Wnioskodawca, obywatel Szwajcarii, zamieszkały w Wielkiej Brytanii, planuje przeprowadzkę do Polski w połowie 2025 roku z rodziną. Zwrócił się do organu o interpretację w zakresie skutków podatkowych związanych z przeniesieniem rezydencji podatkowej do Polski oraz możliwością skorzystania z ryczałtu od przychodów zagranicznych. Organ potwierdził, że Wnioskodawca stanie się polskim rezydentem podatkowym, a jego przychody zagraniczne będą mogły być opodatkowane ryczałtem, pod warunkiem spełnienia określonych wymogów. Interpretacja jest pozytywna, potwierdzająca stanowisko Wnioskodawcy.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
22 stycznia 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:
Pan A.A. (dalej jako „Wnioskodawca” bądź „Mocodawca”) jest obywatelem Szwajcarii zamieszkałym obecnie w Wielkiej Brytanii wraz ze swoją najbliższą rodziną - małżonką, która jest polską obywatelką, oraz trójką dzieci. Obecnie Wnioskodawca, jego małżonka oraz dzieci są rezydentami podatkowymi w Wielkiej Brytanii. W przeszłości Wnioskodawca nigdy nie mieszkał na stałe w Rzeczpospolitej Polskiej, a co za tym idzie nie był uznany za polskiego rezydenta podatkowego. Wnioskodawca rozważa obecnie przeprowadzkę do Polski w połowie 2025 roku wraz z małżonką oraz dwójką lub jednym z małoletnich dzieci. Z chwilą przeprowadzki do Polski Wnioskodawca oraz jego żona nie będą traktowani jako rezydenci podatkowi w Wielkiej Brytanii. Po przyjeździe do Polski, Wnioskodawca wraz z rodziną planują zamieszkać w jednym z lokali mieszkalnych należących do małżonki Wnioskodawcy, zaś dzieci lub dziecko będzie kontynuować edukację w polskiej szkole. Ponadto, Wnioskodawca do końca stycznia następującego po roku, w którym dojdzie do przeniesienia jego rezydencji podatkowej do Polski planuje złożyć wniosek o zastosowanie zgodnie z art. 30j ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych) opodatkowania ryczałtem od przychodów zagranicznych osób przenoszących miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (dalej także jako „Ryczałt”) wraz dokumentami potwierdzającymi jego miejsce zamieszkania dla celów podatkowych za co najmniej pięć z sześciu lat poprzedzających rok podatkowy, w którym dojdzie do przeniesienia jego miejsca zamieszkania do Polski. W celu skorzystania z Ryczałtu Wnioskodawca będzie ponosić wydatki na wzrost gospodarczy, rozwój nauki i szkolnictwa, ochronę dziedzictwa kulturowego lub krzewienie kultury fizycznej, określone w art. 30m ustawy o PIT oraz w wydanym na jego podstawce rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2021 roku w sprawie rodzajów wydatków uprawniających do skorzystania z prawa do opodatkowania ryczałtem od przychodów uzyskanych poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby przenoszące miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (dalej także jako „rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2021 roku”). Wysokość ponoszonych wydatków będzie wynosiła co najmniej 100 000 zł w każdym z lat podatkowych, począwszy od roku następującego bezpośrednio po roku podatkowym, w którym Wnioskodawca przeniesie swoją rezydencję podatkową na terytorium Polski. Wnioskodawca będzie również składał urzędowi skarbowemu pisemne oświadczenie o ww. wydatkach wraz z dokumentami potwierdzającymi ich poniesienie do końca stycznia każdego z następujących lat podatkowych. Wnioskodawca będzie również gromadził dowody niezbędne do ustalenia pochodzenia, wysokości oraz okresu uzyskania przychodów zagranicznych, zaś zapłata należnego ryczałtu będzie dokonywana nie później niż do 30 kwietnia każdego następnego roku podatkowego. W każdym z kolejnych lat podatkowych aż do momentu wyprowadzki Wnioskodawca planuje przebywać na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w danym roku, wyjazdy Wnioskodawcy oraz jego rodziny poza Polskę w tym okresie będą krótkoterminowe i powiązane z urlopami oraz wizytami u rodziny. Dodatkowo Wnioskodawca, ze względu na pełnioną nieodpłatną funkcję w fundacji mającej swoją siedzibę w Wielkiej Brytanii będzie odbywał podróże do Wielkiej Brytanii na spotkania związane z jej funkcjonowaniem (około 10 - 20 dni w roku).
Wnioskodawca wraz z najbliższą rodziną rozważa pozostanie w Polsce przez około 4/5 lat, aż do momentu ukończenia przez małoletnich synów bieżących etapów edukacji. Następnie Wnioskodawca oraz jego rodzina rozważa wyjechanie z Polski i zamieszkanie na stałe za granicą. Po dacie wyprowadzki przyjazdy Wnioskodawcy oraz jego rodziny do Polski były by krótkoterminowe oraz sporadyczne. W okresie, w którym Wnioskodawca będzie mieszkał na terytorium Polski, najprawdopodobniej będzie osiągał przychody z następujących źródeł położonych poza Polską: a) z tytułu posiadanych udziałów lub innych form partycypacji w zagranicznych spółkach partnerskich („limited partnership”), mających swoje siedziby w Baliwacie Jersey, w stanie Delaware w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej, na Kajmanach oraz Luksemburgu. Spółki te nie mają osobowości prawnej i są transparentne podatkowo (tj. opodatkowanie ich przychodów nastąpi na poziomie Wnioskodawcy); b) z tytułu posiadanych rachunków inwestycyjnych w Szwajcarii, Luksemburgu i Wielkiej Brytanii poprzez które. Wnioskodawca zainwestował (w przypadku niektórych wspólnie z małżonką) w jednostki zagranicznych funduszy inwestycyjnych, jednostki funduszy ETF, akcje zagranicznych spółek, depozyty powiernicze oraz obligacje; c) z umowy inwestycyjnej zawartej pomiędzy Wnioskodawcą, a szwedzką spółką, która ma charakter instrumentu dłużnego opartego o szwedzkie przepisy i może skutkować powstaniem przychodu dla Wnioskodawcy z tytułu inwestycji prowadzonych przez tą spółkę (rodzaj warunkowej pożyczki); d) z posiadanych inwestycji w spółki zarejestrowane na Kajmanach, Irlandii oraz Luksemburgu, które nie są transparentne podatkowo; e) z inwestycji w izraelską spółkę kapitałową za pośrednictwem spółki zarejestrowanej w stanie Delaware w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej, która nie jest spółką transparentną podatkowo. Należy podkreślić, że w przypadku ww. podmiotów, w których Wnioskodawca posiada inwestycje i które nie są transparentne podatkowo, Wnioskodawca nie sprawuje faktycznej kontroli nad żadnym z nich, a także nie posiada bezpośrednio lub pośrednio więcej niż 50%: udziałów w kapitale któregokolwiek ze wskazanych podmiotów; praw głosu w organach kontrolnych, stanowiących lub zarządzających któregokolwiek z tych podmiotów, lub praw do udziału w zyskach któregokolwiek z tych podmiotów. Dodatkowo należy również wskazać, że Wnioskodawca pełni rolę doradcy dla dwóch spółek, w których posiada udziały i w jednej z nich zasiada w komitecie inwestycyjnym, który uczestniczy w rekomendowaniu inwestycji jakie prowadzi dany podmiot, natomiast nie podejmuje decyzji w tym zakresie. Wnioskodawca nie prowadzi obecnie działalności gospodarczej w Wielkiej Brytanii. Inwestycje prowadzone przez Wnioskodawcę nie mają charakteru profesjonalnego i wynikają po części z wcześniej prowadzonej aktywności zawodowej, jak również chęci pomnożenia prywatnego majątku. Nie są one prowadzone w sposób zorganizowany i ciągły. Wnioskodawca nie zarządza spółkami czy funduszami, w których posiada inwestycje. Jeżeli podejmuje decyzje w zakresie swoich inwestycji to są one ukierunkowane na pomnażanie prywatnego majątku, a nie prowadzenie zorganizowanej działalności w tym zakresie. Łączna wartość rynkowa składników majątku Wnioskodawcy, wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego powyżej, będzie przekraczać 4 000 000 zł. Pytania 1. Czy w świetle okoliczności przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca zostanie uznany za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1a ustawy o PIT, a w rezultacie, będzie podlegać obowiązkom podatkowym od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia ich źródeł, od momentu zamieszkania w Polsce wraz ze swoją najbliższą rodziną, tj. małżonką oraz dwójką małoletnich dziećmi? 2. Czy prowadzona przez Wnioskodawcę aktywność inwestycyjna, która będzie kontynuowana po przeniesieniu się do Polski, może zostać uznana za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o PIT? 3. Czy przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego rodzaje przychodów będą stanowić przychody zagraniczne w rozumieniu art. 30k ust. 1 ustawy o PIT i będą mogły podlegać opodatkowaniu ryczałtem od przychodów zagranicznych osób przenoszących miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w świetle art. 30j ustawy o PIT? 4. Czy zagranicznie składniki majątku wskazane w opisie zdarzenia przyszłego nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od dochodów z niezrealizowanych zysków (dalej także jako „exit tax”) zgodnie z art. 30da ust. 3, jeżeli Wnioskodawca będzie posiadał miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce łącznie przez okres krótszy niż pięć lat w dziesięcioletnim okresie poprzedzającym dzień zmiany rezydencji podatkowej? Pana stanowisko w sprawie Ad. 1 Zdaniem Wnioskodawcy od momentu przeprowadzki na terytorium Polski wraz z małżonką oraz dwójką małoletnich dzieci powinien zostać uznany za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. I ustawy o PIT, a co za tym idzie, od chwili przeprowadzki w połowie 2025 roku Wnioskodawca będzie podlegać w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Uzasadnienie stanowiska zakresie pytania 1 W myśl art. 3 ust. 1 ustawy o PIT obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) niezależnie od miejsca położenia ich źródeł, podlega osoba fizyczna posiadająca miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Za osobę posiadającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski, tj. polskiego rezydenta podatkowego zgodnie z art. 3 ust. la ustawy o PIT uważany jest podatnik, który: posiada w Polsce ośrodek interesów życiowych - centrum interesów osobistych lub gospodarczych lub przebywa na terytorium Polski łącznie dłużej niż 183 dni w danym roku podatkowym. W konsekwencji, by zostać uznanym za rezydenta podatkowego w Polsce wymagane jest spełnienie co najmniej jednej z dwóch wyżej wymienionych przesłanek. W ustawie o PIT nie została ustanowiona definicja ośrodka interesów życiowych, w celu dokonania interpretacji tego pojęcia należy więc odnieść się do orzecznictwa oraz doktryny prawa podatkowego. Jak niejednokrotnie wskazuje się w interpretacjach Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, pod pojęciem centrum interesów osobistych należy rozumieć szeroko zakreślone powiązania rodzinne i towarzyskie takie jak tzw. „ognisko domowe” jako miejsce zamieszkania najbliższej rodziny podatnika - w tym przypadku małżonki oraz małoletnich dzieci. Pod uwagę również należy brać miejsce, w którym osoba fizyczna prowadzi swoją aktywność społeczną, polityczną, kulturalną czy obywatelską, a nawet w którym przynależy do różnego rodzaju klubów bądź organizacji, w tym związanych z posiadanym przez podatnika hobby. Zgodnie z powyższym, za uznaniem, że ośrodek interesów życiowych Wnioskodawcy będzie znajdować się w Polsce przemawia również fakt, że podczas zamieszkania na terytorium Polski Wnioskodawca będzie ponosił wydatki na wzrost gospodarczy, rozwój nauki i szkolnictwa, ochronę dziedzictwa kulturowego lub krzewienie kultury fizycznej. Centrum interesów gospodarczych z kolei interpretuje się jako państwo, w którym dana osoba fizyczna między innymi: prowadzi swoją działalność zarobkową, inwestuje, posiada majątek nieruchomy i ruchomy, rachunki bankowe czy polisy ubezpieczeniowe. Powyższe rozumienie centrum interesów osobistych oraz gospodarczych zostało zaprezentowane np. w interpretacji Dyrektora KIS z dnia 2 grudnia 2024 r., 0112-KDIL2- 1.679.2024.2.TR oraz z dnia 31 października 2024 r., 0115-KDIT1.4011.516.2024.2.MST. Należy podkreślić, iż w praktyce przy ustalaniu położenia centrum interesów osobistych, co do zasady w pierwszej kolejności brane jest pod uwagę miejsce zamieszkania najbliższej rodziny podatnika: jego współmałżonka oraz małoletnich dzieci. W tym zakresie warto zwrócić uwagę na treść objaśnień podatkowych Ministerstwa Finansów z dnia 29 kwietnia 2021 r. w sprawie rezydencji podatkowej oraz zakresu obowiązku podatkowego osób fizycznych w Polsce: Objaśnienia podatkowe dot. rezydencji podatkowej (SDG). We wskazanych objaśnieniach podkreślono rolę miejsca zamieszkania najbliższej rodziny podatnika przy ustalaniu centrum interesów osobistych, a w konsekwencji również określenia rezydencji podatkowej: „w praktyce, czynnikiem branym najczęściej pod uwagę jest obecność w Polsce współmałżonka, partnera lub małoletnich dzieci. W związku z tym. wyjazd do innego państwa wraz z całą rodziną w większości przypadków powodować będzie przeniesienie centrum interesów osobistych do tego państwa Co więcej w przytoczonych objaśnieniach wskazano również, że zmiana rezydencji podatkowej, przy spełnieniu przesłanki przeniesienia centrum interesów życiowych, może nastąpić w trakcie roku. Biorąc pod uwagę fakt, iż Wnioskodawca zamierza przeprowadzić się na terytorium Polski wraz z najbliższą rodziną około połowy 2025 roku, zdaniem Wnioskodawcy należy uznać, że do zmiany jego statusu rezydencji podatkowej dojdzie wraz z chwilą wyżej wspomnianej przeprowadzki. Przy ustaleniu rezydencji podatkowej należy odwołać się także do źródeł prawa międzynarodowego - w tym przypadku w szczególności Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych (dalej także jako „Konwencja”). Zgodnie z artykułem 4 ust. 2 lit. a Konwencji, jeśli osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu umawiających się państwach, tj. zarówno w Polsce jak i w Wielkiej Brytanii, wątpliwości co do ustalenia rezydencji podatkowej powinny zostać rozstrzygnięte w pierwszej kolejności w oparciu o kryterium miejsca stałego zamieszkania podatnika. W przypadku gdy osoba fizyczna posiada miejsce zamieszkania w obu państwach, w następnej kolejności należy zwrócić uwagę na miejsce, z którym osoba fizyczna posiada ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze, tj. ośrodek interesów życiowych. Jak wskazano w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 czerwca 2019 r., sygn. akt II FSK 2004/17, również w świetle Komentarza do Modelowej Konwencji OECD przy ustalaniu miejsca stałego zamieszkania podatnika, w szczególności powinno być brane pod uwagę ognisko domowe: „według Komentarza do Modelowej Konwencji OECD posiadanie stałego ogniska domowego oznacza, że osoba fizyczna urządziła je i zastrzegła dla swojego trwałego użytkowania, w przeciwieństwie do przebywania w konkretnym miejscu, ale w takich warunkach, z których wynika, że dany pobyt jest zamierzony na krótki czas. Zgodnie z Komentarzem, istotnym czynnikiem jest trwałość zamieszkania, dbałość o ognisko domowe, co należy rozumieć, że osoba zainteresowana czyni wszystko, co jest niezbędne, aby mieć to mieszkanie do własnej dyspozycji w każdym czasie, w sposób ciągły, a nie od czasu do czasu, na pobyt, który z różnych względów może mieć charakter krótkotrwały". Należy stwierdzić, iż w świetle Konwencji jak i Komentarza do Modelowej Konwencji OECD stałe miejsce zamieszkania Wnioskodawcy będzie znajdowało się w Polsce nie tylko ze względu na samo faktyczne przebywanie w kraju, ale także zamiar stałego zamieszkania na jego terytorium przez kilka następujących po sobie lat, o czym świadczy m. in. plan wy korzystania do celów mieszkalnych nieruchomości należącej do żony Wnioskodawcy, a także uczęszczanie przez synów/syna Wnioskodawcy do polskich/polskiej szkół/szkoły i zamiar pozostania na terytorium Polski przez kilka lat aż do czasu ukończenia bieżących etapów edukacji przez synów/syna Wnioskodawcy. Warto także podkreślić, iż od momentu zamieszkania przez Wnioskodawcę w Polsce, podróże jego oraz jego rodziny będą miały charakter sporadyczny i krótkotrwały, zaś przez zdecydowaną część każdego z kolejnych lat podatkowych Wnioskodawca, jego małżonka jak i małoletnie dzieci/dziecko będą przebywać w Polsce. Reasumując uzasadnienie stanowiska dotyczącego pytania 1, zdaniem Wnioskodawcy należy stwierdzić, iż z momentem jego przeprowadzki do Polski wraz z najbliższą rodziną dojdzie do przeniesienia jego centrum interesów osobistych do Polski, a co za tym idzie Wnioskodawca zostanie uznany za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej (polskiego rezydenta podatkowego) w rozumieniu art. 3 ust. 1 a ustawy o PIT, od daty ww. przeprowadzki. Ad. 2 Zdaniem Wnioskodawcy prowadzona przez niego aktywność inwestycyjna, która będzie kontynuowana po przeniesieniu do Polski, nie powinna zostać uznana za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o PIT. Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania 2 W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy: Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową: a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przy chody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1,2 i 4-9 ustawy o PIT. Tak więc działalność gospodarcza to taka działalność, która: jest prowadzona w celu osiągnięcia dochodu, przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu, wykonywana jest w sposób ciągły. Jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy. Istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu, np. powtarzalna sprzedaż przedmiotów własności posiadających tożsamy charakter. Przy czym o ciągłości nie przesądza kupno np. papieru wartościowego i jego sprzedaż za kilka lat, lecz powtarzalność podejmowanych działań, prowadzona jest w sposób zorganizowany, co oznacza, że podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczy m. Mając na uwadze powyższe oraz biorąc pod uwagę, że prowadzone przez Wnioskodawcę inwestycje nie mają charakteru profesjonalnego oraz służą pomnażaniu prywatnych środków zgromadzonych w okresie aktywności zawodowej Wnioskodawcy, zdaniem Wnioskodawcy prowadzona przez niego aktywność inwestycyjna, która będzie kontynuowana po przeniesieniu do Polski, nie powinna zostać uznana za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o PIT. Ad. 3 Według Wnioskodawcy wszystkie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego rodzaje przychodów stanowią przychody zagraniczne w rozumieniu art. 30k ust. 1 ustawy o PIT i będą mogły podlegać opodatkowaniu ryczałtem od przychodów zagranicznych osób przenoszących miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczy pospolitej Polskiej w świetle art. 30j ustawy o PIT. Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania 3 W świetle art. 30j ustawy o PIT z opodatkowania przychodów z zagranicznych źródeł w formie ryczałtu może skorzystać podatnik, który spełni łącznie następujące warunki: w terminie do końca stycznia roku podatkowego następującego po roku, w którym przeniósł swoje miejsce zamieszkania do Polski i podlegał nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, złoży do urzędu skarbowego oświadczenie o wyborze tego sposobu opodatkowania; nie posiadał miejsca zamieszkania na terytorium Polski przez co najmniej pięć z sześciu lat podatkowych poprzedzających rok, w którym nastąpiło przeniesienie miejsca zamieszkania do Polski i w którym podlegał nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Ponadto, do wniosku o opodatkowanie ryczałtem podatnik zobowiązany jest dołączyć certyfikat rezydencji lub inny dowód potwierdzający miejsce zamieszkania dla celów podatkowych, w opisanym powyżej okresie. W każdym roku opodatkowania ryczałtem, podatnik jest również zobowiązany do ponoszenia wydatków, o których mowa w art. 30m ustawy o PIT, tj. na cele wzrostu gospodarczego, rozwoju nauki i szkolnictwa, ochrony dziedzictwa kulturowego lub krzewienia kultury fizycznej, których wartość nie będzie niższa niż 100 000 zł w każdym roku. Dokładne rodzaje wydatków zostały określone w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2021 roku. Wskazane powyżej rozporządzenie wyróżnia dwie podstawowe kategorie wydatków: a. darowizny przekazane na rzecz organizacji pozarządowych lub podmiotów prowadzących działalność pożytku publicznego, zgodnie z ustawą o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, na następujące cele: podtrzymywania i upowszechniania tradycji narodowej, pielęgnowania polskości oraz rozwoju świadomości narodowej, obywatelskiej i kulturowej; działalności wspomagającej rozwój gospodarczy, w tym rozwój przedsiębiorczości; działalności wspomagającej rozwój techniki, wynalazczości i innowacyjności oraz rozpowszechnianie i wdrażanie nowych rozwiązań technicznych w praktyce gospodarczej: nauki, szkolnictwa wyższego, edukacji, oświaty i wychowania; kultury, sztuki, ochrony dóbr kultury i dziedzictwa narodowego; wspierania i upowszechniania kultury fizycznej. b. wydatki, które nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie i zostały poniesione bezpośrednio na: finansowanie działalności sportowej, takie jak np. finansowanie klubów sportowych, stypendiów sportowych lub imprezy sportowej z wyjątkiem imprezy masowej; finansowanie działalności kulturalnej, tj. finansowanie instytucji kultury oraz działalności prowadzonej przez uczelnie i publiczne szkoły artystyczne; finansowanie działalności wspierającej szkolnictwo wyższe i naukę, np. finansowanie stypendiów czy wynagrodzeń studentów odbywających u podatnika staże i praktyki przewidziane w programie studiów, z wyjątkiem wydatków poniesionych przez podatnika będącego założycielem uczelni niepublicznej oraz w przypadkach określonych w ww. rozporządzeniu, również wy datków, które nie zostały poniesione na podstawie umowy zawartej między podatnikiem i uczelnią; nabycie zabytku nieruchomego, wpisanego do rejestru zabytków zgodnie z ustawą o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, jeżeli podatnik będzie pozostawał właścicielem zabytku nieprzerwanie przez okres dwóch lat od dnia jego nabycia; opiekę nad zabytkiem nieruchomym wpisanym do rejestru zabytków; nabycie udziałów/akcji w alternatywnej spółce inwestycyjnej, jeżeli podatnik będzie je posiadał nieprzerwanie przez dwa lata od dnia ich nabycia. Podatnik jest zobowiązany do złożenia do urzędu skarbowego pisemnego oświadczenia o poniesieniu wyżej opisanych wydatków wraz z dokumentami potwierdzającymi ich poniesienie do końca stycznia następnego roku podatkowego, zaś ryczałt w wysokości 200 000 zł podlega zapłacie do 30 kwietnia następnego roku podatkowego. Niewywiązanie się z obowiązków: zapłaty ryczałtu w terminie, poniesienia ww. wydatków jak i przeniesienie rezydencji podatkowej poza Polskę, skutkuje utratą prawa do opodatkowania ryczałtem przychodów zagranicznych wraz z końcem roku podatkowego poprzedzającego rok, w którym doszło do wyżej wskazanych zdarzeń. Przychodów zagranicznych opodatkowanych ryczałtem nie łączy się z innymi dochodami (przychodami), które podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych, a także nie wykazuje się ich w zeznaniach oraz księgach podatkowych. Podatnik jest natomiast obowiązany posiadać dowody niezbędne do ustalenia pochodzenia, wysokości oraz okresu uzyskania przychodów zagranicznych. W myśl art. 30k ust. 1 ustawy o PIT opodatkowaniu ryczałtem podlegają wszystkie przy chody uzyskane ze źródeł położonych poza terytorium Polski, z wyjątkiem przychodów opodatkowanych na podstawie art. 30f ustawy o PIT, tj. podatkiem od dochodów zagranicznej jednostki kontrolowanej uzyskanych przez podatnika (dalej także jako „CFC”). W związku z czym, w pierwszej kolejności należy określić jakie rodzaje podmiotów stanowią jednostki zagraniczne. Zgodnie z art. 30f ust. 2 pkt. 1 lit a-g ustawy o PIT, są to następujące rodzaje jednostek, które nie posiadają siedziby, zarządu ani rejestracji w Polsce: osoby prawne; spółki kapitałowe w organizacji; jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej niebędące spółkami niemającymi osobowości prawnej, spółki nieposiadające osobowości prawnej mające siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego państwa są traktowane jak osoby prawne i podlegają w nim nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, fundacje, trusty lub inne podmioty albo stosunki prawne o charakterze powierniczym, podatkowe grupy kapitałowe lub spółki z takich grup, które samodzielnie zapłaciłyby faktyczny podatek CIT (podatek dochodowy od osób prawnych), tj. niepodlegający zwrotowi lub odliczeniu w jakiejkolwiek formie, niższy o co najmniej 25% względem podatku dochodowego należnego od podmiotów podlegających nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, wydzielone organizacyjnie lub prawnie części zagranicznej spółki lub innego podmiotu, niezależnie od tego czy ten podmiot bądź spółka posiadają osobowość prawną. Co istotne, podatnik będący polskim rezydentem podatkowym, samodzielnie lub wspólnie z podmiotami powiązanymi lub innymi podatnikami, również mającymi status polskich rezydentów podatkowych, posiada w tych jednostkach (bezpośrednio lub pośrednio): udział w kapitale, prawo głosu w organach kontrolnych, stanowiących lub zarządzających, prawo do uczestnictwa w zysku, w tym ich ekspektatywę, lub w których w przyszłości będzie uprawniony do nabycia takich praw. Omawiana regulacja odnosi się również do podmiotów, nad którymi podatnik sprawuje kontrolę faktyczną. W następnej kolejności należy zwrócić uwagę, które z wyżej opisanych jednostek zagranicznych stanowią zagraniczne jednostki kontrolowane, do których mają zastosowania przepisy CFC. Pierwszą kategorie zagranicznych jednostek kontrolowanych stanowią podmioty zagraniczne, z którym Polska nie posiada umowy umożliwiającej wymianę informacji w sprawach podatkowych, tj. umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub umowy międzynarodowej ratyfikowanej przez Unię Europejską. Zagranicznymi jednostkami kontrolowanymi są także podmioty mające siedzibę w kraju lub na terytorium: stosującym szkodliwą konkurencję podatkową w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, które zostały uwzględnione w rozporządzeniu Ministra Finansów, ujętym w unijnym wykazie jurysdykcji niechętnych współpracy do celów podatkowych przyjmowanym przez Radę Unii Europejskiej, opublikowanym w obwieszczeniu Ministra Finansów. Kolejnym rodzajem zagranicznej jednostki kontrolowanej są podmioty spełniające łącznie poniższe kryteria: co najmniej 33% ich przychodów w danym roku podatkowym pochodzi z pasywnych źródeł, m. in. dywidend, zbycia udziałów w spółce, wierzytelności, odsetek i pożytków z pożyczek, zbycia i realizacji praw z instrumentów finansowych, podatek faktycznie zapłacony przez daną jednostkę jest niższy o co najmniej 25% od podatku CIT, który byłby należny w Polsce, gdyby podmiot ten podlegał nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, podatnik (samodzielnie lub łącznie z podmiotami powiązanymi lub innymi polskimi rezydentami podatkowymi) posiada bezpośrednio lub pośrednio ponad 50% udziałów w kapitale lub ponad 50% praw głosu w organach kontrolnych, stanowiących lub zarządzających, lub ponad 50% praw do uczestnictwa w zysku, lub sprawuje faktyczną kontrolę nad podmiotem zagranicznym. Zagraniczną jednostkę kontrolowaną stanowi również podmiot, który łącznie spełnia następujące przesłanki: przychód tego podmiotu z pasywnych źródeł jest niższy niż 30% kwoty wartości określonych aktywów, m. in. udziałów w innej spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną, tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej, nieruchomości lub ruchomości będących własnością, współwłasnością lub użytkowanych przez podatnika na podstawie umowy leasingu. Przy czym wyżej wymienione aktywa stanowią co najmniej 50% wartości wszystkich aktywów podmiotu zagranicznego, podatek faktycznie zapłacony przez daną jednostkę jest niższy o co najmniej 25% od podatku CIT, który byłby należny w Polsce, gdyby podmiot ten podlegał nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, w tym przypadku również, by dany podmiot mógł być zakwalifikowany jako zagraniczna jednostka kontrolowana, podatnik musi posiadać w nim (samodzielnie lub wspólnie z podmiotami powiązanymi lub innymi polskimi rezydentami podatkowymi) bezpośrednio lub pośrednio ponad 50%: udziałów w kapitale, praw głosu w organach kontrolnych, stanowiących lub zarządzających, praw do uczestnictwa w zysku, lub sprawować faktyczną kontrolę nad danym podmiotem. Ostatnim rodzajem zagranicznej jednostki kontrolowanej, zgodnie z przepisami ustawy o PIT jest podmiot spełniający wszystkie poniższe warunki: dochód podmiotu przekracza dochód obliczony według następującego wzoru: (wartość bilansowa aktywów jednostki + roczne koszty zatrudnienia jednostki + dotychczasową skumulowaną, tj. zsumowaną amortyzację w rozumieniu polskich przepisów o rachunkowości) x 20%. mniej niż 75% przychodów jednostki pochodzi z transakcji zawieranych z podmiotami niepowiązanymi mającymi miejsce zamieszkania, siedzibę, zarząd, rejestrację lub miejsce prowadzenia działalności w tym samym państwie co ta jednostka, podatek faktycznie zapłacony przez daną jednostkę jest niższy o co najmniej 25% od podatku CIT, który byłby należny w Polsce, gdyby podmiot ten podlegał nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, podobnie jak w odniesieniu do powyżej opisywanych kategorii zagranicznych jednostek kontrolowanych, podatnik musi posiadać ponad 50%: udziałów w kapitale, praw głosu w organach kontrolnych, stanowiących lub zarządzających, praw do uczestnictwa w zysku, lub sprawować faktyczną kontrolę nad podmiotem zagranicznym. Mając na uwadze powyższe przepisy oraz to, że Wnioskodawca spełni wszystkie pozostałe warunki do zastosowania Ryczałtu, zdaniem Wnioskodawcy wszystkie jego przy chody jakie zostały przedstawione w opisie zdarzenia będą mogłyby być objęte Ryczałtem: a) W przypadku przychodów z tytułu posiadanych rachunków inwestycyjnych w Szwajcarii, Luksemburgu i Wielkiej Brytanii poprzez które, Wnioskodawca zainwestował (w przypadku niektórych wspólnie z małżonką) w jednostki zagranicznych fundusz), jednostki funduszy ETF, akcje zagranicznych spółek, depozyty powiernicze oraz obligacje, jak również umowy inwestycyjnej opartej o przepisy szwedzkie nie ma wątpliwości, że przychody te można zakwalifikować do przychodów zagranicznych i nie będą one objęte regulacjami CFC; b) W przypadku przychodów z tytułu udziałów w zagranicznych spółkach partnerskich trzeba wskazać, że Spółki te zgodnie z przepisami prawa poszczególnych państw, w których ich siedziba lub zarząd się znajdują, nie posiadają osobowości prawnej i nie są one w tych państwach traktowane jak osoby prawne podlegające nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Co za tym idzie, przychód wygenerowany z ich działalności podlega opodatkowaniu wyłącznie na poziomie ich wspólników (tj. stanowią one spółki transparentne podatkowo). Biorąc pod uwagę fakt, że tego rodzaju spółki osobowe nie zostały uwzględnione w art. 30f ust. 2 ustawy o PIT, zawierającym enumeratywne wyliczenie pomiotów kwalifikujących się jako zagraniczne jednostki, należy stwierdzić, że przychody uzyskiwane w ramach tychże spółek nie będą objęte podatkiem od dochodów zagranicznej jednostki kontrolowanej. Takie stanowisko wyrażone zostało np. w interpretacji Dyrektora KIS z dnia 11 grudnia 2024 roku, 0112-KDIL2-2.4011.736.2024.2.AG: „nie podlegają natomiast uznaniu za „zagraniczną jednostkę”, w rozumieniu przepisów o CFC. mające siedzibę lub zarząd w innym niż Polska kraju spółki osobowe (spółki nie mające osobowości prawnej), w których polski podatnik posiada udział w kapitale, prawo głosu w organach kontrolnych lub stanowiących lub prawo do uczestnictwa w zysku, jeżeli w państwie swojej siedziby spółki te nie są podatnikami podatku dochodowego (oraz nie są traktowane jako „zakład” polskiego podatnika), a tym samym ich dochody nie podlegają opodatkowaniu w tym państwie, lecz podlegają wykazaniu jako dochody polskiego podatnika, proporcjonalnie do posiadanego w nich udziału w zyskach. ” Tożsame stanowisko zostało również zaprezentowane w interpretacjach indywidualnych wydanych przez Izbę Skarbową w Bydgoszczy z dnia 15 czerwca 2015 r., ITPB4/4511-30/15 /MT oraz 20 maja 2016 r., ITPB3/4511-181/16/AD. W związku z czym, przychody ze spółek partnerskich również można zakwalifikować do przychodów zagranicznych i nie będą one objęte regulacjami CFC. c) W odniesieniu z kolei do posiadanych inwestycji w spółki zarejestrowane na Kajmanach, w Irlandii oraz Luksemburgu, które nie są transparentne podatkowo oraz inwestycji w izraelską spółkę kapitałową za pośrednictwem spółki zarejestrowanej w stanie Delaware w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej, która nie jest spółką transparentną podatkowo, po pierwsze należy wskazać, że spółki te nie mają siedziby w kraju lub na terytorium stosującym szkodliwą konkurencję podatkową w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, które zostały uwzględnione w rozporządzeniu Ministra Finansów ani ujęty m w unijnym wykazie jurysdykcji niechętnych współpracy do celów podatkowych przyjmowanym przez Radę Unii Europejskiej, opublikowanym w obwieszczeniu Ministra Finansów. Dodatkowo, Wnioskodawca, zarówno samodzielnie jak i wspólnie z innymi podmiotami, bezpośrednio bądź pośrednio nie posiada ponad połowy praw: głosu w organach kontrolnych, stanowiących lub zarządzających, praw do uczestnictwa w zysku, a także nie sprawuje kontroli faktycznej nad tymi jednostkami. W związku z czym, na podstawie postanowień art. 30k ust. 1 ustawy o PIT przychody z tych spółek można również zakwalifikować do przychodów zagranicznych nie objętych regulacjami CFC. Reasumując, z uwagi na fakt, że wszystkie przychody wykazane w opisie zdarzenia przyszłego będzie można uznać za przychody zagraniczne oraz nie będą objęte wyłączeniem z art. 30k ust. 1 ustawy o PIT, przychody te będą mogły podlegać opodatkowaniu Ryczałtem po spełnieniu przez Wnioskodawcę innych warunków do jego zastosowania. Ad. 4 Zdaniem Wnioskodawcy zagraniczne składniki majątku wskazane w opisie zdarzenia przyszłego nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od dochodów z niezrealizowanych zysków (exit tax) zgodnie z art. 30da ust. 3 ustawy o PIT, jeżeli Wnioskodawca będzie posiadał miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce łącznie przez okres krótszy niż pięć lat w dziesięcioletnim okresie poprzedzającym dzień zmiany rezydencji podatkowej. Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania 4 Zgodnie z art. 30da ust. 2 ustawy o PIT opodatkowanie exit tax zachodzi w dwóch przypadkach, tj. jeśli dojdzie do: przeniesienia składnika majątku poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w wyniku którego Polska utraci prawo do opodatkowania dochodów ze zbycia tego składnika majątku, jeśli przenoszony składnik majątku pozostanie własnością tego samego podmiotu; przeniesienia przez podatnika podlegającego nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu rezydencji podatkowej poza Polskę, w wyniku czego Polska utraci prawo do opodatkowania dochodów ze zbycia składnika majątku będącego własnością tego podatnika. Wszystkie wskazane w opisie zdarzenia przyszłego składniki majątku Wnioskodawcy pochodzą ze źródeł zagranicznych, w rezultacie do opodatkowania exit tax mogłoby dojść jedynie w przypadku przyszłej zmiany rezydencji Wnioskodawcy z rezydencji w Polsce na inną, przy spełnieniu dodatkowych przesłanek opisanych poniżej. W myśl art. 30da ust. 3 w przypadku składnika majątku niezwiązanego z działalnością gospodarczą opodatkowaniu podatkiem od dochodów z niezrealizowanych zysków w przypadku przeniesienia rezydencji podatkowej poza Polskę, podlegają wyłącznie następujące składniki majątku (majątek osobisty): ogół praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną. udziały w spółce, akcje i inne papiery wartościowe, pochodne instrumenty finansowe oraz tytuły uczestnictwa w funduszach kapitałowych. Przy czym obowiązek podatkowy powstanie tylko jeżeli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez łącznie co najmniej pięć lat w dziesięcioletnim okresie poprzedzającym dzień zmiany rezydencji podatkowej, a ponadto łączna wartość rynkowa przenoszonych składników majątku będzie wynosić co najmniej 4 000 000 zł. Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca rozważa opuszczenie terytorium Polski wraz z żoną oraz synami po zakończeniu przez nich obecnego etapu nauki i ten okres nie będzie trwał dłużej niż 5 lat. Jak również zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca przed datą planowanego przyjazdu do Polski nie mieszkał i nigdy nie był traktowany jako rezydent podatkowy w Polsce. Ze względu na to, że Wnioskodawca planuje w przyszłości wyjechać na stałe z terytorium Polski wraz ze swoją żoną oraz dziećmi, należy uznać, że do zmiany jego rezydencji podatkowej dojdzie wraz z dniem przeprowadzki, ze względu na przeniesienie centrum interesów osobistych. W konsekwencji ww. dziesięcioletni okres powinien być liczony od dnia poprzedzającego przeprowadzkę Wnioskodawcy wraz z jego rodziną z terytorium Polski do innego kraju jako daty zmiany rezydencji podatkowej. Ze względu na to, że przed planowaną datą przyjazdu, tj. około połowy 2025 roku Wnioskodawca nigdy nie mieszkał w Polsce, do pięcioletniego okresu zamieszkania natomiast należy zaliczyć wyłącznie czas od daty zamieszkania w Polsce w 2025 roku przez Wnioskodawcę i jego rodzinę. Przy czym jak wskazano w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 27 września 2023 r., 0114-KDIP3-2.4011.632.2023.4.JM w pięcioletnim okresie należy uwzględnić łącznie wszystkie okresy zamieszkania (dni), nie zaś lata kalendarzowe. Należy także podkreślić, że w opinii Wnioskodawcy składniki Jego majątku nie są również związane z działalnością gospodarczą. W rezultacie, pomimo, iż łączna wartość przenoszonego majątku Wnioskodawcy przekroczy 4 000 000 zł, zdaniem Wnioskodawcy do opodatkowania składników jego majątku przy planowanej w przyszłości zmianie rezydencji podatkowej nie dojdzie z uwagi na fakt, że miejsce zamieszkania na terytorium Polski będzie utrzymane przez czas krótszy niż pięć lat w dziesięcioletnim okresie poprzedzającym dzień zmiany rezydencji podatkowej.
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Odstępuję od uzasadnienia prawnego w zakresie pytania nr 1, 2, 3 i 4.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Przeanalizowałem powołane przez Pana we wniosku orzeczenia sądów administracyjnych. Przy czym wskazać należy, że dotyczą one innych stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych niż przedstawiony we wniosku. Podkreślić należy również, że orzeczenia sądów administracyjnych nie mają charakteru powszechnie obowiązującej wykładni przepisów prawa podatkowego. Stosownie do treści art. 87 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. - Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej, nie są one źródłem powszechnie obowiązującego prawa i tym samym nie mogą być wiążące dla Organu wydającego interpretację indywidualną. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji. Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS /SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej. Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji w zakresie pytania nr 1, 2, 3 i 4 jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili