0113-KDIPT2-2.4011.987.2024.3.SR

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 grudnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze

zwolnienia przedmiotowego. Uzupełnił go Pan pismami z 15 lutego 2025 r. (wpływ 15 lutego 2025 r.) oraz z 18 lutego 2025 r. (wpływ 18 lutego 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwania. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego Mieszkał Pan na terenie Federacji Rosyjskiej do lutego 2022 r. Otrzymał Pan wizę PBH w Polsce. Od lutego 2022 r. mieszka Pan w Polsce. Przebywał Pan do grudnia 2023 r. na karcie czasowego pobytu. W grudniu 2023 r. uzyskał Pan obywatelstwo polskie na podstawie wizy repatriacyjnej. Nie ma Pan Karty Polaka. W uzupełnieniu wniosku w odpowiedzi na pytania wskazał Pan, że: a) którego państwa (państw) był Pan obywatelem w momencie przyjazdu do Polski; - W momencie przyjazdu do Polski był Pan obywatelem Federacji Rosyjskiej. b) w związku z tym, że w opisie sprawy wskazał Pan: „Nie mam Karty Polaka” – proszę o wyjaśnienie: • czy nigdy Pan Karty Polaka nie miał przyznanej, - Nigdy nie miał Pan Karty Polaka. • czy Karta Polaka została Panu przyznana, a następnie musiał ją Pan zwrócić, np. w związku z uzyskaniem obywatelstwa polskiego – jeśli tak, to należy wskazać dokładną datę wydania decyzji o przyznaniu Panu Karty Polaka i czy w momencie przyjazdu do Polski posiadał Pan ważną Kartę Polaka; - Nigdy nie miał Pan Karty Polaka i nie spełnia Pan warunków do jej uzyskania. c) czy od momentu przyjazdu do Polski w lutym 2022 r. Pana centrum interesów osobistych i gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) znajduje się w Polsce; - Tak, od momentu przyjazdu do Polski w lutym 2022 r., centrum Pana życiowych interesów znajdowało się i znajduje się w Polsce – od razu miał Pan pracę. d) czy w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski podlega Pan w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu; - Tak, jest Pan zatrudniony w Polsce nieprzerwanie od marca 2022 r. na umowę o pracę. e) czy miał Pan miejsce zamieszkania na terytorium Polski nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat kalendarzowych przed 2019 r.; - Nie miał Pan. Przed 2019 r. mieszkał Pan tylko w Federacji Rosyjskiej. f) gdzie – w jakim państwie (państwach) – miał Pan miejsce zamieszkania dla celów podatkowych zgodnie z wewnętrznym prawem tego państwa (państw) – w okresie od początku 2019 r. do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił Pan miejsce zamieszkania na Polskę; - Tylko w Federacji Rosyjskiej. g) czy miał Pan miejsce zamieszkania w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Konfederacji Szwajcarskiej, Australii, Republice Chile, Państwie Izrael, Japonii, Kanadzie, Meksykańskich Stanach Zjednoczonych, Nowej Zelandii, Republice Korei, Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub Stanach Zjednoczonych Ameryki nieprzerwanie co najmniej przez: • trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym Pan zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Polski, oraz • okres od początku roku, w którym Pan zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Polski, do dnia poprzedzającego dzień, w którym Pan zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Polski; - Nie, nie miał Pan. h) czy posiada Pan certyfikat rezydencji lub inny dowód/inne dowody dokumentujące miejsce zamieszkania dla celów podatkowych poza Polską w latach 2019-2021 oraz w 2022 r. do dnia, w którym przeprowadził się Pan na stałe do Polski (np. umowa o pracę, historia zatrudnienia, zagraniczne zeznania podatkowe, zagraniczna umowa najmu nieruchomości, paski wynagrodzeń, wyciągi bankowe czy też zagraniczne zaświadczenie od pracodawcy lub inne – proszę wyjaśnić jakie); - Tak, ma Pan. Na żądanie urzędów skarbowych może Pan przedstawić przetłumaczone na język polski wyciągi bankowe z rosyjskiego banku i/lub umowę o pracę z rosyjskim pracodawcą. i) z jakiego tytułu uzyskuje Pan dochody po przeprowadzeniu się do Polski na stałe; - Od marca 2022 r. do sierpnia 2022 r. był Pan zatrudniony w ... sp. z o.o. (NIP ...) na umowę o pracę. Od września 2022 r. do dziś jest Pan zatrudniony w ... Sp. z o.o. (NIP ...) na umowę o pracę. Nie ma Pan innych stałych dochodów.

Pytanie

Chciałby się Pan dowiedzieć, czy ulga na powrót Panu przysługuje? Pana stanowisko w sprawie Pana stanowisko w sprawie, czy może Pan otrzymać ulgę na powrót – tak, może Pan.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.): Wolne od podatku dochodowego są przychody podatnika, który przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte: a) ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy, b) z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8, c) z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30c albo art. 30ca albo ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w zakresie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, d) z zasiłku macierzyńskiego, o którym mowa w ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa - w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym podatnik przeniósł to miejsce zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44. Na podstawie art. 21 ust. 39 ww. ustawy: Przy obliczaniu kwoty przychodów podlegających zwolnieniu od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie uwzględnia się przychodów podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie niniejszej ustawy, zwolnionych od podatku dochodowego oraz od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Stosownie do art. 21 ust. 43 ww. ustawy: Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 152, przysługuje pod warunkiem, że: 1) w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podatnik podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oraz 2) podatnik nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie obejmującym:

a) trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz b) okres od początku roku, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz 3) podatnik: a) posiada obywatelstwo polskie, Kartę Polaka lub obywatelstwo innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej lub b) miał miejsce zamieszkania: - nieprzerwanie co najmniej przez okres, o którym mowa w pkt 2, w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Konfederacji Szwajcarskiej, Australii, Republice Chile, Państwie Izrael, Japonii, Kanadzie, Meksykańskich Stanach Zjednoczonych, Nowej Zelandii, Republice Korei, Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub Stanach Zjednoczonych Ameryki, lub - na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat kalendarzowych poprzedzających okres, o którym mowa w pkt 2, oraz 4) posiada certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia, oraz 5) nie korzystał uprzednio, w całości lub w części, z tego zwolnienia - w przypadku podatników, którzy ponownie przeniosą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W myśl natomiast art. 21 ust. 44 ww. ustawy: Suma przychodów zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty 85 528 zł. Powyższe przepisy zostały wprowadzone z dniem 1 stycznia 2022 r. przez art. 1 pkt 13 lit. a) tiret 13 ustawy z dnia 23 listopada 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.). Ponadto, z art. 53 ww. ustawy zmieniającej wynika, że: Zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy zmienianej w art. 1, ma zastosowanie do podatników, którzy przenieśli miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po dniu 31 grudnia 2021 r. Zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, polega na zwolnieniu od podatku dochodowego niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r. podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Jak wynika z art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która: 1) posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub 2) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 4a ww. ustawy: Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. W celu skorzystania z tzw. „ulgi na powrót” spełnione muszą być warunki wskazane w art. 21 ust. 39, 43 i 44 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Aby zapewnić sobie możliwość skorzystania z omawianej preferencji podatkowej, należy zarówno przez trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz w okresie od początku roku, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego ten dzień, nie posiadać miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i co istotne – w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej należy mieć nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium RP. Z treści wniosku wynika, że przeprowadził się Pan do Polski w lutym 2022 r. i w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega Pan w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Zatem, warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został spełniony. Następny warunek określa art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) i b) ww. ustawy. Z treści wniosku wynika, że nie miał Pan miejsca zamieszkania na terytorium Polski w okresie trzech lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio 2022 r. (tj. w latach 2019-2021) oraz od początku 2022 r. do dnia poprzedzającego dzień, w którym przeprowadził się Pan do Polski. Zatem, spełnił Pan również wymagania wskazane w art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) i b) ww. ustawy. Co jednak najistotniejsze, literalne brzmienie art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a) i b) ww. ustawy wskazuje, że w przypadku tzw. „ulgi na powrót” powinniśmy mieć do czynienia z jedną z kategorii podatników „powracających”, tj.: · z podatnikiem który posiada wymienione w lit. a) przepisu obywatelstwo polskie lub Kartę Polaka lub też obywatelstwo innego niż Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej · lub, który we wcześniejszym okresie miał określone w lit. b) miejsce zamieszkania. Tymczasem z przedstawionych przez Pana okoliczności wynika, że na dzień przeprowadzki do Polski, nie posiadał Pan obywatelstwa polskiego lub obywatelstwa innego niż Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej. Posiadał Pan wyłącznie obywatelstwo rosyjskie. Analiza tych przepisów w sposób jednoznaczny wskazuje, że podatnik musi posiadać obywatelstwo polskie lub obywatelstwo innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej na dzień przeniesienia miejsca zamieszkania do Polski. Nie spełnia Pan tego warunku, gdyż na dzień przeniesienia miejsca zamieszkania do Polski (w lutym 2022 r.) posiadał Pan obywatelstwo rosyjskie. Natomiast obywatelstwo polskie posiada Pan dopiero od grudnia 2023 r. Z opisu zdarzenia wynika również, że przed lutym 2022 r. nie miał Pan miejsca zamieszkania w Polsce, do lutego 2022 r. mieszkał Pan tylko w Federacji Rosyjskiej. Zatem nie spełnił Pan również warunku wskazanego w art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. nie miał Pan miejsca zamieszkania: · nieprzerwanie co najmniej przez okres, o którym mowa w art. 21 ust. 43 pkt 2 ww. ustawy, w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Konfederacji Szwajcarskiej, Australii, Republice Chile, Państwie Izrael, Japonii, Kanadzie, Meksykańskich Stanach Zjednoczonych, Nowej Zelandii, Republice Korei, Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub Stanach Zjednoczonych Ameryki, lub · na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat kalendarzowych poprzedzających okres, o którym mowa w art. 21 ust. 43 pkt 2 ww. ustawy. W Pana przypadku, możliwość skorzystania z ulgi na powrót jest więc uwarunkowana posiadaniem Karty Polaka. Jednakże nie posiada Pan Karty Polaka i na dzień przeniesienia miejsca zamieszkania i podlegania nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, tj. w lutym 2022 r., także jej Pan nie posiadał. W świetle przedstawionych przez Pana okoliczności zauważyć należy, że nie spełnił Pan warunków wskazanych w art. 21 ust. 43 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa podatkowego, oraz niezależnie od spełnienia pozostałych przesłanek należy wskazać, że wskutek niespełnienia warunku określonego w art. 21 ust. 43 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przysługuje Panu prawo do skorzystania z tzw. „ulgi na powrót”, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia. Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111), opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Należy wskazać, że przy wydawaniu interpretacji Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Pana w zakresie przedstawionego stanu faktycznego. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pan sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w .... Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.