Wnioskodawca, prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą i będący czynnym podatnikiem VAT, zawarł umowę leasingu operacyjnego na samochód osobowy, który wykorzystywał wyłącznie w działalności. Po wykupie samochodu na cele osobiste, nie użytkował go w działalności, a po 18 miesiącach przekazał go żonie w ramach darowizny. Zwrócił się do organu z pytaniem, czy ta darowizna podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Organ potwierdził, że darowizna nie będzie podlegała opodatkowaniu, uznając stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe. Interpretacja jest pozytywna, ponieważ organ potwierdził stanowisko wnioskodawcy, uznając, że darowizna nie wywołuje skutków podatkowych.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowny Panie, stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Dnia 1 marca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 1 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 1 kwietnia 2025 r. (wpływ 1 kwietnia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług). Obowiązująca forma opodatkowania to podatek liniowy. Wnioskodawca zawarł umowę leasingu operacyjnego samochodu osobowego, który był wykorzystywany wyłącznie na cele prowadzonej działalności gospodarczej. Umowa leasingu samochodu spełniała warunki określone w art. 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy końcu umowy leasingowej samochód został wykupiony na cele osobiste, co zostało udokumentowane fakturą wystawioną na Wnioskodawcę. Pomimo że umowa leasingu została zawarta w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, to podjął on decyzję o niewykorzystywaniu wykupionego samochodu osobowego w jego działalności. Tym samym, nie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT na podstawie faktury dokumentującej wykup samochodu z leasingu. Faktura wykupu nie została zaksięgowana, a samochód nie został wprowadzony do środków trwałych. Wnioskodawca po wykupie nie użytkował samochodu do żadnych celów związanych z działalnością gospodarczą. Użytkował go jedynie w celach osobistych. Wnioskodawca po wykupie z leasingu nie dokonywał zakupu części składowych samochodu, które powodowałyby trwały wzrost jego wartości i od których miałby prawo odliczyć VAT. Po 18 miesiącach od wykupu samochód został przekazany nieodpłatnie żonie Wnioskodawcy w ramach umowy darowizny. Żona podatnika nie prowadzi działalności, samochód zamierzała wykorzystywać do celów osobistych. Wnioskodawca razem z żoną mają wspólnotę majątkową, mieszkają razem w tym samym gospodarstwie domowym. Wnioskodawca nie użytkuje i nie zamierza użytkować samochodu żony. Uzupełnienie wniosku Czy przekazanie samochodu umową darowizny Pana żonie to umowa darowizny w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.)? Darowizna, o której mowa we wniosku, to to umowa darowizny w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.). Informuje Pan również, że sądy administracyjne wielokrotnie wypowiadały się w podobnych przypadkach, że to KIS ma w obowiązku dokonywać takiej interpretacji, nie przerzucając odpowiedzialności na Pana. Chcąc jednak uniknąć kilkuletniego sporu sądowego, udziela Pan jasnej informacji twierdzącej.
Czy darowizna samochodu osobowego na rzecz żony Wnioskodawcy, wykupionego z leasingu operacyjnego na cele osobiste podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych? Pana stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy – darowizna samochodu osobowego na rzecz żony Wnioskodawcy, wykupionego z leasingu operacyjnego na cele osobiste nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „darowizna”, dlatego należy w tym zakresie odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2024 r. poz. 1061). Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego: Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Celem darowizny jest dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Może ona polegać zarówno na przesunięciu do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych formach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie majątku obdarowanego – do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów. W przypadku darowizny mamy do czynienia z nieodpłatnym, jednostronnym świadczeniem. W związku z aktem darowizny darczyńca nie otrzymuje żadnych wartości pieniężnych ani innego przysporzenia majątkowego. Tym samym przekazanie samochodu w drodze darowizny nie będzie wywoływało skutków podatkowych u darczyńcy. Zatem opisana powyżej czynność prawna będzie obojętna podatkowo, co oznacza, że nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ darowizna nie stanowi przysporzenia majątkowego darującego, które potencjalnie mogłoby zawierać się w katalogu opodatkowanych dochodów w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podobne stanowisko zajął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 30 lipca 2024 r. o sygn. 0112-KDIL2-2.4011.351.2024.6.WS.
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.
Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.): Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 oraz pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Źródłami przychodów są: – pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3), – odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 (pkt 8): a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, c) prawa wieczystego użytkowania gruntów, d) innych rzeczy, – jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy –
przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany. Na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód ze sprzedaży rzeczy ruchomej kwalifikowany jest do źródła przychodów, o którym mowa w cyt. art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli do odpłatnego zbycia rzeczy, chyba że sprzedaż następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej. Stosownie natomiast do art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat. Jeżeli rzecz ruchoma stanowi składnik majątku wymieniony w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to przychód ze sprzedaży tej rzeczy będzie zaliczony do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy, czyli do przychodów z działalności gospodarczej. Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących: a) środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, b) składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł, c) składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, d) składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych – wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio. Przychody z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z zastrzeżeniem ust. 3), podlegają opodatkowaniu, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat. Natomiast na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Przychodem z działalności gospodarczej są również: przychody z odpłatnego zbycia składników będących rzeczami ruchomymi, wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, na podstawie umowy, o której mowa w art. 23b ust. 1, przy czym przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio. Przepis ten ma zastosowanie do składników będących rzeczami ruchomymi (w tym samochodu osobowego) wykorzystywanych w działalności gospodarczej na podstawie umowy leasingu operacyjnego, o której mowa w art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą. Obowiązująca forma opodatkowania to podatek liniowy. Zawarł Pan umowę leasingu operacyjnego samochodu osobowego, który był wykorzystywany wyłącznie na cele prowadzonej działalności gospodarczej. Umowa leasingu samochodu spełniała warunki określone w art. 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy końcu umowy leasingowej samochód został wykupiony na cele osobiste, co zostało udokumentowane fakturą wystawioną na Pana. Po wykupie nie użytkował Pan samochodu do żadnych celów związanych z działalnością gospodarczą. Użytkował go Pan jedynie w celach osobistych. Po 18 miesiącach od wykupu samochód został przekazany nieodpłatnie Pana żonie w ramach umowy darowizny. Darowizna, o której mowa we wniosku, to umowa darowizny w rozumieniu ustawy Kodeks cywilny. Pana żona nie prowadzi działalności. Samochód zamierzała wykorzystywać do celów osobistych. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „darowizna”, dlatego należy w tym zakresie odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.). Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego: Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Celem darowizny jest dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Może ona polegać zarówno na przesunięciu do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych formach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie majątku obdarowanego – do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów. W przypadku darowizny mamy do czynienia z nieodpłatnym, jednostronnym świadczeniem. W związku z aktem darowizny darczyńca nie otrzymuje żadnych wartości pieniężnych ani innego przysporzenia majątkowego. Tym samym przekazanie przez Pana samochodu w drodze darowizny na rzecz Pana żony nie będzie wywoływało skutków podatkowych u Pana. Zatem opisana przez Pana czynność prawna będzie obojętna podatkowo. To oznacza, że nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Podsumowanie: darowizna samochodu osobowego na rzecz Pana żony, wykupionego z leasingu operacyjnego na cele osobiste nie będzie podlegała u Pana opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia. W odniesieniu do powołanej przez Pana interpretacji stwierdzam, że zapadła ona w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca dla organu wydającego tę interpretację. Wniosek w zakresie podatku od towarów i usług został rozstrzygnięty odrębnym pismem. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili