0114-KDIP3-2.4011.812.2024.2.BM

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 października 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 14 października o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania zwrotu „kwoty dodatkowej” otrzymanej z banku.

Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 25 listopada 2024 r. (data wpływu 27 listopada 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Małżonkowie A. i A.B. małżonkowie B., dalej zwani ("Kredytobiorcy") w dniu 29 grudnia 2005 r. zawarli ze spółką (…), dalej zwany "Bank," „Umowę kredytu mieszkaniowego (…)” denominowanego CHF, zwaną dalej „Umowa", mocą której Bank udostępnił Kredytobiorcom kwotę 410.161,44 złotych mającej stanowić równowartość 170 064,44 franków szwajcarskich.

Kredytobiorcy podnosząc występowanie w Umowie abuzywnych zapisów wystąpili z pozwem p-ko Bankowi do Sądu Okręgowego w (…) w sprawie o sygn. (…) o ustalenie, że Umowa jest nieważna oraz z uwagi na jej nieważność o zwrot przez Bank na ich rzecz nienależnych świadczeń z jej tytułu. W sprawie tej nie wydano jeszcze wyroku.

W ostatnim czasie Bank zaproponował Kredytobiorcom zawarcie ugody pozasądowej, mocą której wskazana w Umowie kwota kredytu 170.064,44 franków szwajcarskich zostałaby przewalutowana na złote polskie, a Bank dokonałby umorzenia salda kredytu obliczonego po takim przewalutowaniu. Nadto, niezależnie od takiego umorzenia Bank dokonałaby dodatkowo na rzecz Kredytobiorców zapłaty kwoty 223.824,00 (dwieście dwadzieścia trzy tysiące osiemset dwadzieścia cztery) złotych.

Ugoda na dzień dzisiejszy, nie została jeszcze przez strony podpisana.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

Na mocy planowanej z (…) ugody pozostałe do spłaty zadłużenie z tytułu zawartej z nim przez Panią i Pani małżonka w dniu 29 grudnia 2005 r. „Umowy kredytu mieszkaniowego (…)” określone w CHF według stanu z dnia poprzedzającego jej zawarcie Bank przewalutuje (przeliczy) na walutę polską po średnim kursie CHF Narodowego Banku Polskiego z dnia poprzedzającego dzień zawarcia ugody.

Powyższe przewalutowanie dokonane zostanie w ugodzie pozasądowej, która będzie zawarta z ww. Bankiem przez Panią i Pani małżonka.

Kredyt, o którym mowa we wniosku, został udzielony przez (…), którego działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym i który jest uprawniony do udzielania kredytów na podstawie stosownych ustaw.

Kredyt, o którym stanowi wniosek został zabezpieczony hipotecznie na kredytowanej nieruchomości, tj. na stanowiącej Pani i Pani małżonka własność zabudowanej domem mieszkalnym nieruchomości położonej w K. (…).

Kredyt, o którym stanowi wniosek został zaciągnięty wyłącznie na cel mieszkaniowy, jednej inwestycji mieszkaniowej.

Umorzenie będzie dotyczyło kwoty niespłaconego kapitału według stanu z dnia poprzedzającego zawarcie ugody z ww. Bankiem.

Kredyt, o którym stanowi wniosek został zaciągnięty przez Panią i Pani męża B.B.

Ani Pani, ani Pani małżonek, nie korzystaliście z umorzenia wierzytelności z tytułu innego kredytu zaciągniętego na realizację innej inwestycji mieszkaniowej.

Ugodę wraz z małżonkiem zmierza Pani podpisać niezwłocznie po uzyskaniu interpretacji podatkowej, której dotyczy ww. wniosek.

W ugodzie Bank nie uzna, że ww. Umowa jest nieważna.

W ugodzie - według jej projektu - Bank oraz kredytobiorcy, potwierdzą, że Umowa jest ważna.

Od daty zawarcia ww. Umowy, tj. od 29 grudnia 2005 r. do 3 kwietnia 2023 r. dokonaliście Państwo na rzecz ww. Banku z jej tytułu łącznie wpłaty kwoty 661.487,17 zł. na poczet rat kapitałowych i odsetkowych i prowizji przy wzajemnym jego świadczeniu na Państwa rzecz w postaci wypłaconego kapitału z tytułu Umowy w kwocie 410.161,44 PLN mającej stanowić równowartość 170.064,44 franków szwajcarskich, co oznacza, że nasze łączne świadczenie na rzecz Banku z tytułu Umowy w tym okresie według stanu na 3 kwiecień 2023 r. było wyższe od jego wzajemnego świadczenia z tytułu nieważnej Umowy o kwotę ok. 251.325,00 zł. W wyniku zamierzonej ugody Bank umorzy Państwa zobowiązania z tytułu Umowy, a nadto wypłaci na Państwa rzecz m.in. kwotę 223.824.00 zł jak tzw. dodatkową kwotę stanowiącą część nadpłaty naszych świadczeń z jej tytułu na jego rzecz w postaci spłaconych rat nad kwotą wypłaconego nam na jej podstawie kapitału

Powyższa kwota 223.824,00 zł. (dodatkowa kwota), którą Bank wypłaci Państwu na podstawie zamierzonej ugody, została przez niego jednostronnie zaproponowana, bez podania kryterium jej wyliczenia.

Powyższa kwota 223.824,00 zł., którą Bank wypłaci Państwu na podstawie zamierzonej ugody, to część nadwyżki Państwa świadczeń na rzecz ww. Banku z tytułu ww. Umowy w postaci wpłat na poczet rat kapitałowych i odsetkowych i prowizji opiewających wg stanu na 3 kwiecień 2023 r. na kwotę 661.487,17 zł nad kwotą kapitału wypłaconego na jej podstawie w wysokości 410.161,44 PLN

Powyższa kwota 223.824,00 zł (dodatkowa kwota), którą Bank zamierza wypłacić Państwu na podstawie planowanej ugody, będzie zwrotem na Pani i Pani małżonka rzecz części środków pieniężnych, które wcześniej na mocy ww. Umowy przekazaliście Państwo ww. Bankowi w ramach spłaty rat kapitałowo - odsetkowych z jej tytułu.

Pytania

1. Czy zwrot pieniędzy przez Bank będzie podlegał opodatkowaniu zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2. Czy w stosunku do Kredytobiorców będą miały zastosowanie przepisy ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych) art. 20 i 42a?

Pani stanowisko w sprawie

Po stronie Kredytobiorców w wyniku zawarcie powyższej Ugody nie dochodzi do powstania przysporzenia majątkowego z tytułu otrzymanego zwrotu części ich świadczeń na rzecz Banku w kwocie 223.824,00 zł.

W związku z zawarciem Ugody Kredytobiorcy otrzymują niejako ekwiwalent środków pieniężnych, które wcześniej na mocy Umowy przekazali Państwo na rzecz Banku w ramach spłaty rat kapitałowo - odsetkowych od otrzymanego Kredytu.

Kredytobiorcy w wyniku zawarcia powyższej Ugody otrzymują środki będące ekwiwalentem wydatków, które były uprzednio poniesione z ich własnych środków na rzecz Banku.

Zatem zapłata przez Bank ww. kwoty 223.824,00 zł. nie spowoduje faktycznego przyrostu w ich majątku, a jedynie „wyrównanie” wcześniejszego zmniejszenia w ich majątku w wyniku wpłat na rzecz Banku z tytułu Umowy. W konsekwencji, można uznać, że taka operacja nie spełnia celu przychodu jakim jest zwiększenie majątku podatnika - ani poprzez zwiększenie aktywów ani poprzez zmniejszenie jego pasywów.

W związku z powyższym z tytułu zwrotu w wyniku zawarcia powyższej Ugody przez Bank na rzecz Kredytobiorców po stronie Kredytobiorców nie powstaje przychód podatkowy, a tym samym Bank nie jest zobowiązany do sporządzenia informacji o wysokości przychodów (PIT-11) i przesłania Kredytobiorcom jako podatników oraz urzędowi skarbowemu, właściwemu według miejsca ich zamieszkania, a tym samym nie mają zastosowanie poniższe przepisy prawa: art. 20 i 42a ustawy o PIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Reguły dotyczące opodatkowania

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy:

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Jak stanowi art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jak wynika z powołanego przepisu, ustawodawca przyjął zasadę, że przychodem są:

• pieniądze i wartości pieniężne, które zostały otrzymane przez podatnika – tj. takie pieniądze i wartości pieniężne, które podatnik rzeczywiście „dostał, odebrał, zainkasował, objął w posiadanie”;
• pieniądze i wartości pieniężne, które zostały postawione do dyspozycji podatnika – tj. takie przysporzenia, które zostały mu faktycznie udostępnione/przekazane do odbioru; takie pieniądze i środki pieniężne, które podatnik ma możliwość włączyć do swojego władztwa, a więc ma możliwość skorzystania z tychże pieniędzy i wartości pieniężnych i nie jest to uzależnione od dodatkowej zgody osoby stawiającej określone pieniądze i wartości pieniężne do dyspozycji podatnika.

Pojęcie przychodu wiąże się zatem z przysporzeniem majątkowym po stronie podatnika, z wartością wchodzącą do jego majątku. Przychodami w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą być tylko takie świadczenia, które nie mają charakteru zwrotnego. Skoro bowiem przychód jest określonym przyrostem majątkowym po stronie podatnika jego otrzymanie musi mieć charakter definitywny. Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osoby, mające konkretny wymiar finansowy.

Źródła przychodów

Ustawodawca tworząc system opodatkowania dochodów osób fizycznych miał na względzie, że przysporzenia uzyskiwane przez osoby fizyczne mogą być skutkiem różnych rodzajów czynności i zdarzeń.

Stworzył więc klasyfikację tych przysporzeń w oparciu o kryterium źródła przychodów i system ich opodatkowania uwzględniający specyfikę poszczególnych źródeł przychodów. W języku powszechnym mianem „źródła” określane jest „to, co stanowi początek czegoś”, „przyczyna czegoś”, a synonimami tego pojęcia są m.in. czynnik sprawczy, powód, pochodzenie.

Źródła przychodów zostały określone przez ustawodawcę w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Źródłami przychodów są inne źródła.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy.

O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Na mocy art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Z informacji przedstawionych przez Panią wynika, że:

1. 29 grudnia 2005 r. Pani wraz z Pani mężem zawarliście z bankiem umowę kredytu mieszkaniowego;

2. Bank zaproponował Państwu zawarcie ugody pozasądowej mocą której wskazana w Umowie kwota kredytu 170.064,44 franków szwajcarskich zostałaby przewalutowana na polskie złote, a Bank dokonałby umorzenia salda kredytu obliczonego po takim przewalutowaniu. Nadto, niezależnie od takiego umorzenia Bank dokonałby dodatkowo na Państwa rzecz zapłaty kwoty 223.824,00 złotych;

3. Ugoda na dzień dzisiejszy nie została jeszcze podpisana;

4. Powyższa kwota 223.824,00 zł, którą Bank zamierza Państwu wypłacić na podstawie ugody, będzie zwrotem na Pani i Pani małżonka rzecz części środków pieniężnych, które wcześniej na mocy ww. Umowy przekazaliście Państwo ww. Bankowi w ramach spłaty rat kapitałowo – odsetkowych z jej tytułu.

Powzięła Pani wątpliwość, czy zwrot pieniędzy przez Bank będzie podlegał opodatkowaniu zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz czy w stosunku do Pani i Pani męża będą miały zastosowanie przepisy ustawy o PIT art. 20 i 42a.

Skutki podatkowe wypłaty przez bank ww. świadczenia

Instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2488 ze zm.).

Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ww. ustawy,

Przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

Otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega – co do zasady – każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną.

Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1, jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Niemniej jednak z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa jak i zmniejszającym pasywa) o charakterze definitywnym, nie mające charakteru zwrotnego.

O uzyskaniu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych można więc mówić w każdej sytuacji, gdy podatnik, czy to na skutek otrzymania określonych wartości majątkowych (środków pieniężnych, świadczeń w naturze czy też innych nieodpłatnych świadczeń), czy też, gdy na skutek określonego zdarzenia powodującego zmniejszenie jego zobowiązań wobec innych podmiotów, uzyskuje określone przysporzenie majątkowe.

W Pani przypadku – otrzymała Pani od Banku zwrot nadpłaconego kredytu. Otrzymana przez Panią kwota stanowi zatem zwrot Pani własnych pieniędzy, które wpłaciła Pani do banku ponad kwotę należnych bankowi rat kapitałowo-odsetkowych. Wobec powyższego, wypłata przez bank na Pani rzecz tej kwoty jest dla Pani neutralna podatkowo.

W wyniku tego zwrotu nie osiągnęła Pani bowiem konkretnego przysporzenia majątkowego, a więc zwroty te nie spowodowały po Pani stronie powstania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Pani stanowisko w zakresie pytania nr 1 oraz nr 2 jest więc prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wydając interpretacje indywidualną tutejszy Organ nie dokonuje wyliczeń. Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, bowiem prawidłowość takiego wyliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy w postępowaniu podatkowym. Dlatego też, tutejszy Organ nie odniósł się do kwot wskazanych we wniosku.

Skoro stroną wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych jest Pani, to interpretacja nie wywołuje skutków podatkowych dla Pani męża.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.