0112-KDSL1-2.4011.125.2025.2.PS

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 lutego 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 22 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismami z 21 marca 2025 r. (wpływ 21 marca 2025 r.) oraz z 26 marca 2025 r. (wpływ 26 marca 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego Wnioskodawczyni jest matką trójki dzieci, syna który ma 14 lat i jest biologicznym dzieckiem byłego męża Wnioskodawczyni oraz córek 8 i 11 lat, których ojcem jest mój obecny partner. Rozwód miał miejsce w 2013 r. na jego mocy wykonywanie władzy rodzicielskiej powierzono Wnioskodawczyni, a byłemu mężowi pozostawiono prawo do współdecydowania o ważniejszych sprawach dziecka. Zasądzono również alimenty w wysokości (...) zł oraz ustalono kontakty na co drugi weekend od godz. 15 w piątek do godz. 15 w niedzielę, jeden dzień świąt oraz dwa tygodnie w wakacje. Od 2017 r. ojciec syna nie realizuje kontaktów w żaden sposób ani nie bierze czynnego udziału w wychowaniu syna. Alimenty płaci na czas, ale nigdy poza alimentami nie dołożył się do utrzymania syna. Obecny partner nie łoży na utrzymanie dziecka, którego nie jest biologicznym ojcem, ani nie ingeruje w jego wychowanie. W wychowanie nie ingerują również inne osoby. W piśmie z 21 marca 2025 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, udzieliła Pani następujących odpowiedzi na zawarte w wezwaniu pytania: 1. Czy zgodnie z art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163), ma Pani nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce? Odpowiedź: Zgodnie z art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163) Wnioskodawczyni ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. 2. Za który rok podatkowy/lata podatkowe oczekuje Pani wydania interpretacji indywidualnej? Odpowiedź: Wnioskodawczyni oczekuje wydania interpretacji indywidualnej za lata 2017- 2024. 3. Czy w okresie, którego dotyczy złożony wniosek, uzyskiwała Pani dochody opodatkowane według skali podatkowej (np. z tytułu umowy o pracę, umowy zlecenia itp.)? Odpowiedź: W okresie, którego dotyczy wniosek Wnioskodawczyni uzyskała dochody opodatkowane według skali podatkowej, umowa o pracę. 4. Czy w okresie, którego dotyczy złożony wniosek, prowadziła Pani działalność gospodarczą? Jeśli tak, należy wskazać formę opodatkowania tej działalności. Odpowiedź: W okresie, którego dotyczy wniosek Wnioskodawczyni nie prowadziła działalności gospodarczej. 5. Czy w stosunku do Pani lub Pani syna wskazanego we wniosku, w okresie, którego dotyczy złożony wniosek, miały zastosowanie przepisy:

a) art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (opodatkowanie dochodów z działalności gospodarczej, działów specjalnych produkcji rolnej podatkiem liniowym), b) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym z wyjątkiem najmu prywatnego, c) ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych? Odpowiedź: W stosunku do Wnioskodawczyni i jej syna nie miały zastosowania przepisy: a) art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (opodatkowanie dochodów z działalności gospodarczej, działów specjalnych produkcji rolnej podatkiem liniowym), b) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym z wyjątkiem najmu prywatnego, c) ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. 6. Czy posiada Pani prawomocne orzeczenie sądu o rozwodzie? Jeśli tak, proszę podać datę, kiedy (dd-mm-rrrr) uprawomocniło się orzeczenie sądu o rozwodzie między Panią, a Pani mężem. Odpowiedź: Wnioskodawczyni posiada prawomocne orzeczenie sądu o rozwodzie (wyrok z (...) maja 2013 r.), które uprawomocniło się (...) maja 2013 r. 7. Czy po rozwodzie Pani stan cywilny uległ zmianie i wstąpiła Pani ponownie w związek małżeński? Odpowiedź: Po rozwodzie stan cywilny Wnioskodawczyni nie uległ zmianie. 8. Czy w okresie, którego dotyczy wniosek, zostało ustalone świadczenie wychowawcze zgodnie z art. 5 ust. 2a ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1576) obydwojgu rodzicom? Jeśli nie, to któremu z rodziców i dlaczego? Odpowiedź: Świadczenie wychowawcze zgodnie z art. 5 ust. 2a ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1576) zostało ustalone i przyznane tylko Wnioskodawczyni, ponieważ tylko Wnioskodawczyni sprawuje opiekę nad dzieckiem. 9. Czy jest Pani opiekunem prawnym innych dzieci (niż wymienione w treści wniosku troje Pani dzieci) i względem nich wykonywała w okresie, którego dotyczy wniosek władzę rodzicielską? Jeśli tak, należy podać ich daty urodzenia. Odpowiedź: Wnioskodawczyni nie jest opiekunem innych dzieci niż te wskazane we wniosku. 10. Czy w okresie, którego dotyczy wniosek wychowuje Pani córki, których ojcem jest Pani obecny partner i inne dzieci, których jest Pani opiekunem prawnym (w przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 9) wspólnie z obecnym partnerem? Odpowiedź: W okresie którego dotyczy wniosek Wnioskodawczyni wychowuje córki wraz z obecnym partnerem. Z racji zawodu jaki wykonuje obecny partner Wnioskodawczyni, obecny jest w domu 6 dni w miesiącu, więc i córki Wnioskodawczyni wychowuje praktycznie sama. 11. Czy w okresie, którego dotyczy wniosek, ojciec Pani syna został pozbawiony praw rodzicielskich (jeżeli tak, to należy wskazać datę od kiedy) lub odbywał karę pozbawienia wolności (jeżeli tak, to należy wskazać datę od kiedy)? Odpowiedź: W okresie, którego dotyczy wniosek ojciec syna Wnioskodawczyni nie został pozbawiony praw (zostały mu one jedynie ograniczone do decydowania o najważniejszych sprawach dziecka), na temat odbywania kar Wnioskodawczyni nie ma informacji, ponieważ Wnioskodawczyni nie utrzymuje z nim kontaktu, nawet nie wie gdzie obecnie przebywa. 12. Czy w okresie, którego dotyczy wniosek, faktycznie i samotnie wychowywała Pani syna wskazanego we wniosku, bez udziału drugiego rodzica – ojca dziecka – wykonywała Pani władzę rodzicielską: stale troszczyła się Pani o byt materialny i rozwój emocjonalny syna, bez udziału (wsparcia) drugiej osoby, tj. uczestniczyła w wychowaniu syna, dbała o prawidłowy rozwój syna kształtując jego właściwe zachowanie, rozwijała jego zainteresowania, sprawowała nad nim pieczę/opiekę, troszczyła się o jego rozwój fizyczny i duchowy, ponosiła wydatki związane z wypoczynkiem, ponosiła koszty jego utrzymania, zabezpieczała potrzeby bytowe, zdrowotne i edukacyjne, pomagała w edukacji szkolnej, brała czynny udział w sprawach dotyczących syna związanych z jego kształceniem, dodatkowymi zajęciami itp.? Jeśli tak, to proszę wskazać przesłanki, które świadczą o tym, że Pani samotnie wychowywała syna wskazanego we wniosku w okresie objętym wnioskiem? Odpowiedź: W okresie którego dotyczy wniosek Wnioskodawczyni faktycznie i samotnie wychowywała syna, bez udziału drugiego rodzica. Sama wykonywała władzę rodzicielską, troszczyła się o byt materialny, bo poza alimentami nie dostała żadnego wsparcia od ojca dziecka, dbała o prawidłowy rozwój, pomagała w nauce, organizowała pomoc w nauce, pomagała rozwijać zainteresowania związane z piłką nożną, ponosiła wydatki związane z wypoczynkiem, wyjazdami. Wnioskodawczyni brała czynny udział w występach szkolnych, imprezach szkolnych. Wnioskodawczyni chodzi na wszystkie wywiadówki. Sama dba o zdrowie syna o jego leczenie (...). (...). Syn Wnioskodawczyni już nawet nie poznałby ojca, ostatni raz widział go, gdy miał niecałe (...) lat. 13. Czy w pozostałym okresie, w którym syn wskazany we wniosku nie przebywał z Panią, ojciec syna zajmował się jego wychowaniem i wykonywał władzę rodzicielską w stosunku do syna, tj. uczestniczył w wychowaniu syna, dbał o prawidłowy rozwój syna kształtując jego właściwe zachowanie, rozwijał jego zainteresowania, sprawował nad nim pieczę/opiekę, troszczył się o jego rozwój fizyczny i duchowy, ponosił wydatki związane z wypoczynkiem, ponosił koszty jego utrzymania, zabezpieczał potrzeby bytowe, zdrowotne i edukacyjne, pomagał w edukacji szkolnej, brał czynny udział w sprawach dotyczących syna związanych z jego kształceniem, dodatkowymi zajęciami itp.? Odpowiedź: Ojciec syna zabierał go do siebie do 2017 r., były to wizyty weekendowe (co drugi weekend), czasem w święta. Nie ponosił wydatków poza alimentami, nie pomagał w edukacji szkolnej, nie brał udziału w sprawach związanych z kształceniem, nawet na dzień taty do przedszkola chodziła Wnioskodawczyni. W pozostałym czasie od 2017 r. do teraz jego ojciec nie zajmował się nim, nie przebywał z nim i nie wykonywał władzy rodzicielskiej. Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 26 marca 2025 r.) Czy w związku z brakiem podejmowanych czynności faktycznych mających na celu wychowanie syna przez ojca, Wnioskodawczyni posiada status samotnie wychowującej matki w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od osób fizycznych i tym samym może dokonywać wspólnego rozliczenia z synem (po spełnieniu innych przesłanek ustawowych takich jak wiek, objęcie nauczaniem) od momentu samodzielnej opieki i wychowania syna, jak i czy przysługuje Wnioskodawczyni również prawo do korekty rozliczeń z poprzednich lat? Pani stanowisko w sprawie (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku z 26 marca 2025 r.) Wnioskodawczyni uważa, iż spełnia wszelkie warunki i przysługuje jej prawo do rozliczenia się na zasadach preferencyjnych, w związku z tym że w latach poprzednich nie korzystała z tej ulgi, może również wystąpić o korektę rozliczeń z lat poprzednich.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Z uwagi na to, że przedmiotem Pani zapytania jest możliwość rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dziecko za lata 2017-2024, należy odnieść się do przepisów w stanie prawnym obowiązującym w ww. latach. Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z jego treścią: Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Zgodnie z art. 6 ust. 4 ww. ustawy – w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r.: Od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci: 1) małoletnie, 2) bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną, 3) do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym i nauce lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej – podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie. W myśl natomiast tego art. 6 ust. 4 ww. ustawy – w brzmieniu obowiązującym od 1 sierpnia 2019 r. do 31 grudnia 2021 r.: Od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci: 1) małoletnie,

2) bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną, 3) do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym i nauce lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b lub uzyskały przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej – podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie. W myśl art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dodanego przez art. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2022 r. poz. 1265), który to przepis stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2022 r.: Od dochodów jednego rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem, osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci: 1) małoletnie, 2) pełnoletnie, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną, 3) pełnoletnie do ukończenia 25. roku życia, uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe, obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej oraz w innym państwie – podatek może być określony zgodnie z ust. 4d na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym. Stosownie do art. 6 ust. 4d wskazanej ustawy, dodanego przez art. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw, który to przepis stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2022 r.: W przypadku, o którym mowa w ust. 4c, podatek jest określany w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, przy czym do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w niniejszej ustawie. Według art. 6 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dodanego przez art. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw, który to przepis stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2022 r.: Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 4d, nie ma zastosowania do osoby, która wychowuje wspólnie z drugim rodzicem albo opiekunem prawnym co najmniej jedno dziecko, w tym również gdy dziecko jest pod opieką naprzemienną, w związku z którą obydwojgu rodzicom zostało ustalone świadczenie wychowawcze zgodnie z art. 5 ust. 2a ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz.U. z 2019 r. poz. 2407 oraz z 2021 r. poz. 1162, 1981 i 2270). W świetle art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.: Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. Na mocy art. 6 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.: Zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c, w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo w ustawie z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. Z art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 2 lit. d ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.), wynika, że: Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków: 1) stosuje przepisy: a) art. 30c lub b) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy – w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń; 2) podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. Wyjaśnić przy tym należy, że na gruncie art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, dodanego przez art. 9 pkt 7 ustawy z dnia 9 grudnia 2021 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2427): W przypadku opodatkowania dochodów uzyskanych w 2021 r., o którym mowa w art. 6 ust. 4 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2021 r., przepis art. 6 ust. 8 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się odpowiednio do osoby samotnie wychowującej dzieci i jej dziecka. Art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw, stanowi, że: Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4d, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków, osoba samotnie wychowująca dziecko lub jej dziecko: 1) stosuje przepisy: a) art. 30c lub b) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy – w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń; 2) podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. Natomiast art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw stanowi, że: Przepisy art. 6 ust. 4c–4h, 8 (...) ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, (...) stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2022 r. Z powyższego wynika, że ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego dla osób samotnie wychowujących dzieci od spełnienia łącznie następujących warunków: - posiadania przez rodzica statusu osoby samotnie wychowującej dziecko (dzieci), - wychowywania przez rodzica samotnie w roku podatkowym dzieci (dziecka), - nie uzyskiwania przez rodzica i dziecko (dzieci) przychodów/dochodów, do których zastosowanie mają przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń; - nie podlegania przez rodzica i dziecko (dzieci) opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. Należy jednak wskazać, że przepis art. 6 ust. 4 i ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie może być odczytywany w ten sposób, że każda osoba mająca dzieci i znajdująca się w stanie wolnym, określonym w tym przepisie, jest osobą samotnie wychowującą dziecko. Z istoty pojęcia „osoby samotnie wychowującej dziecko” wynika, że jest to osoba, która w określonej sytuacji, w określonym czasie zupełnie sama (bez udziału drugiej osoby) zajmuje się wychowywaniem dziecka, stale troszczy się o jego byt materialny i rozwój emocjonalny. Przepis art. 6 ust. 4 i ust. 4c ww. ustawy wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dzieci (panna, kawaler, wdowa, wdowiec, rozwódka, rozwodnik), jak również do tego, że osoba ta musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców. Jest to więc taka osoba, która stale troszczy się o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka, bez udziału (wsparcia) drugiego rodzica. Natomiast, kiedy każdy rodzic jest zaangażowany w proces wychowawczy dziecka oznacza, że w roku podatkowym dziecko wychowywane jest wspólnie przez oboje rodziców, a nie samotnie przez któregokolwiek z nich. Przy wychowywaniu dziecka należy wziąć pod uwagę całokształt działań i czynności wykonywanych przez każdego z rodziców, w tym także tych o charakterze niewymiernym jak kształtowanie osobowości, światopoglądu, systemu wartości, postaw emocjonalnych. W sytuacji, gdy każdy z rodziców aktywnie oraz w porównywalnym stopniu uczestniczy w wychowywaniu dziecka – co przejawia się między innymi dzieleniem się wszelkimi obowiązkami związanymi z procesem wychowawczym dziecka, niezależnie od tego u kogo pod czyją w danym momencie roku podatkowego opieką dziecko przebywa – nie można mówić o samotnym wychowywaniu dziecka przez któregokolwiek z rodziców. Przyjęcie odmiennej wykładni stałoby w sprzeczności z uzasadnieniem wprowadzenia tej ulgi, z którego jednoznacznie wynika, że ustawodawca kierował ją tylko do osób, które samotnie troszczą się o codzienne zaspokojenie potrzeb dzieci, posiadając ściśle określony status cywilny. Ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawarł definicji pojęcia „wychowywać”, należy odwołać się zatem do jego definicji słownikowych. „Wychowywać” w słownikowym rozumieniu oznacza: zapewniając byt doprowadzić do osiągnięcia pełnego rozwoju psychicznego i fizycznego. Wychowywanie polega na stałym troszczeniu się o byt materialny dziecka oraz o jego rozwój emocjonalny. Wychowanie dziecka można określić jako kształtowanie osobowości dziecka poprzez kształtowanie jego samodzielności, obowiązkowości, rozwijanie predyspozycji intelektualnych i umiejętności praktycznych, kształtowanie światopoglądu, systemu wartości oraz postaw emocjonalnych. Zatem prawo do omawianej preferencji podatkowej będzie przysługiwało jedynie temu z rodziców, czy opiekunów prawnych, który będąc osobą stanu wolnego (za wyjątkiem ściśle w ustawie określonym) faktycznie w roku podatkowym samotnie dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim samodzielnie ciągłą opiekę, bez udziału drugiego rodzica w procesie wychowawczym. Z cytowanych przepisów wynika, że możliwość zastosowania preferencyjnego opodatkowania obwarowana jest szeregiem warunków wyraźnie w nich wskazanych. Przy czym przepisy te należy interpretować ściśle, co oznacza, że nie można dokonywać wykładni rozszerzającej ani też zawężającej. W konsekwencji, aby korzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów, na zasadach przewidzianych w art. 6 ust. 4 i ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy mieć ściśle określony stan cywilny oraz wychowywać samotnie dzieci. Podkreślić należy, że w dodanym art. 6 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca zastrzegł, że ww. preferencyjne opodatkowanie nie ma zastosowania do osoby, która wychowuje wspólnie z drugim rodzicem albo opiekunem prawnym co najmniej jedno dziecko, w tym również gdy dziecko jest pod opieką naprzemienną, w związku z którą obydwojgu rodzicom zostało ustalone świadczenie wychowawcze zgodnie z art. 5 ust. 2a ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci. Przepis ten stosuje się do dochodów/przychodów uzyskanych od 1 stycznia 2022 r. Zatem osoba, która wspólnie z drugim rodzicem wychowuje co najmniej jedno dziecko, nie może skorzystać z rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko za 2022 r. oraz lata kolejne. Jak wynika z opisu sprawy przedstawionego we wniosku oraz uzupełnieniu jest Pani matką trójki dzieci, syna który ma 14 lat i jest biologicznym dzieckiem Pani byłego męża oraz córek 8 i 11 lat, których ojcem jest Pani obecny partner. Rozwód miał miejsce w 2013 r. Na jego mocy wykonywanie władzy rodzicielskiej powierzono Pani a byłemu mężowi pozostawiono prawo do współdecydowania o ważniejszych sprawach dziecka. Zasądzono również alimenty w wysokości (...) zł oraz ustalono kontakty na co drugi weekend od godz. 15 w piątek do godz. 15 w niedzielę, jeden dzień świąt oraz dwa tygodnie w wakacje. Od 2017 r. ojciec syna nie realizuje kontaktów w żaden sposób ani nie bierze czynnego udziału w wychowaniu syna. Alimenty płaci na czas, ale nigdy poza alimentami nie dołożył się do utrzymania syna. Obecny partner nie łoży na utrzymanie dziecka, którego nie jest biologicznym ojcem, ani nie ingeruje w jego wychowanie. W wychowanie nie ingerują również inne osoby. Zgodnie z art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma Pani nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Oczekuje Pani wydania interpretacji indywidualnej za lata 2017-2024. W okresie, którego dotyczy wniosek uzyskała Pani dochody opodatkowane według skali podatkowej – umowa o pracę i nie prowadziła Pani działalności gospodarczej. W stosunku do Pani i Pani syna nie miały zastosowania przepisy: art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (opodatkowanie dochodów z działalności gospodarczej, działów specjalnych produkcji rolnej podatkiem liniowym), ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym z wyjątkiem najmu prywatnego oraz ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. Posiada Pani prawomocne orzeczenie sądu o rozwodzie (wyrok z (...) maja 2013 r.), które uprawomocniło się (...) maja 2013 r. Po rozwodzie Pani stan cywilny nie uległ zmianie. Świadczenie wychowawcze zgodnie z art. 5 ust. 2a ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1576) zostało ustalone i przyznane tylko Pani, ponieważ tylko Pani sprawuje opiekę nad dzieckiem. Nie jest Pani opiekunem innych dzieci niż te wskazane we wniosku. W okresie którego dotyczy wniosek wychowuje Pani córki wraz z obecnym partnerem. Z racji zawodu jaki wykonuje Pani obecny partner, obecny jest w domu 6 dni w miesiącu, więc i córki wychowuje Pani praktycznie sama. W tym również okresie, ojciec Pani syna nie został pozbawiony praw (zostały mu one jedynie ograniczone do decydowania o najważniejszych sprawach dziecka), na temat odbywania kar nie ma Pani informacji, ponieważ nie utrzymuje Pan z nim kontaktu, nawet nie wie Pani gdzie obecnie przebywa, to Pani faktycznie i samotnie wychowywała syna, bez udziału drugiego rodzica. Sama wykonywała Pani władzę rodzicielską, troszczyła się o byt materialny, bo poza alimentami nie dostała żadnego wsparcia od ojca dziecka, dbała o prawidłowy rozwój, pomagała w nauce, organizowała pomoc w nauce, pomagała rozwijać zainteresowania związane z piłką nożną, ponosiła wydatki związane z wypoczynkiem, wyjazdami. Brała Pani czynny udział w występach szkolnych, imprezach szkolnych. Chodzi Pani na wszystkie wywiadówki. Sama dba Pani o zdrowie syna o jego leczenie (...). (...). Pani zdaniem, syn już nawet nie poznałby ojca, gdyż ostatni raz widział go, gdy miał niecałe (...) lat. Ojciec syna zabierał go do siebie do 2017 r., były to wizyty weekendowe (co drugi weekend), czasem w święta. Nie ponosił wydatków poza alimentami, nie pomagał w edukacji szkolnej, nie brał udziału w sprawach związanych z kształceniem, nawet na dzień taty do przedszkola chodziła Pani. W pozostałym czasie od 2017 r. do teraz jego ojciec nie zajmował się nim, nie przebywał z nim i nie wykonywał władzy rodzicielskiej. Niezbędną przesłanką w przedmiotowej sprawie jest, jak już wcześniej zaznaczono, aby osoba, która chce skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów w trakcie roku podatkowego faktycznie samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców wychowywała dziecko. Podkreślić należy, że wychowywanie dziecka nie sprowadza się jedynie do „jego utrzymania” czy też czasowego (doraźnego) przebywania z nim, lecz obejmuje ogół czynności zmierzających do należytego ukształtowania człowieka w sferze duchowej i psychicznej oraz zapewnienia mu materialnych podstaw rozwoju. Użycie określenia „osoba samotnie wychowująca dzieci” oznacza zatem, że intencją ustawodawcy było przyznanie prawa do rozliczenia dochodów jako osoba samotnie wychowująca dziecko jednemu z rodziców lub opiekunów prawnych, który faktycznie wychowuje dziecko. W przypadku, gdy żadne z rodziców nie jest pozbawione władzy rodzicielskiej, rodzic który faktycznie w roku podatkowym dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim ciągłą opiekę, stale troszczy się o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka, ma prawo do przedmiotowej preferencji podatkowej. Nie jest przy tym konieczne, aby drugi z rodziców był całkowicie wyeliminowany z opieki i wychowania dziecka. W sytuacji, gdy dziecko zamieszkując wraz z jednym rodzicem, pozostaje pod jego stałą, codzienną opieką, a drugi rodzic jest zobowiązany do płacenia alimentów oraz zajmowania się dzieckiem doraźnie (w określonych, ustalonych przez sąd przedziałach czasowych, np. niektóre święta, tydzień ferii, miesiąc wakacji, co drugi weekend każdego miesiąca oraz ściśle określone dni powszednie), status samotnego rodzica ma ten, przy którym dziecko zamieszkuje i który wykonuje wszystkie obowiązki, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój. Fakt utrzymywania kontaktów pomiędzy dzieckiem i drugim rodzicem, nie pozbawia pierwszego rodzica (przy którym dziecko mieszka) prawa do opodatkowania swoich dochodów na zasadach określonych w art. 6 ust. 4 i art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Pojęcie wychowywania dziecka uszczegółowił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 31 maja 2011 r., sygn. akt II FSK 30/10, w uzasadnieniu którego znalazło się następujące stwierdzenie: „Wychowanie dziecka można określić jako kształtowanie osobowości dziecka poprzez kształtowanie jego samodzielności, obowiązkowości, rozwijanie predyspozycji intelektualnych i umiejętności praktycznych, kształtowanie światopoglądu oraz systemu wartości oraz postaw emocjonalnych”. Wychowywanie dziecka nie sprowadza się jedynie do łożenia na jego utrzymanie oraz do czasowego (doraźnego) z nim przebywania. Wychowywanie dziecka obejmuje bowiem ogół czynności zmierzających do należytego ukształtowania człowieka w sferze duchowej, emocjonalnej i psychicznej wraz z materialną podstawą rozwoju. Oznacza to, że wykonywanie władzy rodzicielskiej polega na tym, że rodzic osobiście zajmuje się sprawami małoletniego dziecka, czyli podejmuje trud wykonywania wszystkich obowiązków, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój. Zatem, prawo do omawianej preferencji podatkowej przysługuje jedynie temu z rodziców, czy opiekunów prawnych, który będąc osobą stanu wolnego (za wyjątkiem ściśle w ustawie określonym) faktycznie w roku podatkowym samotnie dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim samodzielnie ciągłą opiekę, bez udziału drugiego rodzica w procesie wychowawczym. Jednocześnie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają prawa podatnika do preferencyjnego opodatkowania jego dochodów od tego, czy przez cały rok był osobą samotnie wychowującą dziecko. Wystarczające jest zatem, aby taki stan zaistniał w ciągu roku, a nie trwał przez cały rok. Odnosząc się natomiast do kwestii korekty rozliczeń lat poprzednich należy wskazać, że zgodnie z art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r., poz. 111): Jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Stosownie do art. 81 § 2 ww. ustawy: Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji. Przy czym, w myśl z art. 3 pkt 5 tej ustawy: Ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach rozumie się przez to również zeznania, wykazy, zestawienia oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci. Stosownie do art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej: Zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Korekta deklaracji może dotyczyć każdej jej pozycji, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Może więc ona dotyczyć kwot odliczeń od dochodu z tytułu ulgi podatkowej. Skorygowanie deklaracji polega na ponownym poprawnym wypełnieniu formularza z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji. Korektę deklaracji składa się wówczas, gdy następują – w wyniku jakichkolwiek zdarzeń gospodarczych – zmiany w zakresie danych wykazanych w tych deklaracjach (np. po stronie przychodów, kosztów ich uzyskania, zwolnień, odliczeń, wysokości podatku należnego). Przepisy Ordynacji podatkowej nie określają szczególnych terminów, w których przysługuje powyższe uprawnienie. Należy więc powiązać tę możliwość ze zobowiązaniem podatkowym, którego deklaracja (zeznanie) dotyczy. Prawo do korekty deklaracji (zeznania) istnieje tak długo, jak długo istnieje zobowiązanie podatkowe, czyli 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku (art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej). Okoliczności skutkujące przerwaniem lub zawieszeniem biegu przedawnienia wymienione zostały w art. 70 i art. 70a ww. ustawy. Korekta zeznania rocznego może być więc dokonana do czasu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Podatnik zatem może skutecznie skorygować wysokość zobowiązania podatkowego, o ile zobowiązanie to nie uległo przedawnieniu. Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego i powołane przepisy prawa wskazać należy, że skoro jest Pani matką syna, który ma 14 lat i jest biologicznym dzieckiem Pani byłego męża, posiada Pani prawomocne orzeczenie sądu o rozwodzie (wyrok z (...) maja 2013 r.), które uprawomocniło się (...) maja 2013 r., po rozwodzie Pani stan cywilny nie uległ zmianie, a ponadto w okresie którego dotyczy wniosek, faktycznie i samotnie wychowywała Pani syna i wykonywała władzę rodzicielską, bez udziału drugiego rodzica (troszczyła się Pani o byt materialny, bo poza alimentami nie dostała Pani żadnego wsparcia od ojca dziecka, dbała o prawidłowy rozwój, pomagała w nauce, organizowała pomoc w nauce, pomagała rozwijać zainteresowania związane z piłką nożną, ponosiła wydatki związane z wypoczynkiem, wyjazdami, brała Pani czynny udział w występach szkolnych, imprezach szkolnych, chodzi Pani na wszystkie wywiadówki, sama dba Pani o zdrowie syna, o jego leczenie (...), syn ostatni raz widział ojca, gdy miał niecałe 7 lat, od 2017 r. ojciec syna nie realizuje kontaktów w żaden sposób ani nie bierze czynnego udziału w wychowaniu syna), to spełniła Pani warunki określone w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uprawniające do rozliczenia podatku w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko za lata 2017-2021. Przy czym wskazuję, że skorygowanie przez Panią deklaracji za lata 2017-2018 nie będzie możliwe, gdyż licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku minęło już 5 lat i zobowiązanie podatkowe za lata 2017-2018 uległo przedawnieniu. Jak wskazano bowiem powyżej, możliwość skutecznego skorygowania zeznania rocznego przysługuje do czasu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Natomiast jest Pani uprawniona do złożenia korekty zeznania PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)-37 za lata 2019-2021 i skorzystania z rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko za te lata podatkowe. Odnośnie rozliczenia za lata 2022-2024 w sposób preferencyjny, o którym mowa powyżej, wskazać ponownie należy, że w dodanym art. 6 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca zastrzegł, że ww. preferencyjne opodatkowanie nie ma zastosowania m.in. do osoby, która wychowuje wspólnie z drugim rodzicem albo opiekunem prawnym co najmniej jedno dziecko. Zatem osoba, która wspólnie z drugim rodzicem wychowuje co najmniej jedno dziecko, nie może skorzystać z rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko za 2022 r. i lata kolejne. Wobec powyższego – w związku z wychowywaniem dwóch małoletnich córek z obecnym partnerem, który jest ich ojcem, mimo że nie zawarła Pani związku małżeńskiego z obecnym partnerem (ojcem córek), który nie włącza się w proces wychowawczy Pani starszego syna – nie spełnia Pani warunków, określonych w art. 6 ust. 4c w związku z art. 6 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji nie może zostać Pani uznana za osobę samotnie wychowującą dziecko – starszego syna, który pochodzi ze związku małżeńskiego zakończonego rozwodem w latach podatkowych 2022- 2024. Podsumowując, należy stwierdzić, że ma Pani prawo do rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dziecko poprzez korektę zeznań podatkowych za lata 2019-2021. Natomiast nie ma Pani prawa do rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dziecko poprzez złożenie korekty zeznań podatkowych za lata 2017-2018 z uwagi na upływ terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego za te lata. Nie ma Pani także prawa do rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dziecko za lata 2022-2024 ze względu na wychowywanie dwóch małoletnich córek wspólnie z ich ojcem – Pani obecnym partnerem.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia. Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisem stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będze zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zastosuje się Pani do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.