0112-KDSL1-2.4011.123.2025.2.PR

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

dłowe

Szanowna Pani, stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 lutego 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 20 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismem z 20 lutego 2025 r. (wpływ 25 marca 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego Rozliczając PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)-37 za 2023 r. skorzystała Pani z preferencyjnego rozliczenia przysługującego rodzicom samotnie wychowującym dziecko, gdyż uważała Pani, iż spełniła wszystkie wymogi ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczące tej preferencyjnej formy rozliczenia. W 2023 r. była Pani zatrudniona na umowę o pracę w (...) oraz w ramach umowy zlecenia w (...). Jest Pani matką dwójki dzieci – A urodzona (...) oraz B urodzony (...). Pani stan cywilny – panna. W 2018 r. rozstała się Pani z ojcem swoich dzieci, kupiła mieszkanie (...) i wyprowadziła się od partnera. Wyrokiem Sądu Rejonowego w (...), ma Pani zasądzone od byłego partnera (ojca dzieci) alimenty w kwocie po (...) zł na każde dziecko. Pod koniec 2020 r. ze względu na (...) zmuszona była Pani do sprzedaży zakupionego mieszkania w celu uregulowania swoich zobowiązań finansowych (...). Wówczas były partner zaproponował Pani, żeby razem z dziećmi zamieszkała Pani ponownie w jego mieszkaniu (nie stać było Pani na wynajem mieszkania i nadal Pani nie stać (...)). Przystała Pani na propozycję, gdyż ojciec dzieci jest zatrudniony w firmie transportowej i jeździ tygodniami po Europie i nie ma go w mieszkaniu. Jak przyjeżdża to na kilka dni i znów wyjeżdża. Alimenty płaci regularnie i nie jest pozbawiony władzy rodzicielskiej. Na co dzień jednak to na Pani spoczywa opieka nad swoimi dziećmi, to Pani pobiera 800+, Pani wybiera „opiekę na dzieci”, jeździ z nimi do lekarzy, podejmuje decyzje w ich sprawach, jest na każdym zebraniu i konsultacjach w szkole, całuje i przytula je do snu, wspiera je w codziennych zmaganiach. Jak ich ojciec wraca, to dzieci tylko pytają Panią „kiedy wyjedzie”. Alimenty to nie wszystko. Raz w miesiącu, regularnie chodzi Pani z A do (...). To Pani zna ich aktualnych znajomych i ich codzienne problemy. Decyzje dotyczące kluczowych, jak i codziennych spraw związanych z A i B podejmuje Pani sama. Zarówno Pani, jak i Pani dzieci nie jesteście zameldowani w tym mieszkaniu. W 2023 r. podlegała Pani na terytorium RP nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Za 2023 r. Pani odliczyła ulgę prorodzinną. Pani stan cywilny w 2023 r. to panna i tak jest do tej pory. W 2023 r. ojciec dzieci nie miał ograniczonych praw rodzicielskich, tym samym nie było potrzeby regulowania kwestii kontaktów z dziećmi oraz orzekania przez Sąd opieki naprzemiennej. W 2023 r.: a) po sprzedaży Pani mieszkania, w którym mieszkała Pani razem z dziećmi, ojciec dzieci zaproponował, żeby razem z dziećmi zamieszkała Pani w jego mieszkaniu (nie stać Pani było na wynajem mieszkania i nadal Pani nie stać (...)). Przystała Pani na propozycję, gdyż ojciec dzieci jest zatrudniony w firmie transportowej i jeździ tygodniami po Europie i nie ma go w mieszkaniu. Jak przyjeżdża to na kilka dni i znów wyjeżdża. Mieszkacie w mieszkaniu ojca dzieci. Jedzenie, opiekę nie tylko zdrowotną, zapewniała i zapewnia Pani;

b) Pani wspierała i wspiera rozwój emocjonalny dzieci, w tym w szczególności: pomagała dzieciom w rozwoju emocjonalnym i społecznym, uczyła dzieci radzenia sobie z emocjami, rozwiązywania problemów interpersonalnych i nawiązywania relacji z innymi ludźmi. Raz w miesiącu regularnie chodzi Pani z A do (...); c) Pani uczyła dzieci norm i wartości, w tym w szczególności: przekazywała Pani dzieciom normy moralne i społeczne, takie jak szacunek dla innych, odpowiedzialność, uczciwość, czy współpraca w grupie; d) Pani dbała o rozwój intelektualny dzieci, w tym w szczególności: wspierała dzieci w nauce, kształtowała ich zainteresowania i talenty, pomagała w zdobywaniu wiedzy oraz rozwijaniu umiejętności rozwiązywania problemów; e) Pani kształtowała ich postawy i umiejętności życiowe, w tym w szczególności: przygotowywała dzieci do dorosłego życia, uczyła samodzielności, odpowiedzialności za swoje czyny, zarządzania emocjami i podejmowania decyzji; f) Pani zaspokajała potrzeby fizyczne i zdrowotne dzieci, w tym w szczególności: dbała o odpowiednią dietę, sen, higienę i regularne wizyty u lekarza. Mieszkając w jednym mieszkaniu z byłym partnerem – w czasie, gdy nie wykonuje on obowiązków służbowych – wychowuje Pani dzieci bez udziału ich ojca, ponieważ ojciec dzieci: - nie spędza czasu z dziećmi tylko odpoczywa, twierdząc, że jest zmęczony po pracy. Dzieci zamykają się w swoich pokojach i rzadko wychodzą; - rozmawia z dziećmi, pyta co w szkole; - nie przygotowuje dzieciom posiłków, robi to Pani; - nie troszczy się o zdrowie dzieci – Pani dba i przypomina dzieciom o codziennej higienie (mycie rąk, mycie zębów itd.), pielęgnuje dzieci podczas choroby, chodzi z nimi do lekarzy kiedy są chore i systematycznie do stomatologa i okulisty (B) i (...) (A); - nie dba o ich edukację, gdyż to Pani chodzi na wywiadówki i konsultacje do szkoły, pomaga im w nauce i przygotowuje do sprawdzianów, to Pani wie, że potrzebują wsparcia w pewnych przedmiotach i dlatego zapewniła Pani dzieciom korepetycje; - nie organizuje i nie zaprowadza dzieci na zajęcia dodatkowe, gdyż to Pani przyprowadza B z treningów i chodzi na mecze, w których gra; - nie zabiera dzieci do kin, teatrów, muzeów – nawet o tym nie myśli; - nie spędza z dziećmi wakacji/ferii, nie organizuje wspólnych wyjazdów – dzieci w ferie były z Panią, w wakacje A była na koloniach, B na obozie, resztę wakacji spędziła Pani sama z dziećmi. Ojciec dzieci w momencie, w którym wykonywał w 2023 r. obowiązki służbowe, nie kontaktował się z dziećmi – twierdzi, że skoro dzieci do niego nie dzwonią, to on też nie będzie do nich dzwonił. W 2023 r. świadczenie 800+ pobierała Pani i Pani o to świadczenie wnioskowała, tak samo jak o świadczenie „Dobry Start” na oboje dzieci, tak jest do tej pory. Oprócz dzieci, o których mowa we wniosku, nie była Pani matką dla innego dziecka, które by Pani wychowywała wspólnie z drugim rodzicem albo opiekunem prawnym. W 2023 r. wobec Pani, ani wobec Pani dzieci nie miały zastosowania: - przepisy art. 30c (opodatkowanie dochodów z działalności gospodarczej, działów specjalnych produkcji rolnej podatkiem liniowym) lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym (z wyjątkiem przepisów dotyczących najmu prywatnego) – w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń; - przepisy z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Pytanie

Czy prawidłowo dokonała Pani rozliczenia PIT-37 za 2023 r. wybierając preferencyjny sposób rozliczenia dla osoby samotnie wychowującej dziecko? Pani stanowisko w sprawie Uważa Pani, iż prawidłowo dokonała rozliczenia PIT-37 za 2023 r. wybierając preferencyjny sposób rozliczania dla osób samotnie wychowujących dzieci.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na mocy art. 6 ust. 4c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.) dalej zwanej ustawą: Od dochodów jednego rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem, osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci: 1) małoletnie, 2) pełnoletnie, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną, 3) pełnoletnie do ukończenia 25. roku życia, uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe, obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej oraz w innym państwie - podatek może być określony zgodnie z ust. 4d na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym. Zgodnie z art. 6 ust. 4d ustawy: W przypadku, o którym mowa w ust. 4c, podatek jest określany w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, przy czym do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w niniejszej ustawie. Stosownie do art. 6 ust. 4f ustawy: Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 4d, nie ma zastosowania do osoby, która wychowuje wspólnie z drugim rodzicem albo opiekunem prawnym co najmniej jedno dziecko, w tym również gdy dziecko jest pod opieką naprzemienną, w związku z którą obydwojgu rodzicom zostało ustalone świadczenie wychowawcze zgodnie z art. 5 ust. 2a ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz. U. z 2022 r. poz. 1577 i 2140). Na podstawie art. 6 ust. 8 ustawy:

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4d, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków, osoba samotnie wychowująca dziecko lub jej dziecko: 1) stosuje przepisy: a) art. 30c lub b) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy - w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń; 2) podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. Przystępując do oceny możliwości skorzystania przez Panią z preferencyjnego rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych – za wskazany przez Panią okres, tj. za 2023 r. – w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci, należy wyjaśnić, że każda preferencja podatkowa stanowi wyjątek od zasady równości i powszechności opodatkowania. Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Z powołanego powyżej przepisu art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednoznacznie wynika, że stanowią odstępstwo od generalnej zasady indywidualnego opodatkowania. Możliwość ich zastosowania obwarowana jest szeregiem warunków wyraźnie wskazanych w tej ustawie, które należy interpretować ściśle, co oznacza, że nie można dokonywać wykładni rozszerzającej, ani też zawężającej. W konsekwencji, aby korzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów na zasadach w nich przewidzianych należy spełnić warunki dla niej określone. Z powołanych powyżej przepisów wynika, że ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego dla osób samotnie wychowujących dzieci od spełnienia łącznie następujących warunków: - posiadania przez rodzica lub opiekuna prawnego statusu osoby samotnie wychowującej dziecko; - wychowywania przez rodzica lub opiekuna prawnego samotnie w roku podatkowym dziecko; - nieuzyskiwania przez rodzica lub opiekuna prawnego i dziecko przychodów /dochodów, do których zastosowanie mają przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem najmu prywatnego; - niepodlegania przez rodzica lub opiekuna prawnego i dziecko opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. Wskazać przy tym należy, że przepis art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych precyzuje pojęcie „osoby samotnie wychowującej dzieci” w taki sposób, aby nie budziło wątpliwości, iż prawo do preferencyjnego opodatkowania dochodów nie przysługuje wszystkim osobom stanu wolnego posiadającym dzieci własne lub przysposobione (o których mowa w tym przepisie), a wyłącznie jednemu z rodziców /opiekunów prawnych, tj. temu, który samotnie wychowuje dziecko/dzieci. Do skorzystania z tej preferencji, niewystarczające jest samotne troszczenie się o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka bez udziału innej osoby, tj. w szczególności ojca lub matki dziecka. Równie istotne jest legitymowanie się określonym stanem cywilnym, bowiem przepis art. 6 ust. 4c ustawy wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dzieci (panna, kawaler, wdowa, wdowiec, rozwódka, rozwodnik), jak również do tego, że osoba ta musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców. W sytuacji, gdy każdy z rodziców aktywnie oraz w porównywalnym stopniu uczestniczy w wychowywaniu dziecka – co przejawia się między innymi dzieleniem się wszelkimi obowiązkami związanymi z procesem wychowawczym dziecka, niezależnie od tego u kogo i pod czyją w danym momencie roku podatkowego opieką dziecko przebywa – nie można mówić o samotnym wychowywaniu dziecka przez któregokolwiek z rodziców. Przy wychowywaniu dziecka należy wziąć pod uwagę całokształt działań i czynności wykonywanych przez każdego z rodziców, w tym także tych o charakterze niewymiernym jak kształtowanie osobowości, światopoglądu, systemu wartości, postaw emocjonalnych. Przyjęcie odmiennej wykładni stałoby w sprzeczności z uzasadnieniem wprowadzenia tej ulgi, z którego jednoznacznie wynika, że ustawodawca kierował ją tylko do osób, które samotnie troszczą się o codzienne zaspokojenie potrzeb dzieci, posiadając ściśle określony status cywilny. Ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawarł definicji pojęcia „wychowywać”, należy odwołać się zatem do jego definicji słownikowych. „Wychowywać” w słownikowym rozumieniu oznacza: zapewniając byt doprowadzić do osiągnięcia pełnego rozwoju psychicznego i fizycznego. Wychowywanie polega na stałym troszczeniu się o byt materialny dziecka oraz o jego rozwój emocjonalny. Wychowanie dziecka można określić jako kształtowanie osobowości dziecka poprzez kształtowanie jego samodzielności, obowiązkowości, rozwijanie predyspozycji intelektualnych i umiejętności praktycznych, kształtowanie światopoglądu, systemu wartości oraz postaw emocjonalnych. Użycie określenia „osoba samotnie wychowująca dzieci” oznacza zatem, że intencją ustawodawcy było przyznanie prawa do rozliczenia dochodów jako osoba samotnie wychowująca dziecko jednemu z rodziców lub opiekunów prawnych, który faktycznie wychowuje dziecko. W przypadku, gdy żadne z rodziców nie jest pozbawione władzy rodzicielskiej, rodzic który faktycznie w roku podatkowym dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim ciągłą opiekę, ma prawo do przedmiotowej preferencji podatkowej. Nie jest przy tym konieczne, aby drugi z rodziców był całkowicie wyeliminowany z opieki i wychowania dziecka. W sytuacji, gdy dziecko zamieszkując wraz z jednym rodzicem, pozostaje pod jego stałą, codzienną opieką, a drugi rodzic jest zobowiązany do płacenia alimentów oraz zajmowania się dzieckiem doraźnie (w określonych, ustalonych przez sąd przedziałach czasowych, np. niektóre święta, tydzień ferii, miesiąc wakacji, co drugi weekend każdego miesiąca oraz ściśle określone dni powszednie), status samotnego rodzica ma ten, przy którym dziecko zamieszkuje i który wykonuje wszystkie obowiązki, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój. Rodzic, o którym mowa w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który w pojedynkę troszczy się o zaspokojenie bieżących potrzeb dziecka, nie traci statusu osoby samotnie wychowującej dziecko z racji utrzymywania sporadycznych kontaktów z dzieckiem przez drugiego rodzica lub płacenia przez niego alimentów. Podstawową kwestią jest ustalenie, który z rodziców faktycznie wychowuje dziecko, gdy rodzice nie pozostają w związku małżeńskim i żadnemu z rodziców sąd nie ograniczył władzy rodzicielskiej. Wychowywanie dziecka nie sprowadza się jedynie do łożenia na jego utrzymanie oraz do czasowego (doraźnego) z nim przebywania. Wychowywanie dziecka obejmuje bowiem ogół czynności zmierzających do należytego ukształtowania człowieka w sferze duchowej, emocjonalnej i psychicznej wraz z materialną podstawą rozwoju. Oznacza to, że wykonywanie władzy rodzicielskiej polega na tym, że rodzic osobiście zajmuje się sprawami małoletniego dziecka, czyli podejmuje trud wykonywania wszystkich obowiązków, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój. Jednocześnie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają prawa podatnika do preferencyjnego opodatkowania jego dochodów od tego, czy przez cały rok był osobą samotnie wychowującą dziecko. Wystarczające jest zatem, aby taki stan zaistniał w ciągu roku, a nie trwał przez cały rok. Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że jest Pani matką dwójki małoletnich dzieci. Pani stan cywilny to panna. W 2018 r. rozstała się Pani z ojcem swoich dzieci, kupiła mieszkanie i wyprowadziła się od partnera. Wyrokiem Sądu Rejonowego ma Pani zasądzone od byłego partnera (ojca dzieci) alimenty w kwocie po (...) zł na każde dziecko. Pod koniec 2020 r. ze względu na (...) zmuszona była Pani do sprzedaży zakupionego mieszkania w celu uregulowania swoich zobowiązań finansowych (...). Wówczas były partner zaproponował Pani, żeby razem z dziećmi zamieszkała Pani ponownie w jego mieszkaniu (nie stać było Pani na wynajem mieszkania i nadal Pani nie stać (...)). Przystała Pani na propozycję, gdyż ojciec dzieci jest zatrudniony w firmie transportowej i jeździ tygodniami po Europie i nie ma go w mieszkaniu. Jak przyjeżdża to na kilka dni i znów wyjeżdża. Jedzenie, opiekę nie tylko zdrowotną zapewniała i zapewnia Pani. Alimenty ojciec płaci regularnie i nie został pozbawiony praw rodzicielskich ani nie ograniczono mu tych praw. W 2023 r. świadczenie 800+ pobierała Pani i wobec Pani, ani wobec Pani dzieci nie miały zastosowania: przepisy art. 30c (opodatkowanie dochodów z działalności gospodarczej, działów specjalnych produkcji rolnej podatkiem liniowym) lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym (z wyjątkiem przepisów dotyczących najmu prywatnego) – w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń ani przepisy z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. Wskazuje, że prawo do omawianej preferencji podatkowej przysługuje jedynie temu z rodziców, czy opiekunów prawnych, który będąc osobą stanu wolnego (za wyjątkiem ściśle w ustawie określonym) faktycznie w roku podatkowym samotnie dziecko/dzieci wychowuje, czyli sprawuje nad nim samodzielnie ciągłą opiekę, bez udziału drugiego rodzica w procesie wychowawczym. Należy również zauważyć, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzują definicji „wspólnego gospodarstwa domowego”. Jak wskazał WSA w Olsztynie w wyroku z 20 maja 2008 r. sygn. akt II SA/Ol 181/08: Fakt, iż analizowana ustawa [ustawa o pomocy społecznej – przyp. Organu] owego pojęcia nie precyzuje oznacza, iż ma ono znaczenie nadane potocznym rozumieniem składających się na nie słów. Jak podaje Wielki Słownik Poprawnej Polszczyzny PWN pod red. A. Markowskiego (Warszawa, 2005, str. 1330), „wspólny” to „taki, w którym biorą udział dwie osoby lub więcej osób; wykonywany razem z kimś”. Natomiast „gospodarować” to: „dysponować czymś; zarządzać czymś” (op. CIT (podatek dochodowy od osób prawnych). str. 298). W uzasadnieniu do wyroku WSA w Lublinie z 21 grudnia 2010 r. sygn. akt II SA/Lu 664/10 Sąd stwierdził, iż: Zatem przez wspólne prowadzenie gospodarstwa domowego rozumie się nie tylko wspólne zamieszkiwanie określonych osób, ale związane z tym wspólne zaspokajanie potrzeb życiowych, w tym wzajemną ścisłą współpracę w załatwianiu codziennych spraw związanych z prowadzeniem domu, niezarobkowanie i pozostawanie w związku z tym na całkowitym lub częściowym utrzymaniu osoby, z którą się gospodarstwo domowe prowadzi, a wszystko to dodatkowo uzupełnione powinno być cechami stałości, które tego typu sytuację charakteryzują. Powyższe stwierdzenia wskazują w sposób niebudzący wątpliwości, że samo zamieszkiwanie osób w jednym domu/mieszkaniu nie przesądza o fakcie, iż osoby te prowadzą wspólne gospodarstwo. Zatem, samo przebywanie „pod jednym dachem” nie jest jeszcze wystarczającą przesłanką do uznania, że mieszkańcy danego domu /mieszkania wspólnie troszczą się o wszystkie sprawy związane z codziennymi obowiązkami domowymi. Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego i powołane przepisy prawa wskazać należy, że to Pani w 2023 r. faktycznie sama wychowywała dzieci pomimo faktu wspólnego zamieszkiwania w mieszkaniu ojca dzieci, który jest zatrudniony w formie transportowej i jeździ tygodniami po Europie i nie ma go w tym mieszkaniu, a kiedy przyjeżdża to na kilka dni i znów wyjeżdża. Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że cały ciężar wychowania dzieci w 2023 r. spoczywał na Pani. Pani wspierała rozwój emocjonalny dzieci, w tym w szczególności: pomagała dzieciom w rozwoju emocjonalnym i społecznym, uczyła dzieci radzenia sobie z emocjami, rozwiązywania problemów interpersonalnych i nawiązywania relacji z innymi ludźmi. Raz w miesiącu regularnie chodzi Pani z córką do (...). Pani uczyła dzieci norm i wartości, w tym w szczególności: przekazywała Pani dzieciom normy moralne i społeczne, takie jak szacunek dla innych, odpowiedzialność, uczciwość, czy współpraca w grupie. Pani dbała o rozwój intelektualny dzieci, w tym w szczególności: wspierała dzieci w nauce, kształtowała ich zainteresowania i talenty, pomagała w zdobywaniu wiedzy oraz rozwijaniu umiejętności rozwiązywania problemów. Pani kształtowała ich postawy i umiejętności życiowe, w tym w szczególności: przygotowywała dzieci do dorosłego życia, uczyła samodzielności, odpowiedzialności za swoje czyny, zarządzania emocjami i podejmowania decyzji. Pani zaspokajała potrzeby fizyczne i zdrowotne dzieci, w tym w szczególności: dbała o odpowiednią dietę, sen, higienę i regularne wizyty u lekarza. Ojciec dzieci w czasie, gdy nie wykonuje obowiązków służbowych, rozmawia z nimi i pyta co w szkole, jednak kiedy w 2023 r. wykonywał obowiązki służbowe, nie kontaktował się z nimi. Mieszkając w jednym mieszkaniu z byłym partnerem – w czasie, gdy nie wykonuje on obowiązków służbowych – wychowuje Pani dzieci bez udziału ich ojca, ponieważ ojciec dzieci: - nie spędza czasu z dziećmi tylko odpoczywa, twierdząc, że jest zmęczony po pracy. Dzieci zamykają się w swoich pokojach i rzadko wychodzą; - nie przygotowuje dzieciom posiłków, robi to Pani; - nie troszczy się o zdrowie dzieci – Pani dba i przypomina dzieciom o codziennej higienie (mycie rąk, mycie zębów itd.), pielęgnuje dzieci podczas choroby, chodzi z nimi do lekarzy kiedy są chore i systematycznie do stomatologa i okulisty z synem i (...) z córką; - nie dba o ich edukację, gdyż to Pani chodzi na wywiadówki i konsultacje do szkoły, pomaga im w nauce i przygotowuje do sprawdzianów, to Pani wie, że potrzebują wsparcia w pewnych przedmiotach i dlatego zapewniła Pani dzieciom korepetycje; - nie organizuje i nie zaprowadza dzieci na zajęcia dodatkowe, gdyż to Pani przyprowadza syna z treningów i chodzi na mecze, w których gra; - nie zabiera dzieci do kin, teatrów, muzeów – nawet o tym nie myśli; - nie spędza z dziećmi wakacji/ferii, nie organizuje wspólnych wyjazdów – dzieci w ferie były z Panią, w wakacje córka była na koloniach, syn na obozie, resztę wakacji spędziła Pani sama z dziećmi. Biorąc zatem pod uwagę powyższe można Panią uznać za osobę samotnie wychowującą dzieci w 2023 r., bowiem spełniła Pani warunki określone w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, przysługuje Pani prawo do skorzystania w złożonym zeznaniu podatkowym PIT-37 za 2023 r. z preferencyjnego rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dzieci, na zasadach określonych w art. 6 ust. 4c i 4d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia. Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zastosuje się Pani do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.