0112-KDIL2-1.4011.220.2025.1.MB

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani, stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 marca 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 2 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismami z 3 marca 2025 r. (wpływ 3 marca 2025 r.) oraz z 18 marca 2025 r. (wpływ 20 marca 2025 r.). Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego W dniu (...) stycznia 2008 r., wraz z mężem zawarliście Państwo z bankiem umowę nr (...) kredytu hipotecznego w walucie wymienialnej – kredyt denominowany we franku szwajcarskim w kwocie (...) CHF. Kredyt w całości przeznaczyliście Państwo na cele mieszkaniowe tj. dokończenie budowy własnego domu, w którym wspólnie z mężem i dziećmi mieszkacie. Nie prowadzicie Państwo, ani nigdy nie prowadziliście żadnej działalności gospodarczej. W związku z niedozwolonymi zapisami w umowie kredytowej (klauzule abuzywne), w 2021 r. zdecydowaliście się Państwo na skierowanie sprawy do sądu o unieważnienie ww. umowy. Przed Sądem (...) toczy się postępowanie z powództwa kredytobiorcy oznaczone sygn. (...), którego przedmiotem są roszczenia związane/wynikające z nieważności /bezskuteczności Umowy Kredytu. Reprezentuje Państwa kancelaria (...). Termin pierwszej rozprawy wyznaczono na (...) listopada 2025 r. W toku procesu, w sierpniu 2024 r. postanowiliście Państwo przyjąć propozycję ugody przedstawioną przez Bank. Ugoda rozumiana jako polubowne zakończenie sporu dotyczącego ważności oraz skuteczności umowy kredytu lub niedozwolonego charakteru jej postanowień. Warunki zawarcia ugody stanowiły ok.100% korzyści możliwej do uzyskania w przypadku unieważnienia umowy kredytu przez sąd, dlatego zdecydowaliście się Państwo na nią. Do dnia zawarcia ugody, Państwo kredytobiorcy, na podstawie Umowy Kredytu wpłaciliście na rzecz Banku (...) zł, tytułem spłaty rat kapitałowo-odsetkowych, (...) zł, tytułem składki ubezpieczenia pomostowego oraz (...) zł, tytułem składki ubezpieczenia niskiego wkładu. Na podstawie Umowy Kredytu Bank wypłacił Państwu w 2008 r. kapitał w kwocie (...) zł. (...) sierpnia 2024 r. została zawarta ugoda pozasądowa między Bankiem, a kredytobiorcami. Ugoda została podpisana drogą elektroniczną na jej podstawie Państwo (kredytobiorcy) złożyliście do sądu, za pośrednictwem reprezentującej kancelarii, stosowne dokumenty w celu cofnięcia pozwu (na dzień dzisiejszy (...) marca 2025 r. czekacie Państwo na umorzenie sprawy). Bank zobowiązał się do zapłaty na rzecz Kredytobiorcy kwoty (...) zł, oraz kwoty (...) zł, tytułem kosztów zastępstwa procesowego, łącznie kwoty (...) zł. Pieniądze zostały przelane na Państwa konto tytułem: Ugoda rozliczeniowa – (...). Bank zobowiązał się do wydania Kredytobiorcy dokumentu stanowiącego podstawę do wykreślenia hipoteki zabezpieczającej wierzytelność Banku, wynikającą z Umowy Kredytu. (...) grudnia 2024 r. hipoteka została wykreślona. W ugodzie Bank umieścił informację, iż kwota, o której mowa powyżej tj. (...) zł stanowi przychód podatkowy i Bank będzie zobowiązany do wypełniania ciążących na nim obowiązków informacyjnych tj. sporządzenie informacji PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)-11. Po zawarciu ugody, rozliczyliście się Państwo z reprezentującą kancelarią, płacąc honorarium w wysokości (...) zł. Pani mąż w lutym tego roku otrzymał od Banku PIT-11 – świadczenie (...), Pani również otrzymała taki sam PIT z kwotą (...) w rubryce 100 – informacja o wysokości przychodów o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy.

Pani zdaniem, kwota (...) zł nie jest Państwa przychodem, a zwrotem kwoty nadpłaconej Bankowi ponad kwotę kapitału i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od osób fizycznych. Ugoda polegała na rozliczeniu się z Bankiem w ten sposób, iż Państwo zwracacie całą kwotę kapitału, a ponieważ była nadpłata, Bank ją Państwu zwrócił. Jednocześnie Bank zaoszczędził znaczną ilość środków w związku z wysokim prawdopodobieństwem przegrania sprawy w sądzie i unieważnienia nieuczciwej umowy. Chcąc upewnić się czy nie ciąży na Pani obowiązek zapłacenia podatku, zadzwoniła Pani do KAS z pytaniem w tej sprawie, otrzymała Pani odpowiedź, iż nie ma obowiązku zapłaty podatku, lecz rozmowa na infolinii nie jest wiążąca, dlatego udała się Pani do swojego US. Tam poinformowano Panią, że aby mieć pewność w tej sprawie, najlepiej jest się zwrócić o interpretację indywidualną.

Pytanie

Czy zwrot nadpłaty (...) zł uzyskany w ramach pozasądowej ugody z bankiem, dotyczący kredytu hipotecznego nr (...) na cele mieszkaniowe, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych? Pani stanowisko w sprawie W Pani ocenie, zwrot nadpłaty (...) zł uzyskany w ramach pozasądowej ugody z bankiem, dotyczący kredytu hipotecznego nr (...) na cele mieszkaniowe, nie stanowi przychodu w rozumieniu ustawy o PIT, co oznacza, iż nie podlega opodatkowaniu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.): Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Z przepisu tego wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega – co do zasady – każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną. Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów nad kosztami ich uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei jest definiowany przez ustawodawcę w art. 11 ust. 1 ustawy: Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Za przychody należy zatem uznać otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych

nieodpłatnych świadczeń. Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osoby, mające konkretny wymiar finansowy. Z definicji przychodu można wywieść, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa, jak i zmniejszającym pasywa) – mają definitywny, a nie zwrotny charakter. O uzyskaniu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych można więc mówić w sytuacji, gdy podatnik – czy to na skutek otrzymania określonych wartości majątkowych (środków pieniężnych, świadczeń w naturze czy też innych nieodpłatnych świadczeń), czy też w wyniku określonego zdarzenia, które powoduje zmniejszenie jego zobowiązań wobec innych podmiotów – uzyskuje określone przysporzenie majątkowe. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Odrębnym źródłem przychodów są m.in. określone w art. 10 ust. 1 pkt 9 „inne źródła”. W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy: Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17. Użycie w tym przepisie sformułowania „w szczególności” wskazuje, że katalog przychodów z innych źródeł ma otwarty charakter – nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe, które można przypisać do tego źródła. Instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1646 ze zm.). Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ww. ustawy: Przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu. Podkreślić należy, że otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Wobec powyższego, skoro kwota (...) zł, którą otrzymała Pani od banku w wyniku zawartej ugody, mieści się w kwocie wpłacanej przez Panią podczas spłaty kredytu to jej otrzymanie nie powoduje po Pani stronie dodatkowego przysporzenia majątkowego. W konsekwencji pieniądze te nie są Pani przychodem w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ich uzyskanie nie skutkuje po Pani stronie obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego. Zatem z uwagi na fakt, że otrzymana kwota nie stanowi Pani przychodu, nie musi Pani jej wykazywać w zeznaniu rocznym.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia. Zgodnie ze wskazaniem we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Pani jest wnioskodawcą w niniejszej sprawie. Tym samym wystąpiła Pani o interpretację przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dlatego niniejsza interpretacja stanowi odpowiedź na pytania w niej zawarte tylko w odniesieniu do Pani osoby. Nie wywiera ona skutku prawnego dla Pani męża. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.