W dniu 13 lutego 2025 r. podatnik złożył wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej skutków podatkowych związanych z zakupem lokalu mieszkalnego przeznaczonego wyłącznie do prowadzenia Kancelarii Prawnej. Wnioskodawca zapytał, czy ma prawo do odpisów amortyzacyjnych od lokalu mieszkalnego oraz czy może zaliczać odsetki od kredytów do kosztów uzyskania przychodów. Organ podatkowy stwierdził, że stanowisko podatnika w zakresie amortyzacji lokalu mieszkalnego jest nieprawidłowe, natomiast w zakresie zaliczenia odsetek od kredytów do kosztów uzyskania przychodów jest prawidłowe. W związku z tym, organ pozytywnie rozstrzygnął jedną z kwestii przedstawionych przez podatnika.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyW dniu 13 lutego 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 12 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca: Opis stanów faktycznych Wniosek jest powtórzeniem wniosku z dnia 04.12.2024 znak sprawy nr (...) Wysyła go Pan ponownie wraz z odpowiedziami z wezwania do uzupełnienia z dnia 16.01.2025 r. Działalność gospodarcza prowadzona jest w zakresie zgodnie z PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 69.10.Z. Działalność prawnicza (w załączniku wpis do CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej)). W 2024 r. do działalności gospodarczej został zakupiony lokal mieszkalny przeznaczony wyłącznie do prowadzenia Kancelarii Prawnej (zakup firmowy w załączniku FV). Adres lokalu mieszkalnego ulica (...) usytuowanego w Apartamentowcu piętro III składający się z pokoju z aneksem, pokoju, sypialni, holu i łazienki. Numer lokalu został zmieniony z numeru (...), zmiana ta została uwzględniona w Akcie Notarialnym z dnia 22.11.2024 (załącznik Akt notarialny 22.11.2024). Na parterze tego apartamentowca mieszczą się lokale usługowe. Z uwagi na fakt, że nie było możliwości zakupu na własność lokalu usługowego, ponieważ Deweloper przeznaczył je pod wynajem, dlatego został zakupiony lokal mieszkalny przez Pana i przeznaczony wyłącznie do działalności gospodarczej. W obecnym momencie jest Pan na etapie prac wykończeniowych w/w lokalu. W momencie uruchomienia działalności w tym lokalu poinformuje Pan stosowną instytucję co do wysokości podatku od nieruchomości związanego z działalnością gospodarczą. Lokal mieszkalny został zakupiony w oparciu o zaciągnięte kredyty: Kredyt inwestycyjny przeznaczony na inwestycję polegającą za zakupie lokalu mieszkalnego na potrzeby prowadzenia w nim Kancelarii Prawnej (załącznik umowa (...) pierwsza i ostatnia strona), Kredyt mieszkaniowy własny kąt (załącznik (...) pierwsza i ostatnia strona). Odpowiedzi na wezwanie do uzupełnienia wniosku znak sprawy nr (...) z dnia 16.01.2025: a) działalność gospodarczą prowadzi Pan od (...) 2016 roku, b) ewidencjonuje Pan koszty za pomocą metody kasowej, c) przychody opodatkowane są na zasadach ogólnych według skali podatkowej, dokumenty podatkowe prowadzone są za pomocą KPIR, d) w pozwoleniu jest kategoria obiektu XIII pozostałe budynki mieszkalne, e) jest Pan jedynym właścicielem lokalu mieszkalnego, f) zamierza Pan prowadzić działalność gospodarczą w lokalu mieszkalnym, o którym mowa we wniosku na przełomie 2025 roku, g) lokal w momencie przejęcia do użytkowania był w stanie surowym i wymaga przeprowadzenia prac remontowo-wykończeniowych, h) w momencie przejęcia lokalu do użytkowania wartość początkowa zostałaby ustalona w następujący sposób – wartość zakupu lokalu podwyższona o poniesione koszty: - akt notarialny, - odsetki od zaciągniętego kredytu na w/w lokal liczone do dnia oddania,
- wartość poniesionych prac remontowo-wykończeniowych. Zastosowano by metodę amortyzacji liniowej ze stawką 1,5% jak dla lokalu mieszkalnego i) lokal zostanie wprowadzony po zakończeniu prac remontowo-wykończeniowych na przełomie roku 2025, wtedy będzie możliwe prowadzenie działalności gospodarczej Kancelaria Prawna w tym lokalu, j) lokal został zakwalifikowany zgodnie z KŚT do grupy 1 podgrupy 12 symbol KŚT 112, k) kredyty zostały zaciągnięte w ramach prowadzonej działalności, l) odsetki od kredytów już są spłacane, w załączniku wysyła Pan potwierdzenie pierwszych spłat kredytów, m) odsetki zostaną faktycznie spłacone, n) wydatek w postaci odsetek od kredytów zostanie poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej Oświadcza Pan, iż lokal będzie służył tylko i wyłącznie na prowadzenie Kancelarii Prawnej. Lokal nie będzie służył do celów mieszkaniowych. Pytania 1. Czy podatnik ma prawo do odpisów amortyzacyjnych od lokalu mieszkaniowego przeznaczonego w 100% do działalności gospodarczej Kancelaria Prawna? 2. Czy z tytułu zaciągniętych kredytów podatnik ma prawo zaliczać do kosztów uzyskania przychodu wartości pobranych przez bank odsetek? Pana stanowisko w sprawie W Pana ocenie, lokal mieszkalny, który został zakupiony wyłącznie do działalności gospodarczej i wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej. Podatnik oświadcza, że w tym lokalu nie realizuje żadnych potrzeb mieszkaniowych. Z uwagi na charakter przeznaczenia lokalu mieszkalnego tylko i wyłącznie na kancelarię prawną uznaje Pan, że ma prawo do amortyzacji w/w lokalu. Podatnik nie uzyskuje przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.f., nie znajdzie do niego zastosowania zmieniony przepis art. 22c pkt 2 u.p.d.o.f., a amortyzacja wskazanego lokalu mieszkalnego będzie miała miejsce w oparciu o art. 22j ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f. Ponadto Pana zdaniem ma Pan prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wartość odsetek z tytułu zaciągniętych kredytów na zakup lokalu mieszkalnego w 100% przeznaczonego do działalności gospodarczej na podstawie art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f.
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest: - nieprawidłowe – w zakresie amortyzacji lokalu mieszkalnego, - prawidłowe – w zakresie możliwości uznania odsetek od kredytów za koszty uzyskania przychodów.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.): Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodów, muszą zostać spełnione następujące warunki, tzn. dany wydatek: · został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodów podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik), · jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona, · pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, · poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów, · został właściwie udokumentowany, · nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 wskazanej ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów. Kosztami uzyskania przychodów prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z tą działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów wskazanej ustawy nie podlegają wyłączeniu z tych kosztów. Przy czym związek przyczynowy między poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Zgodnie z art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23 (...). Stosownie do art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania: 1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, 2) maszyny, urządzenia i środki transportu, 3) inne przedmioty – o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi. Z przytoczonych przepisów wynika, że środki trwałe podlegają amortyzacji, o ile spełniają następujące warunki: · stanowią własność lub współwłasność podatnika, · są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania, · przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok, · są wykorzystywane przez podatnika m.in. na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Stosownie do art. 22c pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Amortyzacji nie podlegają budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami, lokale mieszkalne stanowiące odrębną nieruchomość, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy – zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi. Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że w 2024 r. na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej zakupił Pan lokal mieszkalny. Lokal mieszkalny, o którym mowa we wniosku, zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych został zakwalifikowany do grupy 1 podgrupy 12 symbol 112. Pana wątpliwość budzi fakt, czy ma Pan prawo do odpisów amortyzacyjnych od lokalu mieszkalnego przeznaczonego w 100% na działalność gospodarczą. W odniesieniu do powyższego wskazuję, że z art. 22c pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wprost wynika, że nie ma Pan prawa do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od zakupionego w 2024 roku na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej lokalu mieszkalnego. Jednocześnie zauważam, że powołany przez Pana art. 22j ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi jedynie, że: Podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22l, mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy niż: dla budynków (lokali) i budowli, innych niż wymienione w pkt 4 - 10 lat, z wyjątkiem: a) trwale związanych z gruntem budynków handlowo-usługowych wymienionych w rodzaju 103 Klasyfikacji i innych budynków niemieszkalnych wymienionych w rodzaju 109 Klasyfikacji, trwale związanych z gruntem, 3b) kiosków towarowych o kubaturze poniżej 500 m, domków kempingowych i budynków zastępczych – dla których okres amortyzacji - nie może być krótszy niż 3 lata; Przepis ten nie daje podstaw do amortyzacji lokali mieszkalnych. Podsumowanie: z uwagi na powyższe nie ma Pan prawa amortyzować lokalu mieszkalnego, wykorzystywanego w 100% w działalności gospodarczej a w konsekwencji odpisy amortyzacyjne nie stanowią dla Pana kosztów uzyskania przychodów. W odniesieniu natomiast do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od kredytów zaciągniętych na zakup lokalu mieszkalnego, o którym mowa we wniosku, stwierdzam, co następuje. Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów). Natomiast zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 33 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji. Na podstawie powołanych regulacji – dopiero zapłacenie odsetek od kredytu (pożyczki) daje możliwość zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów, o ile odsetki nie zwiększają kosztów inwestycji. W konsekwencji, odsetki są kosztem podatkowym, jeśli spełniają następujące przesłanki: · są faktycznie zapłacone, · pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami, · nie zwiększają kosztów inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji. Z powyższych przepisów wynika, że aby prawidłowo rozliczyć koszty uzyskania przychodów, istotny jest moment poniesienia przez podatnika wydatków związanych ze spłatą odsetek od kredytu (pożyczki). W odniesieniu do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu odsetek od udzielonego kredytu zauważam, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów ww. wydatków dotyczących kredytów przeznaczonych na sfinansowanie kosztów prowadzonej działalności gospodarczej od klasyfikacji czy nazwy kredytów stosowanych przez instytucje finansowe, jak również od rodzaju zaciągniętego kredytu. Warunkiem uznania za koszt uzyskania przychodów odsetek od kredytu jest przede wszystkim istnienie związku przyczynowo-skutkowego między kredytem a przychodem z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 22 ust. 1 tej ustawy. Dodatkowo wyjaśniam, że zgodnie z art. 22d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4 . Zgodnie natomiast z art. 22n ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Nie podlegają objęciu ewidencją: 1) budynki mieszkalne, lokale mieszkalne stanowiące odrębną nieruchomość, grunty lub prawo użytkowania wieczystego gruntu, związane z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej; 2) spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego, którego wartość początkową ustala się zgodnie z art. 22g ust. 10. Z powołanego przepisu wynika, że lokale mieszkalne nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. W opisanej sprawie może Pan zaliczać do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej faktycznie przez Pana zapłacone odsetki od kredytów zaciągniętych na zakup lokalu mieszkalnego wykorzystywanego wyłącznie na potrzeby prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej. Podsumowanie: zapłacone przez Pana odsetki od kredytów zaciągniętych na zakup lokalu mieszkalnego wykorzystywanego wyłącznie w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej stanowią koszt uzyskania przychodów.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanów faktycznych, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia. Do wniosku dołączył Pan dokumenty. Jednak przy wydawaniu interpretacji w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej nie przeprowadzam postępowania dowodowego (np. dokonania szczegółowej analizy zapisów zawartych w dokumentach), dlatego nie jestem zobowiązany ani uprawniony do ich oceny; jestem związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Pana i Pana stanowiskiem podanym we wniosku. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanów faktycznych i zastosuje się Pan do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili