatkowym dochody tych osób niepełnosprawnych nie przekraczają dwunastokrotności kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej, w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego. Do dochodów, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie zalicza się alimentów na rzecz dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4c, z uwzględnieniem art. 6 ust. 4e, świadczenia uzupełniającego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 100a, dodatku energetycznego, o którym mowa w art. 5c ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, dodatku osłonowego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 2021 r. o dodatku osłonowym (Dz. U. z 2023 r. poz. 759 i 2760 oraz z 2024 r. poz. 123), dodatku węglowego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 sierpnia 2022 r. o dodatku węglowym (Dz. U. z 2023 r. poz. 1630), dodatku dla gospodarstw domowych z tytułu wykorzystywania niektórych źródeł ciepła i dodatku dla niektórych podmiotów niebędących gospodarstwami domowymi z tytułu wykorzystywania niektórych źródeł ciepła, o których mowa w art. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 15 września 2022 r. o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw (Dz. U. z 2023 r. poz. 1772, 1693 i 2760), dodatku elektrycznego, o którym mowa w art. 27 ustawy z dnia 7 października 2022 r. o szczególnych rozwiązaniach służących ochronie odbiorców energii elektrycznej w 2023 roku oraz w 2024 roku w związku z sytuacją na rynku energii elektrycznej (Dz. U. z 2023 r. poz. 1704, 1785 i 2760), refundacji kwoty odpowiadającej podatkowi VAT (podatek od towarów i usług), o której mowa w art. 18 ustawy z dnia 15 grudnia 2022 r. o szczególnej ochronie niektórych odbiorców paliw gazowych w 2023 r. oraz w 2024 r. w związku z sytuacją na rynku gazu (Dz. U. z 2024 r. poz. 303), bonu energetycznego, o którym mowa w art. 2 ustawy z dnia 23 maja 2024 r. o bonie energetycznym oraz o zmianie niektórych ustaw w celu ograniczenia cen energii elektrycznej, gazu ziemnego i ciepła systemowego (Dz. U. poz. 859), oraz przyznanych na podstawie odrębnych przepisów zasiłku pielęgnacyjnego, dodatkowego rocznego świadczenia pieniężnego dla emerytów i rencistów oraz kolejnego dodatkowego rocznego świadczenia pieniężnego dla emerytów i rencistów. W myśl art. 26 ust. 7f ww. ustawy: Ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do: 1) I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono: a) całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo aa) niezdolność do samodzielnej egzystencji, albo b) znaczny stopień niepełnosprawności; 2) II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono: a) całkowitą niezdolność do pracy albo b) umiarkowany stopień niepełnosprawności. Na podstawie art. 26 ust. 7b ww. ustawy: Wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie. Art. 26 ust. 13a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że: Wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Należy zaznaczyć, że katalog wydatków określony w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że odliczeniu podlegają jedynie wydatki enumeratywnie w nim wymienione. Rozszerzająca interpretacja przepisu art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest niedozwolona. Zgodnie bowiem z zasadą, przyjętą w orzecznictwie sądów administracyjnych, jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania. Tak więc przepisy stanowiące ulgi winny być interpretowane ściśle, niedopuszczalna jest ich interpretacja rozszerzająca. Pana wątpliwości dotyczą możliwości odliczenia w ramach ulgi rehabilitacyjnej poniesionego przez Pana wydatku na zakup nowego, fabrycznie przystosowanego samochodu z rampą wjazdową i obniżoną podłogą dla Pana niepełnosprawnego syna. Jednocześnie, wskazał Pan, że w roku podatkowym 2024 Pana syn uzyskał przychód w wysokości 24 548 zł 40 gr z tytułu renty socjalnej. Odliczenie wydatków związanych z niepełnosprawnością w ramach ulgi rehabilitacyjnej przysługuje podatnikowi, na którego utrzymaniu pozostają osoby niepełnosprawne, do których zalicza się: osobę będącą w stosunku do podatnika lub jego małżonka osobą zaliczoną do I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn lub dziecko obce przyjęte na wychowanie przez podatnika lub jego małżonka, pod warunkiem, że uzyskane w roku podatkowym dochody tych osób niepełnosprawnych nie przekraczają dwunastokrotności kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej, w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego. Wysokość renty socjalnej od 1 marca 2024 r. wynosi 1780 zł 96 gr, zatem dwunastokrotność tej kwoty w grudniu 2024 r. wynosiła 21 371 zł 52 gr. Zatem, aby podatnik, na którego utrzymaniu pozostają osoby niepełnosprawne, o których mowa wyżej, mógł skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej, roczne dochody osoby niepełnosprawnej nie mogły przekroczyć w 2024 r. kwoty 21 371 zł 52 gr. Przy czym, do ww. kwoty stanowiącej limit dochodu osiągniętego przez osobę niepełnosprawną pozostającą na utrzymaniu podatnika w 2024 r. nie wlicza się: · alimentów na rzecz dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4c, z uwzględnieniem art. 6 ust. 4e, · świadczenia uzupełniającego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 100a, · dodatku energetycznego, o którym mowa w art. 5c ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, · dodatku osłonowego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 2021 r. o dodatku osłonowym (Dz. U. z 2023 r. poz. 759 i 2760 oraz z 2024 r. poz. 123), · dodatku węglowego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 sierpnia 2022 r. o dodatku węglowym (Dz. U. z 2023 r. poz. 1630), · dodatku dla gospodarstw domowych z tytułu wykorzystywania niektórych źródeł ciepła i dodatku dla niektórych podmiotów niebędących gospodarstwami domowymi z tytułu wykorzystywania niektórych źródeł ciepła, o których mowa w art. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 15 września 2022 r. o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw (Dz. U. z 2023 r. poz. 1772, 1693 i 2760), · dodatku elektrycznego, o którym mowa w art. 27 ustawy z dnia 7 października 2022 r. o szczególnych rozwiązaniach służących ochronie odbiorców energii elektrycznej w 2023 roku oraz w 2024 roku w związku z sytuacją na rynku energii elektrycznej (Dz. U. z 2023 r. poz. 1704, 1785 i 2760), · refundacji kwoty odpowiadającej podatkowi VAT, o której mowa w art. 18 ustawy z dnia 15 grudnia 2022 r. o szczególnej ochronie niektórych odbiorców paliw gazowych w 2023 r. oraz w 2024 r. w związku z sytuacją na rynku gazu (Dz. U. z 2024 r. poz. 303), · bonu energetycznego, o którym mowa w art. 2 ustawy z dnia 23 maja 2024 r. o bonie energetycznym oraz o zmianie niektórych ustaw w celu ograniczenia cen energii elektrycznej, gazu ziemnego i ciepła systemowego (Dz. U. poz. 859), · przyznanych na podstawie odrębnych przepisów zasiłku pielęgnacyjnego, dodatkowego rocznego świadczenia pieniężnego dla emerytów i rencistów oraz kolejnego dodatkowego rocznego świadczenia pieniężnego dla emerytów i rencistów. Skoro, zatem Pana syn uzyskał w 2024 r. dochody przewyższające dwunastokrotność renty socjalnej w wysokości obowiązującej w grudniu 2024 r. z tytułu renty socjalnej, nie pozostawał na Pana utrzymaniu w rozumieniu art. 26 ust. 7e w zw. z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto, ustawodawca w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewidział dla osoby, na której utrzymaniu są osoby niepełnosprawne, preferencji podatkowych związanych z zakupem samochodów osobowych. Niewątpliwie samochód w przypadku osoby, na której utrzymaniu są osoby niepełnosprawne, znacznie ułatwia funkcjonowanie. Jednakże ustawodawca wyraźnie – w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – określił, które wydatki uznaje za „wydatki” poniesione przez podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne na cele rehabilitacyjne oraz związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, uprawniające do dokonania odliczeń od dochodu. W art. 26 ust. 7a pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienione zostały m.in. wydatki poniesione na używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną – w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł, natomiast w art. 26 ust. 7a pkt 2 ww. ustawy, wydatki na przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności. Skoro więc prawodawca tworzy przepis, z którego brzmienia wynika jednoznacznie, kiedy wydatki na cele rehabilitacyjne w przypadku pojazdu mechanicznego mogą być odliczone od dochodu, to znaczy, że w tym właśnie przepisie ta problematyka uregulowana jest wyczerpująco. Z brzmienia art. 26 ust. 7a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że odliczone od dochodu mogą być wyłącznie wydatki poniesione na przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności. Zatem, w przypadku zakupu nowego, fabrycznie przystosowanego samochodu z rampą wjazdową i obniżoną podłogą, nie można odliczyć od dochodu kwoty stanowiącej wkład własny przy dofinansowanym przez PFRON zakupie samochodu, bowiem takiego zakupu nie można uznać za wydatek na przystosowanie pojazdu mechanicznego do potrzeb niepełnosprawności. Podstawą odliczenia ww. wydatków nie może być również art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się m.in. wydatki poniesione na zakup indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, niewymienionych w wykazie, o którym mowa w pkt 2a, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego. Samochód osobowy nie jest sprzętem, urządzeniem czy narzędziem technicznym niezbędnym w rehabilitacji, lecz pojazdem mechanicznym. Racjonalny ustawodawca wymieniając w przepisie art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatki na cele rehabilitacyjne używa niezdefiniowanych pojęć: pojazd mechaniczny, samochód osobowy, indywidualny sprzęt, urządzenie i narzędzie techniczne, które nie są tożsame, a więc nie można przypisywać im tych samych znaczeń. Nie można więc stwierdzić, że samochód nosi znamiona sprzętu lub urządzenia, które jest wykorzystywane stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności. Jest on powszechnym środkiem transportu, z którego może korzystać każdy, niezależnie od posiadanej niepełnosprawności. Podsumowując, stwierdzam, że nie przysługuje Panu prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym w ramach ulgi rehabilitacyjnej kwoty stanowiącej wkład własny przy dofinansowanym przez PFRON zakupie samochodu osobowego w zeznaniu podatkowym za 2024 r., ponieważ Pana syn w 2024 r. nie pozostawał na Pana utrzymaniu w rozumieniu art. 26 ust. 7e w zw. z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwagi na uzyskanie przez niego dochodów przewyższających dwunastokrotność renty socjalnej w wysokości obowiązującej w grudniu 2024 r., a ponadto zakup samochodu osobowego nie jest wydatkiem podlegającym odliczeniu od podstawy opodatkowania w ramach ulgi rehabilitacyjnej w rozumieniu przepisu art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Wydając interpretacje indywidualne nie weryfikuję kwot i obliczeń. Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek określenia podstawy opodatkowania, a prawidłowość takiego obliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy w postępowaniu podatkowym. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili