W dniu 26 stycznia 2025 r. podatnik złożył wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej możliwości skorzystania z ulgi na powrót w podatku dochodowym od osób fizycznych. Opisując swoje zdarzenie przyszłe, podatnik wskazał, że od 2007 r. do 2018 r. przebywał na emigracji w Irlandii Północnej, a po powrocie do Polski w 2018 r. pracował przez rok na umowę na czas określony. Po ponownej emigracji do Irlandii Północnej w 2019 r. uzyskał status osoby osiedlonej, a w 2023 r. wrócił do Polski, gdzie zamierzał skorzystać z ulgi na powrót w latach 2024-2027. Organ podatkowy potwierdził, że stanowisko podatnika jest prawidłowe, uznając, że spełnia on warunki do skorzystania z ulgi na powrót, w tym nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce oraz brak miejsca zamieszkania w Polsce w wymaganym okresie. Interpretacja jest pozytywna, potwierdzając prawo do ulgi na powrót.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyłowe Szanowny Panie, stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
26 stycznia 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości skorzystania z ulgi na powrót. W odpowiedzi na wezwania uzupełnił go Pan w dniach 17, 22 i 26 lutego 2025 r. Treść wniosku jest następująca:
Od (...) 2007 r. do (...) 2018 r. przebywał Pan na emigracji w Irlandii Północnej (Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej), gdzie mieszkał Pan i był zatrudniony w oparciu o umowę o pracę na stałe. Po powrocie z zagranicy do Polski w 2018 r., od (...) 2018 r. do (...) 2019 r. pracował Pan jeden rok w Polsce w oparciu o umowę na czas określony. Po powrocie do Polski, zarówno za rok 2018 jak i 2019 rozliczał Pan podatek w Polsce przy użyciu tzw. metody wyłączenia z progresją. W (...) 2019 r. (po ustaniu umowy o pracę na czas określony w Polsce) ponownie wyemigrował Pan do Irlandii Północnej (Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej) celem zamieszkania i podjęcia pracy w oparciu o umowę o pracę na stałe. W dniu (...) 2020 r. uzyskał Pan status osoby osiedlonej (settled status), o który zwrócił się Pan w związku z wyjściem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej (Brexit). W dniu (...) 2023 r. rozwiązał Pan umowę o pracę na stałe (trwającą od (...) 2019 r.) celem powrotu i zamieszkania w Polsce. Od (...) 2023 r. mieszka Pan i pracuje na stałe w Polsce. Rozliczenie podatkowe za rok 2023 wykonał Pan metodą odliczania proporcjonalnego. Przez okres pobytu w Irlandii Północnej był Pan zameldowany u swojej mamy, która (...) 2023 r. przekazała Panu swoje mieszkanie w akcie darowizny. W związku z aktem darowizny, a przede wszystkim mając na względzie podeszły wiek mamy postanowił Pan powrócić na stałe do Polski, jednocześnie zmieniając ośrodek swoich interesów życiowych ze Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej na Polskę. Uzupełniając wniosek wyjaśnił Pan, że powrócił do Polski 23 czerwca 2023 r. Posiada Pan obywatelstwo polskie. W latach 2020-2022 oraz w okresie od 1 stycznia 2023 r. do 23 czerwca 2023 r. miał Pan miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (dalej: Irlandii Północnej), zgodnie z wewnętrznym prawem tego kraju. W roku podatkowym 2020, 2021 oraz 2022 nie przebywał Pan na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni. Zazwyczaj było
to 25 dni na każdy rok podatkowy. W latach 2020, 2021, 2022 oraz w okresie od 1 stycznia 2023 r. do dnia powrotu do Polski Pana centrum interesów osobistych i gospodarczych znajdowało się w Irlandii Północnej, gdyż był Pan tam zatrudniony na stałe na umowę o pracę, wynajmował mieszkanie, płacił podatki, korzystał ze służby zdrowia, był Pan liderem zespołu odpowiedzialnym za pracę zespołu, miał kolegów, znajomych i współpracowników. Ponadto (...) 2019 r. otrzymał Pan status rezydenta wystawiony przez (...) w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (nr referencyjny dokumentu (...)). Nie posiadał Pan i nie posiada żony, partnerki, konkubiny czy dzieci. W Polsce pozostawała Pana matka, ojciec zmarł w 1991 r. Pana centrum powiązań osobistych znajdowało się w Irlandii Północnej. W latach 2020 - 2022 oraz w okresie od 1 stycznia 2023 r. do 23 czerwca 2023 r. nie miał Pan ubezpieczenia na życie i ubezpieczenia majątkowego w Polsce, nie posiadał nieruchomości (poza darowanym mieszkaniem spółdzielczym w dniu (...) 2023 r.) czy inwestycji. W wyżej wymienionym okresie nie posiadał Pan powiązania majątkowego z Polską oraz nie posiadał żadnego źródła dochodów w Polsce. Posiadał Pan konto osobiste w banku, które ma od czasów szkoły średniej tj. około 1997 r. W tym okresie Pana jedynym źródłem dochodu była praca zarobkowa w Irlandii Północnej, ubezpieczenie na życie i zdrowie posiadał Pan od pracodawcy w Irlandii Północnej, tam też płacił Pan składki na ubezpieczenie zdrowotne i korzystał z tamtejszej służby zdrowia. W Irlandii Północnej wynajmował Pan mieszkanie i posiadał konto bankowe. W wyżej wymienionym okresie wszelką aktywność społeczną, polityczną, kulturalną prowadził Pan w Irlandii Północnej. Przez cały ww. okres przynależał Pan jako członek do (...). Posiadał Pan kartę identyfikacyjną wyborcy w Irlandii Północnej, posiadał Pan kartę zdrowia i opieki, kartę biblioteczną i kartę autobusową na przejazdy do pracy. Swoje gospodarstwo domowe prowadził Pan w Irlandii Północnej, skąd również zarządzał Pan swym majątkiem. W ww. okresie miał Pan stałe miejsce zamieszkania w Irlandii Północnej, gdzie również Pan zazwyczaj przebywał. W związku z przeprowadzką do Polski przeniósł Pan swoje centrum interesów osobistych i gospodarczych do Polski. W wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. (...) 2019 r. otrzymał Pan status rezydenta (certyfikat rezydencji) wystawiony przez (...) w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej. W latach 2019, 2020, 2021, 2022 i 2023 rozliczał się Pan z HM Revenue (odpowiednik Organu Administracji Podatkowej w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej) jako rezydent podatkowy. Posiada Pan umowę o pracę na stałe od (...) 2019 r. do (...) 2023 r., historię zatrudnienia u jednego pracodawcy, zeznania podatkowe za rok 2019, 2020, 2021, 2022 oraz 2023, umowę najmu lokalu mieszkalnego, paski wynagrodzeń (pay slips), wyciągi bankowe, zaświadczenia od pracodawcy, karty zdrowia (...). Okres zamieszkania dla celów podatkowych od (...) 2019 r. do (...) 2023 r. Nie korzystał Pan uprzednio w całości lub w części, ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Chciałby Pan skorzystać z ulgi na powrót w latach podatkowych 2024, 2025, 2026 oraz 2027. W tych latach będzie uzyskiwał Pan dochody ze stosunku pracy na umowę o pracę (od 1 stycznia 2025 r. umowa o pracę na stałe).
Czy będzie mógł Pan wykorzystać ulgę na powrót w rozliczeniu podatkowym od osób fizycznych za rok 2024?
Pana stanowisko w sprawie W Pana ocenie, może Pan zastosować ulgę na powrót w rozliczeniu podatkowym za rok 2024, jak również w przyszłości w roku podatkowym 2025, 2026 oraz 2027.
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.
Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163), wolne od podatku dochodowego są: Przychody podatnika, który przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte: a) ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy, b) z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8, c) z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30c albo art. 30ca albo ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w zakresie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, d) z zasiłku macierzyńskiego, o którym mowa w ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa - w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym podatnik przeniósł to miejsce zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44. Na podstawie art. 21 ust. 39 ustawy: Przy obliczaniu kwoty przychodów podlegających zwolnieniu od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie uwzględnia się przychodów podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie niniejszej ustawy, zwolnionych od podatku dochodowego oraz od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Stosownie do art. 21 ust. 43 ustawy: Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 152, przysługuje pod warunkiem, że: 1) w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podatnik podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oraz 2) podatnik nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie obejmującym: a) trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz b) okres od początku roku, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz 3) podatnik: a) posiada obywatelstwo polskie, Kartę Polaka lub obywatelstwo innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub
państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej lub b) miał miejsce zamieszkania: - nieprzerwanie co najmniej przez okres, o którym mowa w pkt 2, w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Konfederacji Szwajcarskiej, Australii, Republice Chile, Państwie Izrael, Japonii, Kanadzie, Meksykańskich Stanach Zjednoczonych, Nowej Zelandii, Republice Korei, Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub Stanach Zjednoczonych Ameryki, lub - na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat kalendarzowych poprzedzających okres, o którym mowa w pkt 2, oraz 4) posiada certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia, oraz 5) nie korzystał uprzednio, w całości lub w części, z tego zwolnienia - w przypadku podatników, którzy ponownie przeniosą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W myśl natomiast art. 21 ust. 44 ustawy: Suma przychodów zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty 85 528 zł. Ponadto z art. 53 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105) wynika, że: Zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy zmienianej w art. 1, ma zastosowanie do podatników, którzy przenieśli miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po dniu 31 grudnia 2021 r. Ulga, o której mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, polega na zwolnieniu od podatku dochodowego niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r. podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. W celu skorzystania z ww. „ulgi na powrót” spełnione muszą być również dodatkowe warunki określone w art. 21 ust. 39, 43 i 44 ustawy. Dla zastosowania ww. zwolnienia przedmiotowego jest więc istotne m.in. aby przeniesienie miało miejsce po 31 grudnia 2021 r. oraz aby podatnik nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Polski zarówno w okresie obejmującym trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił miejsce zamieszkania na Polskę, jak i w okresie od początku roku, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Polski, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Kwestie związane z posiadaniem miejsca zamieszkania na terytorium Polski zostały uregulowane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 3 ust. 1 tej ustawy: Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy: Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która: 1) posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub 2) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W myśl natomiast art. 4a ustawy: Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. W opisie zdarzenia wskazał Pan, że 23 czerwca 2023 r. powrócił Pan do Polski, przenosząc swoje centrum interesów osobistych i gospodarczych i w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania podlega Pan w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Oznacza to, że warunek, o którym mowa w art. 21 ust. 43 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został przez Pana spełniony. Ponadto wyjaśnił Pan, że w latach 2020 – 2022 oraz w okresie od 1 stycznia 2023 r. do dnia powrotu zazwyczaj przebywał Pan w Irlandii Północnej, gdzie miał stałe miejsce zamieszkania i gdzie znajdowało się centrum Pana interesów osobistych i gospodarczych. Zatem uznać należy, że spełnia Pan wymagania wskazane w art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a i b ustawy. Wyjaśnił Pan również, że posiada polskie obywatelstwo, co oznacza spełnienie warunku wynikającego z art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a ww. regulacji. Kolejnym istotnym kryterium warunkującym zastosowanie „ulgi na powrót” jest stosownie do art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy, posiadanie certyfikatu rezydencji lub innych dowodów dokumentujących miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia. Zgodnie z art. 5a pkt 21 ustawy, ilekroć w ustawie mowa jest o certyfikacie rezydencji - oznacza to zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika. Z treści art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że podatnik powinien posiadać certyfikat rezydencji lub też inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do zwolnienia. Wystarczy zatem, że podatnik posiada inne dokumenty, które potwierdzą jego miejsce zamieszkania w innym państwie, muszą to być jednak dokumenty potwierdzające miejsce zamieszkania dla celów podatkowych. Choć przepisy podatkowe nie wymieniają w tym zakresie żadnego katalogu, to należy pamiętać, że zgodnie z art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. Powyższe oznacza, że innymi dowodami wskazującymi na miejsce zamieszkania poza Polską mogą być m.in. umowa o pracę, historia zatrudnienia, zagraniczne zeznania podatkowe, zagraniczna umowa najmu nieruchomości, paski wynagrodzeń, wyciągi bankowe czy też zagraniczne zaświadczenie od pracodawcy. Można w tym zakresie przedstawić również inne dowody. We wniosku wskazał Pan, że posiada certyfikat rezydencji, jak również, że posiada również m.in. umowę o pracę, historię zatrudnienia, zeznania podatkowe za lata 2019-2023, umowę najmu lokalu, wyciągi bankowe. W oparciu o przedstawione przez Pana wyjaśnienia uznać zatem należy, że spełnia Pan warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Po powrocie do Polski uzyskuje Pan i planuje uzyskiwać dochody z tytułu umowy o pracę. W konsekwencji, przysługuje Panu prawo do skorzystania z tzw. „ulgi na powrót”, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ww. ustawy w odniesieniu do tych przychodów. Przedmiotowe zwolnienie z opodatkowania obejmuje przychody do wysokości nieprzekraczającej łącznie w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte z tytułów wymienionych w przepisie – w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym nastąpiło przeniesienie miejsca zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44. Zgodzić się zatem z Panem należy, że przysługuje Panu prawo do skorzystania z ulgi na powrót za lata 2024, 2025, 2026 i 2027 w odniesieniu do przychodów uzyskiwanych ze stosunku pracy.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Dodać należy, że organ interpretacyjny nie ma uprawnień do przeprowadzania postępowania dowodowego, a informacje niezbędne do wydania interpretacji może przyjmować wyłącznie z przedstawionego przez Pana opisu zdarzenia. Jeżeli przedstawiony we wniosku opis zdarzenia będzie się różnił od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Pana w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia. Należy też zauważyć, że na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku ewentualnego postępowania kontrolnego czy podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili