0114-KDIP3-2.4011.132.2025.2.AC

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie, stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 lutego 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 19 lutego 2025 r. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego W 2016 roku zmarł C.C. Pana ojciec. W 2015 roku nabył mieszkanie (...). W 2022 roku wskutek sądowego nabycia spadku, spadek po ojcu nabyły na podstawie ustawy na zasadach ogólnych z dobrodziejstwem inwentarza jego małoletnie dzieci (Pan również wtedy był małoletni): Pan - A.A., Pana rodzona siostra B.B. oraz syn Pana ojca z drugiego związku. Pana mama, ani druga partnerka ojca nie nabyły prawa do spadku, ponieważ nie pozostawały z ojcem w związku małżeńskim. Okazało się, że w skład masy spadkowej wchodzą: dwa mieszkania, samochód oraz oszczędności pozostałe na kontach. Sąd postanowieniem działu spadku podzielił spadek wartościowo po równo na każde z dzieci - z racji tego, że w chwili zakończenia sprawy o podział spadku każde z dzieci było niepełnoletnie. Udział każdego z dzieci w spadku wynosił po 1/3 - Postanowienie o dział spadku 2024 rok. Ponieważ mieszkają Państwo w innych miastach, na skutek ugody zawartej sądownie Sąd dokonał podziału spadku w następujący sposób: mieszkanie 1 sąd przyznał po 1/2 Panu oraz Pana siostrze, tj. mieszkanie (...), a mieszkanie 2 i samochód - przyznał dziecku z drugiego związku. Sąd środki na kontach rozdzielił między Pana a siostrę. Nastąpiła również dopłata po 30.000 zł na Państwa konta (Pana i siostry) od drugiej strony. Wartość została podzielona tak, aby zgodnie z prawem każde z Państwa dostało po 1/3 wartości spadku. Ponieważ były dwa mieszkania o zupełnie innych wartościach, a drugie z mieszkań było zamieszkałe przez drugą rodzinę i na podstawie Państwa zgody przed sądem sąd podzielił wartość majątku na trzy równe części (osoby małoletnie). Z tego wyniknęła dopłata na Pana konto i konto Pana siostry po 30.000 zł (tak aby nie trzeba było sprzedawać mieszkania zamieszkałego przez drugą rodzinę, zaś kwota podziału była dokładnie po 1/3). Ponieważ mieszka Pan 150 km od miasta, w którym znajduje się mieszkanie, dodatkowo mieszkanie było w stanie do gruntownego remontu, zniszczone - koniecznością była jego sprzedaż, co też uczynił Pan z siostrą 27 stycznia 2025 r. (w imieniu małoletniej siostry jako pełnomocnik Pana mama) - dotyczy mieszkania W., (...). Uzupełnienie stanu faktycznego Sprawa spadkowa skończyła się postanowieniem sądu: spadek po C.C., synu E.E. i W.U., urodzonym dnia 18 czerwca 1972 r. w (...), zmarłym w dniu 13 października 2016 r. (...) w swoim ostatnim miejscu zamieszkania na podstawie ustawy na zasadach ogólnych z dobrodziejstwem inwentarza nabyły jego dzieci: - jego córka B.B., córka E. - jego syn A.A., syn E. - jego syn Z.Z., syn M. w 1/3 (jednej trzeciej) części każdy z nich. W sprawie spadkowej nie był znany do końca majątek zmarłego, nie była ustalana jego wartość, ani składniki, nie znana była wartość mieszkań, ani wartość pieniędzy na kontach. Sąd orzekł ogólnie podział majątku po 1/3 na każde dziecko, nie znając wartości ani wszystkich składników majątku. Dopiero w sprawie o podział spadku ustalono z jakich elementów składa się spadek i wyceniono wartość tych elementów, jak również uzyskano kolejno z banków informacje na temat kwot na kontach. Były to dwa mieszkania (...) różnej wielkości, stary samochód osobowy i pieniądze na kontach. Sąd ustalił wartość majątku

