0112-KDSL1-1.4011.162.2025.1.DT

📋 Podsumowanie interpretacji

W dniu 3 marca 2025 r. podatniczka złożyła wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej możliwości skorzystania z rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dzieci w roku 2024. Podatniczka, będąca rozwódką, samotnie wychowuje dwoje małoletnich dzieci, dla których zasądzone są alimenty. Organ podatkowy uznał, że podatniczka spełnia warunki do rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dzieci, co potwierdza jej prawo do preferencyjnego opodatkowania w latach kolejnych, o ile stan faktyczny nie ulegnie zmianie. Interpretacja jest pozytywna, potwierdzająca stanowisko wnioskodawczyni.

Pytania i stanowisko urzędu

Pytania podatnika

Czy mogę rozliczać się jako osoba samotnie wychowująca dzieci w zeznaniu podatkowym PIT-37 za 2024 rok? Czy mogę kontynuować rozliczanie się jako osoba samotnie wychowująca dzieci w latach kolejnych? Jakie warunki muszę spełnić, aby skorzystać z preferencyjnego opodatkowania? Czy ojciec dzieci ma prawo do kontaktów z dziećmi w kontekście mojego rozliczenia podatkowego? Jakie dokumenty są wymagane do potwierdzenia statusu osoby samotnie wychowującej dzieci?

Stanowisko urzędu

Pani stanowisko w sprawie rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dzieci jest prawidłowe. Przysługuje Pani prawo do preferencyjnego rozliczenia w roku 2024 oraz w latach następnych, o ile stan faktyczny nie ulegnie zmianie. Organ podatkowy jest związany opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Panią w wniosku.

Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?

Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex

Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.

Rozpocznij bezpłatny okres próbny

📖 Pełna treść interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 marca 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 3 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani – pismem z 12 marca 2025 r. (wpływ 12 marca 2025 r.). Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Jest Pani rodzicem będącym rozwódką. W dniu (...) 2023 r. Sąd Okręgowy orzekł rozwód pomiędzy Panią, a Pani mężem. Od tamtej pory jest Pani matką samotnie wychowującą dwójkę małoletnich dzieci: córkę (ur. 2013 r.) oraz syna (ur. 2014 r.). Istotnym elementem udzielenia rozwodu był fakt, że pomimo wnioskowanej przez ojca dzieci opieki naprzemiennej, finalnie zasądzono ojcu doraźne kontakty z dziećmi. Od (...) 2022 r., kiedy to ojciec dzieci jeszcze przed orzeczeniem rozwodu wyprowadził się z domu, sama mieszkała Pani z dziećmi, zajmowała się nimi i sprawowała opiekę rodzicielską. W orzeczeniu rozwodu, które uprawomocniło się w dniu (...) 2023 r. jest ustalenie miejsca zamieszkania dzieci każdorazowo przy matce (sygn. akt (...)). Rozwód został orzeczony bez orzekania o winie i to Pani były mąż złożył wniosek o rozwód. Na dzieci zostały zasądzone alimenty, aktualnie ojciec dzieci od (...) 2024 r. ma zaległości alimentacyjne, które stara się Pani wyegzekwować przez komornika. Dzieci uczęszczają do Szkoły Podstawowej. Zarówno córka jak i syn nie osiągają żadnych dochodów, nie posiadają prawa ani przyznanej renty rodzinnej, socjalnej czy też zasiłku pielęgnacyjnego. Dzieci nigdy nie były na podstawie orzeczenia Sądu umieszczone w żadnej instytucji, nigdy nie były Pani zabrane i przekazane komukolwiek pod opiekę. Nie posiada Pani poza córką i synem żadnych innych dzieci. Zarówno do Pani jak i do dzieci w roku podatkowym 2024 nie miały zastosowanie przepisy dotyczące 19% podatku liniowego lub przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub dotyczące opodatkowania dochodów na zasadach określonych w ustawie o podatku tonażowym. Nadto nigdy nie prowadziła Pani działalności gospodarczej. Pani miejsce zamieszkania, jak również dzieci, przez cały okres małżeństwa przed i po rozwodzie jest na terenie Polski tj. (...), dzieci zamieszkują razem z Panią tworząc trzyosobowe gospodarstwo domowe. Jako matka samodzielnie wychowuje Pani dwoje dzieci i żadnych innych Pani nie posiada. Świadczenie wychowawcze zgodnie z przepisami ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (tzw. 800+, uprzednio 500+) jest ustalone za dwoje dzieci wyłącznie na Panią. Od urodzenia dzieci preferencja w postaci odliczenia ulgi na dzieci również była odliczana wyłącznie przez Panią i również po rozwodzie takie były ustalenia ustne między rodzicami w tym zakresie. Pieniądze z ulgi były wykorzystywane na wypoczynek dla dzieci, które od paru lat jeżdżą na kolonie i zimowiska. Ojciec nie mieszka z dziećmi, jego miejsce zamieszkania znajduje się poza województwem (...), aktualnie zamieszkuje ze swoją partnerką i dwójką jej dzieci. Ojciec utrzymuje z dziećmi kontakt w ramach zasądzonych doraźnie terminów, przy czym zdarza mu się skracać czas kontaktu, bądź pozostawiać dzieci pod opieką osób trzecich. Zarówno w trakcie rozwodu, jak również po jego orzeczeniu zdarzały się sytuacje, kiedy rezygnował z przysługujących mu kontaktów z dziećmi. Zdarzało się również, że pomagała Pani w opiece nad dziećmi w trakcie terminów przypadających ojcu. Zgodnie z ustaleniami z aktu rozwodowego ojcu przysługuje prawo do kontaktów z dziećmi w (...). Przy czym nawet w przypadku, kiedy dzieci przebywają z ojcem, jest Pani z nimi w bardzo częstym kontakcie, ponieważ dzwonią do Pani, kiedy poczują się gorzej, nie mogą się porozumieć z tatą i/lub jego nową partnerką, nudzą się, albo zwyczajnie chcą porozmawiać.

To Pani jako matka sprawuje nad nimi pełną pieczę: jest Pani odpowiedzialna w pełni za ich zdrowie i leczenie, chodzi Pani do szkoły na wywiadówki, wozi Pani dzieci na dodatkowe zajęcia czy do koleżanek i kolegów, organizuje im: urodziny dla przyjaciół, czas wolny, ponosi Pani wszelkie koszty utrzymania dzieci w tym dodatkowe zajęcia, uczestniczenie w zajęciach sportowych, ubezpieczenia, zakupuje Pani: przybory szkolne (wyprawki), obiady szkolne, czy zabawki. Obowiązki w zakresie robienia zakupów, (spożywczych, odzieżowych – w tym sportowych), zaspakajanie potrzeb materialnych, wycieczek szkolnych, kolonii czy zimowisk, opłat związanych z utrzymaniem domu: czynsz, media, internet, kredyt, itp. należą do Pani. Córka uczęszcza do klasy sportowej, co wiąże się z koniecznością dodatkowych opłat za obozy, turnieje, które są niestety odpłatne i odbywają się w weekendy (w tym parodniowe wyjazdowe w Polsce), również te opłaty są tylko przez Panią ponoszone. Zabezpiecza Pani nie tylko potrzeby bytowe dzieci, ale również zdrowotne i edukacyjne, troszczy się Pani również o ich rozwój fizyczny oraz psychiczny. Pomaga Pani dzieciom w odrabianiu zadań domowych, uzupełnianiu zeszytów, chodzi na przedstawienie organizowane w szkole. To na Pani spoczywają obowiązki związane z zawożeniem i odbieraniem dzieci ze szkoły, z zajęć dodatkowych, spędzanie czasu poza szkołą, nauczanie, zakup żywności, leków i koszty wizyt lekarskich. (...). Każdorazowo tylko Pani uczestniczy w dziecięcych wizytach lekarskich, często biorąc na nie dodatkowe wolne w pracy, to Pani opiekuje się dziećmi w chorobie i jest Pani jedynym rodzicem chodzącym na zebrania oraz kontaktującym się z nauczycielami. Dochody osiąga Pani wyłącznie w ramach umowy o pracę, a sposób opodatkowania jest zgodny ze skalą podatkową. Pani dochód za 2024 r. wyniósł (...) zł (po pomniejszeniu o składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne dochód wyniósł (...) zł). Pani stan cywilny po orzeczeniu rozwodu nie uległ zmianie. Nadmienia Pani tylko, że prawo do skorzystania z ulgi na dzieci w okresie, którego dotyczy wniosek nie było przedmiotem postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej.

Pytanie

Wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko w roku 2024 oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych. Czy prawidłowo postąpiła Pani rozliczając się jako osoba samotnie wychowująca dzieci w zeznaniu podatkowym PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)-37 za 2024 rok? Czy może Pani rozliczać się jako osoba samotnie wychowująca dzieci w latach kolejnych? Pani stanowisko w sprawie Stoi Pani na stanowisku, że mogła dokonać rozliczenia dla samotnych rodziców ponieważ: jest Pani rozwiedziona, wychowuje dzieci bez udziału drugiego rodzica, nadto ojciec dzieci nie ma zasądzonej opieki naprzemiennej, nie pozostaje w żadnym nieformalnym związku, co potwierdzono w wyroku, dzieci mają zamieszkiwać z Panią i od początku otrzymuje Pani świadczenie 800+ na dwoje dzieci, a nade wszystko troszczy się Pani o byt materialny oraz rozwój fizyczny i psychiczny dzieci. Samodzielnie wykonuje Pani wszystkie obowiązki, zapewniające prawidłowy rozwój dzieci. Taki sposób rozliczania pozwoli Pani większą kwotę przeznaczyć na dzieci, na ich rozwój czy zdrowie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z jego treścią: Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Stosownie do art. 6 ust. 4c ww. ustawy: Od dochodów jednego rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem, osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci: 1) małoletnie, 2) pełnoletnie, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną, 3) pełnoletnie do ukończenia 25. roku życia, uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe, obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej oraz w innym państwie - podatek może być określony zgodnie z ust. 4d na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym. Zgodnie z art. 6 ust. 4d ww. ustawy: W przypadku, o którym mowa w ust. 4c, podatek jest określany w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, przy czym do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w niniejszej ustawie. Na podstawie art. 6 ust. 4e ww. ustawy: Przepisu ust. 4c pkt 3 nie stosuje się, jeżeli dziecko, o którym mowa w tym przepisie, uzyskało w roku podatkowym: 1) dochody, z wyjątkiem renty rodzinnej, podlegające opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b lub 2) przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 i 152 - w łącznej wysokości przekraczającej dwunastokrotność kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz.U. z 2023 r. poz. 2194 oraz z 2024 r. poz. 1615), w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego. Art. 6 ust. 4f ww. ustawy stanowi: Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 4d, nie ma zastosowania do osoby, która wychowuje wspólnie z drugim rodzicem albo opiekunem prawnym co najmniej jedno dziecko, w tym również gdy dziecko jest pod opieką naprzemienną, w związku z którą obydwojgu rodzicom zostało ustalone świadczenie wychowawcze zgodnie z art. 5 ust. 2a ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz. U. z 2024 r. poz. 1576). W myśl art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4d, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków, osoba samotnie wychowująca dziecko lub jej dziecko: 1) stosuje przepisy: a) art. 30c lub b) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy – w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń; 2) podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. Z powyższego wynika, że ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego dla osób samotnie wychowujących dzieci od spełnienia łącznie następujących warunków: - posiadania przez rodzica lub opiekuna prawnego statusu osoby samotnie wychowującej dziecko; - wychowywania przez rodzica lub opiekuna prawnego samotnie w roku podatkowym dziecka; - nieuzyskiwania przez rodzica i dzieci (dziecko) przychodów/dochodów, do których zastosowanie mają przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym z wyjątkiem najmu prywatnego – w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń; - niepodlegania przez rodzica lub opiekuna prawnego i dziecko opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. Brzmienie art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych precyzuje pojęcie „osoby samotnie wychowującej dzieci” w taki sposób, aby nie budziło wątpliwości, iż prawo do preferencyjnego opodatkowania dochodów nie przysługuje wszystkim osobom stanu wolnego posiadającym dzieci własne lub przysposobione (o których mowa w tym przepisie), a wyłącznie jednemu z rodziców/opiekunów prawnych, tj. temu, który samotnie wychowuje dziecko/dzieci. Do skorzystania z tej preferencji, niewystarczające jest samo legitymowanie się określonym stanem cywilnym. Równie istotne jest samotne troszczenie się o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka bez udziału innej osoby, tj. w szczególności ojca lub matki dziecka. Z istoty pojęcia „osoby samotnie wychowującej dziecko” wynika, że jest to osoba, która w określonej sytuacji, w określonym czasie, tj. w roku podatkowym, sama (bez udziału drugiej osoby), zajmuje się wychowywaniem dziecka. Jak wynika z powyższego, ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych od spełnienia m.in. warunku samotnego wychowywania w roku podatkowym dzieci (dziecka) wymienionych w art. 6 ust. 4c ww. ustawy. Przepis ten wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dzieci, jak również do tego, że osoba ta w roku podatkowym musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców. Natomiast, kiedy każdy rodzic jest zaangażowany w proces wychowawczy dziecka oznacza to, że w roku podatkowym dziecko wychowywane jest wspólnie przez oboje rodziców, a nie samotnie przez któregokolwiek z nich. Przy wychowywaniu dziecka należy wziąć pod uwagę całokształt działań i czynności wykonywanych przez każdego z rodziców, w tym także tych o charakterze niewymiernym jak kształtowanie osobowości, światopoglądu, systemu wartości, postaw emocjonalnych. W sytuacji, gdy każdy z rodziców aktywnie oraz w porównywalnym stopniu uczestniczy w wychowywaniu dziecka – co przejawia się między innymi dzieleniem się wszelkimi obowiązkami związanymi z procesem wychowawczym dziecka, niezależnie od tego u kogo, pod czyją w danym momencie roku podatkowego opieką dziecko przebywa – nie można mówić o samotnym wychowywaniu dziecka przez któregokolwiek z rodziców. Przyjęcie odmiennej wykładni stałoby w sprzeczności z uzasadnieniem wprowadzenia tej ulgi, z którego jednoznacznie wynika, że ustawodawca kierował ją tylko do osób, które samotnie troszczą się o codzienne zaspokojenie potrzeb dzieci, posiadając ściśle określony status cywilny. Ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawarł definicji pojęcia „wychowywać”, należy odwołać się zatem do jego definicji słownikowych. „Wychowywać” w słownikowym rozumieniu oznacza: zapewniając byt doprowadzić do osiągnięcia pełnego rozwoju psychicznego i fizycznego. Wychowywanie polega na stałym troszczeniu się o byt materialny dziecka oraz o jego rozwój emocjonalny. Użycie określenia „osoba samotnie wychowująca dzieci” oznacza zatem, że intencją ustawodawcy było przyznanie prawa do rozliczenia dochodów jako osoba samotnie wychowująca dziecko jednemu z rodziców lub opiekunów prawnych, który faktycznie wychowuje dziecko. Podstawową kwestią jest zatem ustalenie, który z rodziców faktycznie wychowuje dziecko, gdy rodzice nie pozostają w związku małżeńskim i żadnemu z rodziców sąd nie ograniczył władzy rodzicielskiej, a jednocześnie ojciec (matka) dziecka wypełnia postanowienia wyroku sądowego w zakresie realizacji kontaktów z dzieckiem oraz świadczeń alimentacyjnych. Wychowywanie dziecka nie sprowadza się jedynie do łożenia na jego utrzymanie oraz do czasowego (doraźnego) z nim przebywania. Wychowywanie dziecka obejmuje bowiem ogół czynności zmierzających do należytego ukształtowania człowieka w sferze duchowej, emocjonalnej i psychicznej wraz z materialną podstawą rozwoju. Oznacza to, że wykonywanie władzy rodzicielskiej polega na tym, że rodzic osobiście zajmuje się sprawami małoletniego dziecka, czyli podejmuje trud wykonywania wszystkich obowiązków, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój. W przypadku, gdy żadne z rodziców nie jest pozbawione władzy rodzicielskiej, rodzic który faktycznie w roku podatkowym dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim ciągłą opiekę, stale troszczy się o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka, ma prawo do przedmiotowej preferencji podatkowej. W sytuacji, gdy dziecko pozostaje pod stałą, codzienną opieką jednego rodzica, a drugi rodzic jest zobowiązany do płacenia alimentów oraz zajmowania się dzieckiem doraźnie (np. zgodnie z orzeczeniem sądu), status samotnego rodzica ma ten, który wykonuje wszystkie obowiązki, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój. Rodzic, o którym mowa w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który w pojedynkę troszczy się o zaspokojenie bieżących potrzeb dziecka, nie traci statusu osoby samotnie wychowującej dziecko z racji utrzymywania sporadycznych kontaktów z dzieckiem przez drugiego rodzica lub płacenia przez niego alimentów. Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że (...) 2023 r. Sąd Okręgowy orzekł rozwód pomiędzy Panią, a Pani mężem. Od tamtej pory jest Pani matką samotnie wychowującą dwójkę małoletnich dzieci: córkę oraz syna. W orzeczeniu rozwodu, które uprawomocniło się (...) 2023 r. jest ustalenie miejsca zamieszkania dzieci każdorazowo przy matce. Jako matka samodzielnie wychowuje Pani dwoje dzieci i żadnych innych Pani nie posiada. Na dzieci zostały zasądzone alimenty, aktualnie ojciec dzieci od (...) 2024 r. ma zaległości alimentacyjne, które stara się Pani wyegzekwować przez komornika. Pani stan cywilny po orzeczeniu rozwodu nie uległ zmianie. Pomimo wnioskowanej przez ojca dzieci opieki naprzemiennej, finalnie zasądzono ojcu doraźne kontakty z dziećmi. Od (...) 2022 r., kiedy to ojciec dzieci jeszcze przed orzeczeniem rozwodu wyprowadził się z domu, sama mieszkała Pani z dziećmi, zajmowała się nimi i sprawowała opiekę rodzicielską. Dzieci zamieszkują razem z Panią tworząc trzyosobowe gospodarstwo domowe. Świadczenie wychowawcze zgodnie z przepisami ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (tzw. 800+, uprzednio 500+) jest ustalone za dwoje dzieci wyłącznie na Panią. Dzieci uczęszczają do Szkoły Podstawowej. Zarówno córka jak i syn nie osiągają żadnych dochodów, nie posiadają prawa ani przyznanej renty rodzinnej, socjalnej czy też zasiłku pielęgnacyjnego. Dzieci nigdy nie były na podstawie orzeczenia Sądu umieszczone w żadnej instytucji, nigdy nie były Pani zabrane i przekazane komukolwiek pod opiekę. Dochody osiąga Pani wyłącznie w ramach umowy o pracę, a sposób opodatkowania jest zgodny ze skalą podatkową. Zarówno do Pani jak i do dzieci w roku podatkowym 2024 nie miały zastosowanie przepisy dotyczące 19% podatku liniowego lub przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub dotyczące opodatkowania dochodów na zasadach określonych w ustawie o podatku tonażowym. Nadto nigdy nie prowadziła Pani działalności gospodarczej. Ojciec nie mieszka z dziećmi, jego miejsce zamieszkania znajduje się poza województwem (...), aktualnie zamieszkuje ze swoją partnerką i dwójką jej dzieci. Ojciec utrzymuje z dziećmi kontakt w ramach zasądzonych doraźnie terminów, przy czym zdarza mu się skracać czas kontaktu, bądź pozostawiać dzieci pod opieką osób trzecich. Zarówno w trakcie rozwodu, jak również po jego orzeczeniu zdarzały się sytuacje, kiedy rezygnował z przysługujących mu kontaktów z dziećmi. Zdarzało się również, że pomagała Pani w opiece nad dziećmi w trakcie terminów przypadających ojcu. Zgodnie z ustaleniami z aktu rozwodowego ojcu przysługuje prawo do kontaktów z dziećmi w (...). Przy czym nawet w przypadku, kiedy dzieci przebywają z ojcem, jest Pani z nimi w bardzo częstym kontakcie, ponieważ dzwonią do Pani, kiedy poczują się gorzej, nie mogą się porozumieć z tatą i/lub jego nową partnerką, nudzą się, albo zwyczajnie chcą porozmawiać. To Pani jako matka sprawuje nad nimi pełną pieczę, jest Pani odpowiedzialna w pełni za ich zdrowie i leczenie, chodzi Pani do szkoły na wywiadówki, wozi Pani dzieci na dodatkowe zajęcia czy do koleżanek i kolegów, organizuje im urodziny dla przyjaciół, czas wolny, ponosi Pani wszelkie koszty utrzymania dzieci w tym dodatkowe zajęcia, uczestniczenie w zajęciach sportowych, ubezpieczenia, zakupuje Pani przybory szkolne, obiady szkolne, czy zabawki. Obowiązki w zakresie robienia zakupów, zaspakajanie potrzeb materialnych, wycieczek szkolnych, kolonii czy zimowisk, opłat związanych z utrzymaniem domu należą do Pani. Córka uczęszcza do klasy sportowej, co wiąże się z koniecznością dodatkowych opłat za obozy, turnieje, które są niestety odpłatne i odbywają się w weekendy, również te opłaty są tylko przez Panią ponoszone. Zabezpiecza Pani nie tylko potrzeby bytowe dzieci, ale również zdrowotne i edukacyjne, troszczy się Pani również o ich rozwój fizyczny oraz psychiczny. Pomaga Pani dzieciom w odrabianiu zadań domowych, uzupełnianiu zeszytów, chodzi na przedstawienie organizowane w szkole. To na Pani spoczywają obowiązki związane z zawożeniem i odbieraniem dzieci ze szkoły, z zajęć dodatkowych, spędzanie czasu poza szkołą, nauczanie, zakup żywności, leków i koszty wizyt lekarskich. Każdorazowo tylko Pani uczestniczy w dziecięcych wizytach lekarskich, często biorąc na nie dodatkowe wolne w pracy, to Pani opiekuje się dziećmi w chorobie i jest Pani jedynym rodzicem chodzącym na zebrania oraz kontaktującym się z nauczycielami. W tym miejscu należy jednoznacznie podkreślić, że wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, wynikającej z art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78 poz. 483 ze zm.), stanowiącego, że: Każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie. Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Co więcej, zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stąd też, korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich przesłanek wymaganych do jej zastosowania. Zatem prawo do omawianej preferencji podatkowej będzie przysługiwało jedynie temu z rodziców czy opiekunów prawnych, który będąc osobą stanu wolnego (za wyjątkiem ściśle w ustawie określonym) faktycznie w roku podatkowym samotnie dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim samodzielnie ciągłą opiekę, bez udziału drugiego rodzica w procesie wychowawczym. Dodatkowo wyjaśnić należy, że aby móc skorzystać z omawianej preferencji podatkowej status osoby samotnie wychowującej dziecko (określonej ww. przepisem) nie musi trwać przez cały rok podatkowy. Wystarczające jest, aby taki stan zaistniał w ciągu roku, a nie trwał przez cały rok. Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy i powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że skoro to Pani jako matka sprawuje nad dziećmi pełną pieczę, jest Pani odpowiedzialna w pełni za ich zdrowie i leczenie, chodzi Pani do szkoły na wywiadówki, wozi Pani dzieci na dodatkowe zajęcia czy do koleżanek i kolegów, organizuje im czas wolny, ponosi Pani wszelkie koszty utrzymania dzieci, zabezpiecza Pani nie tylko potrzeby bytowe dzieci, ale również zdrowotne i edukacyjne, troszczy się Pani również o ich rozwój fizyczny oraz psychiczny, natomiast ojciec utrzymuje z dziećmi kontakt jedynie w ramach zasądzonych doraźnie terminów, przy czym zdarza mu się skracać czas kontaktu, bądź pozostawiać dzieci pod opieką osób trzecich, a dodatkowo od grudnia 2024 r. ma zaległości alimentacyjne, to uznać należy, że spełnia Pani warunki określone w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z powyższym, przysługuje Pani prawo do preferencyjnego rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dzieci na zasadach określonych w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2024 oraz za lata następne, o ile zmianie nie ulegnie przedstawiony stan faktyczny. Tym samym Pani stanowisko w ww. zakresie należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy: - stanu faktycznego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz

- zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Zaznaczam także, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Ponosi Pani ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Organ podatkowy wydający interpretacje indywidualne nie jest uprawniony do analizowania i oceny załączonych dokumentów – jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Panią we wniosku, zadanym przez Panią pytaniem oraz zajętym stanowiskiem. W związku z powyższym załączone do wniosku dokumenty nie mogą stanowić przedmiotu merytorycznej analizy w niniejszej sprawie. Skoro stroną wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych jest Pani, to ta interpretacja nie wywołuje skutków podatkowych dla ojca dzieci. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!

Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili