0112-KDSL1-1.4011.687.2024.2.DS

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

dłowe Szanowny Panie, stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 grudnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 20 grudnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 27 stycznia 2025 r. (wpływ 27 stycznia 2025 r.) oraz pismem z 19 lutego 2025 r. (wpływ 19 lutego 2025 r.). Treść wniosku jest następująca: Opis stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych Wnioskodawca, rezydent Polski, prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, rozliczaną na podstawie Księgi Przychodów i Rozchodów oraz opodatkowaną według zasad skali podatkowej. Specjalizuje się w branży automatyki i IT, skupiając się na tworzeniu, rozwoju i doskonaleniu nowoczesnego oprogramowania oraz jego elementów składowych. Dodatkowo świadczy usługi konsultacyjne związane z tym oprogramowaniem w ramach umów współpracy z kontrahentami. Podstawowy zakres działalności obejmuje wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie programów komputerowych (dalej: „Oprogramowanie”), które zgodnie z art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych stanowią utwory. Kluczowe zadania realizowane przez Wnioskodawcę obejmują: - tworzenie kodu źródłowego, - rozwój i ulepszanie istniejących programów, prowadzone poprzez generowanie nowych fragmentów kodu. Zakres działalności i definicje Tworzona i rozwijana przez Wnioskodawcę działalność obejmuje szeroki zakres programów komputerowych oraz ich komponentów, takich jak modyfikacje, ulepszenia czy nowe moduły. Wszystkie te elementy określane są zbiorczo mianem „Oprogramowanie”, jako że spełniają kryteria samodzielnych programów komputerowych w rozumieniu prawa autorskiego. Oprogramowanie obejmuje zarówno kompletne aplikacje, jak i ich części składowe, a w przyszłości może również dotyczyć innych rodzajów rozwiązań, charakteryzujących się podobnymi cechami i procesem tworzenia. Do przykładów rozwijanego przez Wnioskodawcę Oprogramowania należy system, który realizuje różne funkcje np. systemy dozujące dla przemysłu (...), trawienie płytek drukowanych. Systemy dozujące mają za zadanie dostarczenie do trawiących maszyn horyzontalnych lub wertykalnych odpowiednio przygotowanych roztworów chemicznych. Stworzenie odpowiednich receptur i rodzajów dozowania, mieszania i

przygotowywania składników chemicznych, które będą automatycznie dozowane na bazie pomiarów uzyskanych z urządzeń pomiarowych a także manualnego dozowania używanego materiału podczas produkcji. Taki system wykorzystuje systemy przetwarzania sygnałów pomiarowych i możliwości uzyskania odpowiedniej receptury do wymogów produkcji. Jest w stanie przedstawić wykresy pozwalające ocenić właściwość stworzonych roztworów, które będą dopasowane do konkretnego produktu. W toku rozwoju oprogramowania Wnioskodawca opracuje sposób na zoptymalizowanie wydajności użytego algorytmu, jak i całego programu, aby był w stanie jak najszybciej przetworzyć ogromne ilości danych. Aby poprawić dokładność systemu dozującego, Wnioskodawca będzie musiał zaimplementować też nowe funkcje bazujące na dodatkowych cechach, informacjach zdobytych na temat produktu wyjściowego. Podsumowanie: Działalność Wnioskodawcy koncentruje się na projektowaniu i rozwijaniu innowacyjnych rozwiązań z zakresu automatyki i IT. Głównymi obszarami działań są: 1. Tworzenie nowych funkcjonalności - opracowywanie modułów i funkcjonalności od podstaw, w tym modyfikacje istniejących rozwiązań. 2. Unikalne rozwiązania dopasowane do potrzeb klientów - tworzenie aplikacji i modułów niepowtarzalnych, niedostępnych na otwartym rynku. 3. Prace nad kodem źródłowym - tworzenie, testowanie i dostosowywanie kodu źródłowego z wykorzystaniem najnowszych technologii i najlepszych praktyk programistycznych. 4. Finalne produkty - dostarczanie gotowego Oprogramowania z dokumentacją oraz wstępną konfiguracją, umożliwiającą jego dalszy rozwój i adaptację. Zakres realizowanych zadań: 1. Tworzenie nowych funkcjonalności Oprogramowania - projektowanie i implementacja nowych modułów oraz rozwiązań programistycznych. 2. Modyfikacja i dostosowanie Oprogramowania - wprowadzanie zmian i poprawek oraz dostosowywanie istniejących funkcjonalności do specyficznych wymagań kontrahentów. 3. Optymalizacja wydajności - udoskonalanie algorytmów oraz projektowanie nowych bloków funkcyjnych w celu poprawy efektywności systemów. 4. Testowanie i konfiguracja - symulacje, testy wewnętrzne, korekty oraz łączenie rezultatów prac programistycznych. 5. Rozwój technologiczny - wdrażanie innowacyjnych rozwiązań opartych na najnowszych osiągnięciach technologicznych i praktykach programistycznych. Główne cele działalności Wnioskodawcy: 1. Tworzenie i rozwój innowacyjnego oprogramowania, które spełnia indywidualne wymagania Kontrahentów. 2. Dostarczanie technologii usprawniających procesy produkcyjne i operacyjne klientów końcowych. 3. Zapewnienie najwyższej jakości rozwiązań programistycznych poprzez ciągły rozwój wiedzy i umiejętności. 4. Dostosowanie Oprogramowania do zmieniających się wymagań rynkowych oraz potrzeb klientów. Proces tworzenia Oprogramowania: 1. Projektowanie i analiza - proces rozpoczyna się analizą wymagań Kontrahenta oraz opracowaniem wstępnych założeń projektowych. 2. Tworzenie kodu i funkcjonalności - Wnioskodawca opracowuje kod źródłowy od podstaw, stosując najnowsze technologie i dostosowując funkcjonalności do specyfikacji projektu. 3. Testowanie i optymalizacja - po zakończeniu etapu tworzenia kodu, Oprogramowanie jest testowane, a wyniki testów są wykorzystywane do wprowadzania poprawek i optymalizacji. 4. Dostarczenie Oprogramowania - finalnym etapem jest dostarczenie gotowego rozwiązania, skonfigurowanego i przystosowanego do użytkowania przez Kontrahenta. Zakres działań Wnioskodawcy: 1. Tworzenie kodu źródłowego - Wnioskodawca opracowuje kod źródłowy zgodnie z najlepszymi praktykami programistycznymi, zapewniając jego czytelność, modułowość i łatwość rozwijania. 2. Tworzenie nowych funkcjonalności i modyfikacji: a) Wprowadzanie nowych funkcjonalności do istniejącego oprogramowania, b) Dokonywanie usprawnień i eliminacji błędów, c) Optymalizacja kodu oraz dostosowanie do nowych wymagań. 3. Testowanie i weryfikacja - każda funkcjonalność jest poddawana testom funkcjonalnym i wydajnościowym. Wnioskodawca prowadzi proces weryfikacji oraz wprowadza korekty wynikające z testów. 4. Dokumentacja projektowa - Wnioskodawca przygotowuje dokumentację projektową, która może obejmować: a) Krótkie notatki techniczne, b) Opisy zmian i funkcjonalności, c) Szczegółowe dokumenty z opisem celów, metod i zastosowanych rozwiązań technologicznych. 5. Tworzenie modułów i wersji Oprogramowania: a) Projektowanie i wytwarzanie modułowych elementów Oprogramowania, b) Dodawanie nowych funkcjonalności i tworzenie ulepszonych wersji. 6. Przekazywanie praw autorskich - po ukończeniu prac i przekazaniu Oprogramowania, Wnioskodawca przenosi na Kontrahenta prawa autorskie do wytworzonych elementów. Do tego momentu Wnioskodawca pozostaje właścicielem kodu źródłowego. Rezultaty prac Wnioskodawcy: 1. samodzielne, odrębne oprogramowania, które stanowią utwory chronione prawnie; 2. wersje rozwojowe Oprogramowania, obejmujące usprawnienia, aktualizacje, eliminację błędów oraz nowe funkcjonalności; 3. dokumentacja projektowa jako integralna część realizowanego projektu. Specyfika działalności Wnioskodawcy: 1. Ciągłość rozwoju Oprogramowania – rozwój i tworzenie Oprogramowania to proces ciągły. Wnioskodawca stale wprowadza usprawnienia oraz rozwija istniejące funkcjonalności zgodnie z potrzebami Kontrahenta i zmieniającymi się wymaganiami rynkowymi. 2. Indywidualny charakter projektów – projekty realizowane przez Wnioskodawcę nie są standaryzowane. Każdy wymaga indywidualnego podejścia, kreatywności i twórczej pracy koncepcyjnej. 3. Współpraca z zespołami Kontrahenta – Wnioskodawca współpracuje z zespołami Kontrahenta w zakresie konsultacji technicznych i wyboru narzędzi, realizując samodzielne i funkcjonalnie niezależne elementy Oprogramowania. Podstawy prawne ochrony Oprogramowania: Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę podlega ochronie prawnej na podstawie: a) art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych – jako utwory o twórczym charakterze, b) art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych – jako programy komputerowe. Prace Wnioskodawcy mają charakter twórczy i prowadzą do powstania kwalifikowanych praw własności intelektualnej w postaci autorskich praw do programów komputerowych. Podsumowanie: Działalność Wnioskodawcy obejmuje: 1. tworzenie nowych funkcjonalności, modułów i wersji Oprogramowania; 2. rozwój istniejącego Oprogramowania poprzez wprowadzanie usprawnień, aktualizacji i poprawek; 3. opracowywanie dokumentacji technicznej; 4. realizację projektów twórczych odpowiadających na indywidualne potrzeby Kontrahentów. Podstawa prawna współpracy: umowa zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a jego Kontrahentem określa, że wszystkie prawa własności intelektualnej wytworzone przez Wnioskodawcę w ramach realizowanych usług są przenoszone na Kontrahenta. Przeniesienie to odbywa się na podstawie umowy odpłatnego przeniesienia praw autorskich i obejmuje autorskie prawa majątkowe do tworzonego Oprogramowania lub jego części. Kluczowe ustalenia umowy: 1. przeniesienie praw własności intelektualnej: całość praw, w tym autorskich praw majątkowych do tworzonego i rozwijanego Oprogramowania, jest przenoszona na Kontrahenta w zamian za wynagrodzenie; 2. moment przeniesienia praw: następuje po zakończeniu i udokumentowaniu realizacji danego zadania lub jego etapu; 3. wynagrodzenie: ustalane na podstawie ewidencji czasu pracy oraz zakresu wykonanych prac. Wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich Wynagrodzenie z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do Oprogramowania jest ustalane na podstawie: 1. czasu pracy: liczby godzin poświęconych na wytwarzanie kodu źródłowego oraz innych elementów Oprogramowania, 2. rodzaju i zakresu prac: obejmuje tworzenie nowych funkcjonalności, rozwój i ulepszanie istniejącego Oprogramowania, 3. dokumentacji ewidencyjnej: prowadzonej przez Wnioskodawcę, która precyzyjnie dokumentuje czas pracy oraz rodzaj wykonywanych działań. Wynagrodzenie jest ustalane na koniec okresu rozliczeniowego (np. miesięcznego) i opiera się na: 1. dokumentacji ewidencyjnej czasu pracy, 2. opisie wykonanych zadań i wytworzonych funkcjonalności. Wynagrodzenie jest ujęte w fakturze VAT (podatek od towarów i usług), a jego część dotycząca przeniesienia autorskich praw majątkowych stanowi przychód z tytułu sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Wynagrodzenie nie obejmuje rutynowych zmian ani innych czynności, które nie prowadzą do wytworzenia nowego utworu. Ewidencja czasu pracy i realizowanych zadań Aby precyzyjnie określić wynagrodzenie, Wnioskodawca prowadzi szczegółową ewidencję, która zawiera: 1. rejestr czasu pracy: pozwala określić liczbę godzin poświęconych na wytwarzanie Oprogramowania; 2. opis wykonanych zadań: dokumentuje prace realizowane w danym okresie (np. miesiącu), w tym informacje na temat stworzonych funkcjonalności, modułów lub wprowadzonych zmian; 3. raporty miesięczne: szczegółowo wyszczególniają realizowane zadania oraz przypisują wynagrodzenie do konkretnych prac nad Oprogramowaniem. Dzięki tej ewidencji możliwe jest precyzyjne określenie wartości wynagrodzenia oraz rozdzielenie tego wynagrodzenia od innych przychodów. Charakter realizowanych projektów Projekty realizowane przez Wnioskodawcę mają zazwyczaj charakter długoterminowy i obejmują kilka etapów. W takich przypadkach: 1. wynagrodzenie: obejmuje Oprogramowanie (lub jego części) wytworzone w danym okresie rozliczeniowym; 2. wyodrębnienie kosztów: w przypadku faktur obejmujących różne typy działań (np. prace programistyczne oraz inne usługi), Wnioskodawca wyodrębnia wartość wynagrodzenia przypadającą na przeniesienie praw autorskich. Każda zmiana, aktualizacja, rozwój lub stworzenie nowej funkcjonalności stanowi element większego projektu, a wytworzone Oprogramowanie lub jego moduły podlegają ochronie prawnej jako odrębne utwory. Przenoszenie praw autorskich Zgodnie z umową zawartą z Kontrahentem: 1. Moment przeniesienia - następuje w momencie przekazania wytworzonych efektów prac Wnioskodawcy Kontrahentowi, co jest dokumentowane na podstawie ustaleń między Stronami. 2. Zakres przeniesienia - Kontrahent uzyskuje pełnię praw własności intelektualnej do wytworzonego Oprogramowania lub jego części. 3. Wynagrodzenie jest płatne w terminie uzgodnionym w umowie, na podstawie wystawionej faktury VAT. Wnioskodawca działa w oparciu o zlecenie Kontrahenta i nie prowadzi wspólnego tworzenia utworów (np. wspólnego Oprogramowania). Odpowiada wyłącznie za wytwarzanie funkcjonalnie samodzielnych elementów Oprogramowania. Oprócz wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw majątkowych, Wnioskodawca może uzyskiwać również przychody z tytułu innych usług z zakresu automatyki i informatyki, które nie wiążą się z tworzeniem i przenoszeniem Oprogramowania. Te przychody są odrębne od dochodów wynikających z prac programistycznych oraz przenoszenia praw własności intelektualnej. Podsumowanie: 1. Charakter działalności: Wnioskodawca tworzy, rozwija i ulepsza Oprogramowanie w ramach długoterminowych projektów na zlecenie Kontrahenta. 2. Przeniesienie praw autorskich: odbywa się na podstawie umowy, w zamian za wynagrodzenie ustalane w oparciu o czas i zakres realizowanych prac. 3. Ewidencja czasu i zakresu prac: szczegółowa dokumentacja pozwala precyzyjnie określić wynagrodzenie związane z przeniesieniem praw autorskich. 4. Ochrona prawna: wytworzone Oprogramowanie jest chronione zgodnie z przepisami ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (art. 1.1, art. 1.2 pkt 1 oraz art. 74). Ponoszone koszty uzyskania przychodów Wnioskodawca w związku z prowadzoną działalnością ponosi różnego rodzaju wydatki, które mają bezpośredni lub pośredni wpływ na osiągane przychody. Koszty te są zgodne z definicją kosztów uzyskania przychodów zawartą w ustawie o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych) i obejmują w szczególności: 1. koszty usług telekomunikacyjnych (abonament telefoniczny), 2. koszty księgowości (usługi prowadzenia ksiąg rachunkowych lub podatkowych (PKPiR)), 3. koszty sprzętu komputerowego i urządzeń peryferyjnych (zakup komputerów, monitorów, drukarek, skanerów i innych urządzeń niezbędnych do prowadzenia działalności programistycznej), 4. koszty materiałów biurowych i eksploatacyjnych (zakup materiałów biurowych i eksploatacyjnych, takich jak papier, tusz, tonery, artykuły piśmiennicze), 5. koszty książek branżowych i szkoleń (materiały szkoleniowe i książki związane z programowaniem oraz branżą automatyki i IT, koszty uczestnictwa w kursach, szkoleniach lub konferencjach, które przyczyniają się do podnoszenia kwalifikacji zawodowych), 6. składki na ubezpieczenie społeczne (składki na ZUS (Zakład Ubezpieczeń Społecznych), w tym na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne). Zasady prowadzenia ewidencji IP BOX Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT, która umożliwia prawidłowe rozliczenie preferencyjnej stawki podatku (5%) dla dochodów związanych z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej. Poniżej przedstawiono szczegóły prowadzonej ewidencji: 1. Wnioskodawca w prowadzonej ewidencji wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej (QIP), w szczególności: a) programy komputerowe, b) poszczególne moduły lub części Oprogramowania. 2. W ramach prowadzonej ewidencji Wnioskodawca: a) wyodrębnia przychody przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, potwierdzone wystawionymi fakturami przychodowymi, b) prowadzi szczegółowe zestawienie kosztów uzyskania przychodów przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Koszty te obejmują m.in. wydatki wymienione powyżej. 3. Wnioskodawca w prowadzonej ewidencji wskazuje koszty kwalifikowane zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT, w tym: a) koszty związane z tworzeniem, rozwijaniem i ulepszaniem Oprogramowania, b) koszty przypisane do poszczególnych projektów. 4. Ewidencja umożliwia Wnioskodawcy precyzyjne określenie: a) przychodów z tytułu przeniesienia praw autorskich do poszczególnych programów komputerowych, b) kosztów uzyskania przychodów związanych z danym programem, c) dochodu (lub straty) przypadającego na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. 5. Ewidencja prowadzona jest komputerowo w postaci arkusza kalkulacyjnego, który obejmuje comiesięczne zestawienie dokumentów, w tym: a) faktur przychodowych, b) faktur kosztowych, c) zestawienie wydatków od początku realizacji projektu do końca danego miesiąca. Współczynnik IP BOX W prowadzonej ewidencji każdej fakturze przychodowej przypisany jest współczynnik IP BOX, który określa: 1. jaka część przychodów z danej faktury wynika z przeniesienia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych, 2. przychody przypisane do poszczególnych projektów lub kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Współczynnik ten jest wyliczany zgodnie z zasadami proporcji przychodowej, co pozwala na precyzyjne określenie wartości dochodu kwalifikującego się do preferencji IP BOX. Podział i alokacja kosztów: 1. koszty, które można jednoznacznie przypisać do konkretnego projektu (np. zakup materiałów, sprzętu, usług telekomunikacyjnych), są alokowane bezpośrednio do danego przychodu; 2. jeśli przypisanie konkretnego kosztu do określonego przychodu nie jest możliwe, koszty te są rozliczane proporcjonalnie do udziału poszczególnych przychodów w całości przychodów osiągniętych w danym miesiącu. Podsumowanie: 1. Charakter działalności: Wnioskodawca prowadzi działalność polegającą na wytwarzaniu, rozwijaniu i ulepszaniu Oprogramowania, co prowadzi do wytworzenia kwalifikowanych praw własności intelektualnej. 2. Ewidencja IP BOX: Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję zgodnie z art. 30cb ustawy o PIT, która pozwala na wyodrębnienie przychodów, kosztów i dochodu przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. 3. Wydatki w działalności: Wnioskodawca ponosi różnorodne koszty uzyskania przychodów, w tym koszty telekomunikacyjne, sprzętowe, księgowe, szkoleniowe i inne, które są przypisywane do odpowiednich projektów. 4. Współczynnik IP BOX: w ewidencji wskazywany jest współczynnik IP BOX, który precyzyjnie określa, jaka część przychodów dotyczy przeniesienia praw autorskich do Oprogramowania. Podstawa działalności i stosowanie preferencji IP BOX Wnioskodawca prowadzi ewidencję wymaganą przepisami art. 30cb ustawy o PIT, która pozwala na: 1. wyodrębnienie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodów (lub strat) przypadających na poszczególne kwalifikowane prawa własności intelektualnej, 2. obliczanie wskaźnika Nexus oddzielnie dla dochodów z każdego programu komputerowego, 3. stosowanie preferencyjnej stawki podatku w wysokości 5% dla kwalifikowanego dochodu z KPWI. Prowadzona ewidencja na potrzeby IP BOX: Wnioskodawca prowadzi szczegółową ewidencję w postaci arkusza kalkulacyjnego, zgodnie z art. 30cb ustawy o PIT. Ewidencja ta obejmuje: 1. Wyodrębnienie przychodów i kosztów: a) dla każdego programu komputerowego (lub jego części) Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję przychodów i kosztów, b) przychody są dokumentowane fakturami przychodowymi, c) koszty kwalifikowane są wyodrębniane na podstawie art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT. 2. Obliczanie dochodu dla każdego KPWI: Dochód z danego Oprogramowania jest obliczany jako różnica pomiędzy przychodami z przeniesienia praw do tego programu a kosztami kwalifikowanymi przypisanymi do danego Oprogramowania. 3. Monitorowanie efektów prac: Ewidencja pozwala na bieżące śledzenie efektów prac realizowanych w ramach każdego projektu poprzez comiesięczne zestawienia przychodów i kosztów od początku realizacji projektu do końca danego miesiąca kalendarzowego. 4. Wskaźnik Nexus: Wnioskodawca oblicza wskaźnik Nexus oddzielnie dla każdego programu komputerowego, zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. Wskaźnik ten określa część dochodu z danego Oprogramowania, która kwalifikuje się do preferencji IP BOX. Obliczanie wskaźnika Nexus Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, wskaźnik Nexus obliczany jest według wzoru: [(a+b) x 1,3] / (a+b+c+d) gdzie: a – koszty poniesione na działalność badawczo-rozwojową prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę w związku z danym Oprogramowaniem, b – koszty nabycia wyników prac badawczo-rozwojowych od podmiotów niepowiązanych, c – koszty nabycia wyników prac badawczo-rozwojowych od podmiotów powiązanych, d – koszty nabycia praw do kwalifikowanego IP. Zasady obliczania wskaźnika Nexus przez Wnioskodawcę: 1. Wnioskodawca alokuje koszty kwalifikowane bezpośrednio związane z danym programem komputerowym (np. koszty pracy własnej, koszty sprzętu komputerowego, koszty usług telekomunikacyjnych); 2. jeżeli dany koszt dotyczy wielu projektów (np. koszty ogólne prowadzenia działalności), Wnioskodawca przypisuje ten koszt proporcjonalnie, w oparciu o przyjętą metodologię: a) metoda czasochłonności – proporcjonalne przypisanie kosztów do projektów na podstawie czasu poświęconego na ich realizację; b) metoda przychodowa – proporcjonalne przypisanie kosztów do projektów na podstawie udziału przychodów z danego programu w całości przychodów osiąganych przez Wnioskodawcę; 3. wskaźnik Nexus obliczany jest odrębnie dla każdego programu komputerowego i następnie wykorzystywany do obliczenia kwalifikowanego dochodu z danego KPWI. Rozliczanie kosztów pośrednich: Wnioskodawca stosuje następujące zasady przypisywania kosztów pośrednich: 1. koszty alokowalne bezpośrednio – koszty, które można jednoznacznie przypisać do danego projektu (np. zakup sprzętu komputerowego na potrzeby konkretnego Oprogramowania), są alokowane bezpośrednio do przychodu z tego projektu; 2. koszty niealokowalne bezpośrednio – w przypadku kosztów ogólnych, które nie mogą zostać przypisane do jednego projektu (np. abonament telefoniczny, księgowość), Wnioskodawca stosuje proporcję przychodową zgodnie z art. 22 ust. 3 ustawy o PIT. Proporcja jest liczona w dwóch etapach: a) Etap 1: Podział kosztów ogólnych działalności na działalność innowacyjną i inne źródła przychodów. b) Etap 2: Podział kosztów ogólnych działalności innowacyjnej pomiędzy poszczególne projekty na podstawie udziału przychodów z danego programu w całości przychodów z działalności innowacyjnej. Obliczanie kwalifikowanego dochodu Wnioskodawca oblicza kwalifikowany dochód z każdego programu komputerowego (KPWI) zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. 1. Krok 1: Ustalenie dochodu - dochód z danego programu komputerowego obliczany jest jako różnica pomiędzy: a) przychodami ze zbycia praw autorskich do tego programu a b) kosztami kwalifikowanymi przypisanymi do danego programu. 2. Krok 2: Zastosowanie wskaźnika Nexus – dochód ustalony w kroku 1 jest następnie przemnożony przez wskaźnik Nexus obliczony dla danego programu komputerowego, co pozwala określić kwalifikowany dochód podlegający opodatkowaniu stawką 5%. Podsumowanie 1. Charakter działalności: Wnioskodawca prowadzi działalność polegającą na wytwarzaniu, rozwijaniu i ulepszaniu Oprogramowania, które stanowi kwalifikowane prawa własności intelektualnej. 2. Prowadzenie ewidencji: Wnioskodawca prowadzi szczegółową ewidencję Wnioskodawca podkreśla, że wskazane koszty są bezpośrednio związane z wytwarzaniem oprogramowania i mają kluczowe znaczenie dla powstawania kwalifikowanych praw własności intelektualnej. 1. Zasadność ponoszonych kosztów a) Koszty są niezbędne do realizacji prac programistycznych i powstawania kwalifikowanych praw własności intelektualnej (KPWI). b) Wydatki dotyczą sprzętu, oprogramowania, szkoleń oraz literatury branżowej, co zapewnia: - Realizację prac zgodnych z obowiązującymi standardami. - Efektywność czasową i technologiczną. - Tworzenie produktów spełniających wymagania kontrahentów. 2. Metody alokacji kosztów: a) Koszty bezpośrednie przypisane konkretnemu KPWI: - Sprzęt komputerowy używany wyłącznie w jednym projekcie. - Szkolenia lub literatura związane z konkretną technologią. b) Koszty pośrednie alokowane proporcjonalnie: - Metoda czasochłonności. - Klucz przychodowy. 3. Twórczość Wnioskodawcy: a) Tworzenie i rozwijanie oprogramowania to działalność twórcza w rozumieniu art. 74 ustawy o PAIPP. b) Powstałe utwory (kod źródłowy, moduły, funkcjonalności) spełniają kryteria twórczości i indywidualności. c) Elementy twórcze obejmują pisanie kodu, projektowanie nowych funkcji, ulepszanie systemów i integrację różnych technologii. 4. Ochrona prawna oprogramowania: Programy komputerowe, w tym ich elementy, są chronione prawem autorskim jako utwory literackie. Ochronie podlegają: a) Gotowe programy i poszczególne moduły. b) Wersje nieukończone (np. beta, testowe). c) Fragmenty kodu spełniające wymogi twórczości. 5. Ryzyko i odpowiedzialność Wnioskodawcy: a) Wnioskodawca ponosi całkowite ryzyko gospodarcze, w tym odpowiedzialność za jakość, funkcjonalność i zgodność z wymaganiami. b) Pomimo przeniesienia praw autorskich na kontrahenta, odpowiada za rezultat pracy. 6. Działalność systematyczna i kreatywna: a) Wnioskodawca prowadzi działalność w sposób metodyczny i systematyczny. b) Wyklucza rutynowe czynności, skupiając się na pracach twórczych prowadzących do powstania nowych lub ulepszonych funkcjonalności. 7. Przenoszenie praw autorskich: a) Prawa majątkowe do oprogramowania są przenoszone na kontrahenta na podstawie umowy. b) Do momentu przeniesienia Wnioskodawca zachowuje pełne prawa majątkowe. Zdarzenie przyszłe – planowana kontynuacja działalności i jej rozwój 1. Kontynuacja współpracy z obecnymi kontrahentami – Wnioskodawca zamierza utrzymać współpracę z dotychczasowymi kontrahentami na obecnych zasadach. W ramach realizowanych projektów: a) tworzone będą nowe programy komputerowe, b) rozwijane będą istniejące systemy poprzez implementację nowych funkcjonalności i modułów. 2. Możliwość realizacji nowych projektów i współpracy z nowymi klientami Wnioskodawca planuje: a) rozpoczęcie współpracy z nowymi kontrahentami, b) realizację nowych typów oprogramowania dedykowanego dla klientów z różnych branż. Charakter tworzonych rozwiązań, w tym funkcjonalności i cele, będzie zależny od specyfiki działalności klientów, ale podstawowy profil działalności pozostanie niezmieniony. 3. Zachowanie twórczego charakteru działalności – niezależnie od charakterystyki nowych projektów, Wnioskodawca: a) zachowa twórczy charakter działalności, wytwarzając nowe programy komputerowe lub ich elementy spełniające kryteria twórczości i indywidualności, b) otrzyma dochody z odpłatnego przeniesienia autorskich praw majątkowych do wytworzonych programów, c) nie planuje rutynowych działań, takich jak usuwanie błędów czy standardowe aktualizacje. 4. Branżowa różnorodność klientów i funkcjonalności – przewiduje się współpracę z klientami z różnych branż (np. przemysł, handel, finanse, medycyna). Mimo różnorodności: a) działalność w zakresie wytwarzania, rozwijania i ulepszania oprogramowania pozostanie niezmienna, b) rodzaj i źródło uzyskiwanych dochodów będą zgodne z dotychczasowym stanem faktycznym. Charakterystyka dochodów i planowana ewidencja w przyszłości 1. Dochody z tytułu sprzedaży oprogramowania: Wnioskodawca przewiduje dalsze uzyskiwanie dochodów z odpłatnego przeniesienia autorskich praw majątkowych do kwalifikowanych praw własności intelektualnej (KPWI), takich jak programy komputerowe lub ich części. 2. Ewidencja zgodna z art. 30cb ustawy o PIT Wnioskodawca zobowiązuje się prowadzić ewidencję spełniającą wymogi preferencyjnej stawki podatkowej IP BOX, obejmującą: a) wyodrębnienie każdego KPWI, b) przychody i koszty przypisane do każdego KPWI, d)Wyliczenie dochodu z każdego KPWI zgodnie z przepisami art. 30ca ustawy o PIT. Podsumowanie 1. Charakter prowadzonej działalności – Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania, rozwijania i ulepszania programów komputerowych, które stanowią KPWI w rozumieniu art. 30ca ustawy o PIT. 2. Dochody z KPWI – dochody Wnioskodawcy pochodzą z odpłatnego przeniesienia autorskich praw majątkowych do tworzonych programów komputerowych, co kwalifikuje je do objęcia preferencyjną stawką podatkową 5% (IP BOX). 3. Plany na przyszłość: a) kontynuacja współpracy z obecnymi kontrahentami, b) nawiązywanie nowych relacji biznesowych, c) zachowanie charakteru działalności oraz sposobu osiągania dochodów, d) realizacja projektów zgodnych z opisanym profilem działalności, pomimo różnorodności branżowej. 4. Ewidencja IP BOX: Wnioskodawca będzie kontynuował szczegółowe prowadzenie ewidencji zgodnej z wymogami art. 30cb ustawy o PIT, umożliwiającej precyzyjne rozliczenie dochodów z KPWI. Reasumując: oprogramowanie wytworzone przez Wnioskodawcę podlega ochronie prawnej na podstawie art. 1.1 oraz art. 1.2 pkt 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Jedynym efektem świadczonych usług w zakresie rozwoju i tworzenia Oprogramowania, które opisane są w niniejszym wniosku jest kod źródłowy programu komputerowego, który stanowi utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. W tym miejscu należy podkreślić, iż Wnioskodawca w zakresie opisanym w niniejszym wniosku i w obrębie realizowanych prac opisanych we wniosku nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego. Na podstawie Umowy, poprzez zapłatę należnego Wnioskodawcy wynagrodzenia z tytułu świadczonych usług, Kontrahent nabywa, bez konieczności składania dodatkowych oświadczeń i zapłaty dodatkowego wynagrodzenia, całość autorskich praw majątkowych do stworzonych przez Wnioskodawcę utworów będących programami komputerowymi oraz wszelkiej związanej z nimi dokumentacji, w szczególności dokumentacji projektowej, wytwórczej i użytkowej. Zauważyć przy tym należy, iż zgodnie z poglądami doktryny i orzecznictwa: „kluczowe znaczenie przy kwalifikacji, czy umowa narusza zakaz z art. 41 ust. 3 pr. aut. (bądź stanowi jego obejście), jest nie czas jej trwania, ale istnienie możliwości wypowiedzenia jej przez twórcę (taki pogląd formułują również J. Barta, R. Markiewicz (w:) Prawo autorskie ..., red. J. Barta, R. Markiewicz, 2011, s. 310). Jeżeli taka możliwość istnieje, nie ma podstaw do twierdzenia, że umowa odnosi się do wszystkich utworów lub wszystkich utworów danego rodzaju, jakie autor stworzy w przyszłości, ponieważ może on zakończyć stosunek prawny wykreowany umową i odtąd będzie miał pełną swobodę wykonywania autorskich praw majątkowych do utworów później stworzonych. Można nawet bronić tezy, że art. 41 ust. 3 pr. aut. jest zbędny, ponieważ sytuacje, do których odnosi się jego hipoteza, to zbiór pusty. De iure i de facto bowiem każda umowa prawnoautorska może być wypowiedziana przez twórcę ze względu na jego istotne interesy twórcze (art. 56 ust. 1 pr. aut.), a do takich bezdyskusyjnie należy swoboda dysponowania całokształtem swojej przyszłej twórczości. Konkludując, wypada stwierdzić, że zakaz generalnego dysponowania przyszłym dorobkiem twórczym nie odgrywa w praktyce obrotu w Polsce istotnej roli”. Umowa zawarta przez Wnioskodawcę przewiduje możliwość jej wypowiedzenia, tak więc nie narusza zasady określonej w art. 41 ust. 3 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych Własność ta jest pełna, nieodwołalna oraz uprawniająca do pełnego i niezakłóconego rozporządzania prawem do programu komputerowego. Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług w sposób nie rutynowy i kreatywny, nie jest to działalność obejmująca proste usuwanie błędów w oprogramowaniu. Do momentu przeniesienia na rzecz Kontrahenta prawa do programu, Wnioskodawcy przysługiwały prawa majątkowe do składowych (części oprogramowania), które to części mają na celu ulepszenie /rozwinięcie danego oprogramowania. Wnioskodawca zauważa, że nowe funkcjonalności (części/fragmenty/elementy oprogramowania, kody), to osobny przedmiot obrotu, który podlega również ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca wskazuje, że wniosek o wydanie interpretacji odnosi się do stanu prawnego obowiązującego od dnia 1 stycznia 2019 r. W tym miejscu Wnioskodawca wskazuje, że opisany stan we wniosku odnosi się do zdarzenia przyszłego oraz zaistniałego stanu faktycznego, gdyż Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie wytwarzania, rozwijania, ulepszania oprogramowania lub jego części, uzyskując z tego tytuły dochody w sposób opisany we wniosku od dnia 3 czerwca 2024 r. i chciałby skorzystać z preferencyjnej stawki podatkowej począwszy od czerwca 2024 r. jak i w latach następnych. Wnioskodawca planuje kontynuować współpracę z Kontrahentem na dotychczasowych warunkach w kolejnych latach przy czym Wnioskodawca może podjąć realizacji innych, nowych typów oprogramowania, ale opisany we wniosku charakter prowadzonej przez Wnioskodawcę przedmiotowej działalności pozostanie niezmieniony. Ponadto Wnioskodawca nie wyklucza podjęcia współpracy z nowymi Klientami. Projekty, które Wnioskodawca planuje realizować w przyszłości, dotyczyć mogą firm z różnych branż, a tematyka i funkcjonalności tworzonych programów komputerowych mogą być zróżnicowane, ale opisany we wniosku charakter prowadzonej przez Wnioskodawcę przedmiotowej działalności pozostanie niezmieniony, a tym samym rodzaj i źródło uzyskiwanych dochodów z tytułu sprzedaży oprogramowania nie ulegnie zmianie. W piśmie z 27 stycznia 2025 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, udzielił Pan następujących odpowiedzi na zawarte w wezwaniu pytania: 1) czy efekty Pana pracy, które nazywa Pan odpowiednio „oprogramowaniem”, „programem komputerowym”, „częściami oprogramowania” zawsze, tj. zarówno w przypadku ich wytwarzania, jak i rozwijania i ulepszania, są/będą odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych; czy przysługują Panu osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych „programów komputerowych”, „oprogramowań”, „części oprogramowania”? Odpowiedź: Tak, efekty pracy Wnioskodawcy, które nazywa on odpowiednio „oprogramowaniem”, „programem komputerowym”, „częściami oprogramowania” zawsze, tj. zarówno w przypadku ich wytwarzania, jak i rozwijania i ulepszania, są/będą odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tak, Wnioskodawcy przysługują osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych „programów komputerowych”, „oprogramowań”, „części oprogramowania”. 2) czy w przypadku rozwoju „Oprogramowania, części Oprogramowania” – efekt Pana pracy w postaci powstałych rozwiązań, bezpośrednio w wyniku ich stworzenia, przed implementacją, stanowią/będą stanowić nowe, odrębne od tego oprogramowania, utwory w postaci programu komputerowego podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych? Odpowiedź: Tak, w przypadku rozwoju „Oprogramowania”/„programu komputerowego” – efekt pracy Wnioskodawcy w postaci powstałych rozwiązań, bezpośrednio w wyniku ich stworzenia, przed implementacją, stanowiły i będą stanowiły nowe, odrębne od tego oprogramowania, utwory w postaci programu komputerowego podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. 3) czy w przypadku, gdy rozwija i ulepsza Pan „Oprogramowanie, części Oprogramowania”: a) jest Pan właścicielem lub współwłaścicielem „programu komputerowego”, „oprogramowania”, „części oprogramowania”, który Pan rozwija/ulepsza, jeżeli nie – to czy w stosunku do tego oprogramowania posiada Pan wyłączną licencję, tj. umowę, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez Pana z tego prawa? Odpowiedź: Właścicielem rozwijanego i modyfikowanego oprogramowania jest Zleceniodawca, a Wnioskodawca dokonuje jedynie jego rozwinięcia i modyfikacji. Z chwilą przekazania wytworzonego oprogramowania Kontrahentowi Wnioskodawca przekazuje na jego rzecz wszelkie prawa autorskie do tego oprogramowania. Wnioskodawcy nie będą przysługiwały (także pochodzące z licencji) prawa do programu, do którego prawa autorskie już przeniesiono, nawet w przypadku jego dalszego rozwijania i modyfikowania. Będą mu, do momentu przeniesienia na rzecz Zleceniodawców, przysługiwały autorskie prawa majątkowe do składowych, które to części mają na celu rozwijanie i modyfikowanie danego oprogramowania. W związku z tym Wnioskodawca nie jest użytkownikiem prawa na podstawie licencji wyłącznej, a także niewyłącznej, ani nie jest właścicielem ani współwłaścicielem. Rozwijanie i modyfikowanie oprogramowania, często tego, które sam stworzył, powoduje powstanie składowych programu komputerowego, który staje się osobnym utworem – kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Wnioskodawca nie będzie więc właścicielem oprogramowania rozwiniętego i modyfikowanego, ale czasowo właścicielem składowych oprogramowania, które powoduje finalnie rozwinięcie owego oprogramowania modyfikowanego. Nowe oprogramowanie, które powoduje rozwinięcie i zmodyfikowanie starego, to nowe funkcjonalności, które są osobnym oprogramowaniem. Wnioskodawcy nie przysługuje licencja wyłączna do korzystania z tego prawa kwalifikowanego, gdyż nie jest to wymagane aby powstawały nowe oprogramowania, które są odrębnym przedmiotem ochrony na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca działa na zlecenie swojego Kontrahenta. b) Pana działania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego „programu komputerowego”, „oprogramowania”, „części oprogramowania”? Odpowiedź: Tak. c) czy zmiany wprowadzane przez Pana do rozwijanego „programu komputerowego”, „oprogramowania”, „części oprogramowania”, mają charakter rutynowych/okresowych zmian? Odpowiedź: Nie, zmiany wprowadzane przez Wnioskodawcę do rozwijanego oprogramowania nie mają charakter rutynowych, okresowych zmian. d) w wyniku podjętych przez Pana czynności powstaje odrębny od tego „programu komputerowego”, „oprogramowania”, „części oprogramowania”, utwór (nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: - jeżeli tak - czy przenosi Pan całość autorskich praw majątkowych, otrzymując w zamian wynagrodzenie za sprzedaż tego prawa, - jeżeli nie – czy Pana wynagrodzenie jest tylko wynagrodzeniem za efekty swoich prac badawczo-rozwojowych? Odpowiedź: Tak, w przypadku rozwijania przez Wnioskodawcę oprogramowania powstają nowe, odrębne od tego oprogramowania, utwory w postaci oprogramowania podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tj. nowe kwalifikowane prawa własności intelektualnej): Tak, Wnioskodawca przenosi całość autorskich praw do tego oprogramowania, otrzymując w zamian wynagrodzenie ze sprzedaży tego prawa. 4) w jaki sposób odbywa się wyodrębnienie konkretnego „programu komputerowego”, „oprogramowania”, „części oprogramowania” i przeniesienie praw do tego efektu Pana pracy na Kontrahenta (jakie czynności realizujecie odpowiednio Pan i Kontrahent)? Co potwierdza przeniesienie tych praw? Odpowiedź: Program komputerowy tworzony przez Wnioskodawcę wersjonowany jest przez niego w odpowiednim systemie, który następnie systematycznie jest synchronizowany z wersją przenoszoną na kontrahenta na platformie, z której korzysta. Wnioskodawca tworzy dany program komputerowy, który podlega ochronie na gruncie prawa autorskiego i przenosi go fizycznie na klienta umieszczając w repozytorium na serwerze klienta. Przeniesienie praw potwierdza umowa i umieszczenie go na serwerze. 5) w odniesieniu do Pana działalności, w ramach której tworzy Pan i rozwija „ Oprogramowanie, części Oprogramowania” proszę wyjaśnić: a) jakimi zasobami wiedzy dysponuje Pan przed rozpoczęciem realizacji poszczególnego „Oprogramowania, części Oprogramowania”? Odpowiedź: W pierwszej kolejności Wnioskodawca dysponował opisem ogólnym, jaki problem chce rozwiązać klient. Klient zgłasza również problemy, które Wnioskodawca rozwiązuje. Niektóre z tych problemów to: · potrzeba usprawnienia procesów biznesowych, · potrzeba poprawy obsługi klienta, · potrzeba stworzenia nowych produktów, · potrzeba rozwiązania złożonych problemów technicznych. Wnioskodawca przeprowadził rozeznanie rynku istniejących rozwiązań dla problemów, z którymi borykali się klienci. Wnioskodawca nie znalazł żadnego rozwiązania, które spełniałoby ich wszystkie oczekiwania, dlatego postanowił stworzyć własne rozwiązanie, które byłoby dostosowane do ich indywidualnych potrzeb. Zasobami wiedzy, którymi Wnioskodawca dysponował są technologie informatyczne, czyli wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych, występujących zarówno w ogólnym stanie nauki jak i w środowisku, w którym funkcjonować ma program przez Wnioskodawcę wytworzony. Ustawodawca jednakże nie przewidział minimalnego progu skalowalności zwiększenia zasobów wiedzy, dlatego istotny jest element celowościowy, jaki Wnioskodawca uwzględnia w swojej działalności. b) jaki rodzaj wiedzy i umiejętności wykorzystuje/będzie Pan wykorzystywać i rozwija/będzie Pan rozwijać w ramach tej działalności? Przy użyciu jakich „innowacyjnych technologii” powstają/będą powstawać poszczególne innowacyjne rozwiązania, jakie nowe zastosowania i usprawnienia odróżniają tworzone oprogramowania od już istniejących? Odpowiedź: W ramach działalności, dzięki której Wnioskodawca tworzy i modyfikuje/rozwija/ulepsza „oprogramowanie” Wnioskodawca wykorzystuje i rozwija wiedzę i umiejętności nabyte podczas indywidualnego studiowania materiałów z zakresu informatyki, programowania i nowoczesnych technologii oraz swojego doświadczenia zawodowego. Są to wiedza i umiejętności z zakresu technologii informatycznej, technologii programowania oraz z w zakresie tworzonego oprogramowania. c) na jakich rozwiązaniach wiedzowych, technicznych, technologicznych, czy programistycznych oparte są/będą te produkty, usługi, procesy? Odpowiedź: Programy komputerowe oferowane w działalności Wnioskodawcy opierały się na jego wiedzy z zakresu informatyki i programowania oraz najnowszych rozwiązań z dziedziny tworzenia złożonych systemów. Przy tworzeniu od podstaw/ulepszaniu „oprogramowania” Wnioskodawca każdorazowo korzystał z nowej i bardziej zaawansowanej wiedzy, stosując zupełnie inne rozwiązania. d) co jest/będzie efektem Pana działań, tj. jakie nowe zastosowanie powstało przy realizacji opisanego projektu? Odpowiedź: Efektem działań Wnioskodawcy w ramach tworzenia oprogramowania są zastosowania zapewniające: - łatwość użytkowania, - wydajność oraz stabilność, - niezawodność, - odpowiedni standard bezpieczeństwa. e) w jaki sposób realizował Pan zaplanowane przedsięwzięcie? Odpowiedź: 1. Etap wstępny – obejmuje on konsultacje z klientem dotyczące celów jakie mają być osiągnięte w projekcie. Podczas konsultacji klient przedstawia własne oczekiwania co do parametrów i funkcjonalności oprogramowania. Na podstawie tych informacji oraz własnej wiedzy i doświadczenia, Wnioskodawca wstępnie analizuje możliwość zrealizowania projektu przy użyciu określonych zasobów. W związku z faktem, że Wnioskodawca nie dysponuje standardowo gotowymi rozwiązaniami informatycznymi pozwalającymi na realizację projektu ani gotowymi analizami do stworzenia nowych kodów źródłowych, w trakcie tego etapu dochodzi do ustalenia poziomu niepewności co do możliwości realizacji projektu przy użyciu określonych zasobów, tj. Wnioskodawca ocenia jakie jest ryzyko niepowodzenia projektu. 2. Etap tworzenia oprogramowania – obejmuje on wszelkie czynności podejmowane przez Wnioskodawcę w celu realizacji zlecenia klienta, tj. spełnienie wymogów funkcjonalnych, zaplanowanie prac nad analizą możliwości wprowadzenia nowych lub ulepszonych funkcjonalności, przeprowadzenie analizy, sporządzenie dokumentacji projektowej w zakresie wykonanych analiz. 3. Etap końcowy – obejmuje on ukończenie oprogramowania i podsumowanie wyników prac. W trakcie tego etapu ma miejsce akceptacja wyników pracy Wnioskodawcy przez klienta lub zakomunikowanie klientowi, że przy danym stanie zasobów nie jest możliwe stworzenie produktu spełniającego oczekiwania klienta lub dokonanie ulepszeń tego produktu o nową funkcjonalność zgodnie z oczekiwaniami. W przypadku braku możliwości realizacji zlecenia zgodnie z oczekiwaniami klienta podczas tego etapu omawiane jest również kwestia ewentualnego zwiększenia zasobów do realizacji zadania lub zmiana charakteru wykorzystanych zasobów lub też zmniejszenie oczekiwań klienta w stosunku do kodu źródłowego, który ma zostać wytworzony. 6) w czym przejawia/będzie przejawiać się twórczy charakter działalności opisanej we wniosku w odniesieniu do „Oprogramowania, części Oprogramowania”, których dotyczy wniosek? Należy wyjaśnić jakie konkretne działania podejmuje/będzie Pan podejmował w celu opracowania nowego/rozwijanego „Oprogramowania, części Oprogramowania”, a w szczególności: Odpowiedź: Twórczy charakter działalności opisanej we wniosku w odniesieniu do „oprogramowania”, którego dotyczy wniosek przejawia się w wytworzeniu przez Wnioskodawcę programów komputerowych o cechach, funkcjonalnościach i specyfikacji niewystępujących wcześniej w praktyce gospodarczej. Wnioskodawca podkreśla, że każde zadanie lub problem w zakresie tworzenia oprogramowania można rozwiązać na wiele różnych sposobów przy wykorzystaniu wielu dostępnych narzędzi. Wybór, dostosowanie oraz ulepszenie już istniejących rozwiązań zależy tylko i wyłącznie od jego wiedzy, doświadczenia oraz wyobraźni. Wnioskodawca wybiera bowiem rodzaj i sposób analizowania danych celem możliwości zastosowania ich do nowych lub ulepszonych programów/oprogramowań i przygotowuje do nich analizę. Wnioskodawca wskazuje, że wykonywane czynności nie są projektami powtarzalnymi – każdy nowy program komputerowy wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii oraz ma dotyczyć innego środowiska programowego, sprzętowego lub biznesowego. Wnioskodawca w swojej działalności zawsze stara się dostarczyć najnowsze rozwiązania w branży, zapoznając się z obecnym stanem techniki w branży IT oraz z aktualnymi zastosowaniami wprowadzonymi w działalności Wnioskodawcy. a) jakie konkretne działania zmierzające do usprawnienia wytworzonego już wcześniej w praktyce gospodarczej „Oprogramowania, części Oprogramowania” zostały/zostaną podjęte w celu realizacji zlecanych zadań? Odpowiedź: W celu realizacji projektów, w ramach których Wnioskodawca tworzy i ulepsza oprogramowanie, Wnioskodawca podejmuje szereg działań zmierzających do usprawnienia istniejącego już wcześniej oprogramowania, począwszy od ustalenia wymagań podmiotu zlecającego i sformułowania w związku z tym problemu rozwojowego, przez analizę funkcjonowania dotychczasowego programu, wykorzystanie posiadanej przez Wnioskodawcę wiedzy w celu wymyślenia i zaproponowania innego, bardziej nowoczesnego rozwiązania, które zmieniłoby na lepsze motorykę programu i niosłoby za sobą dodatkowe, nowe funkcjonalności, które uczyniłyby działanie programu bardziej atrakcyjnym dla użytkownika, aż po stworzenie kodu źródłowego i wynikowego nadpisanego fragmentu oprogramowania, który sam w sobie stanowił samodzielny program komputerowy podlegający ochronie na mocy przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca podejmuje następujące działania zmierzające do usprawnienia oprogramowania opisanego we wniosku: - projektowanie nowszej bardziej niezawodnej architektury oprogramowania, - implementację (tworzenie) oprogramowania, - testowanie oprogramowania, - konieczność projektowania stosownych algorytmów, - automatyzacje wdrożeń. b) w oparciu o jakie technologie zostało wytworzone/rozwinięte przez Pana „ Oprogramowanie, części Oprogramowania”? jakie konkretnie narzędzia, nowe koncepcje, rozwiązania niewystępujące w Pana praktyce gospodarczej zastosowano? Odpowiedź: Wnioskodawca tworzy oprogramowanie w językach/technologiach: (...). Wnioskodawca wskazuje, że tworzenie nowych funkcjonalności opisanych we wniosku dotyczy/będzie dotyczyło tworzenie i rozwijanie przez Wnioskodawcę „Oprogramowań”/ „programów komputerowych”. Używanie nowych narzędzi w zakresie oprogramowania wskazanego powyżej i technologii tworzenia architektury tego oprogramowania znacząco różnicuje tworzone lub modyfikowane oprogramowanie od istniejących rozwiązań. Nowoczesne technologie programistyczne w tym tworzenia algorytmów wprowadzają nowe funkcje, poprawiają wydajność oprogramowania i rozszerzają jego możliwości. Wnioskodawca wykorzystuje indywidualnie dobraną architekturę, która w pełni odpowiada na potrzeby konkretnego projektu, a wcześniej ta architektura nie występowała w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy. Wnioskodawca przedstawił powyżej też opis do czego służy oprogramowanie. c) co powoduje, iż wytworzone nowe „Oprogramowanie, części Oprogramowania” różni się od rozwiązań już funkcjonujących u Pana? Na czym polega oryginalność tego „Oprogramowania, części Oprogramowania”? d) zastosowanie jakich technologii (rozwiązań, narzędzi) powoduje, iż „Oprogramowanie, części Oprogramowania” po jego wytworzeniu lub rozwinięciu różni się od rozwiązań już funkcjonujących u Pana? Odpowiedź: Okoliczność dodania nowych, zupełnie od nowa opracowanych funkcjonalności, parametrów działania, zasad działania i nowych cech powoduje, że wytworzone nowe „Oprogramowanie” różni się od rozwiązań już funkcjonujących u Wnioskodawcy i jego Zleceniodawcy. Powstaje nowy produkt, który nie istniał wcześniej. Oryginalność polega na zastosowaniu oryginalnych, nowatorskich rozwiązań programistycznych. Oryginalność wynika również z faktu, że „Oprogramowanie” stanowi efekt pracy Wnioskodawcy, przy której wykonywaniu Wnioskodawca miał zapewnioną swobodę tworzenia, a praca Wnioskodawcy nie polegała na kopiowaniu istniejącego już utworu. Oryginalność wynika również z faktu, że efekty działania Wnioskodawcy stanowią coś wcześniej nieznanego jego twórcy – Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone i rozwijane na rzecz klienta Wnioskodawcy powoduje stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności, co oznacza, że cecha twórczości i oryginalności jest spełniona. Tworzone oprogramowania są oryginalne, nie mają swoich odpowiedników na rynku (nie ma takich rozwiązań na rynku) i odpowiadają na potrzeby klienta Wnioskodawcy. To co wyróżnia oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę to wysoki poziom konfigurowalności, łatwość i niski koszt wdrożenia oraz elastyczność w dostosowywaniu do zmieniających się potrzeb zleceniodawcy oraz nowych technologii pojawiających się na rynku oraz stosowanie najnowszych wzorców tworzenia architektury. 7) wobec wskazania we wniosku, że: Działalność badawczo-rozwojowa obejmuje zatem: a) Twórczy charakter działalności, b) Systematyczność prowadzonych działań, c) Cel nakierowany na zwiększenie zasobów wiedzy oraz tworzenie nowych zastosowań, d) Prace rozwojowe lub badania naukowe (z wyłączeniem rutynowych działań). Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wszystkie powyższe kryteria są spełnione w jego działalności. proszę wyjaśnić: a) na czym polega/będzie polegać systematyczność w odniesieniu do Pana działań w zakresie wykonywanych przez Pana czynności? Odpowiedź: Systematyczność polega na prowadzeniu prac w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac (ustalenie harmonogramu prac, kolejności wykonywania poszczególnych czynności), weryfikacja (ustalenie czy zostały osiągnięte założone efekty prac, ewentualne wprowadzanie poprawek i udoskonaleń prowadzących do osiągnięcia założonego rezultatu), zakończenie (zdanie efektów prac). b) jakie harmonogramy w związku z tym zostały opracowane (w jakim okresie), a które z nich zostały faktycznie zrealizowane w stosunku do jakiego programu komputerowego? Odpowiedź: Harmonogramy prac są ustalane na bieżąco w toku realizacji projektów. W trakcie prac może dochodzić do zmiany harmonogramów, np. poprzez zmiany terminów zakończenia poszczególnych etapów prac. Tak realizowane, dynamiczne harmonogramy były przez Wnioskodawcę zawsze faktycznie zrealizowane w odniesieniu do ww. programów komputerowych. 8) czy ponosi/będzie Pan ponosić odpowiedzialność za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich (innych niż Kontrahent)? Odpowiedź: Tak. 9) czy usługi świadczone przez Pana, zgodnie z zawartą umową, są/będą wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności? Odpowiedź: Nie, nie są. 10) czy wykonując usługi, opisane we wniosku, ponosi/będzie Pan ponosił ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością? Odpowiedź: Tak. 11) kosztów zakupu jakiego konkretnego sprzętu komputerowego i urządzeń peryferyjnych dotyczy Pana wniosek? Wydatki te należy podać jako katalog zamknięty (bez zwrotów „w szczególności”, ,,np.”, ,,w tym”, ,,takie jak” „inne”, „m.in.”). Odpowiedź: Monitora, laptopa, drukarki, klawiatury, myszki, kabla hdmi, stacji dokującej. 12) kosztów zakupu jakich konkretnych materiałów biurowych i eksploatacyjnych dotyczy Pana wniosek? Wydatki te należy podać jako katalog zamknięty (bez zwrotów „w szczególności”, ,,np.”, ,,w tym”, ,,takie jak” „inne”, „m.in.”). Odpowiedź: Tonera do drukarki, papieru do drukarki, baterii zasilających. 13) jakich konkretnie kosztów uczestnictwa w kursach, szkoleniach lub konferencjach dotyczy Pana wniosek? Jaki jest zakres tematyczny poszczególnych szkoleń i konferencji? Należy wskazać zamknięty katalog kosztów (bez zwrotów „np.”, „i inne”, „takie jak” itp.). Odpowiedź: Szkolenie z oprogramowania (...), zakres tematyczny (...). 14) w odniesieniu do kosztów wymienionych we wniosku, które uwzględnia Pan we wskaźniku nexus, należy wskazać jaki jest/będzie funkcjonalny ich związek z poszczególnymi działaniami, które traktuje Pan jako konkretne prace badawczo-rozwojowe? Odpowiedź: Funkcjonalny związek poniesionych kosztów z poszczególnymi działaniami, które Wnioskodawca traktuje jako konkretne prace rozwojowe jest następujący: 1) sprzęt komputerowy (laptopy, komputery) i peryferia komputerowe (myszki, dyski, monitory), narzędzi informatycznych do tworzenia oprogramowania – potrzebne bezpośrednio do pisania kodu źródłowego, testowania prototypów, drukowania dokumentacji projektowej, koszty te są niezbędne dla tworzenia Oprogramowania i prowadzenia opisanych prac rozwojowych; 2) koszty drukarki, materiałów piśmienniczych i papierniczych, koszty tuszu – potrzebne do tworzenia kodu źródłowego – dla tworzenia Oprogramowania Wnioskodawca musi utrzymywać i rozwijać odpowiednie zaplecze techniczne i biurowe; 3) koszty usług telekomunikacyjnych (abonament telefoniczny) – umożliwia komunikację mailową ze Zleceniodawcą, w przypadku braku dostępu do komputera, otrzymywanie komunikatów o krytycznych błędach w aplikacji, ułatwia szybką reakcję w takiej sytuacji, umożliwia kontakt telefoniczny ze Zleceniodawcą; 4) koszty usług księgowych – związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością programistyczną. Księgowość wskazuje jakie koszty są kosztami poniesionymi w danym okresie, wskazuje prawidłowość przyporządkowania ze strony księgowej danych kosztów do IP oraz umożliwia rozdział faktury za usługi, ponadto wskazuje pod którą pozycją dany koszt znajduje się w KPiR; 5) kursy i szkolenia programistyczne, literatura fachowa – do stałego podnoszenia wiedzy i kwalifikacji zawodowych Wnioskodawcy; 6) składki ZUS – niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej jako takiej i prowadzenia prac opisanych we wniosku. Pytania 1. Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu oprogramowania komputerowego lub jego części (Oprogramowanie, części Oprogramowania) przedstawiona w opisanym zdarzeniu przyszłym oraz zaistniałym stanie faktycznym stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT? 2. Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułu odpłatnego przeniesienia prawa autorskiego do programów komputerowych (Oprogramowanie, części Oprogramowania) przez Wnioskodawcę, tworzonego w ramach świadczonych Usług wykonywanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stanowi sprzedaż w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym Wnioskodawca uprawniony jest do podatkowania dochodów uzyskiwanych z tego tytułu przy zastosowaniu stawki 5%, o której mowa w art. 30ca ww. ustawy? 3. Czy wymienione przez Wnioskodawcę koszty ponoszone i te które zamierza ponosić w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, przy zachowaniu odpowiedniej metodologii alokacji, można uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej? 4. Czy wymienione przez Wnioskodawcę wydatki, które Wnioskodawca ponosi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, przy zachowaniu odpowiedniej metodologii alokacji, są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT? Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 Podsumowanie stanowiska: Wnioskodawca uważa, że realizowane przez niego prace związane z tworzeniem, rozwijaniem oraz ulepszaniem programów komputerowych lub ich części (dalej: Utwory), wskazane w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT. Szczegółowe uzasadnienie stanowiska: 1. Definicja działalności badawczo-rozwojowej. Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą, obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz ich wykorzystania do tworzenia nowych zastosowań. Działalność badawczo-rozwojowa obejmuje zatem: a) twórczy charakter działalności, b) systematyczność prowadzonych działań, c) cel nakierowany na zwiększenie zasobów wiedzy oraz tworzenie nowych zastosowań, d) prace rozwojowe lub badania naukowe (z wyłączeniem rutynowych działań). Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wszystkie powyższe kryteria są spełnione w jego działalności. 2. Prace prowadzone przez Wnioskodawcę jako działalność rozwojowa. Zgodnie z art. 5a pkt 40 ustawy o PIT oraz art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, prace rozwojowe obejmują: a) nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności (np. z zakresu narzędzi informatycznych), b) planowanie produkcji, projektowanie oraz tworzenie zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, c) wyłączenie działalności rutynowej lub okresowej, w tym rutynowych zmian. Wnioskodawca prowadzi prace rozwojowe, ponieważ: a) wykorzystuje dostępne zasoby wiedzy i narzędzia: - wiedza z dziedziny informatyki, automatyki i programowania jest nabywana, łączona i kształtowana w procesie projektowania nowych funkcjonalności; - Wnioskodawca stosuje aktualne technologie informatyczne oraz narzędzia programistyczne; b) tworzy nowe, ulepszone lub zmienione produkty (oprogramowanie): - Wnioskodawca projektuje i tworzy innowacyjne programy komputerowe oraz ich części, dostosowane do specyficznych potrzeb Kontrahentów; - w ramach swojej działalności opracowuje również znaczące ulepszenia istniejących programów, które stanowią nowe moduły lub funkcjonalności. c) nie prowadzi działalności rutynowej ani okresowej: - każdy projekt realizowany przez Wnioskodawcę wymaga indywidualnego podejścia i zaplanowania prac od podstaw; - prace nie polegają na rutynowym usuwaniu błędów ani okresowych aktualizacjach. W konsekwencji działalność Wnioskodawcy spełnia kryteria prac rozwojowych, o których mowa w art. 5a pkt 40 ustawy o PIT. 3. Twórczy charakter działalności Wnioskodawcy. Zgodnie z ustawą o PIT, działalność badawczo-rozwojowa musi mieć twórczy charakter. Wnioskodawca wykazuje, że jego działalność jest twórcza, ponieważ: a) Rezultaty jego prac są innowacyjne i unikatowe: - Tworzone programy komputerowe oraz nowe funkcjonalności są dostosowane do indywidualnych potrzeb Kontrahentów i nie powielają istniejących standardowych rozwiązań. - Wytwarzane produkty, tj. nowe moduły i funkcjonalności, nie są dostępne na otwartym rynku. b) Prace programistyczne wymagają kreatywności i wiedzy specjalistycznej: - Wnioskodawca łączy interdyscyplinarną wiedzę z zakresu automatyki, IT i programowania. - Proces tworzenia kodu źródłowego wymaga doboru najbardziej odpowiednich metod i narzędzi do osiągnięcia założonych celów. c) Tworzony kod źródłowy podlega ochronie prawnej: - Wytwarzane przez Wnioskodawcę programy komputerowe oraz ich elementy są uznawane za utwory w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. - Twórczy charakter prac wynika z indywidualnego wkładu Wnioskodawcy w tworzenie nowych lub znacząco ulepszonych produktów. 4. Systematyczność prowadzonej działalności. Zgodnie z ustawową definicją, działalność badawczo-rozwojowa musi być prowadzona w sposób systematyczny. Wnioskodawca wykazuje, że jego działalność jest prowadzona systematycznie, ponieważ: a) każdy projekt realizowany przez Wnioskodawcę jest planowany, dokumentowany i realizowany zgodnie z harmonogramem, b) prace są wykonywane w ramach działalności gospodarczej o regularnym charakterze, co oznacza, że działania te nie mają charakteru jednorazowego, lecz są częścią stałej działalności Wnioskodawcy, c) Wnioskodawca prowadzi szczegółową dokumentację swoich prac, zgodnie z wymaganiami umów z Kontrahentami oraz przepisami podatkowymi. 5. Cel działalności Wnioskodawcy. Zwiększenie zasobów wiedzy i tworzenie nowych zastosowań. Celem działalności badawczo-rozwojowej, zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, jest zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca wykazuje, że jego działalność realizuje te cele, ponieważ: a) Wnioskodawca nabywa i poszerza specjalistyczną wiedzę – w ramach prowadzonych prac Wnioskodawca zdobywa nowe umiejętności i wiedzę z zakresu IT i automatyki. Wiedza ta jest wykorzystywana w bieżących i przyszłych projektach. b) Wnioskodawca tworzy nowe zastosowania i rozwiązania: - Wnioskodawca opracowuje oprogramowanie, które umożliwia automatyzację procesów oraz optymalizację działań, które wcześniej były wykonywane manualnie; - tworzone rozwiązania są innowacyjne i dostosowane do specyficznych potrzeb Kontrahentów. 6. Wyłączenie rutynowości i okresowości. a) Wnioskodawca wskazuje, że jego działalność nie polega na rutynowych i okresowych zmianach wprowadzanych do oprogramowania, b) rutynowość i okresowość oznaczają powtarzalne czynności związane z bieżącym serwisowaniem lub aktualizacją oprogramowania, które nie mają charakteru twórczego, c) Wnioskodawca podkreśla, że każda nowa funkcjonalność, moduł lub program komputerowy jest unikalnym efektem twórczej działalności i stanowi nowy utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. 7. Potwierdzenie stanowiska w interpretacjach indywidualnych. Wnioskodawca wskazuje, że kwalifikacja działań w zakresie tworzenia i rozwijania oprogramowania jako działalności badawczo-rozwojowej została potwierdzona w licznych interpretacjach indywidualnych, m.in.: a) interpretacja Dyrektora KIS z dnia 7 maja 2020 r., nr 0115-KDIT1.4011.70.2020.2.JG, b) interpretacja Dyrektora KIS z dnia 30 marca 2020 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.94.2020.2. AC. 8. Podsumowanie stanowiska Wnioskodawcy. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że: a) realizowane przez niego prace związane z tworzeniem, rozwijaniem i ulepszaniem oprogramowania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT; b) działalność ta ma charakter twórczy, systematyczny, jest nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz tworzenie nowych zastosowań, i wyczerpuje ustawową definicję prac rozwojowych; c) w konsekwencji Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową i jest uprawniony do korzystania z preferencyjnych rozwiązań podatkowych, takich jak ulga IP BOX. Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2 (sformułowane w uzupełnieniu z 19 lutego 2025 r.) Wnioskodawca czerpie dochody ze stworzonego – w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej kodu źródłowego Oprogramowania będącego kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Zgodnie z postanowieniami umowy współpracy w ramach wykonywanych usług, majątkowe prawa własności intelektualnej do tworzonego Oprogramowania i jego części przenoszone są przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, w zamian za wykonane usługi Wnioskodawca otrzymuje umówione wynagrodzenie. Niniejsza należność obejmuje honorarium za przeniesienie całości autorskich praw majątkowych do programu komputerowego. Zdaniem Wnioskodawcy, odpłatne zbycie autorskich praw majątkowych do wytworzonego oprogramowania bądź części oprogramowania, należy zakwalifikować jako kategorię sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W opisanym zdarzeniu przyszłym oraz zaistniałym stanie faktycznym spełnione są, według Wnioskodawcy, wszystkie przesłanki zastosowania art. 30ca ustawy o PIT, tj. Wnioskodawca: a. uzyskuje dochód w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, b. uzyskuje kwalifikowany dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W pierwszej kolejności należy wskazać, że Wnioskodawca uzyskuje przychody z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej. W związku z tym spełniona jest pierwsza przesłanka wskazana w art. 30ca ustawy o PIT. Z kolei, z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej mamy do czynienia wówczas, gdy: 1. jest to prawo wskazane przez ustawodawcę w art. 30ca ust. 2 pkt 1-8 ustawy o PIT, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska. Zdaniem Wnioskodawcy, dochody uzyskiwane z odpłatnego zbywania praw autorskich do programów komputerowych są kwalifikowanymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o której mowa w art. 30ca ustawy o PIT. Tym samym Wnioskodawca uprawniony jest do opodatkowania wskazanych powyżej kwalifikowanych dochodów przy zastosowaniu stawki, określonej w tym przepisie. Uzasadniając niniejsze stanowisko Wnioskodawcy należy wskazać, że zgodnie z art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są: a) patent, b) prawo ochronne na wzór użytkowy, c) prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, d) prawo z rejestracji topografii układu scalonego, e) dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin, f) prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu, g) wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432), h) autorskie prawo do programu komputerowego – podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. W rozpatrywanym przypadku kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do kodu źródłowego stanowiącego Oprogramowanie wskazane w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT. Zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest osiągnięty przez podatnika w ciągu roku podatkowego dochód: 1) z opłat lub należności wynikających z umów licencyjnych, dotyczących kwalifikowanego IP; 2) ze sprzedaży kwalifikowanego IP; 3) z kwalifikowanego IP uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi; 4) z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego IP, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym w postępowaniu sądowym albo arbitrażu. Jak wskazano powyżej Oprogramowanie wytworzone przez Wnioskodawcę podlega ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, art. 1.1 oraz art. 1.2 pkt 1. Jedynym efektem tych usług w zakresie rozwoju i tworzenia Oprogramowania, które są opisane we wniosku jest kod źródłowy programu komputerowego. Umowa pomiędzy Wnioskodawcą a jego Kontrahentem stanowi, że prawa własności intelektualnej jakie wytworzy w ramach zleconych usług należą po przeniesieniu do Kontrahenta. W ramach usług wytwarza utwory objęte prawami własności intelektualnej. Kontrahent zyskuje wszystkie prawa do wytworzonych przez niego utworów, a Wnioskodawca je traci, za co dostaje wynagrodzenie. Tak więc całość kwoty wynagrodzenia jakie Wnioskodawca planuje objąć i obejmuje preferencyjną stawką opodatkowania stanowi wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich (sprzedaż). Przedmiotem umowy jest więc przeniesienie prawa do własności intelektualnej. Odpłatne przeniesienie wskazanych we wniosku praw następuje w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę jednoosobowej działalności gospodarczej, która jest pozarolniczą działalnością gospodarczą. Oprogramowanie zostaje wytworzone w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jest to twórcza działalność podejmowana w sposób systematyczny obejmująca prace rozwojowe w celu tworzenia nowych zastosowań. Przy czym prace te są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w zakresie narzędzi informatycznych i Oprogramowania wskazanego we wniosku służącego do tworzenia i oferowania zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów wcześniej niedostępnych na rynku. Nie są to działania rutynowe ani okresowe (nie jest to utrzymanie techniczne produktu), co spełnia definicję działalności rozwojowej określoną w art. 4.3 Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której przychody za rok nie przekroczyły 2 mln euro. Nie ma więc obowiązku prowadzić ksiąg rachunkowych i ich nie prowadzi. Prowadzi księgę przychodów i rozchodów. W przypadku rozliczania się na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca jak wskazano powyżej prowadzi odrębną ewidencję zgodnie z wymogiem art. 30cb pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie. W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box. W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych. Jako, że efektem jego pracy jest kod źródłowy programu komputerowego Wnioskodawca wytwarza prawa własności intelektualnej. Mając na uwadze spełnienie przez niego definicji działalności B+R, wytwarza więc kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca pkt 2.8 ustawy o PIT. Na podstawie umowy pomiędzy nim a Kontrahentem, wykonuje usługi programistyczne i wszelkie prawa własności intelektualnej są przekazywane na rzecz Kontrahenta, za pewną ustaloną opłatą. Według ustawy o podatku od towarów i usług przez sprzedaż rozumie się „odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów”. Tak więc w tym przypadku następuje faktyczna sprzedaż wytworzonych przez niego kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Jedynym dochodem jaki Wnioskodawca uzyskuje z tytułu współpracy z Kontrahentem na rzecz Kontrahenta, który chce objąć preferencyjną stawką opodatkowania jest wynagrodzenie z tytułu odpłatnego przeniesienia na Kontrahenta praw do wytworzonego Oprogramowania lub jego części. Jest to Oprogramowanie pisane na zamówienie spełniające specyficzne wymagania klienta i nie istnieje inne podobne tak aby można było na jego podstawie wycenić wartość praw własności intelektualnej związanej z tym Oprogramowaniem. Tak więc dokumentem określającym wartość praw jest faktura, którą wystawia Kontrahentowi z tytułu świadczonych usług i zastosowanie proporcji pozwalającej na określenie kwoty wynagrodzenia za przeniesienie tworzonego Oprogramowania. Należy zatem podkreślić, że dochody, które uzyskuje Wnioskodawca są kwalifikowanymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ustawy o PIT. Tym samym, Wnioskodawca uprawniony jest do opodatkowania wskazanych powyżej kwalifikowanych dochodów przy zastosowaniu stawki, tj. 5% podstawy opodatkowania. Wynika to z następujących przesłanek ustawowych: a. w rozpatrywanym przypadku kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są autorskie prawa do programów komputerowych wskazane w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, które podlegają ochronie na podstawie odrębnych ustaw (ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych), i których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo- rozwojowej; b. uzyskiwany przez Wnioskodawcę dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej będącego prawami autorskimi do programów komputerowych jest zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, kwalifikowanym dochodem ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca uzyskuje bowiem dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej tj. dochodu ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT). Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, w związku z faktem spełnienia przesłanek ustawowych i przy uwzględnieniu okoliczności, że Wnioskodawca oczywiście stosuje wskaźnik nexus do wyliczenia kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnych, Wnioskodawca uprawniony jest do opodatkowania kwalifikowanych dochodów z tytułu odpłatnego przeniesienia przez Wnioskodawcę kwalifikowanych autorskich praw majątkowych do programów komputerowych (sprzedaży) przy zastosowaniu stawki określonej w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT obliczonych przy zastosowaniu wskaźnika nexus. Wnioskodawca podkreśla, że możliwość opodatkowania kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową w analogicznych sprawach do niniejszej sytuacji zostały potwierdzone przez organy podatkowe w licznych interpretacjach. Przykładowo należy wskazać na: a. interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 1 sierpnia 2019 r. nr 0115- KDIT3.4011.242.2019.3.MR, b. interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 20 listopada 2019 r. nr 0113-KDIPT2- 1.4011.471.2019.1.AP, c. interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 3 grudnia 2019 r. nr 0115- KDIT3.4011.363.2019.1.PSZ, d. interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 18 marca 2020 r. nr 0113- KDIPT2-3.4011.55.2020.2.AC, e. interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 14 kwietnia 2020 r. nr 0111-KDIB1-2.4011.10.2020.2.AK, f. interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 12 marca 2020 r. nr 0112- KDIL2-1.4011.154.2019.2.KF, g. interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 6 lipca 2020 r. nr 0111- KDIB2-3.4011.4.2020.2.AD, h. interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 18 września 2020 r. nr 0114-KDIP3-1.4011.449.2020.2.LS, i. interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 23 października 2020 r. nr 0113-KDIPT2-2.4011.638.2020.3.MK, j. interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 20 stycznia 2021 r. nr 0113- KDIPT2-1.4011.814.2020.2.MM. Pana stanowisko w zakresie pytania nr 3 (sformułowane w uzupełnieniu z 19 lutego 2025 r.) Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 30ca ust. 4 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru: [ (a+b)x1,3]/ (a+b+c+d) w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na: a. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo- rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, b. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3, c. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4, d. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Do powyższych kosztów nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami. Na mocy art. 30ca ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa powyżej, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1. Przedmiotem wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej jest w przeważającym zakresie tworzenie programów komputerowych, do których prawa autorskie są następnie przenoszone w ramach wykonania umowy na rzecz określonego kontrahenta. Za świadczone usługi Wnioskodawca otrzymuje ustalone honorarium, które obejmuje również wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych. W związku z wykonywaną przez Wnioskodawcę działalnością w zakresie tworzenia i rozwoju Oprogramowania, ponosi On wydatki na: a) usług telekomunikacyjnych (abonament telefoniczny i internet); b) prowadzenie księgowości; c) sprzętu komputerowego i urządzeń peryferyjnych; d) urządzeń i materiałów biurowych (materiały i sprzęty biurowe i eksploatacyjne), e) książek branżowych i szkoleń (materiały doskonalenia zawodowego); f) składek na ubezpieczenie społeczne. Powyższe wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę są również kosztami w rozumieniu art. 22 w zw. z art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów – tj. prowadzonej przez niego pozarolniczej działalności gospodarczej. Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone wydatki, w zakresie w jakim przeznaczane są na wytworzenie danego oprogramowania bądź części oprogramowania, przy zachowaniu odpowiedniej metodologii alokacji opisanej we wniosku, należy uznać za koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej wskazanym powyżej (oznaczone jako lit. a we wskaźniku z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Pana stanowisko w zakresie pytania nr 4 Podsumowanie stanowiska. Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki ponoszone w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, w zakresie w jakim są przeznaczane na wytworzenie danego programu komputerowego (lub jego części), należy uznać za koszty uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT. Prawidłowe przypisanie kosztów do kwalifikowanych praw własności intelektualnej odbywa się przy zachowaniu odpowiedniej metodologii alokacji, a w razie potrzeby, przy zastosowaniu proporcji wynikającej z art. 22 ust. 3 ustawy o PIT. Szczegółowe uzasadnienie stanowiska: 1. Definicja dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczany zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT, tj. jako różnica między: a) sumą przychodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (np. ze sprzedaży praw autorskich do programu komputerowego), b) a kosztami uzyskania tych przychodów. Dochód ten obejmuje przychody uzyskane w związku z: a) opłatami lub należnościami wynikającymi z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej; b) sprzedażą kwalifikowanego prawa własności intelektualnej; c) uwzględnieniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi; d) odszkodowaniami za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca uzyskuje dochody z tytułu sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej (autorskich praw majątkowych do oprogramowania) i zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, może obniżyć przychód z tego tytułu o koszty uzyskania przychodu. 2. Charakter ponoszonych kosztów. Zgodnie z art. 22 ustawy o PIT, kosztami uzyskania przychodów są wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem wydatków wyłączonych na podstawie art. 23 ustawy o PIT. Wnioskodawca wskazuje, że w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej ponosi koszty związane z tworzeniem oprogramowania (lub jego części), które są bezpośrednio związane z uzyskiwaniem kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Są to m.in.: a) koszty usług telekomunikacyjnych (abonament telefoniczny), b) koszty prowadzenia księgowości, c) koszty sprzętu komputerowego i urządzeń peryferyjnych, d) koszty urządzeń i materiałów biurowych (materiały eksploatacyjne), e) koszty książek branżowych i szkoleń (materiały edukacyjne), f) koszty składek na ubezpieczenie społeczne. Niniejsze wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę są również kosztami w rozumieniu art. 22 w zw. z art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, tj. prowadzonej przez niego pozarolniczej działalności gospodarczej. W przypadku braku możliwości pełnego alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia Oprogramowania, bądź części Oprogramowania, Wnioskodawca ustali faktyczny koszt poniesiony w danym okresie na prowadzoną przez niego działalność związaną z wytwarzaniem określonego programu komputerowego według odpowiedniej proporcji, która będzie odpowiadać przyczynieniu się danego kosztu do osiągnięcia konkretnego przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie. W ostateczności Wnioskodawca per analogiam zastosuje art. 22 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone wydatki, w zakresie w jakim przeznaczane są na wytworzenie danego programu komputerowego, w tym przypisane według odpowiedniej metodologii, należy uznać za koszty prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej, a tym samym za koszty uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163): Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy:

jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza. W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy: Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową: a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych – prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9. Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy: Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki: a) odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności; b) są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności; c) wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością. W związku z tym, że przepisy dotyczące IP Box odnoszą się do działalności badawczo- rozwojowej, należy także przytoczyć definicje, które wynikają w tym zakresie z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1571 ze zm.). Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy: Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to: a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.), b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że: Ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych oznacza to: prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Na podstawie art. 4 ust. 2 tej ustawy: Badania naukowe są działalnością obejmującą: 1) badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne; 2) badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń. Natomiast zgodnie art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce: Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że podstawowy zakres Pana działalności obejmuje wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie programów komputerowych (dalej: „Oprogramowanie”), które zgodnie z art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, stanowią utwory. Kluczowe zadania realizowane przez Pana obejmują tworzenie kodu źródłowego oraz rozwój i ulepszanie istniejących programów, prowadzone przez generowanie nowych fragmentów kodu. Tworzona i rozwijana przez Pana działalność obejmuje szeroki zakres programów komputerowych oraz ich komponentów, takich jak modyfikacje, ulepszenia czy nowe moduły. Wszystkie te elementy określane są zbiorczo mianem „Oprogramowanie”, jako że spełniają kryteria samodzielnych programów komputerowych w rozumieniu prawa autorskiego. Oprogramowanie obejmuje zarówno kompletne aplikacje, jak i ich części składowe, a w przyszłości może również dotyczyć innych rodzajów rozwiązań, charakteryzujących się podobnymi cechami i procesem tworzenia. Do przykładów rozwijanego przez Pana Oprogramowania należy system, który realizuje różne funkcje np. systemy dozujące dla przemysłu (...), trawienie płytek drukowanych. Systemy dozujące mają za zadanie dostarczenie do trawiących maszyn horyzontalnych lub wertykalnych odpowiednio przygotowanych roztworów chemicznych. Stworzenie odpowiednich receptur i rodzajów dozowania, mieszania i przygotowywania składników chemicznych, które będą automatycznie dozowane na bazie pomiarów uzyskanych z urządzeń pomiarowych, a także manualnego dozowania używanego materiału podczas produkcji. Taki system wykorzystuje systemy przetwarzania sygnałów pomiarowych i możliwości uzyskania odpowiedniej receptury do wymogów produkcji. Jest w stanie przedstawić wykresy pozwalające ocenić właściwość stworzonych roztworów, które będą dopasowane do konkretnego produktu. W toku rozwoju oprogramowania opracuje Pan sposób na zoptymalizowanie wydajności użytego algorytmu, jak i całego programu, aby był w stanie jak najszybciej przetworzyć ogromne ilości danych. Aby poprawić dokładność systemu dozującego, będzie Pan musiał zaimplementować też nowe funkcje bazujące na dodatkowych cechach, informacjach zdobytych na temat produktu wyjściowego. Jak wynika z uzupełnienia wniosku, zarówno w przypadku tworzenia jak i w przypadku rozwijania i ulepszania utworów – efekty Pana pracy są i będą odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przysługują Panu osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych „programów komputerowych”, „oprogramowań”, „części oprogramowania”. W przypadku rozwoju „Oprogramowania”/„programu komputerowego” – efekt Pana pracy w postaci powstałych rozwiązań, bezpośrednio w wyniku ich stworzenia, przed implementacją, stanowiły i będą stanowiły nowe, odrębne od tego oprogramowania, utwory w postaci programu komputerowego podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Program komputerowy tworzony przez Pana wersjonowany jest w odpowiednim systemie, który następnie systematycznie jest synchronizowany z wersją przenoszoną na kontrahenta na platformie, z której korzysta. Tworzy Pan dany program komputerowy, który podlega ochronie na gruncie prawa autorskiego i przenosi go fizycznie na klienta umieszczając w repozytorium na serwerze klienta. Przeniesienie praw potwierdza umowa i umieszczenie go na serwerze. Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku). Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika. W opisie sprawy wskazał Pan, że prowadzona przez Pana działalności gospodarcza jest systematyczna i kreatywna, gdyż prowadzi Pan działalność w sposób metodyczny i systematyczny. Ponadto wyklucza Pan rutynowe czynności, skupiając się na pracach twórczych prowadzących do powstania nowych lub ulepszonych funkcjonalności. Jednocześnie wskazał Pan, że Pana działalność badawczo-rozwojowa obejmuje: twórczy charakter działalności, systematyczność prowadzonych działań, cel nakierowany na zwiększenie zasobów wiedzy oraz tworzenie nowych zastosowań oraz prace rozwojowe lub badania naukowe (z wyłączeniem rutynowych działań). Głównym celem Pana działalności jest tworzenie i rozwój innowacyjnego oprogramowania, które spełnia indywidualne wymagania Kontrahentów. Dostarcza Pan technologie usprawniające procesy produkcyjne i operacyjne klientów końcowych przy zapewnieniu najwyższej jakości rozwiązań programistycznych poprzez ciągły rozwój wiedzy i umiejętności. Dostosowuje Pan Oprogramowania do zmieniających się wymagań rynkowych oraz potrzeb klientów. Realizowane przez Pana projekty nie są standaryzowane. Każdy wymaga indywidualnego podejścia, kreatywności i twórczej pracy koncepcyjnej. Powstałe utwory (kod źródłowy, moduły, funkcjonalności) spełniają kryteria twórczości i indywidualności. Elementy twórcze obejmują pisanie kodu, projektowanie nowych funkcji, ulepszanie systemów i integrację różnych technologii. Tworzone oprogramowanie jest dostosowane do indywidualnych potrzeb klientów, stanowi nowe lub znaczną modyfikację istniejących rozwiązań. Pana prace wymagają interdyscyplinarnej wiedzy z zakresu IT, automatyki i programowania. Z uzupełnienia wniosku wynika, że w pierwszej kolejności dysponował Pan opisem ogólnym, jaki problem chce rozwiązać klient. Klient zgłasza również problemy, które Pan rozwiązuje. Niektóre z tych problemów to: potrzeba usprawnienia procesów biznesowych, potrzeba poprawy obsługi klienta, potrzeba stworzenia nowych produktów oraz potrzeba rozwiązania złożonych problemów technicznych. Przeprowadził Pan rozeznanie rynku istniejących rozwiązań dla problemów, z którymi borykali się klienci. Nie znalazł Pan żadnego rozwiązania, które spełniałoby ich wszystkie oczekiwania, dlatego postanowił stworzyć własne rozwiązanie, które byłoby dostosowane do ich indywidualnych potrzeb. Efektem Pana działań w ramach tworzenia oprogramowania są zastosowania zapewniające łatwość użytkowania, wydajność oraz stabilność, niezawodność oraz odpowiedni standard bezpieczeństwa. Twórczy charakter działalności opisanej we wniosku w odniesieniu do „oprogramowania”, którego dotyczy wniosek przejawia się w wytworzeniu przez Pana programów komputerowych o cechach, funkcjonalnościach i specyfikacji niewystępujących wcześniej w praktyce gospodarczej. Każde zadanie lub problem w zakresie tworzenia oprogramowania można rozwiązać na wiele różnych sposobów przy wykorzystaniu wielu dostępnych narzędzi. Wybór, dostosowanie oraz ulepszenie już istniejących rozwiązań zależy tylko i wyłącznie od jego wiedzy, doświadczenia oraz wyobraźni. Wybiera Pan bowiem rodzaj i sposób analizowania danych celem możliwości zastosowania ich do nowych lub ulepszonych programów/oprogramowań i przygotowuje do nich analizę. Wykonywane czynności nie są projektami powtarzalnymi – każdy nowy program komputerowy wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii oraz ma dotyczyć innego środowiska programowego, sprzętowego lub biznesowego. W swojej działalności zawsze stara się Pan dostarczyć najnowsze rozwiązania w branży, zapoznając się z obecnym stanem techniki w branży IT oraz z aktualnymi zastosowaniami wprowadzonymi w Pana działalności. W celu realizacji projektów, w ramach których tworzy Pan i ulepsza oprogramowanie, podejmuje Pan szereg działań zmierzających do usprawnienia istniejącego już wcześniej oprogramowania, począwszy od ustalenia wymagań podmiotu zlecającego i sformułowania w związku z tym problemu rozwojowego, przez analizę funkcjonowania dotychczasowego programu, wykorzystanie posiadanej przez Pana wiedzy w celu wymyślenia i zaproponowania innego, bardziej nowoczesnego rozwiązania, które zmieniłoby na lepsze motorykę programu i niosłoby za sobą dodatkowe, nowe funkcjonalności, które uczyniłyby działanie programu bardziej atrakcyjnym dla użytkownika, aż po stworzenie kodu źródłowego i wynikowego nadpisanego fragmentu oprogramowania, który sam w sobie stanowił samodzielny program komputerowy podlegający ochronie na mocy przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Podejmuje Pan następujące działania zmierzające do usprawnienia oprogramowania opisanego we wniosku: projektowanie nowszej bardziej niezawodnej architektury oprogramowania, implementację (tworzenie) oprogramowania, testowanie oprogramowania, konieczność projektowania stosownych algorytmów oraz automatyzację wdrożeń. Okoliczność dodania nowych, zupełnie od nowa opracowanych funkcjonalności, parametrów działania, zasad działania i nowych cech powoduje, że wytworzone nowe „Oprogramowanie” różni się od rozwiązań już funkcjonujących u Pana i Zleceniodawcy. Powstaje nowy produkt, który nie istniał wcześniej. Oryginalność polega na zastosowaniu oryginalnych, nowatorskich rozwiązań programistycznych. Oryginalność wynika również z faktu, że „Oprogramowanie” stanowi efekt Pana pracy, przy której wykonywaniu miał Pan zapewnioną swobodę tworzenia, a Pana praca nie polegała na kopiowaniu istniejącego już utworu. Oryginalność wynika również z faktu, że efekty Pana działania stanowią coś wcześniej nieznanego jego twórcy. Oprogramowanie tworzone i rozwijane na rzecz klienta powoduje stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności, co oznacza, że cecha twórczości i oryginalności jest spełniona. Tworzone oprogramowania są oryginalne, nie mają swoich odpowiedników na rynku (nie ma takich rozwiązań na rynku) i odpowiadają na potrzeby Pana klienta. To co wyróżnia oprogramowanie tworzone przez Pana to wysoki poziom konfigurowalności, łatwość i niski koszt wdrożenia oraz elastyczność w dostosowywaniu do zmieniających się potrzeb zleceniodawcy oraz nowych technologii pojawiających się na rynku oraz stosowanie najnowszych wzorców tworzenia architektury. Tworzy Pan oprogramowanie w językach/technologiach: (...). Tworzenie nowych funkcjonalności opisanych we wniosku dotyczy/będzie dotyczyło tworzenia i rozwijania przez Pana „Oprogramowań”/„programów komputerowych”. Używanie nowych narzędzi w zakresie oprogramowania wskazanego powyżej i technologii tworzenia architektury tego oprogramowania znacząco różnicuje tworzone lub modyfikowane oprogramowanie od istniejących rozwiązań. Nowoczesne technologie programistyczne w tym tworzenia algorytmów wprowadzają nowe funkcje, poprawiają wydajność oprogramowania i rozszerzają jego możliwości. Wykorzystuje Pan indywidualnie dobraną architekturę, która w pełni odpowiada na potrzeby konkretnego projektu, a wcześniej ta architektura nie występowała w Pana praktyce gospodarczej. Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania wymienionych programów komputerowym ma twórczy charakter. Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo- rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Wyjaśnił Pan, że prowadzona przez Pana działalność gospodarcza jest działalnością systematyczną i kreatywną, gdyż prowadzi Pan działalność w sposób metodyczny i systematyczny. Ponadto wyklucza Pan rutynowe czynności, skupiając się na pracach twórczych prowadzących do powstania nowych lub ulepszonych funkcjonalności. Jednocześnie wskazał Pan, że Pana działalność obejmuje: twórczy charakter działalności, systematyczność prowadzonych działań, cel nakierowany na zwiększenie zasobów wiedzy oraz tworzenie nowych zastosowań, prace rozwojowe lub badania naukowe (z wyłączeniem rutynowych działań). Głównym celem Pana działalności jest tworzenie i rozwój innowacyjnego oprogramowania, które spełnia indywidualne wymagania Kontrahentów. Dostarcza Pan technologie usprawniające procesy produkcyjne i operacyjne klientów końcowych przy zapewnieniu najwyższej jakości rozwiązań programistycznych poprzez ciągły rozwój wiedzy i umiejętności. Dostosowuje Pan Oprogramowania do zmieniających się wymagań rynkowych oraz potrzeb klientów. Z uzupełnienia wniosku wynika, że systematyczność polega na prowadzeniu prac w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac (ustalenie harmonogramu prac, kolejności wykonywania poszczególnych czynności), weryfikacja (ustalenie czy zostały osiągnięte założone efekty prac, ewentualne wprowadzanie poprawek i udoskonaleń prowadzących do osiągnięcia założonego rezultatu), zakończenie (zdanie efektów prac). Harmonogramy prac są ustalane na bieżąco w toku realizacji projektów. W trakcie prac może dochodzić do zmiany harmonogramów, np. poprzez zmiany terminów zakończenia poszczególnych etapów prac. Tak realizowane, dynamiczne harmonogramy były przez Pana zawsze faktycznie zrealizowane w odniesieniu do ww. programów komputerowych. Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, w odniesieniu do wskazanego przez Pana oprogramowania jest spełnione. Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo- rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Z opisu sprawy wynika, że głównym celem Pana działalności jest m.in. tworzenie i rozwój innowacyjnego oprogramowania, które spełnia indywidualne wymagania Kontrahentów. Dostarczanie technologii usprawniających procesy produkcyjne i operacyjne klientów końcowych następuje przy zapewnieniu przez Pana najwyższej jakości rozwiązań programistycznych poprzez ciągły rozwój wiedzy i umiejętności. Prowadzona przez Pana działalność obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług w sposób nie rutynowy i kreatywny, nie jest to działalność obejmująca proste usuwanie błędów w oprogramowaniu. Pana prace wymagają interdyscyplinarnej wiedzy z zakresu IT, automatyki i programowania. Ponadto, jak wynika z uzupełnienia wniosku w pierwszej kolejności dysponował Pan opisem ogólnym, jaki problem chce rozwiązać klient. Klient zgłasza również problemy, które Pan rozwiązuje. Niektóre z tych problemów to: potrzeba usprawnienia procesów biznesowych, potrzeba poprawy obsługi klienta, potrzeba stworzenia nowych produktów oraz potrzeba rozwiązania złożonych problemów technicznych. Przeprowadził Pan rozeznanie rynku istniejących rozwiązań dla problemów, z którymi borykali się klienci. Nie znalazł Pan żadnego rozwiązania, które spełniałoby ich wszystkie oczekiwania, dlatego postanowił stworzyć własne rozwiązanie, które byłoby dostosowane do ich indywidualnych potrzeb. Zasobami wiedzy, którymi dysponował Pan są technologie informatyczne, czyli wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych, występujących zarówno w ogólnym stanie nauki, jak i w środowisku, w którym funkcjonować ma program przez Pana wytworzony. W ramach działalności, dzięki której tworzy Pan i modyfikuje/rozwija/ulepsza „oprogramowanie” wykorzystuje i rozwija Pan wiedzę i umiejętności nabyte podczas indywidualnego studiowania materiałów z zakresu informatyki, programowania i nowoczesnych technologii oraz swojego doświadczenia zawodowego. Są to wiedza i umiejętności z zakresu technologii informatycznej, technologii programowania oraz z w zakresie tworzonego oprogramowania. Programy komputerowe oferowane w Pan działalności opierały się na Pana wiedzy z zakresu informatyki i programowania oraz najnowszych rozwiązań z dziedziny tworzenia złożonych systemów. Przy tworzeniu od podstaw/ulepszaniu „oprogramowania” każdorazowo korzystał Pan z nowej i bardziej zaawansowanej wiedzy, stosując zupełnie inne rozwiązania. Efektem Pana działań w ramach tworzenia oprogramowania są zastosowania zapewniające łatwość użytkowania, wydajność oraz stabilność, niezawodność oraz odpowiedni standard bezpieczeństwa. Tworzy Pan oprogramowanie w językach/technologiach: (...). Tworzenie nowych funkcjonalności opisanych we wniosku dotyczy/będzie dotyczyło tworzenia i rozwijania przez Pana „Oprogramowań”/„programów komputerowych”. Używanie nowych narzędzi w zakresie oprogramowania wskazanego powyżej i technologii tworzenia architektury tego oprogramowania znacząco różnicuje tworzone lub modyfikowane oprogramowanie od istniejących rozwiązań. Nowoczesne technologie programistyczne w tym tworzenia algorytmów wprowadzają nowe funkcje, poprawiają wydajność oprogramowania i rozszerzają jego możliwości. Wykorzystuje Pan indywidualnie dobraną architekturę, która w pełni odpowiada na potrzeby konkretnego projektu, a wcześniej ta architektura nie występowała w Pana praktyce gospodarczej. Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań. Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: - badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz - prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy. Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych. Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje również prace rozwojowe w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce. Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.: · nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności; · łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności; · kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności; · wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności. Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno: · nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej; · łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badań rozwojowych; · kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych; · wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych. Co istotne, całość ww. czynności służy: planowaniu produkcji oraz projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres. Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług. Jak wskazuje Pan we wniosku, prowadzona przez Pana działalności gospodarcza jest systematyczna i kreatywna, gdyż prowadzi Pan działalność w sposób metodyczny i systematyczny. Ponadto wyklucza Pan rutynowe czynności, skupiając się na pracach twórczych prowadzących do powstania nowych lub ulepszonych funkcjonalności. Jednocześnie wskazał Pan, że Pana działalność obejmuje: twórczy charakter działalności, systematyczność prowadzonych działań, cel nakierowany na zwiększenie zasobów wiedzy oraz tworzenie nowych zastosowań oraz prace rozwojowe lub badania naukowe (z wyłączeniem rutynowych działań). Pana działalność koncentruje się na projektowaniu i rozwijaniu innowacyjnych rozwiązań z zakresu automatyki i IT. Prowadzona przez Pana działalność obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług w sposób nie rutynowy i kreatywny, nie jest to działalność obejmująca proste usuwanie błędów w oprogramowaniu. Pana prace wymagają interdyscyplinarnej wiedzy z zakresu IT, automatyki i programowania. Efektem Pana działań w ramach tworzenia oprogramowania są zastosowania zapewniające łatwość użytkowania, wydajność oraz stabilność, niezawodność oraz odpowiedni standard bezpieczeństwa. Tworzenie nowych funkcjonalności dotyczy tworzenia i rozwijania przez Pana „Oprogramowań”/„programów komputerowych”. Używanie nowych narzędzi w zakresie oprogramowania wskazanego powyżej i technologii tworzenia architektury tego oprogramowania znacząco różnicuje tworzone lub modyfikowane oprogramowanie od istniejących rozwiązań. Nowoczesne technologie programistyczne w tym tworzenia algorytmów wprowadzają nowe funkcje, poprawiają wydajność oprogramowania i rozszerzają jego możliwości. Wykorzystuje Pan indywidualnie dobraną architekturę, która w pełni odpowiada na potrzeby konkretnego projektu, a wcześniej ta architektura nie występowała w Pana praktyce gospodarczej. Pana działania polegają na opracowywaniu modułów i funkcjonalności od podstaw, w tym dokonuje Pan modyfikacji istniejących rozwiązań. Tworzone przez Pana aplikacje i moduły są niepowtarzalne, niedostępne na otwartym rynku. Pana prace nad kodem źródłowym polegają na tworzeniu, testowaniu i dostosowywaniu kodu źródłowego z wykorzystaniem najnowszych technologii i najlepszych praktyk programistycznych. W ramach finalnego produktu dostarcza Pan gotowe Oprogramowania z dokumentacją oraz wstępną konfiguracją, umożliwiającą jego dalszy rozwój i adaptację. Wdraża Pan innowacyjne rozwiązania oparte na najnowszych osiągnięciach technologicznych i praktykach programistycznych. Okoliczność dodania nowych, zupełnie od nowa opracowanych funkcjonalności, parametrów działania, zasad działania i nowych cech powoduje, że wytworzone nowe „Oprogramowanie” różni się od rozwiązań już funkcjonujących u Wnioskodawcy i jego Zleceniodawcy. Powstaje nowy produkt, który nie istniał wcześniej. Oryginalność polega na zastosowaniu oryginalnych, nowatorskich rozwiązań programistycznych. Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania wymienionych programów komputerowych spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe. Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu i w warunkach działalności wynikających z wniosku i jego uzupełnienia. W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, należy stwierdzić, że działalność prowadzona przez Pana polegająca na tworzeniu oprogramowania komputerowego lub jego części (Oprogramowanie, części Oprogramowania) spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są: 1) patent, 2) prawo ochronne na wzór użytkowy, 3) prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, 4) prawo z rejestracji topografii układu scalonego, 5) dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin, 6) prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu, 7) wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213), 8) autorskie prawo do programu komputerowego – podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym. Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania. Zgodnie natomiast z ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru: (a + b) x 1,3 a + b + c + dw którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na: a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3, c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4, d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy: Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami. Stosownie do treści art. 30ca ust. 7 przywołanej ustawy: Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty: 1) z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej; 2) ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej; 3) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi; 4) z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu. Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę). Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną. Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box. Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani: 1) wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych; 2) prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej; 3) wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu; 4) dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3; 5) dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4. Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy: Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji. Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy: W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c. Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że: - na podstawie umowy o świadczenie usług z Kontrahentem, tworzy Pan oraz rozwija oprogramowanie w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych; - efekty pracy, które nazywa Pan odpowiednio „oprogramowaniem”, „programem komputerowym”, „częściami oprogramowania” zawsze, tj. zarówno w przypadku ich wytwarzania, jak i rozwijania i ulepszania są/będą odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych; - przenosi Pan odpłatnie ogół praw autorskich na rzecz Kontrahenta na mocy umowy, przeniesienie praw majątkowych do tworzonego Oprogramowania lub jego części na Kontrahenta następuje na podstawie umowy odpłatnego przeniesienia praw autorskich; - prowadzi Pan odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych; - w prowadzonej ewidencji pozaksięgowej wyodrębnienia Pan każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej (Prawa IP BOX). Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2025 r. poz. 24 ze zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych. Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy: Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie. Mając powyższe na uwadze, tworzone i rozwijane przez Pana autorskie prawo do programów komputerowych (Oprogramowanie, części Oprogramowania) jest/będzie kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego (Oprogramowania, części Oprogramowania) stanowi/będzie stanowić dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym może/będzie Pan mógł zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, na podstawie przepisów art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od czerwca 2024 r. oraz w latach kolejnych, o ile zmianie nie ulegnie przedstawiony stan faktyczny. Przechodząc do kwestii, które z wydatków ponoszonych przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej są kosztami poniesionymi na prowadzoną bezpośrednio przez Pana działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz uznania wskazanych we wniosku wydatków za koszty uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej tutejszy Organ wyjaśnia, co następuje. Należy przede wszystkim podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn: - dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i - wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości: - dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz - wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód. Z objaśnień podatkowych z 15 lipca 2019 r. wynika bowiem, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”. Potwierdza to art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów. Do powołanej w zdaniu poprzednim regulacji odwołuje się również art. 30ca ust. 7 cytowanej ustawy. W związku z powyższym należy określić – po pierwsze – przychody z kwalifikowanego prawa IP, a następnie koszty uzyskania tych przychodów. Co do kosztów uzyskania przychodów to należy wskazać, że muszą to być koszty poniesione w celu uzyskania przychodów z tytułu wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw do programów komputerowych, a zatem funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni lub pośredni związane są z przychodem z kwalifikowanych praw IP. W celu określenia takich kosztów zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym: Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki: - pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu, - nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, - być właściwie udokumentowany. Z powyższego wynika zatem, że kosztami, o których mowa w przepisach odnoszących się do IP Box, w zakresie obliczenia dochodu, który zostanie następnie przemnożony przez wskaźnik nexus, będą wszelkiego rodzaju koszty – które są funkcjonalnie związane z przychodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i które to w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu, o ile koszty te stanowić będą mogły koszt podatkowy. Powyższe potwierdza również treść Objaśnień podatkowych wskazujących na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich. Objaśnienia, nie wskazują natomiast, w jaki sposób koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów. Należy również zauważyć, że w przypadku poniesienia wydatku na zakup środka trwałego, który podlega amortyzacji podatkowej oraz ma związek z wytworzeniem, rozwojem, ulepszeniem kwalifikowanego IP, cały wydatek nie może zostać uwzględniony jednorazowo w kosztach uzyskania przychodów. Zaliczyć do kosztów w takim wypadku można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane przez podatnika w roku podatkowym, w którym będzie korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej. W celu alokowania kosztów pośrednich do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z pierwszą regulacją wyrażoną w art. 22 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. Natomiast z art. 22 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że: Zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 lit. c, pkt 153 lit. c i pkt 154 w zakresie przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. W przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu, który poniósł Pan w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia praw autorskich, może Pan przyporządkować wydatki do przychodów ze zbycia praw autorskich według ustalonej proporcji jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do Pana przychodów ogółem z prowadzonej działalności w danym okresie. Przechodząc do Pana wątpliwości dotyczących uznania ponoszonych przez Pana wydatków za koszty konieczne do wyliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między: - wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, - kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz - dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika. Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo- rozwojową związaną z danym prawem. Przyjąć należy zatem, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy także zauważyć, że w przypadku poniesienia wydatku na zakup środka trwałego, który podlega amortyzacji podatkowej oraz ma związek z wytworzeniem, rozwojem, ulepszeniem kwalifikowanego IP, cały wydatek nie może zostać uwzględniony we wskaźniku nexus. Uwzględnić można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane przez podatnika w roku podatkowym, w którym będzie korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej. Reasumując, wydatki poniesione przez Pana na: 1) usługi telekomunikacyjne (abonament telefoniczny), 2) usługi księgowe, 3) sprzęt komputerowy i urządzenia peryferyjne (monitor, laptop, drukarka, klawiatura, myszka, kabel hdmi, stacja dokująca), 4) materiały biurowe i eksploatacyjne (toner do drukarki, papier do drukarki, baterie zasilające), 5) książki branżowe i szkolenia (materiały szkoleniowe i książki związane z programowaniem oraz branżą automatyki i IT, koszty uczestnictwa w kursach, szkoleniach lub konferencjach (szkolenie z oprogramowania (...), zakres tematyczny (...))), 6) składki na ubezpieczenie społeczne (składki na ZUS, w tym na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne) mogą zostać uznane za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, przy zachowaniu właściwej proporcji, o których mowa w lit. „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wymienione wyżej przez Pana wydatki, które Pan poniósł i ponosić będzie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, przy zachowaniu odpowiedniej metodologii alokacji, są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy: - stanów faktycznych, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzeń oraz - zdarzeń przyszłych, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Ponadto zaznaczam, że okoliczność wykazania wartości wynagrodzenia za przeniesienie prawa własności intelektualnej w umowie lub fakturze nie podlega ocenie w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez Wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pan sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy – Ordynacja podatkowa.