dopiero w sprawie o podział spadku. Zgodnie z postanowieniem sądu spadek podzielił wartościowo dokładnie po 1/3, także otrzymałem dokładnie 1/3 wartości spadku. Jest to obwarowane przepisami - w przypadku gdy wszyscy spadkobiercy są nieletni podział spadku musi być taki, aby każdy spadkodawca dostał wartościowo tyle samo. Nie może być nawet najmniejszej różnicy. Ponieważ składnikami były mieszkania (strona z jednym dzieckiem chciała zachować mieszkanie, ponieważ tam mieszkała) sąd przyznał za Państwa zgodą drugie mieszkanie przyrodniemu bratu, jak również samochód, Panu zaś pieniądze na kontach i połowę mieszkania, o które właśnie Pan pyta. Wartość spadku podzielono dokładnie po 1/3. Dopłata 30.000 zł wynika z ogólnej wartości spadku, gdyż nie udało się bez dopłaty podzielić tak spadku, aby nie trzeba było sprzedawać mieszkań. Więc dopłata dotyczy całościowego rozliczenia spadku tak, aby każdy miał po 1/3. Dopłata nastąpiła ze strony przyrodniego brata, zgodnie z decyzją sądu i zgodnie z zasadą podzielenia, że każdy z Państwa ma dostać 1/3. Konieczność dopłaty i kwota ustalona została w postanowieniu sądu. Pana ojciec nabył lokal w 2015 roku na mocy umowy kupna-sprzedaży. Uważa Pan, że Pana wartość majątku jaki odziedziczył Pan w sprawie nabycia spadku, a później w sprawie o podział spadku nie zmieniła się. Była 1/3 wartości majątku spadkodawcy i taką pozostała, dlatego też nie powinien Pan płacić podatku od sprzedaży. Nabycie przez spadkodawcę mieszkania było w 2015 roku. Załączył Pan oba orzeczenia sądu. Pana wątpliwość pojawiła się w momencie, gdy zaczął Pan się zastanawiać czy przez to, iż nabył Pan mieszkanie w połowie z siostrą, nie oznacza, iż nabył Pan więcej konkretnie udziału w mieszkaniu, niż wynikałoby to ze sztywnego podziału po 1/3. Ponieważ nabył Pan go w 1/2, natomiast wartość spadku się nie zmieniła, gdyż za to nie nabył Pan w ogóle np. mieszkania drugiego.

Pytanie

1. Czy od sprzedaży mieszkania obowiązuje Pana podatek dochodowy? 2) Czy jeśli by jednak z interpretacji wynikało, iż podatek należy zapłacić, czy powinien Pan zapłacić od wartości zwiększonego udziału (ponad 1/3) czy od całej wartości mieszkania? Pana stanowisko w sprawie Odnośnie pytania 1 - uważa Pan, że nie powinien Pan płacić podatku dochodowego, gdyż na mocy działu spadku nabył Pan dokładnie 1/3 spadku - nic poza tę wartość. Odnośnie pytania 2 - jeśli jednak interpretacja do pytania 1 będzie z Pana nieprawidłowym stanowiskiem, to uważa Pan, że podatek powinien Pan odprowadzić od różnicy między 1 /2 wartości, a 1/3 wartości. Zgodnie z przepisami, przepis art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że w przypadku zbycia nieruchomości nabytych w drodze spadku, pięcioletni okres liczony będzie od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub praw majątkowych przez spadkodawcę. Do wyliczenia 5- letniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych nabytych w drodze spadku, wliczany jest zatem nie tylko okres posiadania nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę, który dokonuje sprzedaży, ale także okres posiadania nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkodawcę. Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę upłynęło 5 lat - to sprzedaż nie podlega opodatkowaniu. Zgodnie z tą interpretacją Pana tata - spadkodawca nabył nieruchomość w 2015 roku, zatem minęło już ponad 5 lat od czasu nabycia nieruchomości.

   W myśl art. 10 ust. 5 ww. ustawy, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę. Przepis art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że w przypadku zbycia nieruchomości nabytych w drodze spadku, pięcioletni okres liczony będzie od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub praw majątkowych przez spadkodawcę. Do wyliczenia 5-letniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych nabytych w drodze spadku, wliczany jest zatem nie tylko okres posiadania nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę, który dokonuje sprzedaży, ale także okres posiadania nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkodawcę. Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę upłynęło 5 lat - to sprzedaż nie podlega opodatkowaniu. W świetle art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.), prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej. Stosownie do art. 924 tej ustawy, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast na mocy art. 925 Kodeksu cywilnego spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Powyższe oznacza, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia. W myśl art. 1025 § 1 ustawy - Kodeks cywilny, prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku, czy też akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza, potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia. Natomiast w myśl art. 10 ust. 7 powołanej ustawy, nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „nabycie w drodze spadku”. Należy zauważyć, że w orzecznictwie sądów administracyjnych pod pojęciem „nabycie w drodze spadku”, użytym w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy rozumieć nabycie w drodze dziedziczenia, zapisu, dalszego zapisu, polecenia testamentowego (np. wyroki NSA z dnia 15 grudnia 2010 r. sygn. akt II FSK 1437/09, z dnia 28 listopada 2013 r. sygn. akt II FSK 2983/11, z dnia 25 stycznia 2013 r. sygn. akt II FSK 1120/11, z dnia 6 czerwca 2013 r. sygn. akt II FSK 1966/11, z dnia 19 czerwca 2015 r. sygn. akt II FSK 625/13, z dnia 29 listopada 2015 r. sygn. akt II FSK 3281/15). Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że pojęcie „nabycia w drodze spadku” użyte w art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obejmuje zarówno nabycie nieruchomości w drodze dziedziczenia ustawowego i testamentowego, jak i nabycie nieruchomości w wyniku zwolnienia się z obowiązku wypłaty zachowku przez przeniesienie własności nieruchomości na rzecz osoby pominiętej w testamencie oraz nabycie nieruchomości na podstawie rozporządzenia testamentowego w drodze zapisu zwykłego i windykacyjnego. https://sip.lex.pl/orzeczenia-i-pisma-urzedowe/pisma- urzedowe/0114-kdip3-2-4011-55-2024-2-mr-sprzedaz-nieruchomosci-185251138 https://sip.lex.pl/orzeczenia-i-pisma-urzedowe/pisma-urzedowe/0115-kdit2-4011-292- 2023-2-mm-sprzedaz-nieruchomosci-185232873 https://sip.lex.pl/orzeczenia-i-

   pismaurzedowe/pisma-urzedowe/0113-kdipt2-2-4011-170-2023-2-ec-ustalenie-skutkow- 185225011 https://sip.lex.pl/orzeczenia-i-pisma-urzedowe/pisma-urzedowe/0112-kdil2-1- 4011-1191-2021-3-mb-sprzedaznieruchomosci-185189847. Stosownie zaś do treści art. 1035 Kodeksu cywilnego, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku. Jednak zgodnie z art. 1036 ww. ustawy: Istnieje możliwość rozporządzenia przez spadkobierców prawem lub rzeczą należącą do spadku, mimo istnienia współwłasności, jeśli następuje to za zgodną wolą wszystkich spadkobierców. Stosownie do art. 1037 § 1 i 2 Kodeksu cywilnego, dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców. Jeżeli do spadku należy nieruchomość, umowa o dział powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. Dział spadku odbywa się według tych samych zasad co zniesienie współwłasności w częściach ułamkowych (art. 210 # 212 w związku z art. 1035 Kodeksu cywilnego). Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom, przechodzą na nich, ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom. Dział spadku jest czynnością dokonywaną wyłącznie między samymi spadkobiercami dziedziczącymi po tym samym spadkodawcy. Dział spadku jest czynnością wtórną, wynikającą z podziału majątku spadkowego, a zatem nie jest tą samą czynnością co zniesienie współwłasności. Stosownie do art. 195 Kodeksu cywilnego, własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność). W myśl art. 210 ww. ustawy, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. (...) Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku. W myśl art. 211 i 212 Kodeksu cywilnego, zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli. W rezultacie w wyniku zniesienia współwłasności dochodzi więc jedynie do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności. Jednym ze sposobów działu spadku jest fizyczny podział rzeczy wspólnej między współwłaścicielami. W rezultacie w wyniku działu spadku dochodzi do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności. Następuje to w drodze przyznania każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionej (podzielonej) rzeczy współwłasności. Dział spadku nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbyło się bez spłat i dopłat. O tym, czy w wyniku działu spadku doszło do nowego nabycia ponad wcześniej posiadany udział decyduje porównanie wartości tych nieruchomości, a nie ich powierzchni. Co do zasady, dział spadku jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy w wyniku tego działu spadku podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał. Zatem, jeżeli przy dokonaniu działu spadku wystąpiło przysporzenie majątku ponad posiadany udział przed działem spadku oznacza to, że dla części udziału w nieruchomości

   nabytego w drodze działu spadku dniem nabycia będzie dzień, w którym nastąpił dział spadku. Biorąc pod uwagę przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku dokonanego działu spadku lub zniesienia współwłasności, jeśli: podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty, lub wartość rzeczy mieści się w udziale, jaki przysługiwał tej osobie w majątku wspólnym. Jeżeli więc spełnione są wymienione wyżej warunki, dział spadku lub zniesienie współwłasności nieruchomości nie może być rozpatrywane w kategoriach nabycia. W takiej sytuacji za datę jej nabycia uznać należy datę pierwotnego nabycia udziału w nieruchomości. Jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku działu lub zniesienia współwłasności mieści się w udziale, jaki przysługuje tej osobie w majątku objętym współwłasnością oraz dział spadku został dokonany bez spłat i dopłat. Pana stanowisko jest takie, że nie powinien Pan płacić podatku dochodowego, ponieważ spadkodawca nabył mieszkanie ponad 5 lat temu, zaś przy podziale spadku (dział spadku) otrzymał Pan dokładnie 1/3 masy spadkowej. Mimo, iż otrzymał Pan zamiast 1/3 tego mieszkania - 1/2 mieszkania, ale inne składniki majątku zostały przyznane tak, aby Pana wartość udziału w spadku nie była większa niż 1/3, w związku z tym, 5 lat nabycia liczy się od nabycia mieszkania przez spadkodawcę. Sprzedaż mieszkania w 2025 roku. Mieszkanie zostało wycenione przez rzeczoznawcę i zatwierdzone przez sąd na kwotę 161417 zł (1/3 to 53805, zaś 1/2 to 80709), sprzedał je Pan razem z siostrą za 167000 (1/3 to 55666, 1/2 zaś 83500). Pana stanowisko jest takie, jak przy pierwszym pytaniu, że nie powinien Pan płacić podatku, natomiast jeśli byłby do zapłacenia podatek to uważa Pan, iż powinien Pan zapłacić za różnicę - czyli wartość poza Pana udział w przypadku nabycia spadku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163): Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy: Źródłami przychodów są odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2: a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, c) prawa wieczystego użytkowania gruntów, d) innych rzeczy, - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy, przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. W konsekwencji, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw następuje po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu. Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy, co do zasady decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment nabycia oraz forma prawna ich nabycia. Przepis art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że: W przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę. Do wyliczenia 5-letniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych nabytych w drodze spadku, wliczany jest zatem nie tylko okres własności nieruchomości (praw majątkowych) spadkobiercy, który dokonuje sprzedaży, ale także okres własności nieruchomości (praw majątkowych) spadkodawcy. Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę upłynęło 5 lat - to sprzedaż nie podlega opodatkowaniu. Przejście majątku, a więc praw i obowiązków majątkowych zmarłego, na inne osoby fizyczne i prawne reguluje Księga IV ustawy Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 poz. 1061 ze zm.). Art. 922 § 1 ustawy Kodeks cywilny stanowi, że: Prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej. Stosownie do art. 924 ustawy Kodeks cywilny: Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy. Z art. 925 ww. ustawy wynika, że: Spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Stosownie do treści art. 931 § 1 Kodeksu cywilnego: W pierwszej kolejności powołane są z ustawy do spadku dzieci spadkodawcy oraz jego małżonek; dziedziczą oni w częściach równych. Jednakże część przypadająca małżonkowi nie może być mniejsza niż jedna czwarta całości spadku. Według art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego: Sąd na wniosek osoby mającej w tym interes stwierdza nabycie spadku przez spadkobiercę. Notariusz na zasadach określonych w przepisach odrębnych sporządza akt poświadczenia dziedziczenia. Powyższe oznacza, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei, postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia. Stosownie do art. 1035 Kodeksu cywilnego: Jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych z zachowaniem przepisów niniejszego tytułu. Zgodnie z art. 1037 § 1 Kodeksu cywilnego: Dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców. W myśl art. 1038 § 2 Kodeksu cywilnego: Umowny dział spadku może objąć cały spadek lub być ograniczony do części spadku. W rezultacie, w wyniku działu spadku dochodzi między spadkobiercami do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności. Natomiast zgodnie z art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku. Jak wynika z cytowanego przepisu, w przypadku działu spadku: 1. jeśli w wyniku działu spadku podatnik zbywa nieruchomość za odpłatność, która odpowiada wartości jego udziału w masie spadkowej, czynność ta nie wywołuje skutków w podatku dochodowym od osób fizycznych; 2. jeśli w wyniku działu spadku podatnik uzyskuje nieruchomość, której wartość przewyższa jego udział w masie spadkowej, czynność ta: a. w zakresie, w jakim uzyskana nieruchomość odpowiada wartości jego udziału w masie spadkowej, nie wywołuje skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych, a b. w zakresie, w jakim wartość uzyskanej nieruchomości przewyższa wartość udziału w masie spadkowej, jest na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych traktowana jako nabycie składnika majątku. Z instytucją działu spadku mamy więc do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Nie zmienia to faktu, że dział spadku jest zawsze konsekwencją wcześniejszego nabycia spadku. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom. Zgodnie z teorią prawa rzeczowego, przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w drodze zniesienia współwłasności, czy działu spadku, jest nabyciem tych rzeczy. Natomiast, biorąc pod uwagę przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli, jeśli: a. podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub b. wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy mieści się w ramach posiadanego dotychczas udziału. Co do zasady dział spadku jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy - w wyniku tego działu - podatnik otrzymuje składniki majątkowe, których wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału, jaki pierwotnie mu przysługiwał. Za datę nabycia nieruchomości lub prawa - w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku działu spadku, należy przyjąć więc datę ich pierwotnego nabycia, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku działu mieści się w udziale, jaki przysługuje tej osobie w majątku objętym współwłasnością oraz dział spadku został dokonany bez spłat i dopłat. Wskazał Pan, że wartość udziału w nabytych przez Pana składnikach majątkowych w wyniku postanowienia sądu o dział spadku nie przekroczyła wartości udziału w posiadanych przez Pana składnikach majątkowych przed zawarciem ww. umowy. Dopłata 30.000 zł wynika z ogólnej wartości spadku, gdyż nie udało się bez dopłaty podzielić tak spadku, aby nie trzeba było sprzedawać mieszkań. Więc dopłata dotyczy całościowego rozliczenia spadku tak, aby każdy miał po 1/3. Zatem, stwierdzić należy, że nie nabył Pan w dziale spadku nic więcej niż nabył Pan pierwotnie wskutek spadku. Pana majątek nie uległ zwiększeniu Wobec powyższego, uznać należy, że dział spadku nie stanowił dla Pana nabycia udziału w lokalu mieszkalnym, w rozumieniu przepisu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na tle przestawionego stanu faktycznego stwierdzić należy, że okres 5-letni, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy liczyć od końca 2015 r., tj. od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie ww. prawa do lokalu mieszkalnego przez Pana ojca. Dokonana przez Pana sprzedaż 1/2 udziału w lokalu mieszkalnym w 2025 r., nie stanowi dla Pana źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b) w związku z art. 10 ust. 5 i ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Sprzedaż lokalu mieszkalnego nastąpiła po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie przez spadkodawcę (Pana ojca). W konsekwencji, nie ciąży na Panu obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu sprzedaży 1/2 udziału w lokalu mieszkalnym. Pana stanowisko jest prawidłowe. Z uwagi na uznanie za prawidłowe Pana stanowiska w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1, organ odstąpił od udzielenia odpowiedzi na pytanie oznaczone nr 2. Stanowisko dotyczące pytania nr 2 było sformułowane warunkowo i oczekiwał Pan na nie odpowiedzi wyłącznie, gdyby stanowisko w zakresie pytania nr 1 zostało ocenione jako nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. W odniesieniu zaś do przywołanych przez Pana wyroków sądów administracyjnych wskazać należy, że jakkolwiek wyroki sądów kształtują pewną linię wykładni obowiązującego prawa, jednak dotyczą wyłącznie konkretnych spraw, w danym stanie

faktycznym. Rozstrzygnięcia te zapadły w indywidualnych sprawach i w świetle art. 87 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa i tym samym nie mogą być wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji. Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS /SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.