0114-KDIP3-1.4011.38.2025.2.MZ

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 stycznia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 7 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 6 lutego 2025 r. (wpływ 10 lutego 2025 r.) - w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od 1 sierpnia 2018 r. pod firmą (...), prowadzoną pod adresem (...), zarejestrowaną w CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej) pod numerem NIP: (...) i numerem REGON: (...). Przedmiotowa działalność dotyczy zarządzania zespołem programistów od samego początku prowadzenia działalności gospodarczej. Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej zwana ustawa o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)) i rozlicza się na podstawie ewidencji przychodów, a wybrana przez niego forma opodatkowania to ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. Wniosek dotyczy okresu do końca 2022 roku, w którym to Wnioskodawca opodatkowany był opodatkowany podatkiem dochodowym i rozliczał się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Wnioskodawca wnosi o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania 5% na podstawie art. 30ca ustawy o PIT. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest wnoszenie wkładu twórczego w wytwarzanie programów komputerowych. Wnioskodawca realizuje projekty informatyczne począwszy od etapu analizy potrzeb Kontrahenta, poprzez projektowanie, implementację, testy, wdrożenie oraz asystę przy uruchomieniach testowych i produkcyjnych. W dalszych etapach świadczone są usługi wsparcia w modernizacji wdrożonych systemów. Zlecenia informatyczne realizowane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nie są wykonywane pod kierownictwem Kontrahenta. Wnioskodawca ma możliwość wykonywania zleceń zdalnie, w różnych miejscach oraz czasie, a także nie jest On związany sztywnymi godzinami pracy. Jednakże ze względu na specyfikę świadczonych usług istnieje możliwość uzgodnienia miejsca i czasu realizacji zlecenia pomiędzy Wnioskodawcą, a Kontrahentem. Należy podkreślić, że w związku z tak wykonywaną działalnością Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze zarówno w kontekście odpowiedzialności za jakość i ewentualne wady świadczonych usług, jak i zmian Kontrahentów, niepewności efektu i metod dojścia do umówionego rezultatu. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca, na podstawie posiadanej wiedzy z zakresu technologii informatycznych oraz doświadczenia w zakresie przygotowywania rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych, realizuje zlecenia informatyczne na rzecz swoich Kontrahentów. Na potrzeby opisu stanu faktycznego Wnioskodawca podzielił swoją działalność na poszczególne etapy: 1. Planowanie, analiza i projektowanie oprogramowania - szczegółowa analiza indywidualnych potrzeb danego Kontrahenta lub użytkownika programu, zapoznanie się ze specyfiką jego branży oraz zbadanie i zaprojektowanie możliwych rozwiązań, dobranie odpowiednich technologii do wytworzenia oprogramowania i metod jego implementacji; 2. Prace eksperymentalne, badanie teorii i hipotez programistycznych - prace badawcze mające na celu zidentyfikowanie problemów występujących w procesie biznesowym Kontrahenta lub użytkownika programu i opracowanie systemu optymalizacji; 3. Praca nad wytworzeniem programu i jego implementacja - tworzenie nowych funkcjonalności w oparciu o wyniki analizy potrzeb Kontrahenta lub użytkownika

programu komputerowego, przygotowywanie koncepcji rozwiązania z uwzględnieniem języków programowania i technologii wybranych na etapie projektowania oprogramowania. Przygotowywanie automatycznych testów jednostkowych oraz integracyjnych weryfikujących poprawność funkcjonalną oprogramowania na etapie jego tworzenia oraz zapewniające możliwość wykonania testów regresyjnych po wprowadzeniu koniecznych usprawnień, poprawek czy też optymalizacji w kodzie źródłowym zidentyfikowanych na etapie testów systemowych, wydajnościowych, obciążeniowych lub klienckich testów akceptacyjnych. Wsparcie Kontrahenta podczas wdrażania oprogramowania oraz świadczenie pomocy technicznej w trakcie użytkowania oprogramowania związane z analizą potencjalnych błędów na etapie produkcyjnego działania oprogramowania oraz poprawą tychże błędów. 4. Integracja oprogramowania z innymi systemami oraz wsparcie wdrożenia aktualizacji systemu - Wnioskodawca pracuje również nad kompatybilnością wytworzonego programu z różnymi systemami zewnętrznego odbiorcy, a wraz z dalszym rozwojem funkcjonalności związanych z oprogramowaniem wymagane jest dostosowanie każdej aktualizacji do różnych systemów. W ramach zawartej umowy Wnioskodawca, pełni rolę zarządzającego zespołem programistów (Project Manager). Wnioskodawca świadczy usługi obejmujące m.in.: analizowanie i projektowanie oprogramowania; - koordynację prac różnych działów odpowiedzialnych za tworzenie oprogramowania; udzielanie pozostałym członkom zespołu wszelkich informacji niezbędnych do wykonania powierzonych zadań; pomaganie pozostałym członkom zespołu z napotkanymi problemami, odpowiadaniem na ich pytania oraz przygotowywaniem propozycji rozwiązań napotkanych problemów; prowadzeniem projektu zgodnie z ramami czasowymi; sporządzaniem kosztorysów w ramach realizowanego projektu; prowadzenie negocjacji oraz koordynacją dostawców; tworzenie dokumentacji; realizację obowiązków administracyjnych; testowanie różnych hipotez badawczo-eksperymentalnych dotyczących rozwoju produktu; obserwowanie rozwoju produktu, reakcji użytkowników potwierdzanie/obalanie hipotez na temat dalszych dróg rozwoju oprogramowania. Zespół, którym zarządza Wnioskodawca (jako project manager) korzysta z szerokiego spektrum narzędzi i technologii, które dobierane są indywidualnie do każdego projektu. Najczęściej spotykane to: Języki programowania: (...), (...), (...), (...). Wybór konkretnego języka zależy od charakteru projektu, wydajnościowych wymagań oraz dostępnych zasobów. (...): (...), (...), (...), (...), (...). (...) przyspieszają proces rozwoju, zapewniając gotowe rozwiązania dla wielu typowych problemów. Bazy danych: (...), (...), (...), (...). Wybór bazy danych zależy od rodzaju danych, które mają być przechowywane, oraz wymagań dotyczących wydajności i skalowalności. Systemy kontroli wersji: (...). (...) jest de facto standardem w branży, umożliwiając efektywne zarządzanie kodem źródłowym. Narzędzia do integracji ciągłej/ciągłego dostarczania (...): (...), (...). Te narzędzia automatyzują proces budowania, testowania i wdrażania oprogramowania. Chmury obliczeniowe: (...), (...), (...). Chmura pozwala na szybkie skalowanie zasobów i elastyczne zarządzanie infrastrukturą. Narzędzia do współpracy: (...), (...), (...), (...), (...), (...). Ułatwiają organizację pracy zespołów i komunikację. Zespół, którym zarządza Wnioskodawca wytworzył w szczególności (efekty prac): oprogramowanie do automatyzacji migracji aplikacji i danych pomiędzy platformami (...) (...) ), które służą m.in do rozwijania modeli nauczania maszynowego (...) i sztucznej inteligencji (...); oprogramowanie do wizualizacji krytycznych wskaźników (...) banku; (...) to zgodność działalności prowadzonej przez bank z obowiązującymi przepisami prawa, regulacjami wewnętrznymi oraz przyjętymi przez bank standardami postępowania; to nie tylko podstawowy warunek bezpiecznego, stabilnego i ostrożnego zarządzania bankiem, ale także warunek dopuszczalności wykonywania przez tę instytucję jakichkolwiek usług i czynności; oprogramowanie do przewidywania w jakim miejscu infrastruktury technicznej, z jakim prawdopodobieństwem i z jakim nasileniem wystąpi awaria; oprogramowanie do migracji danych archiwalnych przejętych przez bank innych banków pomiędzy archiwum zewnętrznym dostawcy tego rodzaju usług, a archiwum własnym; oprogramowanie usprawniające zarządzanie grupami w programie (...) - dostępne standardowo grupy nie spełniały wymogów bezpieczeństwa banku; oprogramowanie do wyszukiwania w systemie zgłaszania problemów obiektów logicznych niezgodnych z wymaganiami zasad nazywania obiektów lub i obiektów przestarzałych wymagających ingerencji użytkowników; oprogramowanie do zarządzania relacjami z klientami (...) - (...); oprogramowanie do rozliczania finansowego banku z sieciami sprzedaży gdzie klient może uzyskać kredyt na zakup produktów takich jak np. samochody, sprzęt RTV, AGD, etc. Wytworzenie oraz rozwój oprogramowania następuje poprzez realizację odpowiednich projektów informatycznych, które bardzo często (ze względu na innowacyjność planowanych rozwiązań i wynikające stąd bardzo duże ryzyko zakończenia przedsięwzięcia porażką) rozpoczynają się od (...) (...), który zawiera scenariusz pozytywny i negatywny. Dla szerszego kontekstu, Wnioskodawca przedstawia przykładowy przebieg prac nad dwoma programami komputerowymi (dwa pierwsze projekty wypunktowane na powyższej liście): Automatyzacja (...) aplikacji na platformie (...) przy użyciu (...). (...), jako narzędzie do automatyzacji konfiguracji i zarządzania infrastrukturą pozwala na stworzenie spersonalizowanego, wydajnego i skalowalnego rozwiązania, które znacznie usprawnia procesy wdrożeniowe. Języki programowania i narzędzia. (...): Jest podstawowym językiem używanym do tworzenia (...) w (...). (...) to zbiór instrukcji, które opisują jakie działania mają być wykonane na zdalnych serwerach. (...): (...) jest napisany w (...), co umożliwia rozszerzanie jego funkcjonalności poprzez tworzenie własnych modułów. (...): W niektórych przypadkach, szczególnie przy bardziej złożonych operacjach, mogą być wykorzystywane skrypty (...). Oprogramowanie oparte na (...) automatyzuje następujące procesy: Tworzenie środowiska: Automatyczne tworzenie klastrów (...), konfigurowanie usług i ustawień bezpieczeństwa. Wdrażanie aplikacji: Instalacja aplikacji, konfiguracja zależności i ustawień. Integracja z innymi systemami: Połączenie aplikacji z istniejącymi systemami w banku (np. systemy monitorowania, logowania). Zarządzanie konfiguracją: Centralizacja konfiguracji aplikacji i środowiska. Funkcjonalności i ich wpływ na usprawnienie procesów w firmie Klienta: Zwiększenie szybkości wdrożeń dzięki automatyzacji, czas wdrożenia nowych aplikacji jest znacznie skrócony. Zminimalizowanie błędów automatyzacja eliminuje wiele manualnych czynności, które są podatne na błędy. Standaryzacja procesów wszystkie aplikacje są wdrażane zgodnie z jednym, zdefiniowanym procesem. Poprawa powtarzalności proces wdrażania jest zawsze taki sam, co ułatwia utrzymanie środowiska. Zwiększenie skalowalności system może łatwo skalować się, aby obsługiwać większą liczbę aplikacji. Podsumowanie projektu: Innowacyjność rozwój takiego rozwiązania wymagał opracowania spersonalizowanych (...) i modułów (...), które rozwiązują specyficzne problemy banku. Niepewność wyniku przed rozpoczęciem projektu nie było pewności, czy uda się osiągnąć wszystkie zakładane cele, zwłaszcza jeśli wymagane były niestandardowe integracje. Nakłady projekt wymagał znacznych nakładów na prace rozwojowe, związane z analizą wymagań, projektowaniem rozwiązań i tworzeniem dokumentacji. Komercyjny cel rozwiązanie ma bezpośrednie zastosowanie w banku i przynosi wymierne korzyści biznesowe. Kluczowe elementy: Spersonalizowane (...) (...) są to unikalne rozwiązania stworzone specjalnie dla klienta. Integracja z platformą (...) rozwiązanie jest ściśle powiązane z platformą (...), co wymaga specjalistycznej wiedzy. Zwiększenie wydajności i efektywności prezentacja konkretnych danych, które pokazują, jak bardzo skrócono czas wdrożenia aplikacji i zmniejszono liczbę błędów. Dokumentacja projektu szczegółowa dokumentacja procesu tworzenia rozwiązania, w tym opis problemów, jakie miały być rozwiązane, przyjętych rozwiązań i uzyskanych wyników. Oprogramowanie do wizualizacji krytycznych wskaźników (...) banku. Projekt dostarczył rozwiązanie bankowi, które musiało spełniać rygorystyczne wymagania regulacyjne, takie jak m.in. (...). Oprogramowanie, zostało oparte o (...) i zostało wdrożone, aby: centralizować dane zgromadzić dane z różnych systemów bankowych w jednym miejscu. Wizualizować kluczowe wskaźniki stworzyć interaktywne (...), które prezentują w czasie rzeczywistym najważniejsze wskaźniki dotyczące zgodności z regulacjami (...), takie jak: status wykonania procedur kontrolnych, identyfikacja potencjalnych ryzyk, analiza odchyleń od planowanych wartości. Ułatwiać audyty służyć jako narzędzie wspierające przeprowadzanie regularnych audytów wewnętrznych i zewnętrznych. Umożliwiać szybką reakcję na incydenty dzięki automatycznym alertom i powiadomieniom, system pozwala na natychmiastowe reagowanie na wszelkie odchylenia od norm. Rozwiązanie oferuje szeroki zakres funkcjonalności, w tym: Integracja z różnymi systemami dzięki konektorom (...), oprogramowanie może integrować się z różnymi systemami bankowymi, zapewniając dostęp do aktualnych danych. Tworzenie niestandardowych raportów umożliwia tworzenie interaktywnych raportów, które mogą być dostosowane do indywidualnych potrzeb użytkowników. Analiza przyczynowo-skutkowa pozwala na głębszą analizę danych i identyfikację przyczyn występujących problemów. Automatyzacja procesów część zadań związanych z monitorowaniem (...) może być zautomatyzowana, co oszczędza czas i zmniejsza ryzyko błędu ludzkiego. Bezpieczeństwo danych zapewnia wysoki poziom bezpieczeństwa danych poprzez stosowanie odpowiednich mechanizmów autoryzacji i szyfrowania. Jak rozwiązanie przyczyniło się do usprawnienia procesów w firmie kontrahenta: Poprawa efektywności automatyzacja wielu zadań i centralizacja danych przyspieszyła procesy związane z (...). Zwiększenie przejrzystości interaktywne (...) zapewniają lepszą widoczność stanu zgodności z regulacjami. Zmniejszenie ryzyka dzięki wczesnemu wykrywaniu odchyleń i potencjalnych zagrożeń, udało się zminimalizować ryzyko wystąpienia poważnych incydentów. Ułatwienie współpracy udostępnianie raportów i (...) ułatwiło współpracę między różnymi działami banku. W wyniku prowadzonych prac powstają programy komputerowe - utwory na gruncie art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 106 z późn. zm. - dalej jako ustawa o PAIPP) będące utrwaleniem przejawu działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o PAIPP programy komputerowe mogą być wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi. Podkreślenia wymaga, że przedmiotem ochrony na zasadach przewidzianych w powyższych regulacjach jest również utwór w wersji nieukończonej od momentu utrwalenia. Przedmioty praw autorskich jakimi są programy komputerowe, podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP. Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. Ministerstwa Finansów dotyczącego preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX: pojęcie program komputerowy nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs, a także tezami znajdującymi się w doktrynie naukowej jak i w orzecznictwie, stanowiącymi, że: - materiały są traktowane jako jeden ze sposobów wyrażenia programu komputerowego, pod warunkiem że są szczegółowe w stopniu umożliwiającym postępującemu rutynowo programiście "zakodować" je do postaci kodu źródłowego bądź przeprowadzić tę operację za pomocą odpowiedniego oprogramowania (A. Michalak red., Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 - art 74); - Nie ma natomiast znaczenia, jaki kształt bądź formułę przybiorą w konkretnym przypadku przygotowawcze materiały projektowe, przykładowo mogą być to odręczne notatki, wydruk, dokumentacja techniczna, wytwórcza bądź użytkowa (wyr. SA w (...) z 4.2.2010 r., I ACa 912/09, niepubl.; wyr. SA w (...) z 27.2.2013 r., I ACa 1157/12). Wobec tego, mając na względzie szeroką definicję programu komputerowego Wnioskodawca twierdzi, że każdy ze wskazanych efektów prac stanowi utwór i jest objęty ochroną w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wybranie rozwiązań dedykowanych wyłącznie potrzebom Kontrahenta lub konkretnego użytkownika, kompatybilnych z jego branżą oraz rzeczywistością jego działalności, wskazuje jednoznacznie na niepowtarzalność współwytworzonego programu. Pracując nad danym oprogramowaniem Wnioskodawca nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności dotyczące narzędzi informatycznych i istniejących programów w celu wytworzenia nowych zastosowań w postaci nowoczesnych i unikalnych systemów i aplikacji. W ramach działalności Wnioskodawca zdobywa, poszerza i łączy interdyscyplinarną wiedzę z zakresu oprogramowania w celu optymalizacji i dalszego rozwijania współtworzonych przez niego systemów i aplikacji. Współwytwarzane przez Wnioskodawcę Oprogramowania opierają się na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmują m.in. tworzenie dokumentacji projektowej oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych. Działania te prowadzone są w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie. Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej prowadzi w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Działalność ta polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej nie miały miejsca, zarówno w ramach działalności prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę, jak i Kontrahenta, na rzecz którego są realizowane zlecenia informatyczne. Wnioskodawca w ramach bezpośrednio prowadzonej działalności gospodarczej współtworzy nowe programy komputerowe na rzecz danego Kontrahenta, czyniąc to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, ale niekoniecznie tworzy innowacyjne rozwiązania w wymiarze światowym, gdyż nie weryfikuje On tego w takiej skali. Zasobami wiedzy, które Wnioskodawca wykorzystuje przy planowaniu projektu jest jego wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych, występujących zarówno w ogólnym stanie nauki, jak i w środowisku, w którym funkcjonować ma program przez Niego współwytworzony. Wnioskodawca sprawuje czynny nadzór nad członkami zespołu programistycznego, zapewniając w ten sposób terminową realizację zlecenia, w sposób odpowiadający oczekiwaniom Kontrahenta. Ustawodawca jednakże nie przewidział minimalnego progu skalowalności zwiększenia zasobów wiedzy, dlatego istotny jest element celowościowy, jaki Wnioskodawca uwzględnia w swojej działalności. W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Oprogramowanie stworzone na rzecz danego Kontrahenta powoduje stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności, co oznacza, że cecha twórczości jest spełniona. Wnioskodawca nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do współtworzonego programu komputerowego. Wynika to z faktu, że Wnioskodawca jest twórcą utworów, z których osiąga przychód. Nadto czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie są projektami powtarzalnymi - każdy nowy program komputerowy wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii oraz ma dotyczyć innego środowiska programowego, sprzętowego lub biznesowego. Umowy zawarte pomiędzy Wnioskodawcą a danym Kontrahentem wskazują, że w zakresie związanym z wytwarzaniem Oprogramowania przenoszone są wszelkie prawa autorskie do nich w zamian za wynagrodzenie - otrzymywane przez Wnioskodawcę należności będą przychodem z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego. Wartość wynagrodzenia za przeniesienie poszczególnych praw autorskich do Oprogramowania jest każdorazowo określana na koniec okresu rozliczeniowego na podstawie zaangażowania Wnioskodawcy w prace nad określonym programem komputerowym. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, która skupiona jest na wnoszeniu wkładu twórczego w wytwarzanie programów komputerowych, Wnioskodawca ponosi następujące wydatki w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów: a) koszty usługi księgowej i doradczej; koszt poniesiony przez Wnioskodawcę na księgowość pozwala na wyszczególnienie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej; koszt ten jest nieodzowny, jeśli wytwarzane oprogramowanie ma być wykonywane zgodnie z zasadami lege artis; należy również podkreślić, że prowadzenie księgowości jest niezbędne do prowadzenia działalności per se; natomiast koszt poniesiony na usługi doradcze dotyczy możliwości skorzystania z ulgi IP Box (zasięgnięcie porady prawnej); w tym kontekście Wnioskodawca będzie miał możliwość otrzymania odpowiedzi, czy jego działalność gospodarcza związana jest z działalnością badawczo-rozwojową; Wnioskodawca traktuje te koszty jako stały element prowadzenia działalności gospodarczej; b) koszty użytkowania prywatnego samochodu; koszty związane z użytkowaniem samochodu umożliwiają Wnioskodawcy sprawny transport, czy to do klienta w celu konsultacji dotyczących tworzonego oprogramowania, czy to na szkolenia poszerzające wiedzę w dziedzinie zarządzania, programowania i nowych technologii; podkreślić należy, iż koszty te są wprost związane z zarządzaniem projektem programistycznym; przez koszty użytkowania samochodu Wnioskodawca rozumie wydatki poniesione na paliwo, ubezpieczenie, serwis, wymianę płynów i części eksploatacyjnych, c) koszty zakupu wyposażenia biurowego i artykułów biurowych; Wnioskodawca dba o ergonomiczne stanowisko pracy, dlatego jest zmuszony ponosić koszty związane z wyposażeniem biura; jak powszechnie wiadomo, odpowiednio przygotowane miejsce pracy pozwala zoptymalizować osiągane wyniki, stąd należy przyjąć że wydatki na odpowiednie wyposażenie biura są dla Wnioskodawcy kosztami niezbędnymi w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej; pod pojęciem kosztu wyposażenia biurowego i artykułów biurowych Wnioskodawca rozumie koszty dotyczące zakupu biurka, krzesła, tonerów do drukarki, papieru, długopisów; d) koszty zakupu sprzętu komputerowego i elektronicznego; należy podkreślić, iż zakup sprzętu komputerowego i elektronicznego to koszty stałe, które są konieczne do prowadzenia działalności gospodarczej jako project manager; analiza kodu zdecydowanie wymaga sprawnego i nowoczesnego sprzętu komputerowego i elektronicznego; komputer jest podstawowym narzędziem pracy w branży IT; natomiast pozostały sprzęt elektroniczny wspomaga wykonywaną pracę oraz uwydatnia jej efekty; z całą pewnością należy stwierdzić, iż przedmioty te są ściśle związane z zawodem wykonywanym przez Wnioskodawcę i są niezbędne do prowadzenia działalności związanej z zarządzaniem projektami programistycznymi; Wnioskodawca przez koszt zakupu sprzętu komputerowego i elektronicznego, rozumie: telefon, tablet, słuchawki, modem, router, kartę sieciową, koncentrator (hub), przełącznik (switch), punkt dostępowy (access point), most sieciowy (bridge), ekspander zasięgu (repeater Wi-Fi), adapter Powerline, serwer wydruku (print server), kamerę IP, bramkę VolP, telefon IP, ładowarki, baterie, monitor, laptop, pendrive, klawiaturę, mysz do komputera, serwery, powerbank, drukarkę, skaner, urządzenie UPS, przetwornicę 12V - 230 V (do pracy z samochodu); e) koszty zakupu licencji na oprogramowanie; najnowsze oprogramowanie jest niezbędne do realizacji zleceń na rzecz kontrahentów, stąd wydatek ten jest konieczny w działalności Wnioskodawcy; poniesienie tego typu kosztów pozwala Wnioskodawcy efektywnie wykonywać swoją pracę, co umożliwia mu bycie konkurencyjnym na rynku programistycznym; f) koszt usług telekomunikacyjnych; abonament telefoniczny umożliwia konsultację z kontrahentami, oraz zespołem programistów, którego prace koordynuje Wnioskodawca; natomiast koszt opłaty za Internet zapewnia Wnioskodawcy szybkie i stabilne łącze, które to jest wręcz nieodzowne w dzisiejszej pracy m.in. umożliwia zdalny kontakt z klientem oraz zespołem, pozwala na znalezienie informacji na temat powstałych błędów, szybkie dzielenie się wiedzą programistyczną z zespołem; również dzięki niniejszemu wydatkowi Wnioskodawca ma dostęp do wszelakich źródeł wiedzy, np. dokumentacji, publikacji, materiałów konferencyjnych; nie można zapominać, że stałe łącze otwiera Wnioskodawcy przestrzeń do zdobywania nowej wiedzy czy klientów; aby nadzorować prace programistyczne niezbędny jest dostęp do Internetu, gdyż oprogramowanie zarówno w procesie jego produkcji, jak i dalszego funkcjonowania wykorzystuje dostęp do sieci; w świetle powyższego Wnioskodawca zmuszony jest do zapewnienia łączności sprzętu komputerowego i elektronicznego z siecią internetową; g) składki na ubezpieczenia społeczne; Wnioskodawca pod tym pojęciem rozumie takie wydatki jak składki na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe), wpłaty na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych; niniejsze obciążenia są obowiązkowe, aby móc prowadzić legalnie jednoosobową działalność gospodarczą w Polsce, co w przypadku Wnioskodawcy przekłada się na możliwość świadczenia usług programistycznych; również nie można zapominać o celu wymienionych opłat, które mają za zadanie zapewnienie środków pieniężnych w razie niemożności wykonywania działalności przez Wnioskodawcę, co w dłuższej perspektywie może wydłużyć jego zdolność zawodową; h) koszty dokształcenia zawodowego; koszty te obejmują takie wydatki jak: literatura branżowa, udział w szkoleniach, konferencjach, certyfikaty; w tym miejscu należy podkreślić konieczność poniesienia wydatków na nieustanne kształcenie się Wnioskodawcy w branży IT. która podlega ciągłym zmianom; dla finalnego kształtu oprogramowania decydujące znaczenie mają posiadane przez Wnioskodawcę informacje specjalne i wiedza specjalistyczna; w tym celu Wnioskodawca ustawicznie pogłębia swój zasób wiedzy, poznaje nowe technologie, co przyczynia się do poszerzenia jego oferty; Od 1 stycznia 2019 roku Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową Ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT. W związku z tym, że przepisy nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji, sporządzana jest ona techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego, obejmującego comiesięczne zestawienie dokumentów. Na koniec każdego okresu rozliczeniowego kalendarzowego Wnioskodawca ustala dochód z każdego programu komputerowego. Równolegle w tejże Ewidencji Wnioskodawca wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT i uwzględnia je we wzorze w celu ustalenia wysokości wskaźnika Nexus, a następnie oblicza podstawę opodatkowania preferencyjną stawką. Przepis art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT stanowi, że podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Uzupełnienie opisu stanu faktycznego I. 1) W wyniku wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności powstają programy komputerowe - utwory na gruncie art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm. - dalej jako „ustawa o PAIPP”) będące utrwaleniem przejawu działalności podejmowanej przez Wnioskodawcę jako twórcy o indywidualnym charakterze. Zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o PAIPP programy komputerowe mogą być wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi. Podkreślenia wymaga, że przedmiotem ochrony na zasadach przewidzianych we wskazanych przepisach jest także utwór w wersji nieukończonej od momentu utrwalenia. Przedmioty praw autorskich jakimi są programy komputerowe, podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP. Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. Ministerstwa Finansów dotyczącego preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX: pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs., a także tezami znajdującymi się w doktrynie naukowej jak i w orzecznictwie, stanowiącymi, że: - „materiały są traktowane jako jeden ze sposobów wyrażenia programu komputerowego, pod warunkiem że są szczegółowe w stopniu umożliwiającym postępującemu rutynowo programiście "zakodować" je do postaci kodu źródłowego bądź przeprowadzić tę operację za pomocą odpowiedniego oprogramowania (A. Michalak red., Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 - art. 74); - Nie ma natomiast znaczenia, jaki kształt bądź formułę przybiorą w konkretnym przypadku przygotowawcze materiały projektowe, przykładowo mogą być to odręczne notatki, wydruk, dokumentacja techniczna, wytwórcza bądź użytkowa (wyr. SA w (...) z 4.2.2010 r., I ACa 912/09, niepubl.; wyr. SA w (...) z 27.2.2013 r., I ACa 1157/12)”. Programy komputerowe wytwarzane przez Wnioskodawcę wpisują się w powyżej wskazane definicje. Stanowi go autorska, wytworzona przez Wnioskodawcę dokumentacja projektowa. Ponadto, w działaniach Wnioskodawcy polegających na bezpośrednim (merytorycznym) wspieraniu pracy swojego zespołu, dokonuje twórczego wkładu w proces powstawania finalnego programu. Udziela wskazówek i instrukcji, w zakresie tego, jak ma wyglądać proces tworzenia programu, opierając się na wytworzonej przez siebie dokumentacji. To właśnie działania Wnioskodawcy prowadzą do wytworzenia wersji programu, który zawierałby wszelkie niezbędne funkcjonalności. Wnioskodawca uważa, że bez jego udziału zespół, wykonując te same czynności, które wykonuje obecnie, nic byłby w stanic napisać kodu odpowiadającego w pełni wymaganiom narzuconym przez kontrahenta. Wnioskodawcy przysługują autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego, w postaci wytwarzanej dokumentacji projektowej. 2) Wnioskodawca tworzy programy wspierające i modernizujące systemy zarządzania bezpieczeństwem, służące obsłudze klientów czy systemy usprawniające rozliczenia. 3) W ramach projektów, w których Wnioskodawca uczestniczył, podejmował on szereg działań, których celem było tworzenie i usprawnienie różnych programów komputerowych wykorzystywanych w bankach. Działania te można podzielić na kilka kategorii: 1. Analiza i identyfikacja problemów: Wnioskodawca wraz z zespołem przeprowadzał dogłębną analizę istniejącego kodu, identyfikując potencjalne problemy, takie jak np. luki w zabezpieczeniach, przestarzałe funkcje, czy nieefektywne algorytmy. Wnioskodawca współpracował z użytkownikami systemu (pracownikami banku), zbierając informacje na temat ich potrzeb i oczekiwań. Wnioskodawca monitorował wskaźniki wydajności systemu, takie jak czas odpowiedzi, obciążenie serwera, czy ilość błędów. 2. Projektowanie i wdrażanie rozwiązań: Na podstawie zebranych informacji, Wnioskodawca wraz z zespołem projektował nowe funkcje lub modyfikował istniejące, które miały na celu rozwiązanie zidentyfikowanych problemów. Wnioskodawca brał udział w tworzeniu szczegółowej dokumentacji funkcjonalnej i technicznej dla projektowanych zmian. Zespół programistów zarządzany przez Wnioskodawcę implementował zmiany w kodzie programu, stosując najlepsze praktyki programistyczne i dbając o jakość kodu. 3. Testowanie i weryfikacja: Wnioskodawca zarządzał zespołem testerów, który przeprowadzał testy jednostkowe i integracyjne, aby upewnić się, że wprowadzone zmiany działają poprawnie i nie powodują nowych problemów. Oprócz tego Wnioskodawca współpracował z zespołem testów, który przeprowadzał testy funkcjonalne i akceptacyjne, weryfikując zgodność systemu z wymaganiami biznesowymi. 4. Wdrażanie i monitorowanie: Po pozytywnym zakończeniu testów, Wnioskodawca wraz z zespołem wdrażał zmiany w środowisku produkcyjnym. Dodatkowo Wnioskodawca monitorował pracę systemu po wdrożeniu, analizując wskaźniki wydajności i reagując na ewentualne problemy. Konkretne przykłady programów zostały opisane w załącznikach do wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. 4) Tworzony przez Wnioskodawcę program komputerowy, w rozumieniu odpowiedzi na pyt. 1, wytwarzany jest przez Wnioskodawcę samodzielnie (są to prace własne). Nie są to prace pomocnicze, jak ma to miejsce w przypadku zespołu programistów, którzy działając rutynowo i podążając za instrukcjami Wnioskodawcy są w stanie zakodować finalny program. II. 1) Wniosek dotyczy dochodów za okres od początku roku 2019 do końca roku 2022. Nie obejmuje On okresów przyszłych. 2) a) Pierwszym etapem jest dokładna identyfikacja i definicja problemu. Wnioskodawca, bazując na swoim doświadczeniu, korzysta z różnorodnych źródeł informacji, takich jak: Konsultacje z użytkownikami systemu: To oni są najlepszym źródłem informacji na temat bolączek systemu, z którego korzystają. Konsultacje z zespołem programistycznym: Bezpośrednie rozmowy z programistami, inżynierami testów oraz innymi specjalistami w celu zrozumienia technicznych aspektów problemu. Raporty o błędach: Analiza raportów generowanych przez systemy monitorujące, testy oprogramowania oraz zgłoszenia użytkowników. Analiza dokumentacji technicznej: Weryfikacja dokumentacji projektowej, specyfikacji wymagań oraz innych materiałów, które mogą pomóc w zrozumieniu kontekstu problemu. Burze mózgów: Organizowanie spotkań z zespołem w celu generowania potencjalnych rozwiązań i identyfikacji przyczyn źródłowych problemu. Wnioskodawca dąży do precyzyjnego określenia natury problemu, jego wpływu na działanie systemu oraz potencjalnych konsekwencji dla biznesu. Kluczowe jest zrozumienie, czy problem wynika z błędu w kodzie, nieprawidłowej konfiguracji, czy też wynika z niezgodności z założeniami projektowymi. Analiza i Wybór Rozwiązania Po zidentyfikowaniu problemu, Wnioskodawca dokonuje analizy dostępnych rozwiązań. W tym celu: Ocenia złożoność problemu: Analizuje, czy problem jest prosty do naprawienia, czy wymaga bardziej złożonego podejścia. Rozważa różne opcje: Bada różne potencjalne rozwiązania, biorąc pod uwagę ich koszty, czas wdrożenia oraz potencjalny wpływ na stabilność systemu. Konsultuje się z ekspertami: W razie potrzeby, Wnioskodawca konsultuje się z doświadczonymi programistami, architektami oprogramowania lub innymi specjalistami. Dokonuje wyboru: Na podstawce analizy. Wnioskodawca wybiera optymalne rozwiązanie, które jest najbardziej efektywne i zgodne z celami projektu. Wnioskodawca dokumentuje proces analizy i wyboru rozwiązania, aby zapewnić transparentność i umożliwić weryfikację podjętej decyzji. Wdrażanie Rozwiązania Po wyborze rozwiązania, Wnioskodawca nadzoruje proces jego wdrażania. W tym celu: Deleguje zadania: Przydziela zadania poszczególnym członkom zespołu programistycznego, uwzględniając ich umiejętności i doświadczenie. Monitoruje postęp prac: Regularnie monitoruje postęp prac, organizując spotkania statusowe i weryfikując raporty. Zarządza ryzykiem: Identyfikuje potencjalne ryzyka związane z wdrożeniem rozwiązania i podejmuje działania zaradcze. Testuje rozwiązanie: Zapewnia, że wdrożone rozwiązanie jest dokładnie testowane przez zespół testowy, aby upewnić się, że problem został naprawiony i nic występują żadne nowe problemy. Wnioskodawca dba o terminowe i efektywne wdrożenie rozwiązania, minimalizując zakłócenia w działaniu systemu. Weryfikacja i Utrwalenie Po wdrożeniu rozwiązania, Wnioskodawca weryfikuje jego skuteczność. W tym celu: Monitoruje system: Obserwuje działanie systemu po wdrożeniu rozwiązania, aby upewnić się, że problem został trwale rozwiązany. Zbiera informacje zwrotne: Prosi użytkowników o informacje zwrotne na temat działania systemu po wdrożeniu rozwiązania. Dokumentuje rozwiązanie: Aktualizuje dokumentację techniczną, opisując wdrożone rozwiązanie i jego wpływ na system. Wnioskodawca dąży do utrwalenia wiedzy na temat problemu i jego rozwiązania w zespole, aby uniknąć podobnych sytuacji w przyszłości. Działania Usprawniające Oprócz działań naprawczych, Wnioskodawca podejmuje również działania usprawniające, które mają na celu zapobieganie występowaniu problemów w przyszłości. W tym celu: Analizuje przyczyny źródłowe: Po rozwiązaniu problemu, Wnioskodawca analizuje jego przyczyny źródłowe, aby zidentyfikować potencjalne luki w procesie projektowania, kodowania lub testowania. Wdraża zmiany w procesie: Na podstawie analizy, Wnioskodawca wdraża zmiany w procesie wytwarzania oprogramowania, aby zminimalizować ryzyko wystąpienia podobnych problemów w przyszłości. Szkoli zespół: Organizuje szkolenia dla zespołu programistycznego, aby podnieść ich świadomość na temat potencjalnych problemów i nauczyć ich skutecznych metod ich rozwiązywania. Automatyzuje procesy: W miarę możliwości, Wnioskodawca dąży do automatyzacji procesów testowania i wdrażania, aby zminimalizować ryzyko wystąpienia błędów. b) -c) Wnioskodawca wskazuje, że program komputerowy został wytworzony przez niego od zera. Wnioskodawca twierdzi, że dokumentacje projektowe do programów wskazanych i opisanych we wniosku jako przykładowe projekty, są tymi - konkretnymi programami komputerowymi. Wnioskodawca działał również przy innych projektach, w ramach których dokonywał swój wykład twórczy w wytworzenie programu komputerowego, w rozumieniu odpowiedzi na pyt. 1. Została zatem stworzona dokumentacja do projektów wskazanych we wniosku, stanowiąca zdaniem Wnioskodawcy program komputerowy. Wymienione zostały również konkretne narzędzia, które Wnioskodawca wykorzystuje w działalności, jak i narzędzia, które wykorzystał do realizacji konkretnego (przykładowego) projektu (we wniosku jako: „(...) aplikacji na platformie (...) przy użyciu (...)”). Technologie oraz narzędzia, które służyły wytworzeniu programu zostały bezpośrednio wskazane w treści Wniosku. Z tych, które nie występowały wcześniej w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy, należy wymienić: Narzędzia do analizy danych: o Nowoczesne biblioteki programistyczne: (...), (...), (...) do budowy modeli uczenia maszynowego. o Platformy (...): (...), (...) do przetwarzania dużych zbiorów danych. o Narzędzia do wizualizacji danych: (...), (...) do tworzenia interaktywnych (...). Narzędzia do rozwoju oprogramowania: o Nowoczesne (...): (...), (...), (...) do tworzenia aplikacji webowych. o Platformy (...): (...), (...) do automatyzacji procesów (...) i (...). o Narzędzia do testowania oprogramowania: (...), (...) do automatyzacji testów. Narzędzia do chmury obliczeniowej: o Kontenery: (...), (...). o Platformy jako usługa: (...) Narzędzia do bezpieczeństwa: o Systemy wykrywania intruzów: (...), (...). o Narzędzia do analizy zagrożeń: (...). o Narzędzia do zarządzania tożsamością i dostępem: (...). Program różni się od rozwiązań, które Wnioskodawca wykorzystywał wcześniej w swojej działalności, z uwagi na zastosowanie innowacyjnych narzędzi (powyżej) oraz rozwiązań wiedzowych, które Wnioskodawca posiadł w procesie weryfikacji hipotez programistycznych, do której to wymagana jest wiedza specjalistyczna z zakresu programowania. 3) Działalność Wnioskodawcy prowadzona jest w sposób ciągły i systematyczny tj. uporządkowany oraz według opracowanego przez siebie harmonogramu, a jej efektem jest tworzenie Oprogramowania dopasowanego do indywidualnych potrzeb klientów. 4) a) Za każdym razem cel jest ten sam - stworzenie oprogramowania, które będzie działało sprawnie, bezbłędnie i będzie zawierało wszelkie zaplanowane funkcjonalności. b) Z każdym kolejnym zleceniem Wnioskodawca realizuje cel, o którym mowa powyżej. Postępuje przy tym zgodnie z wymaganiami danego zlecenia. c) Każde oprogramowanie posiadało harmonogram prac, które zostały każdorazowo zrealizowane. 5) Programowanie jest pracą polegającą na tworzeniu zindywidualizowanego kodu, którego tylko efekt jest z góry ustalony. Warto dodać, iż istnieje nieskończona ilość rozwiązań, które mogą do tego efektu doprowadzić. Praca programisty polega na doborze najbardziej wydajnych i odpowiednich metod oraz środków, które mają zapewnić stworzenie konkretnej funkcjonalności. Należy podkreślić, iż programy stworzone przez Wnioskodawcę na rzecz zleceniodawcy ulepszają i rozwijają działanie starych programów, lub też powodują stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności. Praca Wnioskodawcy polega na doborze najbardziej wydajnych i odpowiednich metod oraz środków, które mają zapewnić stworzenie konkretnej funkcjonalności. Wnioskodawca tworzy programy komputerowe - utwory w rozumieniu art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wobec czego cechują się one oryginalnością i indywidualnością, co stanowczo przeczy wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego oprogramowania. Przed przystąpieniem do wykonania oprogramowania. Wnioskodawca każdorazowo musi wybrać odpowiednią technologię, co wiążę się z wykorzystaniem swoich zasobów wiedzy czy też ich zwiększeniem. Nic posiadając tej wiedzy, Wnioskodawca nie byłby w stanie go stworzyć. Wobec tego do stworzenia oprogramowania Wnioskodawca za każdym razem musi wykorzystać całą swoją wiedzę programistyczną oraz doświadczenie zawodowe. Wnioskodawca nie jest podmiotem, który pełni wyłączne proste funkcje produkcyjne, ponieważ ponosi ryzyko związane ze swoją działalnością twórczą, ponosi za nią pełne ryzyko, a w jej następstwie zdobywa prawa do stworzonego dzieła. W swojej działalności Wnioskodawca zawsze stara się dostarczyć najnowsze rozwiązania w branży, zapoznając się z obecnym stanem techniki w branży IT oraz z aktualnymi zastosowaniami wprowadzonymi w działalności jego kontrahenta, tym samym zwiększając zasoby swojej wiedzy. Wnioskodawca podkreśla, że z wykorzystaniem wszystkich możliwych zasobów wiedzy, które posiada w swojej działalności, planuje, projektuje i tworzy innowacyjne rozwiązania w branży w postaci ulepszonych produktów, procesów lub usług informatycznych. Przy czym podkreślenia wymaga, że ulepszenia są znaczące i pozwalają na zautomatyzowanie wielu procesów. Wnioskodawca przystępując do tworzenia oprogramowania planuje jego realizację w ten sposób, aby prace odbywały się w ramach harmonogramu. Należy także pamiętać, że ustawodawca nie przewidział minimalnego progu skalowalności zwiększenia zasobów wiedzy, dlatego istotny jest element celowości, który Wnioskodawca uwzględnia w swojej działalności. Ponadto, warto wspomnieć, że twórczą działalność Wnioskodawcy odnosić należy nie do praktyki gospodarczej sensu largo, a do praktyki gospodarczej danego podmiotu. Wytworzone oprogramowania stanowią nowość w jego działalności, więc do momentu ich wytworzenia Wnioskodawca nie oferował podobnych rozwiązań. 6) Wnioskodawca oświadcza, że efektem jego prac, którym są programy komputerowe zawsze są utwory w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj. zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Ponadto nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny/rutynowy. Nie są techniczną, a przede wszystkim twórczą realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez kontrahentów. 7) Wszystkie czynności, które Wnioskodawca realizuje w zakresie wytwarzania i rozwijania programów komputerowych, zlecane przez kontrahenta, prowadziły do powstania utworów (odrębnych programów komputerowych), które podlegają ochronie zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i praw ach pokrewnych. Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do wytworzonego programu komputerowego. Prawa te są przenoszone w całości na kontrahenta w ramach umowy o świadczenie usług i w ramach wynagrodzenia za przeniesienie tychże praw, Wnioskodawca chciałby skorzystać z ulgi IP Box. 8) Wnioskodawca występuje jako podmiot profesjonalny, w związku z czym ponosi On odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywanie czynności w ramach realizacji zleceń. 9) Odpowiedź: Umowa przewiduje przyznanie Wnioskodawcy wynagrodzenia za świadczone przez niego usługi programistyczne. W zakresie działalności programistycznej, Wnioskodawca przenosi na kontrahenta autorskie prawa majątkowe. Zgodnie z przepisami o domniemaniu odpłatności za przeniesienie praw autorskich, wynagrodzenie otrzymywane przez Wnioskodawcę pochodzi z przeniesienia praw autorskich do programu komputerowego Wnioskodawca, w ramach umowy, zobowiązał się do tworzenia oraz rozwijania oprogramowania. Ulgą IP Box Wnioskodawca zamierza objąć tylko te dochody, które są bezpośrednio związane z wytwarzaniem programów komputerowych. Wnioskodawca będzie w stanie ustalić wartość tego dochodu dzięki specjalnej ewidencji, którą będzie na bieżąco prowadził. 10) W umowach pomiędzy Wnioskodawcą a kontrahentami, strony ustaliły, iż kontrahent nabywa autorskie prawa majątkowe do utworów będących przedmiotem prawa autorskiego stworzonych przez Wnioskodawcę w ramach świadczonych usług: a) z chwilą przyjęcia (przekazania) ulwom podlegającego ochronie określonej w art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 123, z póżn. zm.). Potwierdzeniem przeniesienia praw jest wówczas przekazanie wytworzonego utworu kontrahentowi przez Wnioskodawcę, co bezpośrednio regulują zapisy zawarte w umowie. b) z chwilą wytworzenia utworu, podlegającego ochronie określonej w art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 123, z późn. zm.). Potwierdzeniem przeniesienia praw jest wówczas samo wytworzenie przez Wnioskodawcę ww. programu. Wyodrębnienie konkretnego programu komputerowego i przeniesienie praw do tego efektu pracy na Kontrahenta jest każdorazowo możliwe dzięki prowadzonej na bieżąco ewidencji. 11) “Przeniesienie” majątkowych praw autorskich do programu komputerowego każdorazowo następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawach autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. Ustawy. 12) Są to dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, za którą to sprzedaż przysługuje wynagrodzenie określone w umowie o świadczenie usług. To w jakiej części wynagrodzenie przysługuje za przeniesienie praw autorskich, a w jakiej za pozostałe prace rutynowe (spotkania organizacyjne, poprawianie własnych błędów itp.) zostaje wyodrębnione na podstawie posiadanych raportów „godzinowych”, w których Wnioskodawca wyodrębnia ilość czasu przeznaczoną na konkretne czynności, jakie wykonuje oraz w prowadzonej na bieżąco ewidencji. 13) Czynności w ramach funkcji „Project Managera" są one wykonywane w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej. 14) Twórczy charakter działalności związany z pełnieniem funkcji „Project Managera ” - Fragmenty dotyczące charakteru twórczego oraz efektów prac Wnioskodawcy zostały zawarte powyżej, m.in. w odpowiedziach na pytania 1.1 ; 11.2 ; II.5. W skrócie, charakter twórczy przejawia się wykorzystaniem przez Wnioskodawcę własnych zasobów wiedzy, doświadczenia programistycznego oraz nowych narzędzi do tworzenia nowych programów, usprawniających procesy w firmie kontrahenta. Jako Project Manager, Wnioskodawca nadzoruje i wspiera merytorycznie zespół programistów, którzy wykonują czynności w zakresie zakodowania rozwiązania zaprojektowanego i wymyślonego przez Wnioskodawcę. Czynności, które wykonuje On jako PM obejmują również samo tworzenie rozwiązań programistycznych w postaci programu komputerowego (dokumentacji). Efektem tych prac jest program komputerowy, spełniający wymagania kontrahenta. 15) W ramach opisanych we wniosku czynności związanych z pełnieniem roli „Project Managera”, Wnioskodawca nabywał, łączył, kształtował i wykorzystywał dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. 16) W związku z pełnieniem roli „Project Managera” Wnioskodawca opracowywał nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniały się od rozwiązań już funkcjonujących. 17) Wszystkie czynności, które Wnioskodawca realizuje w zakresie wytwarzania i rozwijania programów komputerowych, zlecane przez kontrahenta, prowadziły do powstania utworów (odrębnych programów komputerowych), które podlegają ochronie zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i praw ach pokrewnych. Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do wytworzonego programu komputerowego. Prawa te są przenoszone w całości na kontrahenta w ramach umowy o świadczenie usług i w ramach wynagrodzenia za przeniesienie tychże praw, Wnioskodawca chciałby skorzystać z ulgi IP Box. 18) Wynagrodzenie „Project Managera" - Zgodnie z umową, wynagrodzenie to obejmuje honorarium za przeniesienie praw autorskich. Może być to wskazane w umowie bezpośrednio lub przyjmuje się domniemanie odpłatności z art. 43 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W takiej sytuacji, część wynagrodzenia za przeniesienie praw autorskich ustalana jest na podstawie wspominanych wcześniej raportów godzinowych. 19) Wnioskodawca oświadcza, iż w części opisującej stan faktyczny we wniosku szczegółowo uargumentował powiązanie wymienionych kosztów, które są podstawowymi kosztami ponoszonymi przez niemal każdego przedsiębiorcę prowadzącego działalność w zakresie tworzenia oprogramowania, a co za tym idzie związane są z wytworzeniem oprogramowania. Wszystkie wymienione w pytaniu interpretacyjnym koszty są związane z wytwarzanymi przez Wnioskodawcę programami komputerowymi, a sposób powiązania każdego z ponoszonych wydatków został przedstawiony we wniosku. Koszty te są bezpośrednio i funkcjonalnie związane z wytworzeniem oprogramowania (jak i powstaniem praw autorskich przysługujących do niego). Jednakże dla dodatkowego unaocznienia Organowi bezpośredniego powiązania wskazanych kosztów z wytworzeniem, rozwojem i ulepszeniem oprogramowania, rozwinie swoją odpowiedź: a) koszty usługi księgowej i doradczej; - koszt poniesiony przez Wnioskodawcę na księgowość pozwala na wyszczególnienie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej; koszt ten jest nieodzowny, jeśli oprogramowanie ma być wykonywane zgodnie z zasadami lege artis; ponadto, dzięki prowadzeniu księgowości przez specjalistów Wnioskodawca ma więcej czasu na wykonywanie prac programistycznych, co przekłada się na jakość tworzonego programu komputerowego; należy również podkreślić, że prowadzenie księgowości jest niezbędne do prowadzenia działalności per se; natomiast koszt poniesiony na usługi doradcze dotyczy możliwości skorzystania z ulgi IP Box (zasięgnięcie porady prawnej); w tym kontekście Wnioskodawca będzie miał możliwość otrzymania odpowiedzi, czy jego działalność gospodarcza związana jest z działalnością badawczo-rozwojową; Wnioskodawca traktuje te koszty jako stały element prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na wytwarzaniu oprogramowania; b) koszty leasingu i amortyzacji oraz użytkowania samochodu; - koszty związane z leasingiem i amortyzacją oraz użytkowaniem samochodu umożliwiają Wnioskodawcy sprawny transport, czy to do klienta w celu konsultacji dotyczących tworzonego oprogramowania, czy to do specjalistycznego sklepu w celu nabycia potrzebnych urządzeń programistycznych, czy to na szkolenia poszerzające wiedzę w dziedzinie programowania; podkreślić należy, iż koszty te są wprost związane z wytworzeniem oprogramowania; c) koszty zakupu wyposażenia biurowego i artykułów biurowych; - Wnioskodawca dba o ergonomiczne stanowisko pracy, dlatego jest zmuszony ponosić koszty związane z wyposażeniem biura; jak powszechnie wiadomo, odpowiednio przygotowane miejsce pracy pozwala zoptymalizować osiągane wyniki, stąd należy przyjąć że wydatki na odpowiednie wyposażenie biura są dla Wnioskodawcy kosztami niezbędnymi w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej; d) koszty zakupu sprzętu komputerowego i elektronicznego; - należy podkreślić, iż zakup sprzętu komputerowego i elektronicznego to koszty stałe, które są konieczne do prowadzenia działalności gospodarczej jako programista; tworzenie programu zdecydowanie wymaga sprawnego i nowoczesnego sprzętu komputerowego i elektronicznego; komputer jest podstawowym narzędziem pracy każdej osoby tworzącej oprogramowanie; natomiast pozostały sprzęt elektroniczny wspomaga wykonywaną pracę oraz uwydatnia jej efekty; z całą pewnością należy stwierdzić, iż przedmioty te są ściśle związane z zawodem wykonywanym przez Wnioskodawcę i są niezbędne do prowadzenia działalności związanej z tworzeniem programów komputerowych; e) koszty zakupu licencji na oprogramowanie; - najnowsze oprogramowanie jest niezbędne do realizacji zleceń związanych z oprogramowaniem na rzecz kontrahentów, stąd wydatek ten jest konieczny w działalności Wnioskodawcy; poniesienie tego typu kosztów pozwala Wnioskodawcy efektywnie wykonywać swoją pracę, co umożliwia mu bycie konkurencyjnym na rynku programistycznym; f) koszt usług telekomunikacyjnych; - abonament telefoniczny umożliwia konsultację z kontrahentami, co służy personalizacji tworzonego oprogramowania oraz dostosowaniu go do indywidualnych potrzeb klienta i jego oczekiwań; natomiast koszt opłaty za Internet zapewnia Wnioskodawcy szybkie i stabilne łącze, które to jest wręcz nieodzowne w dzisiejszej pracy programisty (tworzenie algorytmów, dokumentacji) m.in. umożliwia zdalny kontakt z klientem, pozwala na znalezienie informacji na temat powstałych błędów, testowanie tworzonego oprogramowania, szybkie dzielenie się efektami pracy swojej oraz zespołu; również dzięki niniejszemu wydatkowi Wnioskodawca ma dostęp do wszelakich źródeł wiedzy, np. dokumentacji, publikacji, materiałów konferencyjnych; nie można zapominać, że stałe łącze otwiera Wnioskodawcy przestrzeń do zdobywania nowej wiedzy, klientów, czy przekazywania owoców swojej pracy; oprogramowanie zarówno w procesie jego produkcji, jak i dalszego funkcjonowania wykorzystuje dostęp do sieci; jego wytworzenie, testowanie i dalsze wykorzystywanie nie byłoby możliwe bez Internetu; w świetle powyższego Wnioskodawca zmuszony jest do zapewnienia łączności sprzętu komputerowego i elektronicznego z siecią internetową; g) składki na ubezpieczenia społeczne; - Wnioskodawca pod tym pojęciem rozumie takie wydatki jak składki na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe), wpłaty na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych; niniejsze obciążenia są obowiązkowe, aby móc prowadzić legalnie jednoosobową działalność gospodarczą w Polsce, co w przypadku Wnioskodawcy bezpośrednio przekłada się na możliwość świadczenia usług programistycznych; również nie można zapominać o celu wymienionych opłat, które mają za zadanie zapewnienie środków pieniężnych w razie niemożności wykonywania działalności przez Wnioskodawcę, co w dłuższej perspektywie może wydłużyć jego zdolność zawodową; h) koszty dokształcenia zawodowego; - koszty te obejmują takie wydatki jak: literatura branżowa, udział w szkoleniach, konferencjach, certyfikaty; w tym miejscu należy podkreślić konieczność poniesienia wydatków na nieustanne kształcenie się Wnioskodawcy w branży IT, która podlega ciągłym zmianom; oprogramowanie wytwarzane jest przede wszystkim na podstawie wiedzy i doświadczenia Wnioskodawcy; dla jego finalnego kształtu decydujące znaczenie mają posiadane przez niego informacje specjalne i wiedza specjalistyczna; w tym celu Wnioskodawca ustawicznie pogłębia swój zasób wiedzy, poznaje nowe technologie, co przyczynia się do poszerzenia jego oferty; 20) Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować konkretną wartość wskazanych we wniosku wydatków do wytworzenia konkretnych autorskich praw majątkowych do programów komputerowych lub ich części stosując w tym celu proporcję przychodową (wynikającą z otrzymywania przychodów zarówno z działalności twórczej jak i pozostałych obowiązków, z których dochód nie jest przedmiotem wniosku). Wnioskodawca nie zalicza do wskaźnika nexus wszystkich wydatków jakie przypisuje do kosztów uzyskania przychodu, tylko te bezpośrednio związane z wytwarzaniem oprogramowań i a/jego części. 21) Zleceniodawca jest podmiotem polskim. Pytania 1. Czy bezpośrednio podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na współtworzeniu programów komputerowych stanowi działalność badawczo- rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT? 2. Czy odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego przez Wnioskodawcę w ramach wykonywanych zleceń informatycznych stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT, a tym samym Wnioskodawca osiąga dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ustawy o PIT? 3. Czy część wynagrodzenia Wnioskodawcy za pełnienie funkcji polegających na zarządzaniu zespołem (funkcji Project Managera) będzie kwalifikowanym dochodem w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT? 4. Czy wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na: a) koszty usługi księgowej i doradczej, b) koszty użytkowania prywatnego samochodu, c) koszty zakupu wyposażenia biurowego i artykułów biurowych, d) koszty zakupu sprzętu komputerowego i elektronicznego, e) koszty zakupu licencji na oprogramowanie, f) koszt usług telekomunikacyjnych, g) składki na ubezpieczenia społeczne, h) koszty dokształcenia zawodowego w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 ustawy o PIT, przy zachowaniu odpowiedniej metodyki alokacji, należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT. na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej? 5. Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym oraz stanowiskach Wnioskodawcy do zadanych pytań możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do osiągniętego dochodu z praw własności intelektualnej, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawmy o PIT? Pana stanowisko w sprawie Ad. 1 Artykuł 5a pkt 38 ustawy o PIT normuje działalność badawczo-rozwojową jako: działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny jak i kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność badawczo- rozwojową jego działalność spełnia cechy takowej: a) nowatorskość i twórczość: Wnioskodawca współtworzy Oprogramowanie w zależności od potrzeb Kontrahentów, z którym współpracuje, a dany Kontrahent ma na celu zwiększenie innowacyjności rozwiązań informatycznych w zależności od swoich potrzeb; b) nieprzewidywalność: Kontrahenci, z którymi Wnioskodawca współpracuje, oczekują od Niego wykonywania prac, których skutek co prawda jest określony, natomiast proces tworzenia danych rozwiązań (programów komputerowych), pomimo korzystania z istniejących metod i narzędzi informatycznych, powoduje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania, lub znaczną modyfikację archaicznych rozwiązań; c) metodyczność Wnioskodawca zobowiązany jest w ramach danej umowy do ścisłej, zgodnej z harmonogramem współpracy, którą zobowiązany jest należycie udokumentować i wykonywać zgodnie z oczekiwaniami Kontrahenta i przedstawionym przez nich planem. Innymi słowy, jego działalność prowadzona jest w sposób systematyczny; d) możliwość przeniesienia lub odtworzenia: celem Wnioskodawcy, w ramach wykonywanej bezpośrednio przez Niego działalności gospodarczej, jest przeniesienie autorskich praw majątkowych z oprogramowania na Kontrahenta, co nierozerwalnie wiąże się z koniecznością jego odtworzenia. Zgodnie z art. 5a pkt 40 ustawy o PIT pojęcie prace rozwojowe oznacza prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi On działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań - wytwarza nowe, nieistniejące wcześniej funkcjonalności na podstawie posiadanej wiedzy, które wpływają na innowacyjność wytwarzanych rozwiązań programistycznych. Czyni to na podstawie nabywanej, łączonej, kształtowanej i wykorzystywanej dostępnej aktualnie wiedzy w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Wnioskodawca podejmuje pracę nad jakimś projektem posiadając nakreślony cel, którym jest powstanie oprogramowania rozwiązującego problemy nakreślone przez Kontrahenta przy negocjowaniu współpracy. Wnioskodawca prowadzi pracę według ścisłego harmonogramu - począwszy od wymagań umownych dotyczących poprawnej dokumentacji swojej działalności, oprogramowanie wymaga wielu składowych tworzonych w odpowiedniej kolejności i z należytą uwagą. Wnioskodawca, wraz z nadzorowanym zespołem programistycznym, zawsze stara się dostarczyć najnowsze rozwiązania w branży, zapoznając się z obecnym stanem techniki w branży IT oraz z aktualnymi zastosowaniami wprowadzonymi w działalności jego Kontrahenta. Wnioskodawca, z wykorzystaniem wszystkich możliwych wiadomości naukowych jakie posiada, w swojej działalności planuje, projektuje i tworzy innowacyjne rozwiązania w branży w postaci produktów, procesów lub usług programistycznych. Wnioskodawca wykorzystuje przy tym własną inwencję twórczą oraz korzysta z posiadanej przez siebie wiedzy i umiejętności. Programy komputerowe współstworzone przez Niego na rzecz Kontrahentów ulepszyły i rozwijały działanie starych programów lub też powodowały stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej bądź nowatorskich, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Zdaniem Wnioskodawcy, współstworzone programy stanowią przejaw Jego twórczej działalności oraz są one innowacyjne zarówno w prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności, jak i jego Kontrahenta. Jak wskazano w Objaśnieniu Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącym preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (IP BOX), twórczą działalność Wnioskodawcy odnosić należy nie do praktyki gospodarczej sensu largo, a do praktyki gospodarczej danego podmiotu. Twórczość Wnioskodawcy odnosi się również do przejawu Jego działalności - autorskich praw do programów komputerowych podlegających ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Ochrona ta obejmuje również fragmenty utworu i utwory w wersji nieukończonej. Wobec powyższego zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi On działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe, a tym samym działalność badawczo- rozwojową. Ad. 2 Art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT wskazuje zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem. Autorskie prawo do programu komputerowego stanowi jedno z praw własności intelektualnych wskazanych w tym artykule w ust. 2 pkt 8. Przy czym, by można było mówić o kwalifikowanym prawie własności intelektualnej, przepis ten wymaga aby spełnione zostały dwa kryteria: a. przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo- rozwojowej, oraz b. prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska. Oprogramowanie, stanowi przedmiot ochrony praw autorskich. Artykuł 74 ustawy o PAIPP kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony i to już z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych. Przedmiotem ochrony prawa autorskiego mogą być poszczególne elementy lub nawet krótkie fragmenty (urywki) programu, jeśli tylko one same spełniać będą wymogi podane w art. 1 ust. 1 ustawy o PAIPP, tj. elementy programu jako takiego, a więc instrukcje działania dla komputera lub ich zestawy (wyr. TS z 22.12.2010 r.. C-393/09, Bezpećnostnl softwarovś asociace, ECLI:EU:C:2010:816). Do programów komputerowych stosuje się również wyrażoną w art. 1 ust. 3 ustawy o PAIPP zasadę, że chronione są także dzieła w postaci nieukończonej, np. wersja pre-alfa, alfa lub beta programu, wydanie testowe lub demonstracyjne (A. Michalak (red.). Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 - art. 74). Zdaniem Wnioskodawcy prawo autorskie do programów komputerowych współwytwarzanych przez Niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w kontekście przedstawionej we wniosku działalności zalicza się do kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust 2 ustawy o PIT. gdyż jest ono wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w tym przepisie, podlega ochronie na podstawie ustawy o PAIPP. a jego przedmiot został wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności opisanej we wniosku, która Jego zdaniem stanowi działalność badawczo-rozwojową. Dochodem z kwalifikowanego IP, zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, jest osiągnięty przez podatnika w ciągu roku podatkowego dochód: z opłat lub należności wynikających z umów licencyjnych, dotyczących kwalifikowanego IP; ze sprzedaży kwalifikowanego IP; z kwalifikowanego IP uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi; z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego IP. jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym w postępowaniu sądowym albo arbitrażu. Z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej będziemy mieli do czynienia przy spełnieniu łącznie trzech warunków. a) przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo- rozwojowej, oraz; b) należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT; c) podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska. Zdaniem Wnioskodawcy wytwarzane przez Niego prawa autorskie stanowią kwalifikowane IP. Zgodnie z postanowieniami konkretnej umowy współpracy w ramach wykonywanych usług przenoszone są przez Wnioskodawcę na rzecz danego Kontrahenta współwytworzone Oprogramowania oraz majątkowe prawa autorskie do tychże Oprogramowań. W zamian za wykonane usługi Wnioskodawca otrzymuje umówione wynagrodzenie - należność ta obejmuje honorarium za przeniesienie całości autorskich praw majątkowych do programu komputerowego. Zdaniem Wnioskodawcy, odpłatne zbycie autorskich praw majątkowych do wytworzonego Oprogramowania, należy zakwalifikować jako kategorię sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT. Ad. 3 Pełniona przez Wnioskodawcę funkcja zarządzającego zespołem jest zbieżna ze stanowiskiem Project Managera. Project Manager to specjalista zarządzający określonymi projektami w firmie, odpowiedzialny za ich planowanie oraz realizację. Osoba ta zajmuje się: zarządzaniem zespołem osób bezpośrednio podległych i koordynacją działań osób współpracujących w ramach danego przedsięwzięcia, planowaniem oraz wprowadzaniem strategii działań w ramach danego projektu, sporządzaniem biznesplanów, analizą jakościową i ilościową rynku oraz dostępnych zasobów (kapitału ludzkiego, zasobów finansowych). Project Manager nadzoruje zapewnienie zgodności procedur i innych wymaganych przez przepisy działań, przygotowuje sprawozdania oraz raporty okresowe i końcowe, a także promuje innowacyjność oraz zmiany, negocjuje i współpracuje z firmami kooperującymi i poddostawcami (https://www.praca.pl/poradniki/lista-stanowisk /marketing-reklama-pr/project-manager_pr-476.html, dostęp 09.03.2021 r.). Wykonywanie takiego zakresu zadań spełnia, zdaniem Wnioskodawcy, kryteria działalności badawczo- rozwojowej m.in. wykonywane przez Wnioskodawcę prace są systematyczne, dostarczające wartość dodaną i rozwojową dla funkcjonowania oprogramowania, również pozostają one innowacyjne i niespotykane w innych rozwiązaniach tego typu. W Polsce oprogramowanie definiowane jest jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych. W ramach zawartej umowy Wnioskodawca, pełniąc rolę zarządzającego zespołem, zajmuje się: analizowaniem i projektowaniem oprogramowania; koordynacją prac różnych działów odpowiedzialnych za tworzenie oprogramowania; udzielaniem pozostałym członkom zespołu wszelkich informacji niezbędnych do wykonania powierzonych zadań; pomaganiem pozostałym członkom zespołu z napotkanymi problemami, odpowiadaniem na ich pytania oraz przygotowywaniem propozycji rozwiązań napotkanych problemów; prowadzeniem projektu zgodnie z ramami czasowymi; sporządzaniem kosztorysów w ramach realizowanego projektu; prowadzeniem negocjacji oraz koordynacją dostawców; tworzeniem dokumentacji; realizacją obowiązków administracyjnych; testowaniem różnych hipotez badawczo-eksperymentalnych dotyczących rozwoju produktu; obserwowaniem rozwoju produktu, reakcji użytkowników - potwierdzanie/obalanie hipotez na temat dalszych dróg rozwoju oprogramowania. Zważając na szerokie definiowanie programu komputerowego można stwierdzić, że Wnioskodawca w ramach powyższych prac współtworzy Oprogramowanie opracowując dokumentację, rozwiązania biznesowe etc. Takie materiały są traktowane jako jeden ze sposobów wyrażenia programu komputerowego, pod warunkiem że są szczegółowe w stopniu umożliwiającym postępującemu rutynowo programiście "zakodować" je do postaci kodu źródłowego bądź przeprowadzić tę operację za pomocą odpowiedniego oprogramowania (A. Michalak red.. Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 - art. 74). Nie ma natomiast znaczenia, jaki kształt bądź formułę przybiorą w konkretnym przypadku przygotowawcze materiały projektowe, przykładowo mogą być to odręczne notatki, wydruk, dokumentacja techniczna, wytwórcza bądź użytkowa (wyr. SA w (...) z 4.2.2010 r. I ACa 912/09, niepubl.; wyr. SA w (...) z 27.2.2013 r., I ACa 1157/12). Rola Wnioskodawcy w procesie powstawania Oprogramowania jest nieodzowna, ze względu na sprawowaną przez Niego kontrolę oraz czynny nadzór nad zespołem programistów. Wprawdzie szef (zarządzający) projektem odpowiada za koordynację prac programistycznych, jednakże istotnym jest by cały zespół i jego praca skierowana była na wytworzenie oprogramowania, zgodnego z oczekiwaniami Kontrahenta. Prawo własności intelektualnej zostało od podstaw wykonane przez Wnioskodawcę oraz cały zespół pracujący w projekcie i obecnie ciągle jest ulepszane o dodatkowe innowacyjne rozwiązania (techniczne rozwiązania systemowe i programistyczne oraz biznesowe). Wytworem twórczej pracy Wnioskodawcy jest m.in. dokumentacja techniczno-biznesowa wytwarzanego oprogramowania oraz tworzenie innowacyjnych rozwiązań w celu poprawy jego użyteczności i funkcjonalności. Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w Objaśnieniu podatkowym z dnia 15 lipca 2019 roku, stanowiącym że pojęcie program komputerowy nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs. W drodze wykładni systemowej można powołać się na interpretacje wydane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej ws. 50% kosztów uzyskania przychodu z tytułu korzystania lub rozporządzania autorskim prawem do programu komputerowego, przykładowe sygnatury 0112-KDIL3-3.4011.48.2018.2.DS czy 0113-KDIPT3.4011.95.2019.3. KK. W przytoczonych rozstrzygnięciach Organ podatkowy zajął stanowisko, iż "nie tylko kody źródłowe programów komputerowych wypełniają przesłanki wynikające z art. 22 ust. 9b pkt 1 omawianej ustawy, lecz także opisy koncepcji, analizy, specyfikacje, instrukcje, propozycje rozwiązań architektonicznych, systemowych niebędące składnikami programu komputerowego, ale powstające w związku z tworzeniem takiego programu, a także utwory połączone z programem komputerowym (np. utwory audiowizualne), podręczniki użytkownika, czy też interfejsy użytkownika". Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy część wynagrodzenia przypadająca za pełnienie funkcji polegających na zarządzaniu zespołem w ramach świadczenia usług na podstawie umowy z Kontrahentem stanowi, zdaniem Wnioskodawcy, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT, a wynika to z przytoczonej argumentacji, która jednoznacznie wskazuje na to, że jest to dochód z Oprogramowania będącego kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, wyliczony zgodnie z formułą wyrażoną w ustawie o PIT. Ad. 4 Zgodnie z art. 30ca ust. 4 i 5 ustawy o PIT wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru: (a+b) x 1,3 -------------- a+b+c+d w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na: a. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, b. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3, c. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4, d. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Do powyższych kosztów nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami. Na mocy art. 30ca ust. 6 ustawy o PIT, w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa powyżej, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1. Jednocześnie w przypadku, gdy Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych ani kwalifikowanych praw własności intelektualnej wskaźnik ten będzie wynosić 1 w momencie gdy Wnioskodawca osiągnie dochód. Przedmiotem wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej jest w przeważającym zakresie współtworzenie programów komputerowych, do których prawa autorskie są następnie przenoszone w ramach wykonania umowy na rzecz określonego Kontrahenta. Za świadczone usługi Wnioskodawca otrzymuje ustalone honorarium, które obejmuje również wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych. W związku z wykonywaną przez Wnioskodawcę działalnością, ponosi On wydatki na: a) koszty usługi księgowej i doradczej, b) koszty użytkowania prywatnego samochodu, c) koszty zakupu wyposażenia biurowego i artykułów biurowych, d) koszty zakupu sprzętu komputerowego i elektronicznego, e) koszty zakupu licencji na oprogramowanie, f) koszt usług telekomunikacyjnych, g) składki na ubezpieczenia społeczne, h) koszty dokształcenia zawodowego, Powyższe wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę są również kosztami w rozumieniu art. 22 w zw. z art. 23 ustawy o PIT i mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów - tj. prowadzonej przez Niego pozarolniczej działalności gospodarczej. Zdaniem Wnioskodawcy ponoszone wydatki, w zakresie w jakim przeznaczane są na współwytworzenie danego Oprogramowania, należy uznać za koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność, stanowiącą Jego zdaniem działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej wskazanym powyżej (oznaczone jako lit. a we wskaźniku z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT). Ad. 5 Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Spełnienie powyższych przesłanek powoduje, że po zakończeniu roku podatkowego podatnik ma prawo do skorzystania z 5% stawki podatku dochodowego w stosunku do dochodów związanych ze sprzedażą kwalifikowanego IP. W związku z tym Wnioskodawca spełnia wszystkie przesłanki do zastosowania 5% stawki podatku dochodowego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 136): Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Źródła przychodów Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza. W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową: a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9. Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki: 1) odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności, 2) są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3) wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością. Definicja działalności badawczo-rozwojowej Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą: Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej - oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W myśl art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to: a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.), b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Definicja prac rozwojowych Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że: Ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.): Badania naukowe są działalnością obejmującą: 1) badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne; 2) badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń. Stosownie do art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce: Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, na podstawie posiadanej wiedzy z zakresu technologii informatycznych oraz doświadczenia w zakresie przygotowywania rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych, realizuje Pan zlecenia informatyczne na rzecz swoich Kontrahentów. Głównym przedmiotem działalności Pana jest wnoszenie wkładu twórczego w wytwarzanie programów komputerowych. Realizuje Pan projekty informatyczne począwszy od etapu analizy potrzeb Kontrahenta, poprzez projektowanie, implementację, testy, wdrożenie oraz asystę przy uruchomieniach testowych i produkcyjnych. W dalszych etapach świadczone są usługi wsparcia w modernizacji wdrożonych systemów. W ramach zawartej umowy, pełni Pan rolę zarządzającego zespołem programistów (Project Manager). Świadczy Pan usługi obejmujące m.in.: analizowanie i projektowanie oprogramowania, koordynację prac różnych działów odpowiedzialnych za tworzenie oprogramowania, udzielanie pozostałym członkom zespołu wszelkich informacji niezbędnych do wykonania powierzonych zadań, pomaganie pozostałym członkom zespołu z napotkanymi problemami, odpowiadaniem na ich pytania oraz przygotowywaniem propozycji rozwiązań napotkanych problemów, prowadzeniem projektu zgodnie z ramami czasowymi, sporządzaniem kosztorysów w ramach realizowanego projektu, prowadzenie negocjacji oraz koordynacją dostawców, tworzenie dokumentacji, realizację obowiązków administracyjnych, testowanie różnych hipotez badawczo-eksperymentalnych dotyczących rozwoju produktu, obserwowanie rozwoju produktu, reakcji użytkowników potwierdzanie/obalanie hipotez na temat dalszych dróg rozwoju oprogramowania. Zespół, którym Pan zarządza (jako project manager) korzysta z szerokiego spektrum narzędzi i technologii, które dobierane są indywidualnie do każdego projektu. Zespół, którym Pan zarządza wytworzył w szczególności (efekty prac): oprogramowanie do automatyzacji migracji aplikacji i danych pomiędzy platformami (...) (...), które służą m.in do rozwijania modeli nauczania maszynowego (...) i sztucznej inteligencji (...), oprogramowanie do wizualizacji krytycznych wskaźników (...) banku; (...) to zgodność działalności prowadzonej przez bank z obowiązującymi przepisami prawa, regulacjami wewnętrznymi oraz przyjętymi przez bank standardami postępowania; to nie tylko podstawowy warunek bezpiecznego, stabilnego i ostrożnego zarządzania bankiem, ale także warunek dopuszczalności wykonywania przez tę instytucję jakichkolwiek usług i czynności, oprogramowanie do przewidywania w jakim miejscu infrastruktury technicznej, z jakim prawdopodobieństwem i z jakim nasileniem wystąpi awaria, oprogramowanie do migracji danych archiwalnych przejętych przez bank innych banków pomiędzy archiwum zewnętrznym dostawcy tego rodzaju usług, a archiwum własnym, oprogramowanie usprawniające zarządzanie grupami w programie (...) - dostępne standardowo grupy nie spełniały wymogów bezpieczeństwa banku, oprogramowanie do wyszukiwania w systemie zgłaszania problemów obiektów logicznych niezgodnych z wymaganiami zasad nazywania obiektów lub i obiektów przestarzałych wymagających ingerencji użytkowników, oprogramowanie do zarządzania relacjami z klientami (...), oprogramowanie do rozliczania finansowego banku z sieciami sprzedaży gdzie klient może uzyskać kredyt na zakup produktów takich jak np. samochody, sprzęt RTV, AGD, etc. Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena, czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (Oprogramowania opisanego we wniosku). Kryteria działalności badawczo-rozwojowej Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika. W opisie sprawy wskazał Pan, że pracując nad danym oprogramowaniem nabywa Pan, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności dotyczące narzędzi informatycznych i istniejących programów w celu wytworzenia nowych zastosowań w postaci nowoczesnych i unikalnych systemów i aplikacji. W ramach działalności zdobywa Pan, poszerza i łączy interdyscyplinarną wiedzę z zakresu oprogramowania w celu optymalizacji i dalszego rozwijania współtworzonych przez niego systemów i aplikacji. Współwytwarzane przez Pana Oprogramowania opierają się na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmują m.in. tworzenie dokumentacji projektowej oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych. W ramach bezpośrednio prowadzonej działalności gospodarczej współtworzy Pan nowe programy komputerowe na rzecz danego Kontrahenta, czyniąc to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, ale niekoniecznie tworzy innowacyjne rozwiązania w wymiarze światowym, gdyż nie weryfikuje Pan tego w takiej skali. Zasobami wiedzy, które Wnioskodawca wykorzystuje przy planowaniu projektu jest jego wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych, występujących zarówno w ogólnym stanie nauki, jak i w środowisku, w którym funkcjonować ma program przez Pana współwytworzony. Efektem Pana prac, którym są programy komputerowe zawsze są utwory w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj. zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Ponadto nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny/rutynowy. Nie są techniczną, a przede wszystkim twórczą realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez kontrahentów. Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia, rozwijania wymienionego Oprogramowania ma twórczy charakter. Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niej określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Wyjaśnił Pan, że działalność Pana prowadzona jest w sposób ciągły i systematyczny tj. uporządkowany oraz według opracowanego przez siebie harmonogramu, a jej efektem jest tworzenie Oprogramowania dopasowanego do indywidualnych potrzeb klientów. Za każdym razem cel jest ten sam - stworzenie oprogramowania, które będzie działało sprawnie, bezbłędnie i będzie zawierało wszelkie zaplanowane funkcjonalności. Z każdym kolejnym zleceniem Wnioskodawca realizuje Pan cel, o którym mowa powyżej. Postępuje przy tym zgodnie z wymaganiami danego zlecenia. Każde oprogramowanie posiadało harmonogram prac, które zostały każdorazowo zrealizowane. Programowanie jest pracą polegającą na tworzeniu zindywidualizowanego kodu, którego tylko efekt jest z góry ustalony. Warto dodać, iż istnieje nieskończona ilość rozwiązań, które mogą do tego efektu doprowadzić. Praca programisty polega na doborze najbardziej wydajnych i odpowiednich metod oraz środków, które mają zapewnić stworzenie konkretnej funkcjonalności. Programy stworzone przez Pana na rzecz Zleceniodawcy ulepszają i rozwijają działanie starych programów, lub też powodują stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności. Praca Pana polega na doborze najbardziej wydajnych i odpowiednich metod oraz środków, które mają zapewnić stworzenie konkretnej funkcjonalności. Tworzy Pan programy komputerowe - utwory w rozumieniu art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wobec czego cechują się one oryginalnością i indywidualnością, co stanowczo przeczy wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego oprogramowania. Przed przystąpieniem do wykonania oprogramowania każdorazowo musi Pan wybrać odpowiednią technologię, co wiążę się z wykorzystaniem swoich zasobów wiedzy czy też ich zwiększeniem. Nie posiadając tej wiedzy, Wnioskodawca nie byłby w stanie go stworzyć. Wobec tego do stworzenia oprogramowania za każdym razem musi Pan wykorzystać całą swoją wiedzę programistyczną oraz doświadczenie zawodowe. Nie jest Pan podmiotem, który pełni wyłączne proste funkcje produkcyjne, ponieważ ponosi Pan ryzyko związane ze swoją działalnością twórczą, ponosi za nią pełne ryzyko, a w jej następstwie zdobywa prawa do stworzonego dzieła. W swojej działalności zawsze stara się Pan dostarczyć najnowsze rozwiązania w branży, zapoznając się z obecnym stanem techniki w branży IT oraz z aktualnymi zastosowaniami wprowadzonymi w działalności Pana kontrahenta, tym samym zwiększając zasoby swojej wiedzy. Podkreśla Pan, że z wykorzystaniem wszystkich możliwych zasobów wiedzy, które Pan posiada w swojej działalności, planuje, projektuje i tworzy innowacyjne rozwiązania w branży w postaci ulepszonych produktów, procesów lub usług informatycznych. Przystępując do tworzenia oprogramowania planuje Pan jego realizację w ten sposób, aby prace odbywały się w ramach harmonogramu. Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, w odniesieniu do wskazanego przez Pana Oprogramowania jest spełnione. Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji - głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Z opisu sprawy wynika, że łączy Pan wiedzę teoretyczną z praktyczną. Innowacyjność technologii polega na tym, że są one jednymi z najnowocześniejszych rozwiązań wynikających z aktualnej wiedzy w postaci czy to języków programowania czy innych technologii. Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań. Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy. Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych. Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje m.in. prace rozwojowe w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności - przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.: nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności; łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności; kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności; wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności. Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy - w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno: nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej; łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych; kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych; wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych. Co istotne, całość ww. czynności służy: planowaniu produkcji oraz projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług - od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres. Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług. Jak wskazuje Pan we wniosku, że pracując nad danym oprogramowaniem nabywa Pan, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności dotyczące narzędzi informatycznych i istniejących programów w celu wytworzenia nowych zastosowań w postaci nowoczesnych i unikalnych systemów i aplikacji. Ponadto posiada Pan profesjonalną wiedzę w zakresie programowania programów komputerowych, popartą odpowiednim doświadczeniem zawodowym. Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia, rozwijania, ulepszania wymienionego Oprogramowania spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe. W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy stwierdzam, że opisane prace rozumiane jako całość działalności realizowanej przez Pana spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe. Opodatkowanie preferencyjną stawką podatku Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są: 1) patent, 2) prawo ochronne na wzór użytkowy, 3) prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, 4) prawo z rejestracji topografii układu scalonego, 5) dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin, 6) prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu, 7) wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213), 8) autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania. Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru: (a + b) * 1,3 a + b + c + d w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na: a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3, c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4, d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Natomiast w myśl art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami. Na podstawie art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty: 1) z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej; 2) ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej; 3) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi; 4) z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu. Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji, jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac. Zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani: 1) wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych; 2) prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej; 3) wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu; 4) dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3; 5) dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4. Stosownie do art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji. W myśl art. 30cb ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c. Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację). Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509). Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie. W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozwinięcie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo- rozwojowych. Art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brzmi: Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę). Oznacza to, że ulga IP Box jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym. Z przedstawionych okoliczności analizowanej sprawy wynika, że: 1) w ramach indywidualnej działalności gospodarczej tworzy i rozwija Pan Oprogramowanie; 2) wykonuje Pan powyższe czynności w ramach prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych; 3) efektami Pana prac zawsze są programy komputerowe, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych; 4) przenosi Pan prawa majątkowe do powstałych utworów na zleceniodawcę; 5) powyższe przeniesienie następuje odpłatnie na mocy umowy; 6) dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uzyskuje Pan ze sprzedaży praw majątkowych do programów komputerowych; 7) od 1 stycznia 2019 r. prowadzi Pan na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Reasumując, autorskie prawo do programu komputerowego, współtworzone przez Pana w ramach wykonywanych zleceń programistycznych (również w ramach pełnienia funkcji Project Managera) jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, również w odniesieniu do wynagrodzenia za pełnienie funkcji Project Managera. Mógł więc Pan za 2019 r., 2020 r., 2021 r. i za 2022 r. zastosować stawkę 5% od dochodów z powyższego tytułu, osiągniętych w ramach prowadzonej działalności opisanej we wniosku. Zatem Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2, 3 i 5 również należało uznać za prawidłowe. Uwzględnienie kosztów przy ustalaniu wskaźnika nexus Pana wątpliwość budzi również kwestia uznania kosztów: usługi księgowej i doradczej, użytkowania prywatnego samochodu, zakupu wyposażenia biurowego i artykułów biurowych, zakupu sprzętu komputerowego i elektronicznego, zakupu licencji na oprogramowanie, usług telekomunikacyjnych; składki na ubezpieczenie społeczne, dokształcenia zawodowego za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między: wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika. Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem. Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo- rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych. Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy także wspomnieć, że wskaźnik nexus „(...) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”. Wobec powyższego należy podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn: dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości: dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód. Tym samym wydatki poniesione przez Pana na: koszty usługi księgowej i doradczej, koszty użytkowania prywatnego samochodu, koszty zakupu wyposażenia biurowego i artykułów biurowych, koszty zakupu sprzętu komputerowego i elektronicznego, koszty zakupu licencji na oprogramowanie, koszty usług telekomunikacyjnych, koszty składki na ubezpieczenie społeczne oraz koszty dokształcenia zawodowego mogą stanowić koszty, o których mowa w lit. a) wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo- rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Zatem Pana stanowisko w zakresie pytania nr 4 również należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Nadmienia się ponadto, że rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez Pana. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła. Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie

z opisem stanu faktycznego podanego przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji. Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS /SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.